Από τις πρώτες σελίδες, κατάλαβα ότι δε γίνεται να το ολοκληρώσω χωρίς να έχω ένα μολύβι για παρέα. Υπογράμμιζα συνέχεια, τσάκιζα σελίδες. Ο David Wallace-Wells έχει συγκεντρώσει ό,τι σημαντικό υπάρχει για την κλιματική αλλαγή (έρευνες, στοιχεία, προβλέψεις) και έχει προσπαθήσει να το βάλει σε μια σειρά. Το βιβλίο χωρίζεται στα εξής μέρη: Το ντόμινο της καταστροφής, Τα στοιχεία του χάους, Το καλειδοσκόπιο του κλίματος, Η ανθρωπική αρχή. Σε κάθε μέρος αυτού του βιβλίου, υπάρχουν στοιχεία που αφυπνίζουν. Στις σελίδες του, η “κλιματική αλλαγή” παύει να είναι δυο λέξεις και γίνεται αυτό που πραγματικά είναι: το παρόν και το μέλλον μας.
Μέχρι πριν να διαβάσω την “Ακατοίκητη Γη”, ήξερα για την υπερθέρμανση, την τρύπα του όζοντος και άλλα τέτοια, επιφανειακά. Πλέον ξέρω ότι το να ανέβει η στάθμη της θάλασσας είναι αναπόφευκτο και το μέλλον μας γεμάτο “απίστευτα φαινόμενα”.
Κάθε φορά που βλέπω ειδήσεις πια, ανακαλώ αυτό το βιβλίο. Βλέπω πυρκαγιές, τυφώνες, “πρωτοφανείς καταστροφές” και ξέρω τι φταίει. Φταίμε εμείς. Κι αυτό σημαίνει ότι εμείς μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση…
Ένα πολύ ωραίο βιβλίο για την προσωπική ζωή της Π. Δέλτα
Πολύ ωραίο βιβλίο! Μ’ άρεσε το δίλημμα “πάθος ή σωστό” που αναδύθηκε. Με συγκλόνισε να διαβάζω την προσωπική ιστορία της Πηνελόπης Δέλτα. Το ότι κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ του έρωτα ή των παιδιών της. Με έκανε να σκεφτώ, για συναισθήματα αλλά και για πατρίδες.
Δύο ατού θα έλεγα ότι έχει αυτό το βιβλίο Το πρώτο είναι ότι παρουσιάζει μια ιστορία λίγο πολύ γνωστή, κι όμως καταφέρνει να σε κάνει να μη ξεκολλάς από τις σελίδες. Ξέρουμε ότι η Πηνελόπη Δέλτα αυτοκτόνησε, και ότι ο Χίτλερ έφτασε στην Ελλάδα. Δεν είναι αυτό το θέμα που ψάχνουμε να μας αποκαλυφτεί. Είναι η ψυχή. Και ξεγυμνώνεται στον αναγνώστη όχι μόνο μέσα από τη ζωή της κεντρικής ηρωίδας, αλλά και από όλους τους άλλους χαρακτήρες που συμπληρώνουν το παζλ της ζωής της. Αυτό, είναι το δεύτερο ατού, κατά τη γνώμη μου.
Διάβασε περισσότερα στο Mybookmark.gr
Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα της Anne Griffin, το οποίο ζωντανεύει στις σελίδες τη ζωή ενός ανθρώπου. Τις χαρές και τους μεγάλους πόνους. Τα μίση και τις αγάπες.
Το βιβλίο, φέρνει αβίαστα στην επιφάνεια υπαρξιακές αναζητήσεις και αρκετούς κόμπους στο λαιμό. Πόσα από αυτά που κάνουμε επηρεάζουν τραγικά τις ζωές των γύρω μας; Εκδίκηση ή συγχώρεση; Αγάπη ή μίσος; Υπομονή ή παραίτηση; Οι απαντήσεις δεν είναι πρόδηλες. Ωστόσο, είναι εκεί…
Ένα βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό βιβλίο, γραμμένο έξυπνα και με ευαισθησία. Ένα λεύκωμα για τις ουλές των ανθρώπων μα και ένας ύμνος στην αγάπη.
Όλη η κριτική στο Mybookmark.gr
448 σελίδες κύλησαν όμορφα, μέσα από εντάσεις, τοπία, Αφρικανική σκόνη και φιλοσοφικές συζητήσεις καθόλου αδιάφορες. Πρέπει να φτάσουμε στην άκρη του κόσμου για να δούμε καθαρά; Εκτιμάμε κάτι μόνο όταν το χάσουμε; Θέλαμε πάντα, με τον ίδιο τρόπο, αυτό που φεύγει μακρυά μας ή είναι αυτός ο αποχωρισμός που μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα αλλιώς; Τέτοιες ερωτήσεις αναδύονται από τη μέση του βιβλίου και μετά.
Είναι ένα όμορφο βιβλίο, που ολοκληρώνοντας το θα καταλάβεις γιατί έγινε ταινία. Επίσης, δε θα σου φανεί καθόλου περίεργο που ενώ ήταν το πρώτο μυθιστόρημα του Bowles, δεν κατάφερε κανένα άλλο του να το ξεπεράσει.
Ένα μυθιστόρημα που δε θα ξεχάσω. Θα το θυμάμαι ξεκάθαρα επειδή δεν το διάβασα απλά. Το έζησα.
Όλη η κριτική στο Mybookmark.gr