Σπαρταριστη η σειρά, αρκετά καλό το βιβλίο, με τις υπερβολές του, τα πάνω και τα κάτω του, τις καλές και τις κακές στιγμές του, τις υστερίες και την συγκίνησή του, όπως περίπου και η ελληνική κοινωνία την εποχή που περιγράφεται. Αξίζει να διαβαστεί έστω και την εμπειρία.
Όταν το είχα διαβάσει μου είχε φανεί ενδιαφέρον, αλλά αυτή τη στιγμή αδυνατω να θυμηθώ καθαρά την υπόθεση, ούτε αν και τι ήταν εκείνο που μου άρεσε. Βαθμολογώ καθαρά την αίσθηση που θυμάμαι πως μου είχε αφήσει τότε.
Από εκείνα τα βιβλία που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις. Οπωσδήποτε. Ευαισθησία, συγκίνηση, ψυχογραφήσεις με ουσιαστικό βάθος, μοναδική γραφή, εξαιρετικη ατμόσφαιρα
Η ιστορία πολύ καλή κι ενδιαφέρουσα. Η ανάπτυξη και η πλοκή χωλαίνουν σε αρκετά σημεία, ενώ σε άλλα ο συγγραφέας τραβάει το μελόδραμα στα άκρα, με αποτέλεσμα να με κουράσει γρήγορα. (Η σειρά στην τηλεόραση παρακολουθείται πιο ευχάριστα)
Καλό. Πάρα πολύ καλό. Με εξέπληξε με ευχάριστο τρόπο και σίγουρα με καθήλωσε στις σελίδες του
0
Πολύ καλό
Νομίζω πως όλοι πρέπει κάποια στιγμή να το διαβάσουν, οποία κι αν είναι η ιδιαίτερη οπτική τους πάνω στους μύθους και την ιστορία του αρχαίου κόσμου. Γραφή γεμάτη ευαισθησία και νεύρο ταυτόχρονα, υπέροχες περιγραφές, καταπληκτικές σκιαγραφήσεις.
0
Αρκετά καλό
Όχι απο τα βιβλία που συνήθως διαβάζω, αλλά από τη στιγμή που το άνοιξα η ανάγνωση ήταν συνεχής, χωρίς να βρεθώ ή να παρατηρήσω χαλάρωση της συνοχής στην πλοκή. Μου άφησε μια αδιόρατη θλίψη.
Δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλισέ των προηγούμενων βιβλίων της, όμως ας μην ξεχνάμε πως αυτά την καταξίωσαν σε ένα ευρύ κοινό, που ίσως ενοχληθεί σε μια προσπάθεια να γράψει κάτι διαφορετικό.
Η συγγραφέας αφηγείται αισθήματα των ενήλικων ηρώων και ηρωίδων της, τις μεταξύ τους σχέσεις, φιλικές και ερωτικές, σχολιάζει και τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρεται να δείξει με ποιον τρόπο η νεαρή ηρωίδα ενηλικιώνεται, παρέα με κορίτσια και αγόρια για τα οποία το σεξ αποτελεί βασικό ζήτημα στη ζωή τους.
Σ' ενα χωριουδάκι της Νορβηγίας, δύο αδέλφια μεγαλώνουν με τους αργούς ρυθμούς της επαρχιακής ζωής. Μέχρι τη μέρα που το αυτοκίνητο των γονιών τους γλιστράει στον γκρεμό και οι γονείς σκοτώνονται επί τόπου. Ο ένας αδελφός μένει στο χωριό, δουλεύει χωρίς μεγάλα όνειρα και φιλοδοξίες. Ο άλλος παίρνει υποτροφία για την Αμερική, πέφτει με τα μούτρα στις επιχειρήσεις, μεταναστεύει στον Καναδά και κάποια στιγμή επιστρέφει επιτυχημένος στο χωριό του μαζί με την σύζυγό του, έχοντας ως σχέδιο να χτίσει ένα ξενοδοχείο στα ορεινά του χωριού σε μια επένδυση που θα συμμετάσχουν όλοι οι κάτοικοι χωρίς να βάλουν κεφάλαια. Σταδιακά η αισιοδοξία των σχεδίων θα αρχίσουν να θαμπώνουν, καθώς το παρελθόν δεν τους αφήνει να ξεφύγουν. Όπως συμβαίνει πάντοτε στα μικρά μέρη, μυστικά και ψέματα λιμνάζουν κάτω από την ατάραχη επιφάνεια των οικογενειακών σχέσεων.
Απαλλαγμένος εδώ από τα κλισέ του στάνταρ αστυνομικού στοιχείου που τον χαρακτηρίζουν, ο Χόλε ξετυλίγει ένα μοναδικό λογοτεχνικό ταλέντο που τον εντάσσει επάξια ανάμεσα στους σπουδαίους σύγχρονους συγγραφείς, αποδεικνύοντας την εξαιρετική ικανότητά του στις περιγραφές φυσικών και ψυχολογικών τοπίων.
2
Καλογραμμένο και αγωνιώδες
Πόσο εύκολο είναι να ξεκινήσει η φήμη. Αρκεί ένα απλό σχόλιο ή μια κατηγορία. Αλλά όσο εύκολο είναι να ξεκινήσει, τόσο δύσκολο είναι να σταματήσεις την εξάπλωσή της. Σχεδόν αδύνατο.
Όταν η Τζοάνα ακούει μια φήμη στην είσοδο του σχολείου, δεν έχει κανένα σκοπό να τη διαδώσει. Όμως, η ανάγκη για αποδοχή από τις άλλες μητέρες την κάνει να παραβεί τις αρχές της. Το ένα σχόλιο φέρνει το άλλο και τώρα πια δεν υπάρχει γυρισμός...
Ποια είναι η δολοφόνος που ζει ανάμεσά τους;
Μέχρι το τέλος, θα τους υποψιαστείς όλους, ακόμα κι εσένα τον ίδιο, εκτός ίσως από τον πραγματικό δολοφόνο.
Δυνατή πλοκή και υπέροχοι χαρακτήρες που συνθέτουν ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα. Θα σας κρατήσει σε αγωνία μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Το βιβλίο που μας δίνει η Lindsay είναι μια ιστορία σαν και αυτές της Αγκάθα, με μόνη διαφορά ότι σε αυτήν την ιστορία ο πρωταγωνιστής δεν είναι ο Ηρακλής Πουαρό αλλά η δημιουργός του, η οποία προσπαθώντας να ξεπεράσει της διαζύγιό της ταξιδεύει με το Όριαν Εξπρές για την Βαγδάτη. Σε αντίθεση όμως με τον Πουαρώ δεν μπορεί να εξιχνιάσει τα μυστήρια που συναντά σε αυτό το ταξίδι. Πιστή στο στυλ και το κλίμα των ιστοριών της Αγκάθα, η συγγραφέας αναπαριστά με ακρίβεια την ατμόσφαιρα της εποχής, σε βάζει για τα καλά μέσα στο βιβλίο, γίνεσαι όχι ένας χαρακτήρας, αλλά πολλοί.
Ωραία πλοκή και ανατροπές που σε κρατούν από την αρχή μέχρι το τέλος και σε καθηλώνουν.
Δύο αδελφές και ανάμεσά τους ένας άντρας, ο οποίος όταν κάνει την επιλογή του, θα αφήσει πίσω του θύματα, με πρώτο τον εαυτό του.
Ένας διπλός φόνος που έλαβε χώρα πολλά χρόνια πριν, αναζητά ακόμη δικαίωση.
Ο άντρας που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις παραισθήσεις της αρρώστιας του, η κοπέλα που ψάχνει το παρελθόν και την ταυτότητα της, το σπίτι που κρύβει καλά τα μυστικά του πίσω από τη φαινομενική αδιαφορία και την ακινησία του.
Αστυνομικό σε βαθμό που δεν κουράζει με φλυαρίες, αισθηματικό ως εκεί που πρέπει, σκοτεινό και μυστηριώδες καθ'όλη τη διάρκεια του, ακόμη και στο τέλος. Το οποίο όταν φτάνει, πέρα από την έκπληξη κρύβει μέσα του και την μοναξιά του αναγνώστη όταν έχει τελειώσει κάτι πραγματικά καλό και ξέρει πως ίσως αργήσει να διαβάσει κάτι ανάλογο.
Το διάβαζα σε δόσεις και δε θα έλεγα πως όταν το έκλεινα ανυπομονούσα να το ανοίξω και πάλι. Έκανε αρκετές φορές κοιλιά και σε μερικά σημεία έπιασα τον εαυτό μου να γυρνάει σελίδες, ρίχνοντας μόνο μια βιαστική ματιά. Αν ήταν λίγο πιο σύντομο και πιο σφιχτή η πλοκή, ίσως να με κρατούσε περισσότερο. Καλή η γραφή του, και προς το τελος γινεται αρκετά πιο ενδιαφέρον.
Ο Πουαρώ μεγαλουργεί κι εμείς μένουμε να τον θαυμάζουμε, τόσο για τον ιδιόρρυθμο, αλλα γοητευτικό παρόλα αυτά χαρακτήρα του, όσο και για τις σχεδόν μεταφυσικές ικανότητές του.
Έντονη ατμόσφαιρα, καλά στημένο σκηνικό, δυνατή και σφιχτή πλοκή, ρέουσα γραφή. Περιμένω όμως περισσότερα στο μέλλον από τον συγγραφέα. Τουλάχιστον αυτο άφησε να διαφανεί.
Καθηλωτικο, μέχρι τη στιγμη7που αρχιζεις6να μαντεύεις τη συνέχεια και το τέλος. Όμως εξακολουθείς να το διαβάζεις με αμείωτο ενδιαφέρον. Βρήκα επίσης εξαιρετική τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, όπως και η ανάλυση των συναισθημάτων.
Ενδοοικογενειακή βία, που χτυπά σαν καταπέλτης επάνω στην κάθε εφησυχασμένη συνείδηση. Απλή και στρωτή γραφή, κι έτσι, παρόλο το έντονα αγχωτικό σκηνικό και τη σκληρότητα που αποπνέει, διαβάζεται με ενδιαφέρον.
Θα έλεγα πως γέρνει περισσότερο προς το ψυχολογικό θρίλερ. Είναι σαφώς λιγότερο δυνατό από την ξηρασία, και μάλλον κάπως φλύαρο και κουραστικό με τις ατέλειωτες περιγραφές του φυσικού τοπίου, όμως διαβάζεται άνετα.
0
Καλό
Πριν από χρόνια, πίστεψα πως ήταν ένα άκρως ενδιαφέρον και βαθιά θετικό, αισιόδοξο και φιλοσοφικό έργο. Με μια δεύτερη ματιά μετά από ένα σεβαστό διάστημα, το βρήκα μάλλον τετριμμένο και αρκετά φλύαρο. Πάντως είναι καλογραμμένο. Και πάντα αισιόδοξο.
Όχι τόσο καλό όσο φανταζομουν, αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον απ' όσο άφηνε να διαφαίνεται. Αρκετά άνω του μετρίου, θα το πρότεινα, αλλά χωρίς καμιά ευθύνη αν αποδειχτεί κατώτερο των βλέψεών σας.
Ατμοσφαιρικό, απλό, ζεστό και γεμάτο αρώματα, σαν καλοκαιρινό απόγευμα σε κάποια ελληνική γειτονιά. Ανάλαφρο και λιτό, δεν βαραίνει το μυαλό σου, δεν είναι απαιτητικό, δε σε κουράζει. Ευχάριστη συντροφιά.
Και η σειρά, παρά το προσεγμένο καστ, ήταν άνευρη και μάλλον χλιαρή, αλλά και το βιβλίο δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις ή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου.
Μου αρέσει η γραφή του Koontz. Ακόμη κι αν δεν έχει τίποτε καινούργιο ή διαφορετικό να πει, το κάνει με τόσο συναρπαστικό τρόπο που θέλεις να συνεχίσεις το διάβασμα. Μια κάπως καλύτερη επιμέλεια θα ήταν επιθυμητή, πιστεύω...
Μου το έκαναν δώρο. Το ξεκίνησα δύο φορές, το παίδεψα ακόμη μία, όμως δεν κατάφερε να με κρατήσει. Δεν νομίζω πως θα το το προσπαθήσω ξανά. Μάλλον θα το δωρίσω κι εγώ σε κάποιον με πιο συναφή ενδιαφέροντα και πιο κοντά στην εποχή που περιγράφει.
Το διάβασα;
Ναι...
Μου άρεσε;
Ανάμεικτα συναισθήματα. Στην αρχή γέλασα, κατόπιν προβληματίστηκα, μετά κάπου χάθηκα, το έχασα... Ίσως έμπλεκε πολλά μέσα, τα οποία δεν δενόταν και με τρόπο που θα κρατούσε το ενδιαφέρον μου.
Θα το πρότεινα;
.....
Αλλάζω
Αλλάζεις
Αλλάζει
Αλλάζουμε...
"Η δεύτερη ζωή ξεκινά όταν καταλάβεις πως έχεις μόνο μία", είχε πει ο Κομφούκιος...
Ή, αν το θέλετε πιο ελληνικά, "δεύτερη ζωή, δεν έχει", όπως τραγούδησε και η δική μας Ελευθερία...
Οπότε, αλλάξτε γιατί χανόμαστε, στην κυριολεξία. Ελάχιστα είναι τα χρόνια που σηματοδοτούν το πέρασμά μας απ' αυτόν τον κόσμο. Ας τα κάνουμε όσο το δυνατόν φωτεινότερα και χαρούμενα.
Κάτω οι προκαταλήψεις!
Κάτω τα στερεότυπα!
Πάνω ο Τριβιζάς και ο μοναδικός τρόπος που έχει για να ενθουσιάζει μικρά και μεγάλα παιδιά!
Υπέροχο και τρυφερό!
Επίκαιρο, όσο ποτέ.
Άμεσο, όσο κανένα άλλο.
Αληθινό και σκληρό μέσα στην αλληγορία που φοράει στην εκάστοτε κοινωνία.
Must - read
0
Παιδικά καλοκαίρια
Αγαπημένη σειρά παιδικών βιβλίων!
Μαζί με τους "Μυστικούς Εφτά", αποτελούσαν την καλύτερη παρέα των παιδικών καλοκαιριών μου.
Τα συστήνω ανεπιφύλακτα. Διδάσκουν συντροφικότητα, συνεργασία, αξίες, ηθική.
1
Εξαιρετική γραφή
Είδατε την ταινίας, διαμέσου της ματιάς του Χίτσκοκ;
Ανοίξτε τώρα και το βιβλίο για να δείτε την αυθεντική ματιά του συγγραφέα.
Είναι εξαιρετικό.
Ένα βιβλίο που διαβάζεται άνετα και γρήγορα, παρά τον υπολογίσιμο όγκο του, καθώς επίσης και αρκετά ευχάριστα, μολονότι δεν δημιουργεί τους προβληματισμούς του πρώτου βιβλίου και δεν έχει την ίδια διαχρονικότητα. Όμως, όπως και να το κάνουμε, Άτγουντ είναι. Διαβάζεις οτιδήποτε έχει βγει από την πένα της, ακόμη κι αν είναι η λίστα του σούπερ μάρκετ.
Μέτριο.
Σταθερή αξία στο χρηματιστήριο της λογοτεχνίας η κ. Ζαΐρη, πάντα αποτελεί μια εύκολη κι ασφαλή λύση όταν δε θέλεις να ζορίσεις το μυαλό σου.
Άνετο, ευχάριστο (τουλάχιστον στο τέλος, γιατί μέχρι να φτάσεις εκεί έχει φτάσει και η υπομονή στον πάτο), δεν σε κουράζει, δεν σε βάζει σε διλήμματα και μπερδεμένες σκέψεις, δεν σε ταλαιπωρεί.
Παραλία, πετσέτα, αντηλιακό με άρωμα καρύδας και η θάλασσα να απλώνεται με "τυρκουάζ" χρώματα στα πόδια σου.
Η καινούργια σχολική χρονιά έχει αρχίσει και τόσο για το προσωπικό όσο και για τους μαθητές, φυσάει ένας άνεμος ανεπιθύμητων αλλαγών. Πίσω από τους αδιάφορους καυγάδες και τις μικροδιαφορές της καθημερινότητας και του μικρόκοσμου που έχει διαμορφωθεί, υπάρχει κάτι βαθύτερο, κάτι σκοτεινό, καθώς και μια πίκρα, καλά κρυμμένη για δεκατρία χρόνια.
Όχι, ο διάβολος δεν έχει φύλο. Έχει όμως πολλούς φίλους...
Από τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής λογοτεχνίας.
Σε πιάνει δειλά από το χέρι και σε οδηγεί στον παράξενο κόσμο και τον ψυχισμό της γυναίκας μιας άλλης εποχής, νοοτροπίας, ηθικής.
Αριστούργημα.
Δεν με ικανοποίησε ιδιαίτερα, όσο άλλα έργα της Lackberg. Κάπου με ξένισε ο ακραίος κι αδίστακτος χαρακτήρας της πρωταγωνίστριας. Διαβάζεται άνετα, όμως εμένα με απογοήτευσε, καθώς απουσίαζαν τόσο η σφιχτοδεμένη πλοκή, όσο και η δυναμική των καλοδουλεμένων χαρακτήρων.
Κάθε φορά που το ανοίγω, γίνομαι παιδί. Και τότε αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν μια τόσο σκληρή ιστορία να απευθύνεται σε παιδιά. Ναι... Ίσως γιατί μόνο τα παιδία μπορούν να κατανοήσουν την σκληρότητα στην πραγματική μορφή της, όχι αυτήν της απόλυτης επιβίωσης, μα εκείνη της συναισθηματικής εγκατάλειψης, αλλά και της απόλυτης εμπιστοσύνης ταυτόχρονα, σ' εκείνο που ξέρεις πως μπορεί με την ίδια ευκολία να σε σώσει... ή να σε σκοτώσει.
Υπέροχο μυθιστόρημα.
Προτείνεται προς όλα τα παιδιά, κάθε ηλικίας
Ένα "αισθηματικό" μυθιστόρημα, όπως ακριβώς το ήθελα
Μπορείς να ξεφύγεις από τη μοίρα σου; Ή αυτό που εσύ θέλεις να ονομάζεις μοίρα στην ουσία είναι οι ίδιες οι αποφάσεις σου που σε οδηγούν στο ανάλογο, θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα;
Δυνατή πλοκή, που σε παρασέρνει στους γρήγορους ρυθμούς μιας απίστευτης, μέσα στην παραπλανητική κοινοτυπία της, υπόθεση.
Ξεχωριστή και η γραφή και η σκέψη της συγγραφέως, που καταφέρνει να σε φυλακίσει ανάμεσα στις σελίδες μέχρι το τέλος, ίσως και παραπάνω, καθώς θα ήθελες να κρατούσε λίγο ακόμη.
Κάποιες από τις δεκάδες ιστορίες είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Κάποιες θυμίζουν την καθημερινότητα ολονών μας. Κάποιες όμως επαναλαμβάνονται παραπάνω από μία φορές κι αυτό ενδεχομένως να προκαλέσει δυσφορία και κούραση στον αναγνώστη. Σαφώς κι ο συγγραφέας το κάνει για να δώσει έμφαση στο συγκεκριμένο μήνυμα μέσω της επανάληψης, καθώς επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως, όμως είναι πραγματικά απογοητευτικό να λαμβάνεις συνεχώς την υποσυνείδητη υπογράμμιση του συγγραφέα, πως δεν μπορείς να εμπεδώσεις το νόημα των στοχασμών του. Το βρίσκω κάπως μειωτικό, τουλάχιστον για την πλειοψηφία των αναγνωστών.
Από εμένα είναι όχι.
Λυπάμαι.
Από τα αγαπημένα μου βιβλία. Σκοτεινό και μυστηριώδες, σκληρό και τρομερά αληθινό ταυτόχρονα (πάντα σε σχέση με τους ανθρώπους και τις σχέσεις που διέπουν την συνύπαρξή τους), θα σας ταξιδέψει σε άλλες εποχές, άλλους κόσμους, θα σας δώσει άλλα κριτήρια αξιολόγησης της ζωής.
Από εμένα είναι όχι, καθώς αδυνατώ να πιστέψω στα γεγονότα που αφηγείται. Φυσικά αν ξεκαθάριζε από την αρχή πως είναι μυθοπλασία, θα το αντιμετώπιζα με διαφορετικό τρόπο. Όμως από τη στιγμή που πλασάρεται ως πραγματική ιστορία, νομίζω πως θα έπρεπε να προσεχθεί περισσότερο και να αποφευχθούν οι απίστευτες υπερβολές, που μόνο αληθοφάνεια δεν προσδίδουν στην όλη ιστορία.
Αρκετά καλό, φυσικά καλογραμμένο (δεν περιμένεις κάτι διαφορετικό από την Άτγουντ), ομως για κάποιο λόγο δεν με ικανοποίησε τόσο όσο άλλα έργα της. Πάντως αξίζει.