Αστυνομικό, μεσαιωνικό,ή μήπως Ιστορικό αφήγημα;Ένα βιβλίο που δεν κατατάσσεται σε μια κατηγορία
Το πρωτο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο που ενώ αρχικά ο εκδοτικός οίκος είχε υπολογίσει πωλήσεις 30.000 αντίτυπα και μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 9 εκ πωλήσεις παγκοσμίως
Το βιβλίο μας μεταφέρει σε ένα μοναστήρι των Βενεδικτίνων στην Ιταλία και γύρω απο την αναζήτηση ενός χειρόγραφου του Αριστοτέλη, ο οποίος πίστευε ότι η τάση του γέλιου είναι αγαθή δύναμη που απελευθερώνει απο τα δεσμά κάθε εξουσίας.
Ένας γηραιός μοναχός της μονής των Μονεδικτων κάνει τα πάντα για να κρατήσει μυστικό το κείμενο του Αριστοτέλη απο φόβο μήπως ανατραπέι η πίστη του κόσμου.
Φόνοι, άνομες σχέσεις μεταξύ μοναχών και το κυνήγι των αιρετικών καταγράφονται μέσα απο τις μνήμες του μοναχού Αντσο ενώ ήταν ακόμα νεαρός δόκιμος εν έτει 1327. Το κεντρικό προσωπο είναι ο Γουλιέλμος της Μπασκέρβιλ -δάσκαλος του Άντσο- που σύμφωνα με το συγγραφέα υποκαθιστά τον Γουλιέλμο Όκαμ. Στην ιστορία εμπλέκονται και ιστορικά προσωπα όπως ο Φραγκίσκος της Ασιζης και ο Ρογήρος Βάκων.
Μια τέτοια πίκρα είναι ανίκανα τα δάκρυα να τη συμβολίσουν
Ένα μυθιστόρημα σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Το 1930 η Αμερικάνικη αγροτική οικονομία γνώρισε μεγάλη καταστροφή.
Εκτεταμένες θύελλες μετέφεραν όγκους σκόνης αφανίζοντας σοδειές και μεγάλες αγροτικές εκτάσεις.
Αρκετές οικογένειες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Καλιφόρνια που φάνταζε η γη της επαγγελίας και πίστευαν σε ένα καλύτερο μέλλον. Τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά ούτε όπως τα είχαν στο μυαλό τους, βίωσαν άθλιες συνθήκες κάτω απο το καχύποπτο βλέμμα των Καλιφορνέζων όταν αντίκρυσαν τους ρακένδυτους μετανάστες.
Ένας ύμνος στον άνθρωπο και στην ανθρωπιά, στη μάχη για επιβίωση. Ο συγγραφέας περιγράφει ανθρώπους εξαθλιωμένους να πεθαίνουν στην κυριολεξία απο την πείνα σε έναν δυτικό κόσμο με αφθονία σε τροφές.
Γερμανία 1914: Γίνεται επιστράτευση και ο κόσμος είναι κατενθουσιασμένος. Υπο τις ιαχές του κόσμου νέα αμούστακα παιδιά ετοιμάζονται για το μέτωπο του πολέμου λες και πηγαίνουν εκδρομή.
Ένας καθηγητής βγάζει πατριωτικό λόγο στους μαθητές του, δίνει το σύνθημα της νίκης και καταφέρνει να παρασύρει όλη την τάξη να καταταγεί εθελοντικά.
Ο 20 χρονος Πάουλ Μπούμερ μαζί με τους συμμαθητές του απο τα θρανία θα μεταφερθούν στην πρώτη γραμμη και θα ζήσουν τη φρίκη και τη σκληρή πραγματικότητα σε έναν πόλεμο που δεν καταλαβαίνουν.
Γυρίζοντας με άδεια στη Γερμανία ο Μπούμερ πέφτει πάνω σε ένα πλήθος που τον χειροκροτεί και του ζητα να εξιστορεί στιγμές απο τον πόλεμο. Και όταν θα φτάσει στο σχολείο του ο καθηγητης του γεμάτος λαχτάρα θα τον ρωτήσει πως είναι τα πράγματα στο μέτωπο.. εκείνος απαντά οτι θερίζει η φρίκη και ο θάνατος, μια απάντηση που δεν αρέσει και θα τον χαρακτηρίσουν δειλό.
Ένα συγλονιστικό βιβλίο που θα μεταφερθηκε στη μεγάλη οθόνη (2 φορές) και απέσπασε το όσκαρ καλύτερης ταινίας το 1930.
"Μια μέρα του Οκτώβρη του 1918 κατα την οποία δε συνέβη τίποτα το πολεμικό δελτίο ήταν σύντομο
ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟ"
Δεν υπάρχει καλή και κακή αγάπη.. Μονο Αγάπη (Πλάτων)
Βενετία 1911 η πανδημία της χολέρας σαρώνει την ευρώπη με επίκεντρο την ιταλική πόλη. Ο μεσήλικας καλλιτέχνης Ασενμπαχ παραθερίζει σε ξενοδοχείο. Τις πρώτες μέρες της διαμονής του εκεί , το ενδιαφέρον του κεντρίζει ο 14 χρονος Τάτζιο. Ο Ασενμπαχ καταλήγει να γίνεται διώκτης του αγοριού επιδιώκει να βρίσκεται κοντά του ,γίνεται εμμονικός και αναπτύσσει σεξουαλικές φαντασιώσεις.
Ακόμα και όταν ο ίδιος νοσεί απο την πανδημία της χολέρας το ενδιαφέρον του για τον Τάτζιο γίνεται εντονότερο.
Το σπουδαιότερο έργο του Τόμας Μαν είναι ένα βαθιά αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ξεκίνησε να το γράφει όταν ο ίδιος και η γυναίκα του επισκέφθηκαν τη Βενετία. Παρά το γάμο του και την απόκτηση έξι παιδιών οι ομοφυλοφυλικές τάσεις του ήταν κοινό μυστικό των κοντινών του ανθρώπων. Λίγα χρόνια μετά το θάνατό του η συζυγός του Κάτια μίλησε ανοιχτά γι αυτό.
Η προκατάληψη, η δίωξη των ομοφυλόφυλων και τα ταμπού της εποχής του επέτρεπαν να εκφράζει τη διαφορετικότητά του μόνο μέσα απο τα έργα του.
Προκατάληψη, διαστροφή, απόγνωση, μοναδικότητα. Όλα στο μυαλό ενός ιδιόρρυθμου καλλιτέχνη. Του Ασενμπαχ
Όσα χρήματα κι αν έχουμε κάποια πράγματα δεν αγοράζονται!!
Ο Τζο Πατάτας είναι ένα 12 χρονο αγόρι που έχει τα πάντα.
Δικό του αγωνιστικό αυτοκίνητο formula 1 μέχρι και έναν ουρακοτάγκο για μπάτλερ.
Την ημέρα των γενεθλίων του ο πατέρας του έδωσε μία επιταγή να αγοράσει ότι τραβάει η ορεξή του. Μα ....τα έχει όλα
Αυτό που πραγματικά λείπει στον Τζο και αποζητά ειναι ένας πραγματικός φίλος.
Ένα χιουμοριστικό βιβλίο απο τον "μέτρ" του είδους David Walliams που μέσα απο αυτό περνάει το μήνυμα ότι όσα χρήματα κι αν έχουμε η φιλία και η αγάπη δεν αγοράζονται. Τι να τα κάνεις τα πλούτη όταν δεν έχεις έναν άνθρωπο να μοιραστεί μαζί σου τις χαρές και τις λύπες σου..
Υπέροχο σενάριο που σε κάνει να γελάσεις ,να προβληματιστείς αλλα περισσότερο σου αποδεικνύει πως δεν πρέπει να χάνουμε τον εαυτό μας και τις αξίες μας όσα χρόνια κι αν περάσουν.
0
Όλος ο κόσμος της σοφίας σε 6 γράμματα (Β Ι Β Λ Ι Ο)
Είναι απο εκείνες τις φορές που βλέπεις τον τίτλο και το χέρι σου πάει κατευθείαν να το πάρει. Όπως διαβάζεις επιγραμματικά έναν τίτλο σε μια εφημερίδα ,την αγοράζεις και δεν έχεις δει ποια εφημερίδα αγόρασες.
Και με το που διαβάζεις αρχικά τον τίτλο αναρωτιέσαι: εγώ τι θα ήθελα αν ήμουν βιβλίο?
Όμορφες και απλές σκέψεις απο τον συγγραφέα Jose Jorge Letria όπου στις εικόνες του το βιβλίο κυριαρχεί (ειδικά όταν σε κάποια περνάει ένα τρένο βγαίνοντας απο το τούνελ που δεν είναι άλλο απο ένα βιβλίο).
Είναι απο εκείνες τις φορές που όταν το διαβάζουμε στα μικρά παιδιά βγαίνει στην επιφάνεια εκεινο το παιδί που κρύβουμε μέσα μας. "Αν ήμουν βιβλίο θα ήθελα κάποιος να πει για μένα, να ένα βιβλίο που άλλαξε τη ζωή μου"
Αν θες εναν καλύτερο κόσμο...ξεκίνα απο τον άνθρωπο που βλέπεις στον καθρέφτη
Λίγο πολύ γνωστό σε όλους μας το τραγούδι του John Lennon που γράφτηκε το 1971 σε μια περίοδο που μαινόταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ, οι φυλετικές και θρησκευτικές διακρίσεις και οι κοινωνικές ανισότητες.
Ο ήρωας είναι ένα περιστέρι που κουβαλάει μαζί του ένα κλαδί ελίας.
Προσπαθεί να μεταδώσει αυτο το αισιόδοξο μήνυμα για έναν καλύτερο κόσμο, ακόμα και στα περιστέρια που στην υπέροχη εικονογράφηση έχουν διαφορετικό χρώμα και περίεργα σχέδια στα φτερά τους.
Και όταν το περιστέρι κουραστεί απο το μακρύ ταξίδι του, τα υπόλοιπα περιστέρια αναλαμβάνουν δράση. Ενώνουν τις δυνάμεις τους να συνεχίσουν το έργο του.
Αρκετά χρήσιμο για κάθε δισκοθήκη....για κάθε παιδική βιβλιοθήκη
Κολομβία 1987: Ανεξέλεγκτη βία απειλές,δολοφονίες,και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων απο διάφορες ένοπλες οργανώσεις. Ένας 65 άρης καθηγητής της ιατρικής σχολής στο Μεδεγίν γράφει ένα απο τα πολλά αρθρα του που συνηθίζουν να χτυπούν σαν πυρωμένο σίδερο .Φωνάζει για την αλήθεια μέσα απο αυτά . Ήθελε οι γιατροι να μην λειτουργουν σα μάγοι αλλα σαν κοινωνικοί ακτιβιστές όπως εκείνος. "Το κράτος δε βλέπει παρα κομμουνιστές και επικύνδινους αντιπάλους σε κάθε ανήσυχο και σκεπτόμενο άνθρωπο". Το ίδιο καλοκαίρι δολοφονήθηκε και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Η ιστορία του γιατρού Αμπαδ απο το συγγραφέα γιό του είναι ουσιαστικά ένα γράμμα που χρειάστηκε 20 χρόνια να εξιστορήσει με μια σκιά που δεν έπαψε ποτέ να τον συντροφεύει.
"είμαστε κιόλας η λήθη που θα γίνουμε....η στοιχειώδης σκόνη που μας αγνοεί" αυτό το χαρτί απο το σονετο "Επιτάφιος "του Χορχε Λουις Μπόρχες βρέθηκε στην τσέπη του πατέρα του όταν τον σκότωσαν.
Ένα βιβλίο για τη φιλία που αναπτύσσουν τα παιδιά μεταξύ τους, αλλα και ένα θέμα για να αναρωτηθούμε εμείς οι μεγαλύτεροι για την αγνή και ανυστερόβουλη φιλία .
Μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι αληθινή. Ο φόβος κάθε μικρού παιδιού μη χάσει τον κολλητό του όταν εμφανιστέι ένα νέο παιδί στην παρέα. Λίγο πολύ όλοι το ζήσαμε όταν είμασταν παιδιά... Η εικονογράφησή του με ταξιδεύει σε άλλες εποχές πιο ρομαντικές.... Τότε που ο λόφος, ένα χάρτινο κουτί και αρκετόι φίλοι που συνεχώς πολλαπλασιάζονταν αποτέλεσαν μέρος της ζωής μας και όχι τρόπο διασκέδασης.
Δε χρειάζεται να ανταγωνιστείς άλλα αστέρια για να λάμψεις!!
Ένα μικρό κορίτσι που θέλει να ξεχωρίσει αλλά νιώθει πως βρίσκεται κάτω απο τη σκιά της αδερφής της που είναι το αστέρι της οικογένειας..
Όλα αλλάζουν όταν μιλάει με τον παππού της που της εξηγεί ότι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι απο αστερόσκονη και ο καθένας έχει τη δική του λάμψη, λέγοντας μια ιστορία για τη γέννηση του κόσμου.
Ένα πανέμορφο βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα και την αδελφική ζήλια.
Εξαιρετική εικονοφράφηση στα χρωματα του ουρανου και γεμάτο τρυφερότητα και σοφία.
0
Οι αντίπαλοι του έτρεξαν για τη Νίκη...Εκείνος για ένα ολόκληρο Έθνος
"Κάποια στιγμή θα επιστρέψω και θα τερματίσω πρώτος" είχε δηλώσει ο Στέλιος Κυριακίδης αθλητής του μαραθωνιου στην εφημερίδα Boston Globe το 1938, στην προσπάθεια του να διακριθεί στον μαραθώνιο της Βοστώνης.
Το 1946 μη μπορώντας να βλέπει τους συνανθρώπους του να πεθαίνουν από την πείνα και με το φόβο ενός άλλου πολέμου (εμφυλίου) θα πάρει την απόφαση να τρέξει και να ζητήσει βοήθεια από την ομογένεια.
Πούλησε τα έπιπλα του σπιτιού του, για να εξασφαλίσει το εισιτήριο του για Αμερική, αψήφισε τους πάντες που πίστευαν πως θα λιποθυμουσε στη διαδρομή,υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση για να τρέξει ( οι γιατροί είχαν το φόβο γιατί ήταν κοκκαλιαρης) αλλά τήρησε την υπόσχεση τού. Έγινε ο πρώτος μη Αμερικανός-Καναδος που κέρδιζε το μαραθώνιο της Βοστώνης.
Κι όταν οι ομογενείς και οι δημοσιογράφοι έπεσαν πάνω του και τον ρώτησαν πως νιώθει, εκείνος απάντησε πως έτρεξα για 7 εκατομμύρια ανθρώπους που πεθαίνουν από την πείνα, έτρεξα για να ακουστεί η φωνή μου να βοηθήσετε τη χώρα μου
Τα λόγια του συγκίνησαν τους πάντες ( μέχρι τον Πρόεδρο Χάρι Τρούμαν) που έστειλαν βοήθεια προς την Ελλάδα ( τρόφιμα φάρμακα ρούχα).
Το βιβλίο αποτελεί ένα παράδειγμα ήθους και ανθρωπιάς για τους μικρούς φίλους του αθλητισμού και ένα μάθημα για εμάς τους μεγαλύτερους όχι μόνο για την έννοια του ευ αγωνίζεσθαι αλλά κυρίως για το ότι ο αθλητισμός ενώνει!!!!!
Ο Στέλιος Κυριακίδης υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές του παιδικού αθλητισμού στην Ελλάδα.
Το 1946 έτρεξε με τον αριθμό 77 στην πλάτη και...... πέθανε.....σε ηλικία 77 ετών(1987).
Απρίλιος 1986: Μια σειρά εκρήξεων κατέστρεψε τον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού μπλόκ στον πυρηνικό σταθμό Τσέρνομπιλ.
Δέκα χρόνια αργότερα η Σβετλάνα Αλεξιεβιτς περιπλανήθηκε στην απαγορευμένη ζώνη, Έψαξε αρχεία εφημερίδων,συνομίλησε με ανθρώπους που είδαν τους δικούς τους να λιώνουν πριν πεθάνουν, γονείς που έθαψαν τα παιδιά τους. Ένα βιβλίο που στηρίζεται στις συγλονιστικές μαρτυρίες των ανθρώπων που αργοπεθαίνουν.
Ο τέταρτος αντιδραστήρας έχει καλυφθεί με μια τσιμεντένια και μολύβδινη σαρκοφάγο.Διατηρεί όμως μέσα του πάνω απο 20 τόνους πυρινηκών καυσίμων. Κανείς δε γνωρίζει τι συμβαινει στο εσωτερικό του...
0
Η χρόνος σταματάει στα 60's
Ένας νεαρός ανδρας έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και να προσπαθήσει να αποτρέψει τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι. Μπορεί στο συγκεκριμένο βιβλίο να μην προσεγγίζεται η θεματική του τρόμου (όπως έχουμε συνηθίσει τον King) αλλα μας μεταφέρει με απίστευτη λεπτομέρεια στην Αμερική της δεκαετίας του '60
Εξαιρετικό σασπένς με γνώμονα τη λεπτομέρεια που μας δίνει ο συγγραφέας και τις ιστορικές πληροφορίες της εποχής.
Η Λετισια Περαι ζούσε μαζί με την αδερφή της σε μια ανάδοχη οικογένεια από την ηλικία των 12. Μορφώθηκε ελάχιστα είχε έναν βίαιο πατέρα ενώ αντιμετώπιζε μαθησιακές δυσκολίες από το δημοτικό. Μεγαλωμένη σε ένα χάος σε ένα μικρό προάστιο της Ναντ η Λετισια κάποια στιγμή θα απειλήσει το φίλο της που συνεχίζει να την ενοχλεί με μήνυση καθώς δε τον αντέχει αλλο.Εκείνος με τη σειρά του θα τη δολοφονήσει με τον πιο βίαιο τρόπο. Η 18 Χρόνη απήχθη στις 19/1/2011 βιάστηκε και δολοφονήθηκε ενώ το σώμα της βρέθηκε 12 εβδομάδες μετά.
Ο πρόεδρος Σαρκοζί καταγγέλει την υπερβολική επιείκεια των δικαστών και ζητά την πιο αυστηρή ποινική νομοθεσία. Μια αληθινη ιστορία που γράφτηκε αριστουργήματικα από τον Ivan Zablonca και διακρίθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας Le Monde
Ένα αεροπλάνο πέφτει. Οι μόνοι επιζώντες είναι παιδιά που για να επιβιώσουν θα πρέπει να κάνουν πράγματα που δεν είχε φανταστεί η παιδική τους αθωότητα.
Άραγε γνωρίζει κανείς τις ανθρώπινες αντοχές του?
Σκληρό αλλα αληθινό. Γραφτηκε μετά τον 'Β παγκόσμιο πόλεμο (1954) αλλα περιγράφει μια αγριότητα που είναι πέρα για πέρα αληθινή στις μέρες μας με την παιδική βία να αυξάνεται διαρκώς.
"Να σκοτώνουμε για να επιβιώσουμε όπου κι αν περιπλανηθούμε...Αγιοι και αμαρτωλοί είμαστε κάτι μέσα μας, είμαστε ο Άρχοντας των μυγών" (Iron Maiden -lord of the flies 1995)
Ένα βιβλίο που γραφτηκε το 1960 και είναι επίκαιρο όσο ποτε.
Μεταφερόμαστε στην Αλαμπάμα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1929.
Ένας δικηγόρος υπερασπίζεται εναν μαύρο εργάτη που κατηγορείται για το βιασμό μιας λευκής γυναίκας. Η αλήθεια όμως αποκαλύπτεται, το κορίτσι εχει πει ψέματα αλλα η κοινή γνώμη ειναι ανένδοτη:
O "Μαύρος" πρεπει να πεθάνει γιατι δεν είναι λευκός. Ένα βιβλίο που έγινε ταινία το 1962 αλλά μια άλλη προσφατη ταινία με τίτλο" just mercy" με έκανε να το αγαπήσω διπλά!!! Η αληθινή ιστορία του δικηγορου Bryan Stevenson να υπερασπιστει το 1987 τον Walter mc Millan που καταδικάστηκε σε θάνατο για το φόνο μιας 18 χρονης λευκής κοπέλας. Και όλα αυτά που? Στην Αλαμπάμα των Ηνωμένων Πολιτειών