Η εποχή των θρύλων
Συνολική βαθμολογία (1-10):
9.7
Κριτικές
16
Παρακολούθηση βιβλίου
Εγγράψου δωρεάν στο Bookfriends.gr, επίλεξε Παρακολούθηση βιβλίου και θα σε ενημερώνουμε κάθε φορά που ένας αναγνώστης γράφει ένα νέο review για το βιβλίο αυτό!
Γράψε τη δική σου κριτική
Κριτικές βιβλίου: 16
ID #43824 | ημερομηνία: 2020-11-22
Τοπούζη Ευαγγελία (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΥπέροχο
Γρηγόρης Δημακόπουλου. Ένας νέος συγγραφέας με ήθος, γνώσεις,παιδει και αφάνταστη φαντασία!!! Ο Γρηγόρης πιστεύω γεννήθηκε με ένα αστέρι και μαζί του γεννήθηκαν όλες οι υπέροχες λέξεις που ξεχύνονται σαν χείμαρρος πλημμυριζοντας την πένα του,γράφοντας αριστουργήματα!!!! Η Εποχή των Θρύλων 'Κόκκινη Αυγή είναι το πρώτο βιβλίο του από την τριλογία του. Είναι ένα βιβλίο άκρως ερωτευσιμο....!!!! Από την πρώτη λέξη σε παρασύρει και σε κλείνει μέσα στα φύλλα του, κάνοντας ένα φανταστικό ταξίδι γεμάτο από εναλλαγές συναισθημάτων. Ένα ταξίδι που δεν θέλεις να τελειώσει!!!!! Αναλύει άψογα τους χαρακτήρες που πορεύεσαι μαζί τους. Ένιωσα να γίνομαι όλα αυτά που ειπώθηκαν!!! Ένιωσα τα συναισθήματα μου να με προσπερνάμε ..... Είναι το πρώτο βιβλίο που τελειώνοντας του γύρισα πάλι κ άρχισα να το διαβάζω από την αρχή.... Περιμένοντας το δεύτερο βιβλίο του τριγυρνώ στην γη τις εξορίας,στο δάσος του φθινοπώρου στην αχανή ερημιά.... περιμένοντας.... Σε ευχαριστώ για το μοναδικά υπέροχο ταξίδι!!!!
ID #42873 | ημερομηνία: 2020-11-14
Γιάννης Σκουλουδάκης | 31 κριτικές
Και οι έλληνες μπορούν να γράψουν υπέροχο epic fantasy!
Έχοντας παρακολουθήσει τη πορεία του βιβλίου και τις αγωνίες του Γρηγόρη μέσα από ένα forum τα προηγούμενα χρόνια, είχα ένα διακαή πόθο να πετύχει το όνειρό του. Αν και είμαι ένας απλός διαδικτυακός «φίλος», χάρηκα πολύ για τη κυκλοφορία του ύστερα από τόσα χρόνια προσπάθειας. Όταν το πήρα στα χέρια μου το μόνο που ήθελα ήταν να με ικανοποιήσει για να μου δώσει την ευκαιρία να το εξυμνήσω και να το προωθήσω όσο μπορώ σε φίλους και γνωστούς. Χθες το βράδυ διαβάζοντας τη τελευταία πρόταση, έκλεισα το βιβλίο, το περιεργάστηκα για λίγο στα χέρια μου και είπα από μέσα μου «μπράβο ρε μπαγάσα, τα κατάφερες θαυμάσια»! Το βιβλίο μας εξιστορεί τις περιπέτειες του Λίαμ και του Χόουπ, ενός πατέρα με το γιο του που αναγκάζονται να φύγουν κυνηγημένοι από το σπίτι τους ελπίζοντας να ξεφύγουν από τους διώκτες τους. Η περιπέτειά τους αυτή θα τους ταξιδέψει σε τοποθεσίες αφιλόξενες και άγριας ομορφιάς συγχρόνως, με τον κίνδυνο να παραμονεύει στην επόμενη γωνία, σε ένα κόσμο κατεστραμένο, έρημο, βεβηλωμένο από τον ακατάσχετο εγωισμό του ανθρώπου. Ο Γρηγόρης επέλεξε να καταπιαστεί με μία κατηγορία βιβλίων όπου έχουν εδραιωθεί «ιερά τέρατα» όπως ο Τolkien, ο Martin και πόσοι άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς! Έτσι λοιπόν και ο συγγραφέας μας, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα δικό του τεράστιο, πρωτότυπο και ολοζώντανο (χμμμμ) κόσμο. Όταν λέμε «μεγάλο» όμως, το εννοούμε! Ο άνθρωπος δημιούργησε ολόκληρες επαρχίες, πόλεις, βουνά, ποτάμια, φυλές και πλάσματα σε τέτοιο βαθμό που με έπιασε ίλιγγος. Εδώ έγκειται για εμένα και το μεγαλύτερο αρνητικό αυτού του συγγράματος. Ο συγγραφέας στη προσπάθειά του να μας συστήσει όλες αυτές τις πόλεις, το κοινωνικό, το μορφωτικό και το στρατιωτικό επίπεδο καθεμιάς, με «υπερφόρτωσε» με πληροφορίες τις οποίες αδυνατούσα να συγκρατήσω στη μνήμη μου. Καθώς εξελισόταν η ιστορία και κάποια ονόματα άρχισαν να επαναλαμβάνονται, δυσκολευόμουν να θυμηθώ ποιος είναι ποιος. Η πρόταση που έκανα στο Γρηγόρη ήταν να δημιουργηθεί ένας χάρτης (δε χρειάζεται τελειότητα) για να μπορεί κάποιος να ακολουθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια τα γεγονότα. Επίσης, άλλη μία πρόταση που τη σκέφτηκα χθες, είναι η προσθήκη παραρτήματος (όπως στα έργα του Τόλκιν) με όλες τις ονομασίες προσώπων και τοποθεσιών. Δε ξέρω, ίσως, φταίει που είμαι ψυχαναγκαστικός και θέλω να απολαμβάνω στο μέγιστο το βιβλίο, αλλά θεωρώ πως μερικές τέτοιες προσθήκες θα απογείωναν τη συνολική αναγνωστική εμπειρία! Όμως, καλό είναι να περάσουμε στην ουσία του πράγματος, τη δημιουργία έντονων συναισθημάτων, και πλούσιων «εικόνων» στο μυαλό μας, κάτι που ο συγγραφέας το κατάφερε περίφημα! Διαβάζοντας την Εποχή των Θρύλων δημιούργησα πολύ ρεαλιστικές εικόνες στο μυαλό μου, καθώς δε σταματούσε στιγμή να περιγράφει τα συναισθήματα, τα τοπία, τον καιρό, και γενικά δεν άφησε την παραμικρή λεπτομέρεια να του ξεφύγει. Ήταν τόσο γλαφυρός, που σε σημεία κουράστηκα κιόλας από την υπερβολική περιγραφή. Μπορεί να λατρεύω τον Κινγκ τα βιβλία του οποίου ξεχυλίζουν από περιγραφές, αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχω και πολύ υπομονή. Δε θα το χρεώσω σα σφάλμα όμως, καθώς ο κάθε συγγραφέας οφείλει να αποτυπώσει τις σκέψεις του όπως ο ίδιος θέλει και δεν έχω δικαίωμα να «κρίνω» κάτι πάνω σε αυτό. Αν σε κάτι βγάζω όμως το καπέλο στο κύριο Δημακόπουλο, αυτό είναι η δημιουργία των χαρακτήρων. Δε μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα πρόσωπο που θα μπορούσα να το χαρακτηρήσω...άψυχο. Ακόμα και σε αυτούς που δε στάθηκε πολύ, νομίζω δεν έγινε λόγω... βαρεμάρας, αλλά για να διατηρηθεί ένα πέπλο μυστηρίου που έπρεπε. Όλοι οι ήρωες που διαβάσαμε ήταν ολοζώντανοι, γεμάτοι ψυχή. Ένιωθες πως διάβαζες για «αληθινούς» χαρακτήρες. Χαρακτήρες που έπραταν λόγω εμπειριών και συναισθημάτων. Δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που αναρωτήθηκα για τη συμπεριφορά των ηρώων. Ο συγγραφέας είχε φροντίσει να τους «εκθέσει» σε τέτοιο βαθμό στον αναγνώστη που όλα κυλούσαν φυσιολογικά. Επίσης, κάτι που θαυμάζω παντού (ταινίες, βιβλία, παιχνίδια κ.λπ.) είναι όταν βλέπω ανάλογη εμβάθυνση και στους «κακούς». Από όλα τα πρόσωπα που μας συνέστησε το βιβλίο, κανένας δεν ήταν «κακός» με τη κλασσική σημασία (θέλω να καταστρέψω το κόσμο μπουχαχαχαχα). Όλες οι πράξεις (καλές ή κακές), είχαν βαθύτερο νόημα και ήταν αποτέλεσμα μιας φυσιολογικής εξέλιξης! Το βιβλίο προσέφερε αρκετές δυνατές συγκινήσεις και σπάνια κουραζόμουν καθώς οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές, και η κλιμάκωση (με αποκορύφωμα τις τελευταίες 200 σελίδες) ήταν «εκρηκτική». Οι σκηνές και τα συναισθήματα εναλλάσονταν αδιάκοπα κάνοντας το βιβλίο προέκταση των χεριών μου τις τελευταίες ημέρες. Δε ξέρω τι άλλο να γράψω, αλλά το βιβλίο το αγάπησα πολύ περισσότερο από πολλά αντίστοιχα φαντασίας γνωστών συγγραφέων, γιατί είχε «ψυχή». Και όταν ένα βιβλίο έχει ψυχή το ερωτεύεσαι και το θυμάσαι για πάντα. Ανυπομονώ πάρα πολύ για τη συνέχεια, μιας και ο Γρηγόρης είχε τη «σατανική» έμπνευση να αφήσει όλα τα μέτωπα «ανοικτά» και, όπως του είπα, το θέλω με αφιέρωση! Μπράβο, μπράβο, μπράβο!
ID #33217 | ημερομηνία: 2020-08-25
Alex Itsios (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΈνα sword & sorcery μυθιστόρημα που δεν θα έπρεπε να λείπει από τα ράφια κανενός έλληνα οπαδού του φ
Ο Γρηγόρης Δημακόπουλος κάνει το ντεμπούτο του με την Εποχή των Θρύλων, ένα sword & sorcery μυθιστόρημα που δεν θα έπρεπε να λείπει από τα ράφια κανενός έλληνα οπαδού του φανταστικού. είναι η δεύτερη αναγνωστική επαφή με τον συγκεκριμένο συγγραφέα. Την πρώτη του ιστορία την διάβασα στην συλλογή διηγημάτων Πολεμικές Ιαχές. Τα δυνατά κι αγαπημένα μου σημεία του συγκεκριμένου βιβλίου είναι η κοσμοπλασία, καθώς και η ξεχωριστή φωνή του κάθε χαρακτήρα. Φαίνεται πώς ο συγγραφέας ασχολήθηκε αρκετά την αρχή ως το τέλος. Δεν βαρέθηκα ούτε μία φορά στις αναφορές αυτών των μύθων καθώς και πώς εμπλέκονται στην κεντρική ιστορία. Σε αρκετά σημεία μου έδωσε αυτό το αίσθημα ότι διαβάζω το Game of Thrones, αλλά καλύτερο :) ο τρόπος που παρουσιάζεται η κόσμοπλασιά είναι ένα από τα δυνατά ατού και ελπίζω στο δεύτερο βιβλίο να έχουμε την ίδια “ποσότητα.” όσον αφορά τώρα τους χαρακτήρες όλοι παίζουν τον ρόλο τους στην εξέλιξη της ιστορίας. Σε άλλα βιβλία μπορεί να βρω κάποιον χαρακτήρα που με ενοχλεί ή που να είναι περιττός, αλλά εδώ φαίνεται πως έχει πέσει η δουλειά και όλα έρχονται και δένουν όπως θα έπρεπε σε μία ιστορία τέτοιου τύπου. Στα ουδέτερα σχόλια να πω πως όσοι έχουν διαβάσει Έλρικ του Μελνιμπονέ και γενικότερα τα βιβλία του Μουρκοκ, θα βρουν πολλά γνώριμα στοιχεία. Αυτά εντάσσονται με έναν μοναδικό τρόπο στη συγκεκριμένη ιστορία και δένουν τέλεια. Κάποιοι επίσης που έχουμε διαβάσει dune ίσως να δούμε γνώριμα στοιχεία για το πώς αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες τον φόβο. Βέβαια σε συζήτηση που είχα με τον συγγραφέα μου είπε ότι έχει διαβάσει dune, αλλά αφότου έγραψε το βιβλίο. Συνεχίζοντας τα ουδέτερα σχόλια να πω πως είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία που διάβασα τα οποία δεν έχουν συντακτικά ή γραμματικά λάθη και η επιμέλεια τους είναι άψογη. Το μέγεθος του βιβλίου είναι πάνω από 600 σελίδες και δεν είναι το κλασσικό paperback. Άνετα σε μέγεθος είναι όσο δύο ξεχωριστά μυθιστορήματα. Αν σκεφτούμε ότι το μέγεθος ενός μεγάλου μυθιστορήματος είναι γύρω στις 100.000 λέξεις, εδώ είναι κοντά στις 200.000… με λίγα λόγια θα αφιερώσετε κάμποσο χρόνο για να το τελειώσετε. επειδή Γενικά είμαι οπαδός των βιβλίων που είναι γύρω στις 200 σελίδες paperback, Αυτός ήταν και ένας λόγος που παρότι το είχα καιρό στη βιβλιοθήκη μου, το διάβασα αργότερα. Αυτό που θα ήθελα να βελτιωθεί στο επόμενο βιβλίο είναι ο τρόπος των περιγραφών. Θεωρώ πως είναι πολύ λεπτομερής σε σημείο που κάποιες φορές να παρέκαμψα κάποιες περιγραφές, μιας και ήδη οι άλλοι χαρακτήρες είχαν αναφερθεί σε αυτό. Αυτό είναι επίσης υποκειμενικό μιας και πολλές φορές, έχω πιάσει τον εαυτό μου να παρακάμπτω κάποια κομμάτια μιας και βαριέμαι να διαβάζω περιγραφές, το συγκεκριμένο με σχετική επιφύλαξη. Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως είναι ένα βιβλίο σε αρκετά σημεία με συγκίνησαν και με έκαναν να ριγήσω. Ομολογώ να πω πως είναι ένα βιβλίο που μου “έλειψε” επειδή το τελείωσα και περιμένω πώς και πώς για το επόμενο της σειράς!
ID #32530 | ημερομηνία: 2020-08-19
Ναταλία | 7 κριτικές
Ελληνική επική φαντασία
Με την καλά δουλεμένη του πένα και τις ακόμη πιο καλοδουλεμένες ιδέες του, ο συγγραφέας παραδίδει ένα γεμάτο μυθιστόρημα που συναρπάζει και υπόσχεται να ταξιδέψει ακόμη περισσότερο με την συνέχεια του, για την οποία αδημονούμε! (L.N.)
ID #6627 | ημερομηνία: 2020-07-02
Χρύσα Αναστασίου | 14 κριτικές
Έπος!
Μια λέξη: Έπος! Η Εποχή των Θρύλων είναι ένα από τα βιβλία που μόλις είδα ένιωσα τρομερή λαχτάρα να διαβάσω. Επική φαντασία στην Ελλάδα δεν είναι κάτι που συναντάς κάθε μέρα και με βάση το blurb του οπισθόφυλλου αλλά και το πανέμορφο εξώφυλλο, δεν γινόταν να μην νιώσω την ανάγκη να χαθώ στις σελίδες του. Και πραγματικά χάθηκα, ταξίδεψα, πάλεψα, ένιωσα πόνο και χαρά, πληγώθηκα και νίκησα -έστω και για λίγες στιγμές. Ο Γρηγόρης Δημακόπουλος χρησιμοποιεί την αγαπημένη μου πένα, εκείνη που δεν φοβάται να περιγράψει τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν οι χαρακτήρες του. Δεν θα το κρύψω, ζήλεψα -πάντοτε με την καλή έννοια- τις λεπτομερείς περιγραφές του και τη ζωντάνια με την οποία ανοιγόταν ο κόσμος του Λιαμ μπροστά μας. Γνώρισα αργά και σταθερά τη Γη της Εξορίας και έτρεξα κυνηγημένη δίπλα από τον Λιαμ και τον γιο του, τον Χόουπ. Το ταξίδι μου έμαθε πολλά και αδημονούσα να ακούσω περισσότερες ιστορίες και θρύλους, νιώθοντας την λαχτάρα του Χόουπ να δω πέρα από τις λέξεις, να μάθω ποια αλήθεια έκρυβαν. Μέσα από τα μάτια του Λίαμ αλλά κι εκείνα του Βέιλαν και του Γκέρτρουν ένιωσα για μερικές τρομερές ώρες τι εστί να είσαι ένας άνθρωπος τίμιος μα με ένα σωρό ευθύνες. Ο Χόουπ μου θύμισε τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ένα παιδί τον κόσμο και οι συζητήσεις του με τον Λιαμ αλλά και τον Βάραχαϊμ ή τον Έιντεν ήταν από τις αγαπημένες μου -αληθινές και γεμάτες με το θάρρος ενός παιδιού. Το μικρό μου παράπονο είναι πως μου έλειψαν οι γυναικείοι χαρακτήρες μα πιστεύω πως ο Γρηγόρης θα μας ανταμείψει στον δεύτερο βιβλίο (το οποίο ελπίζω να γράφεις ήδη, έτσι δεν είναι; ). Γνώρισα την Ωρόρα και ακόμα κι από τον λίγο χρόνο που είχα μαζί της με έκανε ήδη να ανυπομονώ να μάθω τι έκανε για να φτάσει εκεί αλλά και τι σκοπεύει να πράξει τώρα πια που τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο. Οι αναφορές της Σελίντα την έκαναν να μοιάζει με μια πολεμίστρα που θα ήθελα να γνωρίσω μέσα από αναμνήσεις και ιστορίες. Η Σάγια επίσης φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και σίγουρα θα την συναντήσουμε ξανά… Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με την πλοκή ή την ιστορία του βιβλίου (ποτέ δεν το κάνω πια) μιας και ο κόσμος της Εποχής των Θρύλων μπορεί να φτάσει στα χέρια σας στο λεπτό και να γνωρίσετε από μόνοι σας τους χαρακτήρες που ανέφερα παραπάνω, να μάθετε θρύλους και ιστορίες που θα σας ανατριχιάσουν, να παλέψετε και να αναζητήσετε μόνοι σας λίγη από τη Γνώση των Αρχαίων. Έχω αφήσει απ' έξω πολλά -πάρα πολλά- γιατί δεν γίνεται να χωρέσουν όλες μου οι σκέψεις και τα συναισθήματα σε μερικές γραμμές. Χαίρομαι που το 2019 έρχεται στο τέλος του με αυτήν την ιστορία που είχε μέσα της περισσότερα από όσα θα μπορούσα ποτέ μου να φανταστώ. Συγχαρητήρια, Γρηγόρη! Να ξέρεις πως θα σε ακολουθήσω σε όλα σου τα βήματα και είμαι σίγουρη πως θα συνεχίσεις να με εκπλήσσεις με το ταλέντο και τη δουλειά σου. Θα μάθω από σένα, όπως ο Χόουπ από τον Λίαμ, και ίσως κάποια μέρα σου δώσω κι εγώ πίσω ότι εσύ μου πρόσφερες με την Κόκκινη Αυγή.
ID #4986 | ημερομηνία: 2020-06-23
Νίκος Δημακόπουλος (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΈνα Ταξίδι τόσο σε έναν κόσμο μαγικό αλλά ταυτόχρονα και στον ψυχισμό του καθ΄ένος μας.
Ο θρίαμβος σε κάθε λογής βιβλία που έχω αγαπήσει ήταν ανέκαθεν οι διάλογοι μεταξύ πλούσιων και πολύπλευρων χαρακτήρων και η τριβή των διαπροσωπικών τους σχέσεων. Η Εποχή των Θρύλων βρίθει απο τεκταινόμενα, παραστάσεις, μοτίβα, τραύματα και γεγονότα που αλλάζουν ανεπιστρεπτί το ρου της ζωής των πρωταγωνιστών και τα οποία πλαισιώνονται με δυναμικούς, νευρικούς, αγωνιώδεις και άκρως απολαυστικούς διαλόγους που σε αιχμαλωτίζουν με τον πλούτο τους. Συνεχώς έπιανα τον εαυτό μου να βάζω τον εαυτό μου στη θέση των χαρακτήρων, απόδειξη αν μη τι άλλο της εξαιρετικής δουλειάς στην ανάπτυξη της συμπεριφοράς. Κι όλα αυτά σε ένα άκρως μυστηριώδη και μαγευτικό κόσμο που εξιτάρει τη Φαντασία. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
ID #4557 | ημερομηνία: 2020-06-17
Θανάσης Λάμπρου (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΜεγαλειώδες!
Το βιβλίο Η Κόκκινη Αυγή, πρώτο μέρος της τριλογίας φαντασίας "Η Εποχή των Θρύλων" του Γρηγόρη Δημακόπουλου, είναι ένα έργο το οποίο για μένα προσωπικά έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που με κάνουν να θεωρώ ένα βιβλίο καλό. Σε τραβάει από το εκπληκτικό του artwork, σε καθηλώνει με την συγκλονιστική του γραφή, σε ταξιδεύει στον κόσμο της μυθοπλασίας του και σε κάνει να το σκέφτεσαι, για μέρες μετά, με το που το τελειώσεις! Είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο fantasy στο οποίο συνυπάρχουν αρμονικά η αναζήτηση, η περιπέτεια, η ευαισθησία, οι ανθρώπινες σχέσεις, ο μυστικισμός, όλα δοσμένα και καλοδουλεμένα με έναν περίτεχνο και μαγευτικό τρόπο. Κλείνοντας, είναι από αυτά τα βιβλία που διαβάζοντας το σε κάνει να χαμογελάς για το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού (τολμώ να το πω, και όχι μόνο!) και εύχεσαι, ανά τακτά διαστήματα, να εμφανίζονται και άλλοι συγγραφείς με αντίστοιχη πένα σαν του Γρηγόρη Δημακοπούλου! Ο μόνος λόγος που του βάζω 9 είναι γιατί είμαι πεπεισμένος πως η συνέχεια του θα είναι ακόμα πιο συγκλονιστική και μεγαλειώδης ώστε να πάρει τον υπέρτατο βαθμό που του αξίζει!
ID #3312 | ημερομηνία: 2020-06-09
Bookreviewsgr | 67 κριτικές
Για τους λάτρεις του φάντασι
Ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν οι αναγνώστες που αγαπούν το κλασικό φάντασι. Η λογοτεχνία του φανταστικού είναι από τα λιγότερο αγαπημένα μου είδη. Αποφάσισα να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί διάβασα πολύ θετικά σχόλια από άτομα που εμπιστεύομαι και δεν απογοητεύτηκα. Ο Γρηγόρης Δημακόπουλος έχει δημιουργήσει έναν υπέροχο, λεπτομερή κόσμο τον οποίο παρουσιάζει πολύ όμορφα μέσα από τις περιγραφές του. Ο συγγραφέας χειρίζεται τη γλώσσα με τόσο ωραίο τρόπο που σε κάνει να νιώθεις ότι περιπλανιέσαι ο ίδιος στις ερημιές των εξορίστων. Ωστόσο, για να είμαι ειλικρινής, θα αναφέρω ότι, όσο κι αν εκτίμησα το συγγραφικό του ταλέντο, όλες αυτές οι περιγραφές με κούρασαν ΑΛΛΑ τονίζω ότι το φάντασι δεν είναι το είδος λογοτεχνίας που προτιμώ. Οπότε αν και μπορώ να καταλάβω το πόσο καλογραμμένο είναι, εμένα προσωπικά δε μου ταιριάζει. Νιώθω ότι οι εκτενείς περιγραφές των τοπίων μου αποσπούσαν την προσοχή από αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε, τους θρύλους για τους Αρχαίους και τα μυθικά πλάσματα που ζουν κρυμμένα στα δάση αυτού του κόσμου. Ο συγγραφέας φαίνεται να γνωρίζει τα πάντα για τον κόσμο που έχει δημιουργήσει. Δεν ξέρω αν πρόκειται για συγγραφικό τρικ ή αν όντως τον έχει μελετήσει τόσο καλά, αλλά και στις δύο περιπτώσεις του βγάζω το καπέλο. Το μόνο που θα ήθελα, αν ισχύει το δεύτερο, είναι ένας χάρτης. Το θεωρώ must στα βιβλία του είδους. Οι χαρακτήρες του είναι πολύ προσεγμένα γραμμένοι και μου άρεσε ότι βλέπουμε τα πράγματα και από την πλευρά των "κακών" της ιστορίας και μας επιτρέπεται να κατανοήσουμε τις πράξεις και τα συναισθήματά τους. Οι γυναικείοι χαρακτήρες, δυστυχώς, ήταν ελάχιστοι, αν και φαίνεται να έχουν προοπτικές για τη συνέχεια της ιστορίας. Μου άρεσε πολύ όμως που είδαμε μια διαφορετική σχέση, τη σχέση πατέρα - γιού και την αγάπη μεταξύ τους. Δυστυχώς, ελάχιστα βιβλία εστιάζουν σε τέτοιου είδους σχέσεις. Προσωπικά, θεωρώ μεγαλύτερο ατού του βιβλίου το πάντρεμα της φαντασίας με την (χαμένη) επιστήμη. Είναι το στοιχείο που με έκανε να πω "θέλω να ξέρω τι θα γίνει μετά". Για αυτό το λόγο, όπως και εξαιτίας της έλλειψης πολλών περιγραφών, οι τελευταίες 200 σελίδες του βιβλίου είναι και οι καλύτερες, κατά τη γνώμη μου.
ID #2840 | ημερομηνία: 2020-06-07
Άννα Σπανογιώργου | 2 κριτικές
Εξαιρετικό!
Ο Γρηγόρης Δημακόπουλος, με αυτό το πρώτο του χορταστικό βιβλίο-και πρώτο της σειράς-, μας βυθίζει σε έναν φανταστικό κόσμο! Τεράστια κοσμοπλασία, υπέροχη γραφή, πολυ ωραία ιστορία! Σας το συνιστώ, χωρίς δεύτερη σκέψη!
ID #2817 | ημερομηνία: 2020-06-07
Κατερίνα Ελευθερίου | 1 κριτικές
Η Εποχή των Θρύλων
Η Εποχή των Θρύλων ήταν για εμένα μια αποκάλυψη! Είναι ένα must-read αριστούργημα από έναν χαρισματικό συγγραφέα!!
ID #2596 | ημερομηνία: 2020-06-06
Jo Kuk (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΚαθηλωτικό!
Υπέροχο βιβλίο που σε κρατάει σε αγωνία και εγρήγορση! Εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη, με λεπτομέρεια στην περιγραφή, από κόσμους και τοπία ονειρικά. Αναμένουμε τη συνέχεια!!
ID #2534 | ημερομηνία: 2020-06-06
Μιχάλης Δαγκλής (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 1 κριτικέςΔιαβάστε το
Όσοι αγαπούν την επικη φαντασία, μην το χάσουν . Δεν εχουμε πολλούς Έλληνες που να γράφουν το συγκεκριμένο είδος (και με τόσο πολύ περιεχομενο). Το βιβλίο είναι γραμμένο με αγάπη και μεράκι, διαβάζεται εύκολα και η ιστορία σε παρασύρει. Ξερω ότι θα ακολουθήσουν άλλες 2 συνέχειες, οπότε έχετε το υποψιν.
ID #2504 | ημερομηνία: 2020-06-05
Τσαμπάνης Μηνάς (μη εγγεγραμμένος χρήστης) | 2 κριτικέςΕνα ταξίδι στα πέρατα της φαντασίας!
Κοσμογονία στο έπακρο!
ID #2500 | ημερομηνία: 2020-06-05
ΕΙΡΗΝΗ Σ | 1 κριτικές
Εξαιρετική γραφή, must-read
Υπέροχο βιβλίο, χαρακτήρες με βάθος, ιστορία που ξεδιπλώνεται με τρόπο που συναρπάζει, υπέροχος σκοτεινός post-apocalyptic κόσμος με όλα τα στοιχεία της fantasy λογοτεχνίας. Ενα must read για τους λάτρεις του είδους.
ID #2464 | ημερομηνία: 2020-06-05
Δανάη Ιμπραχήμ | 68 κριτικές
Ένα βιβλίο επικού χαρακτήρα
Η Κόκκινη Αυγή είναι ένα βιβλίο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα έργα high fantasy των ξένων συγγραφέων. Ο Γρηγόρης Δημακόπουλος μας δίνει έναν δικό του χωροχρόνο που όμως είναι φανερά τα στοιχεία που έχει δανειστεί από την δική μας πραγματικότητα. Η ιστορία του φανταστικού του κόσμου, τα πολιτικά μορφώματα, οι Νομάδες, οι γνώσεις Αρχαίων που πολλές φορές ταυτίζονται με μαγεία -αλλά δεν είναι παρά η ύψιστη μορφή επιστήμης- είναι μερικά από τα παραδείγματα που με έκαναν να ταυτίσω τον φανταστικό κόσμο της Εποχής των Θρύλων με τον δικό μας. Και ως αναγνώστρια αρέσκομαι στην ταύτιση. Η ιστορία εξελίσσεται με τον τρόπο που πρέπει, χωρίς να είναι γρήγορη ή κουραστικά αργή. Παράλληλα, ο συγγραφέας βρίσκει τις σωστές ευκαιρίες να μας στήσει τον κόσμο του γεωμορφολογικά και ιστορικά, κάτι που δεν σταματάει μέχρι το τέλος του βιβλίου. Είναι κάτι που υπογραμμίζω, γιατί προσωπικά θα με κούραζε να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο σε ένα μέρος του μυθιστορήματος ασχέτως με την πλοκή. Οι περιγραφές ήταν γλαφυρές κι ένιωθες ότι έβλεπες μπροστά σου τα κτίρια, τις βουνοκορφές, το χωριό των... Αρυανών (Συγγνώμη, αλλά δεν κρατήθηκα) ή ακόμα και το μνήμα της συζύγου του πρωταγωνιστή. Δεν ήταν όμως κουραστικές, καθώς ο λυρισμός έκανε συχνά πυκνά την εμφάνιση του και στην αφήγηση, αλλά και στους διαλόγους. Οι χαρακτήρες παρουσιάζονταν με ανθρώπινα χαρακτηριστικά, και ακόμα και ο καλοκάγαθος πρωταγωνιστής, Λίαμ, είχε τις στιγμές του. Δεν εξιδανικεύτηκε κανένας, πράγμα που επίσης επέτρεπε την ταύτιση του αναγνώστη. Προσωπικά λάτρεψα τον Βέιλαν, έναν άξιο ηγέτη, πιστό στον σύμβουλο του και επίσης τρυφερό πατέρα. Ήταν παθιασμένος, έκανε λάθη, αγαπούσε βαθιά την εκλιπούσα γυναίκα του και γενικά είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός "κακού" που τελικά δεν είναι τόσο "κακός" κι άρα δεν μπορείς παρά να τον αγαπήσεις. Το δεύτερο πρόσωπο που κέρδισε την συμπάθεια μου ήταν ο Ιππότης Γκερτρούν, επίσης παθιασμένος, άξιος στρατιώτης, με αρχές και επιρρεπής στο καρδιοχτύπι. Και φυσικά το αντικείμενο του δικού του πόθου δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητο από μια αναγνώστρια που εκτιμά τις σκληροπυρηνικές Αμαζόνες, όπως την Ωρόρα. Είναι η τρίτη προσωπικότητα που λάτρεψα και πραγματικά ελπίζω να διαβάσω περισσότερο για εκείνη στην συνέχεια. Ένα ακόμα σχόλιο που θα ήθελα να κάνω, αφορά την τρυφερότητα των πατεράδων απέναντι στους γιους τους. Πριν ξεκινήσω την ιστορία, διάβασα τις ευχαριστίες του συγγραφέα και στάθηκα στην ειδική μνεία που έκανε για τον γιο του. Όταν γνώρισα τον Γρηγόρη στην Θεσσαλονίκη, παρατήρησα αμέσως την τρυφερότητα της προσωπικότητας του και επιβεβαιώθηκα περίτρανα στην συγκεκριμένη μνεία και στον τρόπο που παρουσίασε την πατρική αγάπη από την πλευρά του Λίαμ και του Βέιλαν. Κάθε φορά που υπήρχαν σκηνές και διάλογοι ανάμεσα σε αυτούς και τον Χόουπ με τον Νέιθαν αντίστοιχα, ένιωθα να δέχομαι η ίδια αυτή την πατρική αγάπη. Ήταν τόσο δυνατή η γραφή και σε αυτά τα σημεία. Κατά γενική ομολογία, το πρώτο μέρος της Εποχής των Θρύλων με μάγεψε, με συγκίνησε, με δίδαξε, με έκανε να ανυπομονώ για την συνέχεια και φυσικά να προτείνω το βιβλίο σε κάθε λάτρη της φαντασίας.
ID #2254 | ημερομηνία: 2020-06-05
Νάντια Κίσκα | 20 κριτικές