Reviews
Γάλα και μέλι
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ
ο ξεκίνησα σήμερα, το ολοκλήρωσα σήμερα και το συνιστώ 100%. Μέσω των πεζών ποιημάτων της η συγγραφέας πραγματεύεται θέματα όπως η αγάπη, η απώλεια, το τραύμα, η ίαση και η θηλυκότητα. Ποιήματα που αγγίζουν κατά τη γνώμη μου γενικότερα τους ανθρώπους ασχέτως φύλου. Νομίζω πως μέσα από αυτά οι περισσότεροι από εμάς θα θυμηθούμε σχέσεις, στιγμές, συναισθήματα και καταστάσεις που συνέβησαν στη ζωή μας. Ένα ποίημα που με βρήκε απόλυτα σύμφωνο : "Ο τρόπος με τον οποίο αγαπάς τον εαυτό σου είναι ο τρόπος που μαθαίνεις στους άλλους να σε αγαπούν" Υ. Γ= πολλοί φίλοι της σελίδας, μου έστειλαν πως στο πρωτότυπο τα ποιήματα είναι ακριβέστερα, οπότε όσοι μπορείτε να διαβάσετε με άνεση αγγλικά δοκιμάστε το
0
Είσαι γ*μάτος είσαι γαμ*τη / You are a Badass
Χλιαρό
Μετά από καιρό επιτέλους διάβασα ένα βιβλίο από την αγαπημένη μου κατηγορία, αυτή της αυτοβελτίωσης-ψυχολογίας. Το βιβλίο είναι ξεκούραστο, ευανάγνωστο, χωρίς πολλές αναλύσεις και σύνθετους όρους. Με βοήθησε πολύ να σκεφτώ διαφορετικά, να αγαπήσω περισσότερο εμένα και να αισθανθώ πιο σίγουρος για τα όνειρα μου που πίστευα πως θα έμεναν ανεκπλήρωτα. Τώρα τουλάχιστον ελπίζω. Κρατώ δύο φρασεις: "Αυτό στο οποίο επιλέγετε να εστιάσετε γίνεται η πραγματικότητα σας" "Οι περισσότερες απαντήσεις αποκαλύπτονται μέσα από τη δράση και όχι μέσα από τη σκέψη"
2
Η μελαγχολία του Παρισιού
Υπέροχο
Ο Μπωντλαίρ εντάσσει στο συγκεκριμένο βιβλίο κείμενα που εκφράζουν τα συναισθήματα του για το Παρίσι, τη σύγχρονη μητρόπολη της αφθονίας και τη συμπόνια του για τους αποτυχημένους και τους απόκληρους της ζωής. Το έργο του γενικά σηματοδοτεί τη μεταβατική περίοδο της ποίησης από την κλασική στη μοντέρνα περίοδο της. Λάτρεψα από την πρώτη στιγμή τον τρόπο που γράφει με αποτέλεσμα να τον θεωρώ μαζί με τον Ουγκώ έναν από τους πιο εύστοχους και ειλικρινείς Γάλλους συγγραφείς.
1
Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο
Ιδιαίτερο
Ο συγγραφέας έχει ερευνήσει πολλούς τρόπους πειθούς καθώς και θεωρίες φιλοσόφων (κυρίως Ελλήνων-Αριστοτέλης) προκειμένου να αποδείξει στον αναγνώστη πως ακόμη κι αν δεν έχει δίκιο μπορεί να το αποκτήσει μέσω πολλών τεχνικών. Σίγουρα επιδέχεται δεύτερης ανάγνωσης λόγω των συμπυκνωμένων πληροφοριών και θεωριών. Ενώ καθώς διάβαζα το βιβλίο σε πολλά δε συμφώνησα, καθώς θεωρώ πως αν έχεις άδικο δεν είναι κακό να το εκφράσεις, στο τέλος ο ίδιος αποποιείται των ευθυνών του αναφέροντας πως όλες αυτές οι θεωρίες συνάδουν με τη λογική των λιγότερο «πεπαιδευμένων» ανθρώπων και πως καλό θα ήταν να αναζητήσουμε συνομιλητές επαρκείς για την διεξαγωγή ενός υγιούς και πολιτισμένου διαλόγου.
0
Όλος ο κόσμος στα χέρια σου
Αξιόλογο
Αποτελεί ένα βιβλίο που πραγματεύεται θέματα ρατσισμού. Κυρίως εστιάζει στην παχυσαρκία αλλά και στην προσωπαγνωσία. Οι δυο έφηβοι πρωταγωνιστές έρχονται σε επαφή μετά από ένα ατυχές γεγονός κι έτσι η ζωή τους αλλάζει. Μακάρι να το διάβαζαν όλοι οι έφηβοι και μη. Αγάπησα και τους δυο πρωταγωνιστές. Γιατί; Επειδή προφανώς ήταν δυο ολοκληρωμένες προσωπικότητες με τα δικά τους μυστικά, βάσανα,όνειρα,ανασφάλειες, όνειρα. Ο εκφοβισμός του σχολείου, τα ρατσιστικά σχόλια, η τάση των συμμαθητών να κρίνουν από τον αριθμό που αναγράφεται στη ζυγαριά ήταν λίγα από τα θετικά για τα οποία θα σας πρότεινα να το διαβάσετε. Το μόνο αρνητικό στοιχείο είναι πως από τις 506 σελίδες θα μπορούσαν να αφαιρεθούν ή να συμπτυχθούν ορισμένες. Διαβάστε ολόκληρη την κριτική εδώ: https://pithagoreiotheorimasite.wordpress.com/2018/09/09/kathe-mera-allos-kritiki-vivliou-2/ Υ. Γ=Αυτό που μου άρεσε ακόμη περισσότερο είναι πως η συγγραφέας βίωσε την παχυσαρκία οπότε οι περιγραφές και τα συναισθήματα όντως ήταν πολύ ρεαλιστικά.
0
Η φόνισσα
Υπέροχο
Η Φραγκογιαννού, επηρεασμένη από τα δικά της οικογενειακά βάσανα, διαμορφώνει την άποψη ότι όλα τα κορίτσια κακώς γεννιούνται καθώς ταλαιπωρουνται τόσο τα ίδια όσο και οι γονείς τους ώσπου να τα παντρέψουν. Καταλήγει λοιπόν στο συμπέρασμα πως η θανάτωση είναι ίσως η λύση αφού θα μειωθούν τα βάσανα της φτωχολογιας. Με επιρροές από τον Ντοστογιέφσκι, ο Παπαδιαμάντης παρουσιάζει ένα έργο που χρήζει ψυχολογικών και φεμινιστικών αναλύσεων λόγω και του έντονου σεξισμού. Το πολύσημο τέλος αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του έργου.
0
Ο δήμιος του έρωτα
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ
Υπέροχο. όχι τόσο καλό όσο του Νίτσε αλλά πολύ εύστοχο και ιδιαίτερο.
1
Θα σε βρω
Ικανοποιητικό
Το διάβασα πολύ γρήγορα κι αυτό οφείλεται στο γεγονός πως σε κάθε κεφάλαιο υπήρχε κι ένας άλλος πρωταγωνιστής που εξέθετε τις απόψεις, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του με την Άννα(το κορίτσι που χάθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με την κολλητή της). Ίσως ήταν και ο λόγος που το βιβλίο δεν με κούρασε καθόλου. Επίσης μέχρι να αποκαλυφθεί ο/η ένοχος/η αποκαλύπτονταν πολλές πτυχές του χαρακτήρα των ηρώων οπότε αυτό με μπέρδεψε ακόμη περισσότερο στην ανακάλυψη του ενόχου. Το προτείνω καθώς μέσα σ’αυτό αποκαλύπτονται οι κίνδυνοι της εφηβικής ηλικίας, οι ενοχές, τα λάθη και η προσπάθεια πολλών ανθρώπων να ανακαλύψουν την αλήθεια. Στον δρόμο βέβαια προς αυτή αποκαλύπτονται κι άλλες αλήθειες, οι οποίες συμπληρώνουν την ιστορία.
0
Το κορίτσι του τρένου
Ικανοποιητικό
Αυτό που μου άρεσε στο βιβλίο ήταν πως τα κεφάλαια χωρίζονταν στις σκέψεις των τριών γυναικών, της Ρέιτσελ, της Άννας και της Μέγκαν. Στην αρχή, η αλήθεια είναι πως μπερδεύτηκα με τους ρόλους τους στην πλοκή. Αναλύονται εξονυχιστικά οι σκέψεις και τα συναισθήματα τους με αποτέλεσμα να αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης πλήρως την οπτική γωνία της καθεμιάς. Αν βέβαια δεν είναι ο αναγνώστης συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του μπορεί να μπερδέψει ορισμένα ονόματα και καταστάσεις. Η μόνη ένσταση που έχω για το βιβλίο είναι πως θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο σύντομο. Η υπερανάλυση των σκέψεων και των συναισθημάτων ορισμένες φορές στερούσε από την πλοκή την «δύναμη» της. Βέβαια μετά αντιλήφθηκα πως η ουσία της ήταν αυτό ακριβώς. Δηλαδή, η παρουσίαση τριών διαφορετικών γυναικών που κυρίως συνδέονταν με ορισμένες καταστάσεις και πρόσωπα, εν αγνοία τους;
0
Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει
Ικανοποιητικό
Μία σχέση μητέρας και παιδιού όπου η πρώτη πράττει ό,τι περνάει από το χέρι της για να το κάνει ευτυχισμένο. Η μαγεία του συγκεκριμένου βιβλίου έγκειται στην απλότητα του. Φαινομενικά μία ιστορία ζώων που αναζητούν την επιβίωση και την αγάπη αλλά βαθύτερα μία ανάγκη όλων των έμβιων όντων στον πλανήτη για αποδοχή, τρυφερότητα και δοτικότητα σε ό,τι αυτά αγαπούν. Το συνιστώ κυρίως σε όλους όσοι αγαπούν τις αλληγορίες (π.χ Η φάρμα των ζώων).
0
Η γυναίκα στο παράθυρο
Καλό
Η Άννα πάσχει από κατάθλιψη και αγοραφοβία λόγω ενός σημαντικού γεγονότος που συνέβη στη ζωή της. Οι σκέψεις της, οι φόβοι και η νοσταλγία της περιγράφονται απόλυτα ρεαλιστικά και εξονυχιστικά. Ο συγγραφέας καταφέρνει να εντάξει τον αναγνώστη πλήρως στην ψυχολογική κατάσταση της πρωταγωνίστριας ακόμη κι αν δεν την έχει βιώσει. Στην αρχή του βιβλίου θεωρώ πως περιγράφονται περισσότερο τα συναισθήματα της και τοποθετούνται ορισμένα στοιχεία για την εξέλιξη της πλοκής. Στη συνέχεια αυτή εξελίσσεται αρκετά γρήγορα, με τον συγγραφέα να δημιουργεί ένα έξυπνο παιχνίδι μυαλού στον αναγνώστη. Όντως μέχρι και την τελευταία σελίδα δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο ένοχος, ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψεύδεται.
0
Κάθε μέρα άλλος
Τέλειο
Τί να γράψω πραγματικά γι'αυτό το βιβλίο; Μπήκε δικαίως στη λίστα με τα 10 καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Η ιστορία αποδεικνύει πως η αγάπη δε κρίνει,δεν κοιτάζει σώματα,φύλα, εμφάνιση,κιλά,χρώμα. Μία ψυχή (άφυλη) που ξυπνάει κάθε μέρα σε άλλο σώμα, όντας πάντα 16 χρόνων! Μέσω του βιβλίου αντιλαμβάνεσαι πώς είναι να ζεις όντας διαφορετικός αλλά και "συμβατικός", όντας τυφλός,παχύσαρκος,ομοφυλόφιλος,όμορφος,αυτοκτονικός,ενοχικός. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους. Το βιβλίο αυτό ωθεί τον αναγνώστη να σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή του σε άλλο σώμα βιώνοντας κάθε μέρα την πραγματικότητα του από μία διαφορετική οπτική γωνία!
0
καλό
Το βιβλίο αυτό το συνιστώ ανεπιφύλακτα καθώς αποτελεί μία κραυγή βοήθειας επιβεβαιώνοντας το ρητό πως ορισμένες φορές «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».Σίγουρα δεν είναι ένα βιβλίο που μπορείς εύκολα να το αφήσεις από τα χέρια σου καθώς το τέλος είναι ανατρεπτικό και συγκλονιστικό. Επίσης μου δίδαξε πως η έννοια «καλός»- «κακός» είναι δύσκολη να ειπωθεί με απολυτότητα αφού όλοι έχουμε και τις δυο πλευρές μέσα μας, το θέμα είναι ποια πλευρά φέρνουμε στην επιφάνεια κάθε στιγμή της ζωής μας.
1
Χελώνες στο άπειρο
Μέτριο
Ήμουν ευνοϊκά διακείμενος για το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς είχα διαβάσει το προηγούμενο του "Το λάθος αστέρι".Παρόλαυτα τα συναισθήματα μου είναι αμφιθυμικά. Από τη μία πλευρά υπήρχαν όμορφες φράσεις που μπήκα στη διαδικασία να σημειώσω στο τετράδιο μου, ελάχιστες περιγραφές και πρωτοπρόσωπη αφήγηση που την εκτιμώ ιδιαίτερα. Από την άλλη περίμενα αυτή την εξέλιξη, την "έκρηξη-έκπληξη" που δεν συνάντησα τελικά έως το τέλος. Ωστόσο, επειδή θέλω να κρατώ πάντα τα θετικά στοιχεία των βιβλίων που διαβάζω, οι χαρακτήρες είχαν βάθος και οι προσωπικότητες τους εξελίχθηκαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Τέλος θεωρώ πως ο ίδιος ο συγγραφέας βάσει της πλοκής(ένας πάμπλουτος πατέρας εξαφανίζεται εγκαταλείποντας τους δυο γιους του ενώ ταυτόχρονα ως κληρονομιά δεν αφήνει κανένα χρηματικό ποσό στα παιδιά του)θα μπορούσε να την καταστήσει πιο αγωνιώδη. Θέλω πολύ να μου πείτε κι εσείς την δική σας άποψη και φυσικά να μου γράψετε ποιο από τα δυο προτιμάτε:Χελώνες στο άπειρο vs Το λάθος αστέρι.
0
Χέρια μικρά
Μέτριο
Ήδη από την περίληψη μου κίνησε το ενδιαφέρον καθώς η ιστορία πραγματεύεται τον θάνατο των γονιών ενός μικρού κοριτσιού και τον άμεσο εγκλεισμό του σ’ένα ορφανοτροφείο. Εκεί η πρωταγωνίστρια Μαρίνα προτείνει στα υπόλοιπα κορίτσια ένα πραγματικά περίεργο παιχνίδι, το οποίο αποδέχονται αμέσως όλες να το παίξουν. Η αλήθεια είναι πως το βιβλίο είναι από τα πιο περίπλοκα και σύνθετα που έχω διαβάσει. Είναι τόσο απλό που καταλήγει να είναι σύνθετο. Ο συγγραφέας δεν αναλύει τις αιτίες της συμπεριφοράς του κοριτσιού αφήνοντας στον αναγνώστη να τις αντιληφθεί. Η περιγραφή των συναισθημάτων αλλάζει συχνά οπτική γωνία. Από τη μία η αφήγηση πραγματοποιείται από την οπτική ενός άλλου κοριτσιού κι από την άλλη από την ίδια την πρωταγωνίστρια.
0
Καινούργιο αγόρι
Μέτριο
Ένα βιβλίο που πραγματεύεται το συχνό, δυστυχώς, θέμα του ρατσισμού-εκφοβισμού στα σχολεία.Η ιστορία ξεκινάει με την άφιξη ενός έγχρωμου αγοριού που αλλάζει σχολείο για πολλοστή φορά στη ζωή του. Ενώ το πιο δημοφιλές κορίτσι προσεγγίζει το καινούρνιο αγόρι, οι υπόλοιποι το κατακρίνουν και το χλευάζουν. Το βιβλίο νομίζω πως απεικονίζει, χωρίς πολλές θεωρίες παρά μόνο με παραδείγματα και συμβάντα, τον ρατσισμό και την ισχύουσα κατάσταση του σχολικού περιβάλλοντος. Το προτείνω σίγουρα στους εκπαιδευτικούς αλλά και στους ίδιους τους μαθητές.Φυσικά είναι απόλυτα βοηθητικό για όλους όσοι ενδιαφέρονται για τον ρατσισμό και τις ανθρώπινες-παιδικές σχέσεις.
0
πολύ καλό
Άλλο ένα βιβλίο που το εντάσσω σ'αυτά που άλλαξαν, μερικώς, τον τρόπο σκέψης μου.Είναι ευανάγνωστο και η πλοκή του μου θυμίζει παραμύθι ή και αλληγορία.Παρόλαυτα η φράση του Κοέλιο "Όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις" έχει επιβεβαιωθεί κάποιες φορές και στη ζωή μου.Ίσως γι'αυτό ταυτίστηκα. Θεωρώ πως αξίζει η ανάγνωση του καθώς πλέον θεωρείται από τα κλασικά βιβλία καθώς αυτό βρίθει νοημάτων για τη ζωή και τον άνθρωπο. Εντάσσεται σίγουρα , κατά την προσωπική μου άποψη, σ'ένα διαφορετικό είδος λογοτεχνίας.Το συνιστώ ειδικά σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για τον άνθρωπο, τις αξίες και την κοινωνία, σε συνδυασμό με μία όμορφη ιστορία, με χαλαρή ίσως πλοκή.
0
Πλήρες
Το διάβασα το καλοκαίρι με ενθουσιασμό. Η αλήθεια είναι πως μου άρεσε πολύ. Μπορεί κάλλιστα να σταθεί σαν πανεπιστημιακό σύγγραμμα. . . Με βοήθησε να ενισχύσω τις γνώσεις μου σχετικά με τον ρόλο μου στην τάξη, τον ρόλο του μαθητή, τη μεταξύ μας συνεργασία, την τιμωρία, τον έπαινο και την προσπάθεια. . . Είναι πολύ μεγάλο. Σίγουρα μην περιμένετε να αφομοιώσετε όλες τις πληροφορίες από μια ανάγνωση. Θα βοηθήσει όμως και τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς σίγουρα. .
0
Κανονικοί άνθρωποι
Διαφορετικό
Το Ολοκλήρωσα χθες. Ήταν ένα από τα πιο περίεργα βιβλία που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Από τη μια τονίστηκε η διαφορετικότητα των δυο ανθρώπων χωρίς καν να εστιάσει η συγγραφέας σε κάποια ιδιαίτερη διαφορετικότητα κι αυτό μου άρεσε πολύ. . . Το μόνο αρνητικό ήταν πως δεν υπήρχαν οι διάλογοι σε εμφανή σημεία αλλά μέσα στο κείμενο και στην παράγραφο χωρίς κανένα σημείο στίξης κι αυτό με μπέρδεψε. . . Μου άρεσε πολύ η ιστορία τους. Απλοϊκός λόγος που κάποιες στιγμές όλες αυτές οι σκέψεις των ηρώων και οι καταστάσεις μού θύμισαν γνώριμες εικόνες. Δυο άνθρωποι που πάλεψαν για να γίνουν κανονικοί χωρίς να παλέψουν όμως ιδιαίτερα. . . Μου άρεσε που υπήρχε γρήγορη ροη με τις ημερομηνίες και την πλοκή, που εντάχθηκαν κι άλλοι χαρακτήρες στην ιστορία, ενδιαφέροντες κυρίως. Επίσης αν μπορούσα να αλλάξω κάτι αυτό θα ήταν η τριτοπρόσωπης αφήγηση. Νομίζω η πρωτοπρόσωπη από την πλευρά της κοπέλας θα ήταν πιο εύστοχη. . . Δεν αποτελεί ένα εφηβικό ανάγνωσμα αλλά μια αέναη προσπάθεια των ανθρώπων για να ενταχθούν σε ό,τι «κανονικό» αποτυγχάνοντας πλήρως να προσαρμοστούν στις νόρμες μιας κοινωνίας που συνεχώς κρίνει. . Μην περιμένετε μια πλοκή με τρομερές ανατροπές και σασπένς. Θα το θεωρήσω σαν την απόλυτη απλότητα που προσδίδει κάτι γιατί δεν προσπαθεί στην τελική να προβεί σε εντυπωσιασμούς.
1
Middlesex
Μέτριο
Έχω τόσα να γράψω. Πραγματικά. Δεν ξέρω τι συναισθήματα μού έχει αφήσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Ας ξεκινήσουμε για τον ιντερσεξ πρωταγωνιστή. Αφηγείται την ιστορία σε πρώτο πρόσωπο, αφηγείται γεγονότα τα οποία συνέβησαν όταν δεν είχε καν γεννηθεί. Με απόλυτη ακρίβεια. Καθόλου ρεαλιστικό. Ένας παντογνώστης αφηγητής που αφηγείται σε α’ πρόσωπο! Αυτό το στοιχείο με αποπροσανατόλισε. . . Ο συγγραφέας αφιέρωσε 500 σελίδες για να μας περιγράψει την ιστορία των παππούδων, γιαγιάδων και γενικότερα της αιμομιξίας και των αιτιών της δημιουργίας του. Δεν με ενδιάφερε. Καθόλου. Πήρα το βιβλίο για να μάθω για το ιντερσεξ , για να κατανοήσω τα συναισθήματα και τις σκέψεις των ανθρώπων που γεννιούνται με «δυο» γεννητικά όργανα. . . Πολλές περιγραφές. Πολλές. Χωρίς λόγο. Θεωρώ πως για να γράψεις ένα τέτοιο βιβλιο πρέπει να το έχεις ζήσει ή τουλάχιστον να έχεις ζήσει με ένα τέτοιο άτομο. Ο συγγραφέας φάνηκε πως δεν το έχει ζήσει. Σαν να έψαξε μόνο έρευνες για τα χρωμοσώματα μπλα μπλα και τα έγραψε για να μας αποδείξει ότι έκανε έρευνα. . . Στα θετικά τώρα. Γράφει ΠΟΛΥ καλά , παραστατικά. Συνέδεσε ιστορικά γεγονότα (1922) με την ιστορία κι έμαθα πολλά. Αλήθεια πολλά. Όταν περιέγραφε τα συναισθήματα του πρωταγωνιστή ,με ωθούσε στο να συμπάσχω μαζί του. . .
1
Ζωγραφιές
Πολύ βοηθητικό
Μέσα σε αυτό υπάρχουν ιχνογραφήματα, ζωγραφιές δηλαδή των παιδιών που φανερώνουν ποικίλα στοιχεία για την προσωπικότητα και τις σκέψεις τους. . . Είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες που σίγουρα δε θα μπορέσετε να τις αφομοιώσετε όλες. Θα πρέπει να ανατρέξετε ξανά στο βιβλιο για κάθε ζωγραφιά του παιδιού. Αν είχα παιδί θα το παρότρυνα πχ να ζωγραφίσει ένα σπίτι,ήλιο, την ίδια του την οικογένεια κι έτσι θα μελετούσα μετά με τις χρήσιμες συμβουλές του βιβλίου τις σκέψεις του. . . Μου άρεσε πολύ επίσης καθώς δίνει συμβουλές για το πώς τα παιδιά θα μπορέσουν να μυηθούν στον μαγικό κόσμο της ζωγραφικής. Δεν έχει πολλή θεωρία οπότε δε θα το βαρεθείτε καθόλου. .
0
μέτριο
Το διάβασα πρόσφατα.Ηταν η πρώτη φορά που διαβάζω escape book. Μου άρεσε αρκετά. Κυρίως επειδή είχε εικόνες ,ήταν διαδραστικό. . Δεν ήταν απλώς η αφήγηση της ιστορίας της σειράς. . Θα μπορούσε ,σαν βαθμό δυσκολίας ,να έχει λίγο πιο δύσκολους γρίφους ,ωστόσο είναι κάτι διαφορετικό που λογικά δεν έχετε ξαναδιαβάσει. .
0
Καινότομο
Εκδόθηκε στις αρχές 1866. Χρόνια πριν είχα διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο για τη σχολή μου. Μου άρεσε πολύ . Κυρίως επειδή το θέμα του ήταν διαφορετικό. Υπήρχαν πολλά χιουμοριστικά τεχνασματα, που αρκετοί μελετητές τα θεώρησαν ως επίδειξη πνεύματος ενώ από άλλους θεωρήθηκαν ως οργανικά στοιχεία της υπόθεσης . . . Με το συγκεκριμένο βιβλίο ο Ροΐδης ουσιαστικά αντιταχθηκε στις ιδεολογικές και λογοτεχνικές τάσεις της εποχής. . . Λόγω της αξιοποίησης του συγκεκριμένου μύθου από τον Ροΐδη (εξιστορείται ο βίος της Ιωάννας, μίας γυναίκας, η οποία, προσποιούμενη ότι ήταν άντρας, κατάφερε να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της ρωμαιοκαθολική και να φτάσει μέχρι και το αξίωμα του Πάπα.) κατηγορήθηκε έντονα από την ίδια την εκκλησία. Αποτελεσμα του συγκεκριμένου μύθου-ιστορίας ήταν να ξεγυμνώνουν όλους τους υποψηφίους για να σιγουρευτουν πως ηταν αντρες. . .
0
Εσύ
Αρκετά καλό
Είδα πρόσφατα και τις 2 σεζόν της σειράς. Ωστόσο ήθελα πολύ να διαβάσω και το βιβλίο, που αφορά ΜΌΝΟ την πρώτη σεζόν για να μη μπερδευτείτε. . . Μου άρεσε πολύ. Το βιβλίο πλησιάζει σχεδόν ακριβώς σε όλα τα γεγονότα της σειράς. Ωστόσο μπόρεσα μέσω αυτού να ερμηνεύσω σκέψεις, συναισθήματα και καταστάσεις ίσως λίγο καλύτερα. . . Όπως και η σειρά έτσι και το ίδιο μού άρεσε πολύ. Συνιστώ να το διαβάσετε κι αν μπορείτε να το διαβάσετε πρώτα, πριν δείτε τη σειρά. Αν κάποιο κερδίζει, αυτό σίγουρα είναι το βιβλίο. Η σειρά ενώ είναι καλογυρισμένη, δεν με κράτησε σε αγωνία. .
0
Στο ντιβάνι
πολύ καλό
Είναι το τρίτο βιβλίο του Γιαλομ που διαβάζω. Η αλήθεια είναι πως δεν με ενθουσίασε τόσο όσο τα προηγούμενα (Η θεραπεία του Σοπεναουερ και όταν έκλαψε ο Νίτσε), ωστόσο ήταν κι αυτό φυσικά πολύ ενδιαφέρον. Αναλύεται η σχέση που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ θεραποντος και θεραπευομενου, θέμα δηλαδή που δεν είχα σκεφτεί ποτέ. Εστιάζει σε αρκετά πρόσωπα μέχρι να καταλήξει στα βασικά. Γεγονός που λίγο με μπέρδεψε στην αρχή αλλά μετά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Μέσα στο βιβλίο, σε μορφή ιστορίας πάντα, δίνονται εύστοχα μηνύματα για την εγγαμη ζωή, τον τζόγο, τον έρωτα, τους ανθρώπους. Αν απουσίαζαν 100 σελίδες, θα ήταν ακόμη πιο έντονο. Θεωρώ πως αν ήταν γραμμένο στο α'προσωπο (χωρίς ορισμένες λεπτομέρειες), θα είχε απογειωθεί το συγκεκριμένο βιβλίο. Μπαίνει στην τρίτη θέση μέχρι στιγμής και ανυπομονώ να διαβάσω και τα επόμενα.
0
Ο ξένος
πολύ καλό
Ήταν νομίζω η πρώτη φορά που διάβασα Καμύ (ντροπή μου!). Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο βιβλίο μού άρεσε πάρα πολύ. Η φαινομενική "απάθεια" του ήρωα σε όλα όσα συμβαίνουν, το γεγονός πως ο συγγραφέας θίγει θέματα όπως αυτό της θρησκείας-εκκλησίας, της "αρμοζουσας" αγάπης και του πένθους σε μία εποχή διαφορετική από τη σημερινή, αποτελούν λίγα από τα στοιχεία που συνέβαλαν στην τελική, θετική μου άποψη. Ο απλοϊκός ηδονισμός του Μερσω, του ήρωα, ο αυθεντικός του χαρακτήρας, τον οποίο δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε με συμβατικούς όρους, περιμένει την εκτέλεση του με μια νεοαποκτηθείσα επίγνωση της αδιαφορίας του σύμπαντος. Όλη αυτή η προσέγγιση του παραλόγου που έχει θεσπίσει ο Καμύ, είναι ο λόγος για να διαβάσετε το συγκεκριμένο βιβλίο.
0
Τα μυστικά του μοναχού που πούλησε τη Ferrari του
μετριο
Το τελείωσα χθες. Υπάρχει μία μικρή σύνδεση μεταξύ των δύο βιβλίων (να χαμε να λέγαμε για να κρατηθεί η επωνυμία και στο δεύτερο βιβλίο) αλλά για ακόμη μία φορά δεν κατάφερε το δεύτερο βιβλίο να συγκριθεί με το πρώτο. Είχε μία κάποια πλοκή, χαλαρή θα έλεγα, με ένα σχετικά καλό τέχνασμα για να υπάρξει μία ροή ΑΛΛΆ το τέλος ήταν προβλέψιμο. Δεν διάβασα αυτό το βιβλίο για μία πλοκή που ήταν αμιγώς επιδερμική (περιγράφονταν τα πιο mainstream μέρη από την κάθε χώρα που επισκεπτόταν. Φάνηκε εντωμεταξύ ότι οι γνώσεις του συγγραφέα πχ για το Παρίσι ήταν καθαρά επιφανειακες, οπότε δεν με ενέταξε με έναν ρεαλισμό στην πόλη) αλλά για να αυτοβελτιωθώ όπως και στο πρώτο. Για κάποιον που δεν έχει διαβάσει το προηγούμενο είναι οκ. Αλλά δεν τρελάθηκα. Θα βάλω ένα 2.5/5 γιατί υπήρχαν κομμάτια που έλεγα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θυμίζει κάτι από το προηγούμενο βιβλίο.
0
Το απόλυτο βιβλίο για τη γλώσσα του σώματος
Πλήρες
ο διάβασα με απίστευτη ευκολία. Ήταν ένα βιβλίο υπεραναλυτικο με την καλή έννοια. Κατάφερα μέσω αυτού να αποκρυπτογραφησω συμπεριφορές, κινήσεις σώματος, εκφράσεις προσώπου. Μέσα στο βιβλίο περιλαμβάνονται φωτογραφίες καθιστώντας έτσι το νόημα σαφές και βοηθώντας τον αναγνώστη να αντιληφθεί πλήρως όσα αναγράφονται στο βιβλίο. Ταυτόχρονα υπάρχουν μέσα έρευνες γενικά και για την ανθρώπινη ψυχολογία αλλά και για τα δύο φύλα. Αλήθεια για το είδος του το λάτρεψα. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι πληρέστερο σε βιβλίο για τη γλώσσα του σώματος. Το αγάπησα.
0
Το φτυάρι
Αδιάφορο
Λοιπόν λοιπόν. Από πού να πρωτοξεκινησω; Απορώ για ποιο λόγο το συγκεκριμένο βιβλίο έχει μεταφραστει σε 17 γλώσσες και έχει πουλήσει τόσα αντίτυπα στο Βέλγιο. Η συγγραφέας είναι νέα. Οπότε έπεσε στην παγίδα να κάνει απίστευτες αναδρομές, μπρος πίσω, συνεχώς στο παρόν παρελθόν, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να χάνεται. Δεν καταλάβαινα σε ποια χρονική στιγμή βρισκόμασταν, πότε πηδουσε από τη μία περίοδο στην άλλη. Ουφ. Επίσης υπήρχε εξ αρχής υπαινικτικο ύφος. Μας αρέσει. Όταν όμως έχει κάτι να μας πει. Αν είναι να περιμένω 540 σελίδες για να πω επιτέλους γίνεται κάτι, διαβάζω μια σκληρή σκηνή κτλ, όχι δε θέλω τον υπαινιγμό. Περιγραφές άσχετες, χωρίς λόγο. Μία σελίδα ολόκληρη για τη γεωγραφία στο σχολείο και τους χάρτες. Τι να πω πραγματικά. Κρίμα γιατί η πλοκή θα μπορούσε κάτι να πει, κάτι να προσφέρει. Έχασα πολύ χρόνο αλλά εγώ έφταιξα
0
Φαρενάιτ 451
πολύ καλό
Ενα δυστοπικο μυθιστόρημα που μου άρεσε πολύ, όλη αυτή η οργουελική απαισιοδοξία, έλεγχος, δράμα, προβληματισμοί για την κοινωνία. Το βιβλίο αποτελεί ίσως ένα ηχηρό προμηνυμα το οποίο όντως τελικά αποδείχθηκε αληθές στην εποχή που ζούμε. Είναι απλή η αφήγηση, γραμμική, ορισμένες φορές με διαλόγους-κηρύγματα που αγαπώ, ειδικά όσον αφορά τον κόσμο του βιβλίου και της ψυχολογίας των μαζών. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
1
Όταν όλα έχουν ειπωθεί
Διαφορετικό
Διαβασα πρόσφατα το συγκεκριμένο βιβλίο που μου είχαν στείλει οι εκδόσεις @minoasbooks . Η ιστορία μού φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα καθώς και η σκέψη της συγγραφέα να χωρίσει το βιβλίο σε διαφορετικούς αποδέκτες ανάλογα με την κάθε πρόποση του αφηγητή-ήρωα. Δε μπορώ να ισχυριστώ ότι κουράστηκα ιδιαίτερα. Ο κεντρικός ήρωας ήταν αυτός που συμπάθησα περισσότερο, γιατί θεωρώ ότι δημιουργήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να διαφαίνεται η προσωπικότητα του, να καθιστά αισθητή την παρουσία του στο βιβλίο. Υπήρχαν ορισμένες φορές που μπέρδεψα τη χρονική στιγμή με το ομιλουν πρόσωπο καθώς κάθε κεφάλαιο χωρίζεται σε διαφορετική πρόποση όπως προανέφερα οπότε μπέρδεψα για λίγο τους αποδέκτες και το χρονικό όριο. Θεωρώ πως η ιστορία ενδείκνυται για μία πιο έντονη "έκρηξη" συναισθημάτων, ειδικά στο τελευταίο μέρος, ωστόσο ίσως κι αυτή να ήταν η μαγεία του συγκεκριμένου βιβλίου. Θα το συνιστούσα σε λίγο πιο μελαγχολικές, ρομαντικές και συναισθηματικές προσωπικότητες, που θεωρώ πως θα το εκτιμούσαν ιδιαίτερα. Ευχαριστώ πολύ και τη συγγραφέα για την υπέροχη συνέντευξη που αφιέρωσε στην ιστοσελίδα μας.
1
Βρες με
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο
Διάβασα πρόσφατα το συγκεκριμένο βιβλίο. Η αλήθεια είναι πως μου άρεσε για αρκετούς λόγους. Μικρά κεφάλαια (βοηθούν πολύ γιατί δε μπορώ να αφήνω κεφάλαιο στη μέση), γρήγορη ροή, ορισμένες έξυπνες ανατροπές κι ωραία αφήγηση. Αν θέλετε βέβαια τη γνώμη μου, θεωρώ πως αν υπήρχε εμφανεστερη διάκριση ανάμεσα σε αυτούς που αφηγούνταν σε παρελθοντικο χρόνο, θα ήταν πιο εφικτό για εμένα να ξεχωρίσω και τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες. Ίσως περίμενα αυτή τη τρελή ανατροπή που βρίσκω συχνά στο nesbo για παράδειγμα. Ωστόσο για να μη το αδικώ ήταν όντως και ανατρεπτικό και διδακτικό σε αρκετά σημεία, οπότε αυτό μου άρεσε. Φάνηκε πως ο συγγραφέας είχε ερευνήσει αρκετά το θέμα των πειραμάτων και της ψυχολογίας. Ουσιαστικά ξεκινά σαν μία απλή ιστορία αυτοκτονίας χωρίς όμως να έχει καμία απολύτως σχέση με τα mainstream βιβλία τέτοιου είδους.Το τέλος όντως δε το είχα μαντέψει πάντως.
0
Πανέξυπνο
Είναι ένα βιβλίο που είχα αγοράσει και διαβάσει 6 χρόνια πριν. Είμαι σίγουρος πως αν το διάβαζα σε αυτή την ηλικία θα το εκτιμούσα ακόμη περισσότερο. Γράφτηκε από τον συγγραφέα του γνωστού αντίστοιχα βιβλίου "Ο κόσμος της σοφιας". Μία ανταλλαγή μηνυμάτων ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που βρέθηκε την ίδια στιγμή στο μέρος όπου είχε χωρίσει. Μη περιμένετε να διαβάσετε μία ιστορία αγάπης. Σίγουρα όχι αυτό. Μέσα από τις συζητήσεις τους διακρίνουμε τις διαφορές τους, διαφορά ρεαλισμού-ρομαντισμού, θρησκείας - ορθολογισμού, σύμπτωσης-μοίρας. Ο συγγραφέας με εξέπληξε με τον εκπληκτικά τεράστιο αριθμό πληροφοριών και με το ποσο καλά ενήμερος είναι για πάρα πολλά θέματα όπως αυτό του σύμπαντος, της ανθρώπινης ύπαρξης, της θρησκείας κτλ. Παράθεση αιτιών χωρισμού για ένα ζευγάρι, όπως η διαφορά της νοοτροπίας και της κοσμοθεωριας. Τόσα χρόνια όμως μετά στο ίδιο σημείο, οι ίδιοι άνθρωποι. Τονίζω και πάλι ότι η δόση ρομαντισμού στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι στοιχειώδης. Δεν είναι αμιγώς ερωτικό μυθιστόρημα. Κάθε κεφάλαιο είναι με διαφορετική γραμματοσειρά γραμμένο για να καταλάβουμε ποιος μιλάει (προφανώς χρησιμοποιείται το α'ρηματικο πρόσωπο) Το συνιστώ ανεπιφύλακτα
0
Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα
Μου άρεσε πολύ
Ξέρετε πως τα βιβλία που Πραγματεύονται θέματα ρατσισμού ή κάποιων ιδιαιτεροτητων είναι από τα αγαπημένα μου. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι η ιστορία του Κρίστοφερ, ενός αγοριού στο φάσμα του αυτισμού το οποίο προσπαθεί να λύσει το μυστήριο για τον νεκρό σκύλο της γειτόνισσας του. Αν δεν είχα δει το θέατρο, το οποίο ήταν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΌ, θα είχα ενθουσιαστεί, καθώς υπάρχουν ορισμένες εκπλήξεις. Τώρα αν και γνώριζα την ιστορία, μου άρεσε παλι πολύ λόγω του τρόπου γραφής (υποτίθεται το ίδιο το αγόρι αφηγείται) που είναι απλοϊκή, αθώα, αγνή, με χιούμορ και ειρωνεία. Ορισμένες εικόνες και σχεδιαγραμματα το καθιστούν ακόμη πιο ενδιαφέρον. Αν διορθωνα κάτι θα ήταν λίγες περιγραφές που ως συνήθως αφαιρούν την ουσία. Ένα βιβλίο για τον ρατσισμό, για την εφηβεία, για τις ανθρώπινες οικογενειακές κυρίως σχέσεις. Είναι αρκετά ευαίσθητο, μεταδίδει ένα ηχηρό μήνυμα για την απίστευτη ευφυΐα των συγκεκριμένων ανθρώπων καθώς και για τη διαφορά τους με τους υποτίθεται "κανονικούς". Ανθρωπιστικό μήνυμα, από έναν έφηβο που λατρεύει τα μαθηματικά, τους πλανήτες και τα ζώα. Αξίζει να το διαβάσετε. Έχει επίσης βραβευτεί το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς το θέατρο παίζεται σε πολλές χώρες όπως στην Αγγλία, Ελλάδα και ΗΠΑ.
0
Η αλυσίδα
Ανολοκλήρωτο
Ολοκλήρωσα πρόσφατα το συγκεκριμένο βιβλίο. Η ιστορία ήταν όντως αρκετά διαφορετική συγκριτικά με άλλες που αφορούν απαγωγές. Χωρίζεται σε 2 μέρη. Το πρώτο θεωρώ πως με κράτησε περισσότερο σε εγρήγορση συγκριτικά με το δεύτερο. Βέβαια στο δεύτερο η γραφή του, για εμένα, ήταν πιο ώριμη και ουσιαστική. Η ιστορία κυλούσε γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερες περιγραφές και μακροσκελείς μονολόγους. Το μοναδικό αρνητικό (δεν θέλω να το αναγαγω στο γεγονός πως ο συγγραφέας είναι άντρας) είναι πως εξέλιπε το συναίσθημα στο πρώτο ειδικά μέρος(μητέρα-κόρη) , σε μια στιγμή που πραγματικά αν η αφήγηση ήταν πιο περίτεχνη θα "διέλυε" καρδιές.
1
Η θέση 7Α
Μου άρεσε αρκετά
Είναι το δεύτερο βιβλίο ( μετά το δέμα) του συγκεκριμένου συγγραφέα που διαβάζω και μπορώ να πω πως μου άρεσε περισσότερο. Ίσως επειδή για ακόμη μια φορά ο Fitzek εστιάζει στο σημαντικό χωρίς περιττολογίες, παρουσιαζοντας μικρά κεφάλαια όπου εναλλασσονται οι διηγήσεις των ηρώων. Μία ιστορία που με άγγιξε καθώς θίγει το θέμα της αεροφοβίας. Ένας ψυχολόγος - επιβάτης που λαμβάνει στην πτήση του ένα μήνυμα για την αρπαγή της κόρης του έχοντας ελάχιστες ώρες να πείσει την υπεύθυνη του πληρώματος να θανατωσει όλους τους επιβάτες της πτήσης πριν την προσγείωση. Μία πρώην ασθενής του, ένας διεστραμμένος βιγκαν, η πρώην ερωμένη και η απογοητευμένη από τον πατέρα της κόρη που συμβάλλουν στην εξέλιξη της ιστορίας. Το συνιστώ σίγουρα, ειδικά αν διαβάσατε το "Δέμα" και σας άρεσε. Θεωρώ πως σε αυτό το βιβλίο η πλοκή είναι πιο γρήγορη, δεν υπάρχει τόση στατικοτητα από άποψη σκηνοθετική και οι χαρακτήρες πιο ολοκληρωμένοι. Μένει μόνο να διαβάσει το επόμενο βιβλίο του "Η θεραπεία" για να έχω μια σφαιρική άποψη για τη γραφή του συγγραφέα.
0
Το δέμα
Ικανοποιητικό
Μετά από αυτό το βιβλίο θα σκεφτώ πολύ αν θα πρέπει να χαρώ με τα δέματα που λαμβάνω! Το βιβλίο δεν σ’αφήνει να το αφήσεις. Η ιστορία αποτελεί ένα πανέξυπνο παιχνίδι που παίζει με το μυαλό του αναγνώστη. Μέχρι και το τέλος αναρωτιέσαι αν όντως η πρωταγωνίστρια φαντάζεται όσα ζει ή αν όλα τα περίεργα συμβάντα υφίστανται. Στην ιστορία υπάρχουν λίγα ονόματα (θετικό για εμένα επειδή δεν μπορώ εύκολα να τα αφομοιώσω) καθώς κάθε κεφάλαιο ολοκληρώνεται με μία έκπληξη, η οποία σε ωθεί στην ανάγνωση του επόμενου. Ο συγγραφέας χειρίζεται τόσο περίτεχνα την ιστορία του με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς να αντιληφθεί τον/ην ένοχο. Άλλο ένα θετικό στοιχείο αποτελεί η αναφορά σε ορισμένες ψυχιατρικές μεθόδους(για τους λάτρεις της ψυχιατρικής-ψυχολογίας) οι οποίες καθιστούν σαφή τα συναισθήματα τόσο των καταθλιπτικών όσο και των σχιζοφρενών.
0
Μαχαίρι
Από τα καλύτερα του!
Το καινούργιο βιβλίο του jo nesbo με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Ουσιαστικά όλο το βιβλίο ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού για την αποκάλυψη του δολοφόνου. Μέχρι και τις τελευταίες σελίδες δεν ήμουν σίγουρος για τον ένοχο. Το τέλος ανατρεπτικό. Η αφήγηση για όσους διαβάζετε καιρό nesbo γνωστή. Γρήγορη, χωρίς περιττά στοιχεία. Μου άρεσε επίσης πως υπήρχαν πληροφορίες για την ψυχολογία και τον τύπο των δολοφόνων γενικά καθώς και για τρόπους αποκάλυψης τους.
0
Οι άθλιοι
Το αγαπημένο μου
Τι να πρωτογράψω γιαυτό το βιβλίο; Το διάβασα, ευτυχως, χωρίς να έχω δει την ταινία. Προφανώς μετά την ανάγνωση του δεν την είδα ποτέ. Τόσες εναλλαγές, τόσες εκπλήξεις, συναισθήματα, δυστυχία, πόνος, προσπάθεια για ζωή. Οι άθλιοι του Victor Hugo για εμένα είναι οι Έλληνες της σύγχρονης εποχής. Τόσα κοινά. Τόση δυστυχία. Τόσος πόνος. Οι τελευταίες 400 σελίδες διαβάστηκαν σε 5 ώρες. Δεν ήξερα πώς τελείωνε η μία μετά την άλλη. Κλασική γαλλική λογοτεχνία. Δε θα γράψω τίποτα παραπάνω. Απλώς ΔΙΑΒΆΣΤΕ το.
1
ΔΕΠΥράζει
Πλήρες
Αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα ,ήταν η μικρή εισήγηση στην αρχή για έννοιες που αφορούν τις μαθησιακές δυσκολίες (ΔΕΠΥ) οι οποίες έπειτα εξετάζονταν στις αντίστοιχες ασκήσεις που μπορεί να λύσει ο μαθητής . Θεωρώ πως το επίπεδο των ασκήσεων αφορά ένα μεγάλο ηλικιακό εύρος καθώς και ένα αυξανόμενο κάποιες φορές επίπεδο δυσκολίας. . . Ως φιλόλογος ,συχνά έρχομαι σε επαφή με μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες (διάσπαση προσοχής ,δυσλεξία , δυσγραφία κτλ ) οπότε θεωρώ πως τα συγκεκριμένα βιβλία με βοήθησαν να εντρυφήσω ακόμη περισσότερο στις συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες των μαθητών μου!
0
Η αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης
Περίμενα περισσότερα
Άκουγα τόσα πολλά. Με τέτοια σιγουριά. Πλέον δεν ξέρω αν μπορώ να εμπιστευτώ τους ανθρώπους όταν μου προτείνουν «κλασικά» ή επιτυχημένα βιβλία. Αισθάνομαι ότι νιώθουν υποχρεωμένοι να συμφωνήσουν με τη μάζα γιατί «πρέπει». . . Λοιπόν! Δεν με ενθουσίασε αλλά δεν με απογοήτευσε κιόλας. Υπήρχαν στιγμές όπου αναφερόταν στη μετανάστευση, στις ανθρώπινες σχέσεις, στον έρωτα, στο βάρος και στην ελαφρότητα του ανθρώπου. . Ο αφηγητής διαδραματίζει έναν καθοριστικό ρόλο, προσεγγίζοντας τη συνθετότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ερευνά τα κίνητρα των χαρακτήρων,υπάρχει κυκλικότητα στα γεγονότα όπου κάθε φορά αναλύονται από διαφορετική οπτική γωνία. . . Μου άρεσαν οι αναφορές σε φιλοσόφους,όπως τον Νίτσε αλλά δυσκολεύτηκα να αντιληφθώ τους ήρωες, να κατανοήσω ακριβώς την εξέλιξη της ιστορίας και να αποδεχτώ ότι πετάγονταν σε άσχετα σημεία θεωρίες-φιλοσοφίες από την πλευρά του αφηγητή.
0
Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ
Διαφορετικό
Περίεργα αυτά που θα σας γράψω. Διάβασα μέχρι τη σελίδα 300 (από τις 580 περίπου). Η πλοκή είναι πανέξυπνη, τα κεφάλαια σύντομα, πρωτοπρόσωπη αφήγηση για να υπάρχει η σύγχυση-άγνοια του πρωταγωνιστή, οπότε να μπορεί να συμπάσχει ο αναγνώστης μαζί του. Ο συγγραφέας με ενέταξε στο κλίμα. Αισθάνθηκα όλη αυτή την σκοτεινή ατμόσφαιρα του δάσους, της γιορτής του σπιτιού με τους "περίεργους" καλεσμένους. . . Γιατί το άφησα; Λοιπόν. Είμαι έτσι κι αλλιώς σε μία πιεστικη περίοδο (οι μαθητές μου δινουν εξετάσεις), οπότε τα συνεχή ονόματα, τα πρόσωπα που εναλλάσσονταν το ενα μετά το άλλο, με σύγχυσαν. Δεν μπορούσα δηλαδή να ενταχθώ στην ιστορία. Ίσως κι ο ίδιος ο συγγραφέας να κατάλαβε την ποσότητα, γιαυτό κι έβαλε λίστα με ονοματα στην αρχή. . . Επίσης υπήρχαν ορισμένες πληροφορίες, περιγραφές που δυσχέραιναν ακομη περισσότερο την συγκέντρωση μου. Όχι πολλές, αλλά αρκετές για να με αποτρέψουν να το συνεχίσω. Αν τις αφαιρούσε θα ήταν ΆΨΟΓΟ γιατί η πλοκή ειναι (ξαναλέω) πανέξυπνη. . .
0
Να με φωνάζεις με τ' όνομά σου
Αγαπημένο
Η αλήθεια είναι πως εξεπλάγην. Η ταινία όντως ήταν σχεδόν ολόιδια με το βιβλίο. Το τελευταίο όμως για ακόμη μία φορά, με ελάχιστες διαφορές, με κέρδισε περισσότερο. Θεωρώ δηλαδή πως η ταινία, λόγω του θέματος, ήταν πιο συγκρατημένη. Το θετικό στοιχείο είναι πως το τέλος δεν είναι ακριβώς ίδιο,ενώ στην ταινία (κατ’εμέ) σταματούσε απότομα, στο βιβλίο δίνεται μία πιο ομαλή κατάληξη. Αρκετά όμως για την ταινία. Ας προχωρήσουμε στη σταθερή πάντα αξία:Το βιβλίο. Η πλοκή είναι ιδιαίτερα έξυπνη. Η ιστορία αναφέρεται στην άφιξη του Όλιβερ, ενός νεαρού ερευνητή, ως φιλοξενούμενου, στο σπίτι του Έλιο, ενός δεκαεπτάχρονου. Οι δυο τους θα ζήσουν ένα αιφνίδιο, παράφορο ειδύλλιο µε φόντο την Ιταλία της δεκαετίας του ’80. Το σκηνικό, οι εικόνες στο σπίτι του πρωταγωνιστή, η φύση, οι συνεχείς αναφορές σε συγγραφείς, ειδικά σε Έλληνες, με εξέπληξαν. Για πρώτη φορά δε με κούρασαν . Το βιβλίο αυτό με τις εικόνες του δημιουργεί ένα υπέροχο τοπίο μακριά από τη σύγχρονη ασφυκτική πραγματικότητα, που κυριαρχείται από την τεχνολογία. Ενώ οι δυο τους βιώνουν μία αμοιβαία έλξη, στο βιβλίο παρουσιάζεται και η επιθυμία τους για συνεύρεση με το αντίθετο φύλο. Κατά την άποψη μου ο συγγραφέας ίσως επιθυμούσε να αποδείξει πως ο έρωτας δεν έχει φύλο. Ίσως πως η έλξη εστιάζει στον άνθρωπο κι όχι στην ταυτότητα του. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μέσα σ’αυτό υπάρχουν πολλές αναφορές για άλλα βιβλία και συγγραφείς που ολοκληρώνουν ή και ίσως συνδέουν την λογοτεχνία με την πρώιμη λογοτεχνία και τους αρχαίους φιλοσόφους. Θα το χαρακτηρίσω ένα από τα πιο «φιλελεύθερα» βιβλία που έχω διαβάσει κι όχι μόνο για την ερωτική ιστορία. Άλλωστε και ο ίδιος ο συγγραφέας θέτει ερωτήματα για τον έρωτα γενικότερα που σίγουρα προβληματίζουν τον αναγνώστη. Το μόνο αρνητικό στοιχείο ήταν πως ενώ η μετάφραση είναι απόλυτα εύστοχη, ορισμένες λέξεις ιταλικές, προκειμένου να καταστεί πιο ρεαλιστικό το βιβλίο, παραμένουν αμετάφραστες με αποτέλεσμα όσοι δεν γνωρίζουν ιταλικά σε ελάχιστα σημεία του βιβλίου να μην μπορούν να αντιληφθούν πλήρως το νόημα.
2
Η Βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς
Εκπληκτικό
Φοβήθηκα πως θα ήταν ακόμη ένα βιβλίο που «εκμεταλλεύεται» το τραγικό γεγονός και τις απάνθρωπες συνθήκες τω στρατοπέδων συγκέντρωσης. Πολλά βιβλία έχουν ως αφορμή εξάλλου το συγκεκριμένο θέμα, θεωρώντας οι συγγραφείς τους πως αυτό το γεγονός από μόνο του είναι επαρκές για την επιτυχία του βιβλίου τους. Όχι φυσικά! Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς μπήκε μέσα στην καρδιά μου, μαζί με την Άννα Φρανκ, το νόημα της ζωής και το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα. Εντάσσεται πλέον στα 4 καλύτερα του συγκεκριμένου είδους. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, πιο συγκεκριμένα στην ιστορία της πρωταγωνίστριας, το βιβλίο μάς διδάσκει τη μαγεία των βιβλίων, η δύναμη των οποίων μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ταξιδεύουν ακόμη και σε τέτοιες σκληρές και βάναυσες συνθήκες. 92282443_2888273697922625_3281720283932655616_n Μέσα σ’αυτό διακρίνουμε πολλές ιστορίες που αφορούν την προδοσία, τη διαφορετικότητα, την αγάπη, την παιδική αθωότητα, την ανάγκη για ελευθερία και ειρήνη. Δε βασίζεται απλώς στο τραγικό γεγονός αλλά εντάσσεται και μία ουσιαστική ιστορία μέσα σ’αυτό. Κυρίως αγάπησα την «κρυφή βιβλιοθήκη» και τα «μαγικά βιβλία» (δε θα αναφέρω περισσότερα για να μην αποκαλύψω πολλά). Προς το τέλος του βιβλίου υπάρχει μία «έκπληξη», η οποία δίνει ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο βιβλίο. Δεν με κούρασε καθόλου κι επίσης δε με άφησε να το αφήσω. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μέσα από αυτό έμαθα ακόμη περισσότερα για το συγκεκριμένο συμβάν, χωρίς όμως να κουραστώ. Γενικότερα σιχαίνομαι τα ιστορικά βιβλία. Το συγκεκριμένο, ωστόσο, ενώ περιελάμβανε ιστορικά στοιχεία δεν με κούρασε καθόλου. Έζησα μαζί με τους ήρωες τον σπαραγμό, έμαθα εκτενέστερα για την κακία, το μίσος και την βαναυσότητα που μπορεί να διακατέχει το ανθρώπινο είδος. Με την τριτοπρόσωπη αφήγηση αισθάνθηκα πως ήμουν μέσα, δίπλα στην πρωταγωνίστρια και παρατηρούσα κάθε κίνηση, κάθε σημείο του συγκεκριμένου μέρους. Τέλος, για να μη μακρηγορώ, μου άρεσε πολύ πως στο τέλος της ιστορίας εντάσσεται η συνάντηση του συγγραφέα με την πρωταγωνίστρια και η συζήτηση, η έρευνα γενικότερα που διεξήχθη για να μπορέσει ο συγγραφέας να γράψει την ιστορία. Υ.Γ= Μετά από την ανάγνωση του, ανυπομονώ να πάω στο συγκεκριμένο μέρος.
3
Οι άνθρωποι στα δέντρα
Κουραστικό
Δυστυχώς με κούρασε πολύ. Εξυπνη ιστορία αλλά κουραστικός τρόπος γραφής
0
Το βιβλίο της Κατερίνας
Συγκινητικό
Δεν με εξέπληξε η σαφήνεια, ωμότητα και ειλικρίνεια των λεγόμενων του καθώς είχα ήδη διαβάσει το προηγούμενο "Το βιβλίο της Κατερίνας" που το συνιστώ σε αυτούς που θέλουν να διαβάσουν το μικρό χρονικό τρέλας προκειμένου να αντιληφθούν ορισμένα σημεία της ιστορίας. Ο @auguste_corteau γράφει διαφορετικά, χωρίς λογοτεχνικούς εντυπωσιασμούς μόνο και μόνο για να δείξει το γλωσσικό του υπόβαθρο. Η ιστορία του αποδεικνύει πως πολλές φορές για να βρεις τον εαυτό σου πρέπει να τον χάσεις. Μια ψυχική διαταραχή, οι σκέψεις του, οι άνθρωποι που τον βοήθησαν καθώς και τα συναισθήματα του καταγράφονται με γλαφυρό, ζωντανό και ειλικρινή τρόπο στο βιβλίο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
1
Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος (Επετειακή έκδοση)
Το αγάπησα
Για όλες τις ηλικίες. Το βιβλίο αυτο με ενέταξε στον μαγικό κόσμο του Harry Potter
0
Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα
Για οκες τις ηλικίες
Μου άρεσε παρα παρα πολυ. Διαβαζεται απο ολες τις ηλικιες.
0
Οι αόρατες ερινύες της καρδιάς
Το λάτρεψα
Το αγάπησα για κάθε του σελίδα, κάθε μήνυμα, κάθε αντιρατσιστική στάση. Σεξισμός, ομοφυλοφιλία, έρωτας, φιλία, αγάπη κι όλα αυτά στην καρδιά της ρατσιστικής Ιρλανδίας. Αγαπημένο.
0
Το Δώρο
Το δώρο
Αντιγραφή άλλων παρόμοιων βιβλίων, ουτοπικό, όχι πρακτικό και σίγουρα υποδεέστερο των αυθεντικών του πηγών. Ελπίζω το δεύτερο να είναι πιο ρεαλιστικό. Δυστυχώς δεν θα το αγοράσω για να το διαβάσω. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία αυτοβελτίωσης, εξού ίσως και η απογοήτευση. Για κάποιον που δεν έχει διαβάσει, ίσως θα του αρέσει πολύ.
5
Λίγη ζωή
Λίγη ζωή
Ανατριχιαστικό, σκληρό, έντονο, βίαιο, αντιρατσιστικό. Γροθιά στην παιδική κακοποίηση, ψυχική και σωματική. Το λάτρεψα.
2
