Η συλλογή αυτών των διηγημάτων ήταν καιρό στη λίστα μου και χάρηκα πολύ που επιτέλους βρέθηκαν στα χέρια μου.
Η συγγραφέας Μαρία Αλεξοπούλου, μέσα από 20 σπονδυλωτά διηγήματα βασισμένα σε αληθινές ιστορίες, μας παίρνει από το χέρι και βυθιζόμαστε μαζί της στα σκοτάδια της ψυχής της πρωταγωνίστριας Μελίνας.
Κρίσεις άγχους, αναίτιοι φόβοι, μόνιμο αγωνίες, αγχώδεις διαταραχή.
Άνθρωποι γύρω μας που ζουν τέτοιες καταστάσεις. Άνθρωποι που η ψυχή τους αιμορραγεί και γίνονται "διάφανοι" μπροστά στους άλλους. Άνθρωποι που οι ρωγμές στην ψυχή τους είναι ποτισμένες με αβάσταχτη θλίψη.
Όμως η ηρωίδα μας Μελίνα, έχει την υποστήριξη της οικογένειας, ισχυρό σύμμαχο την αδερφική αγάπη, χέρια να κρατηθεί, αγκαλιές να κρυφτεί. Και όσο παλεύει με τους φόβους και τους ενδοιασμούς της για το πώς τη βλέπουν οι άνθρωποι της μετά τη διάγνωση, επαναξιολογεί φιλίες.
Με αφορμή αυτά τα διηγήματα, θέλει να δώσει κουράγιο στον εαυτό της αλλά και σε όποιον έχει βιώσει ή βιώνει παρόμοια θλίψη. Γιατί όταν μοιράζεσαι τους φόβους σου τους ξορκίζεις.
Είναι σημαντικό να μπορείς να αναγνωρίζεις και συ τη θλίψη που κρύβουν τα μάτια πίσω από πλατιά χαμόγελα και να στέκεσαι στο πλάι όσων σε έχουν ανάγκη.
Βρήκα το κείμενο παράδοξα αισιόδοξο μεσά στη σκοτεινιά των συναισθημάτων που μεταφέρει, με υπέροχο λεξιλόγιο, συνοδευόμενο από σκίτσα της Ιωάννας Αλεξοπούλου και αποσπάσματα ποιημάτων δεμένα όμορφα με τη ροή των διηγημάτων που έδιναν μια ακόμα πιο ευαίσθητη φωνή στην ηρωίδα.
Αυτογνωσία και μυθιστορηματική πλοκή δε αρμονικό συνδυασμό!
Η Μελίνα κάποτε χόρευε πανευτυχής "μόνη μέσα σε όλο το σύμπαν". Ο χορός ήταν για εκείνη η βάση στη ζωή της που συγκρατεί τα πάντα στη θέση τους. Όμως η Μελίνα έχει χάσει το αίσθημα της χαράς που την κατέκλυζε χορεύοντας και μαζί έχασε τη χαρά για την ίδια τη ζωή...
Η νεαρή ηρωίδα, ζει στο παρασκήνιο, στο σκοτάδι, πνιγμένη στο άγχος, στις σκέψεις και μια διάχυτη θλίψη που κάνει ανυπόφορη την καθημερινότητα της. Έχει πάψει να ακούει την εσωτερική της φωνή, έχει υποτάξει τα συναισθήματα και το σώμα της, ζώντας μια ζωή στον αυτόματο πιλότο. Πως έφτασε ως εκεί και ποιο απροσδόκητο μονοπάτι θα την οδηγήσει στο πιο σημαντικό ταξίδι να ξαναβρεί τον εαυτό της; Θα βρει άραγε τη δύναμη να πάρει τη ζωή στα χέρια της;
Ένα βιβλίο για τις απώλειες που σημαδεύουν την ψυχή μας, τα σκοτάδια που μας κρατούν πίσω, τα συναισθήματα που ξορκίζουμε θάφοντάς τα μέσα μας, για τις επιλογές που μας εγκλωβίζουν. Αλλά και για τους ανθρώπους-στηρίγματα στη ζωή μας, τη σπουδαιότητα της θεραπείας της ψυχής και της συγχώρεσης και τελικά την κατάκτηση της αυτογνωσίας.
Έρχεται αργά ή γρήγορα η στιγμή στη ζωή μας, να διαλέξουμε ανάμεσα σε αυτό που εμείς θέλουμε για τον εαυτό μας ή να υποκύψουμε στην παγίδα των προσδοκιών των άλλων. Και όμως το να διαλέξεις το προφανές είναι ίσως πιο δύσκολο από όσο φαντάζει.
Η Βασιλική Παπαγιαννάκη έγραψε ένα βιβλίο γεμάτο στοιχεία αυτογνωσίας, κρυμμένα μέσα σε μια πλοκή με μυθιστορηματική πινελιά, που φέρνει στα χέρια του αναγνώστη μια ανεπιτήδευτη ιστορία που σε συνεπαίρνει.
Ρεαλιστικό, σύχρονο και κατανοητό, φέρνει στο προσκήνιο κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις, έχοντας όμως ξεκάθαρα ως πυρήνα όλων τον εαυτό μας. Το ταξίδι της Μελίνας θα σου υπενθυμίσει με τον πιο εμφατικό και ξεκάθαρο τρόπο πως πρωταγωνιστής στο ταξίδι της ζωής σου είσαι μόνο εσύ!
0
Η εφηβική λογοτεχνία στα καλύτερα της
Η Άντρη Αντωνίου έχει γίνει από τις αγαπημένες μου συγγραφείς νεανικής λογοτεχνίας τα τελευταία χρόνια, καθώς καταφέρνει να γράφει ιστορίες που παρόλο που απευθύνονται σε πιο νεανικές ηλικίες μπορούν να διαβαστούν και να δώσουν μηνύματα ανεξαρτήτως ηλικίας.
Η Αμαλία στα 16 της πια χρόνια, μας εξιστορεί κομμάτια της ζωής της από ένα παρελθόν σκοτεινό, που δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Η ζωή της μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο που μέχρι τα 8 της, ήταν πολύχρωμο και φωτεινό και ύστερα έγινε γκρίζο και σκοτεινό... Η υποψία της κακοποίησης πέφτει σαν σκιά την ατμόσφαιρα της αφήγησης, μέχρι που αυτή η τρομακτική υποψία επιβεβαιώνεται και βαραίνει ακόμα πιο πολύ τον αναγνώστη.
Είναι σοκαριστικό πως γύρω της κανείς δεν είδε τα σπασμένα κομμάτια της ψυχής της. Πόσο απροστάτευτη ήταν ακόμη και από την ίδια της την μάνα όταν υπέφερε την κακοποίηση.
Μέσα από τη σχέση που αναπτύσσει με τον 6χρονο Ορφέα αρχίζει να ξεκλειδώνει τη σφραγισμένη της καρδιά και μέσα από το φακό της polaroid της βρίσκει ανακούφιση αποθανατίζοντας τις ζωές των άλλων. Οι εικόνες που τραβά είναι ίσως ενδόμυχα αυτές που ονειρεύεται να είχε ζήσει η ίδια. Μέσα στο μαύρο φόντο της δικής της ζωής, οι φωτογραφίες αυτές είναι γεμάτες από την ευτυχία που δεν γνώρισε και κυρίως δεν πιστεύει πως μπορεί να έχει...
Τα συναισθήματα που μεταφέρονται στο βιβλίο μέσα από τα βιώματα μιας 16χρονης, με τόσο ώριμο λόγο, είναι ισοπεδωτικά. Η Αμαλία λέει σχεδόν τα πάντα, χωρίς να πει σχεδόν τιποτα.
Μια διαδρομή ζωής από το σκοτάδι στο φως, όπου όλες οι αναμνήσεις της έφηβης ηρωίδας, είναι σαν φωτογραφίες σε μαύρο φόντο.
Το βιβλίο αυτό έπεσε στα χέρια μου χωρίς ποτέ πριν να το έχω έστω ξεφυλλίσει και χωρίς να γνωρίζω ουσιαστικά το ύφος και το περιεχόμενο του.
Ήταν λοιπόν ένα βιβλίο έκπληξη, σε μορφή "graphic novel" (δεν είχα ιδέα) και ενώ αυτό με "φόβισε", γιατί δεν διαβάζω τέτοιου τύπου αναγνώσματα, το συγκεκριμένο με δικαίωσε.
Βρήκα διαδραστικό και ενδιαφέρον το γεγονός πως μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους. Είτε ακολουθώντας μονάχα την ιστορία που παρουσιάζεται στο εικονογραφημένο μέρος του βιβλίου, είτε διαβαζοντάς το παράλληλα με τις επεξηγηματικές υποσημειώσεις που υπάρχουν σε κάθε σελίδα, για τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας σε κάθε στάδιο. Είτε έτσι, είτε αλλιώς ήταν εξίσου απολαυστικό και διδακτικό.
Μέσα στο πρόσχαρο εξώφυλλο και την όλη εύστοχη χιουμοριστική διάθεση του κειμένου, κρύβονται βαθιά νοήματα που σε προβληματίζουν. Ήταν παραπάνω από εμφανής η σημασία του να μάθουμε να διαχειριζόμαστε και να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας.
Βρήκα προσωπικά εξίσου ενδιαφέροντες τους μηχανισμούς, τις τεχνικές και τα όρια της θεραπευτικής διαδικασίας.
Ένα βιβλίο ξεχωριστό, άμεσο για κάθε αναγνώστη, με απλό και κατανοητό λόγο, απόλυτα ρεαλιστικό, χωρίς να εξειδανικεύει την ψυχοθεραπεία αλλά αντίθετα παρουσιάζοντας την στην αληθινή της βάση, τόσο από την πλευρά του θεραπευτή όσο και του ασθενούς.
0
Κορυφή η συγγραφέας!
Η εξαιρετική και πολυβραβευμένη συγγραφέας Jacqueline Woodson, έχοντας δώσει ήδη τα διαπιστευτήρια της, έρχεται με ένα βιβλίο νεανικής λογοτεχνίας, να μας κερδίσει ακόμα μια φορά με την πένα της.
Με ένα δικό της χαρακτηριστικό τρόπο, που την καθιστά μετρ του είδους, περνάει αβίαστα στον αναγνώστη τα σπουδαία αντιρατσιστικά της μηνύματα, μέσα από τις ζωές των πρωταγωνιστών της, σε μια παράλληλη αφήγηση που με συνεπήρε.
Ο Τζερεμάια είναι μαύρος, με έντονα μάτια. Η Ελάισα λευκή και Εβραία.
Αν και τόσο "διαφορετικοί" μεταξύ τους, το ενδιαφέρον του ενός για τον άλλον είναι κεραυνοβόλο και θα δημιουργήσει στους ίδιους, αλλά και στον αναγνώστη, ένα ντόμινο ερωτημάτων&προβληματισμών για την ισότητα, τις κοινωνικές τάξεις και την ανισότητα που περιβάλει κάθε πτυχή της ζωής τους.
Και ενώ ο κόσμος γύρω τους μοιάζει να βρίσκει παράταιρη τη σχέση τους, εκείνοι δένονται βαθιά σπάζοντας τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις, που με αριστοτεχνική διακριτικότητα περιγράφονται. Εξάλλου στον έρωτα&την αγάπη δεν χωρούν χρώματα&θρησκείες.
Η μοναξιά που βιώνουν οι έφηβοι σε αυτή την περίεργη φάση της ζωής τους, η σχέση με το οικογενειακό περιβάλλον&τα προβλήματα, έρχονται να μας καταδείξουν πως διαμορφώνουν το χαρακτήρα τους αλλά και τη στάση απέναντι στους ανθρώπους.
Η υπέροχη και άγουρη σχέση αυτών των δύο νέων, που ονειρεύονται τη μέρα που το χρώμα ενός ανθρώπου δεν θα έχει καμία σημασία, γίνεται πηγή άντλησης μηνυμάτων με ουσία. Αντιλαμβάνεσαι με θυμό πως όσο και αν αλλάζουν οι εποχές και οι γενιές πάντα ο ρατσισμός θα είναι εκεί...
Ένα φινάλε δυνατό και δύσκολο, ένα βιβλίο που με άγγιξε και "ήρθε σαν τον άνεμο" να παρασύρει τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου.
Υπέροχο εξώφυλλο και αψεγάδιαστη μετάφραση της @fjsargyro Αργυρώς Πιπίνη.
Το βιβλίο αυτό που κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι, κρύβει ένα αντιφατικό κράμα συναισθημάτων για τον αναγνώστη. Μέσα στις σελίδες του θα βιώσεις τη φρίκη και τον πόνο του εκτοπισμού, αλλά παράλληλα τη δύναμη και την ελπίδα που γεννά η ανάγκη της επιβίωσης.
Η Μαλάλα είναι πια ένα σύγχρονο ανθρώπινο σύμβολο και λίγο πολύ, όλοι γνωρίζουμε πράγματα για τη δική της ιστορία.
Βασιζόμενη στη δύναμη των ιστοριών αυτών των κοριτσιών, που γνώρισε σε περιοδείες και της εμπιστεύτηκαν τις προσωπικές τους περιπέτειες ζωής, συνέθεσε ένα δυνατό βιβλίο, τα έσοδα του οποίου θα ενισχύσουν το φιλανθρωπικό έργο του ιδρύματος Μαλάλα.
Οι "εκτοπισμένοι" είναι άνθρωποι χωρίς επιλογή, με μόνη τους ελπίδα ένα καλύτερο ασφαλές μέλλον. Για εμάς είναι απλά "τυχεροί" και θα έπρεπε να νιώθουν ευγνωμοσύνη που βρίσκονται σε μια άλλη χώρα. Για εκείνους όμως τα συναισθήματα ποικίλα, αφού λησμονούνται τα όσα έχασαν ή άφησαν για να είναι ασφαλείς. Ξεχνάμε τη συγκλονιστική αλήθεια πως εκείνοι κάθε μέρα ονειρεύονται πως θα γυρίσουν σπίτι τους, στην πατρίδα τους, στη γειτονιά τους, στη μονή ζωή που γνώριζαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν εγκατέλειψαν από επιλογή αλλά από ανάγκη...
Αναφέρονται ασύλληπτα νούμερα στατιστικών που αναδεικνύουν το πρόβλημα και κάνουν εικόνα στα μάτια των αναγνωστών τα ποτάμια προσφύγων ανά των κόσμο.
Μου άρεσε η εικονογράφηση από κομμάτια χαρτών που συνόδευαν τα κεφάλαια αλλά και οι μικρές λεπτομέρειες, σε μορφή προλόγου πριν από κάθε ιστορία, για το πώς η Μαλάλα γνώρισε την κάθε κοπέλα. Το σπουδαίο με αυτό το βιβλίο είναι πως πέρα από τα τραύματα της ψυχής τους, διέκρινε το θρίαμβο τους και αυτό κάνει το ανάγνωσμα εξαιρετικό.
Η Μαλάλα έχτισε ένα βιβλίο με αφηγήσεις, όχι για να λυπηθούμε τους πρωταγωνιστές, αλλά για να εξυμνήσει τη δύναμη της ψυχής και το κουράγιο που χρειάζεται για να αγγίξεις το αύριο!
Ένα μικρό, γρήγορα ανάγνωσμα από τις Εκδόσεις Πηγή, μου κράτησε συντροφιά λίγες μέρες πριν φύγω για τις διακοπές μου.
Ένα πολύ διαφορετικό και πρωτότυπο κοινωνικό μυθιστόρημα που καταπιάνεται με τις σύγχρονες σχέσεις και κυριότερα με την αναζήτηση της ευτυχίας.
Η Δήμητρα είναι μια γυναίκα λίγο μετά τα 30 και μας συστήνεται πάνω σε μια στιγμή της ζωής της που όλα αλλάζουν. Νέος έρωτας, καινούργια πόλη και δουλειά.
Και σε μια τόσο έντονη και γεμάτη αλλαγές φάση, η ηρωίδα θα ξεδιπλώσει τα συναισθήματα της, παρέα με τους "φίλους" της.
Η "Καψούρα", ο "Ρίσκος", η "Ευτυχία" και η "Συνήθεια", έρχονται να μπλεχτούν στη ζωή της.
Σε ένα παράλληλο μονοπάτι βαδίζουν πάλι πλάι με τη Δήμητρα, ζουν και αλληλεπιδρούν μαζί της στα όσα έρχονται...
Πως καθορίζουν τις αποφάσεις της άραγε;
Με ξεχωριστή αίσθηση του χιούμορ και μια σύγχρονη και απόλυτα συμβατή μάτια στις σχέσεις και τη γενικότερη πολυπλοκότητα της ζωής σήμερα, η συγγραφέας εντοπίζει και μας μεταφέρει πολύ εύστοχα, πως στο αέναο κυνήγι της ευτυχίας, συμβιβαζόμαστε και χάνουμε κομμάτια του εαυτού μας.
Βρήκα εξαιρετική την πεποίθηση που διακατέχει το βιβλίο, πως τα συναισθήματα που μας προκαλούν οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε, καθορίζουν στα μάτια μας "τη μορφή" τους.
Και στο τέλος να θυμάσαι πως η "Ευτυχία" είναι μια απόλυτα προσωπική αναζήτηση που έρχεται πάντα για να "κουμπώσει" την κατάλληλη στιγμή της ζωής μας.
Η Amanda Gorman είναι η νεότερη ποιήτρια που συμμετείχε ποτέ ως τώρα, σε ορκομωσία Αμερικανού προέδρου. Το κοινωνικό και ποιητικό της έργο ήδη σπουδαίο παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Σε αυτή τη δίγλωσση έκδοση που μας παρουσιάζουν οι εκδόσεις Ψυχογιός, παραθέτουν αυτούσιο το ποίημα της κομμάτι-κομμάτι, τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά.
Το σκληρό εξώφυλλο και ο πρόλογος γραμμένος από την Όπρα Γουίνφρι, συνθέτουν ένα βιβλίο κόσμημα γεμάτο μηνύματα.
Ο λόγος της ποιήτριας είναι σπαρμένος από ελπίδα. Ένα ποίημα βαθιά εμψυχωτικό και γεμάτο σοφία, που συγκίνησε και όχι άδικα την ανθρωπότητα. Που μας θυμίζει τη σημασία του παρελθόντος και εξυμνεί τη δύναμη του να αλλάξουμε το μέλλον.
Ένα ποίημα για να το διαβάσεις ξανά και ξανά...
0
Με κέρδισε το ψυχολογικό παιχνίδι συναισθημάτων που μου δημιούργησε!
Το βιβλίο αυτό των Εκδόσεων Μεταίχμιο, ήταν για μένα μια έκπληξη. Πέρα των πολλών θετικών κριτικών και του ενθουσιασμού που κατέκλυσε του αναγνώστες με την κυκλοφορία του, κατάφερε να ξεχωρίσει για την απροσδόκητα πρωτότυπη προσέγγιση της συγγραφέως στην πλοκή του.
Θα το χαρακτήριζα "ψυχολογικό δράμα". Με μια βαριά, μυστήρια και μόνιμη αίσθηση αναστάτωσης να διακατέχει την εξέλιξη της ιστορίας. Το θεωρώ μια τολμηρή και αιχμηρή μάτια απέναντι στη μητρότητα. Καταφέρνει αριστοτεχνικά να σε παρασύρει κυριεύοντάς σε με τα πιο σκοτεινά, ακραία και αντιφατικά μητρικά συναισθήματα.
Η Μπλάιθ, μας αφηγείται, ίσως και λίγο μπερδεμένα για τα γούστα μου, πως η ονειρική οικογενειακή ζωή, μετατρέπεται για εκείνην σε έναν ψυχολογικό εφιάλτη. Ενδοιασμοί και φόβοι για την επερχόμενη μητρότητα, τα αρνητικά συναισθήματα που την κατακλύζουν έπειτα από την γέννα, το θαύμα της στιγμής που ήξερε μέσα της πως δεν θα κρατούσε... Και ύστερα παλεύει να υποκριθεί την "ευτυχία" που δεν νιώθει.
Με αφορμή την προβληματική σχέση μαμάς-μωρού, θα εμφανιστούν αμφιβολίες, σκοτεινές σκέψεις και ενδείξεις που θα σακατεύουν τη Μπλάιθ για χρόνια ψυχικά και σωματικά.
Πως συνδέονται όλα αυτά με το παρελθόν της και πόσο τελικά μας διαμορφώνει ο σπόρος της οικογενειακής ρίζας;
Μια σκοτεινή μητρική κατάρα που μοιάζει να επηρεάζει γενιές γυναίκων.
Θα είμαι ειλικρινής αναφέροντας πως στην αρχή του βιβλίου ένιωσα πως δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος μιλάει κάθε φορά. Σε συνδυασμό με τα πολλά ονόματα που έχτιζαν σιγά σιγά την ιστορία (κράτησα σημειώσεις δεν γινόταν αλλιώς!), δυσκολεύτηκα αρκετά να συνδέσω το παζλ των ιστοριών μεταξύ τους και να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου τους οικογενειακούς των ηρώων. Στα θετικά από την άλλη, εθίστηκα στα μικρά κεφάλαια του που χωρούσαν ότι χρειαζόταν για να μην μπορώ να αντισταθώ στο επόμενο και το επόμενο...
Το συστήνω ανεπιφύλακτα
Ο Έβαν ζει την περίοδο της εφηβείας του κάτω από την προστασία της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, καθώς έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση και μειωμένη κοινωνικότητα.
Μας μεταφέρει τη ζωή του από το παρασκήνιο, όσο ο ίδιο περιφέρεται κρυμμένος&αθέατος για τους άλλους, παρατηρώντας όμως τους πάντες&τα πάντα λεπτομερώς.
Θα εξιστορήσει σχολικές αναμνήσεις διαφόρων ηλικιών&θα καταδείξει με τον πιο εμφατικό τρόπο πόσο τελικά αυτά επηρεάζουν τον χαρακτήρα μας. Η σχολική κοινότητα, οι συμπεριφορές, οι ταμπέλες, ο αγώνας αποδοχής&επιβίωσης μέσα σε αυτή, είναι δύσκολη υπόθεση για εύθραυστους χαρακτήρες σαν τον Έβαν.
Μια άσκηση ψυχοθεραπείας με γράμματα προς τον ίδιο, θα γίνουν το εργαλείο του για να παλεύει κάθε μέρα με τον εαυτό του.
Τι θα συμβεί όμως όταν στην τσέπη του συμμαθητή του Κόνορ που αυτοκτόνησε, θα βρεθεί ένα δικό του γράμμα;
Ο Έβαν βγαίνει σχεδόν ακαριαία&βίαια από την αφάνεια του&παρασύρεται σε ένα γαϊτανάκι ψεμάτων που αρχίζει να του χαρίζει απλόχερα την προσοχή που αναζητούσε. Ένα μέρος να ανήκει.
Μπλεγμένος σε αυτό το επικίνδυνο για την ηρεμία όλων παιχνίδι, ο Έβαν&η οικογένεια του Κόνορ, γαντζώνονται ο ένας από τον άλλον, με απρόβλεπτες συναισθηματικές συνέπειες.
Και όσο σταδιακά ζει μέσα στο ψέμα, θα αναδυθούν οι επίπονες αλήθειες όλων...
Που θα οδηγήσει όλο αυτό τελικά;
Ένα βιβλίο για όλους τους ανθρώπους που ένιωσαν έστω&λίγο στη ζωή τους, πως αναζητούν κάποιον να τους "ακούσει" με όποιο κόστος&φέρει το σημαντικό μήνυμα πως κανείς δεν πρέπει να υποφέρει σιωπηλά&μοναχικά, αλλά να βρίσκει βοήθεια. Η ψυχική υγεία είναι το κλειδί στην πρόληψη κατά των αυτοκτονιών.
Το μυστικό για να μην ζεις μια αέναη, βάναυση μοναξιά, είναι να αποδεχτείς πρώτος εσύ τον εαυτό σου.
Ένας συνηθισμένος, καθημερινός, οικογενειακός καβγάς, οδηγεί τον 23χρονο Διονύση σε μια στιγμιαία αλλά ακραία απόφαση. Να οπλίσει την καραμπίνα και να αυτοπυροβοληθεί αλλάζοντας τη ζωή του για πάντα, μετατρέποντας τον παράλληλα σε θύτη και θύμα.
Με πρόσωπο κατεστραμμένο και μόνο δίαυλο επικοινωνίας πια τον γραπτό λόγο, για να βρίσκουν φωνή οι φυλακισμένες σκέψεις του, γίνεται "συγγραφέας" της ίδιας του της ιστορίας και μέσα από κείνον μαθαίνουμε και μεις τα πως και τα γιατί αυτής της τραγικής ιστορίας.
Η σχέση απόλυτης και εμμονικής αγάπης με τη μάνα μου, οι εντάσεις και οι αντιθέσεις, η ζωή στο νησί πριν και μετά από ότι του συνέβη, η μοναξιά και η εγκαταλείψη που ήρθαν στη ζωή του να πυκνώσουν τα συναισθήματα και να μικρύνουν την αίσθηση του χρόνου.
Μια ιστορία για τον χρόνιο εγκλωβισμό στην ανυπαρξία του προσώπου του, για το πόσο συγκλονιστικά επώδυνο είναι να μένει ακέραια η ψυχή αλλά η κατεστραμμένη εικόνα να καθορίσει λανθασμένα για τους άλλους το ποιος είσαι...
"Όταν δεν έχεις πρόσωπο μπορείς να έχεις προσωπικότητα;"
Ψυχολογικές διακυμάνσεις, αυτοκριτική, φόβοι και τύψεις. Η ανάγκη για αποδοχή και αγάπη, η ελπίδα για το μέλλον που έρχεται και τα σαρώνει όλα, ο έρωτας που θα γεννηθεί απροσδόκητα ξανά.
Και μέσα σε όλα αυτά η οπτική της μάνας. Τα δικά της αντιφατικά συναισθήματα και σκέψεις. Πως επηρεάστηκαν και διαμορφώθηκαν οι οικογενειακές σχέσεις.
Το χρονικό ενός ατυχήματος γίνεται αφορμή για ένα πολυδιάστατο και πολυθεματικό μυθιστόρημα που αγγίζει ανάμεσα σε άλλα την ψυχολογία των ανθρώπων, το ποσό δραστικά επιδρούν τα social media στη ζωή μας, καθώς και τη σύγκρουση της επιστήμης με τη θρησκεία.
Μικρής έκτασης κεφάλαια, ξεκούραστα, που κρατούσαν το ενδιαφέρον και σε προκαλούσαν να διαβάσεις λίγο ακόμα. Ένα βιβλίο που σφίγγει την καρδιά και το στομάχι σου, αναγκάζοντάς σε να αναλογιστείς: "Τι είναι αυτό που τελικά, οδηγεί σε μια στιγμή αδυναμίας έναν άνθρωπο, να κάνει τόσο κακό στον ίδιο του τον εαυτό;
Κάτι πολύ διαφορετικό από τον εξαιρετικό πάντα Κορτώ
Κάθε νέο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, είναι για μένα από αυτά τα αναγνωστικά ταξίδια που αδημονώ να ξεκινήσω, παραμερίζοντας οποιοδήποτε άλλο.
Πριν πω την άποψη μου, θέλω να τονίσω πως η μοναδικότητα της γραφής και του ύφους του, που λατρεύω, είναι κάτι που μπορεί να μην αρέσει σε όλους και αυτό είναι σεβαστό.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα ήταν πολύ διαφορετικό απ' όσα δικά του έχω διαβάσει ως τώρα.
Μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση που ρέει αδιάκοπα. Ένα βιβλίο ωδή στη φιλία. Όχι εκείνη που ανθίζει κάτω από την ασφάλεια μιας εύκολης ζωής, αλλά εκείνη τη φιλία που γεννιέται σε κάποιο άθλιο κοινόβιο στα Εξάρχεια, ανάμεσα σε "αθωράκιστες" ψυχές, από τρεις ανθρώπους στις πιο σκοτεινές μέρες τους. Τρεις άνθρωποι που βρέθηκαν στο περιθώριο της ίδιας της ζωής, δημιουργούν ένα μείγμα αγάπης αλλιώτικο και γίνονται στήριγμα ο ένας για τον άλλον στην σκληρή εποχή της νιότης τους.
Η πλοκή με δυσκόλεψε στο να ταυτιστώ, να μπορέσω να ξεβολευτώ και να καταλάβω την ιστορία των ηρώων, καθώς και τα μεγάλα σε έκταση κεφάλαια που δεν είναι στα γούστα μου. Όμως τελικά με συνεπήρε η μαεστρία του συγγραφέα, να μας μεταφέρει με τις περιγραφές του τόσο έντονα και με αληθοφάνεια, τη ζωή περιθωριοποιημένων ανθρώπων την εποχής της δεκαετίας του '90 και την κοινωνία αυτής.
Κομβικές οι αναφορές στις σκληρές πτυχές του παρελθόντος και του οικογενειακού υπόβαθρου των ηρώων.
Περπάτησα μαζί τους σε σκοτεινές επικίνδυνες καταλήψεις, βρωμερά καταγώγια, ένιωσα στο πετσί μου τη φτώχεια και την απαίσια μυρωδιά της ανέχεια τους. Μέσα σε 322 σελίδες χώρεσαν τρεις ζωές, εξαθλίωση, πόνος, ναρκωτικά, τα μονοπάτια της νύχτας, ο φόβος και η αντιμετώπιση του τέρατος του aids, η επιβίωση.
Σκληρό, ώμο, νοσταλγικό, απολογητικό και συναισθηματικό. Ένα βιβλίο τυλιγμένο σε ενοχές και τύψεις, ανακατεμένα με κοινές στιγμές των φίλων που έγιναν αναμνήσεις ζωής.
Ένα διαφορετικός όρκος φιλίας που σπάει...
Για μένα προσωπικά, το εξώφυλλο ενός βιβλίου με αμαξίδιο ή ένα οπισθόφυλλο που αναφέρει μια ιστορία με έναν συνάνθρωπο ΑΜΕΑ, είναι καμπανάκι για να το διαβάσω.
Η ιστορία που έπλασε ο Γιώργος Παναγιώτου, βασίζεται στην ταύτιση του εαυτού του με τον θρυλικό και τυρρανισμένο Οδυσσέα, καθώς όπως και εκείνος, έχασε στη ζωή του τα πάντα και πάλεψε για τη δική του Ιθάκη.
Ο συγγραφέας από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, διαγνώσθηκε με μυϊκή δυστροφία Duchenne, μια κληρονομική πάθηση. Και ανάμεσα στον αγώνα της οικογένειας του για την υγεία του, συνέβησαν και άλλα δυσάρεστα γεγονότα, τα οποία συνέθεσαν το ταξίδι που θα μας αφηγηθεί.
Όπως αναφέρει και ο ίδιος, δεν αναζητά να κερδίσει τον "οίκτο" αλλά να "εμπνεύσει" άτομα με παρόμοια βιώματα.
Μια παράξενη αίσθηση "παραμυθιού" μυθολογίας καθώς η αντιπαραβολή με το ταξίδι του Οδυσσέα είναι τόσο εύστοχα ταιριασμένη. Μου άρεσε η απουσία ονομάτων όσο αφορά τα πραγματικά πρόσωπα.
Μια αφήγηση ωδή στην οικογένεια και τη φιλία. Μια διαφορετική ματιά στην αγάπη και τον έρωτα. Παραδείγματα που αναδεικνύουν την πίστη και τη θέληση.
Έχω κάποιες ενστάσεις σε κάποιες απόψεις του ίσως γιατί δεν μπόρεσα να καταλάβω το σκεπτικό του(;). Ένιωσα μια μικρή επανάληψη στα λεγόμενα του και ίσως μια παραπάνω παιδικότητα στην ανάλυση των σκέψεων του, που δικαιολογείται βέβαια απόλυτα από το νεαρό της ηλικίας του.
Μέσα λοιπόν σ'αυτό τον παραλληλισμό του ταξιδιού του Οδυσσέα με το δικό του, αναδεικνύει τα βαθύτερα νοήματα του μύθου που ταυτίζονται με την πραγματικότητα της ζωής του.
Αν κρατώ κάτι είναι πως τα μεγαλύτερα μαθήματα τα κερδίζεις στον δρόμο για την κατάκτηση του ονείρου...
Ο Τζούλιαν Τζέσοπ είναι 79 ετών&καλλιτέχνης. Μια συνηθισμένη μέρα σαν τόσες άλλες, βουτηγμένος στη μοναξιά, θα γράψει με εξομολογητική διάθεση την ιστορία του σε ένα πράσινο σημειωματάριο&θα το αφήσει στο τραπέζι ενός καφέ. Για εκείνον αυτή η κίνηση είναι μια ιδέα που ονομάζει "Πείραμα Αυθεντικότητας"&ελπίζει να δημιουργήσει μια αλυσίδα ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους που βρίσκοντας τυχαία το τετράδιο θα καταθέσουν την αλήθεια τους.
Ή μήπως&όχι;!
Τριγυρνώντας σε γωνίες&στέκια του Λονδίνου, ο Τζούλιαν, η Μόνικα, ο Χάζαρντ, ο Ράιλι, η Άλις&η Λίζι, άγνωστοι&τόσο διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους θα βρεθούν να κρατούν στα χέρια τους "Το Πράσινο Σημειωματάριο"&αυτό θα είναι αρκετό ώστε οι σχέσεις τους να αρχίσουν μοιραία να περιπλέκονται...
Και όσο οι ζωές τους παίρνουν διαφορετικές τροπές, οι ίδιοι οδηγούνται σε αλήθειες&μεταμορφώνονται σε καλύτερους ανθρώπους.
Λάτρεψα τα μικρής έκτασης κεφάλαια που εναλλάσσονταν συνεχώς ανάμεσα στις ιστορίες των ηρώων&κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.
Ένα εξαίσιο, πανέξυπνο, πρωτότυπο&αισιόδοξο μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, που καταδεικνύει μέσα από μια σύγχρονη ματιά τις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά&την έννοια της αυθεντικότητας στην ουσιαστική της διάσταση.
Κάπου ανάμεσα στις διαφορετικές προσωπικότητες, ζωές&περιπτώσεις, θα βρει σίγουρα ο κάθε αναγνώστης κομμάτια του εαυτού του για να ταυτιστεί.
Ένα βιβλίο που θα σας κάνει να γελάσετε αλλά&να προβληματιστείτε&το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Αλήθεια φτάνει στα μάτια μας το τι δείχνει κάποιος για να καθορίσει την άποψη μας για το ποιος είναι;
Πόσα λίγα ξέρουμε πραγματικά για ανθρώπους που νομίζουμε πως ξέρουμε;
Και τελικά πόσα ψέματα κρύβει μέσα της η αλήθεια μας;
0
Εξαιρετικό!
Ο Αντρέα Καμιλλέρι είναι ο πιο πολυδιαβασμένος Ιταλός συγγραφέας. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος ως τα 60 του, κάνει στροφή στη συγγραφή και αφοσιώνεται αφήνοντας πίσω του σημαντικό έργο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το πιο τρυφερό και σπουδαίο δώρο που θα μπορούσε να αφήσει ένας παππούς στην 4χρονη δισέγγονη του. Η συνειδητοποίηση πως δεν θα προλάβει να της πει όσα θα ήθελε, του γεννά την ανάγκη να αφήσει αυτό το άτυπο γράμμα. Εκείνος εξάλλου είναι πια 90 όταν το γράφει και δυο-τρια χρόνια μετά φεύγει από τη ζωή.
Ξεδιπλώνει τα παιδικά του χρόνια, τη γνωριμία με τη γυναίκα της ζωής του, μίλα για τη μόρφωση και τα χρόνια της ωρίμανσης του, την επαγγελματική και ακαδημαϊκή του πορεία. Παραδέχεται τα λάθη του, τον δύσκολο χαρακτήρα του αλλά και τις αλλαγές που βίωσε γύρω του τα τελευταία 30 χρόνια.
Μα πιο πολύ σε αφοπλίζει ξεδιπλώνοντας την ιστορία της Ιταλίας, τα πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν και καθόρισαν τη χώρα, το λαό της αλλά και τον ίδιο, από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα.
Με συγκλόνισε η ειλικρίνεια του αλλά και οι περιγραφές για το πώς μεγάλωσε μοιραία και εξαναγκαστικά ως "πιστός" του φασισμού. Πως τα βιβλία του άνοιξαν τα μάτια και το μυαλό για να αντιληφθεί το σκοτάδι του φασισμού και μετατράπηκε σε κομμουνιστή.
Ο συγγραφέας μοιράζεται με τη μικρή του Ματίλντα όχι μονάχα τις αναμνήσεις της ζωής του αλλά ιδανικά και αξίες γι' αυτήν. Και αφήνει στο τέλος την πιο αισιόδοξη πεποίθηση του παρακαταθήκη σε κείνη, πως οι νέοι θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον...
Η κυκλοφορία αυτού του βιβλίου αρκετούς μήνες πριν, ήρθε μέσα σε μια συγκυρία που το καθιστούσε θλιβερά πιο επίκαιρο από ποτέ.
Η Δανάη έζησε 20χρόνια στο πλάι του κακοποιητικού συζύγου της Λάμπρου. Και όσο ξετυλίγεται το χρονικό της λάθος αυτής επιλογής συντρόφου, βλέπουμε έντρομοι μπροστά στα μάτια μας, πως ο χειριστικός αυτός άντρας υφαίνει ύπουλα και πονηρά έναν ιστό γύρω της, εγκλωβίζοντάς την σε μια ζωή μαζί του, που η ίδια χαρακτηρίζει ως "ποινή".
Πως τελικά έπεσε στην παγίδα ενός τέτοιους άντρα;
Η Δανάη ανοίγει "το μαύρο κουτί" της ψυχής της και αποκαλύπτει την καθημερινή βία που ανέχτηκε εις βάρος της αξιοπρέπειας, του σώματος, της ίδιας της ύπαρξης της. Ένας "έρωτας" που μεταμορφώθηκε σε τέρας και πότισε κάθε γωνιά του εαυτού της με ταπείνωση, απαξίωση, τρόμο και ύστερα ανοχή.
Η βαναυσότητα στον χαρακτήρα του Λάμπρου με σόκαρε. Για εκείνον η λέξη "αγαπώ" είχε αντικατασταθεί με το "απαιτώ". Η λεπτομερής αναφορά στην ψυχοσύνθεση αυτού του άντρα με συντάραξε και ο ρόλος που παίζει σε τέτοιες σχέσεις η στάση και η ευθύνη του οικογενειακού περιβάλλοντος με ταρακούνησε.
Βρήκα ενδιαφέρουσα και εύστοχη, την πολυπρόσωπη ματιά στην ιστορία καθώς και το γεγονός πως η συγγραφέας δεν εστίασε και κυρίως δεν βάσισε τα σημαντικά μηνύματα που έπρεπε να περάσει, με έντονες και συνεχής σκηνές της βίας που έζησε η ηρωίδα. Έτσι και αλλιώς κατάφερε να δεσπόζει σε όλη την ιστορία μια αποπνικτική σκοτεινιά που αρκούσε.
Δικαίωμα της Δανάης η Ελπίδα.
Δικαίωμα της η Ζωή της.
Το μοναδικό έγκλημα που διέπραξε, όπως εύστοχα αναφέρει η συγγραφέας, είναι αυτό κατά του εαυτού της. Η φυλακή που υπέμεινε.
Το βιβλίου βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και η ιστορία της γυναίκας αυτής, που θα μπορούσε να είσαι εσύ ή οποιαδήποτε άλλη από μας, θα σε συντρίψει συναισθηματικά.
0
Must read
Ένα τρυφερό ανάγνωσμα που με κέρδισε από τις πρώτες γραμμές του, με την αμεσότητα του λόγου, την ιστορία που χτίστηκε ιδανικά και οδήγησε σε μια κορύφωση με κοινωνικά και ανθρώπινα μηνύματα, αλλά κυρίως με πλημμύρισε με έντονα συναισθήματα.
Αγάπησα τόσο πολύ την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του μικρού Φοίβου! Ένα παιδί γεμάτο εξυπνάδα και σπιρτάδα που ζει σε αναπηρικό αμαξίδιο και μπορεί να μην περπατά, όμως ταξιδεύει με το νου. Μέσα από την αθωότητα της νεότητας του, την ανοιχτοσύνη μυαλού και καρδιάς, μας μεταφέρει στην καθημερινότητα και τις σκέψεις του.
Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφηβικό κοινό, όμως ειλικρινά δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα η ουσία που κρύβει, ακόμα και από βιβλία ενηλίκων.
Εξαιρετικός χειρισμός του λόγου από το Στέφανο, από τον οποίο δεν περίμενα τίποτε λιγότερο.
Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και οφείλω να ομολογήσω πως είναι ένας ύμνος για κάθε σύγχρονη γυναίκα, την οποία προτρέπω να το διαβάσει. Πιο πολύ όμως προτρέπω κάθε άντρα που σέβεται τις γυναίκες να τολμήσει να το διαβάσει και να μπει για λίγο στον κόσμο μας.
Ιστορίες σε μορφή δοκιμίων, από 100γυναίκες τόσο διαφορετικές μα και τόσο ίδιες. Κάποιες ιστορίες είναι πιο προσωπικές και άλλες πιο γενικές.
Ιστορίες για συμπεριφορές και στερεότυπα που αντιμετώπισαν στην καθημερινότητά τους, την πατριαρχία που ακόμα καλά κρατεί, το ρόλο του φεμινισμού. Αλλά και για τις μάχες που έδωσαν, τα όνειρα που κυνήγησαν.
Η διεκδίκηση της ισότητας εκ μέρους των γυναικών δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι απειλή για τους άντρες, αλλά κοινό σκοπός.
Ένα βιβλίο από γυναίκες με πολλά πρόσωπα και πολλά θέλω...
Για το ένα είδος γυναίκας και μόνο...
Αυτής που θες ΕΣΥ ακριβώς να είσαι...
Για εκείνη που τα ΑΝ και τα ΟΠΟΤΕ της ζωής και την πορεία αυτής, τα καθορίζει η ίδια για τον εαυτό της, όχι οι άλλοι...
Έλεγα πως θα διαβάσω λίγες λίγες ιστορίες κάθε μέρα όμως με συνεπήρε. Τελειώνοντας το κείμενο της μιας γυναίκας διψούσα για το επόμενο και το επόμενο... Γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες, πετυχημένες σε διάφορους τομείς. Μα κυρίως γυναίκες αξιοθαύμαστες που όταν ανακάλυψαν την αληθινή δύναμη τους ένιωσαν λίγο πιο... "Επικίνδυνες".
Σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω θα πω κάτι όμορφο που διάβασα ανάμεσα στις σελίδες:
"Να ακούς τη δική σου φωνή."
Ένα βιβλίο γλυκό και τρυφερό, που μιλά για την ανάγκη του μικρού αυτού πράσινου φίλου μας να κάνει κάτι ηρωικό, κάτι που να νιώσει πως θα κάνει τους άλλους να τον παραδεχθούν και να τον καμαρώσουν.
Όμως στο ταξίδι του προς την ηρωική πράξη που αναζητά, τα πράγματα δεν δείχνουν τόσο "εύκολα" ή τόσο φανταστικά όσο πίστευε...
Και τελικά θα ανακαλύψει ένα σπουδαίο μάθημα, πως η μεγαλύτερη "ηρωική" πράξη που μπορεί να κάνεις είναι να προσφέρεις γύρω σου απλόχερα Καλοσύνη.
Η σειρά βιβλίων "Big Bang Books" περιέχει σύγχρονα μυθιστορήματα για νεαρούς αναγνώστες, στα οποία παρουσιάζονται θέματα δύσκολα και προβληματισμούς που τους αφορούν.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια ιστορία ενδοοικογενειακής βίας, που για μένα διαφέρει από όσα παρόμοια έχω διαβάσει μέχρι σήμερα λόγω της οπτικής από την οποία παρουσιάζεται. Η Άννα είναι 14χρονών και μας σοκάρει με μια αφήγηση γροθιά στο στομάχι για όσα έζησε και όσα θυμάται.
Πως είναι άραγε η ζωή όταν ζεις σε ένα σπίτι με ευέξαπτο και κακοποιητικό πατέρα προς της μητέρα σου;
Πώς αντέχεις να ζεις τις μέρες σου όταν εκείνος "στέκει σαν σκιά πάνω από κάθε χαρά"; Όταν τρέμεις τις αντιδράσεις του συνεχώς;
Τι πιο σκληρό από έναν άνθρωπο που μπορεί να κάνει αυτούς που θα έπρεπε να αγαπά, να νιώθουν "μικροσκοπικές κουκκίδες στο άπειρο";
Η Άννα περνά στιγμές κλείνοντας τα αυτιά της με τα χέρια της, για να μην ακούει όλα όσα υποφέρει η μαμά της που την πονάνε βαθιά.
Ο άνθρωπος που θα έπρεπε να εμπιστεύεται πιο πολύ της προκαλεί φόβο. Πόνος, άγχος, ντροπή, θυμός, μίσος, αγωνία , απελπισία. Λίγα από τα συναισθήματα που την πνίγουν μέσα της, που σαρώνουν κάθε ίχνος ευτυχίας. Και είναι μόλις δεκατεσσάρων.
Εγκλωβισμένες στην εικόνα του τέλειου συζύγου και πατέρα, μάνα και κόρη ζουν πίσω από τις κλειστές βόλτες του σπιτιού τους τη βία σε διάφορες μορφές.
Ένα ανάγνωσμα που διάβασα χωρίς ανάσα, με δάκρυα στα μάτια και νιώθωντας ένα μόνιμο κόμπο στο λαιμό.
Ένα βιβλιο νεανικής λογοτεχνίας με ισχυρό μήνυμα που πρέπει να διδάσκουμε στα παιδιά μας σε κάθε ηλικία. Για τη δύναμη που χρειάζεται για να σπάσεις τη σιωπή, να ζητήσεις βοήθεια και να καταφέρεις να βγεις από το σκοτάδι, στο φως της ψυχικής ελευθερίας και ευτυχίας.
Η πρώτη μου επαφή με τον Gabriel Rolon ήταν μια συναρπαστική έκπληξη. Τον τελευταίο καιρό με κεντρίζουν τρομερά τα βιβλία ψυχολογίας και το συγκεκριμένο δεν με απογοήτευσε ούτε στο ελάχιστο. Χειροκροτώ τις εκδόσεις Ιβίσκος για τις προσεγμένες επιλογές τους.
Το "Θεραπεύοντας την ψυχή", του γνωστού ψυχαναλυτή της Λατινικής Αμερικής, κινείται ξεκάθαρα γύρω από την ψυχαναλυτική διαδικασία. Στον πρόλογο του δίνει λίγες και σημαντικές λεπτομέρειες και απόψεις για τη φύση της διαδικασίας, ώστε να μπορείς να παρακολουθήσεις την ουσία του βιβλίου χωρίς απορίες.
Περιλαμβάνει πέντε διαφορετικές περιπτώσεις από κάθε φάσμα ηλικιών. Μας μεταφέρει την αίσθηση και σκέψεις του ψυχοθεραπευτή και μας εξηγεί το πώς διαλέγει τη συμπεριφορά και την προσέγγιση απέναντι στον ασθενή, ανάλογα με τα σημάδια της δικής του συμπεριφοράς.
Ακούς τα πιο εσωτερικά συναισθήματα μυαλού και καρδιάς ενός ανθρώπου και νιώθεις το προνόμιο σαν να είσαι παρόν στη συνεδρία, κάθεσαι σε μια γωνιά και βλέπεις να εξελίσσεται η θεραπευτική διαδικασία μπροστά σου.
Ελάχιστη ορολογία η οποία καλύπτεται αμέσως με μικρές υποσημειώσεις. Αντιλαμβάνεσαι τον σκοπό, τον τρόπο και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη ψυχοθεραπεία.
Συνειδητοποιείς πως η ψυχανάλυση λειτουργεί με τη δύναμη των λέξεων καθώς και τη σπουδαιότητα της επιστήμης αυτής και της βοήθειας που προσφέρει.
Αυτό το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο περνά το σημαντικό μήνυμα πως η τεχνογνωσία και η βοήθεια μέσω της ψυχανάλυσης μπορεί τελικά να θεραπεύσει κάθε ψυχή, αρκεί ο ασθενής να μπορεί να αφοσιωθεί απόλυτα σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία.
Αυτό το μικροσκοπικό και πανέμορφο βιβλιαράκι των εκδόσεων KeyBooks, θα το χαρακτήριζα ως ένα σπουδαίο "παραμύθι" για ενήλικες.
Μπορεί να μην έχει μέσα την εικονογράφιση που συνοδεύει συνήθως τα παραμύθια, καταφέρνει όμως με τη δύναμη της ιστορίας του να μας μεταφέρει ένα ξεκάθαρο και ουσιαστικό μήνυμα ζωής. Ένα βιβλίο τόσο μικρό που κρύβει μέσα του ένα ξεχωριστό ταξίδι...
Ένα μικρό αγόρι συζητά με το γερο-φίλο του και εκείνος του αναφέρει "το πολυτιμότερο δώρο" που μπορεί να αποκτήσει κανείς, γιατί όποιος παίρνει αυτό το δώρο γίνεται ευτυχισμένος για πάντα". Και έτσι μπαίνει ο σπόρος στο μυαλό του παιδιού και αρχίζει να αναζητά μια απάντηση που δεν μπορεί να φανταστεί. Και όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ εντείνεται η περιέργεια του και θα ξεκινήσει ένα αγωνιώδες ταξίδι για την αναζήτησή του.
Θες να στο αποκαλύψω;
Μμμ...Δεν θα στο πω!
Θα σου δώσω όμως ένα μικρό στοιχείο...
Ξέρουμε από παιδιά ποιο είναι αυτό το "δώρο" μα στην πορεία το ξεχνάμε...
Κρυμμένο λοιπόν στις σελίδες αυτού του βιβλίου δεν θα βρεις ένα "καινούργιο" μυστικό, μα κάτι που ήδη ξέρεις και πρέπει να ξαναθυμηθείς. Και ύστερα να μοιραστείς την υπενθύμιση αυτού του δώρου με τους γύρω σου.
Ο Έντυ Μπέγκελ, δεν επέλεξε το πως ήταν και συμπεριφερόταν. Γεννήθηκε έτσι, απλά οι άλλοι αρνιόταν να το παραδεχτούν και αποδεχθούν.
Ήταν προφανώς ομοφυλόφιλος. Και αυτό στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, σε ένα χωριό της βόρειας Γαλλίας, στα τέλη της δεκαετίας του '90 ήταν κάτι μη αποδεκτό. Μεγάλωσε σε μια κοινωνία λοιπόν όπου η βία για έναν άντρα είναι κάτι "φυσιολογικό" και αφού εκείνος διαφέρει από αυτό το επιβαλλόμενα σκληρό αντρικό προφίλ, θα έρθει αντιμέτωπος με όλο αυτό το κύμα αντρίλας που σιχαίνεται εναντίον του πια.
Μια συνταρακτική αφήγηση στα όρια της αυτοβιογραφίας, για τις ταξικές ανισότητες, τη συμπαγή κλειστή κοινωνία, τον σεξουαλικό πειραματισμό. Για τη ζωή στο γυμνάσιο, με αδιανόητα ωμό και εξευτελιστικό bullying, το περιθώριο και η απομόνωση, η αποδοχή του πόνου και η σιωπή του, που θα τον καταστήσουν το τέλειο θύμα στα χέρια των άξεστων και αμόρφωτων.
Το νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον όπου όλοι είναι εγκλωβισμένοι σε μια λάθος προδιαγεγραμμένη ροή ζωής που όλοι επαναλαμβάνουν ευλαβικά και αυτοκαταστροφικά. Καταδεικνύει τις στερεοτυπικές και υποτακτικά κατευθυνόμενες ζωές των γυναικών απέναντι στην ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Ένα σκληρό βιβλίο, βίαιο, με χυδαίο λόγο, που δεν ενοχλεί μέσα στην ωμή ρεαλιστικότητα που περιγράφει. Η μεταμόρφωση ενός παγιδευμένου παιδιού από αρνητή του ομοφυλόφιλου εαυτού του, σε έναν πιο ώριμο, ελεύθερο και συνειδητοποιημένο νέο.
Ένας αέναος αγώνας να αποφύγει τον ίδιο του τον εαυτό. Όμως τελικά η δική του φυγή από μια οπισθοδρομική κοινωνία, θα του χαρίσει την ολοκληρωτική ελευθερία. Η ζωή του Έντυ Μπέγκελ είναι τέτοια που του επιβάλει να αποποιηθεί το ίδιο του το όνομα. Να ξεκινήσει μιαν άλλη ζωή.
Το βιβλίο αυτό είναι το χρονικό από την ψυχική κακοποίηση, στην προσωπική του εξέγερση.
0
Ένα εξαιρετικό, πολυθεματικό βιβλίο διηγημάτων
"ΘΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ"
@athanasiospaschos_
@ekdoseisiolkos
Ο Αθανάσιος Πάσχος, χώρεσε την έμπνευση του σε 126 σελίδες και δημιούργησε ένα βιβλίο διηγημάτων για να ταξιδέψει το μυαλό, με 15 ιστορίες χωρισμένες σε τρία υποκεφαλαια.
Εκτίμησα και απόλαυσα το γεγονός πως μέσα σε λίγες ώρες, με έκανε να αισθανθώ πως διάβασα πολλά βιβλία μαζί, καθώς τα διηγήματα του ήταν τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
Κάποια είχαν μυρωδιά από νοσταλγία μιας άλλης εποχής και από τη μάχη της επιβίωσης. Αλλά έξυναν πληγές και λάθη του παρελθόντος αναζητώντας τη συγχώρεση και άλλα έκαναν αναδρομές στις αναμνήσεις μιας ζωής.
Διάβασα επίσης για την αποξένωση στην οποία οδηγεί η εικονική ζωή μας στο διαδίκτυο, τις σκοτεινές στιγμές των ανθρώπων, για αδιέξοδους έρωτες και την απώλεια αλλά και για την ανάγκη να πιστέψουμε στο θαύμα, τα όνειρα που γεννούν την χαμένη ελπίδα και το δώρο της αγάπης που πολλές φορές έχουμε δίπλα μας αλλά θεωρούμε δεδομένο.
Ιστορίες καθημερινές, που θα μπορούσαν αν είναι αληθινές, με έναν λόγο απλό μα όχι απλοϊκό και ένα ύφος γραφής που απευθύνεται σε κάθε κατηγορία αναγνώστη.
Με ενθουσιάζει, αυτή η μαγική ροή των διηγημάτων που στο φινάλε ο τίτλος τους έρχεται πάντα και κουμπώνει με την ιστορία και αυτή η μικρή τους έκταση που βάζει το μυαλό στη διαδικασία να σκέφτεται το μετά, το παρακάτω...
Δεν ξέρω αν τα είναι ένα είδος βιβλίων που προτιμάται, μα θα σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το τολμήσετε. Είναι ξεκούραστα, για κάθε ώρα, πόσο μάλλον για το καλοκαίρι που έρχεται και ο χρόνος ανάγνωσης περιορίζεται συνήθως.
Αναζήτησε το "Θεριστές της Νύχτας", του Αθανασίου Πάσχου από τις εκδόσεις Ιωλκός και ταξιδέψτε με τις ιστορίες του.
Μια τελετή ενηλικίωσης&ένα λευκό φουστάνι θα γίνουν αφορμή για να αναμετρηθούν με το παρελθόν τρεις γενιές μιας οικογένειας Αφροαμερικανών.
Με βασικό άξονα την εφηβική σχέση δύο νέων ανθρώπων που κατέληξε σε μια εγκυμοσυνη, θα ξετυλιχθεί το κουβάρι της οικογένειας κατά τη δεκαετία του '90. Αφηγήσεις γεγονότων από διαφορετικές οπτικές των μελών που εμπλέκονται θα καταδείξουν τις διαφορετικές αντιδράσεις&πεποιθήσεις.
Μια νοσταλγική αφήγηση με αναδρομή στο χτες από τη Μέλοντι, τη μαμά της Αιρις&τη γιαγιά της Σέιμπι, σε όσα ονειρεύτηκαν, όσα κατάφεραν, σε σημαντικά γεγονότα ζωής που τους καθόρισαν, σε επιλογές που τους έφεραν στο σήμερα τους&έβαλαν τις βάσεις στις μεταξύ τους σχέσεις.
Λεπτομέρειες της κουλτούρας&των παραδόσεων Αφροαμερικανών πλημμυρίζουν το βιβλίο. Θα μυρίσεις τα αρώματα τους, θα γευτείς τα φαγητά τους, θα ακούσεις τους ήχους των μουσικών τους.
Ένα βιβλίο που αβίαστα μιλά για τόσα σημαντικά θέματα όπως η κοινωνική θέση, η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας, η μητρότητα&οι φιλοδοξίες, οι αντιλήψεις, οι αξίες. Για τη σημαντικότητα των επιλογών. Για το σπουδαίο ταξίδι της συνηδειτοποίησης του εαυτού μας.
Στην αρχή χρειάστηκα λίγο χρόνο για να αντιληφθώ τι διαβάζω, όμως όσο προχωρούσα γινόταν όλο&καλύτερο, εμβαθύνοντας στην ουσία της ιστορίας, όπως οι θησαυροί που είναι κρυμμένοι κάτω από χώμα&όσο σκαλίζεις εμφανίζεται "κάτι αστραφτερό".
Οι σημειώσεις στο τέλος του βιβλίου βοήθησαν στην κατανόηση λεπτομερειών, δίνοντας περαιτέρω πληροφορίες&συμβάλλοντας στο εγκλιματισμό του αναγνώστη στην ατμόσφαιρα της εποχής και της κουλτούρας.
Να επισημάνω επίσης την εξαιρετικά πρωτότυπη επιλογή χαρτιού στο εξώφυλλο
Σε μια τάξη συνηθισμένη όσο όλες, ένα κοριτσάκι λίγο διαφορετικό και σοκολατένιο, θα εμφανιστεί μια μέρα και θα ξαφνιάσει αλλά και θα δημιουργήσει συζητήσεις και σχόλια ανάμεσα στα υπόλοιπα παιδιά.
Όμως η γλυκιά τους δασκάλα θα βρει τον τρόπο μέσα από τα παιχνιδιάρικα παραδείγματα της να εξηγήσει στους μαθητές της, το πιο σπουδαίο μήνυμα πως "το φως έχει παιδιά του όλα τα χρώματα".
Ένα παιδικό βιβλίο για να μας διδάξει πώς το χρώμα ενός ανθρώπου μπορεί να τον κάνει οπτικά λίγο διαφορετικό μα τελικά στην ουσία όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι και ίσοι.
Σελίδες που πλημμυρίζουν χρώματα, όμορφες παιδικές φατσούλες και λαμπερά χαμόγελα από ουράνιο τόξο.
Ένα βιβλίο που κλείνει με μια τεράστια αγκαλιά και το δυνατό μήνυμα πως "Εγώ κι Εσύ είμαστε Εμείς".
Άλλη μια εικονογράφιση με υπέροχες λεπτομέρειες και γλυκύτατες φατσούλες, που τα παιδιά μου αλλά και γω λάτρεψα από το Γιάννη Σκουλούδη.
Είναι πολύ χρήσιμες και βοηθητικές οι προτάσεις στο τέλος του βιβλίου που παρακινούν για συζήτηση μεταξύ γονιού-δασκάλου με παιδί.
Μια εξαιρετικά προσεγμένη δουλειά σαν εξώφυλλο, επιμέλεια αλλά και σαν ιστορία.
"Αγαπητέ αναγνώστη", έτσι θα σε προσφωνεί η Ελευθερία στο βιβλίο που σου παρουσιάζω. Στην αφήγηση της δικής της μαρτυρίας.
Εκείνη πάλεψε μέχρι τα 30 της με το τέρας της "ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής". Άγχος, ψυχοσωματικά συμπτώματα, αρρωστοφοβία, έμμονες ιδέες, φοβίες, πανικός.
Στο βιβλίο αυτό θα την ακολουθήσεις στην καθημερινότητα μια άρρωστης συναισθηματικά οικογένειας, βουτηγμένης στην τοξικότητα. Μιας οικογένειας που δεν μπορούσε να γίνει φτερά για τα παιδιά της, αντ'αυτού έγινε η αφορμή και η αιτία για να εγκλωβίσουν την ευτυχία τους με εγωισμούς, κυριαρχία, επιβολή ελέγχου, ευνουχισμό, συναισθηματικών εκβιασμών, στο βωμό του δικού τους τραυματισμένου παρελθόντος. Στα μη και στα πρέπει της κοινωνίας και των θεσμών που καθορίζουν και συνθλίβουν ακόμα και σήμερα τις ζωές πολλών.
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες θα σου μεταφέρει ακαριαία τόσες λεπτομέρειες για την διαταραχή που αντιμετώπισε και το μεγάλωμα της, που θα σε πλακώσουν πρωτόγνωρα συναισθήματα.
Το κείμενο αντί προλόγου αλλά και ο επίλογος είναι μια πύρινη γροθιά στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας που ίσως καμία φορά γίνεται "καταδίκη" για τα ίδια της τα παιδιά.
Αν νομίζεις πως ίσως αυτό το βιβλίο δεν σε αφορά και είσαι γονιός διάβασε το χθες... Αν δεν είσαι τρέξε να το πάρεις αύριο... Γιατί όλοι οι γονείς κάνουμε λάθη και σε αυτό το βιβλίο θα ανακαλύψεις πως πολλές φορές αυτά τα λάθη δεν είναι "αθώα" για μια παιδική ψυχή.
Αμέτρητα ερωτήματα θα "βασανίσουν" το μυαλό σου.
Πως διαμορφώθηκαν οι σχέσεις με τα μέλη της οικογένειας, φίλους αλλά και οι προσωπικές;
Πως η ανάγκη για αποδοχή και ο εθισμός σε ένα νοσηρό περιβάλλον έγιναν θηλιά για την ευτυχία της;
Και τελικά πόσο προδιαγεγραμμένη είναι η πορεία μιας οικογένειας, όταν ο πυρήνας αυτής νοσεί και χτίζεται από μέλη ήδη διαλυμένα στη δική τους παιδική ηλικία;
Η Ελευθερία θα αργήσει, μα θα αποδεχτεί το πρόβλημα και θα ζητήσει βοήθεια. Ένα συνταρακτικό βιβλίο που αξίζει να διαβάσεις, γιατί αν και στις περισσότερες σελίδες του πλανάται ένα τρομακτικό σκοτάδι, θα σε οδηγήσει παρέα με την ηρωίδα σ'ένα λυτρωτικό φως!
Αληθινό, σοκαριστικό, ωμό, ειλικρινές!
Ίσως το συγκλονιστικότερο γεγονός στη ζωή μιας οικογένειας είναι η γέννηση ενός παιδιού. Σ'αυτό το βιβλίο, το θεόσταλτο αυτό γεγονός σημαδεύεται από κακές διαγνώσεις των γιατρών για την πορεία του νεογέννητου.
Και κάπως έτσι θα ακολουθήσεις τη Βαλεντίνα σε έναν καθημερινό αδιάκοπο αγώνα ζωής από την πρώτη της ανάσα. Έναν αγώνα ανάμεσα στις αυτοεκπληρωμένες δυσοίωνες προφητείες των γιατρών για κείνη και το ένστικτο της μάνας, που με οδηγό τη δύναμη της θέλησης και τη στήριξη της οικογένειας, θα οδηγήσει το παιδί της σε μια πορεία ζωής θαύμα.
18 ολόκληρα χρόνια προσπάθειας καταγράφονται σε μια άτυπη μορφή ημερολογίου. Πως μια ολόκληρη οικογένεια συσπειρώνεται και βρίσκεται πάντα πολλά βήματα μπροστά καλύπτοντας ανάγκες, κενά, ζητώντας βοήθεια και έχοντας στο πλάι της "ανθρωπόμορφους αγγέλους", που βρέθηκαν στο δύσκολο δρόμο τους, πιστεύοντας το ίδιο έντονα με κείνους πως η Βαλεντίνα θα τα καταφέρει.
Μου κέντρισαν το ενδιαφέρον οι σκληρές αλήθειες και τα περιστατικά από τη σχολική κοινότητα καθώς και οι αντιδράσεις καθηγητών&μαθητών. Ένα σημείο που λίγο με "ενόχλησε" ήταν η απουσία στο μεγαλύτερο μέρος της εξιστόρησης των άλλων μελών της οικογένειας. Έδινε άδικα την αίσθηση μια εγωκεντρικής προσέγγισης της ιστορίας από την πλευρά της μαμάς.
Ένα βιβλίο για τη δύναμη της οικογένειας, της θέλησης, της πίστης, της ελπίδας και της αλληλεγγύης. Το χρονικό ενός αγώνα ζωής προς το "ακατόρθωτο".
Ένα βιβλίο γεμάτο ευχαριστώ σε όσους έβαλαν το λιθαράκι τους για την Βαλεντίνα.
Ένα βιβλίο για να μην ξεχάσουν ποτέ τι πέρασαν αλλά και για να πάρουν άλλες οικογένειες κουράγιο για τους δικούς του αγώνες.
Γιατί τελικά ποιος ορίζει τα όρια του φυσιολογικού από το μη φυσιολογικό;
Πρωτότυπη αφήγηση μιας σύγχρονης ερωτικής ιστορίας
Το τέχνασμα της εξιστόρησης αποκλειστικά&μόνο μέσα από γράμματα αρχικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον όμως όταν το πρωτοξεφύλλισα φοβήθηκα πως η ιστορία ίσως δεν τραβήξει.
Στην αρχή με "χάλασε" μια διάχυτη παιδικότητα που αντιλαμβανόμουν στα κείμενα, πράγμα που με δυσκόλευε στο να αφήσω τον τωρινό μου εαυτό να ταυτιστεί&να παρασυρθεί από την ερωτική ιστορία των πρωταγωνιστών.
Η συγγραφέας χειρίζεται γενικά εξαιρετικά το γραπτό λόγο, με όμορφες προτάσεις, πολλές φορές σχεδόν ποιητικές&γι'αυτό ίσως θα τολμήσω να αναφέρω κάτι που με ξένισε κυρίως στα πρώτα κεφάλαια&αυτό ήταν η χρήση της λέξης "γαμώτο"(και όλων των παράγωγων), που για μένα ήταν μείον καθώς προσέδιδε στο κείμενο μια χαλαρότητα &προχειρότητα που δεν μου ταίριαζε στο υπόλοιπο σύνολο, παρόλο που καταλάβαινα το ύφος με το οποίο το χρησιμοποιούσε. Όμως έχω ξαναπεί πως δίνω ευκαιρίες στα βιβλία&ακόμα παραπάνω σε νέους συγγραφείς.
Η ιστορία αφορά δύο νέους που ζουν ένα μεγάλο έρωτα αλλά χωρίζουν. Ο εγωισμός(;) τους οδηγεί σε αυτή την άτυπη μάχη των κρυμμένων τους συναισθημάτων, που αποτυπώνουν&οι δύο χωρίς να το ξέρουν μέσα σε γράμματα που δεν στέλνουν ποτέ ο ένας στον άλλον.
Και έτσι τα γράμματα περνούν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη&ξετυλίγονται οι δύο διαφορετικές μα παράλληλες ζωές των πρωταγωνιστών, με κοινό παρανομαστή το ανομολόγητο κενό που βιώνει ο ένας για τον άλλον να μεγαλώνει, τις σκέψεις&τα συναισθήματα βαθιά&ανεξίτηλα στο χρόνο να δυναμώνουν.
Δύο άνθρωποι που ενώ δεν μπορούν να ζήσουν χώρια, δεν βρίσκουν το κοινό μονοπάτι να βαδίζουν μαζί...
Λόγια ανείπωτα, λέξεις απλές, μικρές με τόση ουσία&σημασία που καθορίζουν το τώρα&το αύριο τους αλλά&κρυμμένα μυστικά που θα αλλάξουν τις ζωές τους.
Άραγε θα είναι αργά για Εκείνη&Εκείνον να βιώσουν την ευτυχία...;
Το βιβλιο εξελίχθηκε σε μια δυνατή ιστορία που τελικά με συνεπήρε.
Από καιρό αυτό το εξώφυλλο με είχε μαγνητίσει. Μόλις το απέκτησα και το διάβασα μπήκε και επίσημα στην καρδιά μου. Ένα από τα καλύτερα παιδικά βιβλία που διάβασα ποτέ, έχει τη στόφα του διαχρονικού και πραγματεύεται τόσο προσεκτικά αλλά και ξεκάθαρα το λεπτό θέμα της απώλειας όρασης.
Από τις πιο καλοδουλεμένες εικονογράφησης που έχω συναντήσει της Μαιρήλιας Φωτιάδου, με μια μαγική αίσθηση των χρωμάτων που σε συνεπαίρνουν σε κάθε γύρισμα της σελίδας. Η όψη της Αλκυόνης απλά πανέμορφη.
Χαζεύοντας "το πολύχρωμο χαμόγελο του ουρανού" (ουράνιο τόξο), ο Στρατής το σαλιγκάρι θα γνωρίσει κάπως άτσαλα την πανέμορφη πανέμορφη Αλκυόνη Αντιγόνη
Η ιστορία του Τζακ Βαλεντάιν δεν έχει σημασία πως ξεκινά, όσο το ότι καταλήγει σε ένα φανταστικό ταξίδι αυτογνωσίας&σπουδαίων μαθημάτων ζωής , στα οποία νιώθεις συνοδοιπόρος&διδάσκεσαι μαζί με τον ήρωα του βιβλίου.
Η ιστορία του είναι χωρισμένη σε τρεις φάσεις&δομημένη ώστε να απαντηθούν τα τρία τελικά ερωτήματα που οδηγούν στο να ζήσεις μια ζωή στο πιο αυθεντικό της επίπεδο.
Στη Ρώμη ο Πατήρ Μιχαήλ Αντόνιο Ντε Φράνκο θα απαντήσει αν "Έζησες σοφά;"
Στη Χαβάη ο σέρφερ Μοε Τζάκσον θα απαντήσει αν "Αγάπησες αρκετά;"
Και στη ΝΥ η πρόεδρος Τες Γουέλτς θα απαντήσει αν "Πρόσεφερες πολλά;"
Οι αφηγήσεις του συγγραφέα ένιωσα πως δεν βασίζονται στην άποψη πως ανακάλυψε κάτι νέο ή τα ξέρει όλα. Μοιράζεται μαζί μας τις γνώσεις διαφόρων φιλοσόφων& μοιάζει σαν μια συμπυκνωμένη γνώση για πρακτικές που πιστεύει πως συνδυαστικά οδηγούν τον εαυτό μας, στο ανώτερο επίπεδο εξέλιξης του.
Μια διαφορετική ερμηνεία του κόσμου, μια αλλιώτκη ματιά, για μια ζωή που την ζεις με όλη σου την καρδιά και λιγότερο με το μυαλό. Ένα βιβλίο για όσα πρέπει&έχει ουσιαστική σημασία να δίνεις αξία στη ζωή.
Δυνατή κοινωνική ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα
Ένα δυνατό κοινωνικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα. Μια ιστορία καθαρά αντρική υπόθεση, αφού μέσα της θα ακολουθήσεις τη δύσκολη πορεία ζωής, του συνταξιούχου πυροσβέστη Αργύρη Φαρμάκη με το μοναχογιό του Άρη.
Είναι μια ρεαλιστική ιστορία, δύο ανθρώπων που οι δυσκολίες δεν τους ένωσαν αλλά τους απομάκρυναν.
Ένας πατέρας, βασανισμένος, καλόκαρδος, και δοτικός που θυσίασε τη ζωή του για να μεγαλώσει το γιο του. Που έσωσε αμέτρητες ζωές ως πυροσβέστης αλλά δεν κατάφερε ποτέ να σβήσει την πυρκαγιά της μοναξιάς και της θλίψης που έκαιγε τη δική του ψυχή .
Ένας γιος, που κρύβεται πίσω από τον εγωισμό και τα λάθη του, την απότομη συμπεριφορά του, την απομόνωση. Κρύβει ακόμα και από τον πατέρα του κάθε συναίσθημα για να μην δει κανείς την πληγωμένη του καρδιά.
Τι οδήγησε τελικά πατέρα και γιο σε τόσο απόμακρες σχέσεις;
Πως τελικά η άνευ όρων και ορίων αγάπη σε ένα παιδί μπορεί να μην βγει σε καλό;
"Τα Δεκαέξι Γράμματα" του Αργύρη, ήταν ο στερνός τρόπος να πει στο παιδί του όσα δεν τόλμησε. Έκρυψε μέσα τους όλα τα κομμάτια της ζωής του που ο Άρης αδιαφορούσε να μάθει. Έκανε μια κατάθεση ψυχής στο χαρτί, σαν το ύστατο, σπουδαίο δώρο ενός πατέρα στο παιδί του.
Μια ιστορία που θα σου υπενθυμίσει πως την υπομονή και την αγάπη που σου πρόσφεραν σαν παιδί πρέπει να προσφέρεις και συ στο γονιό σου όταν μεγαλώσει και θα σε έχει ανάγκη...
Θα βιώσεις τις δυσκολίες, τα λάθη και τους εγωισμούς και θα νιώσεις την απέραντη μοναξιά που πνίγει και ισοπεδώνει την ανθρώπινη ύπαρξη. Ένα βιβλίο για να σου θυμίζει τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Γιατί όπως αναφέρει και ο ίδιος ο συγγραφέας στην ιδιόχειρη αφιέρωση του τελικά "Μόνο η αγάπη μένει"...
Είναι ένα σύγχρονο, αλληγορικό παραμύθι ενηλίκων, που ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στο πραγματικό και το παράξενο. Ειλικρινά δεν θέλω να περιγράψω πολλές λεπτομέρειες της ιστορίας. Νομίζω είναι τέτοια η μαγεία της ουσίας που κρύβει, που δεν θα καταλάβετε αν δεν την διαβάσετε!
Ο Παππούς ξεχνάει και αυτό τον βασανίζει. Αγωνιά να διαδώσει τις αναμνήσεις του. Ο εγγονός του Νουά γίνεται η γέφυρα ανάμεσα σε όσα ξέρει και όσα ξέχνα. Η ξεχωριστή σχέση τους και οι συζητήσεις τους είναι η σανίδα σωτηρίας του Παππού.
Παιχνίδια μυαλού, μπερδεμένες σκέψεις, εγκλωβισμένος σε ένα σώμα που το μυαλό δεν θυμάται.
Η αγάπη για τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής του, τον βοηθά να γεμίζει τα θολωμένα κομμάτια του μυαλού του, που σιγά σιγά και αναπόφευκτα σβήνουν. Είναι συγκλονιστικό πως η γραφή του συγγραφέα θα σε κάνει να "νιώσεις" και να "κατανοήσεις" έστω και λίγο, πως ίσως να "σκέφτεται ένα μυαλό με άνοια".
Αυτό το αριστούργημα μιλά για την αγάπη, την οικογένεια, τα γηρατειά αλλά και όσα έρχονται μαζί τους χωρίς να τα ορίζεις. Για την υπομονή και την αποδοχή. Μια ιστορία για τη μνήμη. Που μας συντροφεύει, είναι κομμάτι του εαυτού μας, μας καθορίζει και πως η απώλεια της, οδηγεί σε μια βάναυση φθορά ολόκληρη την προσωπικότητα ενός ανθρώπου.
Συγκινητικό και ξεχωριστό, θα σε συνεπάρει. Ένα βιβλίο για να το διαβάζεις ξανά και ξανά...
"Ο Πρίγκιπας Χαρταετός" είναι ένα υπέροχο παραμύθι που στο δικό μου μυαλό μίλησε κυρίως για την εμπιστοσύνη. Αλλά και τις συνέπειες των πράξεων μας και την αξία της συγχώρεσης.
Μέσα από τη μικρή περιπέτεια του ανήσυχου Πρίγκιπα, που ένιωθε εγκλωβισμένος στο νησί του βασιλείου και αναζητούσε διέξοδο να ταξιδέψει μακρυά από αυτό, κρύβεται ένα σημαντικό μήνυμα για τα παιδιά. Πως μπορεί καμιά φορά να "ασφυκτιούν" μέσα στο απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον της οικογένειας, όμως έξω από αυτό οφείλουν και πρέπει να έχουν την κρίση να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους πίσω ανθρώπους και καταστάσεις που θα συναντούν στο δρόμο τους.
Στο τέλος τέλος για ένα παιδί πρέπει πάντα η αξία της εμπιστοσύνης να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογένεια.
Δεν θα μπορούσα να παραβλέπω την όμορφη εικονογράφηση της ταλαντούχας Αιμιλίας Κονταίου.
Η έκδοση αυτή του βιβλίου είναι πρώτα απ' όλα μια άκρως ενδιαφέρουσα και πανέξυπνη ιδέα, που υλοποιήθηκε μέσω του περιοδικού BigIssue. Θα έβρισκα ακόμα πιο ενδιαφέρον ένα τέτοιο βιβλίο με σημαντικές προσωπικότητες Ελλήνων.
Ένα ταξίδι 405 σελίδων στις ζωές 80 σπουδαίων και τόσο διαφορετικών ανθρώπων, από διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Ένα μαγικό ταξίδι σε χώρες, δεκαετίες, σημαντικά γεγονότα και επιτεύγματα, με ουσιαστικά μηνύματα ζωής, που όλοι αυτοί δίνουν ώντας πια στην ώριμη και γεμάτοι από εμπειρίες φάση της διαδρομής τους, γυρίζοντας πίσω το χρόνο και ρίχνοντας μια δεύτερη ματιά στην πορεία τους.
Ένα βιβλίο με αφηγήσεις που έρχονται με αφορμή το "ερώτημα" του τίτλου του βιβλίου και οδηγούν σε μερικές από τις πιο κομβικές λεπτομέρειες ζωής που τους καθόρισαν, του ενέπνευσαν, τους εξέλιξαν.
Αν μπορώ να αναφέρω κάτι που μου έκανε εντύπωση θα ήταν πως ένα μεγάλο ποσοστό αυτών, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό αναπολώντας το 16χρονο εαυτό τους. Όπου και όσο δύσκολα και αν μεγάλωσαν, με οποιαδήποτε μόρφωση, ήξεραν ακριβώς τι ήθελαν να γίνουν και πίστευαν με πάθος στον εαυτό τους, κυνηγώντας με τον οποιονδήποτε τρόπο τα όνειρα τους.
Και αυτή είναι ίσως και η πιο έντονη αίσθηση και συμβουλή που βγαίνει μέσα από αυτό το βιβλίο για τον αναγνώστη.
Ήταν τρομερά απολαυστική η ανάγνωση γιατί παράλληλα σου γεννιέται αυτόματα η επιθυμία να ψάξεις και να μάθεις παραπάνω πληροφορίες για τις προσωπικότητες που παρουσιάζει. Ήταν τόσο διαδραστική η διαδικασία και με έφερε λίγο πιο κοντά στον καθένα τους με την βοήθεια του internet.
Αυτό το βιβλίο δεν χρειάζεται άλλες περιγραφές, απλά αξίζει να το διαβάσεις!
1
Must-read μυθιστόρημα με σύγχρονα κοινωνικά μηνυματα
Η ιστορία του Αχιλλέα&του Έντουαρντ είναι ότι πιο σύγχρονο&διδακτικό διάβασα σαν αναγνώστης λίγο πριν φύγει το 2020.
Σαν άνθρωπος,γυναίκα,μαμά,φίλη&αδερφή,ήταν για μένα η ανάγνωση του βιβλίου χαστούκι&χάδι μαζί...
Ο Πυθαγόρας Ελευθεριάδης στην δεύτερη συγγραφική του απόπειρα,με εξέπληξε από την ωριμότητα των μηνυμάτων που κατάφερε να περάσει. Πιστεύω ακράδαντα πως η ενσυναίσθηση του ίδιου του συγγραφέα απέναντι σε θέματα διαφορετικότητας&ισότητας δικαιωμάτων,ήταν το χρυσό κλειδί για ένα βιβλίο ανεπιτήδευτο,γραμμένο με τόση φυσικότητα που ήταν αδύνατον να μην το λατρέψω.
Δύσκολοι οικογενειακοί δεσμοί,ομοφυλοφιλία, μορφή αναπηρίας,κοινωνικά ταμπού&στερεότυπα, όλα αυτά μαζί συνέθεσαν μέσα από το τέχνασμα του σκοταδιού&του θανάτου,μια ιστορία γεμάτη φώς. Μια ιστορία αγάπης ξεχωριστή που δεν μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο.
Με συγκλόνισε&με προβλημάτισε η εσωτερική πάλη του Αχιλλέα απέναντι στην παραδοχή της σεξουαλικής του ταυτότητας. Ήταν σχεδόν οδυνηρό να βάζω τον εαυτό μου στη θέση του&να αντιλαμβάνομαι μέσα από την αφήγηση του, πόσο ψυχοφθόρο&τραυματικό είναι για έναν ομοφυλόφιλο να υποκρίνεται κάτι που δεν είναι για χρόνια, να μην κάνει αυτό που νιώθει για να είναι ευτυχισμένος, να ακολουθεί συνεχώς αόρατες γραμμές&όρια μιας κοινωνίας που ακόμα&σήμερα δεν αποδέχεται ότι στην αγάπη δεν υπάρχουν περιορισμοί.
Ένα αδιάκοπο κυνήγι "κανονικότητας"&αποδοχής.
Η δυναμικότητα του χαρακτήρα του Έντουαρντ, ενός ανθρώπου με αναπηρία με συγκίνησε για την αλήθεια που οι περισσότεροι αγνοούν για συνανθρώπους όπως εκείνος&θεωρώ εξαιρετική την προσέγγιση του συγγραφέα στο πως έχτισε την προσωπικότητα αυτού του ήρωα.
0
Βατό βιβλία με θέμα την ψυχολογία!
Η Τατιάνα Κίρχοφ έγραψε ένα βιβλίο καταιγίδα.
"Οι ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου" είναι γεμάτο από τις σκοτεινές πτυχές ζωής όσων αφηγούνται.
Αν θέλεις ένα βιβλίο για να περάσεις την ώρα σου, συγνώμη επέλεξες λάθος.
Αν όμως έψαχνες κάτι να σε βγάλει από τη βολή σου, κάτι να σε βάλει στη θέση ανθρώπων που μέσα στη σκοτεινιά τους αναζητούν τη λύτρωση, τότε αυτό το βιβλίο είναι για σένα.
Όλα φαινομενικά μοιάζουν φυσιολογικά στις ζωές των αφηγητών, όμως δεν είναι...
Ψυχικά τραύματα, μπερδεμένες προσωπικότητες, πληγωμένοι άνθρωποι που ξεσκονίζουν το παρελθόν τους και καταδεικνύουν εκκωφαντικά το γιατί ζουν δυστυχισμένοι.
Ανολοκλήρωτες ψυχές που στερήθηκαν αγάπη, έρωτες που πλήγωσαν βαθιά ανθρώπινες καρδιές, καταπιεσμένα παιδιά-νέοι, κρυμμένες αλήθειες που όταν βγαίνουν στο φως πονάνε.
Ενοχές, κοινωνικές και οικογενειακές πιέσεις, μυαλά που μαράζωσαν και χάθηκαν σταδιακά στη Σύμη του Αλτσχάιμερ.
Ιστορίες ανθρώπων που θέλησαν να σωθούν ή και όχι...
Ιστορίες που καθρεφτίζουν τους εφιάλτες μιας ανθρώπινης ψυχής που έχει ανάγκη την συμπονετική και υποστηρικτική ματιά του ψυχολόγου.
Ένα βιβλίο για όσους νοιάζονται και τους ενδιαφέρει να μάθουν λίγα παραπάνω για τον ψυχισμό των ανθρώπων και συνανθρώπων γύρω μας.
Το βιβλίο αυτό ήταν μια ευχάριστη έκπληξη στα χέρια μου.
Ένα βιβλία ξεχωριστό, διαφορετικό, καθηλωτικό.
Η Σάρα είναι μια γυναίκα ασταθής, με καπρίτσια και τρέλες, που μπαίνει μιαν Άνοιξη στη ζωή της Αφηγήτριας και σιγά σιγά της γίνεται απαραίτητη.
Δύο γυναίκες που θα ερωτευτούν για πρώτη φορά ομόφυλα και αυτός ο έρωτας θα γίνει μια κρυφή "σαρωτική καταιγίδα". Ένας έρωτας που γίνεται εμμονή και εξαντλεί συναισθηματικά και τις δύο.
Μια καταιγιστική ιστορία πάθους, που κεφάλαιο το κεφάλαιο σε παρασέρνει με την ανεξέλεγκτη δύναμη των συναισθημάτων τους.
Μια κοινή ζωη ταραχώδης που οδηγεί σε αδιέξοδα, καθώς και αντιδράσεις του οικογενειακού περιβάλλοντος θα επηρεάσουν σε ένα βαθμό τη σχέση τους.
Και όταν η αφηγήτρια νιώσει πως "χάνει" τη Σάρα,θα βιώσεις μαζί της την απόλυτη μοναξιά, την βαθιά θλίψη και την τρέλα στην οποία ολοένα και βυθίζεται. Την αδιανόητη και αβάσταχτη σκέψη πως αφού πλέον δεν μπορεί να την αγαπά, δεν υπάρχει πια νόημα στη ζωή της.
Μια ανθρώπινη ύπαρξη που καταρρέει, μια καρδιά που πληγώνεται ανεπανόρθωτα. Μια αγάπη απαράμιλλου πάθους που θα καταλήξει σε έναν σπαρακτικό αποχωρισμό.
Μια εξιστόρηση με φόντο τις εναλλαγές των εποχών, με συνοδεία τις μελωδίες του Σούμπερτ υπό των ήχο των βιολιών. Θα διαβάσετε μια συγκλονιστική ιστορία που θα σας αποδείξει περίτρανα πως ο έρωτας και η αγάπη δεν έχουν φύλο,δεν έχουν όρια...
Αυτό το βιβλίο εκ πρώτης όψεως είναι ένα ημερολόγιο καταγραφής συναισθημάτων και σκέψεων του ίδιου του συγγραφέα μέσα στην διαδρομή της μάχης του με τον καρκίνο.
Σκόρπια γεγονότα που μεσολάβησαν από τη δυσάρεστη διάγνωση ως την πορεία προς τη νίκη μια καθημερινής μάχης, σκέψεις για την ανθρώπινη δύναμη και θέληση, ανιδιοτελής και αγάπη από τους ανθρώπους γύρω του, απρόσμενη αστείρευτη αισιοδοξία.
Διαβάζοντας το μικροσκοπικό αυτό αναγνωστικό λουλούδι, θα βιώσεις τη δική σου μικρή "άνοιξη μυαλού", μέσα από το δική του εμπειρία, τα δικά του μάτια και το δικό του τρόπο σκέψης. Το αν θα καλλιεργήσεις παραπέρα τους σπόρους της ξεχωριστής αυτής άνοιξης ή θα τους αφήσεις να μαραθούν σ'έναν ακόμα χειμώνα, θα είναι πια δική σου προσωπική επιλογή.
Δεν είναι πως θα διαβάσεις κάτι που δεν ξέρεις ή που δεν φαντάζεσαι. Είναι σημαντικό όμως πως αυτή η καθημερινή και δυστυχώς πολλές φορές κοινότυπη ιστορία, είναι μια ιστορία ζωής πέρα για πέρα αληθινή, που θα σε διδάξει πολυεπίπεδα, θα σου δώσει τροφή για σκέψη και θα σου χαρίσει απλόχερα τη θετική αύρα ενός ανθρώπου μαχητή!
Στα plus του βιβλίου το προσωπικό φωτογραφικό υλικό του συγγραφέα και οι εξαιρετικά διαλεγμένες φράσεις από γνωστούς ανθρώπους, που συνοδεύουν τη ροή δίνουν μια επιπρόσθετη νότα αισιοδοξίας.
Η Μαρίνα πάλευε 30χρόνια να απεξαρτηθεί. Βρέθηκε νεκρή τον Ιούνιο του 2017 από ανακοπή καρδιάς. Ήταν 50ετών.
Αυτό το βιβλίο είναι η φωνή της μέσα από την εξαιρετική πένα του συγγραφέα αδερφού της. Είναι όσα δεν πρόλαβε να πει ή όσα κανείς δεν ήθελε να ακούσει...
Μια ζωή τραγική, γεμάτη εσωτερική πάλη, σωματικό πόνο, αβάσταχτη μοναξιά.
Ένα σκοτεινό και επικίνδυνο παιχνίδι θανάτου, με προδιαγεγραμμένο τέλος, που αντιφατικά με σθένος αλλά και αδυναμία έπαιξε για πολλά χρόνια...
Μέσα από την "αφήγηση" της Μαρίνας ο ίδιος ο συγγραφέας ξεσκεπάζει παράλληλα δύσκολα προσωπικά του βιώματα που βγάζει στο φως της λύτρωσης.
Πως η "νοσηρή" μάνα τους και τα ναρκωτικά καθόρισαν τις σχέσεις των μελών μιας οικογένειας;
Το βιβλίο με συνεπήρε και διάβασα χωρίς ανάσα τις 67σελίδες του...
Το φινάλε μου άφησε μια αίσθηση πως ίσως μέσα στις γραμμές του έκρυβε τις ενοχές ενός αδερφού. Όλα τα "αν" που ίσως θα είχαν αλλάξει το αναπόφευκτο τέλος μιας αδερφής που αγάπησε πολύ μα δεν μπόρεσε να σώσει...
Εξαιρετικός χειρισμός του λόγου του συγγραφέα που με ενθουσίασε καθώς ήταν η πρώτη μου επαφή με γραπτά του. Μου μετέφερε δυνατά συναισθήματα και εικόνες μέσα από την αφοπλιστική ειλικρίνεια του.
Σημαντικό βιβλίο από μιαν εξαιρετική γυναίκα-προσωπικότητα
Η συγγραφέας είναι μια κορυφαία προσωπικότητα και σημαντική γυναίκα της χώρας της. Πραγματικά αξίζει να αναζητήσετε δύο πράγματα παραπάνω για κείνη.
Η "Φιρντάους", είναι ένα βιβλίο γραμμένο 40χρόνια πριν, μα τόσο σύγχρονο και σημερινό δυστυχώς.
Ένας φανταστικός χαρακτήρας πλασμένος με σκοπό να περάσει τόσα μηνύματα, μέσα από έναν δυνατό αφηγηματικό μονόλογο, την εξομολόγηση μιας γυναίκα λίγες ώρες πριν την εκτέλεση της, στην ψυχολόγο της φυλακής.
Και έτσι, σε ένα κελί, καθισμένες στο κρύο πάτωμα, η Φιρντάους θα αρχίσει να ξετυλίγει το νήμα της ζωής της, με τρόπο κοφτό, αρχέγονο, σκληρό.
Ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων, τυφλός σεβασμός και υποταγή στους άντρες, αποκλεισμός γυναικών από σπουδές, καθημερινός υποβιβασμός, βία, εκμηδενισμό ανθρώπινης υπόστασης και αξίας. Μια προδιαγεγραμμένη μοίρα που κάνει κάθε γυναίκα να νιώθει ξένη από το σπίτι, την οικογένεια, τη χώρα της.
Θα σφιχτεί η ψυχή σου, θα μεγαλώσει ο θυμός σου, θα αναρωτηθείς με τρόμο, πόσα και αν άλλαξαν από τότε ουσιαστικά για τη θέση της γυναίκας σε χώρες όπως την Αίγυπτο.
Απλώνεται μπροστά στα μάτια σου ένας απόλυτα ανδροκρατούμενος κόσμος που δεσπόζει η εξουσία, το χρήμα και το σεξ. Όλα άνευ όρων. Και θα αρχίσεις και συ να ασφυκτιάς συμπάσχοντας με κάθε γυναίκα.
Η βία απέναντι σε μια γυναίκα είναι δικαίωμα του άντρα και υποχρέωση της γυναίκας και η κοινωνία ηθελημένα τυφλή απέναντι σε όλα αυτά. Οι περιγραφές θα σε κάνουν να νιώσεις αυτόν τον πόνο στο πετσί σου.
Στα σκοτάδια του μυαλού και της καρδιάς της, θα τολμήσει να ονειρευτεί ένα μέλλον που για τους άλλους δεν δικαιούται.
Η Φιρντάους είναι η φωνή κάθε ομοεθνούς γυναίκας της εποχής της και όχι μόνο. Τα λόγια της καίνε σαν φωτιά. Για τη Φιρντάους τίποτε δεν ήταν "αδύνατον". Αυτή τη λέξη δεν τη γνώριζε...
Must-read, συγκλονιστικό, σκληρό, αληθινό, καταιγιστικό.
0
Συγκλονιστικό θέμα από μια σκοπιά που δεν έχεις φανταστεί
Η πρώτη μου επαφή με τη συγγραφική πένα του Γιασμίνα Χάντρα,ήταν ενθουσιώδης.
Το βιβλίο κινείται γύρω από ένα σύγχρονο,παγκόσμιο φαινόμενο που σοκάρει ανά διαστήματα την ανθρωπότητα,όπως είναι οι τρομοκρατικές επιθέσεις.
Θα ακολουθήσεις την πορεία του Χαλίλ,ενός νέου με καταγωγή από ένα μικρό χωριό στη μαροκινή οροσειρά Κεμπντάνα,που ζει στο Βέλγιο,μέχρι την ημέρα που θα συμμετέχει σε μια από τις επιθέσεις αυτοκτονίας που έγιναν στο Παρίσι στις 13 Σεπτεμβρίου 2015.
Μέσα στις σκέψεις που τριγυρίζουν στο μυαλό του πριν&μετά τη συμμετοχή του,θα μάθεις για τα παιδικά του χρόνια,το οικογενειακό&μορφωτικό του πλαίσιο.
Πως η απογοήτευση,η δυσκολίες της ζωής,η ανάγκη να αποκτήσει υπόσταση,ιδανικά&νόημα,ο ρατσισμός&οι ανισότητες,γίνονται το "δόλωμα" για να εισχωρήσει στους κόλπους μιας βίαιης οργάνωσης.
Θα αντιληφθείς τον τρόπο που αυτές οι οργανώσεις,φορώντας τον μανδύα της θρησκείας ως κάλυψη,προσελκύουν ανθρώπους&πως τελικά η πλύση εγκεφάλου ποτίζει με μίσος την ψυχή του Χαλίλ&τον μεταμορφώνει σε στρατιώτη,μιας φρικαλέας&βάναυσης μάχης απέναντι σε αθώους.
Τι θα αλλάξει μέσα του όταν στην επιχείρηση που λαμβάνει μέρος,κάτι πάει στραβά&παραμένει άθελά του ζωντανός;Πως θα διαχειριστεί την εσωτερική μάχη ανάμεσα στην πίστη του&τις αμφιβολίες;
Γεγονότα στη ζωή του που θα ταρακουνήσουν τις ισορροπίες καθώς&οι συγκλονιστικές στιγμές όπου παραδόξως,γίνεται θεατής των όσων ακολούθησαν της αποστολής,του αντίκτυπου&του πόνου που προξένησε μια τέτοια επίθεση στην κοινωνία.
Πόσο εύκολο είναι μετά από όλα αυτά να καλύψει την ανάγκη του να πιστέψει πως η πράξη του ήταν "θέλημα Θεού";Πόσο θα τον κλονίσουν&πως θα αψηφήσει τις φωνές της λογικής γύρω του που όλο&πληθαίνουν;
Βρήκα ενδιαφέρον το βιβλίο από πολλές απόψεις&μου αρέσαν οι αναφορές&οι ερμηνείες στις γραφές του Κορανίου,καθώς πλαισιώνουν τη ροή της ιστορίας&βοηθούν ένα βήμα παραπάνω στην κατανόηση του πολιτισμού,της κουλτούρας&των πεποιθήσεων ενός ολόκληρου λαού,αλλά&πως με δόλο κάποιοι παρερμηνεύουν την ίδια τους τη θρησκεία&μετατρέπουν τη βία σε δικαιοσύνη.
Ο Χαλίλ,μας υπενθυμίζει πως το πρώτο θύμα μιας τέτοιας αποστολής αυτοκτονίας είναι ο θύτης...
Η Ελίζαμπεθ είναι μια γυναίκα 67ετών, που ζει στην ακτογραμμή της Κορνουάλης αλλά μέσα στη μοναχική&κατά τα φαινόμενα συμβατική ζωή της,υπάρχει ένα γεγονός που συμβαίνει κάθε χρόνο,την ίδια μέρα εδώ&49χρόνια.
Βρίσκει στην πόρτα της μια γλάστρα μαζί με μια μικρή ευχή.
Αυτές οι "Μικρές Ευχές",είναι ο λόγος που θα ταξιδέψεις στο "τότε"&το "τώρα" μιας ιστορίας αγάπης που δεν έσβησε κυριολεκτικά ποτέ.
Θα γνωρίσεις τον έρωτα του Τομ&της Ελιζαμπεθ,τα εμπόδια των οικογενειών τους,τα μυστικά,τα ψέματα,τα λάθη&τις επιλογές που τελικά κράτησαν δύο ανθρώπους μακρυά χωρίς όμως να πάψουν ποτέ&οι δύο να ονειρεύονται ο ένας τον άλλον.
Και όταν ο Τομ δεν θα "εμφανιστεί" στην πόρτα της για να αφήσει την ευχή της χρονιάς,η Ελίζαμπεθ θα πάρει έστω&αργά τη μοίρα τους στα χέρια της&θα ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησης του παντοτινου της έρωτα,με την ελπίδα πως δεν είναι ήδη αργά γι' αυτούς.
Θα αντιμετωπίσουν το παρελθόν&το παρόν,τις συνέπειες της πραγματικότητας&θα βρουν λίγο χρόνο με μοναδικό σκοπό να εκπληρώσουν έστω&κάποιες από τις "μικρές ευχές" τους.
Μια άκρως συναισθηματική ιστορία όπου οι περιγραφές των πράξεων δύο ανθρώπων μεγάλης ηλικίας πια, που αγαπιούνται βαθιά, όπως ένα φευγαλέο άγγιγμα ή το πλέξιμο των χεριών τους, είναι γεμάτες ευγένια,διακριτικότητα, ρομαντισμό&τρυφερότητα που με συνεπήραν αρκετές φορές&με συγκίνησαν έντονα.
Μια ζωή λοιπόν που δεν έζησαν μα την ονειρεύτηκαν,αποτυπωμένη σε ευχές.Ο Τομ&η Ελίζαμπεθ μας έμαθαν πως "ποτέ δεν είναι αργά"&αν πιστεύεις&συ σ'αυτούς τους άσβεστους έρωτες,τότε "Κλείσε τα μάτια.Κάνε μια ευχή." Από αυτές τις "Μικρές Ευχές" που κρύβουν μέσα τους όλη την ουσία της ευτυχίας.
Εξαιρετική η γραφή της συγγραφέως,δεν κούρασε&δημιούργησε ένα βιβλίο που φτάνοντας στο τέλος&όσο λιγόστευαν οι σελίδες ένιωθα πως δεν ήθελα να τελειώσει.
0
Δυνατό&Συγκινητικό
ο βιβλίο αυτό κυλάει στην ψυχή σου σαν νερό.Παραθέτει ανάμεσα στις διάφορες ιστορίες,τις τελευταίες συναντήσεις του συγγραφέα Μιτς,με τον αγαπημένο του παλιό καθηγητή&διδάκτωρ Κοινωνιολογίας Μόρις,κατά τη διάρκεια των μηνών που ακολούθησαν απ'όταν ο δεύτερος διαγνωσθεί με τη θανατηφόρο αρρώστια ALS.
Πως μετά από 16χρόνια που είχαν να ειδωθούν,κατάφεραν να χτίσουν μια δυνατή σχέση μέσα σ'αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Όσο το μυαλό&η φωνή του Μόρις συνέχιζαν να είναι τα εργαλεία του,θα οδηγούσε τους γύρω του σε ένα ασυνήθιστο ταξίδι ζωής.Έτσι μέσα από το θάνατο του μπόρεσε να προσφέρει γνώση στους άλλους.
Θα τους "ακούσεις" να χαμογελούν συνομιλώντας για τον κόσμο,την αγάπη,το αίσθημα της αυτολύπησης,τις τύψεις&το θάνατο.Αλλά&για το χρήμα&τη συγχώρεση.Γι'αυτά&για άλλα σημαντικά θέματα μέσα απ'τα οποία θα ανακαλύψεις πόσο ιδιαίτερος ήταν ο Μόρις σαν άνθρωπος&πόσο διαφορετικός ο τρόπος σκέψης του.
Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το κομμάτι που αναφέρεται στην αποστασιοποίηση από το συναίσθημα.
Οι συζητήσεις με τον Μιτς γίνονται για το δάσκαλο Μόρις ο τελευταίος σκοπός της ζωής του.Εξάλλου όπως έλεγε:"Δάσκαλος μέχρι το τέλος".Έτσι ήθελε να τον θυμούνται...
Αυτή η εξιστόρηση βασίστηκε στις ηχογραφημένες συνομιλίες των δύο φίλων&ήταν αφορμή να θυμηθώ τη σπουδαιότητα της έμφυτης καλοσύνης των ανθρώπων.Ο Μόρις ήταν αυτός ο τύπος ανθρώπου που θα ήθελες στη ζωή σου με οποιονδήποτε ρόλο.Σαν φίλο, σαν δάσκαλο, σαν παππού...
Πιο σπουδαία ακόμα&από τη διαδρομή της ζωής του,ήταν η πορεία που διάλεξε για το φινάλε μέχρι το προδιαγεγραμμένο&αναπόφευκτο τέλος του.
Δυνατό&συγκινητικό,φέρνοντας δύσκολες εικόνες στο μυαλό,αλλά γεμάτο αισιοδοξία&αμέτρητα μηνύματα.Μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί.
Ο Κόννελ είναι ταπεινός και ευφυής και η Μαριάν αντισυμβατική, παράξενη και κοινωνικά μη αποδεκτή από τους συμμαθητές της. Και οι δύο βρίσκονται στην εφηβεία τους χωρίς κανένα προφανές κοινό χαρακτηριστικό, όμως έλκονται μεταξύ τους και δημιουργούν μια σχέση κάπως "μυστική", βασιζόμενη απόλυτα στην εμπιστοσύνη και την ικανότητα να είναι ο εαυτός τους όταν βρίσκονται μαζί. Να ζουν σε ένα δικό τους κόσμο, αλλά όταν βρίσκονται ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους συμπεριφέρονται σαν "ξένοι".
Ο Κόννελ και η Μαριάν, είναι τόσο διαφορετικοί, όμως όταν είναι μαζί βρίσκουν πάντα την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους, όλα όσα ψάχνουν.
Ζουν μια πολυτάραχη σχέση και όσο δένονται εκείνος τρομάζει και απομακρύνεται και κείνη έχοντας την ανάγκη να νιώσει επιβεβαίωση, οδηγείται σε αρρωστημένες σχέσεις. Και κάπως έτσι θα φτάσουν ως τη μετάβαση της ενήλικης ζωής τους. Γιατί τελικά και οι δύο το μόνο που αναζητούν είναι να νιώσουν δύο "Κανονικοί Άνθρωποι".
Ένα βιβλίο για τις σχέσεις των ανθρώπων, για το πως η εφηβική/νεανική ζωή μπορεί να καθορίσει σε ένα βαθμό τη μετέπειτα κοινωνική ζωή και όχι μόνο. Ακόμα και την ίδια την ευτυχία, την αυτοπεποίθηση, τα θέλω. Για το πως οι άνθρωποι μεταλλάσσουν τις συμπεριφορές τους και την προσωπικότητά τους μόνο και μόνο για να ενταχθούν σε ένα σύνολο, για να νιώθουν αρεστοί.
Ήταν το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που διάβασα και ήταν καλό, όμως δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασε, κυρίως γιατί στην αρχή αναλώθηκα παραπάνω από οσο θα ήθελα στο να καταλάβα που θέλει να πάει η συγγραφέας την ιστορία και ύστερα ένιωθα ένα προβλέψιμο μπρος πίσω στη σχέση των πρωταγωνιστών που προσωπικά με κούρασε.
1
Δυνατό βιβλίο
Το "Σκοτεινή μου Βανέσα" είναι ένα βιβλίο δύσκολο ως προς το θέμα του&βαρύ ως προς τα συναισθήματα που προκαλεί. Αναφέρεται στο θέμα της αποπλάνησης,παρενόχλησης, σεξουαλικής κακοποίησης,παιδοφιλίας&βιασμού,που είναι πολυσύνθετο.
Σε αυτή την ιστορία,θα βυθιστείς στον ψυχισμό&το μυαλό μιας 15χρονης κοπέλας,που παρασυρμένη από τη γοητεία του φλερτ ενός ώριμο άντρα,παγιδεύεται στα συναισθήματα που της ξύπνησε ο καθηγητής της,ξεχνώντας κάτι πολύ σημαντικό: "Ότι συμβαίνει μεταξύ τους είναι λάθος."
Μοναχική,με έλλειψη αυτοπεποίθησης&αυτοεκτίμησης, συναισθηματικά στερημένη από αγάπη&με μια έντονη ανάγκη να νιώσει σημαντική,γίνεται το τέλειο θύμα στο δρόμο ενός καθηγητή-παιδόφιλου.
Είναι σοκαριστικό να διαβάζεις πως εξελίσσεται το παιχνίδι της χειραγώγησης με το οποίο ένα έφηβο κορίτσι παρασύρετε. Πως ο καθηγητής κερδίζει την εμπιστοσύνη της σιγά σιγα&κάμπτει κάθε της αντίσταση&πως το θύμα τελικά προσκολλάται στο θύτη καταστρέφοντας το παρόν και&το μέλλον της.
Η Βανέσα άθελά της,αλλά μοιραία,καθορίζει τα όρια που εκείνος όλο&ξεπερνά όσο τον αφήνει.
Το βιβλίο με δίχασε,κυρίως γιατί η στάση της ηρωίδας,μοιάζει αρκετές φορές αλλοπρόσαλη στα μάτια ενός απλού θεατή. Πολλές στιγμές αναρωτήθηκα αν τελικά διάβαζα μια ιστορία κακοποίησης ή έναν ανεπίτρεπτο έρωτα...
Θα σου γεννηθούν δύσκολα&αμέτρητα ερωτήματα.
Είναι η παθητικότητα ενός θύματος συνενοχή;
Τελικά που αρχίζουν&που τελειώνουν οι ευθύνες ενός θύματος για όσα του συμβαίνουν;
Μπορεί ένα θύμα να "φέρει ευθύνη"; Και αν ναι τότε αυτομάτως παύει να είναι θύμα;
Η στάση του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά&της κοινωνίας γενικότερα,τι ρόλο παίζει στον τρόπο διαχείρισης από το θύμα;
Ο καθηγητής Στρέιν μασκαρεύει με θράσος&χυδαιότητα την κακοποίηση "με αγάπη"&τελικά μετατρέπει την έφηβη Βανέσα από ένα κορίτσι λουσμένο στο φως,σε μια σκοτεινή ψυχή.
Στο βιβλίο αυτό υπήρχε για μένα μια τεράστια αντίθεση. Από τη μια με κούρασε&με δυσκόλεψε η ανάγνωση του, για λόγους που θα παραθέσω παρακάτω, όμως το θέμα του ήταν ενδιαφέρον&τελικά σαν γενική εικόνα μου άρεσε.
Το μυθιστόρημα μιλά ξεκάθαρα για τις σχέσεις των ανθρώπων, την μεταμόρφωση&εξέλιξη στη δομή τους, στο πως η σύγχρονη κοινωνία με ότι αυτό σημαίνει επιδρά&επηρεάζει τις επιλογές μας, τις δυσκολίες της εποχής για νέες γνωριμίες&ουσιαστική επικοινωνία&τελικά για την ίδια την αγάπη&πως μπορεί να επιβιώσει μέσα σε αυτό το πολύπλοκο πλαίσιο.
Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον που δεν υπήρχαν συγκεκριμένα ονόματα στο βιβλίο. "Εκείνη"&"Εκείνος", είναι οι πρωταγωνιστές μιας ιστορίας που θα μπορούσες να ταυτιστείς. Ο χωρισμός τους μετά από μια πολύχρονη σχέση, οδηγεί στην παράλληλη αφήγηση της ζωής τους μετά.
"Αντρικές"&"γυναικείες" σκέψεις για τον τρόπο διαχείρισης του γεγονότος, τι τους ένωνε&τι τους απομάκρυνε, τις αλλαγές όταν πια λειτουργούν ως άνθρωποι σαν μονάδα. Αναδρομές στο παρελθόν των ερωτικών τους σχέσεων, στα λάθη, τα πάθη&τα μυστικά που σκιαγραφούν τα θέλω της ζωής τους.
Τα κεφάλαια ήταν μικρά, όμως η γραφή πολύπλοκη, απαιτώντας απόλυτη προσήλωση. Η ανάπτυξη των προτάσεων ήταν κάποιες στιγμές "εξοντωτική". Συνεχώς παρεμβάλλεται μια άλλη πρόταση που έρχεται να "συμπληρώσει" την αρχική σκέψη, οδηγώντας όμως σε μακροσκελής, δυσνόητες προτάσεις που με δυσκόλευαν να αφομοιώσω το κυρίως νόημα.
Δεν μπορώ να παραβλέψω πως ήταν ένα ενδιαφέρον βιβλίο με πολλά μηνύματα επί του θέματος, που μου άφησε την γλυκιά αίσθηση πως όσες αλλαγές&αν έρθουν στη ζωή&το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, που συμβαίνουν αναπόφευκτα μετά από έναν χωρισμό, δεν είναι ικανές να κρατήσουν χωριά δύο ανθρώπους, όταν ανάμεσα τους υπάρχει ουσιαστική αγάπη.
Ουσιαστικό και συγκλονιστικό όπως όλα τα βιβλία του Αυγούστου Κορτώ
Για κάποιον που έχει ξαναδιαβάσει βιβλίου του συγγραφέα, από τις πρώτες σελίδες θα αναγνωρίσει τη γραφή του&θα χαμογελά ήδη με το σχεδόν καθηλωτικό, αυτοσαρκαστικό μα πάντα διακριτικό χιούμορ του, που πλαισιώνει πάντα ακόμα&τις πιο δύσκολες στιγμές του, όπως αυτές που αφηγείται για τις καταθλιπτικές μέρες της ζωής του, σε αυτό το βιβλίο.
Αποτυπώνει χωρίς ωραιοποίησεις, εικόνες&στερεότυπα της κοινωνίας απέναντι στους καταθλιπτικούς&τους ψυχικά νοσούντες γενικότερα, που θα σε ταρακουνήσουν με την σκληρή αλήθεια τους.
Ανάμεσα στις αναφορές που τον αφορούν προσωπικά&σε παραδείγματα ή περιστατικά που γνωρίζει, παραθέτει σημαντικές θεωρητικές&εμπειρικές συμβουλές για κάθε είδους αποδέκτες, ψυχικά υγιής&μη.
Το κομμάτι που αναφέρεται στο "χρόνο" ήταν εξαιρετικό&αναλύοντας τη ματαιότητα του, στη ζωή ενός καταθλιπτικού, θα νιώσεις αχάριστος γιατί στην δική μας τυχερά υγιή ζωή, έχουμε μετατρέψει τον χρόνο στον εχθρό που κυνηγά την ευτυχία μας.
Ο καταθλιπτικός μέσα στην τυραννία της ψυχής του, έχει ανακαλύψει το "μυστικό" της ευτυχίας. "Τη μικρή ζωή, τη φευγαλέα φλόγα, που τόσοι&τόσοι γύρω τους βρίσκουν ανεπαρκή"
Έχω ξαναπεί πως όσα βιβλία του συγγραφέα αναφέρονται στις ψυχικές ασθένειες, είναι για μένα πολύτιμα, ανιδιοτελή&γενναιόδωρα συγγραφικά δώρα, όχι μόνο για όσους κουβαλούν το βάρος μιας τέτοιας ασθένειας, αλλά&για τους οικείους ή ακόμα&τους "άσχετους", που μέσα από τέτοιες αναφορές κατανοούν λίγο περισσότερο των κόσμο των ψυχικά νοσούντων.
Σπουδαίο συγγραφέα δεν σε κάνουν οι φανταστικές ιστορίες που σκαρφίστηκες, αλλά οι προσωπικές, λυτρωτικές, αληθινές ιστορίες, της δικής σου ζωής, που έχεις το θάρρος να ακουμπάς στο χαρτί με την πένα σου&να ξεγυμνώνεις κάθε φορά, λίγο πιο πολύ την ψυχή σου.
Συναισθηματικά φορτικό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί...
Το βιβλίο αυτό είναι δυνατό, δύσκολο, συναισθηματικό, συγκινητικό, καθηλωτικό.
Η οικογένεια της Πιπ, του Μαξ&του Ντίλαν βιώνουν μια πολύ ρεαλιστική ιστορία από αυτές που εύχεσαι να μην συμβαίνουν ποτέ&σε κανέναν. Είναι ευτυχισμένη&δεμένη ώσπου η αρρώστια χτυπά τον 3χρονο γιο τους.
Και από κείνη τη στιγμή τίποτε, ποτέ ξανά δεν θα είναι ίδιο. Θα τους ακολουθήσεις στον μαραθώνιο που κάνουν για τη σωτηρία του Ντίλαν, θα τους ακούσεις να ψιθυρίζουν τις στιγμές της απελπισίας τους, το αιώνιο, αβάσταχτο&βασανιστικό ερώτημα κάθε γονιού ενός άρρωστου παιδιού "γιατί σ'εμένα, γιατί σ'εμάς, γιατί στο παιδί μου;"
Θα δεις τις αλλαγές στην ζωή τους, την καθημερινότητα, την επικοινωνία&τη σχέση του ζευγαριού. Θα νιώσεις μέσα σου τη συναισθηματική τους εξάντληση από το αναπόφευκτο τέλος.
Και ύστερα οι δύο συνοπόροι-γονείς πρέπει να πάρουν την πιο δύσκολη απόφαση ζωής. Και διαφωνούν. Και αντί να παλεύουν πλάι πλάι ξεκινούν έναν "πόλεμο" μεταξύ τους, που τελικά γίνεται για τον Ντίλαν ή για την δική τους αδυναμία να αποδεχτούν αυτό που δεν μπορούν να ορίσουν;
Δεν έχει σημασία το ποια πορεία θα οδηγήσει στο "μετά" της ζωής τους. Σημασία έχει πως αφού βάδισαν σε αυτή την τραγική διαδρομή, δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιοι...
Μικρά κεφάλαια, με μια πολύ σωστά δομημένη ροή&μια ιστορια που ξεδιπλώνεται μέσα από μια πολύπλευρη οπτική όλων των εμπλεκομένων. Το βιβλίο κυλάει σαν νερό&παρότι σαν μάνα με πόνεσε πολύ το θέμα που πραγματεύεται, ξέρω πως μέσα από αυτό ένιωσα σίγουρα ευγνώμων για τα απλά&καθημερινά, συλλογίστικα μαζί με τους ήρωες δύσκολα&ουσιώδη ερωτήματα για τη ζωή&βρήκα εξαιρετική την προσέγγιση της συγγραφέως, να μας οδηγήσει στο φινάλε μέσα από μια παράλληλη αφήγηση, που μας δείχνει τι θα γινόταν "Αν"....
Αρκετά συχνά μου αρέσει να αποκτώ μικροσκοπικα βιβλιαράκια που κυκλοφορούν κατά καιρούς με σκοπό να τα διαβάζω όταν έχω ανάγκη να ξεκινήσω ένα καινούργιο βιβλίο για ανάγνωση αλλά νιώθω κουρασμένη για να πιάσω κάτι πιο μεγαλο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα προπαραγγείλει με μεγάλη χαρά γιατί ο Δαλάι Λάμα είναι μια προσωπικότητα για την οποία δεν έχω πολλές γνώσεις και θεώρησα πως θα είναι μερικές εισαγωγικές πληροφορίες για μένα.
Στο ενδιάμεσο είχα συνομιλήσει με άλλους βιβλιόφιλους (βλέπε @mariabrentaa) που μου είχαν εκφράσει τις ενστάσεις του γι'αυτό οπότε και το είχα βάλει στην άκρη.
Τελικά οι γνώμες των άλλων που το είχαν διαβάσει ήταν σωστές δυστυχώς.
Απογοητεύτηκα γιατί καταρχάς θεωρώ ότι όταν ένα βιβλίο φέρει το όνομα του "Δαλάι Λάμα", οφείλει να αγγίζει και να μεταφέρει στον αναγνώστη έστω και λίγη από τη "μαγεία" του με απλά και κατανοητά λόγια.
Δύσκολο στην κατανόηση για οποιονδήποτε δεν έχει προγενέστερη επαφή με έννοιες του Βουδισμού.
Αναλώθηκε σε αναλύσεις που ένιωθα πως τελικά δεν οδήγησαν σε καμία συγκεκριμένη γνώση και πληροφορια και τελικά με απογοήτευσε.
Οφείλω να αναφέρω ότι το βιβλίο αυτό βασίζεται σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στο παρελθόν ο Δαλάι Λάμα, σε έναν Ιάπωνα συγγραφέα και πολιτισμικό ανθρωπολόγο και ίσως γι'αυτό η προσέγγιση δεν με άγγιξε, ή τελοσπαντον δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτό που επιθυμούσα και περίμενα.
Η "Δεκαεπτά Κλωστές" είναι για μένα ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς.
Μια δυσάρεστη ιστορία, βασισμένη σε ένα πολύ παλιό έγκλημα που τελέσθηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στα Κύθηρα και με καθήλωσε.
Θα ξεκινήσω δίνοντας τα εύσημα μου στον συγγραφέα γιατί είναι εμφανής η έρευνα που έχει κάνει. Πέρα από την συγκλονιστικη μυθιστορηματική πλοκή που πλαισίωσε την ιστορία του κεντρικού ήρωα Καστελάνη, δημιούργησε μια απίστευτη ατμόσφαιρα στο βιβλίο με εξαιρετικές περιγραφές των περιοχών και των τοπίων, τόσο που ένιωθες να περπατάς στα στενά των Κυθήρων και να χαζεύεις την αρχιτεκτονική της εποχής.
Επίσης βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα και εύστοχη την προσέγγιση του στις περιγραφές της κοινωνίας της εποχής σε όλους τους τομείς.
Δεν θα αποκαλύψω τίποτα για την ουσία της ιστορίας και θα σας προτρέψω να μην αναζητήσετε οποιαδήποτε πληροφορία για το συγκλονιστικό αυτό έγκλημα στο διαδίκτυο, πριν διαβάσετε το βιβλίο. Το ίδιο έκανα και γω.
Θα σας αναφέρω μόνο πως ο Αντώνης Γερακίτης ή Καστελάνης, ο ήρωας του βιβλίου είναι ένας έντιμος, εργατικός και αξιοπρεπής άντρας, τον οποίο θα συμπαθήσεις, θα συμπονέσεις για όσα θα του συμβούν και θα κατανοήσεις σίγουρα την οργή του μα όχι και τις πράξεις του.
Ο Αντώνης είναι αυτός ο καλόκαρδος άνθρωπος που εγκλωβίστηκε στο "τι θα πει η κοινωνία" και τελικά πνίγηκε σε μια θαλασσα συκοφαντίας που τον αδίκησε κατάφορα και τον κατέστρεψε. Έκανε όμως ένα λάθος, γιατί "η μεγαλύτερη αμαρτία του ήταν πως επέλεξε το σκοτάδι και βυθίστηκε ψυχή και σώμα σ' αυτό."
Να αναφέρω φυσικά τα συγχαρητήρια μου στον Βασίλης Γαρυφαλλάκης για το εξαιρετικό εξώφυλλό του, το οποίο θα χαρακτήριζα ένα από τα πιο δυνατά που συνόδευσαν ποτέ μια ιστορία. Η προσωπογραφία του "μιλάει" μέσα από τα συναισθήματα που αναδύονται στην αποτύπωση του.
Ένα καθηλωτικό, κινηματογραφικό και δυνατό βιβλίο, που δεν θα αφήσεις από τα χέρια σου.
Νεανικού μυθιστόρημα με μια ιστορία που θα μπορούσε μα δεν είναι αληθινή. Όμως υπάρχουν δυστυχώς παρόμοιες περιπτώσεις όπως της Μελίνας, που δεν έχουν την τύχη να είναι απλά φανταστικές.
Κακοποίηση παιδιού μέσα στο οικογένεια περιβάλλον. Αδιανόητο, εγκληματικό αλλά υπαρκτό πρόβλημα της κοινωνίας.
Η Μελίνα είναι στην εφηβεία και έχει βιώσει δύσκολες καταστάσεις, όμως δεν νιώθει έτοιμη να αποκαλύψει πολλά και καταφεύγοντας στο ημερολόγιο της που γίνεται το εξομολογητήριο της, θα μοιραστεί τις ενοχικές σκέψεις της, τους φόβους και την ντροπή που δεν της αναλογούν.
Θα καταδείξει τα λάθη της "μάνας" που "δεν κατάλαβε" και " δεν ήθελε να πιστέψει", θα βρει τη σωτηρία της στη μεγάλη της αδερφή που κατάλαβε και την απεγκλώβισε.
Αυτό το βιβλίο είναι η προσπάθεια μιας ευαίσθητης και πληγωμένης έφηβης να ξορκίσει τον ψυχικό πόνο και τη σωματική βία και να συνεχίσει τη ζωή της. Περνάει στα παιδιά το πολύ σημαντικό μήνυμα πως "έχουν απόλυτο δικαίωμα πάνω στο σώμα τους". Είναι μια ιστορία που μέσα από τη Μελίνα θα διδάξει κάθε έφηβο ή νέο που θα το διαβάσει, πως υπάρχει πάντα λύση στο αδιέξοδο, πως πάντα υπάρχει κάποιος να στραφείς και κυρίως πως το θύμα ΠΟΤΕ δεν φταίει και πως μπορεί με την κατάλληλη βοήθεια να επουλώσει τις πληγές και να αποκτήσει τον ισορροπημένο εαυτό και το ευτυχισμένο μέλλον που του αξίζει.
Το παράρτημα στο τέλος παραθέτει σημαντικές πληροφορίες επί του θέματος για μικρούς και μεγάλους.
Τον Οκτώβριο του '78, η Άστριντ Λίντγκρεν βραβεύτηκε με το διεθνούς Βραβείο Ειρήνης των Γερμανών Βιβλιοπωλών.
Το κείμενο του βιβλίου αυτού, είναι ένα πύρινο μανιφέστο κατά της βίας, ιδιαίτερα εκείνης που ξεκινά στο οικογενειακό περιβάλλον απέναντι στα παιδιά, το οποίο η συγγραφέας απήγγειλε κατά την απονομή του βραβείου της, καθώς θεωρούσε τόσο σημαντικό τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, αφού σε αυτά εναποτίθενται οι ελπίδες για το ειρηνικό μέλλον όλων μας.
Αποτελεί δυστυχώς ακόμα και σήμερα μια επίκαιρη φωνή που αντηχεί δυνατά ενάντια στη βία.
Η ίδια αναρωτιέται εύστοχα "γιατί πάντα μας έλκει η βία;" και το αποδίδει ίσως σε κάποιο "ελάττωμα" του ανθρώπινου είδους.
Αναφέρει χαρακτηριστικά πως αμέτρητοι γονείς έχουν μετατρέψει το ξύλο σε "αγάπη" και πως "η βία γεννά βία - όπως έκανε πάντα" και μας προτρέπει όλους το απλό, ουσιαστικό και αυτονόητο: να βαδίσουμε τη σχέση μας με τα παιδιά μας στην αμοιβαία αγάπη και το σεβασμό.
0
10 υπέροχες ευκολοδιάβαστες ιστορίες
Τα διηγήματα είναι ένα είδος που αγαπώ. Θεωρώ πως είναι το αποκούμπι μου όταν θέλω να ξεκουράσω το μυαλό μου από το διάβασμα, αλλά παράλληλα δεν θέλω να κάνω αναγνωστικό διάλειμμα.
Η Victoria Hislop, έχει γράψει εξαιρετικά βιβλία και σε πολλά από αυτά πέρα από τη φυσική της ευγένεια, ξεχωρίζει κάνεις την ειλικρινή και βαθιά αγάπη της για την Ελλάδα.
Μέσα στα δέκα διηγήματα που περιέχει αυτό το βιβλίο, θα διαβάσεις όπως αναφέρει και η ίδια, την άποψη της για τη χώρα και τους Έλληνες "μέσα από τα διάφανα γυαλιά της αλήθειας που προσφέρει η καθημερινότητα και όχι τα "ροζ γυαλιά" της τελειότητας που σε διακατέχει σαν τουρίστα."
Οι ιστορίες της θυμίζουν γειτονιές της επαρχίας, μυρίζουν σίγουρα Ελλάδα και τιμούν με την ξεχωριστή πένα της συγγραφέως, το ήθος, την τιμιότητα, τη δύναμη, την καρδιά του Έλληνα και τους στενούς δεσμούς της οικογένειας που μας χαρακτηρίζουν σαν λαό.
Πανέμορφο εξωφυλλο και ατμοσφαιρικές αφηγήσεις γεμάτες διδάγματα.
1
Ένα βιβλίο για το ρατσισμό, τόσο θλιβερά επίκαιρο ακόμα
Το βιβλίο αυτό είναι εμπνευσμένο από ένα αναμορφωτήριο της Αμερικής,στο οποίο μετά από 111χρόνια λειτουργίας αποκαλύφθηκαν συγκλονιστικά στοιχεία για την ψυχική&σωματική κακοποίηση αλλά&τους θανάτους παιδιών στο διάστημα λειτουργίας του.
Ο ήρωας του βιβλίου είναι ο Έλγουντ, ένας έγχρωμος νέος που μεγαλώνει στη σκληρή εποχή του φυλετικού διαχωρισμού,των αδίκων ανισοτήτων μεταξύ λευκών&νέγρων,των ντροπιαστικών νόμων του Τζίμι Κρόουλι.
Μια λάθος στιγμή,στο λάθος μέρος είναι αρκετή για να τον απομακρύνει από το όνειρο της εκπαίδευσης στο κολέγιο&τις δυνατότητες για ένα λαμπρό μέλλον&να τον οδηγήσει στο κολαστήριο του Νίκελ,ένα αναμορφωτήριο βιτρίνα για πλήθος παράνομων δραστηριοτήτων αλλά &απάνθρωπης κακομεταχείρισης των παιδιών.
Στην ιστορία αυτή θα "βιώσεις",στο ελάχιστο όσα φρικτά συνέβαιναν εκεί μέσα,καθώς ο συγγραφέας αναφέρει ίσως λίγο επιφανειακά λεπτομέρειες από γεγονότα αφήνοντας μια αίσθηση ανικανοποίητου στον αναγνώστη,καθώς νιώθεις πως παραλείπεται μια ολοκληρωμένη εικόνα για μια τόσο δυνατή ιστορία.
Ωστόσο παρουσιάζει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πως χρόνια μετά,αυτοί που επιβίωσαν,παλεύουν ακόμα με όσα τους στοιχειώνουν.Πως λίγοι μήνες εγκλεισμού στο Νίκελ,ήταν ικανοί να αλλάξουν για πάντα τις ζωές τους,όχι φυσικά προς το καλύτερο και πως επηρέασαν τον χαρακτήρα&την ψυχική ισορροπία τους.
Η Νόρα είναι μια γυναίκα με καλλιτεχνική φύση και ευαισθησίες. Γράφει μανιωδώς από πάντα χωρίς να μοιράζεται τα γραπτά της, ώσπου αυτά θα φτάσουν εν τέλει στα χέρια της αδερφής της Ασημίνας σαν παρακαταθήκη.
Μέσα σε 7χρόνια βίωσε την απόλυτη ευτυχία και δυστυχία σε έναν έρωτα, μέχρι που θα οδηγήθηκε στη δύσκολη απόφαση να τελειώσει αυτή τη σχέση και να μεγαλώσει μόνη της την Έλλη της. Μέσα από τη δική της φυγή, καταδεικνύει τη δύναμη που χρειάζεται για μια τέτοια απόφαση, τη συναισθηματική φόρτιση και τους λόγους.
Στις ημερολογιακές της καταγραφές, μας περιγράφει τις δύσκολες στιγμές της, μοιράζεται την απόλυτη μοναξιά και τις απογοητεύσεις της, την καθημερινή προσωπική της μάχη να μάθει και πάλι να ζει. Και ενδιάμεσα αποτυπώνει τα συναισθήματα της με σκόρπια ποιήματα της και παράλληλα βλέπουμε συμπληρωματικές αναφορές για τη ζωή της Νόρας μέσα από λόγια της αδερφής της.
Μπορεί στην αρχή για λίγες σελίδας να μην καταλάβαινα που πάει η ιστορία και ποιος αφηγείται τι, όμως μόλις ξεκαθάρισε η ροή και το σκεπτικό του βιβλίου στο μυαλό μου, διαβάστηκε σαν νερό. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η παράλληλη ημερολογιακή αφήγηση, συν τα ποιήματα και της παρεμβάσεις της αδερφής.
Υπέροχα και σημαντικά μηνύματα για τις σχέσεις, τη φιλία, την αγάπη και τη ζωή, μέσα από την ευαίσθητη ψυχή μιας γυναίκας, που ρίσκαρε στο παιχνίδι της ζωής για να ξανακερδίσει την ευτυχία που άξιζε, όμως ο χρόνος, θα ανατρέψει τα πάντα, για πάντα ξανά...
Το βιβλίο αυτό είναι μια μικροσκοπική πηγή συσσωρευμένης θετικής σκέψης και γνώσης που βασίζονται στην πεποίθηση πως ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο κυρίαρχος του νου και των σκέψεων του.
Έχει σύντομες αναφορές, χωρίς πολλές περιγραφές και αναλύσεις. Χωρίς τεχνικές αυτοβελτίωσης αλλά αγγίζοντας κυρίως το θεωρητικό επίπεδο, μέσα από παραδείγματα.
Αυτό το μικρό βιβλιαράκι ανήκει στο είδος εκείνων που διαβάζονται εύκολα, ενεργοποιούν τη σκέψη και θες να σημειώσεις με φωσφοριζέ μαρκαδοράκι σε κάθε σελίδα.
Λάτρεψα το κεφάλαιο που αναφέρεται στη γαλήνη, καθώς τη θεωρώ ως μια αξία στη ζωή ενός ανθρώπου άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευτυχία.
Ίσως σε ελάχιστα σημεία ένιωσα μια μικρή επανάληψη στα λεγόμενα που παραθέτονται, φαινόμενο που γενικά νομίζω ότι το νιώθουν πολλοί αναγνώστες σε βιβλία αυτοβελτίωσης.
Η ιστορία του Ρόμπι και της Έμιλυ με ξενύχτησε μετά από καιρό.
Είναι από αυτά τα βιβλία που οι εξελίξεις δεν σε αφήνουν να το αφήσεις.
Δεν θα αναφέρω πολλά στοιχεία της ιστορίας, την οποία θεωρώ πρωτότυπη, γεμάτη ανατροπές και όλα αυτά πλαισιωμένα με μια αγάπη από αυτές τις σπάνιες, τις ξαφνικές. Αυτές που μια και μοναδική ματιά αρκεί για να αποφασίσουν δύο άνθρωποι να εγκαταλείψουν και να χάσουν πολλά, γιατί απλά τίποτα δεν μπορεί να τους κρατήσει χώρια.
Ο Ρόμπι και η Έμιλυ είναι μαζί πάνω από 40χρόνια και τα επεισόδια απώλειας της μνήμης έχουν αρχίσει να είναι εμφανή για τον Ρόμπι. Έτσι αρχίζει σελίδα με τη σελίδα, σε μια αντίστροφη αφήγηση να αποκαλύπτεται ένας απαράμιλλος έρωτας, με πολλά εμπόδια, που όμως θα αντέξει, μα θα σας διχάσει με το απίστευτο και συγκλονιστικό φινάλε του.
Θα ανακαλύψετε τα μεγάλα γεγονότα της ζωής τους που μοιράστηκαν και άλλα τόσα πολλά "μυστικά" που έκρυψαν με τη σιωπή τους.
Η ναπολιτάνικη κουλτούρα με τις παραξενιές και τις ιδιοτροπίες της έντονη και ευδιάκριτη σε όλο το βιβλίο και το θέμα αρκετά ενδιαφέρον.
Η Ντέλια μαθαίνει πως η μητέρα της Αμάλια βρίσκεται υπό παράξενες συνθήκες νεκρή από πνιγμό. Έτσι ξεκινά η ιστορία και αναζητώντας τα κομμάτια που θα λύσουν το γρίφο του θανάτου της, εξελίσεται μια αφήγηση ιδιαίτερη, που αποκαλύπτει την ιδιότροπη σχέση μάνας-κόρης, την έλλειψη οικειότητας και μια καταπιεσμένη λατρεία για εκείνη που οδήγησε, στην εμμονική ίσως, ανάγκη της Ντέλιας να αγαπηθεί από τη μάνα της, να την καταλάβει, να γίνει ένα με εκείνη. Αλλά και την σκληρή και βίαιη σχέση των γονιών της, τον έντονο και σκοτεινό χαρακτήρα της μάνας, τον καθοριστικό ρόλο ενός άντρα στη ζωή της και πως τελικά ένα αισχρό παιδικό ψέμα βγαλμένο από τη φαντασία της Ντέλιας, έφερε ολέθριες συνέπειες στις ζωές πολλών ανθρώπων.
Και τελικά ποια από όλες αυτές τις σχέσεις που περιγράφονται είναι η "βάναυση αγάπη";
Η πρώτη μου επαφή με την συγγραφέα Έλενα Φερράντε δεν ήταν εύκολη. Δεν θα πω ψέματα καθώς με δυσκόλεψε το βιβλίο. Για αρκετές σελίδες η πλοκή δεν μου ήταν ξεκάθαρη και ένιωθα πως η αφήγηση της ηρωίδας κινούνταν ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, χωρίς να μπορώ να διακρίνω τη διαχωριστική γραμμή και μπορέσω να αφεθώ στο να με συνεπάρει η ιστορία. Παρόλαυτα όσο έφτανα στο τέλος ήταν όλο και καλύτερο.
Ο Μόρις Χάνινγκαν, έχει φτάσει πια τα 84 και ζει στην Ιρλανδία.
Με αφορμή την 2η επέτειο του θανάτου της συζύγου του και ορμώμενος από τη μοναξιά που βιώνει, ξεκινά έναν αφηγηματικό μονόλογο, απευθυνόμενος στον μοναχογιό του Κέβιν.
Πέντε προπόσεις, πέντε ξεχωριστά πρόσωπα της ζωής του, συνθέτουν ένα βιβλίο με ενδιαφέρουσα ροή, καθώς ανάμεσα στις ιστορίες που αναπολεί, απολογείται και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του αλλά και γεγονότα πέρα από τα προφανή και τα συνηθισμένα που αφορούν στα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται στις προπόσεις του.
Το βιβλίο κρύβει δυο μυστικά που πλανώνται σε όλη τη διάρκεια και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον.
Τι πραγματικά συμβαίνει με αυτό το κέρμα που απέκτησε ο Μόρις όταν ήταν έφηβος και πόσο τελικά επηρέασε εκείνον αλλά και ποιους άλλους;
Και ποιο ήταν αυτό το "σχέδιο" που προετοιμάζει δύο χρόνια τώρα και με ποιο τρόπο συνδέεται με την εξομολογητική του διάθεση;
Ο Κος Μόρις, είναι ένας "παράξενος" γέρος που στη δύση της ζωής του, αναγνωρίζει τα λάθη του, αποκαλύπτει τα μυστικά του, καταθέτει τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες του και τελικά αναζητά την ψυχική εξιλέωση.
Συγκινητικό φινάλε, ανεπιτήδευτη εξιστόρηση και ένα εξαιρετικό συγγραφικό ντεμπούτο για τη συγγραφέα Ανν Γκρίφιν.
Η Κίκα Ουζουνίδου δεν είναι συγγραφέας, δεν έχει ξαναγράψει, δεν πολυδιαβάζει καν. Το βιβλίο αυτό είναι η κατάθεση ψυχής της, χωρίς όμορφα περιτυλίγματα, χωρίς περίτεχνες λέξεις.
Είναι η προσπάθεια της να βάλει το τέρας που νίκησε απέναντι της και να δώσει σε άλλους ανθρώπους το παράδειγμα πως "μπορούν να τα καταφέρουν και αυτοί".
Τοξικό οικογενειακό περιβάλλον, περιγραφές χωρίς πολλές λεπτομέρειες που όμως αρκούν και θα σε σοκάρουν και ένα συνεχόμενο συναίσθημα ανασφάλειας και φόβου που σου μεταφέρει σε κάθε σελίδα.
Ένα παιδί με βαθιά πληγωμένη ψυχή, που οδηγήθηκε στις διατροφικές διαταραχές και "σφήνωσε τα όνειρά της" σε μια τουαλέτα...
Εκτιμώ αφάνταστα τους ανθρώπους που αποτυπώνουν τη δύσκολη ζωή τους στο χαρτί. Θέλει θάρρος... Που ξεγυμνώνουν για να παραδειγματίσουν, που πάλεψαν, τα κατάφεραν και θέλουν να δείξουν τον φωτεινό δρόμο και σε άλλους.
Το βιβλίο αυτό ανήκει στην κατηγορία εκείνων που δεν επιδέχονται κριτική. Απλά το διαβάζεις.
"Η χρονιά της μαγικής σκέψης", είναι κατά κύριο λόγο ένα βιβλίο στενάχωρο.
Η συγγραφέας, με αφορμή τον ξαφνικό θάνατο του επί 40χρόνια συζύγου της, επίσης συγγραφέα John Gregori Dunne, ξεκινά να γράφει αυτό το βιβλίο 10μήνες μετά, χαρακτηρίζοντας το "τρόπο επιβίωσης" από τα συναισθήματα της. Είναι ένα ξεχωριστό χρονικό πένθους.
Μεταφέρει με μια ψύχραιμη και κατασταλαγμένη μάτια όσα συνέβησαν τις στιγμές του πανικού και της μετέπειτα θλίψης, μα και μια χρονική τοποθέτηση των γεγονότων αλλά και των αμέτρητων σκέψεων που ακολούθησαν.
Οι σκληρές αλλά αναγκαίες πρώτες ώρες μοναξιάς, η διαφορετικότητα του πένθους από την οδύνη, τα παράξενα παιχνίδια του μυαλού της και όλες εκείνες οι ασήμαντες στιγμές πριν το συμβάν που "όλα έμοιαζαν φυσιολογικά, πριν όλα πάψουν να είναι", οι μνήμες της ζωής της που τοποθετούνται χρονικά στο πριν και το μετά του θανάτου του Τζον, είναι μερικά από όσα διηγείται σε αυτό στο βιβλίο, στην προσπάθεια της να αποδεχτεί μέσα της την απώλεια του αγαπημένου της.
Ανάμεσα στο γκρίζο πέπλο που περιβάλει το βιβλίο, η Didion με συγκλόνισε αναφερόμενη τόσο εύστοχα στη διαφορά μεταξύ "του πένθους όπως το φανταζόμαστε και του πένθους όπως είναι αληθινά."
Στα αρνητικά ένα μεγάλο κομμάτι, όπου επικεντρώνεται στην πολύμηνη νοσηλεία της κόρης τους, πριν και μετά το θάνατο του Τζον, κυρίως γιατί αναλώνεται σε αμέτρητες ιατρικές λεπτομέρειες και ονόματα που με κούρασαν και δεν μου ταίριαζαν σε αυτό που περίμενα να διαβάσω.
Ένας κάτασπρος σκύλος θα γίνει άθελά του η αιτία για ένα τρομερό ατύχημα. Εκείνη τη νύχτα, μέσα στη χιονοθύελλα, η Αριάδνη θα γνωρίσει τον Αντώνη και θα συνδεθεί παντοτινά μαζί του.
Η Αριάδνη είναι ένα πλάσμα σπάνιο, γεμάτο αγάπη για τη φύση και τους ανθρώπους. Μαζί της θα ταξιδέψετε στη δική της "Εβόρα", θα ζήσετε τον δικό της τρόπο ζωής, τον απλό τον ουσιαστικό που γεμίζει με φώς την ψυχή της. Θα περπατήσετε μαζί της σε υπέροχα τοπία, θα ζήσετε τον έρωτα της με τον Αντώνη και όλα όσα θα ακολουθήσουν πολύ έντονα...
Κάπου μέσα στην ιστορία θύμωσα μαζί της, δεν την κατάλαβα και σκέφτηκα πως ο συγγραφέας τα θαλάσσωσε και κατέστρεψε την πλοκή και το φινάλε... Και πέρασε λίγος καιρός που το έχω διαβάσει και ανέτρεξα με καθαρό μυαλό για να καταλάβω πως σε αυτό το βιβλίο κυριαρχεί η λέξη "μεγαλοψυχία". Όχι αυτή η επιτηδευμένη που συναντάς συχνά γύρω σου, αλλά αυτή η αυθόρμητη, αληθινή και ανιδιοτελής μεγαλοψυχία που σπανίζει, που όταν την πρωτοσυναντήσεις σε ξενίζει.
Η Αριάδνη είναι ένα μάθημα ζωής για όσα θα έπρεπε να έχουν ουσία στην πορεία της ζωής, για την ηρεμία ψυχής και μυαλού που όλοι έχουμε ανάγκη για να είμαστε ευτυχισμένοι.
"Εβόρα", είναι εκεί που απολαμβάνουν οι αισθήσεις", λέει ο συγγραφέας...
Ο Αμερικανός Μπρούνο και η Ιρλανδή Άντι, είναι δύο άνθρωποι σε μια δύσκολη καμπή της ζωής τους, που θα συναντηθούν κάτω από παράξενες συνθήκες και θα ενωθούν σε έναν έρωτα αντισυμβατικό και αβίαστο.
Θα αποκαλύψουν την ελπίδα που κρύβουν δύο ώριμοι άνθρωποι όταν αποφασίσουν συνειδητά να είναι μαζί, θα μοιραστούν το παρελθόν τους, θα αναζητήσουν κομμάτια του παζλ ενός γενεαλογικού δέντρου που τους ενώνει και καθώς εκείνος αναζητά το παρελθόν του, εκείνη θα ανακαλύπτει πτυχές της οικογένειάς της που αγνοεί.
Με φόντο τις αμερικανικές εκλογές που ανέδειξαν νικητή τον Ομπάμα και ένα χρονικό deadline που γνωρίζουν πως έχουν πριν τους χωρίσει η απόσταση, ο απρόσμενος έρωτας των ηρώων, θα ξεδιπλώσει τους οικογενειακούς δεσμούς και τη στήριξη των μελών της, που στις δύσκολες στιγμές, παρά τα οποία προβληματάκια επικοινωνίας, στέκεται βράχος ο ένας στο πλάι του άλλου μέχρι το όποιο τέλος.
Τρυφερό και γλυκόπικρο βιβλίο.
Γιατί σε αυτό το βιβλίο, η ιστορία "κάπως έτσι τελειώνει"...
Το μόνο πράγμα που ίσως σημειώσω αρνητικά, είναι η απότομη έναρξη στην πλοκή της γνωριμίας των πρωταγωνιστών. Μια ασάφεια και κάποια κενά σε σημεία που θα ήθελα περισσότερες λεπτομέρειες και μια γρήγορη εξέλιξη που σου άφηνε την αίσθηση πως "κάτι δεν ξέρεις".
Παρόλαυτα η αυθεντικότητα των χαρακτήρων καθώς και η ουσία που περιέχει το όλο νόημα της ιστορίας με αποζημίωσαν.
Ο Στέφανος Ξενάκης με είχε συνεπάρει με το πρώτο του βιβλίο "ΤΟ ΔΩΡΟ". Το "ΚΑΠΤΑΙΝ" δεν είχε πέσει ουσιαστικά στην αντίληψη μου. Δεν ήξερα τι πραγματευόταν. Ψάχνοντας στα site για να παραγγείλω καινούργια βιβλία, το οπισθόφυλλο του "ΚΑΠΤΑΙΝ" φώναζε να το αγοράσω.
Πέρα από τις ομοιότητες του Καπτάν-Σιδέρη με τον δικό μου μπαμπά, το βιβλίο αυτό είναι μια συγκλονιστική υπενθύμιση πως τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας, δεν θα τους χορτάσουμε ποτέ και ξάφνου δεν θα ζουν ανάμεσα μας. Εγώ έχω την τύχη να είναι πλάι μου ακόμα.
Ένα βιβλίο ωδή στον "μπαμπά". Αυτόν που οι ιστορίες του συντροφεύουν τις σκέψεις σου, η αγάπη του γεμίζει την ψυχή σου, ο εαυτός του και εσύ είστε ένα.
Το κλασσικό αυτό αριστούργημα του Franz Kafka, είναι ένα συγκλονιστικό γράμμα προς τον πατέρα του, τόσο δυνατό, ουσιαστικό, με χειμαρρώδης γραφή και καταιγιστική αφήγηση που σε γεμίζει με τα συναισθήματα και την ψυχική φόρτιση που σου μεταφέρει ο συγγραφέας.
Μια σχέση πατέρα-γιού δύσκολη, επιφορτισμένη από τη δεσποτική ιδιοσυγκρασία του πατέρα του που οδήγησε τον Κάφκα να νιώθει σε όλο το πέρας της ζωής του υπόλογος, γεμάτος ενοχές, χωρίς αυτοπεποίθηση, στοιχειωμένος από όλα όσα είχε καταφέρει ο πατέρας του που πίστευε πως ποτέ δεν θα φτάσει. Ένας πατέρα που πάντα αντιτίθεται στις επιλογές του, που τα παιδιά του ασφυκτιούσαν στα δεσμά της ανατροφής τους, που τους καλλιεργούσε με την κυριαρχία του την αίσθηση του φόβου.
Αυτό το γράμμα, που δεν έφτασε ποτέ στον παραλήπτη του, είναι η προσπάθεια λύτρωσης ενός ώριμου πια άντρα να ξεπεράσει τους παιδικούς και όχι μόνο "εφιάλτες" της ψυχής, που τον βασάνιζαν προφανώς μέχρι το τέλος του.
Η Ντουαάν άθελά της έγινε η μορφή μιας σύγχρονης ηρωίδας της προσφυγιάς.Ένα κορίτσι που από θύμα του πολέμου έγινε έμβλημα ελπίδας&δύναμης.
Η αφήγηση αυτή είναι η πραγματική ιστορία που πρέπει να διαβάσεις,αν απερίσκεπτα,σκέφτηκες έστω&μια φορά "μα γιατί φεύγουν από τη χώρα τους&διακινδυνεύουν τις ζωές τους στη θάλασσα;"
⭐"Αν φύγω από τη Συρία θα είναι σαν να μου παίρνουν την ψυχή."
Με αυτή την απλή φράση η Ντουαάν έδωσε όλη την ουσία της κατάστασης.Αυτό θα πει προσφυγιά.
Ένα κορίτσι που λάτρευε τη χώρα του,τη μεγάλη οικογένειά του&ζούσε ευτυχισμένη με όσα είχαν.Που ονειρευόταν να σπάσει τις προσδοκίες του κόσμου για την ίδια&να ζήσει μια ανεξάρτητη ζωή.
Θα παρακολουθήσεις τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν σ'έναν εμφύλιο πόλεμο που δίχασε&κατέστρεψε τη χώρα, αφήνοντας πίσω του χιλιάδες νεκρούς&εκατομμύρια Σύριους,να γίνουν πρόσφυγες εντός&εκτός χώρας.
Θα νιώσεις την "πικρή γεύση του φόβου" που οδήγησε την οικογένεια της Ντουαάν(όπως&τόσες άλλες) στην Αίγυπτο&ύστερα την ίδια&τον αρραβωνιαστικό της,να παλεύουν με τα κύματα,χάνοντας το όνειρο του κοινού μέλλοντος στην Ευρώπη για πάντα.
Κρατώντας δύο μικρά παιδιά στην αγκαλιά για 4μέρες,βρήκε το σκοπό&το σθένος για να επιβιώσει στη θάλασσα,που τόσο φοβόταν,μέχρι τη λυτρωτική(;) διάσωση της.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο,ήταν πιο δυνατή απ'τη θάλασσα,για την Ντουαάν, αλλά&όλους αυτούς του χιλιάδες ακόμα σαν εκείνη,που κατάφεραν ή και όχι,να φτάσουν στον ασφαλή προορισμό που ονειρεύτηκαν.
Η Μάγια Αγγέλου μας χαρίζει ένα βιβλίο ουσιώδες, γραμμένο τόσο απλοϊκά στις περιγραφές του, γεμάτο όμως κρυμμένα μηνύματα για τόσο δύσκολα γεγονότα.
Ανάμεσα στις καθημερινές στιγμές από τη ζωή των Μαύρων του Νότου, την εποχή του σκληρού φυλετικού διαχωρισμού, η Μάργκαρετ Τζόνσον αφηγείται τη ζωή της μετά τα 3 της χρόνια όταν&οι γονείς της χωρίζουν. Εκείνη μαζί με τον 4χρονο αδερφό της Μπέιλυ, βρίσκονται να μεγαλώνουν με την υπερθρησκευόμενη, νέγρα γιαγιά τους "Μόμμα".
Μια αδερφική αγάπη που γίνεται μεστή&δυνατή, που είναι στήριγμα για τα δύο αδέρφια στις δυσκολίες της κοινής τους πορείας.
Και ύστερα η επιστροφή του "εξαφανισμένου" ως τότε νέγρου Μπαμπά, η μετακόμιση στη λευκή προοδευτική Μητέρα στο Σάιντ Λουίς, οι αλλαγές στη ζωή τους, τα ανάμικτα συναισθήματα&ένας βιασμός σε ηλικίας 8χρονων που θα οδηγήσει τη μικρή Μάργκαρετ στη σιωπή&την απομόνωση, γεμίζοντας την παιδική ψυχή της με ενοχές&τύψεις.
Η επιστροφή στο Νότο&τη "Μόμμα", οι πρώιμες σεξουαλικές ανησυχίες εν μέσω στερεοτύπων της εποχής, η αγάπη για τα βιβλία, η ανισότητα στις επιλογές μόρφωσης&επαγγελματικού προσανατολισμού για τους νέγρους.
Η σύντομη περίοδος που ανήλικη ακόμα θα ζήσει ως άστεγη, η μάχη στα 15 να προσληφθεί ως η πρώτη νέγρα υπάλληλος του τραμ στο Σαν Φρανσίσκο&η αναζήτηση της γυναικείας της ταυτότητας που οδήγησε στην εγκυμοσύνη της μόλις στα 16.
Μέσα σε 354σελίδες, περιγράφει το αέναο παιχνίδι όπου οι Μαύροι πασχίζουν να νιώσουν πως αξίζουν το ίδιο με τους λευκούς σε όλα τα επίπεδα, ξετυλίγει το κουβάρι των πάντα μπερδεμένων σχέσεων&συναισθημάτων με τους γονείς της και αποδεικνύει πως η σπουδαιότητα&η αυθεντικότητα του χαρακτήρα της βασίστηκε στις δυσκολίες&στα λάθη της ζωής της.
Η Ορελί είναι ένα ρομαντικό κορίτσι της σύγχρονης εποχής,που ζει και εργάζεται στο μαγαζί του μπαμπά της με το όνομα "Η Εποχή Των Κερασιών".
Οι στενάχωρες ανατροπές στα προσωπικά της θα οδηγήσουν την πληγωμένη καρδιά της, να περιπλανηθεί στους δρόμους του Παρισιού και να καταλήξει τυχαία σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο. Ένα βιβλίο που θα πέσει στα χέρια της θα αλλάξει τη ζωή της και θα γίνει η αφορμή για μια όμορφη, παράξενη και πέρα για πέρα ρομαντική ιστορία που θα αλλάξει τη ζωή της Ορελί. Μήπως τελικά αυτό που ψάχνει δεν είναι αυτό που νομίζει; Θα δώσει την ευκαιρία στον έρωτα να απολογηθεί για τα "αθώα ψέματά" του;
Ο Νικολά Μπαρρό έχει καταφέρει να επαναφέρει στα γούστα μου τα ρομαντικά μυθιστορήματα, μέσα από τη φρέσκια και σύγχρονη μάτια του. Χωρίς γραφικότητες, οι υπερβολές, ξετυλίγει ιστορίες αγάπης μέσα από ανθρώπους με χιούμορ και συναισθήματα, με μυρωδιές από γαλλική κουζίνα, γεύση κρασιού και ήχους γαλλικής μουσικής.
Ήταν το δεύτερο δικό του βιβλίο που διαβάζω και φυσικά τον έχω κατατάξει τους αγαπημένους μου. Το γεγονός πως είναι ένας σύγχρονος άνδρας συγγραφέας είναι επίσης ένα ελπιδοφόρο σημείο που ήθελα να τονίσω.
Ένα όμορφο ταξίδι στο υπέροχο και πάντα ερωτικό Παρίσι
1
Μια όμορφη ιστορία με λίγα εξωπραγματικά στοιχεία που με χαλασαν
Ενδιαφέρουσα ιστορία βασισμένη σε έναν γάμο που δεν έγινε ποτέ με αφορμή μια κηδεία που έρχεται την πιο ακατάλληλη στιγμή. Η Τζούλια χάνει τον μπαμπά της Άντονι. Έναν μπαμπά με τον οποίο είχε συγκρουσιακές και απόμακρες σχέσεις τα τελευταία 20χρόνια σχεδόν.
Και αν όσα δεν είπανε ποτέ έχουν την ευκαιρία να τα πουν αφού έχει πεθάνει;
Αν είχε 6μέρες ακόμα με τον μπαμπά της;
Τι θα υπωθεί σε αυτές τις 6μέρες;
Πως θα διαχειριστούν όσα βαραίνουν το παρελθόν τους;
Πόσο μπορούν αυτές οι μέρες να επηρεάσουν την μετέπειτα πορεία ζωής της Τζούλιας;
Αναμνήσεις, συναισθήματα, αποκαλύψεις και εκπλήξεις σε ένα ταξίδι ζωής για δύο, για τη Τζούλια και τον μπαμπά της Άντονι, που σε 6 μόνο μέρες θα ταξιδέψουν σε μέρη του κόσμου για να βρουν μαζί αυτό που είχαν χάσει για 20χρόνια...Την Αγάπη.
Συναισθηματικό, ρομαντικό, έξυπνο και ίσως λίγο εξωπραγματικό μυθιστόρημα που αποδεικνύει πως η αγάπη του γονιού για το παιδί του και οι μεγάλοι έρωτες δεν σβήνουν ποτέ!
0
Ευκολοδιάβαστο γεμάτο παραδείγματα και τεχνικές
Ως μαμά διδύμων, έρχομαι συχνά αντιμέτωπη με διάφορες καταστάσεις σε σχέση με τη συμπεριφορά των μικρών ανθρωπάκων μας!
Έχω διαβάσει και άλλες φορές βιβλία που θεωρούνται βοηθητικά για τους γονείς. Άλλα καλά και αλλά όχι τόσο.
Το συγκεκριμένο βιβλίο ομολογώ ότι ήταν ως τώρα το πιο βατό, κατανοητό, πρακτικά εφαρμόσιμο, ευκολοανάγνωστο και καθόλου βαρετό. Στην επιτυχία του θεωρώ πως οφείλετε το γεγονός πως βασίζεται σε μια συγκεκριμένη λογική πρακτικών που παρουσιάζονται και αναλύονται και μετέπειτα στο βιβλίο ξεδιπλώνονται ανά κεφάλαιο συγκεκριμένες περιπτώσεις-παραδείγματα τα οποία βασίζονται στην συγκεκριμένη μέθοδο.
Είναι ίσως το πιο ουσιαστικό βιβλίο τέτοιου είδους και θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα. Εννοείται πως σε καμία περίπτωση δεν θα ισχυριστώ πως διαβάζοντας ένα βιβλίο γίνονται θαύματα από μόνα τους. Θα πω όμως πως ένας γονιός που έχει τη διάθεση και θέλει να εξελιχθεί, να βρει λύσεις σε καθημερινά προβλήματα και ψάχνει έναν νέο τρόπο επίλυσης, θα μπορέσει να βρει μια βοήθεια μέσα από αυτό, αν ο ίδιος είναι έτοιμος να δοκιμάσει καινούργιες πρακτικές.
Παρατραβηγμενο χιούμορ και εκφράσεις για τα γούστα μου
Όταν τελείωσα αυτό το βιβλίο ήμουν τόσο θυμωμένη-προβληματισμένη που δεν ήθελα να γράψω τη γνώμη μου. Άφησα τις μέρες να περάσουν, προσπαθώντας να ερμηνεύσω καλύτερα το τι διάβασα&να πω την άποψή μου αποστασιοποιημένα.
Ξεκινώντας θα ήθελα να πω πως σε αυτό το βιβλίο υπάρχει ένα δεδομένο αδιαπραγμάτευτο: Όταν ένα παιδί 3,5χρόνων χάνει τη μητέρα του σίγουρα αυτό επηρεάζει το χαρακτήρα&τον τρόπο που βλέπει τους γύρω του με τρόπους που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Σε όλο το βιβλίο ένιωθα μια διαρκής "πάλη" ενός γιου με τον πατέρα του σε όλα τα επίπεδα. Μια πάλη αγάπης και μίσους, μια παράξενη σχέση βασισμένη σε μια άτυπη κόντρα. Από την μια μας τον περιγράφει με τέτοιο τρόπο που τον κάνει αντιπαθεί&από την άλλη παρουσιάζει ελαφρυντικά όταν ας πούμε παραδέχεται πως "αν&τον φοβόταν δεν ήταν σκληρός απλά εκείνος τον φοβόταν" ή όταν λέει πως ο μπαμπά του "ήταν&οι μου γονείς".
Παρατραβηγμένο, για τα δικά μου γούστα, το χιούμορ του&εκφράσεις σε σημείο χυδαιότητας, που εμένα προσωπικά πάντα, δεν μου προσέφεραν τίποτα στην ανάγνωση πέρα από εκνευρισμό. Δεν βρίσκω "χρήσιμο" πως διηγήθηκε τόσες πολλές&τόσο προσωπικές ιστορίες που αφορούσαν τον πατέρα του. Τόσες λεπτομέρειες που ακόμα&αν ζούσε αρνούμαι να πιστέψω πως θα χαιρόταν να διαβάσει δημοσιευμένες. Το γεγονός πως ο άνθρωπος αυτός είναι νεκρός προσθέτει μια δόση ασέβειας ακόμα&αν όσα περιγράφει έχουν το προσωπείο τους καυστικού χιούμορ&της ειρωνείας.
Γενικά δεν μου άρεσε η γραφή του συγγραφέα. Στα συν του βιβλίου τα κομμάτια που αναφέρονται σε πληροφορίες για τη ζωή των Εβραίων&τη σημαντικότητα της θρησκείας αυτών&κυρίως οι αναφορές του στη νεκρή μητέρα του. Οι περιγραφές για τη ζωή χωρίς μαμά, η παιδική του ηλικία (την οποία ονομάζει "παρατεταμένη περίοδο πένθους"), αλλά&στιγμές πριν και μετά το θάνατό της&όσα ακολούθησαν, καθώς&σκέψεις δικές του προσπαθώντας να ερμηνεύσει τις αντιδράσεις των άλλων στο γεγονός.
Όταν τελείωσα την "Ογκρέσα" είχα ένα τεράστιο δίλλημα. Αν έπρεπε να μεταφέρω στο χαρτί αμέσως τα αμέτρητα συναισθήματα και τις σκέψεις που με κατέκλυσαν ή να μην γράψω τίποτα για να μην αποκαλύψω κάτι από το συγκλονιστικό μυθιστόρημα που μόλις είχα διαβάσει...Τελικά ένιωσα την ανάγκη να γραψω αμέσως αλλά αποφάσισα να μην μπω σε λεπτομέρειες...
Είναι το τρίτο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα που διάβασα και τώρα πια είμαι απολύτως σίγουρη πως δεν είναι τυχαία ο αγαπημένος μου.
Το ταλέντο του στη συγγραφή είναι πια για μένα αδιαμφισβήτητο. Δεν είναι δυνατόν εξάλλου να θεωρείτε "τυχαίο" κάτι που επαναλαμβάνεται° για μια ακόμα φορά κατάφερε και με καθηλώσε, με συγκλόνισε και με κράτησε ως το τέλος με κομμένη την ανάσα και την καρδιά μου γεμάτη συναισθήματα.
Εντυπωσιασμένη από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, το βάθος τους, τις απροσδόκητες ανατροπές και την πολυπλοκότητα της ιστορίας που συνέθεσε. Μιας ιστορίας που στην αρχή λες πως "δεν συμβαίνουν αυτά" και σελίδα τη σελίδα παρασύρεσαι και αδημονείς για το μετά.
Αγαπώ και θαυμάζω τον τρόπο που συνθέτει και "μπλέκει" τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες και ιστορίες που συμβαίνουν παράλληλα και συνδέονται ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις μεταξύ τους και που σε κάθε βιβλίο του με ταξιδεύει έστω και για λίγο σε διάφορα μέρη και τοπία.
Ολοκληρωμένη ιστορία, άρτια, καλογραμμένη και προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια. Γρήγορες εναλλαγές, πληροφορίες και γεγονότα που συνθέτουν το παζλ των πρωταγωνιστών και κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Δεν θα αναφέρω καμία πληροφορία για την πλοκή. Νιώθω πως κάθε μου σκέψη να μοιραστώ μαζί σας περαιτέρω την άποψη μου θα σας αποκαλύψει κάτι που αξίζει να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Η "Ογκρέσα*" είναι το βιβλίο που προτείνω με κλειστά μάτια σε κάποιον που αναζητά ένα μυθιστόρημα που δεν θα θέλει να αφήσει από τα χέρια του, πριν φτάσει στη σελίδα 481 του τέλους.
Ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ είναι αδιαμφισβήτητα ένας αναγνωρίσιμος συγγραφέας ακόμα και για κάποια σαν εμένα που δεν έχω ακόμα διαβάσει κανένα έργο του.
Το βιβλίο αυτό με τράβηξε πρώτα από όλα για τον έξυπνο τίτλο του και για τα σχόλια που έπεσαν στην αντίληψη μου κατά καιρούς.
Και όλος περιέργως, έστω και τυχαία έκανα την καλύτερη επιλογή διαβάζοντας πρώτα αυτό το μικροσκοπικό θησαυρό, πριν καν τολμήσω να αγγίξω ένα αυθεντικό έργο του μεγάλου Χέμινγουεϊ.
Λεπτομέρειες για τη ζωή του, τη συγγραφική του πορεία, γεγονότα που καθόρισαν την πολυτάραχη ζωή του και διαμόρφωσαν το χαρακτήρα του, τα ταξίδια του ανά τον κόσμο, οι σχέσεις του με λογοτεχνικούς κύκλους, ο πόλεμος με κριτικούς και τόσα άλλα μέχρι το τραγικό τέλος του.
Μέσα από το πανέξυπνο μυθοπλαστικό τέχνασμα ενός φανταστικού διαλόγου του συγγραφέα του βιβλίου με τον κορυφαίο Ερνέστο Χέμινγουεϊ, αναλύονται κομμάτια των έργων του που παρερμηνεύτηκαν και σκιαγραφείται ο παρεξηγημένος(;) τελικά χαρακτήρας του πιο σπουδαίου κατά πολλούς Αμερικανού συγγραφέα του 20ου αιώνα.
Αυτός ο μικροσκοπικός θησαυρός τσέπης σίγουρα θα σας χρειαστεί σαν πολύτιμος βοηθός όταν αποφασίσετε να διαβάσετε κάποιο έργο του Χέμινγουεϊ.
0
Όμορφη ιστορία αλλά μέχρι εκει
Η Αλις είναι μια γυναίκα που νιώθει την ανάγκη στα δύσκολα να το βάζει στα πόδια και να φεύγει μακρυά, μια γυναίκα που έχασε πολύ νωρίς τη μαμά της και νιώθει ένα ανεξήγητο κενό, μια απροσδιόριστη ενοχή, μια παράξενη αίσθηση πως δεν ανήκει κάπου. Μια γυναίκα που αναζητά τον εαυτό της.
Ο Ντάνιελ ζει με την ανάμνηση της παντρεμένης γυναίκας που ερωτεύτηκε πριν πολλά χρόνια και η οποία δεν ζει πια. Έχει ανακαλύψει όμως πως με αυτή τη γυναίκα είχε αποκτήσει ένα παιδί που δεν γνώρισε ποτέ και παρόλο που στη ζωή του τα πράγματα ήρθαν δύσκολα και βρέθηκε να ζει άστεγος στους δρόμους του Λονδίνου, έχει την ελπίδα πως κάποια μέρα θα τη συναντήσει.
Με αφορμή μια κηδεία, θα βρεθούν οι πληροφορίες, θα έρθουν απρόσμενες συναντήσεις, χρωματιστά παράξενα αντικείμενα χωρίς νόημα θα βρουν τον ξεχωριστό παραλήπτη τους και με φόντο τους δρόμους του Λονδίνου, δυο ψυχές θα προσπαθήσουν να βρουν η μία την άλλη. Η μήπως όχι;...
Ξεχωριστό βιβλίο βασισμένο στην αληθινή μαρτυρία ενός ανθρώπου στο συγγραφέα, του οποίου και ζήτησε τη βοήθεια για να διηγηθεί τη δύσκολη ιστορία ζωής του.
Ένας νέος άνθρωπος, εύθραυστος συναισθηματικά και ψυχολογικά, ανάμεσα στο κυνήγι της πραγματοποίησης του ονείρου του, στο κυνήγι της προσωπικής επιβεβαίωσης και της ευτυχίας, μοιάζει να βουλιάζει όλο και πιο πολύ "στις σκοτεινές φωνές μέσα του".
Ψυχοσικό σοκ, σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή. Μια πολύχρονη, ψυχοφθόρα, επίπονη διαδρομή ζωής.
..."Οι άλλοι έβλεπαν το πρόβλημα. Εγώ αρνιόμουν. Είχα χάσει το φως μου και είχα αρχίσει να χάνω και τον κόσμο μαζί"...
Μέσα από την ψυχολογική του κατάρρευση κέρδισε μια καλύτερη σχέση με τους γονείς του και μια φίλη που του στάθηκε βράχος.
Και υστέρα από όλα αυτά; Ένα ακόμα χτύπημα... Άραγε θα τα καταφέρει και αυτή τη φορά;...
Πόσους όρκους και υποσχέσεις μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου για μια νέα αρχή;
-Αμέτρητες. Είναι πολύ σπουδαίο να κερδίζεις άνισες μάχες, γιατί κάνεις πιο σπουδαία τη ζωή σου.
0
Βιβλίο κόσμημα
Η Αλκυόνη Παπαδάκη δεν χρειάζεται σίγουρα συστάσεις.
Είναι μια συγγραφέας που δημιουργεί ποιητικούς συγγραφικού θησαυρούς.
Μια γυναίκα που μεταφέρει αριστοτεχνικά και μοναδικά κάθε συναίσθημα στο χαρτί και είναι σχεδόν ανέφικτο να διαβάσεις κάποιο βιβλίο της και να μην σε αγγίξει.
"Στα σοκάκια της ψυχής" θα βρεις πολλά από τα πιο υπέροχα κομμάτια που αποτύπωσε με την πένα της κατά καιρούς για τη ζωή, τους ανθρώπους, την αγάπη...
Θα νιώσεις, θα σκεφτείς, θα ταξιδέψεις.
Η εξαιρετική καλλιτεχνική επιμέλεια-εικονογράφηση του Περικλή Τιμοθέου θα σε ενθουσιάσει καθώς πλαισιώνει τα κείμενα με πραγματικά πανέμορφες εικόνες.
Ένα βιβλίο κόσμημα, που δεν φέρει τυχαία τον τίτλο του. Γιατί η Αλκυόνη Παπαδάκη έχει αδιαμφισβήτητα το χάρισμα να μας ταξιδεύει "στα σοκάκια της ψυχής" μας.
Τι μπορεί να συμβεί όταν ο Ζυλιέν πενθώντας βαθιά την απώλεια της γυναίκας του Έλεν, "υποχρεώνεται" από εκείνη να υποσχεθεί πως θα της γράψει 33 γράμματα μετά τον θάνατό της;
Πως θα ξαναβρεί τον εαυτό του όταν βουλιάζει στη θλίψη και νιώθει πως δεν μπορεί να βρει ξανά κανένα νόημα στη ζωή του εκτός από το να φροντίζει τον μικρό του γιο Αρτύρ;
Με φόντο το κοιμητήριο της Μονμάρτης αρχιζει να ξετυλίγεται μια ανεξήγητη ανταλλαγή γραμμάτων-αντικειμένων...
Μέσα στη χρονική διαδρομή που θα χρειαστεί ο Ζυλιέν για να γράψει αυτά τα γράμματα, θα αρχίσει να αναδύεται από το σκοτάδι του, θα βρει τη συγγραφική έμπνευση, θα εκτιμήσει συγγενής και φίλους για τη συμπαράσταση τους, θα γνωρίσει νέους ανθρώπους και θα δώσει και πάλι στην καρδιά του χώρο για να νιώσει όμορφα συναισθήματα...
Γιατί τελικά "η αγάπη είναι η απάντηση σε όλα μας τα ερωτήματα".
Μια πορεία ζωής γεμάτη από σωστά και λάθη,καταγεγραμμένη με τη μορφή ενός "προσωπικού ημερολογίου",μέσα από το οποίο έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε πως διαμορφώθηκε σαν άνθρωπος και κατ' επέκταση σαν συγγραφέας και το οποίο γενναιόδωρα μοιράστηκε μαζί μας,αποδεικνύοντας ότι οι πιο βαθυστόχαστες σκέψεις κρύβονται στην παρατήρηση των πιο απλών πραγμάτων.
Μέσα σε μια αναδρομική αφήγηση,από σκόρπιες αναμνήσεις της ζωής του,περιγράφοντας απλές και φαινομενικά ανούσιες ιστορίες γεμάτες χιούμορ και συναισθήματα,ο συγγραφέας συνθέτει το δικό του μοναδικό πάζλ ζωής και καταλήγει πια λίγο μετά τα 60 του χρόνια να μας διηγείται σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο το μονοπάτι που οδήγησε στο σήμερα και στο δικό του "Χειμώνα" ζωής που σιγά σιγά ανατέλλει.
Είναι από τις ελάχιστες φορές στην αναγνωστική μου διαδρομή, που δυσκολεύομαι να γράψω τη γνώμη μου για ένα βιβλίο και αυτό γιατί δεν μου άφησε καλές εντυπώσεις.
Ένα βιβλίο που ενώ καταπιάνεται με ένα θέμα τόσο ενδιαφέρον όπως οι διωγμοί των Εβραίων, η γραφή του είναι τόσο δυσκολοδιάβαστη.
Χωρισμένο σε κεφάλαια ανάλογα με την ηρωίδα που αφηγείται, στην αρχή ξεκινάει με την ιστορία της "Εσθήρ" στην οποία υπάρχουν ελλιπής πληροφορίες γύρω από τα πρόσωπα που την πλαισιώνουν και αυτό με δυσκόλεψε να καταλάβω για αρκετές σελίδες κάποια πράγματα και να συνδέσω τους ανθρώπους μεταξύ τους.
Ύστερα υπήρξε για περίπου στο 1/3 του βιβλίου μια ανιαρή και επαναλαμβανόμενη εξιστόρηση, βασισμένη σε περιγραφές τοπίων και γεγονότων που με κούρασαν απίστευτα σε σημείο να σκέφτομαι έντονα να το παρατήσω και τελικά να το διαβάζω χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον.
Με εξαίρεση κάποια αξιοσημείωτα κομμάτια, στο μισό σχεδόν βιβλίο ένιωθα πως η ιστορία δεν οδηγούσε σε κάποιο ουσιαστικό σημείο.
Ύστερα έφτασα στην εξιστόρηση μέσα από τα λόγια της "Νετζμά". Εκεί η ιστορία με κράτησε περισσότερο και είχε ενδιαφέρουσες περιγραφές, όμως τελικά το φινάλε δεν με δικαίωσε για την όλη προσπάθειά μου να ολοκληρώσω την ανάγνωση της.
Το βιβλίο αυτό αν και είχε όλα τα φόντα με το θέμα που πραγματευόταν να σε αγγίξει και να σε διδάξει, με απογοήτευσε και δεν κάλυψε τις προσδοκίες μου.
Βιβλίο με εξαιρετικά μηνύματα για τους νέους και όχι μόνο
Το μυθιστόρημα αυτό αν και κατατάσσεται στην κατηγορία "νεανική λογοτεχνία", ασχολείται με ένα θέμα δύσκολο και σοβαρό που με αφορά σαν άνθρωπο-μαμά και μας αφορά όλους.
Η αυτοκτονία σε νεαρές ηλικίες είναι ένα τραγικό γεγονός, με ανυπολόγιστες και αγιάτρευτες πληγές για το ευρύτερο περιβάλλον του αυτόχειρα. Σ'αυτή την ιστορία περιγράφετε μοναδικά η πολυπλοκότητα των συναισθημάτων, της σκέψης και των καταστάσεων που βιώνει ένας έφηβος άνθρωπος και κυρίως μας δείχνει με τον πιο σκληρό τρόπο πως η συμπεριφορά μας και τα λόγια μας μπορούν να επηρεάσουν, να στιγματίσουν και να "διαλύσουν" την εύθραυστη ψυχολογία ενός συνανθρώπου μας.
Τα μηνύματα του βιβλίου πολλά για νέους αλλά και μεγάλους. Η κοινωνίας μας βιώνει έτσι και αλλιώς τα τελευταία χρόνια μια "αδιάκοπη έντονη εφηβεία" σε διάφορα επίπεδα και το συναντάμε γύρω μας με πολλά νεύρα και την τάση να πληγώνουμε τους άλλους γύρω μας αγνοώντας τις συνέπειες.
Γρήγορο, με ένα πανέξυπνο τέχνασμα από ηχογραφημένες κασέτες που ξεδιπλώνουν την ιστορία και ξεκαθαρίζουν την πλοκή των γεγονότων.
Εγώ από όλη αυτή τη στενάχωρη πλοκή, θα κρατήσω το διδακτικό μήνυμα-μάθημα πως πρέπει να νοιαζόμαστε για τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μας, να δίνουμε ευκαιρία στους γυρω μας για να τους γνωρίσουμε μέσα από τα δικά μας μάτια, να μην μένουμε άπραγοι απέναντι σε αδικίες, να κάνουμε το σωστό και να σταματάμε τις λάθος συμπεριφορές.
Η ιστορία της Χάνας, είναι μια μικρή θλιβερή μεν, αλλά ουσιαστική υπενθύμιση πως οι ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται σεβασμό, αγάπη και ειλικρίνεια. Αν φερόμαστε έτσι στο διπλανό μας, σίγουρα όλοι μας θα είμασταν πιο ευτυχισμένοι.
Η Αγγελική είναι μια πολύ δυνατή γυναίκα.-
Όχι γιατί δεν φοβήθηκε στιγμή το "τέρας της αρρώστιας" που τις χτύπησε την πόρτα, αλλά γιατί τρόμαξε, απελπίστηκε, φοβήθηκε, γονάτισε και ύστερα απλά ανακάλυψε την απίστευτη δύναμη που ίσως όλοι κρύβουμε μέσα μας, σηκώθηκε και πάλεψε.
Έχασε τη μάνα της από καρκίνο λίγους μήνες πριν, με αυτόν τον σκληρό τρόπο και όμως μέσα από αυτή την οικογενειακή της τραγωδία κατάφερε να βρει "το νόημα" στο θάνατό της.
(Σελ.59
"Τι σπουδαίο μάθημα είχες φυλαγμένο για μένα, μαμά.
Πέθανες για να ζήσω. Η απόλυτη θυσία της μάνας...Σ'ευχαριστώ.
Ο θάνατος της μάνας της, την προετοίμασε ψυχικά για να παλέψει στη δική της μάχη με τον καρκίνο.")
Η αφήγησή της σε τρίτο πρόσωπο, δηλαδή να μιλά σαν να περιγράφει την ιστορία "κάποιου άλλου ανθρώπου" με άγγιξε τόσο πολύ γιατί αισθάνθηκα πως ίσως κάπως έτσι να είναι ο καρκίνος° Πονάει τόσο πολύ την ψυχή και το σώμα σου που πρέπει να βγεις έξω από σένα για να αντέξεις...
Η Αγγελική μας χάρισε απλόχερα αποτυπώνοντας την στο χαρτί, μια μαρτυρία που γίνεται μάθημα ζωής και ελπίδας για όποιον έχει την τύχη να το διαβάσει.
Αυτούς τους απλούς, καθημερινούς, άγνωστους μα τόσο γενναίους "μαχητές" της ζωής τους θαυμάζω απεριόριστα και άνευ όρων.
Ένα βιβλίο νοσταλγικό, σε μια εποχή όχι πολύ μακρινή, που η τεχνολογία δεν κατέκλυζε τη ζωή μας. Μια εποχή που ένα χαρτί και ένα μολύβι ήταν αρκετά για να βάλεις μέσα σε λίγες γραμμές το αποκορύφωμα των συναισθημάτων σου, τις πιο κρυφές σου σκέψεις, την κατάθεση της ψυχής σου.
Τα γράμματα θα είναι πάντα ένας αναντικατάστατος τρόπος επικοινωνίας, γιατί κρύβουν μέσα τους μια ιεροτελεστία μεταξύ του εαυτού μας και του χαρτιού.
Οι λέξεις πάνω σε ένα γράμμα είναι μια στιγμή ένωσης ψυχής και μυαλού.
Το βιβλίο αυτό άγγιξε με υπέροχο τρόπο ένα θέμα όπως "τα γράμματα" που εγώ προσωπικά λατρεύω.
"Τα Χαμένα Γράμματα του Γουίλιαμ Γουλφ" μας δείχνουν πως μέσα από τη δύναμη των λέξεων επηρεάζονται καταστάσεις, ανθρώπινες σχέσεις και ολόκληρες ζωές...
Ένα σύγχρονο παραμύθι για μεγάλους,με έναν σύγχρονο και εναλλακτικό "Πρίγκιπα", που αφηγείται σκόρπιες σελίδες βιβλίων στο δρομολόγιο του πρωινού τρένου.
Μια σύγχρονη και ξεχωριστή "Σταχτοπούτα" που έχασε ένα στικάκι με προσωπικά κείμενα της.
Δύο ανθρώποι γεμάτοι καλοσύνη που η μοίρα θα τους φέρει κοντά.
Μια ιστορία αγάπης μόλις ξεκινά...
Ένα βιβλίο,λίγες ιστορίες με αυτοβιογραφικές αφηγήσεις είναι ότι πιο δυνατό θα μπορούσα να διαβάσω.Ένα τέτοιο βιβλίο είναι ένας δρόμος προς την πνευματική "αθανασία".
Ενας εξαιρετικός άνθρωπος και επιστήμονας,που διέπρεψε στην ιατρική και έκανε την προσωπική,εσωτερική του υπέρβαση προσπαθώντας να φροντίζει τους ασθενείς του και από μια πιο ανθρώπινη σκοπιά πέραν της ασθένειας τους.
Διερωτήθηκε έντονα για το νόημα της ζωής στη σύντομη (δυστυχώς) πορεία της ζωής του και εμβαθύνε τις γνώσεις του πάνω στο ζήτημα αυτό στρεφόμενος στη φιλοσοφία που τόσο αγαπούσε.
Αντιμετώπισε την απροσδόκητη και δύσκολη ασθένεια του με αξιοσημείωτο θάρρος,δίνοντας τελικά ο ίδιος τα μαθήματα ζωής που τόσο αναζητούσε σε όλους εμάς.
Τούτο το βιβλίο ήταν το τελευταίο του στοίχημα ώστε να αφήσει κάτι σημαντικό πίσω του.
Και τα κατάφερε...
Ο μοναχικός Μικέλε,ζει& εργάζεται σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό&έχει μια παράξενη συνήθεια να μαζεύει τα ξεχασμένα αντικείμενα των επιβατών του τρένου,κάνοντας τα αναπόσπαστο κομμάτι της κατά τα άλλα μονότονης ζωής του.
Ντροπαλός,δεν εμπιστεύεται τους ανθρώπους&σχεδόν ανίκανος συναισθηματικά να νιώσει οτιδήποτε,πέρα από το αξεπέραστο κενό της ψυχής του από τότε που τον εγκατέλειψε η μητέρα του.
Έχοντας χάσει το δικό του "πολυτιμότερο πράγμα",την αγάπη της μάνα του,έμαθε να μην εμπιστεύεται,δεν έμαθε ποτέ πως να αγαπά,δεν ξέρει καν ποιος πραγματικά είναι.
Με αφορμή ένα κόκκινο ημερολόγιο&την αναπάντεχη γνωριμία του με την Έλενα,που θα σαρώσει στο πέρασμα της την αδιάφορη ζωή του,ο Μικέλε θα ξεκινήσει ένα ψυχοφθόρο ταξίδι αναζήτησης απαντήσεων&θα καταλήξει τελικά να ανακαλύψει τον ίδιο του τον εαυτό.
Ένας καρμικός έρωτας του σήμερα,που αγνοεί το δέσιμο του με έναν ανεκπλήρωτο και πληγωμένο έρωτα του παρελθόντος.
Μια μάνα που ψάχνει το παιδί που της άρπαξαν...
Αδίστακτοι άνθρωποι που έπαιξαν με τις ζωές άλλων.
Άνθρωποι που έθαψαν το παρελθόν για να προστατεύσουν τις πληγωμένες τους καρδιές...
Με φόντο από τα υπέροχα Γιάννενα έως και την κατανυκτική Πάτμο και από εκεί ως το όμορφο Παρίσι,θα γνωρίσετε την Μελέκ&τον Μιχάλη,τον Κωνσταντίνο&την Πέρσα...
Δεν ξέρω πόσα και ποια κομμάτια της ιστορίας είναι αληθινά,ξέρω όμως σίγουρα πως ακόμα ένα βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα με συνεπήρε και με γέμισε συναισθήματα.
Χαρακτήρες,δομημένοι με ενδιαφέρον, αριστοτεχνικά πλεγμένοι μεταξύ τους,σε μια ιστορία που στην αρχή μοιάζει με μπλεγμένο κουβάρι που όλα είναι ασύνδετα και σιγά σιγά ξετυλίγεται, εκπλήσσοντας σε συνεχώς όταν ο κάθε ήρωας βρίσκει τη θέση και το σκοπό του.
Ο Νίκος Καζαντζάκης συγκαταλέγεται στους κορυφαίους στοχαστές,συγγραφείς,προσωπικότητες όλων των εποχών και αυτό από μόνο του με έκανε πολλές φορές μέχρι τώρα να μην τολμώ να διαβάσω κάποιο έργο του.
Ενα βιβλίο γραμμένο για Εκείνον αλλά όχι από Εκείνον,ήταν η αφορμή για να με πείσει να το κάνω άμεσα...
Μετά την ανάγνωση αυτής της συναρπαστικής ιστορίας του συγγραφέα αυτού του βιβλίου,νιώθω σίγουρη,πως ο Ν.Καζαντζάκης έγραφε για να τον διαβάζουν "οι πολλοί" και όχι "οι λίγοι".
Ανακάλυψα μέσα από αυτήν την ιστορία έναν ανθρώπινο Καζαντζάκη, έκτιμησα την απλότητά του,γνώρισα πτυχές της ζωής του,ένιωσα τα συναισθήματα των οικείων του,θύμωσα με τα τόσα άδικα και υπερβολικά πυρά που δέχτηκε και τον θαύμασα ακόμα περισσότερο.
Η ουσιαστική τιμή και επιβεβαίωση πέρα από κάθε "επίσημο βραβείο",για το αξιομνημόνευτο και διαχρονικό συγγραφικό του έργο είναι που κάθε μέρα,σε κάποια γωνιά του πλανήτη κάποιος διαβάζει τα βιβλία του.
Συγχαρητήρια για την εξαίσια ιδέα αυτού του βιβλίου στον Γιώργο Πρατάνο.
Εξαιρετική πλοκή.Μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο έψαχνα και άλλαζα συνεχώς στο μυαλό μου "σενάρια" για το τέλος.Φυσικά και έπεσα έξω και εξεπλάγην με την ανατροπή!Ατμοσφαιρικό, ανατρεπτικό και άκρως κινηματογραφικό μυθιστόρημα!
Το τέχνασμα της αφήγησης σε δυο χρόνους ήταν συνδυασμένο άψογα.
Αν λατρεύεις βιβλία που μιλούν για την αληθινή ζωή ξεχωριστών ανθρώπων,τότε η εξιστόρηση αυτής της μικρής θαρραλέας Πακιστανής,θα σου δώσει μαθήματα θάρρους και πίστης για το όνειρο!
Μια οικογένεια ξεπερνώντας τα θρησκευτικά και κοινωνικά πλαίσια της χώρας τους,έδωσε φτερά στην "μικρή" Μαλάλα να ονειρευτεί το στόχο της εκπαίδευσης(που για μας είναι τόσο δεδομένο) και φωνή για να το διεκδικήσει.
Με κίνδυνο την ίδια της τη ζωή,η Μαλάλα έγινε θύμα-σύμβολο της βιαιότητας των Ταλιμπάν και κατάφερε να στρέψει πάνω της την παγκόσμια κοινότητα.
Ένα παιδί που θα θαυμάσετε με όλη σας την καρδιά για την ψυχή και το μυαλό του.
Η Μαλαλα είναι ένα παιδί-θαύμα της σύγχρονης ανθρωπότητας,μια ακτιβίστρια που υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Ενα ζωντανό μάθημα ζωής για μικρούς και μεγάλους!
Είναι τόσο γενναίο και συνάμα τόσο γενναιόδωρο,να ξεγυμνώνεις την ψυχή σου,την πορεία ζωής σου,τις πιο σκοτεινές σου στιγμές,όπως αυτές που μας περιγράφει με αστείρευτο χιούμορ,αυτοσαρκασμό,μα και τόση αλήθεια,ο εξαιρετικός Αύγουστος Κορτώ.
Είναι το τρίτο κατά σειρά βιβλίο του που πέφτει στα χέρια μου και εντελώς τυχαία η σειρά που τα έχω διαβάσει,δειλά δειλά με "έβαλε" μέσα στην ψυχή του και φυσικά δεν μου άφησε κανένα περιθώριο παρά να τον λατρέψω.
Δυνατή και συναισθηματική αφήγηση,ενός "μικρού χρονικού τρέλας",που θα μπορούσε να βιώνει ο καθένας μας.
Βρίσκω σπουδαίο το θάρρος του Πέτρου που εκτίθεται,καταγράφοντας γεγονότα της ζωής του και που μιλάει σε ένα ακόμα βιβλίο του,με τόσο άμεσο τρόπο,για την ψυχική ασθένεια που ακόμη και σήμερα παραμένει ξεκάθαρα ενα κοινωνικό ταμπού,παρόλο που ζούμε σε έναν κόσμο που γύρω μας άνθρωποι "διαλύονται" καθημερινά από τις μαυρίλες της ψυχής τους.
Ο Πέτρος μας χάρισε μέσα από τη δική του δύσκολη βιωματική εμπειρία,το πιο σπουδαίο και αισιόδοξο μήνυμα πως: "Αν έχεις γύρω σου ανθρώπους να σε αγαπούν και να σε νοιάζονται μπορείς να νικήσεις τα πάντα".
Χαίρομαι λοιπόν βαθύτατα γιατί ο Αύγουστος Κορτώ είναι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος,έχοντας πλάι του "ομορφους",γενναιόδωρους και σπάνιους ανθρώπους.
Ανατρεπτική ιστορία γεμάτη μυστήριο, που κινείται ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο, τη λογική και την τρέλα.
Πως μπλέκεται η διαδικτυακή ζωή που ζούμε πια με τόσο έντονους ρυθμούς και το ιστορικό της ψυχικής ασθένειας του πρωταγωνιστή Στέφανου;
Τελικά τι είναι πραγματικό και τι όχι;...
Γρήγορο, έξυπνο αλλά ίσως λίγο τραβηγμένο σε κάποια σημεία
Μερικές φορές για να βιώσεις "το ομορφότερο τέλος του κόσμου",πρέπει να περάσεις στιγμές αβάσταχτης απώλειας και θλίψης. Ίσως γιατί μόνο τότε,μπορείς να εκτιμήσεις απόλυτα,το όμορφο τέλος που σου προόριζε η ζωή,με την ουσιαστική και πραγματική του αξία!
Γρήγορο,έξυπνο,με εναλλαγές μεχρι το τέλος και χαρακτήρες που μπλέκονται και συνδεονται αριστοτεχνικά μεταξύ τους.
Μέσα από την περιγραφή μιας σκληρής ψυχικά καθημερινής ιστορίας,που επεκτείνεται χρονικά σε όλα τα χρόνια της ζωής της, μια γυναίκα παλεύει με τον "δαίμονα" της ψυχικής της αρρώστιας.
Η Κατερίνα μέσα από την προσωπική της αφήγηση ξεδιπλώνει τις προβληματικές σχέσεις με τους γύρω της, τη στάση του οικογενειακού της περιβάλλοντος αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
Κυρίως όμως μοιράζεται μαζί μας την ιδιαίτερη σχέση με το γιο της. Μια σχέση βαθιάς, αδιαπραγμάτευτης και αναγκαστικής για την επιβίωσή της αγάπης.
Ένα βιβλίο ωμό και σοκαριστικό για το ευρύ κοινό που αγνοεί καταστάσεις και δεδομένα γύρω από μια ψυχική ασθένεια, μα και συνάμα τόσο συναισθηματικό και ακραία αληθινό που δεν μπορεί παρά να σε συνεπάρει και να σε αγγίξει.
Θέλει τόσο ταλέντο από μέρους του συγγραφέα, ενώ σου αποκαλύπτει από την αρχή το τέλος της ιστορίας του, να σου ξεδιπλώνει τόσο μαεστρικά την πλοκή, που να δίψας να διαβάσεις σελίδα-σελίδα, για να φτάσεις τελικά σε ένα φινάλε που ήδη ξέρεις...
Για άλλη μια φορά η χειμαρρώδης γραφή του εξαιρετικού Αύγουστου Κορτώ με αφήνει γοητευμένη και με ένα σκεπτικό δίλλημα που τριγυρίζει στο μυαλό μου: τελικά το να αυτοκτονεί κανείς θέλει τεράστια δύναμη ή περίσσια δειλία;;;
Μήπως τελικά η ζωή του καθενός είναι "Ότι πρέπει"...;
Ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα.Ένα βιβλίο για το νόημα της ζωής,την αυτογνωσία και γενικά τη σημασία της ύπαρξης.
Ιστορίες γεμάτες φαντασία, που μέσα από αυτή την σκοπιά, αγγίζουν θέματα και χαρακτήρες, υπαρκτά και ανύπαρκτα.
Στο τέλος κάθε ιστορίας που φυσικά κυριαρχεί η "απώλεια", υπάρχει η αίσθηση ενός βαθύτερου νοήματος που μένει στον αναγνώστη.
15 ιστορίες λοιπόν, σαν παραμύθια για μεγάλα παιδιά!
Ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι, χάρη στην εύστοχη επιλογή ενός διαλόγου-αντιπαράθεσης, μέσα από γράμματα, ανάμεσα σε έναν μπαμπά-ισλαμολόγο, με την κόρη του που έφυγε προσχορώντας στον ISIS.
Συναίσθημα, λογική, γνώσεις, πεποιθήσεις και πίστη, συγκρούονται ψάχνοντας να βρουν τη δική τους αλήθεια.
➡"Το μίσος είναι ο θυμός των δειλών"
➡"Ο πόλεμος των πολιτισμών δεν είναι παρά ένας πόλεμος ανάμεσα σε οργανωμένες άγνοιες"
Προσπαθώντας να θυμηθείς το χτες, ανακαλύπτεις ένα καινούργιο αύριο...
Μια καθημερινή ιστορία, μιας παρέας ανθρώπων που μέσα από ένα ατύχημα καλούνται να συνεργαστούν, να ανταπεξέλθουν και να συμπαρασταθούν στον φίλο τους. Μέσα στην αναπάντεχα δύσκολη καθημερινότητα που καλούνται να βιώσουν, ξετυλίγεται το κουβάρι της προσωπικής ζωής του καθενός καθώς και οι διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ τους.
Ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα αλλά δεν είναι κάτι το συγκλονιστικο
Από τα καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει.Σε αγγίζει βαθιά και σε συνεπαίρνει.
"...τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή συχνά είναι απρόβλεπτα και σίγουρα δεν κρατούν για πάντα..."
Θα ξεκινήσω απλά λέγοντας πως το "ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΑΚΟΜΗ", είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που εχω διαβάσει.
Με συνεπήρε, με άγγιξε, με δίδαξε...
Μια ιστορία τόσο υπέροχα δομημένη, παρόλο το δυσάρεστο γεγονός, που εμπεριέχει σαν κυρίαρχο στοιχείο της πλοκής.
Και όμως, ο συγγραφέας, κατάφερε με υποδειγματικό τρόπο, να μετατρέψει την Ισμήνη του, σε μια ηρωίδα που κάνεις διαβάζοντας το βιβλίο, δεν νιώθει οίκτο.
Η Ισμήνη, μέσα από την ιστορία της μας διδάσκει το νόημα και την αξία της ζωής, μας αφυπνίζει για να αναθεωρήσουμε τα δικά μας αύριο, μέσα από γεγονότα, που ενώ σκεφτόμαστε πως "εμάς δεν θα μας συμβούν ποτέ", μπορούν εύκολα από τη μια στιγμή στην άλλη να συμβούν στη ζωή του οποιουδήποτε.
Το "ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΑΚΟΜΗ" είναι ένα μυθιστόρημα, που βάδισε αριστοτεχνικά στα μονοπάτια ενός βιβλίου "αυτοβελτίωσης" κατά τη δική μου άποψη.
Ένα βιβλίο "μάθημα ζωής" πως "...σημασία τελικά δεν έχει πόσα χρόνια ζει καθένας, αλλά πως ξοδεύει τον χρόνο που του χαρίστηκε...Η ποιότητα της ζωής μας δεν μετριέται με το χρόνο, αλλά με τις στιγμές. Η ζωή δεν μας ανήκει. Είναι ένα δώρο που οφείλουμε να μοιραστούμε κάθε μέρα με εκείνους που αγαπάμε και μας αγαπούν".
Μια όμορφη ερωτική ιστορία γεμάτη αρώματα και τοπια
❤Ένας έρωτας καρμικός, θυελλώδης, γεμάτος αισθήματα πρωτόγνωρα και πάθος.
Ένας έρωτας με εμπόδια ηθικά και συναισθηματικά.
Ένας έρωτας αναπόφευκτος και χωρίς "τέλος"!
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάνεις μια ιστορία ζωής, όπως αυτή που με θάρρος&ωμή αλήθεια, περιγράφει αυτή η γυναίκα σε αυτό το βιβλίο κατάθεση ψυχής&θάρρους.
Βιβλίο που σε οδηγεί σε βαθιά περισυλλογή, ταρακουνάει τις ηθικές αξίες σου, ανατριχιάζει κάθε κύτταρο του κορμιού σου, αν θες να λέγεσαι άνθρωπος.
Η Nadia Murad&οι ιστορίες σαν&αυτήν, είναι η αδιαμφισβήτητη απόδειξη, πως ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος, σε καμιά γωνία του πλανήτη δεν μπορεί για λόγους θρησκείας να υφίσταται καμία μορφή βίας.
Το γεγονός πως αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα συμβαίνουν στις εποχές μας είναι κάτι που με θλίβει βαθύτατα, κυρίως γιατί αυτό το ξεχωριστό κορίτσι, μας μετέφερε στην ζωή της στο χωριό της, μιλώντας με τόση αγάπη για τη ζωή που ζούσε...
Μια κοπέλα που μεγάλωνε με δυσκολίες, φτώχια, δουλεύοντας σε χωράφια, παίζοντας στα χώματα, που η μόρφωση&το σχολείο στην οποία μορφή του ήρθε στη ζωή της σαν ένα "δώρο"&όμως, περιγράφει με διάχυτη αγάπη&πληρότητα, την οικογενειακή της ευτυχία, το πολυπληθές σπίτι της, τις νύχτες που στην ταράτσα κοιμόντουσαν όλοι δίπλα δίπλα κοιτώντας τα αστέρια...Δεν ονειρεύτηκε ποτέ να φύγει απο το χωριό της, δεν έπαψε ποτέ να νιώθει το Ιράκ πατρίδα και σπίτι της. Θύματα σαν τη Nadia ήταν αμέτρητα&σοκαριστηκά πολλά για να συνεχίζουμε να αγνοούμαι πως όλα αυτά συνέβησαν&συμβαίνουν...
Ένα βίαιο&απάνθρωπο ταξίδι αιχμαλωσίας, γεμάτο βια&απώλειες, που οδήγησε σε μια απελευθέρωση που έγινε οδηγός ζωής για την ίδια, ώστε σήμερα να παλεύει για να γίνει η δίκη της φωνή " η φωνή τους".
⭐"Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να αρνηθείς σε αθώους ένα ασφαλές μέρος να ζήσουν."
Ξεχωριστή και χαρακτηριστική η γραφή της. Λάτρεψα τις λέξεις που χρησιμοποιεί και δημιουργεί τόσα συναισθήματα, ακόμα και το "," που αριστοτεχνικά έδινε τόσο νόημα σε κάποιες λέξεις.Μπροστά στο συγγραφικό της ταλέντο μόνο τα δικά της λόγια μπορούν να περιγράψουν αυτό που διάβασα...
Στην πρώτη της σελίδα η υπέροχη αυτή συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο της: "Σ'αυτούς που βρέθηκαν στην άκρη του βράχου κι ανακάλυψαν το μονοπάτι της επιστροφής.
Μα και σ'εκείνους που ακόμη το ψάχνουν."
Καυστικό χιούμορ και ωμή αλήθεια για ένα λεπτό ζήτημα όπως η αναπηρία.Ένας μικρός συναισθηματικός κα
Αυτό το εξαιρετικό βιβλίο είναι από τα πιο αληθινά, ρεαλιστικά και ωμά που έχω διαβάσει ως τώρα.
Αγγίζει ένα θέμα τόσο λεπτό και δύσκολο όπως είναι η αναπηρία, με τρόπο σοκαριστικό και εξοργιστικό για κάποιον που δεν έχει βιώσει στο στενό του περιβάλλον τι εστί "αναπηρία".
Ακόμα και γω που το ζω μέσω του συντρόφου μου 13 χρονιά πια που είμαι δίπλα του, ομολογώ πως στην αρχή ο τρόπος του μου χτύπησε ευαίσθητες χορδές, κυρίως γιατί εξιστορεί τα γεγονότα της δύσκολης ζωής με ένα παιδί με αναπηρία, με χιούμορ καυστικό και τόσο διαφορετικό που χρειάζεται να δώσεις την ευκαιρία στο βιβλίο να σε οδηγήσει πιο βαθιά, πιο παραπέρα. Όσο περνούν οι σελίδες καταλαβαίνεις την εσωτερική θλίψη και το παράπονο του γονιού, τις δυσκολίες, την αντιμετώπιση της κοινωνίας και των γύρω απέναντι τους, την αγάπη του για τα παιδιά του και τελικά την όλη ουσία της προσέγγισης του.
Ένας μικρός συναισθηματικός και διδακτικός θα έλεγα συγγραφικός θησαυρός.
Δεν είναι στο ύφος που αγαπώ.Πολύ διαφορετικό από ότι φαντάζουν.Σουρεαλιστική πλοκή που με κούρασε κ
Ομολογώ πως το βιβλίο αυτό μου άφησε διφορούμενες εντυπώσεις, ίσως γιατί το ύφος και η εξέλιξη της ιστορίας δεν ήταν αυτό που είχα φανταστεί.
Αρχικά σκιαγραφεί τη ζωή ενός ζευγαριού που μετά από χρόνια γάμου βιώνει τη φθορά και την ανία της καθημερινότητας ή οποία τους έχει οδηγήσει σε έναν γάμο συμβατικό και χωρίς ουσιαστικά συναισθήματα.
Οι περιγραφές των σκέψεων και των προβλημάτων του πρωταγωνιστεί είναι τόσο στοχευμένα που σε οδηγούν σε προσωπικό προβληματισμό και ανάλυση.
Και κάπου εκεί η πλοκή γίνεται αρκετά σουρεαλιστική (γεγονός που δεν με ξετρελαίνει) καθώς ο πρωταγωνιστής ψάχνοντας να καλύψει τα συναισθηματικά, ψυχικά και σωματικά κενά του, πλάθει έναν κεραυνοβόλο και εμμονικό έρωτα με ένα πρόσωπο που βλέπει τυχαία σε μια φωτογραφία και που δεν βρίσκεται στη ζωή (βλέπε Ζαν Εμπιτερν-γυναίκα του γνωστού ζωγράφου Μοντιλιάνι).
Γραπωμένος στη μορφή της θα δημιουργήσει μια σχέση ψύχωσης που θα τον οδηγήσει σε παρορμήσεις, λάθη και βιαιότητες με φόντο τη φθινοπωρινή πόλη της Ρώμης.
Η υπαρξιακή απόγνωση και οι ψευδαισθήσεις ενός άντρα που παλεύει με τις πληγές και τα πάθη του μοιάζουν να είναι αρκετά για να τον οδηγήσουν στην πνευματική πτώση του.
Σουρεαλιστική πλοκή που δεν με ενθουσίασε γενικά παρά τις προσδοκίες του οπισθόφυλλου
Το "Σ' ευχαριστώ για τις αναμνήσεις" εκτός από ένα χαρούμενο και φωτεινό εξώφυλλο, είναι ένα γλυκό, ευκολοδιάβαστο, γεμάτο χιούμορ (top κεφάλαιο η πρώτη επίσκεψη του 75χρονου Χένρι στο αεροδρόμιο-ακόμα γελάω) και σουρεαλιστικό βιβλίο, το οποίο χρησιμοποιεί μια μετάγγιση αίματος ως αφορμή για να συνδεθούν με έναν ανεξήγητο τρόπο δυο εντελώς άγνωστοι άνθρωποι.
Μέσα σε όλο αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό διαφόρων παράξενων γεγονότων που ξετυλίγονται, το βιβλίο κρύβει βαθύτερα μηνύματα για τις σχέσεις των ανθρώπων σε όλες τους τις μορφές, τα τραύματα του παρελθόντος, την απώλεια σε διάφορες φάσης της ζωής, τη μοναξιά, τον χωρισμό και την ανάγκη των ανθρώπων να προχωρήσουν τη ζωή τους. Και στο τέλος τέλος πως οι αναμνήσεις, μας καθορίζουν και μας συντροφεύουν στην πορεία της ζωής μας.
Στην αναζήτηση του μυστηριώδους πεπρωμένου που την καλεί, η Τζόις θα ψάξει τον Τζάστιν μέσα από απρόσμενες αναμνήσεις που την οδηγούν στις απαντήσεις που ψάχνει...
Τι γίνετε όμως όταν οι αναμνήσεις αυτές δεν είναι οι δικές σου;;;
Διηγήματα γεμάτα συναίσθημα με θέμα των έρωτα σε όλες του τις διαστάσεις
Η δεύτερη συλλογή διηγημάτων της συγγραφέως (εκδόθηκαν το 2019) και προσεγγίζουν με όλο το συναισθηματισμό που τη διακατέχει, για άλλη μια φορά το ανεξάντλητο και πάντα ενδιαφέρον θέμα του "έρωτα". Μόνο που αυτή τη φορά τα κείμενα της μοιάζουν πιο ώριμα και μιλούν για απώλειες που καίνε την ψυχή σαν φωτιά, για αγάπες που πετάχτηκαν στις φλόγες του εγωισμού, της προδοσίας, του φόβου, του θανάτου...
Μιλά για αγάπες που ματώνουν χάνονται, ελπίζουν, παλεύουν και επιβιώνουν.
*Ξεχώρισα το διήγημα:
"Ωραία Κοιμωμένη"
0
Μια όμορφη διηγηματική συλλογή γεμάτη "εικόνες αγάπης".
Η υπέροχη Σάρα-Κατερίνα Παπαδάκη κατάφερε με την πρώτη της σειρά διηγημάτων "Στιγμές...Διηγήματα Polaroid" (εκδόθηκε το 2017), να μου υπενθυμίσει πως η συγγραφή αυτού του είδους κειμένων είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο, σε πείσμα όλων αυτών που τα θεωρούν απλά "ιστοριούλες". Μέσα σε λίγες γραμμές, κάθε ιστορία που δημιούργησε προλαβαίνει να σε βάλει στον κόσμο των πρωταγωνιστών της, να σου μεταφέρει το συναίσθημα τους και να σε γεμίσει με τις εικόνες τους.
Θα χαρακτήριζα τη γραφή της αβίαστα συναισθηματική και συγκινητική, καθώς με κεντρικό άξονα την αγάπη οι ιστορίες της περιστρέφονται και τοποθετούνται σε διαφορετικές μορφές αγάπης (ερωτικές αλλά και γονιού προς το παιδί και το αντίστροφο), καθώς και διδακτική ως προς τα μηνύματα που περνάει μέσα σε αυτές τις σελίδες σε κάποιες ιστορίες με την πένα της. Στο τέλος σχεδόν κάθε διηγήματος είχα την περιέργεια να μάθω τι θα μπορούσε να συμβεί παρακάτω στους πρωταγωνιστές.
*Ξεχώρισα τα διηγήματα:
"Σ'αγαπώ" &"Αποχαιρετισμός"
Γλυκό,τρυφερό,με χιούμορ,γεμάτο συναίσθημα, όχι κάτι το ιδιαίτερο,διαβάζεται εύκολα.
Γλυκό,τρυφερό,με χιούμορ,γεμάτο συναίσθημα και τη γυναικεία μάτια μιας απελευθερωμένης γυναίκας που απευθυνόμενη στη μητέρα της που πέθανε πρόσφατα, προσπαθεί να βρει τα πατήματά της και να συμφιλιωθεί με το ουσιαστικό κενό που άφησε η απώλεια.
Με αφορμή το θάνατο αυτό,μιλά,παρατηρεί και αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους γύρω της,αξιολογεί το βάθος και τη σημαντικότητα των συναισθημάτων.
Στην διαδρομή ενός καλοκαιρινού ταξιδιού με φίλους και τα παιδιά της σε ένα μέρος που τη συνδέει με τη μαμά της άρρηκτα και με νωπή την απώλεια και το πένθος,θυμάται με τυχαίες αφορμές στιγμές από τη ζωή μαζί της. Μιλά για τη σχέση μάνας-κόρης, πως διαχειρίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων τα διάφορα μικρά, ασήμαντα ή και όχι γεγονότα που για εκείνη έχουν μείνει χαραγμένα στο μυαλό της, προφανώς γιατί όλες αυτές οι αναμνήσεις, συνθέτουν το παζλ της προσωπικότητας της μαμάς της αλλά κατ' επέκταση και της δικής της.
Επαναδιαπραγματεύεται τις σχέσεις με φίλους και τους άντρες της ζωής της, μπαίνοντας σε ένα "παιχνίδι" φλερτ και σεξ, το οποίο χρησιμοποιεί ανεπιτυχώς σαν εργαλείο, για να τη βοηθήσει να αποστασιοποιείται από το θάνατο.
Οι δυσκολίες της αρρώστιας και η ανάγκη της να νιώσει τη ζεστασιά που προσφέρει η αγάπη χωρίς τίποτα να είναι αρκετό, είναι συγκινητική.
⭐"Η ευτυχία του να είσαι ζωντανός, έτσι απλά, του να δέχεσαι το δώρο δίχως να κάνεις ερωτήσεις."
Ξεχωριστοί χαρακτήρες, σημαντικά και ουσιαστικά μηνύματα ζωής, υπέροχη πλοκή της ιστορίας.
Η ΝΟΥΡΙΝ θα σας κλέψει την καρδιά&θα οδηγήσει το μυαλό σας σε τόσες σκέψεις...
Είναι το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα που διαβάζω.Το εξώφυλλο&ο τίτλος γοητευτικός&όταν στο οπισθόφυλλο διάβασα πως η ιστορία ξετυλίγεται στον τόπο καταγωγής μου τη Σύρο,τότε απλά ανυπομονούσα να το αποκτήσω.
Εξαιρετικοί χαρακτήρες δοσμένοι σε μια πλοκή που τους βοηθά όλους να ξεδιπλωθούν&να αναδείξουν εξαιρετικά τόσα πολλά σημαντικά θέματα.Οικογενειακοί δεσμοί,κοινωνικά ζητήματα,έρωτες που πολεμούν&πολεμούνται,στερεότυπα πάσης φύσεως που επηρεάζουν τις ζωές των πρωταγωνιστών, αποφάσεις που οδηγούν σε σωστούς&λάθους δρόμους&το τόσο σπουδαίο&ευαίσθητο θέμα της υιοθεσίας.
Μέσα στην ιστορία αυτού του βιβλίου,η συγγραφέας μας δίνει γερά&πολύτιμα μηνύματα για τον ρατσισμό,τη διαφορετικότητα,την αποδοχή&την ουσιαστική επιθυμία του να γονείς γονιός.
Οι οποιεσδήποτε ενστάσεις μου για αναφορές σε συμπεριφορές που αφορούσαν στη νοοτροπία των συμπατριωτών μου,διαλύθηκαν μετά τις επεξηγήσεις της συγγραφέως στο τέλος του βιβλίου&έτσι η συγκίνηση&η περηφάνια μου εντάθηκε για το εξαίσιο μυθιστόρημα,με στοιχεία από αληθινά γεγονότα,που διάβασα αλλά&για το νησί μου τη Σύρο με τους υπέροχους ανθρώπους της.Αν έχω κάτι να τονίσω κάτι για τους Συριανούς είναι πως ανέκαθεν ήταν άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι, δεκτικοί,με ποιότητα&παιδεία ψυχής!
0
Ένα ξεχωριστό βιβλίο με ιδιαίτερο φιλανθρωπικό σκοπό που αξίζει να αγοράσετε
Τα 19 αυτά σπονδυλωτά διηγήματα είναι τόσο ξεχωριστά και μοναδικά όσο και η ίδια τους η δημιουργός. Πέρα από το θέμα τους και την ιστορία που έχουν να πουν μέσα από την ηρωίδα "Δανάη", υπάρχει ο ανιδιοτελής σκοπός που εμπεριέχει και η Αλίσια συνέδεσε με την έκδοση του°
Η ευαισθητοποίηση όλων μας απέναντι σε νοσήματα που ταλαιπωρούν συνανθρώπους μας, μέσα από την προσφορά όλων των εσόδων από το βιβλίο αποκλειστικά για την ιατρική έρευνα που γίνεται στην Ελλάδα για τα αυτοάνοσα νοσήματα και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα Ανοσολογίας του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας&Άσκησής στην Ιατρική, χάρη στη γλυκύτατη Αλίσια που γεμάτη ενσυναίσθηση και γενναιοδωρία ψυχής μας έκανε μέρος μια σπουδαίας κίνησης&προσφοράς.
Ευκολοδιάβαστο, μεθοδικό και διαφορετικό βιβλίο αυτοβελτίωσης πλεγμένο μέσα σε μια μυθιστορηματική ι
Ένα ευχάριστο, ευανάγνωστο και διαφορετικό βιβλίο "αυτοβελτίωσης", που ξεδιπλώνεται όμορφα μέσα από μια μυθιστορηματική ιστορία.
Η Καμίγ, στα 38 της χρόνια, έχοντας μια ζωή φαινομενικά ευτυχισμένη αρχίζει να αμφισβητεί μέσα της έντονα την πραγματικότητα αυτής τς ευτυχίας που την κάνει να νιώθει ανία και κενή.
Όταν στο δρόμο της βρεθεί ο "ρουτινολόγος" Κλόντ, η Καμίγ θα πάρει μέρος σε ένα παράξενο παιχνίδι μεταμόρφωσης της ζωής της, σαν μια ανθρώπινη πεταλούδα και μέσα από την ηρωίδα του βιβλίου και του "ρουτινολόγου" της, ξετυλίγεται μια "μέθοδος συμφιλίωσης με την ευτυχία", ένας δρόμος που οδηγεί στην άνθιση τους εαυτού και της ψυχής της.
Όμορφες συμβουλές για ανθρώπους που έχουν όρεξη να γεμίσουν τη ζωή τους με θετική σκέψη και προσεγγίση.
Επίσης ιδιαίτερα βοηθητικές στο τέλος του βιβλίου οι συγκεντρωτικές παρουσιάσεις των τεχνικών που αναφέρονται στην ιστορία.
Ο Έτγκαρ Κερέτ κέρδισε την καρδιά μου, διαβάζοντας για πρώτη φορά τυχαία από ένα bazaar, το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο του.
Ένα βιβλίο διηγημάτων με αυτοβιογραφικές πινελιές που συνθέτουν ένα υπέροχο σύνολο ιστοριών που διαβάζεις με απόλυτη ευχαρίστηση. Ένας άνθρωπος με φυσική ευγένεια χαρακτήρα.
Ο Ισραηλινός συγγραφέας μας μεταφέρει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από τα μάτια ενός ευφυούς, γεμάτου χιούμορ και αυτοσαρκασμό ανθρώπου των γραμμάτων, μιας χώρας που ζει στις σκιές του παρελθόντος, του πολέμου και της επιβίωσης.
Σκόρπιες αφηγήσεις μιας περιόδου επτά ετών, όπου ζώντας στο Τελ Αβίβ, γίνεται πατέρας. Πως βλέπει ένας άντρας την έλευση ενός νέου μέλους στο σπίτι; Πως βλέπουν οι άλλοι λαοί τους Ισραηλίτες; Πώς επηρέασε η καταγωγή της μαμάς του την αγάπη του για την Πολωνία; Τι παράξενες ιστορίες έχει να διηγηθεί από τα ταξίδια του σαν συγγραφέας ανά τον κόσμο;...
Όλες οι ιστορίες όσο απλοϊκές φαίνονται, προορίζονται να διδάξουν κάτι, αρκεί ο αναγνώστης να "κοιτάξει" πέρα από το προφανές και το αστείο στοιχείο και κάπου θα ξεπροβάλει ένα κρυμμένο ουσιαστικό μήνυμα, ένα συναίσθημα που μοιράζεσαι απλόχερα, μια διδαχή που αξίζει να ανακαλύψεις.
Και κάπου ανάμεσα στο χιούμορ και το σαρκασμό, ηχούν σειρήνες, σκάνε ρουκέτες και οι άνθρωποι σκαρφίζονται "ανθρώπινα σάντουιτς παστράμι". Η σκληρή καθημερινότητα σε μια χώρα που πασχίζουν να ζουν την κάθε μέρα ελπίζοντας για το αύριο.
Συγκλονιστικές περιγραφές χωρίς ωραιοποιήσεις& περιστροφές.Σου τρυπάει την ψυχή.Must-read οπωσδήποτε
Αυτό το βιβλίο το κατατάσω με διάφορα&απόλυτη βεβαιότητα ως το συγκλονιστικότερο που διάβασα ποτέ. Είναι αυτό που δυσκολεύτηκα ακόμη&να διαβάσω, καθώς αναγκαζόμουν να κάνω παύσεις για να μπορέσω να χωνέψω όσα διάβαζα&να συνεχίζω. Είναι αυτό που έχω διαβάσει από τα μέσα Φλεβάρη&δεν έχω πάψει σε διάφορες στιγμές να το φέρνω στο μυαλό μου. Είναι αυτό που πέρασε τόσος καιρός για να γράψω δυο λόγια χωρίς να ξέρω τι να πω ακριβώς... Τι θα μπορούσα εγώ, μια απλή αναγνώστρια να τολμήσω να πω, για ένα βιβλίο που η συγγραφέας αποτυπώνει τα πραγματικά γεγονότα της ζωής ενός παιδιού που κακοποιήθηκε από τον "πα-Τέρα" του. Χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς αποκρύψεις, χωρίς περιστροφές. Ότι νομίζεις πως φαντάζεσαι για μια τέτοια κατάσταση...
ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ...
Η αλήθεια που θα διαβάσεις με τόσες λεπτομέρειες θα σε χτυπήσει στο κεφάλι, θα σου διαλύσει την ψυχή, θα τριγυρίζει με σκληρές εικόνες στο μυαλό σου.
Η κακοποίηση ενός παιδιού είναι μια πολύπλευρη, τραγική, συνεχιζόμενη κατάσταση που ακολουθεί μια αθώα ψυχή στη ζωή του για πάντα.
Η γυναίκα αυτή, η Ιφιγένεια, που βίωσε την κακοποίηση&όσα ακολούθησαν στην πορεία της μετά, με τη βοήθεια της συγγραφέως μας χαρίζει ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι, δίνοντας μας την σκληρή πραγματικότητα πίσω από τις κλειστές πόρτες, μοιράζεται τους ατελείωτους δαίμονες που πάλευε χρόνια ολόκληρα να νικήσει.
Αν είσαι σωστός γονιός, ΜΑΝΑ με όλη τη σημασία της λέξεις, μα πάνω από όλα Άνθρωπος, δεν μπορεί παρά να σε αλλάξει αυτό το βιβλίο για πάντα. Είναι αυτό που όταν διαβάσεις μετά δεν θα έχεις καμία δικαιολογία να σιωπάς μπροστά σε τέτοια περιστατικά. Γιατί θα ξέρεις... Και δεν θα μπορείς πια να συμμετέχεις "στον κύκλο της σιωπής".
Ένα βιβλίο γεμάτο κρυμμένες αλληγορίες.Εξαιρετικο!
Η Δέσποινα μεγάλωσε φτωχικά στα βουνά ενός χωριού από καλοκάγαθους γονείς. Ίσως χάρη σ'αυτούς, παρά το ψέμα που αναγκάστηκε να πει στον πανικό για την εγκυμοσύνη της, η ψυχή της ήταν γεννημένη να γίνει "Μάνα" με όλη τη σημασία της λέξης.
Η ζωή θα της χαρίσει έναν βασανισμένο μα υπέροχο άνθρωπο να της σταθεί βράχος. Ο Σήφης θα γίνει σύντροφος&πατέρας του μονάκριβου Χρήστου. Και όση ευτυχία απέκτησε δεν την μετριάσαν ούτε οι δυσκολίες, τα οικογενειακά προβλήματα του Σήφη, μήτε η κατοχή&η Χούντα. Εξάλλου τα όνειρά της ήταν μικρά&τα είχε πλάι της. Το Σήφη&το Χρήστο.
Και τον μεγαλώνει λατρεύονταν τον-"αν κόψω τώρα, εδώ το χέρι μου, θα τρέξει Χρήστος".
Στα 33 του ο μοναχογιός της χάνει τη ζωή του με παράξενες συνθήκες, φυλακισμένος απ'τη Χούντα. Λογίζεται για ήρωας, μα για κείνη είναι ο γιόκας της&καμιά τιμή δεν απαλείνει τον πόνο&την απώλεια. Χάνει τον κόσμο της. Πνίγεται στη μοναξιά, το θυμό, τα οράματα για μια κόρη που δεν είχε ποτέ.
Και στο τέλος όλων αυτών, ένας φίλος του νεκρού Χρήστου, θα της αποκαλύψει ένα μυστικό φυλαγμένο για χρόνια τόσο κοντά της, που θα της δώσει την ελπίδα που πάσχιζε να βρει για να αντέχει να ζει.
Όταν διαβάζω βιβλία του Κορτώ έχω πάντα την ίδια αίσθηση πως έχει το χάρισμα να καταλαβαίνει τις γυναίκες τόσο καλά. Κυρίως τις βασανισμένες. Λατρεύω πως περιγράφει τα συναισθήματά τους, σαν να διαβάζει τις ψυχές τους. Δεν είναι τυχαίο ίσως που έχει δημιουργήσει με το μυαλό του, συγκλονιστικούς γυναικείους χαρακτήρες. Ίσως τις θαυμάζει&τις παρατηρεί πολύ. Ίσως τις αγαπά με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Γι'αυτό τους δίνει φωνή μέσα από την πένα του. Όπως στη Δέσποινα...
⭐"πως με πονάει αυτό το "ήταν"-τέσσερα γράμματα ξυράφια που δεν αφήνουν την πληγή να κλείσει."
83 σελίδες ενός μικροσκοπικού οπτικά βιβλίου, φτάνουν για να κάνεις μια "συμφωνία ζωής".
Όταν το τέλος της ζωής του πλησιάζει°και το ξέρει, είναι πιο εύκολο να κάνει τον απολογισμό του, να αναγνωρίσει με κυνισμό τα λάθη του και να δει ξεκάθαρα την αξία του εαυτού του και των γύρω του.
Και κει στο τέλος της διαδρομής της ζωής συνειδητοποιεί πως μπορεί να απέτυχε σε προσωπικές του σχέσεις, κυρίως με το γιό του, όμως μπορεί να αλλάξει τη μοίρα ενός 5χρονου κοριτσιού με καρκίνο. Με ποιο κόστος...;
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογό του: " Αυτή είναι μια ιστορία για το τίμημα που πληρώνεις όταν σώζεις μια ζωή. Όταν δεν αρκεί απλώς να θυσιάσεις το μέλλον σου, αλλά και την ιστορία σου. Όταν δεν αρκεί απλώς να θυσιάσεις τα μέρη προς τα οποία κατευθύνεσαι, αλλά και όλα σου τα ίχνη. Αν ήταν να θυσιάσεις τα πάντα, ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε για ποιόν θα το έκανες;"
Βαθυστόχαστο, αλληγορικό, εμπνευσμένο και διδακτικό.
Ρομαντικό και ευκολοδιάβαστο.Τιποτα το συναρπαστικό
Η Ρέιτσελ και ο Άντι συναντιούνται τυχαία σε ένα νοσοκομείο. Είναι δύο οκτάχρονα παιδιά μεγαλωμένα σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, μα τους ενώνει ένα κοινό στοιχείο. Πέρασαν για άλλους λόγους ο καθένας δύσκολα παιδικά χρόνια. Η πρώτη τους συνάντηση θα χαράξει τον έναν στην ψυχή του άλλου.
8χρόνια μετά, έφηβοι πια θα ξανασυναντηθούν και ένας αναπόφευκτος, καρμικός έρωτας θα ξεκινήσει την πορεία του.
Προσμονή, έρωτας, πάθος εξελίσσονται σε μια σπουδαία βαθιά αγάπη που στο πέρασμα των χρόνων "θα χάνεται", θα γυρίζει, μα ποτέ δεν θα ξεχνιέται από τη Ρέιτσελ και τον Άντι.
Μια παράλληλη χρονολογική εξιστόρηση της ζωής των πρωταγωνιστών, που σε μεταφέρει σε όλο το βιβλίο ανάμεσα στις ζωές τους.
Τρυφερό και συγκινητικό το "Ποιον αγαπάς;", θα σε παρασύρει σε μια ιστορία που η αγάπη ξεπερνά τις τραυματικές στιγμές που πονούν τον καθένα, τις θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές, τις κοινωνικές ανισότητες. Σε μια αγάπη που τα όνειρα και οι επιλογές για το μέλλον μπορεί να αλλάζουν τις ζωές τους καθώς μεγαλώνουν και για όλα εκείνα, τα πιο σημαντικά που δεν αλλάζουν ποτέ.❤
"ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΟΝΕΣΕΙ" (Το μυστικό ημερολόγιο ενός νέου γιατρού)-Adam Kay
"ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΟΝΕΣΕΙ"
(Το μυστικό ημερολόγιο ενός νέου γιατρού)
Adam Kay
@ekdoseisklidarithmos
Ο Άνταμ πέρασε κάθε στάδιο εκπαίδευσης και κάθε διαδικασία ιεραρχίας για να γίνει γιατρός. Και ενώ για πολλούς από μας μια τέτοια δουλειά είναι συνυφασμένη με λέξεις όπως χρήμα, δόξα, δύναμη και ανέσεις, ο Άνταμ έρχεται με ένα βιβλίο σωστό χαστούκι, να σε βάλει στον σκληρό κόσμο ενός κρατικού νοσοκομείου της Αγγλίας.
Και μπορεί οι περιγραφές του να περιέχουν τη γνωστή δόση "αναισθησίας", που συνήθως διακατέχει έναν γιατρό και το δικό του χιουμοριστικό τρόπο για να μας διηγηθεί τα αμέτρητα περιστατικά-ιστορίες από τα χρόνια του ως γιατρός, εν τούτη κάθισε αναπαυτικά και ετοιμάσου να τον ακολουθήσεις σε 97 ώρες εβδομαδιαίας δουλείας, βάρδιες σε κάθε είδους γιορτές, αμέτρητες ώρες γραφειοκρατίας, μετακινήσεων από πόστο σε πόστο, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, αδιανόητες ώρες αϋπνίας, αφυδάτωσης, συναισθηματικής καταρρεύσης, τεράστιων ευθυνών, αποφάσεις κυριολεκτικά ζωής και θανάτου, απειροελάχιστου χρόνου για προσωπική ζωή και υποχρεώσεις, εξωπραγματική αίσθηση κούρασης και στην κορυφή όλων αυτών να νιώθεις σπανίως την αναγνώριση από ανώτερους και πολλές φορές από τους ίδιους τους ασθενείς.
ΤΙ..; Σοκαρίστηκες;...
Καλώς ήρθες στην καθημερινότητα ενός κρατικού γιατρού της Αγγλίας.
Μετά από αυτό το βιβλίο η απόφαση του Άνταμ να παρατήσει την ιατρική θα πάψει να σου μοιάζει τόσο σαν "τρέλα".
Find me on instagram
@readandcapture_by_mariaroussou
0
Μια ιστορία για την αγάπη που περιμένει τον καθένα εκεί έξω.Αρκει να την κυνηγήσεις
Η Σαμ είναι μια γυναίκα σχεδόν 40, άνεργη, μέσα σε ένα γάμο που έχει σβήσει προ πολλού και βυθισμένη στα χρέη.
Με μια ασήμαντη αφορμή, θα ξεθάψει από την ντουλάπα της τα 7γράμματα ενός αστραπιαίου και έντονου έρωτα, που έζησε 20χρόνια πριν σε μια εξόρμηση στη Γαλλία. Μαζί με αυτά θα βγουν στην επιφάνεια τα κρυμμένα συναισθήματά της και η περιέργεια για τον άντρα που γνώρισε τότε.
Ο Ζαν-Λικ ήταν ένας έρωτας στο οποίο η Σαμ δεν ενέδωσε, βυθισμένη στις ανασφάλειες και στα τραύματα που της άφησε ο πατέρας της εγκαταλείποντας την από μικρή.
20χρόνια μετά, με τη βοήθεια της τεχνολογίας η Σαμ θα στείλει μια απάντηση που χρωστούσε χρόνια.
Μια περιπέτεια ξεκινά για δυο ανθρώπους που τους χωρίζει ένας ολόκληρος ωκεανός μα τους ενώνει το σύμπαν της αγάπης.
Ένας άντρας που έχει πάθος για την ιστορία και με το ίδιο πάθος θα ξαναφτιάξει από την αρχή την ιστορία της δικής τους αγάπης. Μια γυναίκα που πάλεψε με χίλια δυο εμπόδια για να αποκτήσει την ευτυχία που δικαιούνταν. Μια πραγματική ιστορία αγάπης σαν παραμύθι, γι'αυτόν τον έρωτα που περίμενε δυο δεκαετίες για να βρει το δρόμο και τον τρόπο να ενώσει δυο καρδιές που ανήκαν σαν από πάντα, μαζί!
Μια γλυκιά και ανάλαφρη εξιστόρηση, που ακριβώς επειδή αφορά πραγματικά γεγονότα, στερείται ίσως την μυθιστορηματική μάτια που θα με συνέπαιρνε σαν αναγνώστρια. Παρολ'αυτά χαίρομαι που η Σαμ έκανε το σύγχρονο παραμύθι της ζωής της βιβλίο.
Από τα πιο σημαντικά βιβλία που έχω διαβάσει. Μια μαρτυρία τόσο μεστή και διδακτική, πέρα από το προφανές ενδιαφέρον των συγκεκριμένων γεγονότων της ιστορίας.
Η άδικη και πέρα από κάθε ανθρώπινη και δημοκρατική λογική φυλάκιση του σπουδαίου συγγραφέα και δημοσιογράφου Ahmet Altan, ήταν η αφορμή για να ξεδιπλώσει στην αφήγησή του την εμπειρία του εγκλεισμού του στη φυλακή, μέσα από μια σκοπιά ενδοσκόπησης και βαθύτατου στοχασμού.
Αφηγείται πέρα από όσα φαντάζεσαι πως θα διαβάσεις. Για το φόβο που γεννά δύναμη, για το μυαλό, τη φαντασία και τις σκέψεις που τρέφουν την ελπίδα, για τη ζωτική σημαντικότητα του χρόνου, για τις συζητήσεις και τις φιλοσοφικές αναζητήσεις που φέρνουν την παρηγοριά. Για τα όνειρα και τις αναμνήσεις που σε κρατούν ζωντανό μα παράλληλα σε διαλύουν.
Ένας άνθρωπος με βαθιά κοινωνική και πνευματική μόρφωση, που ήταν το "όπλο" του ώστε να μην πνίγει μέσα στην αδικία που βιώνει, κατάφερε να γίνει σύμβολο ελευθερίας, σε μια χώρα που βουλιάζει στον αυταρχισμό και την καταπίεση.
Γιατί ο νους δεν φυλακίζεται...
Καθηλωτικό, σοκαριστικό, διαχρονικό.
Αυτή η ιστορία θα σε συγκλονίσει.Μας μετέφερε αριστοτεχνικά μια ιστορία που άξιζε να υποθει
Όταν τελείωσα αυτό το βιβλίο&ήταν το 4ο του ίδιου συγγραφέα που διάβαζα,πίστευα πως επειδή ήταν το πρώτο του εγχείρημα, ίσως θα ήταν "ανώριμο" συγγραφικά...Πόσο λάθος έκανα...
Η ιστορία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, με συγκλονιστικές σκηνές που ακόμα&σήμερα τριγυρίζουν στο μυαλό&την ψυχή μου. Συνήθως δεν μου αρέσουν ιστορίες που αναφέρονται σε περιόδους πολέμων&γι'αυτό αγνοώ πολλά γεγονότα της ίδιας μας της ιστορίας.
Ίσως δεν αντέχω να διαβάσω τέτοια περιστατικά&να έρχομαι αντιμέτωπη με την αλήθεια...
Το βιβλίο αυτό λοιπόν ήταν για άλλη μια φορά η απόδειξη πως αν κάνεις κάτι καλά ακόμα&κάποια σαν εμένα που ήταν προκατειλημμένη για το θέμα κατάφερε να με συνεπάρει.
Δυο νέοι άνθρωποι του σήμερα ερωτεύονται έντονα&ζουν με πάθος τις μέρες τους.
Η Ανίτα έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρόλο που η ζωή της είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με αυτήν.
Ο Δημήτρης δεν έχει ποτέ επισκεφθεί το Νησί καταγωγής της μητέρας του. Με αφορμή την τελευταία επιθυμία του θείου του, θα γνωρίσει το Νησί&θα ξετυλίξει άθελά του το νήμα μια συγκλονιστικής ιστορίας την εποχή του πολέμου του 1940, που αφορά την οικογένειά του.
Μια ιστορία του παρελθόντος κινηματογραφική, με γεγονότα&σκηνές που θα σας συγκλονίσουν&πρωταγωνίστρια όλων μια αληθινή αγάπη, από αυτές που γεννιούνται, καρτερούν&αντέχουν για μια ζωή...
Πως το χτες συνδέεται με το σήμερα;
Πως η οικογένεια του Δημήτρη&της Ανίτας μπλέκονται στα παιχνίδια της μοίρας;
Θα αντέξουν το βάρος&τις αποκαλύψεις;
Θα καταφέρει αυτή η αγάπη να κρατήσει για πάντα&να τιμήσει "τη ζωή που έλειπε";
Το βρήκα λίγο κουραστικό στην αφήγηση παρόλο το ενδιαφέρον του
Ο Τόπος" είναι ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, που μιλά για μια εποχή που δεν γνώρισα και δεν μπορώ ούτε καν να φανταστώ. Αφορμή για την αφήγηση αυτής της ιστορίας είναι ο θάνατος του πατέρα της συγγραφέως. Ενός πατέρα που ανατρέχοντας στο παρελθόν της ζωής του θα σκιαγραφήσει το περιβάλλον και τον τρόπο που μεγάλωσε, το τι ήταν σημαντικό για να είναι εκείνος ευτυχής, τι ονειρευόταν για το παιδί του και πως όλα αυτά οδήγησαν στη σχέση του με εκείνη, στο πως τον θυμάται.
Η Annie Ernaux μας μεταφέρει σε εποχές δύσκολες για τα δικά μας σύγχρονα μάτια, σε συμπεριφορές ανθρώπων που φαντάζουν "σκληρές" όμως ετσι ήταν η ζωή... Σε ανθρώπους που τους καθοδηγούσε η επιβίωση, τα πρέπει, οι κοινωνικές αντιλήψεις και πολύ λιγότερο το συναίσθημα. Καταπιάνεται με τη σχέση μπαμπά-κόρης, όπως τη βίωσε η ίδια και πως το χάσμα και η εξέλιξη των γενεών που ακολουθούν, απομακρύνει και τελικά αποξενώνει ακόμα και ανθρώπους που τους ενώνουν οικογενειακοί δεσμοί καρδιάς.
Όλα αυτά σε μια αφήγηση που συνεχώς νιώθεις πως τα συναισθήματα καταπιέζονται και συγκρατούνται.
Τα μυστικά της ζωής είναι δίπλα μας! Ανακάλυψε τα!
Μια εξαιρετική προσπάθεια που βασίστηκε σε μια έρευνα με συνεντεύξεις,σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων άνω των 60ετών, απέφερε ένα βιβλίο πολύτιμο τόσο όσο περιγράφει και ο τίτλος του.
Ένα βιβλίο δώρο στους ανθρώπους από άλλους συνανθρώπους μας που στο πέρασμα της ζωής, ανακάλυψαν "μυστικά" για μια ζωή γεμάτη νόημα. Μυστικά που ίσως σου φαίνονται "απλά" ή "κοινότυπα". Μυστικά που ξέρεις, όμως σχεδόν σίγουρα δεν εκτιμάς την σημασία τους και δεν τα κάνεις πράξη.
Θα γεμίσεις αισιοδοξία από τη σοφία αυτών των ανθρώπων και θα βρεις λόγους και τρόπους για να εφαρμόσεις τις πολύτιμες συμβουλές τους που κρύβονται μέσα στις σελίδες αυτές. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις τη θέληση να "διορθώσεις" και να βελτιώσεις τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι και ουσιαστικά ζεις τη ζωή σου.
(Ένα απειροελάχιστο μείον, οι κάποιες επαναλήψεις του συγγραφέα σε πρόλογο και επίλογο τις οποίες θεωρώ περιττές γιατί κουράζουν αφού αναφέρονται τόσο απλά και κατανοητά στη διαρκεία της ανάγνωσης του βιβλίου)
Μια παράξενη ανθρώπινη σχέση αναπτύσσετε μέσα στην παράνοια του κυνηγητού των Εβραίων
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τα απάνθρωπα εγκλήματα κατά των Εβραίων, ξετυλίγεται η ιστορία της μικρής 7χρονης, ορφανής,εβραιοπούλας Ρενέ. Περιπλανιέται και κρύβεται από την οικογένεια σε οικογένεια με την ελπίδα της επιβίωσης,ζώντας στον κίνδυνο,τον κατατρεγμό,την αφάνεια.
"Τα μικρά Εβραιόπουλα είναι συνήθως ισοπεδωμένα από φόβο...", "Η Ρενέ είναι διαφορετική"..."Στα μάτια της χορεύουν φλόγες."
Από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας η μικρή Ρενέ θα βρεθεί στα χέρια του Γερμανού στρατιώτη Ματίας,ο οποίος κόντρα στην απανθρωπιά, θα "μαγευτεί" από το παιδικό της βλέμμα και αψηφώντας αυτό που θα έπρεπε να κάνει της χαρίζει τη ζωή.
Πώς θα επιβιώσει ένας Γερμανός στρατιώτης που προσπαθεί να σώσει τον ίδιο τον "εχθρό";
Τι είναι αυτό που τελικά τον συνδέει τόσο παράξενα με τη μικρή και πως θα εξελιχθεί η σχέση του μαζί της;
Ένα μυθιστόρημα σκληρό για την εποχή του παραλογισμού των Ναζί που θα αμαυρώνει για πάντα την ιστορία του ανθρώπινου είδους,που αφηγείται την ελπίδα που γεννιέται ακόμα και από τις στάχτες του πολέμου, από τα απομεινάρια των ανθρώπινων συναισθημάτων, αλλά και για την ικανότητα της λέξης "Εβραίος"να απογυμνώνει την πραγματικότητα της ψυχής των ανθρώπων.
Η Ισρά, μια νεαρή Παλαιστίνια βρέθηκε το 1990 εν μια νυκτί παντρεμένη στο Μπρούκλιν της Αμερικής, με έναν ομόθρησκό της. Μέσα της είχε την ελπίδα πως αυτό το ταξίδι στην άλλη άκρη της γης θα σηματοδοτούσε μια σειρά από "ελευθερίες" που στην πατρίδα της ήταν αδύνατες. Πόσο λάθος έκανε...
Η Ντεγκά είναι η πρωτότοκη κόρη της Ισρά, είναι σχεδόν 18& μας διηγείται πως ζει μια μουσουλμάνα στο Μπρούκλιν το 2008. Μην ξεγιελιέστε πως απ'το 1990 έως το 2008 υπήρξε κάποια πρόοδος στα δικαιώματα& τις ελευθερίες μιας γυναίκας.
Η υπακοή, η υποταγή& η σωματική βία είναι η πορεία κάθε γυναίκας. Ο γάμος& η μητρότητα η μόνη επιλογή.
Θα διαβάσεις ιστορίες για γυναίκες χωρίς καμία αξίωση για την ίδια τους τη ζωή. Που τους απαγορεύεται η μόρφωση& το διάβασμα ώστε να μην βρίσκουν την αυτοπεποίθηση& τις γνώσεις που ίσως οδηγήσουν σε διέξοδο από το Γολγοθά μιας ζωής χωρίς νόημα.
Πληγωμένες γυναίκες παλαιότερων γενεών που ενώ ξέρουν τι επιφυλάσσει το μέλλον για τις νέες& τη σκληρότητα που τις περιμένει, δεν κάνουν τίποτα για να τελειώσει αυτός ο φαύλος κύκλος βίας, εξευτελισμού ακόμα και θανάτου για κάποιες από αυτές.
Η Φαρίντα, η Ισρά& η Ντεγκά είναι κάποιες απ'τις γυναίκες που βουλιάζουν στο πυκνό σκοτάδι της παρερμηνείας μιας θρησκείας, που ενώ διδάσκει το σεβασμό προς αυτές, αφήνει τους άντρες να τις βυθίζουν στο κενό της απόλυτης απαξίωσης.
Σοκαριστικές περιγραφές που θα σας αγγίξουν& θα σας θυμόσουν βαθιά. Ένα βιβλίο υπενθύμιση πως τα δικαιώματα των γυναικών ανά τον κόσμο, ακόμα& εν έτη 2020 είναι ένα πρόβλημα υπαρκτό, πολύπλευρο& θλιβερό.
Ένας κατά συρροή δολοφόνος βρίσκεται ήδη ένα χρόνο τώρα, φυλακισμένος σε ψυχιατρική κλινική του Βερολίνου.
Όμως το τελευταίο του "θύμα", ο 6χρονος Μαξ δεν έχει ακόμα βρεθεί και ο ψυχοπαθής Γκίντο Τράμνιτς αρνείται να αποκαλύψει οτιδήποτε για τον μικρό αγνοούμενο. Και κάπου εκεί ο μπαμπάς του Μαξ, ορμώμενος από "το θάρρος της απόγνωσης", βάζει σε εφαρμογή ένα παρακινδυνευμένο, σχεδόν αυτοκτονικό σχέδιο ώστε να γίνει ο ίδιος τρόφιμος της ψυχιατρικής κλινικής και να προσεγγίσει το δολοφόνο του γιού του.
"Όταν έχεις χάσει ήδη ότι σημαντικό είχες στη ζωή σου, δεν μπορεί να σου συμβεί κάτι χειρότερο, οπότε είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα αρκεί να μάθεις την αλήθεια..."
Μια αλήθεια που πολλές φορές το μυαλό δεν αντέχει...
Ένα βιβλίο που ξεδιπλώνει την ανεξάντλητη αλλά και παρανοϊκή δύναμη που κρύβει ένας γονιός προκειμένου να ανακαλύψει την τύχη του παιδιού του.
Σκληρό και ανατρεπτικό όπως και όλα τα βιβλία του Sebastian Fitzek. Γιατί όπως σε όσα βιβλία του έχω διαβάσει, έτσι και εδώ τελικά τίποτα και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται...