Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία που θα βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν οτι το να είναι κανείς διαφορετικός δε σημαίνει οτι δεν είναι άξιος προσοχής και αγάπης. Μέσα από τα δύο μελισσάκια της ιστορίας, θα καταλάβουν οτι αξίζει η προσπάθεια να αποδεχτεί κανείς τον άλλο όπως ακριβώς είναι, καθώς αυτή είναι και η μεγαλύτερη απόσιεξη αγάπης.
Σημαντικά ιστορικά γεγονότα της περιοδου 1860-1927 φωτίζονται μέσα από τον έρωτα της Εύας Πάλμερ και τιυ Άγγελου Σικελιανού. Με ζωντανή γραφή και αβίαστη ροή ο Χωμενίδης αναλύει διαχρονικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης όπως ο έρωτας, η προδοσία και οι επίπονες αλλαγές. Για πολλούς ,ο φοίνικας του Χρήστου Χωμενίδη θεωρείται ίσως το καλύτερο του έργο μέχρι σήμερα.
Μέσα από τα μάτια της μικρής ηρωΐδας περιγράφεται ο φυλετικος ρατσισμός που βιωναν οι αφροαμερικανοι του αμερικανικού νότου. Η βραβευμένη Harper Lee, χρόνια πριν, θελησε να θιξει στο βιβλίο της το θέμα των φυλετικων διακρίσεων μη γνωρίζοντας ότι αποτελεί άλυτο μείζον ζητημα ακόμα και στις προηγμένες κοινωνίες του 21ου αιώνα.
Το μυθηστορημα εστιάζει στις ζωές τριών αφροαμερικανων μιας επαρχίας της Καλιφόρνια των οποίων η πορεία, και ειδικά αυτή της Ναντια βρίσκεται συνεχώς στο μικροσκόπιο των γυναικών της ενορίας. Η Μπερνετ θίγει θέματα ταμπού, όπως η έκτρωση σε νεαρή ηλικία και πώς αυτά αντετωπιζονται από τις "σεμνοτυφες Μητέρες". Όμως το βιβλίο εκθειάζει και τη γυναικεία δυναμη που στο τέλος βρίσκει τον τρόπο να ξεπερνά τα εμπόδια που τις βάζει η εκάστοτε οπισθοδρομικη κοινωνία.
Πρόκειται για ένα "εργαλείο" στα χέρια των γονιών ή οποιουδήποτε θέλει να καταλάβει την παιδική ψυχοσύνθεση και να μπορεί να επικοινωνεί ουσιαστικά με τα παιδια. Πέρα ομως από αυτή του τη χρησιμότητα, το βιβλίο βοηθά και και καθε ενήλικα να βελτιώσει την ικανότητα του να ακούει πραγματικά και να επικοινωνεί με τους συνομιληκους του.
Πρόκειται για ένα καθόλου "εύκολο" αλλά σίγουρα καθηλωτικό μυθιστόρημα. Η Γιαναγκιχάρα, σε τόνο απόλυτα δραματικό και ρεαλιστικό επιδιώκει μέσα από τους ήρωές της και κυρίως μέσω του Τζουντ να περιγράψει τον ανθρώπινο πόνο, σωματικό και ψυχικό με ωμότητα προκαλώντας στον αναγνώστη έντονα συναισθήματα.
Με φόντο το πάντα ρομαντικό Παρίσι, ο Μπαρό μας μεταφέρει το love story μιας αναγνώστριας και του συγγραφέα ενός βιβλίου, που της άλλαξε τη ζωη. Το κείμενο, με την ανάλαφρη και χιουμοριστική γραφή του είναι ιδανικό για στιγμές χαλάρωσης.
Μέσα από πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες ψυχοθεραπείας ο Yalom επιχειρεί να '' σκοτωσει'' τον έρωτα. Μέσα από την επιστημονική του ματιά επιδιώκει να κάνει τους αναγνώστες να επαναπροσδιορισουν τη δύναμη του έρωτα στη ζωή τους. Κάθε ιστορία του βιβλίου, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον, επιβεβαιωνει ότι τα '' ερωτευμένα'' ματιά δεν βλέπουν πάντα καθαρά.
Ένα μικρό κορίτσι κάπου στη Χιλή αποφασίζει να κάνει επάγγελμα το ταλέντο που έχει να αφηγείται ταινίες για να μπορέσει να επιβιώσει η ίδια και η οικογένειά της
Η ζωή της μικρής σινεράιδας ,όπως την αποκαλεί το κοινό της, αποκτά ξαφνικά νόημα. Όμως η πραγματικότητα δεν θα αργήσει να "φερθεί" για ακόμη μια φορά βάναυσα σε ένα κορίτσι, πάνω στην πιο τρυφερή της ηλικία.
Η μεγάλη μητέρα (όρος που δεν αφορά την ηλικία) είναι κάθε γυναίκα που σε κάθε φάση της ζωής της καταφέρνει να συνδυάσει τον ενθουσιασμό της νεότητας με τη σοφία της ωριμότητας. Που δεν φοβάται να εξελιχθεί ζώντας στο έπακρο, έχοντας επίγνωση και όντας σε πλήρη επαφή με την ψυχή της. Το βιβλίο της Estes αποτελεί μια εξαιρετική μνεία στην ολοκληρωμένη γυναικεία ύπαρξη.
Ο Whitehead με τον "υπόγειο σιδηρόδρομο" που αποτελούσε τον τρόπο διαφυγής των αφροαμερικανών σκλάβων προς κάποιες ελεύθερες πολιτείες, καταδεικνύει την εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων από τους λευκούς. Το έργο του παραμένει επίκαιρο, καθώς πολλά πρόσφατα γεγονότα στην Αμερική αποδεικνύουν ότι ακόμα και εν έτει 2020 η ανθρώπινη ζωή μετριέται βάσει χρώματος.
Ο Εντουάρ Λουί, με γλώσσα που τσακίζει περιγράφει την δύσκολη παιδική κι εφηβική του ηλικία κατά την οποία προσπαθούσε να "διώξει" από πάνω του την ομόφυλη σεξουαλική του ταυτότητα προκειμένου να μη στιγματιστεί. Πρόκειται για κείμενο που αναμφισβήτητα δίνει μια δυνατή γροθιά στο στομάχι του αναγνώστη και τον κάνει να αναρωτιέται γιατί η κοινωνία ακόμη και σήμερα δείχνει το σκληρό της πρόσωπο σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων.