Θα προσπαθήσω να μην είμαι σκληρή μιας και δεν μπόρεσα να τελειώσω το βιβλίο, άρα και να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Η ιστορία δεν με άγγιξε καθόλου, ίσως επειδή διαδραματίζεται σε μία παλαιότερη εποχή. Κανένας χαρακτήρας δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον (μεγάλο μείον, κατ εμέ, για ένα βιβλίο αυτό) και γενικότερα έπιασα τον εαυτό μου, να βαριέται τρομερά καθ' όλη την ανάγνωση... Είναι το μοναδικό, και ελπίζω να παραμείνει έτσι, βιβλίο που άφησα στην μέση. Μακάρι κάποια στιγμή, ίσως σε μία άλλη περίοδο της ζωής μου, να μπορέσω να εκτιμήσω το βιβλίο αυτό για το οποίο έχω ακούσει τόσα θετικά
3
Μέτριο
Προτού αγοράσω το βιβλίο αυτό, έβλεπα σε πολλά sites εξαιρετικές κριτικές, σχολιαστές βιβλίων να το αποθεώνουν και βιβλιοπωλεία να το προτείνουν ανεπιφύλακτα. Έτσι και εγώ, θέλοντας και μη, πήγα να το αγοράσω με αρκετά υψηλές προσδοκίες, ίσως και λάθος μου, σχωράτε με, αλλά είχα φάει τρελό promo πριν... Σίγουρα αν έπεφτε τυχαία στα χέρια μου δεν θα ήμουν τώρα τόσο σκληρή, ίσως και όχι, όμως, ποιος ξέρει ; Ξεκίνησε δυναμικά, με έναν πρωτότυπο πρόλογο και ένα '' βαρύ '' οπισθόφυλλο. Αυτά θα βάλω στα θετικά. Οι τόσες ανατροπές που υποτίθεται θα καθήλωναν τον κάθε αναγνώστη, μονάχα με κούρασαν. Θα προτιμούσα τα κεφάλαια να ήταν πιο σύντομα (αλά Άρλιτζ στυλ). Ωστόσο, επειδή ο σχολιασμός μου είναι ήδη αρκετά σκληρός, θα αναφέρω πως η εναλλαγή των ηρώων σε κάθε κεφάλαιο ήταν κάπως ξεκούραστη και σίγουρα έσπαγε λίγο την μονοτονία του βιβλίου. Θεωρώ πως, με αρχικό στόχο το βιβλίο να γίνει πιο καταιγιστικό, το αποτέλεσμα ήταν να μπλεχτεί η ιστορία, οι χαρακτήρες να κουράσουν και η υπόθεση να παρατραβηχτεί. Αν δεν είχα το αρνητικό, ίσως και ψυχαναγκασμό να τον αποκαλούσα, να μην μπορώ να αφήσω τίποτα στη μέση, το βιβλίο αυτό θα είχε τοποθετηθεί πίσω στην βιβλιοθήκη αρκετά γρήγορα. Δεν θέλω να είμαι αυστηρή απέναντι στον συγγραφέα (αν και μάλλον έτσι φαίνομαι), αλλά φυσικά και θα αφήσω ανοιχτό το ενδεχόμενο να αλλάξει η γνώμη μου αφότου διαβάσω και κάποιο άλλο του βιβλίο.
Αν και εχω δηλωσει επανειλημμένα ποσο αγαπω τον Αρλιτζ, το συγγραφικο του ταλεντο και ακομη παραπανω την ιδια την Ελεν, μπορω να πω πως δεν ηταν απο τα καλυτερα του το συγκεκριμενο βιβλιο. Κατι στην πλοκη και στην ταχυχτητα των εξελιξεων ισως ; δεν εχω εντοπίσει ακομη τι με χαλασε. Οπως και να χει, ειναι απιστευτος συγγραφεας και χαιρομαι πολυ που εχω διαβασει ολη την σειρα των βιβλιων αυτων. Ελεν σε αγαπω !
0
Πολύ καλό
Αν και εκανα το λαθος να ξεκινησω την σειρα των βιβλιων απο την μεση, με αποτελεσμα να εχω διαβασει τα τελευταια και μετα το πρωτο, μενω με το στομα ανοιχτο με τον Αρλιτζ. Εχει σκεφτει αρτια ολη την ιστορια της Ελεν και καθε βιβλιο του ειναι καλυτερο απο το προηγουμενο. Αγαπω !!! Απιστευτες ιδεες και πανεμορφος τροπος συγγραφης, Ελεν δηλωνω ερωτευμενη
Αν και εκανα το λαθος να ξεκινησω την σειρα των βιβλιων απο την μεση, με αποτελεσμα να εχω διαβασει τα τελευταια και μετα το πρωτο, μενω με το στομα ανοιχτο με τον Αρλιτζ. Εχει σκεφτει αρτια ολη την ιστορια της Ελεν και καθε βιβλιο του ειναι καλυτερο απο το προηγουμενο. Αγαπω !!! Απιστευτες ιδεες και πανεμορφος τροπος συγγραφης
Αχ ρε Αρλιτζ ! Όπως ανέφερα και για τα προηγούμενα βιβλία του, έτσι και για αυτό, το συγγραφικό του ταλέντο σε παρασέρνει,σε δένει με τους πρωταγωνιστές και σε "ταλαιπωρεί" ψυχικά βιώνοντας κάθε τι στο έπακρο.
Έλεν σε αγαπώ.
Αν και υπάρχει τρομερή αγάπη και εκτίμηση εκ μέρους μου για την Φερραντε, ύστερα από την μαγευτική της " Τετραλογία της Νάπολης" , το βιβλίο αυτό ήταν μεγάλη απογοήτευση... Περίμενα πολλά, πήρα λίγα. Βαρετό και ανούσιο. Όπως και να χει, Έλενα σε αγαπάμε
Πρώτη εντύπωση μόλις μου το έκαναν δώρο ? Σκέτη απογοήτευση. Τι δουλειά έχω εγώ με ένα τέτοιο βιβλιο- όντας θριλερου μέχρι το κόκκαλο. Έχε χάρη που είναι από χέρι, σκέφτηκα. Ίσως και να μην έχω ξανά διαβάσει, όμως, βιβλίο τόσο γρήγορα και να μην έχω αγοράσει τα επόμενα του,αντίστοιχα, σε τέτοια ταχύτητα. Ο συγγραφικος χαρακτήρας της Φερραντε είναι απλά μαγευτικός, καθόλου κουραστικός και δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Θυμάμαι τον εαυτό μου ξημερώματα να νυστάζω και να μην μπορώ να το αφήσω. Είχα φτάσει σε σημείο να απορώ με τον αυτό μου. Αφού δεν έχει αγωνία, όπως όλα τα υπόλοιπα που διαβάζεις,αναρωτιομουν, γιατί δεν μπορείς απλώς να το σταματήσεις και να κοιμηθείς ? Νομίζω το ταλέντο της συγγραφέως είναι η απάντηση. Τόσο το πρώτο της βιβλίο, όσο και τα υπόλοιπα, με μάγεψαν, με ταξίδεψαν σε μέρη πρωτόγνωρα-αλλης εποχής, παλαιότερης- ενώ η συμπάθεια και τα συναισθήματα προς τους χαρακτήρες ήταν 100% αληθινά. Ευχαριστώ την παλιά μου καθηγήτρια, που χάρη σε εκείνη γνώρισα την Φερραντε αλλά και όσα εκείνη μου προσεφερε στην συνέχεια μέσα από τις σελίδες της
PS, πολύ κλάμα όταν τελείωσα την τετραλογία αυτή. Ένιωθα πως ένα κομμάτι της ζωής μου χάθηκε, σταμάτησε και τις επόμενες μέρες ένιωθα ένα κενό...
Πρώτη εντύπωση μόλις μου το έκαναν δώρο ? Σκέτη απογοήτευση. Τι δουλειά έχω εγώ με ένα τέτοιο βιβλιο- όντας θριλερου μέχρι το κόκκαλο. Έχε χάρη που είναι από χέρι, σκέφτηκα. Ίσως και να μην έχω ξανά διαβάσει, όμως, βιβλίο τόσο γρήγορα και να μην έχω αγοράσει τα επόμενα του,αντίστοιχα, σε τέτοια ταχύτητα. Ο συγγραφικος χαρακτήρας της Φερραντε είναι απλά μαγευτικός, καθόλου κουραστικός και δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Θυμάμαι τον εαυτό μου ξημερώματα να νυστάζω και να μην μπορώ να το αφήσω. Είχα φτάσει σε σημείο να απορώ με τον αυτό μου. Αφού δεν έχει αγωνία, όπως όλα τα υπόλοιπα που διαβάζεις,αναρωτιομουν, γιατί δεν μπορείς απλώς να το σταματήσεις και να κοιμηθείς ? Νομίζω το ταλέντο της συγγραφέως είναι η απάντηση. Τόσο το πρώτο της βιβλίο, όσο και τα υπόλοιπα, με μάγεψαν, με ταξίδεψαν σε μέρη πρωτόγνωρα-αλλης εποχής, παλαιότερης- ενώ η συμπάθεια και τα συναισθήματα προς τους χαρακτήρες ήταν 100% αληθινά. Ευχαριστώ την παλιά μου καθηγήτρια, που χάρη σε εκείνη γνώρισα την Φερραντε αλλά και όσα εκείνη μου προσεφερε στην συνέχεια μέσα από τις σελίδες της
Πρώτη εντύπωση μόλις μου το έκαναν δώρο ? Σκέτη απογοήτευση. Τι δουλειά έχω εγώ με ένα τέτοιο βιβλιο- όντας θριλερου μέχρι το κόκκαλο. Έχε χάρη που είναι από χέρι, σκέφτηκα. Ίσως και να μην έχω ξανά διαβάσει, όμως, βιβλίο τόσο γρήγορα και να μην έχω αγοράσει τα επόμενα του,αντίστοιχα, σε τέτοια ταχύτητα. Ο συγγραφικος χαρακτήρας της Φερραντε είναι απλά μαγευτικός, καθόλου κουραστικός και δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Θυμάμαι τον εαυτό μου ξημερώματα να νυστάζω και να μην μπορώ να το αφήσω. Είχα φτάσει σε σημείο να απορώ με τον αυτό μου. Αφού δεν έχει αγωνία, όπως όλα τα υπόλοιπα που διαβάζεις,αναρωτιομουν, γιατί δεν μπορείς απλώς να το σταματήσεις και να κοιμηθείς ? Νομίζω το ταλέντο της συγγραφέως είναι η απάντηση. Τόσο το πρώτο της βιβλίο, όσο και τα υπόλοιπα, με μάγεψαν, με ταξίδεψαν σε μέρη πρωτόγνωρα-αλλης εποχής, παλαιότερης- ενώ η συμπάθεια και τα συναισθήματα προς τους χαρακτήρες ήταν 100% αληθινά. Ευχαριστώ την παλιά μου καθηγήτρια, που χάρη σε εκείνη γνώρισα την Φερραντε αλλά και όσα εκείνη μου προσεφερε στην συνέχεια μέσα από τις σελίδες της
Πρώτη εντύπωση μόλις μου το έκαναν δώρο ? Σκέτη απογοήτευση. Τι δουλειά έχω εγώ με ένα τέτοιο βιβλιο- όντας θριλερου μέχρι το κόκκαλο. Έχε χάρη που είναι από χέρι, σκέφτηκα. Ίσως και να μην έχω ξανά διαβάσει, όμως, βιβλίο τόσο γρήγορα και να μην έχω αγοράσει τα επόμενα του,αντίστοιχα, σε τέτοια ταχύτητα. Ο συγγραφικος χαρακτήρας της Φερραντε είναι απλά μαγευτικός, καθόλου κουραστικός και δεν σε αφήνει να το αφήσεις. Θυμάμαι τον εαυτό μου ξημερώματα να νυστάζω και να μην μπορώ να το αφήσω. Είχα φτάσει σε σημείο να απορώ με τον αυτό μου. Αφού δεν έχει αγωνία, όπως όλα τα υπόλοιπα που διαβάζεις,αναρωτιομουν, γιατί δεν μπορείς απλώς να το σταματήσεις και να κοιμηθείς ? Νομίζω το ταλέντο της συγγραφέως είναι η απάντηση. Τόσο το πρώτο της βιβλίο, όσο και τα υπόλοιπα, με μάγεψαν, με ταξίδεψαν σε μέρη πρωτόγνωρα-αλλης εποχής, παλαιότερης- ενώ η συμπάθεια και τα συναισθήματα προς τους χαρακτήρες ήταν 100% αληθινά. Ευχαριστώ την παλιά μου καθηγήτρια, που χάρη σε εκείνη γνώρισα την Φερραντε αλλά και όσα εκείνη μου προσεφερε στην συνέχεια μέσα από τις σελίδες της
Δεν σε αφήνει να το αφήσεις !
Αν και θα ήθελα μεγαλύτερη ανατροπή στο τέλος, καθώς το λες και λίγο προβλέψιμο, η πλοκή του σε κρατά μέχρι και την τελευταία λέξη.
Αν και αγαπώ Φίτζεκ και τις τρελές ιδέες που πάντοτε μας αφήνουν με ανοιχτό το στόμα στο τέλος, μπορώ να ομολογήσω πως στο συγκεκριμένο βιβλίο κάπου το έχασε,ίσως, λίγο ! Όπως και να χει, τον αγαπάμε !!!