Έχοντας την τύχη να ανήκω στην ομάδα πρώτης ανάγνωσης του κυρίου Κρομμύδα και έχοντας διαβάσει το νέο του βιβλίο με τίτλο "Ακάκιε" πριν την έκδοσή του, θέλω να σας παρουσιάσω με λίγα λόγια τα όσα ένιωσα διαβάζοντάς το.
Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στον χωροχρόνο φτάνοντας στο 1916. Η ζέστη και η μυρωδιά της θερισμένης γης έφτανε στα ρουθούνια μου και, χρειάστηκαν μόνο λίγες σελίδες, για να μπω στον ρυθμό της ζωής των πρωταγωνιστών, μιας ζωής δύσκολης αλλά συνάμα και όμορφης. Έχω βυθιστεί στις λέξεις του βιβλίου «Ακάκιε», και στα πραγματικά γεγονότα της πορείας ενός ανθρώπου που πολύ θα ήθελα να είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά. Είναι μια ιστορία βασισμένη στη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα, του ανθρώπου που απογείωσε μία εταιρεία ζυμαρικών αλλάζοντας για πάντα το μέλλον της Ελληνικής αλλά και παγκόσμιας βιομηχανίας ζυμαρικών. Γεννημένος στη Λιγοψά των Ιωαννίνων, ταξίδεψε για την Αθήνα με εφόδια την πίστη αλλά και το πείσμα του. Μπορεί να μην εξελίχθηκαν όλα όπως τα ονειρεύτηκε, αλλά η ζωή είναι πιο ενδιαφέρουσα με τις εκπλήξεις της… Τα εμπόδια που συνάντησε πολλά. Η εργατικότητα και η θέλησή του να πετύχει όμως, δικαίωσαν όλες τις στερήσεις που είχε βιώσει ως τότε. Πολέμησε για την πατρίδα του, για την αξιοπρέπεια αλλά και την εντιμότητά του. Εργάστηκε σκληρά ρισκάροντας και παραμέρισε τον φόβο προς το άγνωστο μετατρέποντας τον σε παραγωγικό καύσιμο που του έδινε δύναμη για να συνεχίσει. Για τον Λευτέρη, η ηθική αποτελούσε τον σκοπό και όχι το μέσο για την επιτυχία. Γεννήθηκε με το ταλέντο της προσφοράς και της ευεργεσίας και με το όραμά του είχε ως σκοπό να ανοίξει νέους ορίζοντες. Διάλεξε προσεκτικά τους πιο εκλεκτούς συνεργάτες και στάθηκε στα δύσκολα και στα εύκολα σε φίλους αλλά και αγνώστους. Το μυθιστόρημα «Ακάκιε» μας γεμίζει με εικόνες του περασμένου αιώνα. Μέσα από τις αλησμόνητες σελίδες του θα φυλακίσετε στην μνήμη σας κάτι από τους χρυσούς σιτοβολώνες του Θεσσαλικού κάμπου, την αρχοντιά και την αίγλη της παλιάς Αθήνας και την χαρακτηριστική μυρωδιά των εδωδιμοπωλείων, το έρεβος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ηπειρώτικα μοιρολόγια αλλά και τη διάχυτη φιλοξενία που προσφέρουν οι άνθρωποι του τόπου αυτού. Θα συγκινηθείτε όμως και από έναν αγνό, σχεδόν παιδικό έρωτα, που εξελίχθηκε σε βαθιά αγάπη και στήριξη, αλλά και από τις έννοιες της φιλίας και της συντροφικότητας που παίρνουν σάρκα και οστά.
Ο Κώστας Κρομμύδας με πείσμα να μας προσφέρει ένα ακόμα διαφορετικό ανάγνωσμα, καταφέρνει με υπέρτατη δεξιοτεχνία και κεντά σταυροβελονιά τα γεγονότα του πρωταγωνιστή του βιβλίου, αφηγώντας τα σε πρώτο πρόσωπο. Θαύμασα τη σεμνότητα με την οποία μπλέκονται τα αληθινά γεγονότα με τις μυθοπλαστικές περιγραφές, με αποτέλεσμα να κλείσω το βιβλίο διερωτώμενη, «Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή, καλή ζωή;».
Παραστατικό ανάγνωσμα, μεστό και με αρτιέπεια, που δίνει μία γοητευτική πρόζα σε χαρακτήρες καταστάσεις και έννοιες. Είναι βέβαιο πως ο συγγραφέας ξέρει να αφηγείται μία ιστορία με τρόπο που να μην αφήνεις το βιβλίο από τα χέρια σου.
Κι αν λατρεύαμε μια φορά το Γέτι, τώρα το αγαπάμε δέκα!!
Κι αν σας έλεγα ότι οι αποτυχίες μάς κάνουν πιο δυνατούς, τι θα λέγατε;;
Γιατί άλλο να λες "απέτυχα" κι άλλο να λες "δεν πέτυχα ακόμη"...
Αναζητήστε το Γέτι της Μαρίνας Γιώτη και δείξτε στα παιδιά σας με τον πιο γλυκό τρόπο, πως το να αποτυγχάνουμε δεν είναι δα και το πιο άσχημο πράγμα στον κόσμο!!
Απεναντίας, η αποτυχία συμβαίνει απλά πως δεν βρήκες τον τρόπο για να πετύχεις τον στόχο σου!!
Με διαφορά το πιο ωραίο βιβλίο της Μαρίνας!
~ Ένα ψυχογράφημα του αγώνα της επιβίωσης και της ελπίδας δύο τόσο διαφορετικών μεταξύ τους φίλων, τόσο σκληρό και ωμό, όπως και η εποχή μετά το το οικονομικό Κραχ του '29. Συμπόνεσα τον Τζορτζ και τον Λένι (ιδιαίτερα αυτόν) που με την ελπίδα να κερδίσουν λίγα χρήματα για να φτιάξουν το φτωχικό τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα στερεότυπα, τον ρατσισμό και τον σεξισμό σε βαθμό που κάθε γύρισμα σελίδας μοιάζει με χαμένη φιλοδοξία..
Τραχιά και ρεαλιστική πένα με ένα τέλος γλυκόπικρο και μια επίγευση πως ο κόσμος μπορεί να συνεχίσει να αγαπά ακόμη κι αν στην ανθρωπότητα έχει επέλθει η αποσύνθεση!! Αριστούργημα! ~
0
Καλό ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατά σε αγωνία μέχρι το τέλος, το οποίο είναι ανατρεπτικό! Θα ήθελα μόνο λιγότερο ρομάντζο.. Κατά τα άλλα ωραίο!
Μοναδικό και εξαιρετικό ψυχογράφημα της ζωής μετά το Μεγάλο Κραχ, όπου οι ψυχές των ανθρώπων φτάνουν να απογυμνωθούν.. Σκληρό και διδακτικό, υμνεί στο μέγιστο την αξία της ζωής! Διαβάζοντάς το, πονάς! Πονάς πολύ, κι εσύ, με τον πόνο αυτών των ανθρώπων!!
Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτά που ένιωσα διαβάζοντας το τελευταίο κεφάλαιο από το Ένας γιος!!
Το μόνο που ξέρω, που έμαθα μάλλον, είναι πως την ευτυχία την φτιάχνεις ακόμη και όταν έχει καταρρεύσει ο μισός σου κόσμος κι εσύ αναλαμβάνεις να κρατήσεις ζωντανό και τον υπόλοιπο μισό...
Κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο όπου περιγράφει ένα παιδί, νιώθω περίεργα.. Και όσο διάβαζα αυτό εδώ, ένιωθα έναν κόμπο στον λαιμό μου γιατί είναι σκληρό να ακούς αλήθειες από την πλευρά των παιδιών! Μαγικό ανάγνωσμα, όπως και ο ψυχισμός των παιδιών!! Μαγικό, όπως και η δύναμή τους..
Διαβάστε το.. χθες!
Εγώ, πάντως, δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ!!
"Κι η θάλασσα είχε ένα χρώμα τριανταφυλλί.
Ένα αχνό, διάφανο τριανταφυλλί, λες και παιχνίδιζαν πάνω στα κύματά της χιλιάδες ανεπίδοτα φιλιά.."
Η λογοτεχνία στα καλύτερά της...
0
Όμορφο
Εξαιρετικό ανάγνωσμα της εφηβικής ηλικίας!! Η Φράνσης Νόλαν μας δίδαξε πολλά..
Γνώρισα την Κλαίρη μέσα από την ιδιαίτερη ιστορία της Ηλέκτρας και του Δημήτρη στις Άλικες Σιωπές. Η ιστορία που έπειτα έγινε της Ρόζας και της Μαργαρίτας. Και αφού περάσαμε την εποχή του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου με όλα τα δεινά που αυτοί προκάλεσαν, έφτασε η στιγμή να αντικρίσουμε τα απομεινάρια τους..
Τις διαλυμένες οικογένειες, τα χωρισμένα αδέρφια, τις αγνοούμενες ψυχές. Παιδιά που κατέληξαν σε παιδοπόλεις και έγιναν ενήλικες πριν ακόμη γίνουν παιδιά.
Παιδιά που πέρασαν από χέρια σε χέρια με την ελπίδα να επιβιώσουν ακόμη και αν έπρεπε να πληρώσουν κάθε τίμημα. Ταξιδεύεις ανάμεσα στην Ελλάδα τη Ρουμανία και την Αμερική.
Διασχίζεις δρόμους αγάπης, έρωτα και προσμονής. Δρόμους προσπάθειας και νοσταλγικά σοκάκια επιτυχίας.
Διασχίζεις όμως, και μονοπάτια μίσους, φρικαλεότητας και πόνου. Πόνου που προέρχεται από την προδοσία και την αδικία.
Πολύ τρυφερό και σκληρό ανάγνωσμα, με δυνατούς χαρακτήρες και εξαιρετική ανάλυση και περιγραφή των σκηνών!!
Υπήρξε ένα σημείο, που έκλεισα το βιβλίο γιατί δεν άντεχα την συνέχεια αλλά και σημεία που ερωτεύτηκα τις σκηνές.
Έκλεισα την τελευταία σελίδα και άνοιξα τα μάτια μου νιώθοντας ότι όλα ήταν ένα όνειρο. Ένα όνειρο τόσο αληθινό, που αφήνει ένα γλυκόπικρο χαμόγελο..
Εξαιρετική πένα και ακόμη πιο αξιοσημείωτη ιστορική έρευνα από μια Κλαίρη, που έχει ξεπεράσει και το Wikipedia!!
Ο «Χορός των Νεκρών»… ή μήπως ο σκοτεινός χορός μεταξύ ψυχών βρόμικων και διεστραμμένων, ψυχών που έχασαν την αυτοκυριαρχία τους πριν καν καταλήξουν στο χώμα..;;
Ναι, ο «Χορός των Νεκρών» του Βαγγέλη Γιαννίση, είναι αυτό ακριβώς και άλλα πολλά. Κι αν με ρωτούσατε πριν λίγο καιρό θα έλεγα πως, δεν γίνεται την ατμόσφαιρα των σκανδιναβικών αστυνομικών βιβλίων, να την αποτυπώσει επάξια κάποιος Έλληνας συγγραφέας. Ως τη μέρα που διάβασα το «Κάστρο» του. Μου άρεσε πολύ και διάβασα και τον «Χορό των Νεκρών» για να το επιβεβαιώσω και, σας λέω με σιγουριά πως, αν δεν ήταν ελληνικό το όνομα του συγγραφέα, θα ψάχναμε ανάμεσα στους σκανδιναβούς για το ποιος το έγραψε.
Στο Έρεμπρο τώρα και τα όσα συνέβησαν εκεί με έκαναν να θυμώσω. Ένα κύκλωμα παιδεραστίας αποκαλύπτεται έπειτα από την ανακάλυψη του πτώματος ενός άνδρα. Ένα πτώμα γδαρμένο σε βαθμό που να μην αναγνωρίζονται καν τα χαρακτηριστικά του. Ο άντρας ως μέλος του κυκλώματος, είχε μετατρέψει το υπόγειο του σπιτιού του σε κλουβί. Το κλουβί ενός παιδιού.. Υπήρχαν, μάλιστα, σημεία στο κείμενο που φοβόμουν να διαβάσω πιο κάτω αλλά, στην αμέσως επόμενη παράγραφο, ευχαριστούσα τον συγγραφέα για τον σεβασμό που έδειξε τόσο στην ευαίσθητη φύση του θέματος όσο και στον αναγνώστη. Ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης και η ομάδα του ήρθαν αντιμέτωποι με κάτι που σίγουρα δεν προέβλεψαν..
Ούτε και εμένα πήγε ο νους μου κι εκεί που έλεγα πως η λύση πλησιάζει άρχιζα ξανά να μπερδεύομαι. Νέα πρόσωπα έκαναν την εμφάνισή τους και το θέμα έπαιρνε διαστάσεις.. σαν ένα χταπόδι που απλώνει τα πλοκάμια του. Αλλά, και πάλι, θα νομίζετε πως έχετε καταλάβει μέχρι να σας αποκαλυφθεί ο έξυπνος και διπλωματικός τρόπος με τον οποίο κάθε πρόσωπο και κάθε γεγονός έχει συνδεθεί με την υπόθεση. Η ανάλυση των χαρακτήρων είναι εξαιρετική σε σημείο που σου έρχεται να αντιδράσεις αυθόρμητα στις εκάστοτε συμπεριφορές, γιατί πέρα από το έρεβος στην υπόθεση, υπάρχουν και οι σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων…
Ο επιθεωρητής Άντερς, κινείται σαν το μαύρο πρόβατο τόσο στην υπηρεσία, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τις συμπεριφορές, όσο και στην οικογένειά του. Και το χειρότερο, ένας απρόσμενος και απρόσκλητος επισκέπτης…
Η ατμόσφαιρα όπως αρμόζει σε κάθε αστυνομικό μυθιστόρημα είναι παγωμένη τόσο στο περιβάλλον, όσο και στις συμπεριφορές πολλών πρωταγωνιστών. Λες και το ίδιο το περιβάλλον έχει κάνει τους ανθρώπους να μην αισθάνονται..
Ένα «μπράβο» από μένα στο συγγραφέα για αυτό που διάβασα και δηλώνω επίσημα πως αγαπώ ήδη τον επιθεωρητή Άντερς!!
Ένα κοινωνικό θέμα δοσμένο μέσα από την ιδιαίτερη κοινωνία των μελισσών!
Είναι πρωί και αποφασίζω να βγω για ψώνια. Ετοιμάζομαι και, την ώρα που φτάνω στην είσοδο, βλέπω έναν κύριο να κρατάει Κάτι μυστήριο, να απλώνει το χέρι του και να το ρίχνει μέσα στο γραμματοκιβώτιο (που -μεταξύ μας- μπορεί να έχει και το μέγεθος κυψέλης).
Επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση για άλλες δύο κυψέλες - γραμματοκιβώτια και φεύγει. Πλησιάζω και πάω να δω τι ήταν αυτό το Κάτι. Βάζω το κλειδί και για μια στιγμή σκέφτομαι.
Λες να έβαλε κάτι κακό για μένα;
Ή να ήταν κάτι καλό;
Αλλά γιατί δεν θέλει να μου κάνει κακό, αφού δεν τον γνωρίζω καν, και έπειτα ήταν τόσο αστείος με το μεγάλο του μουστάκι!
Ανοίγω το κουτί και βλέπω έναν μεγάλο φάκελο. Τον ανοίγω και μέσα είχε Το Κάτι Τι..
Η Τζίλιαν Φλιν δημιουργεί με πάντα μια τόσο σκοτεινή ατμόσφαιρα που με κάθε λέξη κάνει και μια πληγή στον εγκέφαλό σου! Αυτήν την σακατεμένη πρωταγωνίστρια, πώς να την βγάλεις από το μυαλό σου;;
Το κακό βρίσκεται πάντα εδώ να σε τυλίξει στο σκοτάδι του. Ταξιδεύει από χώρα σε χώρα. Από πόλη σε πόλη. Δεν ξεχωρίζει άνδρες και γυναίκες, παιδιά και ενήλικους. Το κακό βρίσκεται μέσα στο "Δικαστήριο των ψυχών" και μέσα του θα έχεις να αντιμετωπίσεις πολλά.
Άρχισε λοιπόν να μετράς και όρμα μπροστά...
Ένα- πυροβολισμοί. Δύο- φόνοι (πολλοί!!!).
Τρία- αστυνομικοί. Τέσσερα- ιερείς. Πέντε- ανωμαλίες. Έξι κι εφτά- νιώθεις ήδη την μυρωδιά του αίματος.
Οχτώ, εννέα και δέκα- φωτογραφίες, λεπτομέρειες και σκιές. Έντεκα, δώδεκα και δεκατρία- υπόγεια περάσματα, εξαφανίσεις και περισσότερο αίμα.
Δεκατέσσερα- οι λύκοι σε κυνηγούν. Δεκαπέντε- οστά. Δεκαέξι- τα αντικείμενα μιλούν και ο θάνατος βρίσκεται στις λεπτομέρειες.
Δεκαεφτά- υπάρχει ένας τόπος όπου ο κόσμος του φωτός συναντά τον κόσμο των σκιών.
Έπειτα, παύεις να μετράς και έρχεται το σκοτάδι!
Ο δρόμος της επιστροφής, χάθηκε για πάντα....
Βαθμολογία: 5/5
Βαθμός σκοτεινότητας: Έρεβος
Ο κόσμος ενός κατά συρροή δολοφόνου είναι μία νάρκη οργής, συσσωρευμένης έντασης, σκοτεινών σκιών, μιας αγεφύρωτης φαντασίας, μιας άκαμπτης και παγωμένης καρδιάς αλλά και ενός μυαλού σε υπερδιέγερση, όπου η δύναμη του κακού δεν μπορεί παρά να την κάνει να εκραγεί!
Το κακό και ο πόνος πολλαπλασιάζονται όταν υπάρχει ένας εκμαυλιστής κατά συρροή δολοφόνος. Όταν θέλει να φυτέψει τον σκοτεινό του σπόρο σε όποιον θέλει να δράσει για λογαριασμό του.
Να γίνει ο υποβολέας και να δρα ο ηθοποιός.
Να γίνει ο λύκος και να δρα η αγέλη του...
Όχι, τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και κανένας δεν είναι αυτός που νομίζετε!
Όλα και όλοι έχουν περάσει από το σκοτάδι και κάθε τόσο επιστρέφουν σε αυτό. Γιατί το σκοτάδι αφήνει πίσω του τον πόνο σαν αποτύπωμα πως κάποτε πέρασε από εκεί. Και ξαφνικά σε τυφλώνει η λάμψη ενός φλας... Αμέτρητα πτώματα.
Και αίμα.
Πολύ αίμα.
Με έναν Θεό σιωπηλό και τον διάβολο να ψιθυρίζει.
Κι άλλη μια αστραπή. Νύμφες Sarcophaga στην "κοιλιά ενός τέρατος". Ανομολόγητα μυστικά, ζοφερές αλήθειες και τρόμος για την επόμενη αποκάλυψη που είναι πάντα πιο τρομακτική από την προηγούμενη. Γιατί όλες μαζί είναι το διεστραμμένο παζλ μιας αγέλης όπου ο αρχηγός της, είναι ο ίδιος ο διάβολος...
Είναι από τα πιο αγαπημένα βιβλία του γιου μου!
Η έκφραση "ασπράδι και κρόκος" μπορώ να πω πως τον βοήθησε να κατανοήσει πολλές άλλες παρόμοιες καταστάσεις!!
Το Κακό και το Καλό μάχονται στην συνύπαρξή τους αφού το Κακό αναγκαία υπάρχει ώστε να υπάρχει και το Καλό..
Αιρετικό και ριζοσπαστικό το "Κατά Ιησούν ευαγγέλιον" του Σαραμάγκου, θα δείτε τα γεγονότα της Καινής διαθήκης με άλλη ματιά! Κοινωνική κριτική, χιούμορ και σαρκασμός όλα με την κορυφαία γραφή του Σαραμάγκου..-
Πείτε με τρελή αλλά, είχα την αίσθηση ότι σε πολλά σημεία, ήταν σα να κρυβόταν ο Καζαντζάκης πίσω από τις σελίδες και γέλαγε καταευχαριστημένος!! Πρέπει να το διαβάσετε ΟΛΟΙ!!!
Αυτό το βιβλίο μόνο ένα ασυμβίβαστο άτομο θα μπορούσε να μου το κάνει δώρο, και την ευχαριστώ τα μάλα γι'αυτό...
Όλοι μα όλοι πρέπει να διαβάσουν αυτήν την αληθινή ιστορία που μοιάζει απλά με κατασκεύασμα ενός διεστραμμένου εγκεφάλου και όχι με γεγονότα που συνέβησαν στην πραγματικότητα! Ευτυχώς το διάβασα πρώτη φορά πριν γίνω μαμά.. Σας εγγυώμαι πως δεν θα ξεχάσετε ποτέ την κόλαση στην οποία θα κατεβείτε, διαβάζοντάς το!!
Θα αλλάξει πολλά πράγματα μέσα σας!!!
Πιο επίκαιρο από ποτέ..
Όταν η τύφλωση παίρνει την μορφή ιού! Οι τυφλοί σε καραντίνα και τα σούπερ μάρκετ αδειάζουν!
Η ανθρωπότητα μπορεί να καταρρεύσει από τη μία στιγμή στην άλλη και ο άνθρωπος να ενεργοποιήσει τα πιο ζωώδη ένστικτα επιβίωσης που δεν ήξερε καν ότι έχει....
Διαβάστε το σήμερα..
Και έπειτα αναρωτηθείτε..
Κλασική αστυνομική Σκανδιναβική λογοτεχνία!!!
Έχω αγαπήσει τον Άντερς και ο Βαγγέλης Γιαννίσης είναι εδώ για να βάλει τα γυαλιά σε πολλούς Σκανδιναβούς συγγραφείς! Εύγε!!
Εξαιρετική ανάλυση χαρακτήρων από την κυρία Ζέμπη σε μια πολύ όμορφη ιστορία!!
0
Το νερό είναι.. ζωή!
Ένας εξαιρετικός τρόπος να δείξετε στα παιδιά σας τον κύκλο του νερού, και το πόσο πολύτιμο είναι για την ζωή και το περιβάλλον! Η δύναμη της θέλησης μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και ενεργούμε και, να θυμόμαστε πάντα πως ακόμη και μία σταγόνα μπορεί να κάνει την διαφορά!!
0
Σημαντικό για τα παιδιά!
Μια πολύ όμορφη προσέγγιση για την σημαντικότητα του νερού στη ζωή μας!!!
Έχετε ποτέ σκεφτεί πώς είναι να ζεις τον τρόμο, τον φόβο, τον πόνο, τον εξευτελισμό και την μυρωδιά του θανάτου;
Σκεφτείτε τώρα όλα αυτά να τα ζείτε ξανά και ξανά και να μην μπορείτε να αντιδράσετε..
Η Ειρήνη με πολύ καλή λογοτεχνική περιγραφή έχει δημιουργήσει στο Ανάρμοστον Εστί μία ιστορία που δεν θα αφήσει κανέναν αδιάφορο. Ένα βιβλίο εξ ολοκλήρου γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Ή μάλλον πρόσωπα. Γιατί όλοι σχεδόν οι πρωταγωνιστές συμμετέχουν, μέσα από μικρά κεφάλαια, περιγράφοντας τα γεγονότα από την πλευρά τους.
Παρ'όλα αυτά είναι τόσο διαστροφικά ανάρμοστες οι ζωές τους που τίποτα δεν προδίδει την αλήθεια...
Γιατί όταν είσαι ικανός να προκαλέσεις τέτοιο κακό, τότε είσαι ήδη αιχμάλωτός του. Είσαι εσύ το κακό με σάρκα και οστά και απλά εκτενείς τις εντολές του.. θολωμενος! Και το μεγαλύτερο θύμα είσαι εσύ!
Πηχτό σκοτάδι μπλεγμένο με μίσος και οργή και ανάρμοστες συμπεριφορές.. Ένας δια ζώσης εφιάλτης!!!
Και η Ειρήνη από την άλλη πλευρά, που πρέπει να συνεχίσει να γράφει!!!
~Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία~
Η Ηλέκτρα και ο Δημήτρης τόλμησαν για την ελευθερία τους χωρίς να φοβηθούν ποτέ αυτά που θα χάσουν, για το πόσο θα πονέσουν, γιατί άγνωστο του αύριο και για το βαρύ και πικρό φορτίο του χθες.
Στις "Άλικες Σιωπές" η Κλαίρη Θεοδώρου μας δίνει ένα μυθιστόρημα τόσο αληθινά γραμμένο, με βαθειά κατανόηση απέναντι στις συγκρούσεις και στις ψυχολογικές καταστάσεις των ηρώων.
Μετουσιώνει την έννοια του έρωτα και της αγάπης, επιδεικνύοντας την πιο απόλυτη και άσπιλη μορφή τους. Αυτή, που δύναται να αντέξει μέσα από την φρίκη της Κατοχής, την χυδαιότητα ενός εμφυλίου πολέμου, μα πάνω απ'όλα από το απεχθές μίσος που μπορεί να γεννηθεί μεταξύ των μελών μιας οικογένειας! Μίσος που γεννιέται όμως από την διαφορά στις πολιτικές αντιλήψεις. Μίσος που θρέφεται αποντην υπερηφάνεια και την μεγαλομανία. Από την έλλειψη αγάπης, ταπεινοφροσύνης και αληθινής βαθειάς κατανόησης για τον συνάνθρωπο.
Η πένα της Κλαίρης είναι χείμαρρος κανονικός. Και εντυπωσιάστηκα από την αμεσότητα που σου δίνει το κείμενο παρότι είναι γραμμένο εξολοκλήρου σε αφηγηματικό τόνο τρίτου προσώπου. Νιώθεις ό,τι νιώθουν οι πρωταγωνιστές. Αγαπάς κι εσύ μαζί τους. Πονάς κι εσύ μαζί τους. Και ως γυναίκα δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποια σημεία της πλοκής... θα καταλάβετε!!!
Πρώτη "γνωριμία" με την γραφή της και ανυπομονώ ήδη για το επόμενο..
Το "Κοσμικό Βαλς" του Στέφανου Παπαδόπουλου είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει την σκληρή πραγματικότητα της παγκόσμιας πλατφόρμας των εχθροπραξιών, με την ακλόνητη θέληση του ανθρώπου να υπερασπιστεί τις αξίες της φιλίας και της αγάπης!
Τα μέλη μιας σχολής θα πρέπει να ενώσουν την πίστη και την αφοσίωσή τους ώστε να αντιμετωπίσουν το κακό. Φανταστείτε απλά έναν σύγχρονο Αρμαγεδδών...
Οι σκοτεινές καταδιώξεις σε μια κρύπτη με φόντο τις ιταλικές Άλπεις θα γίνουν η αιτία να εδραιωθούν τα ιδανικά και να εξοντωθεί ο εχθρός. Μικρά κεφάλαια με πρωτοπρόσωπη γραφή και περιγραφική ανάλυση από κάθε έναν από τους πρωταγωνιστές, συνθέτουν ένα πολύπλευρο ανάγνωσμα, κατά τα άλλα δύσκολο να συνθεθεί.
Οι εικόνες και οι περιγραφές ξεπερνούν τη φαντασία του κοινού νου και η καλοδουλεμένη χρήση της γλώσσας είναι εμφανής από την πρώτη σελίδα.
Σε όλο το μήκος του βιβλίου θίγονται ιδανικά και αξίες που αγγίζουν και την πιο παγωμένη καρδιά!
Τέλος, κατά έναν περίεργο λόγο, θα πω πως είχα την αίσθηση ότι διάβαζα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που ήρθε από το μέλλον αλλά γραμμένο με την ευαισθησία μιας άλλης προγενέστερης εποχής. Πρωτοτυπία!
"Κοσμικό Βαλς"... Ένας φόρος τιμής σ'αυτό τον αόρατο δεσμό που γεννιέται ανάμεσα στους ανθρώπους. Έναν δεσμό που αντέχει στην απόσταση, στον χρόνο και στον θάνατο. Ένα μαγικό φίλτρο που φωτίζει με μια αύρα μοναδική τους << δικούς μας ανθρώπους >> και τους ξεχωρίζει από τον κόσμο όλο!!!
Τελειώνοντας το "Μη με λησμόνει" πριν μερικές μέρες, είχα μία ιδέα! Να αφήσω το γράμμα που υπάρχει στο τέλος του βιβλίου για την ημέρα που θα έγραφα λίγα λόγια για αυτό. Το μόνο που κατάφερα από την συγκίνηση είναι να μην μπορώ να γράψω ούτε μία λέξη!
Μια μέρα λοιπόν αφού διάβασα και το γράμμα, έχω να πω με σιγουριά πως είναι άλλη μια ιστορία του έρχεται να μας αφήσει εμβρόντητους με την πλοκή, την γραφή και τις λέξεις.
Γιατί μιλάμε απλά για ένα υφαντό από συγκυρίες και γεγονότα, από αγάπη, μίσος, αντιξοότητες, έρωτες, από πονεμένες ψυχές, από ανθρώπους τέρατα αλλά και από αγγέλους που ζουν στη γη. Το υφαντό αυτό ταξιδεύει από τα Γιάννενα, στην Πάτμο, στο Γαλαξίδι, στην Τζιά, στην Αθήνα και καταλήγει στο Παρίσι και πάλι πίσω και όσο ταξιδεύει γίνεται από κουβάρι που έχει περιπλέξει τις ζωές των ηρώων, σε πέπλο αέρινο, ώσπου να σκορπίσει και να βάλει στην θέση του κάθε πλάσμα που παρέσυρε στο διάβα του.
Η πένα του όπως πάντα μεθυστική, τρέχει αβίαστα στις σελίδες γεμίζοντάς τες με εικόνες που κάποια στιγμή γίνονται πραγματικότητα και οι ήρωες πλέον στέκονται δίπλα σου και γίνεσαι ένα μαζί τους. Άλλους τους έχεις λατρέψει, άλλους τους έχεις μισήσει αλλά σίγουρα νιώθεις πλέον και ο ίδιος κομμάτι του βιβλίου...
Μοναδική αίσθηση!!!
Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν τόπο μακρινό υπήρχε μια πολύβουη κυψέλη...
Όλες οι μέλισσες εργάζονταν σκληρά, η καθεμιά σε αυτό που ήταν πιο ικανή να κάνει.
Τι έγινε όμως όταν πέθανε η βασίλισσά τους; Τι γίνεται σε μια οργανωμένη κοινωνία όταν τα μέλη της είναι αναγκασμένα να εκλέξουν εξαπίνης τον νέο τους αρχηγό;
Η Μαρίνα, μέσα από μια ευφάνταστη ιστορία, συνδέει αλληγορικά, για άλλη μία φορά την πραγματικότητα με την φαντασία!
Σε ένα μελίσσι λοιπόν, γίνονται εκλογές για να εκλεγεί ο νέος αρχηγός. Και όπως και με τους ανθρώπους δεν λείπουν οι διαμάχες και οι διαφωνίες οι οποίες μόνο καταστροφικές αποδείχθηκαν για το μελίσσι.
Το βιβλίο αυτό δείχνει στα παιδιά μας με τον πιο γλυκό (μελένιο φυσικά
Μπορεί κόρη να μην έχω αλλά διαβάζοντάς το ένιωσα σα να έχω! Είναι το πιο τρυφερό βιβλίο για την σχέση μαμάς με την κόρη! Αυτή τη σχέση που πρέπει να μείνει αμόλυντη από κάθε εξωτερικό παράγοντα! Γιατί ο πυρήνας της είναι άτρωτος.. σαν την αγνή αγάπη!! Χαρίστε αυτό το βιβλίο σε κάθε γυναίκα... Θα το έχει πάντα φυλαχτό στην καρδιά της!!!
Η κλασική ιστορία του κοντορεβιθούλη ξεκινά, με τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου θολωμένα από μία πικρή ιστορία που σε κάνει να σκέφτεσαι αν όντως θα μπορούσε ένας γονιός να αντιμετωπίσει έτσι τα παιδιά του.. Εκεί ένας ρεπόρτερ, ο μπούφος - ο Φάνης- κάνει την εμφάνισή του! Σκοπός του, να ανακαλύψει και να αποκαλύψει τις υποψίες του για την πραγματική αλήθεια πίσω από την ιστορία!! Εδώ πια ένα ταξίδι ξεκινά από το οποίο θα επιστρέψεις πιο γενναίος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και δύναμη αφού, ξέρεις πια πώς να ξεχωρίζεις τους πραγματικούς φόβους από τους ανυπόστατους! Απλά μαγικό το πώς αλλάζουν τα συναισθήματά σου καθώς γυρίζουν οι σελίδες του! Σε όποια ψυχολογική κατάσταση και να ξεκινήσεις την ανάγνωσή του, το σίγουρο είναι πως θα γυρίσεις την τελευταία σελίδα με ένα γλυκό χαμόγελο..
Υπέροχη εικονογράφηση και, κείμενο δουλεμένο με τόση λεπτομέρεια που πιάνεις τον εαυτό σου να διαβάζεις και να νιώθεις ταυτόχρονα πως οι λέξεις ξεπηδούν απλά από το μυαλό σου!
Η σειρά "Παραμύθια αλλιώς" στην οποία ανήκει, θα μπορούσε να μετονομαστεί και σε "Σκέψου με την καρδιά σου".
Η σκουφοκοκκινίτσα της Μαρίνας είναι μια κοκκινοσκουφίτσα... αλλιώς!
Αλλά αυτό που μετράει σε αυτό το παραμύθι είναι ότι ο Λύκος είναι... αλλιώς! Ή μάλλον, όλα είναι αλλιώς!
Έχετε σκεφτεί ποτέ, πως πολλές από τις παιδικές ιστορίες, κουβαλάνε στερεότυπα; Ότι ίσως δημιουργούν ανυπόστατους φόβους στα παιδιά;
Φόβους που άθελά μας δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι στην προσπάθειά μας να τα προστατέψουμε; Μέσα από αυτό το βιβλίο βλέπουμε πως αυτά από μόνα τους μερικές φορές έχουν κάνει ολόσωστες επιλογες ως προς τους φίλους τους. Αυτοί οι φίλοι άλλοτε μοιάζουν απειλητικοί στα μάτια των μεγάλων γιατί και αυτοί κάποτε έπεσαν θύματα εκφοβισμού και κουβαλούν μέσα τους τον φόβο. Για άλλη μία φορά, ο δαιμόνιος ρεπόρτερ, Φάνης ο μπούφος, μας προκαλεί να εξετάσουμε όλα στα στοιχεία και να ανακαλύψουμε μόνοι μας την πραγματική αλήθεια. Να ρωτήσουμε, να ερευνήσουμε, να ακούσουμε με τα ίδια μας τα αυτιά τις μαρτυρίες και τότε ίσως δούμε ότι όλα είναι... αλλιώς!
Τέλος, μας διδάσκει μία ακόμη σημαντική αρχή: να μάθουμε να ακούμε τα παιδιά!!!
Να τους δίνουμε βήμα και λόγο! Να ξέρουν πως η άποψή τους μετράει. Να τα στηρίζουμε και να τα αφήνουμε ελεύθερα να επιλέγουν και να μάθαινουν από την ζωή. Να μάχονται για τους αληθινούς φίλους και να νιώθουν πραγματική ευτυχία και αγάπη! Και μην γελιόμαστε γιατί, ξέρουμε όλοι καλά, πως ίσως η δική τους άποψη είναι η μόνη αγνή και αληθινή...
Ένα φανταστικό νησί, η Άθωρα. Ένα ανεξήγητο καιρικό
φαινόμενο. Μια σειρά δολοφονιών.
Ο Κώστας Κρομμύδας επινοεί ένα φανταστικό νησί που γίνεται
το επίκεντρο προσοχής σε όλο τον πλανήτη. Το νησί μαίνεται
από μία καταιγίδα και ανεξήγητα καιρικά φαινόμενα. Αυτό όμως
δεν είναι το μοναδικό μυστηριώδες γεγονός. Ο ιερέας του
νησιού βρίσκεται άγρια δολοφονημένος... Πως σχετίζεται όμως
η δική του δολοφονία με κάποιες άλλες λίγες μέρες πιο πριν σε
άλλα σημεία του πλανήτη;
Ποιος ο ρόλος ενός επενδυτή μιας αμερικανικής εταιρείας, ενός
μυστηριώδους άντρα που έφτασε στο νησί καλυμμένος από μια
ομάδα προσφύγων και η εμβληματική φιγούρα της Σοφί, το
σπίτι της οποίας είναι μια σπηλιά σε έναν βράχο με θέα τον
ουρανό και την θάλασσα της Άθωρας; Είναι ικανή η φύση να
σταθεί εμπόδιο στα σχέδια του δολοφόνου, τον οποίο νόμιζες
ότι βρήκες αλλά έκανες λάθος;
Ένα άρτια πλεγμένο βιβλίο. Μία σφιχτοδεμένη υπόθεση με
μυστήριο που σε τραβάει μέσα της και σε μπερδεύει και σένα
τον ίδιο. Προσπαθείς κι εσύ να γλιτώσεις από τους στρόβιλους,
φοβάσαι για την ζωή σου, αλλά δεν ξέρεις ποιον φοβάσαι
περισσότερο. Την φύση ή τον δολοφόνο;
Ένα βιβλίο με κινηματογραφική πλοκή λοιπόν. Δυνατό και
μυστηριώδες, με αρρωστημένους και ασυνήθιστους
χαρακτήρες. Μας φωτογραφίζει την δράση και το έργο των
εκτελεστικών οργανώσεων παγκοσμίως. Μας φωτογραφίζει
ίσως και το μέλλον; Διόλου απίθανο.
Το “Φως μέσα στη θύελλα” σε κρατά σε αγωνία, σε
μπερδεύει, σε τρομάζει και σε κάνει να αναρωτιέσαι πως
ένας άνθρωπος, ένας συγγραφέας μπορεί να σε
μετατρέψει στη στιγμή χωρίς να το καταλάβεις από
αναγνώστη σε πρωταγωνιστή…
Μυρωδιά από σανίδι ~
Τίτλος και εξώφυλλο βιβλίου, μοναδικής έμπνευσης. Σε
ελκύει μυστηριωδώς και σε δικαιώνει σε όλη την
ανάγνωσή του!
Ένα μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα στο οποίο οι
λέξεις περισσεύουν γιατί η ανάσα κόβεται.
Ο Νικόλας και η Λυδία, συναντήθηκαν στο σανίδι (όχι για
πρώτη φορά όπως νόμιζαν). Η χημεία τους και η αμοιβαία
έλξη, σφράγισε την ζωή τους για πάντα. Μαζί, άφησαν το
προσωπικό τους αποτύπωμα στον χώρο του θεάματος. Οι
ερμηνείες τους ξεπέρασαν κάθε φορά το ήδη
αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους.
Ο Νικόλας στο παρόν θυμάται κάθε λεπτομέρεια από την
ημέρα που τη γνώρισε. Οι μνήμες ξεπηδούν νοσταλγικές,
γεμάτες χαρά αλλά και πόνο! Μνήμες που σκίζουν το
μυαλό και την καρδιά και μνήμες που χάραξαν τα όνειρά
του. Κάθε τι που ήρθε στην ζωή τους το αντιμετώπισαν με
πάθος. Άλλοτε με εγωισμούς και άλλοτε με το να γίνεται ο
καθένας το δίχτυ για να προστατέψει τον άλλο.
Ένα βιβλίο - σφραγίδα στον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΩΤΑ είναι
αυτό... Κεφάλαια με εναλλαγές από το παρελθόν στο
παρόν, ώσπου αυτά να γίνουν ένα. Η πένα του
συγγραφέα ρεαλιστική και μεθυστική. Ευωδιάζει από
έρωτα και χαράζει νότες πάθους πάνω στο πεντάγραμμο
της ζωής!!!
Αυτή είναι η ζωή, αυτό είναι και το θέατρο. Ομορφιά και
λύπη.
Γι’ αυτό και το θέατρο είναι ζωή...
Γι’ αυτό και η αυλαία του έρωτα δεν πέφτει ΠΟΤΕ...
Ουρανόεσσα… Μα τι τίτλος!
Ο Κώστας Κρομμύδας έχει γεμίσει με ουρανό ένα βιβλίο
που τα έχει όλα. Έρωτες δυνατούς που η ορμή τους
ενώθηκε με κάθε όμορφο μέρος του νησιού της
Σαμοθράκης. Ιστορικά στοιχεία και αρχαιολογικές
ανακαλύψεις. Αδηφάγους αρχαιοκάπηλους, μυστηριακές
τελετές και αγώνες για τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας.
Όλα πλεγμένα σε δύο ιστορίες που η μία συμπληρώνει
την άλλη!
Στην γραφή του ξεχώρισα ένα στοιχείο που πολύ μου
άρεσε. Την χρήση λέξεων που ταιριάζουν με την εποχή
εκείνη. Απλές καθημερινές, λαϊκές με τους
χαρακτηριστικούς ιδιωματισμούς. Σε ταξιδεύει λοιπόν το
βιβλίο αυτόματα. Ακούς τους πρωταγωνιστές, νιώθεις την
αγωνία τους και σε παρασέρνουν και σένα σε μια δίνη
από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις. Σε κανένα σημείο
του βιβλίου δεν μπορείς να φανταστείς το τέλος. Σε
ΚΑΝΕΝΑ όμως. Γιατί αυτό θα το αποφασίσεις εσύ όταν
φτάσεις στην τελευταία σελίδα μιας και, ο σκοπός της
μοίρας είναι να κάνει τον κύκλο της, με κάθε τρόπο.
Πρωτότυπη πλοκή, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα
συμπληρωμένη με στοιχεία της φαντασίας του συγγραφέα
αλλά, μην ξεγελιέσαι πως θα ξεχωρίσεις το μυθοπλαστικό
κομμάτι, μιας και αυτό θα μπορούσε να είναι πραγματικό
γεγονός.
Σφιχτοδεμένη ιστορία, πανέμορφη και γλυκόπικρη
αφού συνυπάρχουν τόσα αντικρουόμενα
συναισθήματα. Μάταια θα προσπαθήσεις να τα βάλεις
σε τάξη γιατί, έτσι όλα μαζί συμπληρώνουν την ζωή
και την γεμίζουν με ουρανό…
Ξεκινάς κάποιες φορές να διαβάσεις ένα βιβλίο, ανυποψίαστος για αυτό που σε περιμένει. Η Ογκρέσα του Κώστα είναι ένα από αυτά.
Η Ογκρέσα του λοιπόν, είναι μια ιστορία από αυτές που υπάρχουν για να σου επιβεβαιώσουν τον ορισμό του μοιραίου, του αναπόφευκτου, του πεπρωμένου και των συμπτώσεων, των αποφάσεων της στιγμής και των επιλογών μιας ζωής.
Το παρελθόν έρχεται να συναντήσει το παρόν ώστε να του αποδείξει πως ο χρόνος δεν ξεχνά και, πως η ζωή βάζει κάποια στιγμή τα πράγματα που η ίδια μπέρδεψε, σε μια σειρά! Φυσικά όχι πάντα αναίμακτα και χωρίς συνέπειες!
Θα εκπλαγείτε από την χαρισματική εναλλαγή στις τοποθεσίες και στους χρόνους της πλοκής. Θα εκπλαγείτε περισσότερο όμως από την ταχύτητα της ροής και σας το ορκίζομαι θα χρειαστείτε αναπνευστήρα για να το διαβάσετε, γιατί απλά δεν θα παίρνετε ανάσα.
Η πένα του συγγραφέα ένας χείμαρρος ασυγκράτητος όμοιος με την διψασμένη Ογκρέσα, χαράζει μια πλοκή για τα πηγαία ένστικτα που ξεπηδούν όταν το μυαλό δεν δρα με την λογική αλλά απλά ελεύθερο.
Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Και μία φράση: ποτέ μην πεις τυχερό κάποιον προτού πεθάνει!
Αριστοτεχνικά, μεθυστικά, παρανοϊκά μπλεγμένα όλα, ώστε κλείνοντας το βιβλίο, χτυπάς την γροθιά σου πάνω του αυθόρμητα λέγοντας: Ναι, αυτός είσαι Κώστα Κρομμύδα! Για όλα αυτά θέλουμε να συνεχίσεις να γράφεις!!
Την ώρα που διαβάζεις το «Η ζωή που έλειπε» του Κώστα Κρομμύδα νιώθεις σα να έχεις μπροστά σου έναν ηλικιωμένο άνθρωπο που σου αφηγείται την ιστορία, κι εσύ τον ακούς σκεπτόμενος πως δεν γίνεται όλα αυτά να είναι πραγματικά γεγονότα. Μικρά κεφάλαια με εναλλαγές από το παρελθόν στο παρόν και πάλι πίσω ώστε να νιώθεις παράλληλα τις ιστορίες χωρίς να σου αφήνουν κενά. Μικρές δόσεις νέων στοιχείων κάθε φορά που σε κρατάνε, ΟΧΙ σε αγωνία αλλά, σε προσμονή. Γιατί η προσμονή κρύβει και την λύτρωση μέσα της…
Καθ' όλη την ανάγνωση κρατήθηκα πολλές φορές όταν άρχιζα να βουρκώνω και σταμάταγα για λίγο. Απλά γραμμένο σκεφτόμουν χωρίς ανούσιες προσθήκες. Μία ιστορία αυτούσια, ολοκληρωμένη και μαγική. Μόνο η ζωή θα μπορούσε να γράψει τέτοιο σενάριο. Άρχιζα ξανά απλά από εκεί όπου είχα σταματήσει νιώθοντας έτσι ακόμη πιο έντονα ότι δεν διαβάζω βιβλίο, αλλά τον χρόνο τον ίδιο με όλα τα γεγονότα που κουβαλάει. Γεγονότα που αποδεικνύουν τα παιχνίδια της μοίρας αλλά και, πώς διαμορφώνουν τη ζωή οι πόλεμοι, οι αποφάσεις, η παραμικρή σκέψη και δράση αλλά και, πως τίποτα τελικά δεν είναι τυχαίο.
Κάθε άνθρωπος έρχεται στην ζωή μας για να αφήσει και να πάρει κάτι και ακόμη κάθε αστοχία και δυσκολία μπορεί να γεννήσει τα πιο όμορφα πράγματα. Το σίγουρο είναι πως το μίσος μόνο δεινά προκαλεί. Ωστόσο κάθε τι αληθινό που γίνεται με αγάπη, από όσα δεινά και να περάσει, πάντα αληθινό θα παραμένει. Και θα αντέχει και στον χρόνο...
Μυθιστόρημα - Ημερολόγιο θα το χαρακτήριζα
Υπέροχο - Συγκλονιστικό – Ζωντανό
Είναι φορές που ξεκινάς να διαβάζεις κάποια βιβλία ανυποψίαστος για το βάθος και την αξία του περιεχομένου τους. Και κάποια από αυτά τα βιβλία καταλήγουν να φωλιάσουν στην καρδιά σου, να βρουν μια θέση σε αυτή και να σε ακολουθούν σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου. Ένα από αυτά ήταν για μένα και το «Μια νύχτα ακόμη».
Διαφορετικός και ανατρεπτικός ο Κώστας Κρομμύδας στο «Μια νύχτα ακόμη» τολμά με θράσος που τελικά λυτρώνει, να ξεγυμνώσει την ανθρώπινη ΨΥΧΗ και να την κάνει πρωταγωνίστρια. Και αγωνίστρια. Επέλεξε μια γυναίκα για να ζήσει επαναστατικά ένα ταξίδι ζωής με μοναδικό εισιτήριο το ένστικτό της… Τόλμησε και την έβαλε να κοιτάξει στα μάτια τον ίδιο τον θάνατο κερδίζοντας ωστόσο κάθε ημέρα ζωής υμνώντας το μεγαλείο της, ώσπου στο τέλος αν είχε την επιλογή θα έλεγε πως αν αυτήν ήταν η ζωή τότε… με δίψα θα την ζούσε ξανά και ξανά!
Η γραφή του απλή αλλά αφοπλιστική. Ο λόγος του με ευθύνη αλλά και με στρώσεις από βαθιά και ανάμεικτα συναισθήματα. Συναισθήματα βγαλμένα από τις πιο απόκρυφες γωνιές της ψυχής. Εκείνες που τις κοιτάς με μισό μάτι και φόβο και τις αγνοείς επιδεικτικά πιστεύοντας πως έτσι παύουν να υπάρχουν. Κάθε αράδα του βιβλίου είναι γεμάτη με κάποιο από όλα αυτά τα δυνατά, τα γεμάτα ζωή και έμψυχα συναισθήματα. Τον έρωτα, τον φόβο και τον πόνο, την προσμονή αλλά και την απαντοχή, την προδοσία αλλά και την αφοσίωση, το αίσθημα καταπίεσης από την απειλή του θανάτου αλλά στο τέλος την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της ψυχής!
Συνταρακτικό και ζωντανό, πλούσιο και ηχηρό από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη, ανατρεπτικό μέχρι την τελευταία του σελίδα, εκεί που όταν η αυλαία του κλείσει, τίποτα μέσα σου δεν έχει μείνει πια ίδιο…
Θέλω να σας μιλήσω για μια ιστορία…
Για μια ιστορία βουτηγμένη στο πράσινο, στον φρέσκο αέρα και την ατόφια, καθαρόαιμη αγάπη. Αυτή η ιστορία, είναι η «Εβόρα» του Κώστα Κρομμύδα.
Στην «Εβόρα», ενώ οι λέξεις περνούν μπροστά από τα μάτια σου, νιώθεις μια αύρα να ξεχειλίζει από την ψυχή σου αλλά και τις μυρωδιές της φύσης να ξεπροβάλλουν από τις σελίδες του. Νιώθεις τον έρωτα που ανθίζει και μετατρέπεται σε αγάπη ουσιαστική, απαλλαγμένη από εγωισμούς και στερεότυπα, αλλά ντυμένη με πάθος και ειλικρίνεια και είναι τόσο βαθιά και αμόλυντη, που είναι ικανή να καταρρίψει κάθε κακόβουλο συναίσθημα.
Ο Κώστας Κρομμύδας σε αυτό το βιβλίο μας επιδεικνύει με τον πιο χαρισματικό τρόπο την αδιαμφισβήτητη σημασία της αγάπης στη ζωή μας. Μα κυρίως, θα δούμε τον περίτεχνο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει, μέσα από την προσωπική ιστορία της κεντρικής ηρωίδας, της Αριάδνης, την αγάπη του ανθρώπου για την φύση αλλά και την ανάγκη μας να επιστρέφουμε συχνά σε αυτή για να γεμίζουμε τις μπαταρίες της ψυχής. Η Αριάδνη θα μας διδάξει την τέχνη της αγάπης, της ευγνωμοσύνης, της συγχώρεσης, του σεβασμού αλλά θα μάθει και εκείνη , πως η αγάπη επιστρέφει πάντα, με κάθε τρόπο.
Θα δούμε επίσης και το ευχαριστώ της φύσης προς τον άνθρωπο. Πώς με τον δικό της τρόπο βοηθά στην διαχείριση δυσμενών καταστάσεων και ακόμη πώς η ίδια φροντίζει για την αρμονία της. Τα εφόδιά της είναι αναρίθμητα, αρκεί ο καθένας να νιώσει μέρος αυτού του συνόλου. Να αφουγκραστεί τις ανάγκες της αλλά και να μεταφράσει τα σημάδια της. Και ποτέ, κανείς, να μην υποτιμήσει τη σοφία της…
Ακόμη κι αν φοβηθείς, ακόμη κι αν βρεθείς στο τέλμα, να μην ξεχάσεις ούτε στιγμή αυτό που σου δίδαξε… Αν της φερθείς με σεβασμό, εμπιστοσύνη και αγάπη, το ίδιο θα εισπράξεις κι από αυτή.
Ο συγγραφέας, στο κρεσέντο της συγγραφικής του καριέρας, περιγράφει τις σκηνές με αψεγάδιαστη ματιά και με τέτοιο συγκλονιστικό ρεαλισμό που νιώθεις να βυθίζεσαι στις σελίδες του κατά την ανάγνωση μέχρι που ο πραγματικός κόσμος χάνεται κάπου μακριά. Μαγικά, ο τόπος αυτός γίνεται το βασίλειό σου. Οι χαρακτήρες άψογα σκιαγραφημένοι παίρνουν σάρκα, οστά και δόντια… Πλέον, υπάρχεις εσύ και η «Εβόρα» και η σκέψη πως ποτέ δεν περίμενες ότι τα βιβλία μπορούν να σου το κάνουν αυτό. Να χαράξουν ρηξικέλευθα μονοπάτια στην ψυχή σου και ταυτόχρονα να νιώθεις τόσο οικεία, σα να τα έχεις ήδη διαβεί…
Η «Εβόρα»… είναι τόσο αληθινή, γραμμένη με τέτοια ενσυναίσθηση, που μοιάζει σχεδόν εξομολογητική!