Reviews
Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά
Ενα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ με άψογη γραφή.
Με το σωστό εξώφυλλο που ταιριάζει στην ιστορία και όχι το ρομαντικό της προηγούμενης έκδοσης που αδικούσε το έργο, ξαναδιάβασα με μεγάλη προθυμία το αστυνομικό μυθιστόρημα αυτό. Ενα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ με άψογη γραφή.
0
Εγώ ο Σίμος Σιμεών
Οχι για εμένα
Αγαπώ τον Γιάννη Ξανθούλη και διαβάζω καθε έργο του με την ίδια ανυπομονησία. Το "Εγώ, ο Σίμος Συμεών" δεν θα το κατέτασσα στα κορυφαία του, είναι όμως ένα κλασικό έργο Ξανθούλη. Ή το αγαπάς πολύ ή δεν μπορείς να το κατανοήσεις και το αφήνεις μισό. Μου έβγαλε μια μελαγχολία που σε πολλά σημεία με δυσκόλεψε και μου δημιουργησε την αίσθηση της επανάληψης. Σαν κάπου να είχα ξαναδιαβάσει το θέμα, προφανώς σε προηγούμενο βιβλιο του συγγραφέα. Με λιγα λόγια, το "Εγώ, ο Σίμος Συμεών", μειονεκτεί ως προς την πρωτοτυπία κα τον ρυθμο, αλλά παραμένει απολαυστικό καθώς διαθέτει το μοναδικό στοιχείο της γραφής του Γιάννη Ξανθούλη. Θα ντρεπόμουν να βαθμολογήσω αυτόν τον λογοτέχνη με κάτι λιγότερο από 8 αστεράκια.
0
Το δάκρυ της μάντισσας
Υπέροχο!
Η Μαρίτσα και η Άννα, η Άννα και η Μαρίτσα, δυο πολύ δυνατές προσωπικότητες που έχουν αποδοθεί με εξαίρετο τρόπο από την συγγραφέα και κατέκτησαν μια θεση στην καρδιά μου. Η πλοκή του βιβλίου είναι πολύ δυνατή αλλά κατά τη γνώμη μου το πιο δυνατό σημείο είναι οι χαρακτήρες του. Πρωτότυπη η ιστορία, αν και είναι αληθινή και έχει εμπνεύσει και άλλα λογοτεχνικά έργα, αποκτά στα χέρια της Γούβελη μια διάσταση που ταιριάζει τη συγκίνηση με τον προβληματισμό. Αγάπησα πολύ τον τρόπο που έχουν ενταχθεί στις σελίδες το έργου τα στοιχεία της ενδελεχούς έρευνας για τα ήθη και έθιμα της εποχής. Ο χαρακτηρισμός που δίνω στο μυθιστόρημα είναι "αριστούργημα" και το προτείνω σε όλους εκείνους που αγαπούν το καλό βιβλίο
0
Η ΓΙΑΤΡΙΝΑ
Πολύ καλό βιβλίο
Με την Πασχαλία Τραυλού μου συμβαίνει το εξής. Ενώ όσο ήταν στις Εκδόσεις Ψυχογιός τη διάβασα φανατικά, από τη στιγμή που μετέβη στις Εκδόσεις Διόπτρα ένιωσα να "χανόμαστε". Δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τη γραφή της, με κούραζε η θεματολογια της και την έβρισκα υπερβολικά βαριά χωρίς λόγο. Μετά από επιμονή της αδελφής μου διάβασα τη Γιατρίνα και αισθάνθηκα σαν να ξαναβρήκα μια παλιά αγαπημένη συγγραφέα. Εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλο το συγκεκριμένο βιβλίο, με μια σκοτεινιά που ίσως να μου κλώτησε λίγο αυτήν την εποχή νομίζω ότι θέτει τις βασεις για μια δυνατή επανεκκίνηση. Μια παρατήρηση έχω μόνο. Το σημείωμα του τέλους, θα ήταν σκόπιμο να το διαβαζαμε εξ αρχής.
0
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ
Διαχρονικη Αλκυόνη
Η σχέση μάνας και κορης, δοσμένη μέσα από τη λυρική πένα και την τρυφεράδα της Αλκυόνης Παπαδάκη, δημιουργεί ένα μυθιστόρημα που κάνει καλό στην ψυχή του αναγνώστη. Μοναδικές οι φράσεις-αποφθέγματα αποτελούν από μόνες τους τον λόγο να διαβάσει κάποιος αυτό το έργο. Μόνο καλύτερος άνθρωπος θα βγει.
0
