Ιστορίες που έπρεπε να γραφτούν, και να διαβαστούν.

Ο τίτλος είναι ενδεικτικός της κατάστασης που ζουν οι χαρακτήρες του βιβλίου. Η Βικτώρια δεν υπάρχει ως περιοχή. Η πλατεία Βικτωρίας δεν είναι διακριτή όπως η Κυψέλη, τα Εξάρχεια, ούτε καν όπως η Ομόνοια. Είναι μια επινόηση, που όμως ισχύει και επιβάλλει τους νόμους της. Οι ιστορίες που πλέκει ο Γιάννης Τσίρμπας εδώ είναι υποβλητικές, ιστορίες της πόλης που αγαπάμε και μισούμε, της πόλης που περισσότερο ζει σε εμάς παρά εμείς σε εκείνη.

0

Συλλογή εξαιρετικών ιστοριών

Η πρώτη συλλογή του Γιάννη Παλαβού συγκεντρώνει ιστορίες που είχαν δημοσιευτεί στο παρελθόν. Όλες διακρίνονται για την ευαισθησία και το διακριτικό χιούμορ τους, χωρίς να τους λείπει ο σαρκασμός. Οι στιγμές όμως που αποδεικνύουν το ταλέντο του Παλαβού είναι οι συγκινητικές αφηγήσεις του, όπου εμβαθύνει στον ψυχισμό των χαρακτήρων και ειδικά στα συναισθήματά τους. Από τα βιβλία που αξίζουν την φήμη που τα ακολουθεί.

0

Εξαιρετική γραφή.

Από τις σπάνιες περιπτώσεις που η έμπνευση του συγγραφέα συναγωνίζεται την τεχνική του. Πολύ καλοδουλεμένο, στρωτή γραφή με σημεία που ξεχωρίζουν για την ένταση και την δύναμή τους.

0

Ότι πιο κοντινό στο μεγάλο αμερικάνικο μυθιστόρημα.

Μία ματιά στις ΗΠΑ που παλεύουν με την ταυτότητά τους. Ο Baldwin, περιθωριοποιημένος από όλους, γράφει για την πλευρά της Αμερικής που συνεχίζει να ζει μέσα σε διακρίσεις, κάνοντας την ίδια την ύπαρξη της πράξη αντίστασης. Ή έστω διαμαρτυρίας. Εξαιρετική η μετάφραση του Χρήστου Οικονόμου.

0

Ο Tom Robbins στα καλύτερά του.

Όσα αγαπάμε και μισούμε στον αγαπημένο μας κοκκινομάλλη είναι εδώ. Ασύνδετες υπερβολές, εξωφρενικές καταστάσεις, χιούμορ, τραγωδία και η ακατανίκητη αίσθηση πως διαβάζοντας το, έχεις μπει στο πιο ψυχεδελικό roller coaster του κόσμου.

1

Το αγαπάς ή το μισείς

Δεν υπάρχει χλιαρή αντίδραση για τον Tom Robbins. Ή θα παρατήσεις τα βιβλία του στις πρώτες σελίδες, ή θα τα λατρέψεις και θα τα διαβάσεις όλα μαζί. Ο Τρυποκάρυδος είναι από τις πιο ιδιαίτερες, άρα και από τις πιο ειλικρινείς και συγκινητικές ιστορίες αγάπης.

0

Αξιέπαινο

Ένα αξιόλογο βιβλίο, που ακροβατεί ανάμεσα στο page turner και την περίτεχνη αφήγηση. Κάποια σημεία πλατιάζουν περισσότερο από ότι θα έπρεπε. Συνολικά όμως πρόκειται για ένα αξιοπρεπές πρωτόλειο.

0

Συνεχείς εκπλήξεις.

Ένα βιβλίο που συνεχώς αιφνιδιάζει τον αναγνώστη. Ξεκινάει σαν ερωτική ιστορία, που αργότερα ξεφεύγει εντελώς από τις προσδοκίες που καλλιεργεί. Ήρωες γνώριμοι, αλλά καθόλου βαρετοί. Οι πιο ιδιαίτεροι από την άλλοι, καλοδουλεμένοι ώστε να είναι πιστευτοί στα πλαίσια της ιστορίας. Ένα εξαιρετικό δείγμα πρώτης γραφής από την συγγραφέα.

0

Μία συγκινητική αφήγηση.

Δώδεκα γράμματα που αρκούν για να να μας διηγηθούν την ιστορία του αφηγητή. Μας βάζουν στην θέση ενός ανθρώπου που στην μέση του ωκεανού, σε ένα νησί-φρούριο, βρίσκει παρηγοριά σε όσο ουρανό μπορεί να διακρίνει, σε ένα αερόστατο που τον διασχίζει, αλλά κυρίως στην αλληλογραφία του με την Ροζαλί Μεντώ. Διαβάζουμε μόνο τα γράμματα που της στέλνει εκείνος, και όχι τις απαντήσεις της. Τις μαντεύουμε όμως από την συνέχεια των επιστολών, και κυρίως από το αναπόφευκτο τέλος, που αλλάζει το ύφος αλλά καθόλου την ποιότητα του βιβλίου. Ένα βιβλίο γραμμένο αριστοτεχνικά, που δεν περισσεύει τίποτα. Ένα κείμενο που αναδεικνύει χωρίς στόμφο τις λογοτεχνικές και φιλοσοφικές καταβολές του συγγραφέα.

0

Άξιο της φήμης του.

Ένα βιβλίο που μας μεταφέρει σε έναν τόπο που δεν κατονομάζεται, αλλά πολύ εύκολα αναγνωρίζουμε την Ιρλανδία. Οι κεντρικοί χαρακτήρες, ακόμα και η πρωταγωνίστρια περιγράφονται αλλά έχουν, στην καλύτερη περίπτωση, ψευδώνυμα, όπως και ο Γαλατάς. Η ηρωίδα επιλέγει να περιγράψει έτσι τον κόσμο της για τους ίδιους λόγους που αρνείται να τον κατανοήσει ή και να συμβιβαστεί με αυτόν. Αρνείται να συμβιβαστεί με την απόλυτη ταύτιση πολιτικής και ζωής, όπου κάθε επιλογή της ισοδυναμεί με επαναστατική ή προδοτική πράξη. Αδυνατεί να καταλάβει τον συμβιβασμό του περίγυρού της με την μιζέρια και την κοινοτοπία της βίας και του θανάτου. Τέλος, σε μια από τις τελευταίες περιόδους και περιοχές που η ενηλικίωση έρχεται απότομα μετά την παιδική ηλικία, χωρίς την μεσολάβηση της εφηβείας, η ηρωίδα επιμένει να βλέπει στον ουρανό “...περισσότερα από τα τρία αποδεκτά ουράνια χρώματα ‒το γαλανό (του ουρανού της μέρας), το μαύρο (του ουρανού της νύχτας) και το άσπρο (σύννεφα)”.

0

Μπορείς να επιστρέψεις στην πατρίδα σου;

Τι σημαίνει να κατάγεσαι από κάπου, όπου δεν έχεις καμία μνήμη; Μπορείς να νοσταλγείς κάτι που δεν έχεις ζήσει; Δικαιούσαι να αποκτήσεις μνήμες από μέρη και χρόνους που όλοι προσπαθούν να ξεχάσουν; Σε αυτό το βιβλίο, παρακολουθούμε τους ήρωες να αποκτούν οντότητα μόνο σαν εξαιρέσεις. Αλγερινοί που πολέμησαν στο πλευρό των Γάλλων. Επαναπατρισθέντες σε πατρίδα που δεν είχαν ξαναδεί, και δεν τους ήθελε. Απόγονοι μεταναστών που προσπαθούν να κατανοήσουν την καταγωγή που αποκήρυξαν οι πρόγονοί τους. Η Γαλλοαλγερινής καταγωγής Alice Zenither καταπιάνεται με τα παράδοξα της μνήμης και της πατρίδας. Ακολουθώντας την πορεία της οικογένειας της Ναϊμά, από τον “Χαρκί” πατριάρχη, στον εξεγερμένο πατέρα της και τέλος στο ταξίδι της στην Αλγερία, μας δίνει το οδοιπορικό της επιστροφής σε μια πατρίδα που δεν ξέρει καν αν υπάρχει.

0

Η ιστορία του Τέλους.

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο που εξιστορεί με πρωτοφανή ευαισθησία το τέλος του κόσμου. Σε αντίθεση με συγγραφείς που επικεντρώνονται σε τεχνικές λεπτομέρειες του θέματος, εδώ ο Amigorena ασχολείται με το πραγματικό ζήτημα του Τέλους. Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν όπως αντιμετωπίζουν τον πλανήτη και την ίδια την ανθρωπότητα, τότε δεν θα καταστραφεί ο πλανήτης. Η Γη προϋπήρχε των ανθρώπων, και θα συνεχίσει να υπάρχει εφόσον εξαφανιστούν. Το πραγματικό ζήτημα είναι πως αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης, η ανθρωπότητα είναι που θα χάσει την Γη. Και πριν χάσει τον πλανήτη, η ανθρωπότητα θα χάσει την ψυχή της.

0

Η ιστορία από την πλευρά των θυμάτων.

Ένα μυθιστόρημα που ακολουθεί την πορεία δύο οικογενειών μέσα από την δράση της ΕΤΑ, της Βασκικής Αυτονομιστικής οργάνωσης. Η Μπιτόρι, γυναίκα θύματος της ΕΤΑ αποφασίζει να γυρίσει στο χωριό της μετά την ανακοίνωση παύσης πυρός από την οργάνωση. Εκεί συναντάμε την οικογένεια της, αλλά και την οικογένεια της κάποτε φίλης της Μίρεν, που ο γιος της είναι στην φυλακή ως μέλος της οργάνωσης. Ο Αραμπούρου καταφέρνει να στήσει ένα πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως πολιτικοποιημένο μυθιστόρημα, παίρνοντας την πλευρά των θυμάτων και από τις δύο πλευρές. Τόσο πολιτικά, όπου Βάσκοι υπέφεραν από τις πρακτικές που συχνά ακολούθησε το Ισπανικό κράτος και πολίτες υπέφεραν από τις επιθέσεις της ΕΤΑ, όσο και χρονικά, όπου οικογένειες και κοινωνίες χωρίστηκαν σε θύτες και θύματα, ρόλοι που άλλαζαν ανάλογα με τις συγκυρίες.

1

Η Ελλάδα του 2013, των συγκρούσεων και των αψιμαχιών στους δρόμους μπλέκεται με τις μάχες του τρωικού πολέμου. Ο φιλόλογος Αργύρης Σταυρινός και ο μαθητής του, Νάσος Γκέτσος, μετράνε τα τραύματα του παρελθόντος τους όπως οι ήρωες της Ιλιάδας, τραύματα που χειροτερεύει η πεζότητα του κόσμου τους. Ψάχνουν έστω την ιδέα μιας λύτρωσης σε λάθος σημεία. Ο καθηγητής στον χαρισματικό μαθητή του και ο μαθητής στην ωμότητα του έπους, ανάμεσα σε αυτό που ο συγγραφέας περιγράφει ως νεοελληνική παρωδία πολέμου, μια “καθημερινή κακομοιριά, με κλοτσιές, μπουνιές, βρισιές, απειλές με ανόητα συνθήματα στους τοίχους”. Σε μια εποχή μεγάλων, βίαιων ταραχών, ο συγγραφέας μας φέρνει προ των ευθυνών μας χωρίς να μας ρίχνει το φταίξιμο, αλλά και χωρίς να μας αθωώνει. Εδώ η τραγωδία ενός πολέμου συμπυκνώνεται στην τραγωδία ενός παιδιού που κλαίει, και η αναστολή εχθροπραξιών με την ίαση ενός ανθρώπου.

0