Μια υπέροχη αισιόδοξη ιστορία για μικρούς και μεγάλους!
Το λάτρεψα! Συνδέθηκα τόσο πολύ με την Πολυάννα που πιστεύω ότι ο παιδικός μου εαυτός θα έκανε σίγουρα παρέα μαζί της.
Είχα διαβάσει στο παρελθόν, στο Δημοτικό, ένα σύντομο ολιγοσέλιδο παιδικό βιβλίο με την Πολυάννα και τώρα αναζητούσα την εκτενέστερη ιστορία της, γι’ αυτό και ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο. Συγκινήθηκα πάρα πολύ με την αισιόδοξη ματιά της πρωταγωνίστριας. Την συμπάθησα, την συμπόνεσα και έπιασα τον εαυτό μου συχνά πυκνά να ανησυχεί γι’ αυτή.
Διαβάζοντάς το ένας ενήλικας ίσως βρει την αισιοδοξία της λίγο υπερβολική χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η συγγραφέας περνάει λάθος μηνύματα. Είναι ένα βιβλίο το οποίο σίγουρα μαθαίνει σε έναν μικρό αναγνώστη πως να είναι ευγνώμων για όσα έχει, να εκτιμάει οτιδήποτε έχει στη ζωή του, να χαίρεται με κάθε μικρό και μεγάλο θαύμα της ζωής και να είναι συμπονετικός, υποστηρικτικός, ευγενικός και καλός.
Μέσα από αυτό το βιβλίο έμαθα ότι ακόμη και οι πιο σκληροί, δύστροποι και δύσκολοι χαρακτήρες μπορούν να λυγίσουν μπροστά στην αγάπη! Και αυτό πιστεύω ότι είναι και ένα από τα πιο σημαντικά μηνύματα που περνάει το βιβλίο.
Η Πολυάννα είναι πρότυπο για κάθε αναγνώστη, μικρό και μεγάλο! Διαβάζοντας την ιστορία της δεν υπάρχει περίπτωση να μην μιλήσει στην καρδιά σου, να μην σε κάνει να αναθεωρήσεις για κάποια ίσως λόγια που έχεις πει σε κάποιον και τον πλήγωσες, ή για κάποια άδικη συμπεριφορά που έδειξες… Η Πολυάννα είναι ένας χαρακτήρας που μπορεί πραγματικά να εμπνεύσει πλήθος κόσμου με την αισιοδοξία της και να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας.
Τελειώνοντας το, μου άφησε ένα πανέμορφο αίσθημα αισιοδοξίας και ευγνωμοσύνης για μέρες.
Είναι ένα όμορφο και απλό coffee table book που μπορείς να διαβάζεις στο πρωινό σου ή στο αστικό κλπ.
Είναι γεμάτο πληροφορίες και πραγματικά σε βάζει στη διαδικασία να δημιουργήσεις όμορφες αναμνήσεις που θα έχεις να θυμάσαι για πάντα.
Μου άρεσε πολύ!
Υπέροχο! Από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει!
Η παρακάτω άποψή μου ισχύει και για τα δύο βιβλία της σειράς "Από την Εγώπολη στην Εσύπολη" και "Από την Εσύπολη στην Ουρανούπολη":
Είναι ένα από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ! Είναι εκείνο το βιβλίο που σκέφτομαι αμέσως μόλις κάποιος μου ζητήσει να του προτείνω ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Με θυμάμαι να το διαβάζω στο Κατηχητικό μαγεμένη από την ιστορία και να πιστεύω ότι όσα συνέβαιναν στο βιβλίο ήταν πραγματικότητα! Ότι οι ήρωες ήταν αληθινοί, οι πολιτείες πραγματικές…
Είναι ένα πανέμορφο αλληγορικό παιδικό βιβλίο το οποίο περνάει στον αναγνώστη πάρα πολλά μηνύματα! Μέσα από το ταξίδι του Πείσμονα από την Εγώπολη, στην οποία κατοικεί, προς την Εσύπολη που θέλει να εξερευνήσει, η συγγραφέας μας παίρνει από το χέρι και μας μαθαίνει πως μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας. Είναι ένα βιβλίο το οποίο σε χαλαρώνει, σε ηρεμεί, είναι πρωτότυπο και γραμμένο με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο. Είναι γεμάτο περιπέτειες καθώς η συγγραφέας περιγράφει το ταξίδι του να βρουν τα παιδιά το πραγματικό νόημα της ζωής τους και να συνδεθούν με τον Χριστό μέσα από ταξίδια μεταξύ Εγώπολης και Εσύπολης, συναντήσεις με τον Γέροντα Παίσιο, λάθη που αποδίδονται ως «ατυχήματα» και «αναποδιές». Μέσα από τα αλληγορικά στοιχεία του βιβλίου η συγγραφέας μιλάει στην καρδιά μικρών και μεγάλων περνώντας τα πιο όμορφα μηνύματα!
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να υπάρχει σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη και να το διαβάζουμε στα παιδιά ξανά και ξανά υπενθυμίζοντάς τους τις πραγματικές αξίες της ζωής.
0
Υπέροχο! Από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει!
Η παρακάτω άποψή μου ισχύει και για τα δύο βιβλία της σειράς "Από την Εγώπολη στην Εσύπολη" και "Από την Εσύπολη στην Ουρανούπολη":
Είναι ένα από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ! Είναι εκείνο το βιβλίο που σκέφτομαι αμέσως μόλις κάποιος μου ζητήσει να του προτείνω ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Με θυμάμαι να το διαβάζω στο Κατηχητικό μαγεμένη από την ιστορία και να πιστεύω ότι όσα συνέβαιναν στο βιβλίο ήταν πραγματικότητα! Ότι οι ήρωες ήταν αληθινοί, οι πολιτείες πραγματικές…
Είναι ένα πανέμορφο αλληγορικό παιδικό βιβλίο το οποίο περνάει στον αναγνώστη πάρα πολλά μηνύματα! Μέσα από το ταξίδι του Πείσμονα από την Εγώπολη, στην οποία κατοικεί, προς την Εσύπολη που θέλει να εξερευνήσει, η συγγραφέας μας παίρνει από το χέρι και μας μαθαίνει πως μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας. Είναι ένα βιβλίο το οποίο σε χαλαρώνει, σε ηρεμεί, είναι πρωτότυπο και γραμμένο με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο. Είναι γεμάτο περιπέτειες καθώς η συγγραφέας περιγράφει το ταξίδι του να βρουν τα παιδιά το πραγματικό νόημα της ζωής τους και να συνδεθούν με τον Χριστό μέσα από ταξίδια μεταξύ Εγώπολης και Εσύπολης, συναντήσεις με τον Γέροντα Παίσιο, λάθη που αποδίδονται ως «ατυχήματα» και «αναποδιές». Μέσα από τα αλληγορικά στοιχεία του βιβλίου η συγγραφέας μιλάει στην καρδιά μικρών και μεγάλων περνώντας τα πιο όμορφα μηνύματα!
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να υπάρχει σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη και να το διαβάζουμε στα παιδιά ξανά και ξανά υπενθυμίζοντάς τους τις πραγματικές αξίες της ζωής.
0
Υπέροχο! Από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει!
Η παρακάτω άποψή μου ισχύει και για τα δύο βιβλία της σειράς "Από την Εγώπολη στην Εσύπολη" και "Από την Εσύπολη στην Ουρανούπολη":
Είναι ένα από τα πιο όμορφα παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ! Είναι εκείνο το βιβλίο που σκέφτομαι αμέσως μόλις κάποιος μου ζητήσει να του προτείνω ένα καλό παιδικό βιβλίο.
Με θυμάμαι να το διαβάζω στο Κατηχητικό μαγεμένη από την ιστορία και να πιστεύω ότι όσα συνέβαιναν στο βιβλίο ήταν πραγματικότητα! Ότι οι ήρωες ήταν αληθινοί, οι πολιτείες πραγματικές…
Είναι ένα πανέμορφο αλληγορικό παιδικό βιβλίο το οποίο περνάει στον αναγνώστη πάρα πολλά μηνύματα! Μέσα από το ταξίδι του Πείσμονα από την Εγώπολη, στην οποία κατοικεί, προς την Εσύπολη που θέλει να εξερευνήσει, η συγγραφέας μας παίρνει από το χέρι και μας μαθαίνει πως μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας. Είναι ένα βιβλίο το οποίο σε χαλαρώνει, σε ηρεμεί, είναι πρωτότυπο και γραμμένο με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο. Είναι γεμάτο περιπέτειες καθώς η συγγραφέας περιγράφει το ταξίδι του να βρουν τα παιδιά το πραγματικό νόημα της ζωής τους και να συνδεθούν με τον Χριστό μέσα από ταξίδια μεταξύ Εγώπολης και Εσύπολης, συναντήσεις με τον Γέροντα Παίσιο, λάθη που αποδίδονται ως «ατυχήματα» και «αναποδιές». Μέσα από τα αλληγορικά στοιχεία του βιβλίου η συγγραφέας μιλάει στην καρδιά μικρών και μεγάλων περνώντας τα πιο όμορφα μηνύματα!
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να υπάρχει σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη και να το διαβάζουμε στα παιδιά ξανά και ξανά υπενθυμίζοντάς τους τις πραγματικές αξίες της ζωής.
Ήταν καλό. Αλλά ρηχό. Ειναι μια ιστορία που εύκολα ξεχνιέται. Αγγίζει το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας αρκετά επιδερμικα. Η ιδέα του βιβλίου ωραία και πρωτότυπη μιας που σπάνια συναντάμε βιβλία που να διαδραματίζονται σε ξενοδοχείο. Είχα περισσότερες προσδοκίες γι' αυτό. Δεν συνδέθηκα αρκετά με τους ήρωες του βιβλίου καθώς η συγγραφέας δε μας έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Δεν εμβαθυνε στην προσωπικότητα τους με αποτέλεσμα η γνωριμία με τους ήρωες να είναι πολύ ρηχή. Αν ψάχνετε για μια απλή ιστορία χωρίς πολλά πολλά να το διαβάσετε.
Καλό βιβλίο και ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά δυστυχώς δεν με άγγιξε. Ξεκίνησε δυναμικά αλλά δεν μίλησε στην ψυχή μου, δεν μου δημιούργησε συναισθήματα. Ήταν σαν να παρακολουθώ τα γεγονότα από απόσταση παρά σαν να το ζω εγώ η ίδια όπως νιώθω με άλλα βιβλία του είδους που εχω διαβάσει. Η γραφή του πολύ πολύ απλή, κάτι που δεν με ενθουσίασε. Ο συγγραφέας μέσα από την ηρωίδα του περνούσε όλα όσα θα ήθελε ο ίδιος να πει. Αρκετά σημεία είχαν ενδιαφέρον, όμως η ιστορία, η εξέλιξή της, τα γεγονότα ήταν τόσο κλισέ και αναμενόμενα που με απογοήτευσαν. Καταλαβαίνω τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας μέσα από αυτό το βιβλίο αλλά δυστυχώς δεν έχουν βάθος. Δεν δημιουργούν συναισθήματα όπως είπα και πριν. Προσωπικά, δεν με συγκίνησε. Ήταν σαν να έγραψε όλα όσα θα ήθελε ο κόσμος να διαβάσει, δίχως ανατροπές, δίχως κάτι που να σε κρατάει...
Όμορφες αναφορές σε τοπία, εδέσματα, ήχους και εικόνες αλλά από ένα σημείο και μετά σε κούραζε με τις πολλές λεπτομέρειες και περιγραφές γιατί καταντούσε τουριστικός οδηγός.
3/5 αστέρια γιατί ήταν καλό. Απλά καλό, κατά τη γνώμη μου.
Εκτιμώ τον Κώστα Κρομμυδα και μου αρέσει ο τρόπος που προσεγγίζει κάποια θέματα στα social media. Τον συμπαθώ. Όμως, το βιβλίο του "Μια νύχτα ακόμη" δυστυχώς δεν μου προκάλεσε τον ενθουσιασμό που περίμενα.
Μαθαίνοντας ότι οι "Μικρές φωτιές παντού" ήταν το αγαπημένο μυθιστόρημα των αναγνωστών του Goodreads και της Amazon για το 2017 δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στον πειρασμό να το διαβάσω. Συν τοις άλλοις, αρκετοί συγγραφείς το έχουν εκθειάσει και έχουν γράψει τα καλύτερα γι αυτό γεγονός που ναι μεν στην αρχή με ενθάρρυνε να το διαβάσω, στην πορεία, ωστόσο, με έκανε να απορώ. Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο θίγει σημαντικά θέματα της ανθρωπότητας όπως η μητρότητα, η οικογένεια, οι αμβλώσεις, οι κοινωνικές διακρίσεις κ.α. Στην αρχή, μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι στην ιστορία υπήρχαν δύο μερίδες ανθρώπων: οι φτωχοί και οι πλούσιοι, γεγονός που επιβεβαιώνει τη ρεαλιστικότητα της ιστορίας. Η Μία φαίνεται να κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν το οποίο η συγγραφέας κατάφερε να "εκμεταλλευτεί" προς όφελος της ιστορίας για να εντείνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πατέρα της κόρης της. Από την άλλη "παράταξη", η πλούσια οικογένεια της Έλενας Ριτσαρντσον φαίνεται να τα έχει όλα τακτοποιημένα μιας που η ίδια φαίνεται να τρέφει ολοένα και περισσότερα αισθήματα για την οικογένειά της με το πέρασμα των σελίδων αφού συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αμελήσει την εργασία της για λίγο προκειμένου να αφοσιωθεί στα παιδιά της. Φαίνεται ότι οι δύο οικογένειες σύντομα θα δεθούν ολοένα και περισσότερο μιας που τα παιδιά των δύο οικογενειών αναπτύσσουν φιλικές και όχι μόνο σχέσεις. Η συγγραφέας, επιλέγει διαφορετικούς χαρακτήρες γεγονός που εξασφαλίζει την ποικιλία και την ρεαλιστικότητα στην ιστορία της. Η επιλογή τόσο νεαρών όσο και ενήλικων ηρώων εξασφαλίζει την ανάγνωση του βιβλίου τόσο από εφήβους όσο και από ενήλικες. Στην πορεία, ωστόσο, παρατηρούμε πως η συγγραφέας κάνοντας χρήση κάποιων επιθέτων κατευθύνει τον αναγνώστη έτσι ώστε να συμπαθήσει και να αντιπαθήσει εκείνους τους ήρωες που η ίδια έχει επιλέξει. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το κύριο λάθος της συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως κάθε βιβλίο θα πρέπει να σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κάθε ήρωα ξεχωριστά και να επιλέξεις αυτόν τον οποίο θα συμπαθήσεις ή με τον οποίο θα ταυτιστείς δίχως να υπάρχει καμία χειραγώγηση από το συγγραφέα. Προς το τέλος του βιβλίου και για λίγες σελίδες θίγεται το θέμα της μητρότητας στο αποκορύφωμά του με την ιστορία της May Ling να απασχολεί και τις δύο οικογένειες. Βρήκα την ιστορία ιδιαίτερα όμορφη και αληθινή και συμπόνεσα τη May Ling. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει στο θέμα της αφήγησης και της περιγραφής των ηρώων. Κατά την γνώμη μου, η παράθεση ασήμαντων γεγονότων και η χειραγώγηση της συγγραφέως προς μια συγκεκριμένη εικόνα των ηρώων δεν εξασφαλίζει το βραβείο του καλύτερου μυθιστορήματος.
0
δεν τρελάθηκα
Μαθαίνοντας ότι οι "Μικρές φωτιές παντού" ήταν το αγαπημένο μυθιστόρημα των αναγνωστών του Goodreads και της Amazon για το 2017 δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στον πειρασμό να το διαβάσω. Συν τοις άλλοις, αρκετοί συγγραφείς το έχουν εκθειάσει και έχουν γράψει τα καλύτερα γι αυτό γεγονός που ναι μεν στην αρχή με ενθάρρυνε να το διαβάσω, στην πορεία, ωστόσο, με έκανε να απορώ. Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο θίγει σημαντικά θέματα της ανθρωπότητας όπως η μητρότητα, η οικογένεια, οι αμβλώσεις, οι κοινωνικές διακρίσεις κ.α. Στην αρχή, μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι στην ιστορία υπήρχαν δύο μερίδες ανθρώπων: οι φτωχοί και οι πλούσιοι, γεγονός που επιβεβαιώνει τη ρεαλιστικότητα της ιστορίας. Η Μία φαίνεται να κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν το οποίο η συγγραφέας κατάφερε να "εκμεταλλευτεί" προς όφελος της ιστορίας για να εντείνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πατέρα της κόρης της. Από την άλλη "παράταξη", η πλούσια οικογένεια της Έλενας Ριτσαρντσον φαίνεται να τα έχει όλα τακτοποιημένα μιας που η ίδια φαίνεται να τρέφει ολοένα και περισσότερα αισθήματα για την οικογένειά της με το πέρασμα των σελίδων αφού συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αμελήσει την εργασία της για λίγο προκειμένου να αφοσιωθεί στα παιδιά της. Φαίνεται ότι οι δύο οικογένειες σύντομα θα δεθούν ολοένα και περισσότερο μιας που τα παιδιά των δύο οικογενειών αναπτύσσουν φιλικές και όχι μόνο σχέσεις. Η συγγραφέας, επιλέγει διαφορετικούς χαρακτήρες γεγονός που εξασφαλίζει την ποικιλία και την ρεαλιστικότητα στην ιστορία της. Η επιλογή τόσο νεαρών όσο και ενήλικων ηρώων εξασφαλίζει την ανάγνωση του βιβλίου τόσο από εφήβους όσο και από ενήλικες. Στην πορεία, ωστόσο, παρατηρούμε πως η συγγραφέας κάνοντας χρήση κάποιων επιθέτων κατευθύνει τον αναγνώστη έτσι ώστε να συμπαθήσει και να αντιπαθήσει εκείνους τους ήρωες που η ίδια έχει επιλέξει. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το κύριο λάθος της συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως κάθε βιβλίο θα πρέπει να σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κάθε ήρωα ξεχωριστά και να επιλέξεις αυτόν τον οποίο θα συμπαθήσεις ή με τον οποίο θα ταυτιστείς δίχως να υπάρχει καμία χειραγώγηση από το συγγραφέα. Προς το τέλος του βιβλίου και για λίγες σελίδες θίγεται το θέμα της μητρότητας στο αποκορύφωμά του με την ιστορία της May Ling να απασχολεί και τις δύο οικογένειες. Βρήκα την ιστορία ιδιαίτερα όμορφη και αληθινή και συμπόνεσα τη May Ling. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει στο θέμα της αφήγησης και της περιγραφής των ηρώων. Κατά την γνώμη μου, η παράθεση ασήμαντων γεγονότων και η χειραγώγηση της συγγραφέως προς μια συγκεκριμένη εικόνα των ηρώων δεν εξασφαλίζει το βραβείο του καλύτερου μυθιστορήματος.
0
Για ακόμη μια φορά ο Νικολας Σπαρκς δεν με απογοήτευσε
Ξεκίνησα χωρίς δισταγμό να διαβάζω το βιβλίο "Πάντα πλάι σου" του Nicholas Sparks και σχεδόν δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα κυλούσαν οι σελίδες ήδη από την αρχή. Η ιστορία αρχίζει με τις στιγμές ενός ζευγαριού, του Ρας και της Βίβιαν, οι οποίοι προετοιμάζονται για την γέννηση της κόρης τους, Λόντον. Οι σκηνές στις πρώτες σελίδες είναι ξεκαρδιστικές. Στην πορεία, παρακολουθούμε το ζευγάρι να περνάει στιγμές με το παιδί τους με την Βίβιαν να έχει αναλάβει κατά ένα μεγάλο μέρος την ανατροφή του παιδιού λόγω των δύσκολων ωραρίων δουλειάς του Ρας. Παρά τον ερχομό της Λόντον στη ζωή του ζευγαριού, δεν αργούν να φανούν τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους. Κάπου εδώ, ο αναγνώστης θα ταυτιστεί με τους ήρωες του βιβλίου αν είναι σύζυγος ή/και γονιός και θα καταλάβει ότι όλες οι σχέσεις και όλες οι οικογένειες έχουν προβλήματα. Η ρήξη της σχέσης του Ρας και της Βίβιαν δε θα αργήσει να επηρεάσει και τη σχέση τους με το παιδί τους, ενώ ο Ρας θα κληθεί να αντιμετωπίσει την ανεργία και το μεγάλωμα της μικρής Λόντον σχεδόν εξ ολοκλήρου. Παρά τις δυσκολίες, θα αναπτυχθεί μια υπέροχη σχέση μεταξύ πατέρα και κόρης που νωρίτερα είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε λόγω της επιρροής της Βίβιαν πάνω στο παιδί, ο Ρας δεν είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει. Φυσικά, δεν είναι αυτή η όλη ιστορία του βιβλίου. Ο αναγνώστης έχει να δει, να διαβάσει και να μάθει πολλά. Μα κυρίως έχει να γνωρίσει τη δύναμη του να προσπαθείς και να παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς. Θα συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να έχει δίπλα του ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτόν όταν ακόμη και ο ίδιος δεν έχει πίστη στον εαυτό του! Το "Πάντα πλάι σου" είναι το τρίτο βιβλίο που διαβάζω του Νίκολας Σπαρκς και μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Στην αρχή φαινόταν κάπως αργο. Ωστόσο, στην πορεία παρατηρώντας τους χαρακτήρες να χτίζονται λίγο λίγο και η ιστορία να κυλάει με ομαλο και σταθερό τροπο, έπιασα τον εαυτό μου να μη θέλει να το αφήσει από τα χέρια. Ως άνθρωπος που λατρεύει τα παιδιά, δε θα γινόταν να μη λατρέψω τη μικρή Λοντον (που τριγυρνούσε παντου σα πεταλουδα με τα φτερά στην πλάτη της), να συμπασχω με τον Ρας και να εκνευριστω τρομερά με τη Βίβιαν. Θύμωσα πολύ. Κυρίως γιατί επιβεβαίωσα μια ακόμη και φορά πόσο εγωιστές μπορούν να γίνουν καμία φορά οι γονείς βάζοντας τον εαυτό τους πάνω από τα παιδιά τους. Στο βιβλίο αυτό, γίνεται ακόμη λόγος για τη δυσκολία του να μεγαλώνει ένα παιδί σε μονογονεϊκή οικογενεια, τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό στην ψυχολογία του παιδιού και του γονέα. Δε θα κρύψω το γεγονός ότι δάκρυσα διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες και τώρα δύο μέρες μετά το τέλος του βιβλίου πιάνω συχνά τον εαυτό μου να το σκέφτεται και να χαμογελά. Αν μπορούσα να διορθώσω κάτι, θα ήταν ίσως κάποια στοιχεία της ιστορίας κυρίως στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου που είχαν να κάνουν με τη σχέση μεταξύ του Ρας και της Βίβιαν. Κάπου εκεί, θα ήθελα μια πιο λεπτομερή αφήγηση σχετικά με τις επιλογές των δύο ηρώων. Ωστόσο, το συγκινητικό τέλος, θα έλεγα ότι επισκίασε αυτές τις αμφιβολίες μου σχετικά με τη συμπεριφορά της Βίβιαν. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι παραπάνω στο τέλος αλλά ο Σπάρκς προτίμησε να μη γίνει η ιστορία προβλέψιμη και να την αφήσει σε ένα ρεαλιστικό σημείο, πράγμα το οποίο εν τέλει εκτίμησα. Πρόκειται για ένα χαλαρό βιβλίο, με απλή ιστορία, απλή πλοκη και απλό λεξιλόγιο. Είναι από αυτά τα βιβλία που θες να έχεις πάνω στο κομοδίνο σου για να διαβάσεις λίγο πριν πέσεις για ύπνο. Θες κάτι απλό, γλυκό, όμορφο, αλλά συνάμα και ρεαλιστικό. Αν αναζητάς κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα θα σου αρέσει πολύ. Υ.Γ.: Για τη σύνθεση της φωτογραφίας, εμπνεύστηκα από τα φτερά που φορούσε η Λόντον σε πολλές σκηνές του βιβλίου, και τα οποία τη συνόδευαν μέχρι και την τελευταία συγκινητική σκηνή.
Μια άσχημη καταιγίδα και ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα οδηγεί τυχαία την Καμίγ στο σπίτι του... ρουτινολόγου Κλοντ Ντιποντελ. Μέσα από τη λίγη ώρα συζήτησης που είχαν, ο Κλοντ της ανακοινώνει ότι πάσχει από ρουτινίτιδα. «Τα συμπτώματα είναι σχεδόν πάντα τα ίδια: έλλειψη κινήτρου, χρόνια μελαγχολία, έλλειψη σημείων αναφοράς και νοήματος, δυσκολία να νιώσει κάποιος ευτυχισμένος παρά την αφθονία των υλικών αγαθών, απογοήτευση, κόπωση…» Ο ρουτινολόγος, της προτείνει να τη βοηθήσει μέσα από ένα εξειδικευμένο project βασισμένο αποκλειστικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει, κι εκείνη έπειτα από σκέψη, δέχεται. Η Καμίγ, είναι σύζυγος και μητέρα, αλλά πάνω απ'όλα γυναίκα. Η συγγραφέας, μας παρουσιάζει τη ζωή της νεαρής γυναίκας με αντικειμενικό τρόπο και δίχως να ωραιοποιεί καταστάσεις. Μέσα από την καθημερινότητα της Καμίγ θέλει να δείξει ότι το να εκτελείς αυτούς τους τρεις ρόλους ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου εύκολο. Η πρωταγωνίστρια ξετυλίγει τη ζωή της μπροστά στα μάτια του αναγνώστη αναφέροντας κάθε γεγονός και λεπτομέρεια της ζωής της που συντέλεσε στην έλλειψη ικανοποίησης και τη δυσαρέσκεια. Μέσα από άλλοτε χιουμοριστικά κι άλλοτε σοβαρά συμβάντα, ο αναγνώστης μπορεί να ταυτίσει τη ζωή της Καμίγ με τη δική του βρίσκοντας πολλές ομοιότητες. Ακόμη, κατά τη διάρκεια του project του Κλοντ στο οποίο συμμετέχει η Καμίγ, η τελευταία επιβραβεύεται για κάθε θετική αλλαγή που παρατηρεί στη ζωή της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Κλοντ έχει ένα καλά κρυμμένο μυστικό το οποίο θα ανατρέψει τη ζωή της Καμίγ και θα σας κάνει να χαμογελάτε για μέρες αφού το ανακαλύψετε. Το συγκεκριμένο βιβλίο, αποτελεί ένα εξαιρετικό, έξυπνο, αστείο και συγκινητικό μυθιστόρημα το οποίο υπόσχεται να σου αλλάξει τη ζωή. Μέσα από την προσπάθεια της Καμίγ να βελτιώσεις τις συζυγικές και οικογενειακές της σχέσεις θα συνειδητοποιήσεις ότι όλα τα ζευγάρια και όλες οι οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα. Θα γίνεις φίλη της Καμίγ και θα γελάσετε μαζί, θα κλάψετε μαζί και θα υπάρξουν στιγμές που θα χαρείς για όσα κέρδισε και άλλαξε στη ζωή της μέσα από αυτή την όμορφη "περιπέτεια" που έζησε χάρη στον Κλοντ. Τέλος, η αναπάντεχη έκβαση αυτού του βιβλίου θα σου αφήσει ένα πολύ όμορφο συναίσθημα και θα πιάσεις τον εαυτό σου να θέλει να το διαβάσει ξανά, και ξανά... και ξανά!
Όπως είναι φυσικό, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο στην εφηβεία και το ξαναπιάνεις όταν είσαι, πια, ενήλικη, η άποψή σου γι' αυτό παρουσιάζει διαφορές. Έτσι κι εγώ, δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια γνώμη γι' αυτό το βιβλίο τώρα με αυτή που είχα πριν πέντε χρόνια. Ωστόσο, δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να το διαβάσω ξανά τώρα γιατί πρώτον καταλαβαίνω ότι δεν είναι για την ηλικία μου και δεν θα με ικανοποιήσει τόσο όσο ένα 15-χρονο κορίτσι και δεύτερον γιατί θέλω να κρατήσω όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει τότε... Το "Κορίτσι Online" θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα εφηβικό βιβλίο γεμάτο κλισέ γεγονότα και καταστάσεις αυτής της ηλικίας. Κακά κορίτσια και κλίκες, όμορφα αγόρια, έρωτες, συμπτώσεις, μπερδέματα, κουτσομπολιά κ.α. Η Πένι είναι μια έφηβη η οποία με αφορμή την παρότρυνση του μπαμπά της να γράψει σε ένα ημερολόγιο τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, αποφασίζει να ανοίξει ένα blog ώστε όσα γράφει ανώνυμα να μπορούν να διαβαστούν από κάποιον που πιθανόν να νιώθει το ίδιο με αυτή. Η Πένι είναι ανασφαλής, έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση και παθαίνει κρίσεις πανικού και άγχους σε δύσκολες στιγμές. Στο πλευρό της έχει έναν υπέροχο και υποστηρικτικό ομοφυλόφιλο φίλο ο οποίος είναι πάντα δίπλα της στα εύκολα και τα δύσκολα. Όταν τα πράγματα στη ζωή της πάνε από το κακό στο χειρότερο, η Πένι και η οικογένειά της επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη για ένα γάμο που έχει οργανώσει η μητέρα της. Εκεί, η νεαρή πρωταγωνίστρια γνωρίζει έναν μουσικό, τον Νόα, και τον ερωτεύεται. Η Πένι μπαίνει σε μπελάδες και γνωρίζει πολλές προκλήσεις οι οποίες θα αναστατώσουν τη ζωή της και θα κάνουν το blog της viral! Είναι ένα γλυκύτατο εφηβικό βιβλίο! Η Zoe Sugg, επηρεασμένη από τη δική της ζωή, το επάγγελμά της (ως Youtuber) και τα δικά της εφηβικά χρόνια γράφει ένα βιβλίο βγαλμένο από την καρδιά της! Κάθε έφηβη εκεί έξω μπορεί να ταυτιστεί με τις εμπειρίες της νεαρής Πένι και να καταλάβει όλους τους προβληματισμούς της. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο τότε το είχα αγαπήσει πολύ είναι γιατί μου άρεσε πάρα πολύ η γραφή της συγγραφέως και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονταν τα γεγονότα της ιστορίας. Τότε, στην ηλικία των 15, παρακολουθούσα μανιωδώς τα βίντεο της Zoella και διάβαζα πολύ συχνά τα posts της στα social media. Τη συμπαθούσα πολύ και τη θαύμαζα! Πολύ όμορφη, με ωραίο στυλ, με ωραίο λόγο, πρόσχαρη και δημιουργική! Αγαπάει πολύ τα βιβλία, τη μόδα και το μακιγιάζ και αυτό με έκανε να την αγαπήσω τότε ακόμη περισσότερο αφού συνειδητοποίησα ότι είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και γούστα! Σήμερα, πιθανόν να έβλεπα το βιβλίο μέσα από μια άλλη ματιά αφού... γνωρίζω, πλέον, ότι το βιβλίο δεν γράφτηκε από την Zoella αλλά από μια ομάδα συγγραφέων όποιος έγραψε αυτό το βιβλίο χρησιμοποίησε τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Έλιοτ ( ήταν γκέι) για να περάσει μηνύματα κι όχι για να τονίσει την αγάπη που έδειξε στην Πένι. Αυτό με βάζει σε σκέψεις για το αν ο κόσμος θεωρεί ότι ένα αγόρι μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό φίλο ενός κοριτσιού μόνο αν είναι γκέι... η απουσία των γονιών της Πένι και η παρουσία τους μόνο όταν αυτή πάθαινε κρίσεις πανικού θεωρώ πως ήταν τουλάχιστον απαράδεκτη αν σκεφτείς ότι ένα εφηβικό μυθιστόρημα πρέπει να προβάλλει τη συμπαράσταση και τη στήριξη των γονιών ως πρότυπο ζωής σε κάθε στιγμή της ζωής του εφήβου κι όχι μόνο στα δύσκολα. μέσα από το βιβλίο φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο τρόπος με τον οποίο η Πένι έβλεπε τον εαυτό της, η χαμηλή αυτοπεποίθηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό της και τις δυνατότητες της και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που ένιωθε άλλαξαν μεμιάς μόλις το αγόρι που της άρεσε την αποκάλεσε "όμορφη". Είναι δυνατόν να περνάς το μήνυμα ότι "μόνο ένα αγόρι μπορεί να αλλάξει την αυτοπεποίθησή σου" σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους; Οι νέοι είναι σε μια ηλιακή περίοδο στην οποία προσπαθούν να κατανοήσουν ποιοι είναι, τι θέλουν και πού θέλουν να φτάσουν. Συνεπώς, είναι εντελώς παράλογο να προβάλλεις ένα τέτοιο πρότυπο σκεπτικού σε μια τέτοιας κατηγορίας βιβλίου. ήταν μη ρεαλιστικό. Δεν γίνεται ένα blog να αυξήσει τα μέλη του σε εκατοντάδες απλά και μόνο με μια ανάρτηση περί κρίσεων πανικού.
Όπως είναι φυσικό, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο στην εφηβεία και το ξαναπιάνεις όταν είσαι, πια, ενήλικη, η άποψή σου γι' αυτό παρουσιάζει διαφορές. Έτσι κι εγώ, δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια γνώμη γι' αυτό το βιβλίο τώρα με αυτή που είχα πριν πέντε χρόνια. Ωστόσο, δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να το διαβάσω ξανά τώρα γιατί πρώτον καταλαβαίνω ότι δεν είναι για την ηλικία μου και δεν θα με ικανοποιήσει τόσο όσο ένα 15-χρονο κορίτσι και δεύτερον γιατί θέλω να κρατήσω όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει τότε... Το "Κορίτσι Online" θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα εφηβικό βιβλίο γεμάτο κλισέ γεγονότα και καταστάσεις αυτής της ηλικίας. Κακά κορίτσια και κλίκες, όμορφα αγόρια, έρωτες, συμπτώσεις, μπερδέματα, κουτσομπολιά κ.α. Η Πένι είναι μια έφηβη η οποία με αφορμή την παρότρυνση του μπαμπά της να γράψει σε ένα ημερολόγιο τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, αποφασίζει να ανοίξει ένα blog ώστε όσα γράφει ανώνυμα να μπορούν να διαβαστούν από κάποιον που πιθανόν να νιώθει το ίδιο με αυτή. Η Πένι είναι ανασφαλής, έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση και παθαίνει κρίσεις πανικού και άγχους σε δύσκολες στιγμές. Στο πλευρό της έχει έναν υπέροχο και υποστηρικτικό ομοφυλόφιλο φίλο ο οποίος είναι πάντα δίπλα της στα εύκολα και τα δύσκολα. Όταν τα πράγματα στη ζωή της πάνε από το κακό στο χειρότερο, η Πένι και η οικογένειά της επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη για ένα γάμο που έχει οργανώσει η μητέρα της. Εκεί, η νεαρή πρωταγωνίστρια γνωρίζει έναν μουσικό, τον Νόα, και τον ερωτεύεται. Η Πένι μπαίνει σε μπελάδες και γνωρίζει πολλές προκλήσεις οι οποίες θα αναστατώσουν τη ζωή της και θα κάνουν το blog της viral! Είναι ένα γλυκύτατο εφηβικό βιβλίο! Η Zoe Sugg, επηρεασμένη από τη δική της ζωή, το επάγγελμά της (ως Youtuber) και τα δικά της εφηβικά χρόνια γράφει ένα βιβλίο βγαλμένο από την καρδιά της! Κάθε έφηβη εκεί έξω μπορεί να ταυτιστεί με τις εμπειρίες της νεαρής Πένι και να καταλάβει όλους τους προβληματισμούς της. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο τότε το είχα αγαπήσει πολύ είναι γιατί μου άρεσε πάρα πολύ η γραφή της συγγραφέως και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονταν τα γεγονότα της ιστορίας. Τότε, στην ηλικία των 15, παρακολουθούσα μανιωδώς τα βίντεο της Zoella και διάβαζα πολύ συχνά τα posts της στα social media. Τη συμπαθούσα πολύ και τη θαύμαζα! Πολύ όμορφη, με ωραίο στυλ, με ωραίο λόγο, πρόσχαρη και δημιουργική! Αγαπάει πολύ τα βιβλία, τη μόδα και το μακιγιάζ και αυτό με έκανε να την αγαπήσω τότε ακόμη περισσότερο αφού συνειδητοποίησα ότι είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και γούστα! Σήμερα, πιθανόν να έβλεπα το βιβλίο μέσα από μια άλλη ματιά αφού... γνωρίζω, πλέον, ότι το βιβλίο δεν γράφτηκε από την Zoella αλλά από μια ομάδα συγγραφέων όποιος έγραψε αυτό το βιβλίο χρησιμοποίησε τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Έλιοτ ( ήταν γκέι) για να περάσει μηνύματα κι όχι για να τονίσει την αγάπη που έδειξε στην Πένι. Αυτό με βάζει σε σκέψεις για το αν ο κόσμος θεωρεί ότι ένα αγόρι μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό φίλο ενός κοριτσιού μόνο αν είναι γκέι... η απουσία των γονιών της Πένι και η παρουσία τους μόνο όταν αυτή πάθαινε κρίσεις πανικού θεωρώ πως ήταν τουλάχιστον απαράδεκτη αν σκεφτείς ότι ένα εφηβικό μυθιστόρημα πρέπει να προβάλλει τη συμπαράσταση και τη στήριξη των γονιών ως πρότυπο ζωής σε κάθε στιγμή της ζωής του εφήβου κι όχι μόνο στα δύσκολα. μέσα από το βιβλίο φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο τρόπος με τον οποίο η Πένι έβλεπε τον εαυτό της, η χαμηλή αυτοπεποίθηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό της και τις δυνατότητες της και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που ένιωθε άλλαξαν μεμιάς μόλις το αγόρι που της άρεσε την αποκάλεσε "όμορφη". Είναι δυνατόν να περνάς το μήνυμα ότι "μόνο ένα αγόρι μπορεί να αλλάξει την αυτοπεποίθησή σου" σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους; Οι νέοι είναι σε μια ηλιακή περίοδο στην οποία προσπαθούν να κατανοήσουν ποιοι είναι, τι θέλουν και πού θέλουν να φτάσουν. Συνεπώς, είναι εντελώς παράλογο να προβάλλεις ένα τέτοιο πρότυπο σκεπτικού σε μια τέτοιας κατηγορίας βιβλίου. ήταν μη ρεαλιστικό. Δεν γίνεται ένα blog να αυξήσει τα μέλη του σε εκατοντάδες απλά και μόνο με μια ανάρτηση περί κρίσεων πανικού.
Το "Όλα τα φωτεινά μέρη" είναι ένα ρεαλιστικό εφηβικό - νεανικό βιβλίο με θέμα την κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Πολλοί τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για καταστάσεις που υπάρχουν και συμβαίνουν καθημερινά σε όλον τον κόσμο. Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με θύμα την αδερφή της Βάιολετ και οδηγό την ίδια κάνει την έφηβη πρωταγωνίστρια να κλειστεί στον εαυτό της. Ο Φιντς, ένας έφηβος συμμαθητής της Βάιολετ, βλέποντας τη συμπεριφορά της, την πλησιάζει προκειμένου να γίνει φίλος της. Οι αμέτρητες και συνεχείς προσπάθειές του λυγίζουν την νεαρή Βάιολετ και την κάνουν να νιώθει πιο ασφαλής έχοντας έναν φίλο κοντά της. Χάρη σε μια σχολική εργασία, οι δύο έφηβοι καλούνται να περιπλανηθούν στην πόλη τους προκειμένου να γνωρίσουν και να παρουσιάσουν τις ομορφιές της λίγο πριν αποφοιτήσουν και φύγουν από αυτή. Έτσι, οι δύο νέοι γνωρίζουν καλύτερα ο ένας τον άλλον, ανοίγονται, εκμυστηρεύονται μυστικά και... ερωτεύονται. Ο Φιντς, έχοντας βιώσει κάποιες άσχημες καταστάσεις οικογενειακής βίας, μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του με τη Βάιολετ που τόσο αγαπά. Είναι αρκετός ο έρωτας, όμως, για να βγάλεις κάποιον από την μαυρίλα που τον περικλείει; Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο σίγουρα δε θα σε κάνει να βαρεθείς. Είναι από εκείνα τα βιβλία τα οποία θα σε κάνουν να σκεφτείς πράγματα για τη ζωή σου και το μέλλον σου. Πιθανόν να σου θυμίσουν γεγονότα και καταστάσεις που έχουν βιώσει φίλοι σου. Ίσως να έχεις περάσει εσύ ο ίδιος κάποιες άσχημες καταστάσεις στη ζωή σου, στιγμές που σε έκαναν να πέσεις σε βαθύτατη θλίψη και με δυσκολία να ξανασηκωθείς... Σε αρκετά σημεία ένιωθα να καταλαβαίνω απόλυτα τους ήρωες του βιβλίου. Η περίοδος της εφηβείας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς όπως παρατηρούμε και μέσα από την ιστορία, οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και ευάλωτοι με αποτέλεσμα να παίρνουν βιαστικές αποφάσεις και να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, γνώρισα δύο νέους που ήθελα να αγκαλιάσω και να τους ψιθυρίσω ότι "όλα θα πάνε καλά". Τους "ακολούθησα" σε όλες τις περιπλανήσεις και περιπέτειές τους στην Ιντιάνα, "άκουσα" όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους. Οι περιγραφές και οι αφηγήσεις ήταν πανέμορφες. Η συγγραφέας επέλεξε έναν ξεχωριστό και πρωτότυπο τρόπο να ενώσει και να φέρει κοντά τους δύο νέους και αυτό το εκτιμώ ιδιαίτερα και το αναζητώ στα περισσότερα εφηβικά βιβλία. Ωστόσο, ομολογώ ότι δεν συνδέθηκα ιδιαίτερα με τους πρωταγωνιστές, παρόλο που είμαστε κοντά ηλικιακά και καταλάβαινα απόλυτα τους προβληματισμούς της. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε περισσότερες προοπτικές για να εξελιχθεί σε ένα βαθύτατα συγκινητικό ανάγνωσμα. Ίσως, ένας άνθρωπος που έχει βιώσει τη θλίψη και την μελαγχολία να μπορεί να ταυτιστεί περισσότερο με τους ήρωες. Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό βιβλίο το οποίο θα σε προβληματίσει και θα σε κάνει να σκεφτείς αν πραγματικά αγαπάς εσένα και τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου κι αν τους δίνεις την απαραίτητη σημασία για να τους απαλλάξεις από τη μοναξιά.
Το "Όλα τα φωτεινά μέρη" είναι ένα ρεαλιστικό εφηβικό - νεανικό βιβλίο με θέμα την κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Πολλοί τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για καταστάσεις που υπάρχουν και συμβαίνουν καθημερινά σε όλον τον κόσμο. Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με θύμα την αδερφή της Βάιολετ και οδηγό την ίδια κάνει την έφηβη πρωταγωνίστρια να κλειστεί στον εαυτό της. Ο Φιντς, ένας έφηβος συμμαθητής της Βάιολετ, βλέποντας τη συμπεριφορά της, την πλησιάζει προκειμένου να γίνει φίλος της. Οι αμέτρητες και συνεχείς προσπάθειές του λυγίζουν την νεαρή Βάιολετ και την κάνουν να νιώθει πιο ασφαλής έχοντας έναν φίλο κοντά της. Χάρη σε μια σχολική εργασία, οι δύο έφηβοι καλούνται να περιπλανηθούν στην πόλη τους προκειμένου να γνωρίσουν και να παρουσιάσουν τις ομορφιές της λίγο πριν αποφοιτήσουν και φύγουν από αυτή. Έτσι, οι δύο νέοι γνωρίζουν καλύτερα ο ένας τον άλλον, ανοίγονται, εκμυστηρεύονται μυστικά και... ερωτεύονται. Ο Φιντς, έχοντας βιώσει κάποιες άσχημες καταστάσεις οικογενειακής βίας, μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του με τη Βάιολετ που τόσο αγαπά. Είναι αρκετός ο έρωτας, όμως, για να βγάλεις κάποιον από την μαυρίλα που τον περικλείει; Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο σίγουρα δε θα σε κάνει να βαρεθείς. Είναι από εκείνα τα βιβλία τα οποία θα σε κάνουν να σκεφτείς πράγματα για τη ζωή σου και το μέλλον σου. Πιθανόν να σου θυμίσουν γεγονότα και καταστάσεις που έχουν βιώσει φίλοι σου. Ίσως να έχεις περάσει εσύ ο ίδιος κάποιες άσχημες καταστάσεις στη ζωή σου, στιγμές που σε έκαναν να πέσεις σε βαθύτατη θλίψη και με δυσκολία να ξανασηκωθείς... Σε αρκετά σημεία ένιωθα να καταλαβαίνω απόλυτα τους ήρωες του βιβλίου. Η περίοδος της εφηβείας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς όπως παρατηρούμε και μέσα από την ιστορία, οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και ευάλωτοι με αποτέλεσμα να παίρνουν βιαστικές αποφάσεις και να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, γνώρισα δύο νέους που ήθελα να αγκαλιάσω και να τους ψιθυρίσω ότι "όλα θα πάνε καλά". Τους "ακολούθησα" σε όλες τις περιπλανήσεις και περιπέτειές τους στην Ιντιάνα, "άκουσα" όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους. Οι περιγραφές και οι αφηγήσεις ήταν πανέμορφες. Η συγγραφέας επέλεξε έναν ξεχωριστό και πρωτότυπο τρόπο να ενώσει και να φέρει κοντά τους δύο νέους και αυτό το εκτιμώ ιδιαίτερα και το αναζητώ στα περισσότερα εφηβικά βιβλία. Ωστόσο, ομολογώ ότι δεν συνδέθηκα ιδιαίτερα με τους πρωταγωνιστές, παρόλο που είμαστε κοντά ηλικιακά και καταλάβαινα απόλυτα τους προβληματισμούς της. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε περισσότερες προοπτικές για να εξελιχθεί σε ένα βαθύτατα συγκινητικό ανάγνωσμα. Ίσως, ένας άνθρωπος που έχει βιώσει τη θλίψη και την μελαγχολία να μπορεί να ταυτιστεί περισσότερο με τους ήρωες. Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό βιβλίο το οποίο θα σε προβληματίσει και θα σε κάνει να σκεφτείς αν πραγματικά αγαπάς εσένα και τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου κι αν τους δίνεις την απαραίτητη σημασία για να τους απαλλάξεις από τη μοναξιά.
Στην εφηβεία μου γεννήθηκε η αγάπη μου για τη ψυχολογία αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για να διαβάσω άρθρα, κείμενα και βιβλία και να ασχοληθώ περισσότερο με αυτή. Επιπλέον, ήμουν μαθήτρια της Θετικής κατεύθυνσης με αποτέλεσμα να μη μπορώ να δηλώσω σχολές ψυχολογίας στο Μηχανογραφικό μου. Έτσι, με το που τελείωσα το σχολείο αρκέστηκα στο να διαβάζω βιβλία αυτοβελτίωσης, ψυχολογίας και αυτοβοήθειας. Το βιβλίο της Ρέιτσελ Χόλις το έβλεπα να κυκλοφορεί πολύ κυρίως σε ξένους bookstagram λογαριασμούς και μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί το θέμα του σχετιζόταν με την ανάγκη μου να βελτιώνω συνεχώς τη ζωή μου και να γίνομαι ολοένα και καλύτερη σε διάφορους τομείς. Έτσι, αποφάσισα να το αποκτήσω! Ανυπομονούσα να το πάρω στα χέρια μου και να το ξεκινήσω! Ζούμε σε μια εποχή η οποία βρίθει στερεοτύπων που έχουν δημιουργηθεί συνειδητά ή ασυνείδητα εις βάρος του γυναικείου φύλου. Η συγγραφέας μέσα από δικές της εμπειρίες και βιώματα δίνει ελπίδα σε όσες γυναίκες νιώθουν ανασφάλεια, δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, αμφισβητούν την αξία τους και τις δυνατότητές τους. Εμψυχώνει όσες γυναίκες νιώθουν ότι δεν θα τα καταφέρουν και όσες έχουν όνειρα και στόχους αλλά φοβούνται ή δειλιάζουν. Η Ρείτσελ Χόλις, με την αμεσότητα, την ευθύτητα, την ωμότητα (που πολύ συχνά υπάρχει για καλό σκοπό), την ειλικρίνεια και τη δύναμη του λόγου της αγκαλιάζει όλες τις γυναίκες του κόσμου! Τις παίρνει από το χέρι και "τρέχουν" μαζί τον μαραθώνιο της ζωής. Λέει τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν, δίχως να τα πασπαλίζει με ζάχαρη, δίχως να σου χαϊδεύει τα αυτιά! Μέσα από "20 ψέματα" για το τι δεν μπορείς να κάνεις, σε πείθει για το αντίθετο. Μερικά από αυτά είναι: "Δεν είμαι αρκετά καλή", "Θα αρχίσω από αύριο", "Κάτι άλλο θα με κάνει ευτυχισμένη", "Δεν είμαι καλή μαμά", "Θα έπρεπε να έχω καταφέρει περισσότερα", "Τα κιλά μου καθορίζουν ποια είμαι" κ.α. Αυτά κι άλλα πολλά θα σε κάνουν να σκεφτείς και να αναλογιστείς πράγματα για σένα, την οικογένειά σου, τη δουλειά, τους φίλους σου, τις επιλογές, τους στόχους και τα όνειρά σου. Καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσής μου, μού ερχόταν στο νου το εξής στιχάκι: "Αν κάποιος σου πει "Δεν μπορείς" τότε πες του "Κοίτα με να μαθαίνεις" " Αφορμή αποτελούσε πάντα το γεγονός ότι η Ρέιτσελ είχε ανθρώπους γύρω της που δεν πίστευαν σε αυτή. Ωστόσο, εκείνη, παρά τις δυσκολίες, δεν το έβαζε κάτω και προσπαθούσε διαρκώς με όλες της τις δυνάμεις να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Λάτρεψα τη δυναμική αλλά και την αδύναμη Ρέιτσελ. Υπογράμμισα δεκάδες σημεία μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσω να το κάνω διότι θα κατέληγα να σημειώνω ολόκληρο το βιβλίο. Ταυτίστηκα μαζί της σε αρκετά σημεία. Συγκινήθηκα και έκλαψα με τα εμπόδια και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Τη θαύμασα για το κουράγιο, τη δύναμη και την αποφασιστικότητά της. Τέλος, την αγάπησα και κράτησα το βιβλίο της φυλαχτό στην καρδιά και στο μυαλό μου. Το έδωσε στη μητέρα μου να το διαβάσει και όταν το τελείωσε δεν είχε λόγια να περιγράψει αυτό που ένιωθε... Το να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου είναι δύσκολο, απαιτεί δουλειά, υπομονή και επιμονή! Κανείς δε γεννήθηκε τέλειος! Αξίζει, όμως, να προσπαθείς καθημερινά για να γίνεις καλύτερος από χθες και λιγότερο καλύτερος από αύριο. Είναι στο χέρι μας να σκεφτούμε, να αναθεωρήσουμε και να βγούμε μπροστά...
0
αγαπημένος Νίκολας Σπαρκς
Όταν η Ρόνι επισκέπτεται τον πατέρα της στη Βόρεια Καρολίνα για να περάσει το καλοκαίρι μαζί του, είναι έξω φρενών. Καθώς οι μέρες περνούν όμως και η Ρόνι γνωρίζει την πρώτη αληθινή αγάπη της, τον Γουίλ, και απολαμβάνει κάθε στιγμή μαζί του. Χάρη σε αυτόν, αναθεωρεί κάποια πράγματα, βλέπει μέσα από μια άλλη οπτική γωνία την ζωή και αλλάζει στάση τόσο απέναντι σε αυτή όσο και στον πατέρα της με τον οποίο δεν είχαν καλές σχέσεις. Σύντομα η Ρόνι έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρές καταστάσεις και τότε καταλαβαίνει ότι κάτι πρέπει να κάνει... Η αλήθεια είναι ότι αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά και αγάπησα περισσότερο στο βιβλίο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δύο πρωταγωνιστές, Ρόνι και Γουίλ, αλληλεπιδρούσαν. Εκείνη, αρχικά επαναστάτρια, θυμωμένη με όλους, με όλα, ίσως και με την ίδια της τη ζωή. Εκείνος, όμορφος, γλυκός, προστατευτικός, ήρωας! Αδιαμφισβήτητα η Ρόνι αντιπροσωπεύει πολλά κορίτσια εκεί έξω. Θα έλεγα πως αντιπροσωπεύει κι εμένα συχνά πυκνά. Από την άλλη, ο Γουίλ είναι το αγόρι που θα ήθελα κάθε κοπέλα! Ένας σωστός νεαρός - άντρας δίπλα της να την αγαπά, να την σέβεται και να την προστατεύει με κάθε δυνατό τρόπο. Θυμάμαι, όταν τελείωσα "Το τελευταίο τραγούδι" έκλαιγα γιατί στ' αλήθεια δεν ήθελα να τελειώσει. Η συγκίνηση μου ήταν μεγάλη και αδιαμφισβήτητα θα το έβαζα στη λίστα με τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Έπειτα, έμαθα ότι έχει βγει και η αντίστοιχη ταινία, συνεπώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην την δω! Ακόμη, ακούω στα αυτιά μου το υπέροχο τραγούδι της Miley Cyrus, στο ρόλο της Ρόνι, με τίτλο "When I look at you"... Ο Νίκολας Σπαρκς φημίζεται άλλωστε για τις υπέροχες ιστορίες που γράφει. Νιώθω τυχερή που ένα ακόμη βιβλίο του με περιμένει αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη μου. Ο Νίκολας Σπάρκς έχει γράψει και το γνωστό-σχεδόν-σε-όλους "Ημερολόγιο" το οποίο δεν με ενθουσίασε τόσο όσο "Το τελευταίο τραγούδι".
Πριν ξεκινήσω να σας λέω την άποψή μου γι αυτό το βιβλίο θέλω να σας διευκρινίσω ότι είμαι λάτρης των ρομαντικών μυθιστορημάτων. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί στο συγκεκριμένο βιβλίο παίζει μεγάλο ρόλο το αν είσαι φαν ή όχι αυτού του είδους βιβλίων. Πρόκειται για μια κλασική και εντελώς αναμενόμενη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων που συναντίουνται για πρώτη φορά σε μια στάση λεωφορείων. Και τότε είναι που συμβαίνει αυτό που λέμε "έρωτας με την πρώτη ματιά". Το θέμα αυτού του βιβλίου δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο είναι η αλήθεια αλλά ο τρόπος που η Josie Silver μας αφηγείται την ιστορία είναι απολαυστική. Η συγγραφέας δεν επικεντρώνεται μόνο στη "σχέση" μεταξύ της Λόρι και του Τζακ. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μας διδάσκει και την αξία της φιλίας και της οικογένειας. Κάθε χαρακτήρας αυτού του βιβλίου είναι διαφορετικός κι έχει τη δική του ιστορία να πει και τα δικά του μηνύματα να μεταδώσει. Συγκεκριμένα: Πλοκή (4/5): Τα γεγονότα κυλούσαν ομαλά και η συγγραφέας απέφευγε να κάνει πολλά throwbacks πράγμα που βοήθησε στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας. Θέμα (3/5): Όπως σας ανέφερα, το "Μια μέρα το Δεκέμβρη" είναι μια κλασσική και αναμενόμενη ιστορία αγάπης. Άρα, δεν μπορώ να πω ότι το θέμα του με έκανε να ενθουσιαστώ! Σκηνικό (5/5): Όλες οι περιγραφές των τοποθεσιών, των ανθρώπων και των συμπεριφορών τους ήταν ρεαλιστικές γεγονός που σε έκανε να νιώθεις ότι είσαι εκεί και βλέπεις την ιστορία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου (αυτός μάλιστα είναι και ο κύριος που απόλαυσα αυτό το βιβλίο) Συγγραφικό ύφος (5/5): Ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται τα γεγονότα η Josie Silver είναι ο αγαπημένος μου. Σε όλα τα βιβλία αναζητώ εκείνο το ύφος που θα με κάνει να χαλαρώσω και να διαβάσω το βιβλίο μου χωρίς άγχος. Η Josie Silver πέτυχε διάνα την προτίμησή μου! Χαρακτήρες (3/5): Η αλήθεια είναι ότι από όλους τους χαρακτήρες δεν μου άρεσε ιδιαίτερα ο Τζακ. Δεν μάθαμε πολλά πράγματα γι΄αυτόν πράγμα που δεν βοήθησε στο να τον δούμε έτσι ακριβώς όπως τον είδε η Λόρι μέσα από τα μάτια της. Συν τοις άλλοις, θα ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες για την αδερφή της πρωταγωνίστριας και τη μεταξύ τους σχέση. Σασπένς (2/5): Η ιστορία ήταν αναμενόμενη. Υ.Γ. Εγώ στο τέλος δάκρυσα Γενική άποψη: Ευχάριστο, ξεκούραστο, χαλαρό, αναμενόμενο. Ηθικό δίδαγμα: Μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει χωρίς να δράτε την στιγμή που πρέπει να το κάνετε! Να εκφράζετε πάντα τα συναισθήματά σας όποιες κι αν είναι οι συνέπειες.
Πρόκειται για ένα όμορφο και ευχάριστο βιβλίο. Κυλάει γρήγορα χωρίς η συγγραφέας να φλυαρεί. Οι διάλογοί του είναι διασκεδαστικοί και αρκετές φορές απολαυστικοί. Συμπάθησα από την πρώτη στιγμή τους ήρωες αυτού του βιβλίου. Ίσως γιατί είμαστε κοντά ηλικιακά και καταλαβαίνω τον τρόπο σκέψης ενός έφηβου. Συμπάθησα αρκετά και την Ίντεν παρόλο που συχνά θύμωνα με τις πρωτοβουλίες που έπαιρνε. Οι αποφάσεις της στιγμής όμως είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της νέων. Σίγουρα, αποτελεί ένα ενδιαφέρον βιβλίο για κορίτσια ηλικίας 16+ διότι κάνει λόγο για τον έρωτα, τις παρέες, τους στόχους και τα όνειρα ενός έφηβου κοριτσιού που λίγο πολύ είναι στοιχεία που συναντά κάθε κορίτσι σε αυτή τη φάση της ζωής του. Ωστόσο, δεν περνάει κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες. Ομολογώ ότι δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη ιστορία αλλά αναμφίβολα θα μπορούσε να γίνει ταινία αν αναλογιστεί κανείς την παραστατικότητα αυτού του βιβλίου. Δεν σου προκαλεί αγωνία αλλά περιέργεια για το τι θα ακολουθήσει. Το εξώφυλλό του είναι όμορφο και νεανικό. Ξεκινώντας αυτή την τριλογία είμαι αυστηρή με την αξιολόγηση του πρώτου βιβλίου και απαιτώ περισσότερα πράγματα από τα επόμενα βιβλία της σειράς διότι πιστεύω ότι έχει πολλά ακόμη να προσφέρει. Μακάρι να δικαιωθώ.
Όπως είναι γνωστό, οι αληθινές ιστορίες πάντα αγγίζουν την ψυχή του αναγνώστη λίγο περισσότερο σε σχεση με άλλα μυθιστορήματα. Αυτός είναι σίγουρα ένας λόγος για τον οποίο λάτρεψα αυτό το βιβλίο. Όταν το ξεκίνησα παρατήρησα ότι η μετάφρασή του στα Ελληνικά δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική με αποτέλεσμα να μειώνονται οι προσδοκίες που είχα γι' αυτό. Ωστόσο, προχωρώντας το συνειδητοποιήσα ότι αυτό το κομμάτι βελτιωνόταν. Έτσι, εστίασα παραπάνω στην ίδια την ιστορία και πώς αυτή εξελισσόταν. Εξ' αρχής μου φαινόταν συμπαθητική. Η ιδέα ενός άρρωστου κοριτσιού που ερωτεύτεται ένα αγόρι και γίνονται ζευγάρι σίγουρα δεν είναι πρωτάκουστη. Όμως, δεν πρόκειται απλά για μία δραματική ιστορία αγάπης. Το "ένα τραγούδι για το αύριο" αποτελεί δίδαγμα ζωής. Μέσα στις σελίδες του συναντά κανείς αλήθειες που πιθανόν να αγνοούσε ή να μη γνώριζε. Αλήθειες σκληρές για τους ανθρώπους γύρω μας, για τους δασκάλους που μας δίδαξαν γράμματα στα παιδικά μας χρόνια και ίσως σημάδεψαν με τα λόγια τους την πορεία μας, για την ίδια τη ζωή γενικότερα. Η Άλις είναι σίγουρα μία από τις ηρωίδες που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια της αυτοπεποίθησης του αναγνώστη. Πρόκειται για μια κοπέλα η οποία πάρα την Κυστική Ίνωση από την οποία νόσησε δεν το βάζει ποτέ κάτω. Μας μαθαίνει να ζούμε την κάθε μας στιγμή σαν να είναι η τελευταία, να απολαμβάνουμε τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες, να είμαστε υποστηρικτές πρώτα των άλλων και μετά του εαυτού μας, να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να εκπληρώσουμε τα όνειρα μας. Αυτά, κι άλλα πολλά έχει να μας διδάξει η πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Δίπλα της, βρίσκονται πρόσωπα που με τη συμπεριφορά τους δίνουν το σωστό παράδειγμα και άλλα πάλι που μας αποτρέπουν από τυχόν λάθη που συχνά κάνουμε δίχως να το καταλαβαίνουμε. Διαβάζοντας κανείς το συγκεκριμένο βιβλίο θα συγκινηθεί πολλές φορές, θα πονέσει, θα κλάψει, θα χαρεί, θα ουρλιάξει, θα αγανακτήσει και τελικά θα λυτρωθεί. Αδιαμφισβήτητα, είναι ένα από τα πιο δυνατά βιβλία των τελευταίων χρόνων. Γιατί με ιδανικό και πρωτότυπο τρόπο εξυμνεί την αγάπη, την ελπίδα και την πίστη στη ζωή. Προτρέπει τους αναγνώστες να ακολουθήσουν την καρδιά τους όπως έκανε η Άλις. Αξίζει και πρέπει να διαβαστεί από όλους! Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου και γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία έπιασα τον εαυτό μου να αναζητά τα τραγούδια της αληθινής Άλις, της Άλις Μάρτινο. Συγκινήθηκα για ακόμη μια φορά και σκέφτηκα να ασχοληθώ με τη ζωή της, να συλλέξω πληροφορίες και να σας γράψω ένα άρθρο για όλα όσα έμαθα εγώ από την ηρωίδα. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει!
Όπως μπορεί να γνωρίζετε μερικοί από εσάς ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα βλέποντας ένα όμορφο βιβλίο. Δυστυχώς είμαι από τους ανθρώπους που κρίνουν τα βιβλία αρχικά από το εξώφυλλο. Μόνο αν υπάρξει "έρωτας με την πρώτη ματιά" θα μπω στη διαδικασία να διαβάσω την υπόθεση στο οπισθόφυλλο.
Λάτρεψα αυτό το βιβλίο! Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου. Αρχικά εντυπωσιάστηκα από το εξώφυλλο. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις πρώτη εντύπωση από ένα όμορφο εξώφυλλο αλλά σίγουρα είναι μια καλή αφορμή για να το πάρεις στα χέρια σου και να το ξεφυλλίσεις. Η σπάνια αρρώστια της Μάντλιν μου κίνησε το ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι δεν έβγαινε από το σπίτι και δεν ερχόταν σε επαφή με τους ανθρώπους παρά μόνο με τη μητέρα και τη νοσοκόμα της με εξέπληξε. Λάτρεψα τους ήρωες του βιβλίου, συγκινήθηκα, έκλαψα, γέλασα, χαμογέλασα και ταυτίστηκα πολλές φορές με την Μάντλιν παρ'όλο που (ευτυχώς) δεν βιώνω κάτι τέτοιο. Έγινα ένα με την ιστορία και ένιωσα την χαρά και τη ευτυχία της ηρωίδας, τη δυστυχία και τον πόνο της στις άσχημες στιγμές, τον ενθουσιασμό και την έκπληξη στην καρδιά της. Ο Όλι; Ο Όλι σίγουρα είναι πλέον ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες. Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι αμφισβητούμε κάποια πράγματα και πιστεύουμε ότι είναι αδύνατον να συμβούν. Κι όμως! Η ιστορία της Μάντλιν και του Όλι, μια βαθιά ρομαντική και δυνατή ιστορία αγάπης μεταξύ δύο εφήβων, είναι αυτή που μας υπενθυμίζει πως όλα είναι δυνατά αν υπάρχει αγάπη. Όταν υπάρχει αγάπη όλα είναι δυνατά. Ένα υπέροχο βιβλίο που προκαλεί αμέτρητα συναισθήματα που τρυπώνουν στην καρδιά του αναγνώστη. Τελειώνοντάς το ανατρίχιασα με την ευχάριστη και ικανοποιητική έκβαση της ιστορίας. Πλέον, είναι το δεύτερο αγαπημένο μου εφηβικό βιβλίο. Κλείνοντας, θα ήθελα να το προτείνω σε κάθε αγόρι και σε κάθε κορίτσι αλλά και σε όλους του γονείς γιατί δεν είναι μόνο μια ιστορία αγάπης αλλά και ένα υπέροχο μάθημα ζωής για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Λάτρεψα αυτό το βιβλίο! Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου. Αρχικά εντυπωσιάστηκα από το εξώφυλλο. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις πρώτη εντύπωση από ένα όμορφο εξώφυλλο αλλά σίγουρα είναι μια καλή αφορμή για να το πάρεις στα χέρια σου και να το ξεφυλλίσεις. Η σπάνια αρρώστια της Μάντλιν μου κίνησε το ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι δεν έβγαινε από το σπίτι και δεν ερχόταν σε επαφή με τους ανθρώπους παρά μόνο με τη μητέρα και τη νοσοκόμα της με εξέπληξε. Λάτρεψα τους ήρωες του βιβλίου, συγκινήθηκα, έκλαψα, γέλασα, χαμογέλασα και ταυτίστηκα πολλές φορές με την Μάντλιν παρ'όλο που (ευτυχώς) δεν βιώνω κάτι τέτοιο. Έγινα ένα με την ιστορία και ένιωσα την χαρά και τη ευτυχία της ηρωίδας, τη δυστυχία και τον πόνο της στις άσχημες στιγμές, τον ενθουσιασμό και την έκπληξη στην καρδιά της. Ο Όλι; Ο Όλι σίγουρα είναι πλέον ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες. Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι αμφισβητούμε κάποια πράγματα και πιστεύουμε ότι είναι αδύνατον να συμβούν. Κι όμως! Η ιστορία της Μάντλιν και του Όλι, μια βαθιά ρομαντική και δυνατή ιστορία αγάπης μεταξύ δύο εφήβων, είναι αυτή που μας υπενθυμίζει πως όλα είναι δυνατά αν υπάρχει αγάπη. Όταν υπάρχει αγάπη όλα είναι δυνατά. Ένα υπέροχο βιβλίο που προκαλεί αμέτρητα συναισθήματα που τρυπώνουν στην καρδιά του αναγνώστη. Τελειώνοντάς το ανατρίχιασα με την ευχάριστη και ικανοποιητική έκβαση της ιστορίας. Πλέον, είναι το δεύτερο αγαπημένο μου εφηβικό βιβλίο. Κλείνοντας, θα ήθελα να το προτείνω σε κάθε αγόρι και σε κάθε κορίτσι αλλά και σε όλους του γονείς γιατί δεν είναι μόνο μια ιστορία αγάπης αλλά και ένα υπέροχο μάθημα ζωής για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
0
υπέροχο
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο με δισταγμό. Ήταν η πρώτη φορά που επέλεγα ένα ψυχολογικό θρίλερ μιας και αυτό το είδος το απέφευγα τόσο σε βιβλία όσο και σε ταινίες. Ωστόσο, το Κορίτσι του τρένου με έκανε να αγαπήσω αυτό το είδος βιβλίων. Είναι λίγο δύσκολο όμως να σας μιλήσω γι' αυτό χωρίς να σας αποκαλύψω στοιχεία της υπόθεσης όμως θα κάνω ότι μπορώ. Η πρωταγωνίστρια, η Ρέιτσελ είναι μία όχι και τόσο αξιόπιστη αφηγήτρια. Παρατηρεί τα πάντα από μακριά. Καμιά φορά παίρνει μέρος στα γεγονότα κι άλλοτε επιλέγει να μείνει έξω από αυτά. Γνωρίζει τα πάντα χάρη στην παρατηρητικότητα της. Όμως αυτό μπορεί να φανεί επικίνδυνο. Διαβάζοντάς το ζωντανεύει μέσα μας ο χαρακτήρας του ντεντέκτιβ ωστόσο αμφιβάλλω για το αν κατάφερε κανείς να ανακαλύψει εξ αρχής ή στη μέση της ιστορίας την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει διότι συνεχώς τα πάντα ανατρέπονται, η δράση μεγαλώνει και η αγωνία κορυφώνεται. Εξ αρχής αλλά και πριν τη μέση του βιβλίου καταλαβαίνεις ότι η ιστορία κρύβει κάτι βαθύτερο. Γίνεται λόγος για το πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όταν καταλαβαίνει ότι όλα τα όνειρα και τα σχέδια της για το μέλλον της βγήκαν αδύνατα. Οι χαρακτήρες του είναι ρεαλιστές και με αρκετά ελαττώματα όπως γίνεται φανερό μέσα από τις αφηγήσεις των τριών γυναικών. Η συγγραφέας κάνει λόγο για τις ομοιότητες των τριών γυναικών, στοιχείο σημαντικό για τη ροή της υπόθεσης. Διαβάζοντας το Κορίτσι του τρένου μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν πρόκειται απλά για ένα βιβλίο μυστηρίου-φόνου. Το τέλος του απρόσμενο και άκρως αποκαλυπτικό λυτρώνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τέλος, θα σας εκπλήξει το γεγονός ότι όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου έτσι κι εμείς ίσως να μοιραζόμαστε συγγένειες με ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο μας αλλά δεν το γνωρίζουμε. Μια συναρπαστική ιστορία που αξίζει να διαβάσετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
0
υπέροχο
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο με δισταγμό. Ήταν η πρώτη φορά που επέλεγα ένα ψυχολογικό θρίλερ μιας και αυτό το είδος το απέφευγα τόσο σε βιβλία όσο και σε ταινίες. Ωστόσο, το Κορίτσι του τρένου με έκανε να αγαπήσω αυτό το είδος βιβλίων. Είναι λίγο δύσκολο όμως να σας μιλήσω γι' αυτό χωρίς να σας αποκαλύψω στοιχεία της υπόθεσης όμως θα κάνω ότι μπορώ. Η πρωταγωνίστρια, η Ρέιτσελ είναι μία όχι και τόσο αξιόπιστη αφηγήτρια. Παρατηρεί τα πάντα από μακριά. Καμιά φορά παίρνει μέρος στα γεγονότα κι άλλοτε επιλέγει να μείνει έξω από αυτά. Γνωρίζει τα πάντα χάρη στην παρατηρητικότητα της. Όμως αυτό μπορεί να φανεί επικίνδυνο. Διαβάζοντάς το ζωντανεύει μέσα μας ο χαρακτήρας του ντεντέκτιβ ωστόσο αμφιβάλλω για το αν κατάφερε κανείς να ανακαλύψει εξ αρχής ή στη μέση της ιστορίας την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει διότι συνεχώς τα πάντα ανατρέπονται, η δράση μεγαλώνει και η αγωνία κορυφώνεται. Εξ αρχής αλλά και πριν τη μέση του βιβλίου καταλαβαίνεις ότι η ιστορία κρύβει κάτι βαθύτερο. Γίνεται λόγος για το πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όταν καταλαβαίνει ότι όλα τα όνειρα και τα σχέδια της για το μέλλον της βγήκαν αδύνατα. Οι χαρακτήρες του είναι ρεαλιστές και με αρκετά ελαττώματα όπως γίνεται φανερό μέσα από τις αφηγήσεις των τριών γυναικών. Η συγγραφέας κάνει λόγο για τις ομοιότητες των τριών γυναικών, στοιχείο σημαντικό για τη ροή της υπόθεσης. Διαβάζοντας το Κορίτσι του τρένου μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν πρόκειται απλά για ένα βιβλίο μυστηρίου-φόνου. Το τέλος του απρόσμενο και άκρως αποκαλυπτικό λυτρώνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τέλος, θα σας εκπλήξει το γεγονός ότι όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου έτσι κι εμείς ίσως να μοιραζόμαστε συγγένειες με ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο μας αλλά δεν το γνωρίζουμε. Μια συναρπαστική ιστορία που αξίζει να διαβάσετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο με δισταγμό. Ήταν η πρώτη φορά που επέλεγα ένα ψυχολογικό θρίλερ μιας και αυτό το είδος το απέφευγα τόσο σε βιβλία όσο και σε ταινίες. Ωστόσο, το Κορίτσι του τρένου με έκανε να αγαπήσω αυτό το είδος βιβλίων. Είναι λίγο δύσκολο όμως να σας μιλήσω γι' αυτό χωρίς να σας αποκαλύψω στοιχεία της υπόθεσης όμως θα κάνω ότι μπορώ. Η πρωταγωνίστρια, η Ρέιτσελ είναι μία όχι και τόσο αξιόπιστη αφηγήτρια. Παρατηρεί τα πάντα από μακριά. Καμιά φορά παίρνει μέρος στα γεγονότα κι άλλοτε επιλέγει να μείνει έξω από αυτά. Γνωρίζει τα πάντα χάρη στην παρατηρητικότητα της. Όμως αυτό μπορεί να φανεί επικίνδυνο. Διαβάζοντάς το ζωντανεύει μέσα μας ο χαρακτήρας του ντεντέκτιβ ωστόσο αμφιβάλλω για το αν κατάφερε κανείς να ανακαλύψει εξ αρχής ή στη μέση της ιστορίας την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει διότι συνεχώς τα πάντα ανατρέπονται, η δράση μεγαλώνει και η αγωνία κορυφώνεται. Εξ αρχής αλλά και πριν τη μέση του βιβλίου καταλαβαίνεις ότι η ιστορία κρύβει κάτι βαθύτερο. Γίνεται λόγος για το πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όταν καταλαβαίνει ότι όλα τα όνειρα και τα σχέδια της για το μέλλον της βγήκαν αδύνατα. Οι χαρακτήρες του είναι ρεαλιστές και με αρκετά ελαττώματα όπως γίνεται φανερό μέσα από τις αφηγήσεις των τριών γυναικών. Η συγγραφέας κάνει λόγο για τις ομοιότητες των τριών γυναικών, στοιχείο σημαντικό για τη ροή της υπόθεσης. Διαβάζοντας το Κορίτσι του τρένου μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν πρόκειται απλά για ένα βιβλίο μυστηρίου-φόνου. Το τέλος του απρόσμενο και άκρως αποκαλυπτικό λυτρώνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τέλος, θα σας εκπλήξει το γεγονός ότι όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου έτσι κι εμείς ίσως να μοιραζόμαστε συγγένειες με ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο μας αλλά δεν το γνωρίζουμε. Μια συναρπαστική ιστορία που αξίζει να διαβάσετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο με δισταγμό. Ήταν η πρώτη φορά που επέλεγα ένα ψυχολογικό θρίλερ μιας και αυτό το είδος το απέφευγα τόσο σε βιβλία όσο και σε ταινίες. Ωστόσο, το Κορίτσι του τρένου με έκανε να αγαπήσω αυτό το είδος βιβλίων. Είναι λίγο δύσκολο όμως να σας μιλήσω γι' αυτό χωρίς να σας αποκαλύψω στοιχεία της υπόθεσης όμως θα κάνω ότι μπορώ. Η πρωταγωνίστρια, η Ρέιτσελ είναι μία όχι και τόσο αξιόπιστη αφηγήτρια. Παρατηρεί τα πάντα από μακριά. Καμιά φορά παίρνει μέρος στα γεγονότα κι άλλοτε επιλέγει να μείνει έξω από αυτά. Γνωρίζει τα πάντα χάρη στην παρατηρητικότητα της. Όμως αυτό μπορεί να φανεί επικίνδυνο. Διαβάζοντάς το ζωντανεύει μέσα μας ο χαρακτήρας του ντεντέκτιβ ωστόσο αμφιβάλλω για το αν κατάφερε κανείς να ανακαλύψει εξ αρχής ή στη μέση της ιστορίας την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει διότι συνεχώς τα πάντα ανατρέπονται, η δράση μεγαλώνει και η αγωνία κορυφώνεται. Εξ αρχής αλλά και πριν τη μέση του βιβλίου καταλαβαίνεις ότι η ιστορία κρύβει κάτι βαθύτερο. Γίνεται λόγος για το πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όταν καταλαβαίνει ότι όλα τα όνειρα και τα σχέδια της για το μέλλον της βγήκαν αδύνατα. Οι χαρακτήρες του είναι ρεαλιστές και με αρκετά ελαττώματα όπως γίνεται φανερό μέσα από τις αφηγήσεις των τριών γυναικών. Η συγγραφέας κάνει λόγο για τις ομοιότητες των τριών γυναικών, στοιχείο σημαντικό για τη ροή της υπόθεσης. Διαβάζοντας το Κορίτσι του τρένου μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν πρόκειται απλά για ένα βιβλίο μυστηρίου-φόνου. Το τέλος του απρόσμενο και άκρως αποκαλυπτικό λυτρώνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τέλος, θα σας εκπλήξει το γεγονός ότι όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου έτσι κι εμείς ίσως να μοιραζόμαστε συγγένειες με ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο μας αλλά δεν το γνωρίζουμε. Μια συναρπαστική ιστορία που αξίζει να διαβάσετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
0
καλό και ευκολοδιάβαστο
Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια τυπική εφηβική ιστορία. Οι ήρωες δεν είναι διαφορετικοί από εμάς παρά συνηθισμένα παιδιά, μαθητές ενός αμερικανικού σχολείου. Δε λείπουν οι έρωτες, οι φιλίες, αλλά και οι τσακωμοί, οι κόντρες και οι ζήλιες. Όπως κάθε εφηβικό βιβλίο αυτού του τύπου έτσι κι αυτό απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό. Για το λόγο αυτό εμένα μου φάνηκε αρκετά προβλέψιμο αλλά και αφελές σε κάποια σημεία. Αν και η συγγραφέας είναι μεγάλης ηλικίας, παντρεμένη κι έχοντας δημιουργήσει μια οικογένεια στο Λονδίνο, η γραφή της είναι τόσο απλοϊκή και νεανική που νομίζεις ότι η συγγραφέας είναι σε ηλικία μεταξύ εφηβείας και ενηλικίωσης. Δε μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα ιδιαίτερα διαβάζοντάς το ούτε κι έμαθα κάτι. Ένας ήταν ο χαρακτήρας που με μπέρδεψε ιδιαίτερα κι αυτός είναι η Ιβ Σάμερσταουν. Έχω την εντύπωση ότι η συγγραφέας στην προσπάθειά της να δώσει μια ακριβή εικόνα του κακού κοριτσιού κάπου το έχασε. Και το λέω αυτό διότι στ΄ αλήθεια μπερδεύτηκα πολύ διαβάζοντάς το. Έβλεπα από τη μία στιγμή στην άλλη να αλλάζει ο χαρακτήρας της ηρωίδας χωρίς να κρατάει ένα σταθερό μέτρο με αποτέλεσμα να οδηγείται πολύ συχνά στην υπερβολή. Κάτι τέτοιο ίσως να μη φάνταζε και τόσο παράξενο σε νεαρές ηλικίες ωστόσο εγώ, ως μεγαλύτερη, το συνειδητοποίησα. Τέλος, απογοητεύθηκα λίγο από τη γραφή της συγγραφέας. Φαντάζει λες και είναι η πρώτη συγγραφικής της απόπειρα, γεγονός που συγχωρείται πάντα σε έναν συγγραφέα. Ωστόσο, ίσως να ήταν αυτός ο σκοπός της. Να αποδώσει δηλαδή με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο τα πρώτα σκιρτήματα της εφηβείας. Σε γενικές γραμμές είναι ένα ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο. Απευθύνεται σε ηλικίες των 13+ γι' αυτό αν ξάχνετε ένα βιβλίο για ένα κορίτσι που μόλις εντάχθηκε στην εφηβεία, πάνω στα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τότε σας το συστήνω με σιγουριά.
0
αποτελεί μια πολύ όμορφη ιστορία
Βλέποντας για πρώτη φορά το βιβλίο μπορώ να πω πως το εξώφυλλο μου άρεσε πολύ. Ο συνδυασμός του μπλε με κίτρινο και οι δύο φιγούρες στη μέση μου έδιναν την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πολύ γλυκιά και ρομαντική ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ. Πολύ ευχάριστο και απλό. Όσον αφορά την υπόθεση, παρατήρησα ότι πρόκειται για μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ακολουθεί την πεπατημένη μέθοδο: ερωτεύονται, τα φτιάχνουν, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια και πεθαίνουν αγκαλιασμένοι. Έτσι, συνειδητοποιούμε ότι η συγγραφέας θέλει στην πρώτη συγγραφική της προσπάθεια να γράψει ένα μυθιστόρημα για ενήλικες που όμως να διαφέρει απ' όλα τα υπόλοιπα ρομάντζα του βιβλιόκοσμου. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Ντάρεν ενώ όχι ιδιαίτερα τον Γκέιμπ. Θύμωσα με τον Γκέιμπ διότι μου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν εγωιστή άνθρωπο που το μόνο που σκέφτεται είναι η καριέρα του και το προσωπικό του όφελος αδιαφορώντας για τα αισθήματά του προς τη Λούσι. Η Λούσι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον από το σημείο που ερωτεύτηκε τον Ντάρεν. Αν και η λογική του βιβλίου σε οδηγεί στο να λατρέψεις το ζευγάρι Γκέιμπ-Λούσι εγώ ακολούθησα ένα διαφορετικό μονοπάτι. Είδα το βιβλίο από μια άλλη σκοπιά. Το γεγονός ότι η Λούσι και ο Γκέιμπ έβαλαν την καριέρα πάνω από την αγάπη με έβαλε σε σκέψεις. Ο καθένας του ακολούθησε τα όνειρά του και εννοείται πως αυτό είναι πολύ καλό αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να χωρίσουν για ένα χόμπι. Το συγκεκριμένο βιβλίο με κέντρισε από το σημείο που η Λούσι και ο Γκέιμπ μαθαίνουν για την επίθεση στους Δίδυμους πύργους. Ναι! Δεν είναι υπέροχο που η συγγραφέας εντάσσει αυτό το γεγονός στο βιβλίο της; Μέχρι χθες αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι αποφεύγω βιβλία που επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο συμβάν όπως πόλεμοι ή κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές. Ακόμη τα αποφεύγω αλλά όχι τόσο όσο παλιότερα. Στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός των Δίδυμων πύργων αποτελεί την αρχή της γνωριμίας της Λούσι και του Γκέιμπ, μια συναρπαστική σύμπτωση που οδηγεί στον έρωτα των δύο νέων. Όταν όλα καταστρέφονται γύρω τους μοναδικό τους στήριγμα είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον. Αυτό με εντυπωσίασε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο, χωρισμένο σε ενότητες για να βοηθήσει τον αναγνώστη να το διαβάσει πιο εύκολα και γρήγορα. Δε σε κουράζει, διαθέτει πολλές όμορφες εικόνες, αναλυτικές αφηγήσεις και περιγραφές που σε βοηθούν να ενταχθείς στο χώρο και να δεις τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου. Η γραφή της Σαντοπολο συγκλονιστική! Τα συναισθήματα που σου προκαλεί ανάμεικτα και τα μηνύματα πολλά! Αξίζει να εγκαταλείψεις την αγάπη για ένα όνειρο; Ίσως ναι, ίσως και όχι! Αυτό δε θα σας το αποκαλύψω! Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μέσα από την ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ! Απολαύστε το Αστέρια: 9/10
0
αποτελεί μια πολύ όμορφη ιστορία
Βλέποντας για πρώτη φορά το βιβλίο μπορώ να πω πως το εξώφυλλο μου άρεσε πολύ. Ο συνδυασμός του μπλε με κίτρινο και οι δύο φιγούρες στη μέση μου έδιναν την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πολύ γλυκιά και ρομαντική ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ. Πολύ ευχάριστο και απλό. Όσον αφορά την υπόθεση, παρατήρησα ότι πρόκειται για μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ακολουθεί την πεπατημένη μέθοδο: ερωτεύονται, τα φτιάχνουν, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια και πεθαίνουν αγκαλιασμένοι. Έτσι, συνειδητοποιούμε ότι η συγγραφέας θέλει στην πρώτη συγγραφική της προσπάθεια να γράψει ένα μυθιστόρημα για ενήλικες που όμως να διαφέρει απ' όλα τα υπόλοιπα ρομάντζα του βιβλιόκοσμου. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Ντάρεν ενώ όχι ιδιαίτερα τον Γκέιμπ. Θύμωσα με τον Γκέιμπ διότι μου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν εγωιστή άνθρωπο που το μόνο που σκέφτεται είναι η καριέρα του και το προσωπικό του όφελος αδιαφορώντας για τα αισθήματά του προς τη Λούσι. Η Λούσι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον από το σημείο που ερωτεύτηκε τον Ντάρεν. Αν και η λογική του βιβλίου σε οδηγεί στο να λατρέψεις το ζευγάρι Γκέιμπ-Λούσι εγώ ακολούθησα ένα διαφορετικό μονοπάτι. Είδα το βιβλίο από μια άλλη σκοπιά. Το γεγονός ότι η Λούσι και ο Γκέιμπ έβαλαν την καριέρα πάνω από την αγάπη με έβαλε σε σκέψεις. Ο καθένας του ακολούθησε τα όνειρά του και εννοείται πως αυτό είναι πολύ καλό αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να χωρίσουν για ένα χόμπι. Το συγκεκριμένο βιβλίο με κέντρισε από το σημείο που η Λούσι και ο Γκέιμπ μαθαίνουν για την επίθεση στους Δίδυμους πύργους. Ναι! Δεν είναι υπέροχο που η συγγραφέας εντάσσει αυτό το γεγονός στο βιβλίο της; Μέχρι χθες αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι αποφεύγω βιβλία που επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο συμβάν όπως πόλεμοι ή κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές. Ακόμη τα αποφεύγω αλλά όχι τόσο όσο παλιότερα. Στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός των Δίδυμων πύργων αποτελεί την αρχή της γνωριμίας της Λούσι και του Γκέιμπ, μια συναρπαστική σύμπτωση που οδηγεί στον έρωτα των δύο νέων. Όταν όλα καταστρέφονται γύρω τους μοναδικό τους στήριγμα είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον. Αυτό με εντυπωσίασε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο, χωρισμένο σε ενότητες για να βοηθήσει τον αναγνώστη να το διαβάσει πιο εύκολα και γρήγορα. Δε σε κουράζει, διαθέτει πολλές όμορφες εικόνες, αναλυτικές αφηγήσεις και περιγραφές που σε βοηθούν να ενταχθείς στο χώρο και να δεις τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου. Η γραφή της Σαντοπολο συγκλονιστική! Τα συναισθήματα που σου προκαλεί ανάμεικτα και τα μηνύματα πολλά! Αξίζει να εγκαταλείψεις την αγάπη για ένα όνειρο; Ίσως ναι, ίσως και όχι! Αυτό δε θα σας το αποκαλύψω! Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μέσα από την ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ! Απολαύστε το Αστέρια: 9/10
0
αποτελεί μια πολύ όμορφη ιστορία
Βλέποντας για πρώτη φορά το βιβλίο μπορώ να πω πως το εξώφυλλο μου άρεσε πολύ. Ο συνδυασμός του μπλε με κίτρινο και οι δύο φιγούρες στη μέση μου έδιναν την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πολύ γλυκιά και ρομαντική ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ. Πολύ ευχάριστο και απλό. Όσον αφορά την υπόθεση, παρατήρησα ότι πρόκειται για μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ακολουθεί την πεπατημένη μέθοδο: ερωτεύονται, τα φτιάχνουν, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια και πεθαίνουν αγκαλιασμένοι. Έτσι, συνειδητοποιούμε ότι η συγγραφέας θέλει στην πρώτη συγγραφική της προσπάθεια να γράψει ένα μυθιστόρημα για ενήλικες που όμως να διαφέρει απ' όλα τα υπόλοιπα ρομάντζα του βιβλιόκοσμου. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Ντάρεν ενώ όχι ιδιαίτερα τον Γκέιμπ. Θύμωσα με τον Γκέιμπ διότι μου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν εγωιστή άνθρωπο που το μόνο που σκέφτεται είναι η καριέρα του και το προσωπικό του όφελος αδιαφορώντας για τα αισθήματά του προς τη Λούσι. Η Λούσι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον από το σημείο που ερωτεύτηκε τον Ντάρεν. Αν και η λογική του βιβλίου σε οδηγεί στο να λατρέψεις το ζευγάρι Γκέιμπ-Λούσι εγώ ακολούθησα ένα διαφορετικό μονοπάτι. Είδα το βιβλίο από μια άλλη σκοπιά. Το γεγονός ότι η Λούσι και ο Γκέιμπ έβαλαν την καριέρα πάνω από την αγάπη με έβαλε σε σκέψεις. Ο καθένας του ακολούθησε τα όνειρά του και εννοείται πως αυτό είναι πολύ καλό αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να χωρίσουν για ένα χόμπι. Το συγκεκριμένο βιβλίο με κέντρισε από το σημείο που η Λούσι και ο Γκέιμπ μαθαίνουν για την επίθεση στους Δίδυμους πύργους. Ναι! Δεν είναι υπέροχο που η συγγραφέας εντάσσει αυτό το γεγονός στο βιβλίο της; Μέχρι χθες αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι αποφεύγω βιβλία που επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο συμβάν όπως πόλεμοι ή κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές. Ακόμη τα αποφεύγω αλλά όχι τόσο όσο παλιότερα. Στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός των Δίδυμων πύργων αποτελεί την αρχή της γνωριμίας της Λούσι και του Γκέιμπ, μια συναρπαστική σύμπτωση που οδηγεί στον έρωτα των δύο νέων. Όταν όλα καταστρέφονται γύρω τους μοναδικό τους στήριγμα είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον. Αυτό με εντυπωσίασε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο, χωρισμένο σε ενότητες για να βοηθήσει τον αναγνώστη να το διαβάσει πιο εύκολα και γρήγορα. Δε σε κουράζει, διαθέτει πολλές όμορφες εικόνες, αναλυτικές αφηγήσεις και περιγραφές που σε βοηθούν να ενταχθείς στο χώρο και να δεις τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου. Η γραφή της Σαντοπολο συγκλονιστική! Τα συναισθήματα που σου προκαλεί ανάμεικτα και τα μηνύματα πολλά! Αξίζει να εγκαταλείψεις την αγάπη για ένα όνειρο; Ίσως ναι, ίσως και όχι! Αυτό δε θα σας το αποκαλύψω! Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μέσα από την ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ! Απολαύστε το Αστέρια: 9/10
Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο θίγει ζητήματα όπως η σεξουαλική κακοποίηση, ο βιασμός, η παιδοφιλία, η χειραγώγηση ανηλίκων κ.α. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το διαβάσω αλλά μου άρεσε τόσο πολύ! Λάτρεψα τη ρεαλιστική μάτια της συγγραφεως, τον τρόπο που παρουσίασε τη ψυχολογία της Βανέσα κυρίως μετά τα κρίσιμα σημεία της ιστορίας καθώς και το γεγονός ότι δεν είχε αναμενόμενο τέλος. Από την αρχή του βιβλίου κατάλαβα ότι θα είναι ένα βιβλίο που θα αγαπήσω πολύ. Αρκετοί το χαρακτήρισαν ως μία σύγχρονη 'Λολίτα' αλλά δεν μπορώ να φέρω άποψη επί αυτού γιατί δεν έχω διαβάσει τη 'Λολίτα'. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν πρόκειται για πραγματική ιστορία και για να πω την αλήθεια μου, υποψιαζομουν ότι η συγγραφέας αφηγείται προσωπικά βιώματα μέχρι και την τελευταία σελίδα. Ωστόσο, η Kate Russel το διαψεύδει. Εν ολιγοις, πρόκειται για ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο μπορεί να είναι δύσκολο να διαβαστεί λόγω των γεγονότων που περιγράφει, αλλά είναι απαραίτητο να διαβαστεί τόσο από νεαρές όσο και από μεγαλύτερες ηλικίες λόγω των ζητημάτων που θίγει. Μερικές φορές, είναι καλό να μαθαίνουμε και να συνειδητοποιουμε κάποια πράγματα αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα όσο δύσκολη κι αν είναι. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους δε φοβούνται να αντικρίσουν την πραγματικότητα.
0
Έγινε ένα απο τα αγαπημένα μου
Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο θίγει ζητήματα όπως η σεξουαλική κακοποίηση, ο βιασμός, η παιδοφιλία, η χειραγώγηση ανηλίκων κ.α. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το διαβάσω αλλά μου άρεσε τόσο πολύ! Λάτρεψα τη ρεαλιστική μάτια της συγγραφεως, τον τρόπο που παρουσίασε τη ψυχολογία της Βανέσα κυρίως μετά τα κρίσιμα σημεία της ιστορίας καθώς και το γεγονός ότι δεν είχε αναμενόμενο τέλος. Από την αρχή του βιβλίου κατάλαβα ότι θα είναι ένα βιβλίο που θα αγαπήσω πολύ. Αρκετοί το χαρακτήρισαν ως μία σύγχρονη 'Λολίτα' αλλά δεν μπορώ να φέρω άποψη επί αυτού γιατί δεν έχω διαβάσει τη 'Λολίτα'. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν πρόκειται για πραγματική ιστορία και για να πω την αλήθεια μου, υποψιαζομουν ότι η συγγραφέας αφηγείται προσωπικά βιώματα μέχρι και την τελευταία σελίδα. Ωστόσο, η Kate Russel το διαψεύδει. Εν ολιγοις, πρόκειται για ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο μπορεί να είναι δύσκολο να διαβαστεί λόγω των γεγονότων που περιγράφει, αλλά είναι απαραίτητο να διαβαστεί τόσο από νεαρές όσο και από μεγαλύτερες ηλικίες λόγω των ζητημάτων που θίγει. Μερικές φορές, είναι καλό να μαθαίνουμε και να συνειδητοποιουμε κάποια πράγματα αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα όσο δύσκολη κι αν είναι. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους δε φοβούνται να αντικρίσουν την πραγματικότητα.
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο μη γνωρίζοντας για την τηλεοπτική σειρά. Με εντυπωσίασε η υπόθεσή του. Συνήθιζα παλιότερα να βλέπω και τούρκικες τηλεοπτικές σειρές με αποτέλεσμα να με κεντρίσει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον το γεγονός ότι μια Ελληνίδα ερωτεύτηκε έναν Τούρκο. Έχοντας επισκεφτεί και την Κομοτηνή δεν άργησα και πολύ να αγαπήσω αυτή την ερωτική ιστορία.
Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί την πρώτη συγγραφική απόπειρα της κυρίας Καλλιοντζή και οφείλω να της δώσω συγχαρητήρια! Πρόκειται για μια νεανική, ρομαντική ιστορία η οποία περιλαμβάνει στιγμές όπως τα φοιτητικά χρόνια, οι πρώτοι νεανικοί έρωτες, το άγχος των πανελληνίων εξετάσεων και προβάλλει αξίες όπως την αγάπη της οικογένειας, τη δύναμη της φιλίας και του έρωτα. Με τη διεισδυτική της ματιά η συγγραφέας περιγράφει πρόσωπα, καταστάσεις, αντιλήψεις, νοοτροπίες και κατεστημένα διαφορετικών χαρακτήρων, πολιτισμών και θρησκειών χωρίς να κρατά υποκειμενική στάση απέναντί τους.
Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι η ανάλαφρη γραφή της. Δε μπορούμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι συναντάς τη βωμολοχία και την επανάληψη λέξεων σε πολλά σημεία του βιβλίου. Ίσως όμως αυτό να βοηθάει στη ροή του λόγου. Μπορεί για κάποιους η γραφή της να παρεξηγηθεί διότι θυμίζει κατά πολύ προφορικό και όχι γραπτό λόγο, όμως ας μη ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα.
Διαβάζοντας την ιστορία έζησα μαζί με το Χριστίνα και τον Μουράτ το απαγορευμένο πάθος και τη σύγκρουση δύο πολιτισμών και συνειδητοποίησα πως ακόμη και στις μέρες μας έχουμε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Συγκινήθηκα πολλές φορές σε διάφορα σημεία του βιβλίου. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Φίλιππο και το θεώρησα άδικο που η συγγραφέας επέλεξε για τον Μουράτ το πρότυπο του "κακού παιδιού" και για τον Φίλιππο το πρότυπο του καλού και ευαίσθητου αγοριού. Αν και ο συνδυασμός αυτός εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς του βιβλίου, θα ήθελα πολύ να δω τους ρόλους να αντιστρέφονται. Αδιαμφισβήτητα, αγάπησα το ζευγάρι Χριστίνα-Φίλιππος. Πιστεύω πως ταίριαζε περισσότερο η πρωταγωνίστρια με τον νεανικό της έρωτα παρά με τον Μουράτ, με έναν άνθρωπο που γνώρισε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και τον εμπιστεύτηκε από το πρώτο λεπτό.
Αγάπησα αυτό το βιβλίο! Με συντρόφευε για λίγες μόνο μέρες αφού η αγωνία μου για το τι θα ακολουθήσει δεν με άφηνε σε ησυχία με αποτέλεσμα να το τελειώσω γρήγορα. Πικράθηκα με το τέλος και μπήκα σε πειρασμό να παρακολουθήσω και την τηλεοπτική σειρά στο διαδίκτυο. Μου άρεσε πολύ και ανακουφίστηκα βλέποντας το τελευταίο επεισόδιο καθώς το τέλος του έργου διαφέρει κατά πολύ από το βιβλίο. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσα να πω ότι η σειρά μου άρεσε περισσότερο από το βιβλίο. Όπως και να το κάνεις, έχει τη χάρη του το να διαβάζεις κάτι και να πλάθεις την ιστορία στο μυαλό σου έτσι όπως εσύ θες.
Όμορφο, παραστατικό, με όμορφες εικόνες και περιγραφές, νοσταλγικό, συγκινητικό, καθόλου δύσκολο στην ανάγνωση, με όμορφα μηνύματα, σου μεταδίδει την αξία της οικογένειας, της φιλίας, της αγάπης προς την πατρίδα και τον τόπο σου. Περιέχει σκηνές πολέμου, κυριαρχεί το αίσθημα αγωνίας, με ηρωικά διδάγματα, που θυμίζει αληθινή ιστορία. Φαίνεται ότι η συγγραφέας έκανε τρομερή έρευνα για το βιβλίο. Είναι γραμμένο με μεράκι και αφοσίωση. Αποτέλεσε αφορμή για να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες για την Μικρασιατική καταστροφή. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Υπέροχη, ώριμη και ποιητική γραφή! Έντονες και περιγραφικές εικόνες, ρομαντικό, γλυκό αλλά ρεαλιστικό, γραμμένο με διαφορετικό τρόπο από τα υπόλοιπα βιβλία του είδους του. Ολιγοσέλιδο αλλά περιεκτικό. Δομημένο με ένταση και ερωτισμό. Αφήνει τον αναγνώστη να σκιαγραφήσει τους ήρωες του βιβλίου και να τους "βαπτίσει" όπως εκείνος θέλει μιας που δεν έχουν όνομα αφού μπορούν να είναι ο οποιοσδήποτε άντρας και η οποιαδήποτε γυναίκα εκεί έξω. Μακάρι η αγαπημένη Λυριάννα να συνεχίσει να γράφει και να μας χαρίζει τόσο όμορφα ταξίδια.
Ενώ στην αρχή φαίνεται να κυλάει αργά, στην πορεία γίνεται ενδιαφέρον, ανατρεπτικό, με συνεχόμενες εξελίξεις που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Δύο πράγματα λάτρεψα σε αυτό το βιβλίο: το γεγονός ότι διαδραματίζεται κατά την εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής και η συγγραφέας περιγράφει την πολιτική και κοινωνική κατάσταση με υπέροχο ακριβή τρόπο, και το ανατρεπτικό γεμάτο ζωντάνια και αγωνία τέλος του. Μέσα από το βιβλίο θίγονται ζητήματα που ταλανίζουν τη σημερινή κοινωνία, όπως η ψυχική και σωματική κακοποίηση των γυναικών. Πολλές φορές με κούραζε η άβουλη στάση της πρωταγωνίστριας ενώ ήταν επιτυχημένη και με σπουδαία καριέρα, στοιχεία που δίνουν αυτοπεποίθηση σε μια γυναίκα.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κ
Μαθαίνοντας ότι οι "Μικρές φωτιές παντού" ήταν το αγαπημένο μυθιστόρημα των αναγνωστών του Goodreads και της Amazon για το 2017 δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στον πειρασμό να το διαβάσω. Συν τοις άλλοις, αρκετοί συγγραφείς το έχουν εκθειάσει και έχουν γράψει τα καλύτερα γι αυτό γεγονός που ναι μεν στην αρχή με ενθάρρυνε να το διαβάσω, στην πορεία, ωστόσο, με έκανε να απορώ.
Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο θίγει σημαντικά θέματα της ανθρωπότητας όπως η μητρότητα, η οικογένεια, οι αμβλώσεις, οι κοινωνικές διακρίσεις κ.α.
Στην αρχή, μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι στην ιστορία υπήρχαν δύο μερίδες ανθρώπων: οι φτωχοί και οι πλούσιοι, γεγονός που επιβεβαιώνει τη ρεαλιστικότητα της ιστορίας. Η Μία φαίνεται να κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν το οποίο η συγγραφέας κατάφερε να "εκμεταλλευτεί" προς όφελος της ιστορίας για να εντείνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πατέρα της κόρης της. Από την άλλη "παράταξη", η πλούσια οικογένεια της Έλενας Ριτσαρντσον φαίνεται να τα έχει όλα τακτοποιημένα μιας που η ίδια φαίνεται να τρέφει ολοένα και περισσότερα αισθήματα για την οικογένειά της με το πέρασμα των σελίδων αφού συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αμελήσει την εργασία της για λίγο προκειμένου να αφοσιωθεί στα παιδιά της. Φαίνεται ότι οι δύο οικογένειες σύντομα θα δεθούν ολοένα και περισσότερο μιας που τα παιδιά των δύο οικογενειών αναπτύσσουν φιλικές και όχι μόνο σχέσεις.
Η συγγραφέας, επιλέγει διαφορετικούς χαρακτήρες γεγονός που εξασφαλίζει την ποικιλία και την ρεαλιστικότητα στην ιστορία της. Η επιλογή τόσο νεαρών όσο και ενήλικων ηρώων εξασφαλίζει την ανάγνωση του βιβλίου τόσο από εφήβους όσο και από ενήλικες.
Στην πορεία, ωστόσο, παρατηρούμε πως η συγγραφέας κάνοντας χρήση κάποιων επιθέτων κατευθύνει τον αναγνώστη έτσι ώστε να συμπαθήσει και να αντιπαθήσει εκείνους τους ήρωες που η ίδια έχει επιλέξει. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το κύριο λάθος της συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως κάθε βιβλίο θα πρέπει να σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κάθε ήρωα ξεχωριστά και να επιλέξεις αυτόν τον οποίο θα συμπαθήσεις ή με τον οποίο θα ταυτιστείς δίχως να υπάρχει καμία χειραγώγηση από το συγγραφέα.
Προς το τέλος του βιβλίου και για λίγες σελίδες θίγεται το θέμα της μητρότητας στο αποκορύφωμά του με την ιστορία της May Ling να απασχολεί και τις δύο οικογένειες. Βρήκα την ιστορία ιδιαίτερα όμορφη και αληθινή και συμπόνεσα τη May Ling.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει στο θέμα της αφήγησης και της περιγραφής των ηρώων. Κατά την γνώμη μου, η παράθεση ασήμαντων γεγονότων και η χειραγώγηση της συγγραφέως προς μια συγκεκριμένη εικόνα των ηρώων δεν εξασφαλίζει το βραβείο του καλύτερου μυθιστορήματος.
Είναι από εκείνα τα βιβλία που έχεις ανάγκη να διαβάσεις για να σε χαλαρώσουν, να σε ταξιδέψουν σε μ
Άλλο ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Οι 'Μικροί άγγελοι" με συντρόφευσαν πριν λίγες μέρες και ομολογώ ότι κάναμε πολύ καλή παρέα. Γνώρισα την Νεφέλη, την Άρτεμη και τη Μιρελλα. Ταξίδεψα μαζί τους στον Πόρο, γεύτηκα τα γλυκά της Νεφελης και κολύμπησα στα νερά του όμορφου νησιου.
Ομολογω, ότι περάσαμε όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές μαζί. Ξέγνοιαστες παιδικές και εφηβικες στιγμές αλλά και συγκινητικές, πικρές και στενάχωρες στιγμές (οπως η γεύση της μαύρης σοκολάτας) που σημάδεψαν τις ηρωίδες του βιβλίου μου και με επηρέασαν κι εμένα συναισθηματικά. Ζήσαμε πολλά με τις ηρωίδες του βιβλίου• πάθη, λαθη, εκδικήσεις, φονους, ένα σωρό... Όμως για όλα αυτά υπήρχαν λόγοι που οδήγησαν κάθε ήρωα αυτού του βιβλίου στις πράξεις του.
Η γραφή της Ρένας μας απλή, καθημερινή, γλυκιά και ρομαντική! Δεν σε κουράζει! Δεν τη βαριέσαι! Απολαμβάνεις να τη διαβάζεις!
Μπορεί να μου άρεσε πολύ σα βιβλίο, να δεθηκα με τους ηρωες και να ταξίδεψα μαζί τους όμως υπήρχαν και σημεία σε αυτο που δε μου άρεσαν. Όπως, συζητήσεις μεταξύ γονιών και παιδιών για την ερωτική ζωή των πρώτων. Ή για παράδειγμα η επιλογή ενός συντρόφου με βάση το τι ήταν στο παρελθόν κι όχι το τι είναι τώρα. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν; Μένουν ίδιοι; Ή κάποια μη ρεαλιστικά γεγονότα όπως έντονες ενέργειες ηρώων που φαίνονταν να μην είναι σε θέση να πράξουν.
Σε γενικές γραμμές, όμως, ήταν ένα ευχάριστο βιβλίο που μου άρεσε πολύ. Είχα ανάγκη να διαβάσω ένα βιβλίο της αγαπημένης μου συγγραφέα Ρένας Ρωσση Ζαιρη. Είναι από εκείνα τα βιβλία που έχεις ανάγκη να διαβάσεις για να σε χαλαρώσουν, να σε ταξιδέψουν σε μια άλλη πραγματικότητα, πιο γλυκιά, πιο όμορφη! Σε ευχαριστώ Ρένα της καρδιάς μου γι' αυτό το όμορφο ταξίδι.
Είχα εντελώς διαφορετικές προσδοκίες από το συγκεκριμένο βιβλίο και είχα στο νου μου μια διαφορετικ
Η αλήθεια είναι ότι παρά το γεγονός ότι δεν άργησα καθόλου να τελειώσω το βιβλίο, διαπίστωσα ότι δεν μου άρεσε. Θεωρώ πως είχε πολλούς χαρακτήρες για ένα βιβλίο 120 σελίδων. Τα ονόματα και οι σχέσεις μεταξύ των ηρώων μπερδεύονταν εύκολα. Δεν αναφέρονταν λέξεις όπως "μαμά", "μπαμπάς", κλπ που να σε διευκολύνουν να στήσεις το γενεαλογικό δέντρο με αποτέλεσμα αυτό να δημιουργεί στον αναγνώστη σύγχυση και κούραση. Ακόμη, η περίεργη και μερικές φορές λανθασμένη σύνταξη των προτάσεων δεν έκανε το βιβλίο αυτό ευανάγνωστο. Δεν μπορώ να πω ότι ταυτίστηκα με κάποιον από τους ήρωες του βιβλίου διότι εκτός από την Αρετή η οποία δημιουργούσε τις περισσότερες συμφορές στην ιστορία, η συγγραφέας δεν μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω καλύτερα τους υπόλοιπους ήρωες του βιβλίου και να τους ψυχογραφίσω. Τέλος, δεν ξέρω για ποιο λόγο το βιβλίο ονομάστηκε "Αγνή" και όχι "Αρετή" από τη στιγμή που κύριος χαρακτήρας του βιβλίου φαινόταν να είναι η "Αρετή" και κύριο θέμα του ο εκδικητικός της χαρακτήρας. Είχα εντελώς διαφορετικές προσδοκίες από το συγκεκριμένο βιβλίο και είχα στο νου μου μια διαφορετική ιστορία από αυτή που διάβασα.
υπέροχο, ανάλαφρο, αγαπημένο! Για ακόμη μια φορά ο Νίκολας Σπάρκς δεν με απογοήτευσε!
Ξεκίνησα χωρίς δισταγμό να διαβάζω το βιβλίο "Πάντα πλάι σου" του Nicholas Sparks και σχεδόν δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα κυλούσαν οι σελίδες ήδη από την αρχή.
Η ιστορία αρχίζει με τις στιγμές ενός ζευγαριού, του Ρας και της Βίβιαν, οι οποίοι προετοιμάζονται για την γέννηση της κόρης τους, Λόντον. Οι σκηνές στις πρώτες σελίδες είναι ξεκαρδιστικές. Στην πορεία, παρακολουθούμε το ζευγάρι να περνάει στιγμές με το παιδί τους με την Βίβιαν να έχει αναλάβει κατά ένα μεγάλο μέρος την ανατροφή του παιδιού λόγω των δύσκολων ωραρίων δουλειάς του Ρας. Παρά τον ερχομό της Λόντον στη ζωή του ζευγαριού, δεν αργούν να φανούν τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους. Κάπου εδώ, ο αναγνώστης θα ταυτιστεί με τους ήρωες του βιβλίου αν είναι σύζυγος ή/και γονιός και θα καταλάβει ότι όλες οι σχέσεις και όλες οι οικογένειες έχουν προβλήματα. Η ρήξη της σχέσης του Ρας και της Βίβιαν δε θα αργήσει να επηρεάσει και τη σχέση τους με το παιδί τους, ενώ ο Ρας θα κληθεί να αντιμετωπίσει την ανεργία και το μεγάλωμα της μικρής Λόντον σχεδόν εξ ολοκλήρου. Παρά τις δυσκολίες, θα αναπτυχθεί μια υπέροχη σχέση μεταξύ πατέρα και κόρης που νωρίτερα είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε λόγω της επιρροής της Βίβιαν πάνω στο παιδί, ο Ρας δεν είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει. Φυσικά, δεν είναι αυτή η όλη ιστορία του βιβλίου. Ο αναγνώστης έχει να δει, να διαβάσει και να μάθει πολλά. Μα κυρίως έχει να γνωρίσει τη δύναμη του να προσπαθείς και να παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς. Θα συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να έχει δίπλα του ανθρώπους που πιστεύουν σε αυτόν όταν ακόμη και ο ίδιος δεν έχει πίστη στον εαυτό του!
Το "Πάντα πλάι σου" είναι το τρίτο βιβλίο που διαβάζω του Νίκολας Σπαρκς και μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Στην αρχή φαινόταν κάπως αργο. Ωστόσο, στην πορεία παρατηρώντας τους χαρακτήρες να χτίζονται λίγο λίγο και η ιστορία να κυλάει με ομαλο και σταθερό τροπο, έπιασα τον εαυτό μου να μη θέλει να το αφήσει από τα χέρια. Ως άνθρωπος που λατρεύει τα παιδιά, δε θα γινόταν να μη λατρέψω τη μικρή Λοντον (που τριγυρνούσε παντου σα πεταλουδα με τα φτερά στην πλάτη της), να συμπασχω με τον Ρας και να εκνευριστω τρομερά με τη Βίβιαν. Θύμωσα πολύ. Κυρίως γιατί επιβεβαίωσα μια ακόμη και φορά πόσο εγωιστές μπορούν να γίνουν καμία φορά οι γονείς βάζοντας τον εαυτό τους πάνω από τα παιδιά τους. Στο βιβλίο αυτό, γίνεται ακόμη λόγος για τη δυσκολία του να μεγαλώνει ένα παιδί σε μονογονεϊκή οικογενεια, τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό στην ψυχολογία του παιδιού και του γονέα. Δε θα κρύψω το γεγονός ότι δάκρυσα διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες και τώρα δύο μέρες μετά το τέλος του βιβλίου πιάνω συχνά τον εαυτό μου να το σκέφτεται και να χαμογελά.
Αν μπορούσα να διορθώσω κάτι, θα ήταν ίσως κάποια στοιχεία της ιστορίας κυρίως στα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου που είχαν να κάνουν με τη σχέση μεταξύ του Ρας και της Βίβιαν. Κάπου εκεί, θα ήθελα μια πιο λεπτομερή αφήγηση σχετικά με τις επιλογές των δύο ηρώων. Ωστόσο, το συγκινητικό τέλος, θα έλεγα ότι επισκίασε αυτές τις αμφιβολίες μου σχετικά με τη συμπεριφορά της Βίβιαν. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι παραπάνω στο τέλος αλλά ο Σπάρκς προτίμησε να μη γίνει η ιστορία προβλέψιμη και να την αφήσει σε ένα ρεαλιστικό σημείο, πράγμα το οποίο εν τέλει εκτίμησα.
Πρόκειται για ένα χαλαρό βιβλίο, με απλή ιστορία, απλή πλοκη και απλό λεξιλόγιο. Είναι από αυτά τα βιβλία που θες να έχεις πάνω στο κομοδίνο σου για να διαβάσεις λίγο πριν πέσεις για ύπνο. Θες κάτι απλό, γλυκό, όμορφο, αλλά συνάμα και ρεαλιστικό. Αν αναζητάς κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα θα σου αρέσει πολύ.
Υ.Γ.: Για τη σύνθεση της φωτογραφίας, εμπνεύστηκα από τα φτερά που φορούσε η Λόντον σε πολλές σκηνές του βιβλίου, και τα οποία τη συνόδευαν μέχρι και την τελευταία συγκινητική σκηνή.
Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η έφηβη Άναμπελ, εξαφανίζεται κάποιο βράδυ μετά από ένα ξέφρενο πάρτι στο Γκουλσπονγκ. Η Τσάρλι και ο Άντερς, δυο αστυνομική από τη Στοκχόλμη, πηγαίνουν στο Γκουλσπονγκ προκειμένου να βοήθησουν με την έρευνα. Δε γνωρίζει κανείς ότι η Τσάρλι γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αυτή την περιοχή και η ίδια δεν θέλει να το αποκαλύψει σε κανέναν. Γι' αυτήν, εξιχνίαση της υπόθεσης και ο εντοπισμός της Άναμπελ έχει μεγάλη σημασία. Οι δύο αστυνομική προσπαθούν να διαλευκάνουν το μυστήριο γύρω από την εξαφάνιση της νεαρής κοπέλας ερχόμενοι σε επαφή με τους αυστηρούς γονείς της, το προσωπικό του σχολείου, τους φίλους της καθώς και όλους τους συντρόφους της. Στο μεταξύ, η νεαρή αστυνομικός συναντά την παιδική της φίλη και μοιράζονται αναμνήσεις από την παιδική τους ηλικία, σκέψεις και συναισθήματα. Κανείς δεν γνωρίζει που είναι η Άναμπελ. Όταν, όμως, τα στοιχεία ενώνονται και οι μάρτυρες σπάνε τη σιωπή τους αποκαλύπτονται όλα!
Το συγκεκριμένο βιβλίο περιέχει στοιχεία της γνώριμης σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Είναι το δεύτερο βιβλίο του είδους που διαβάζω και μπορώ πλέον να τα αναγνωρίσω. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, γραφικά τοπία, χαρακτηριστικές σκηνές και απλή, λιτή (και κάποιες φορές ωμή) γλώσσα. Με ωραία αφήγηση, φυσιολογική ροή γεγονότων και σκηνές που διαδέχονται ομαλά η μία την άλλη, κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη να διαβάσει ολοένα και περισσότερο προκειμένου να μάθει που βρίσκεται η Άναμπελ. Ωστόσο, εκτός από την κύρια ιστορία της εξαφάνισης της νεαρής κοπέλας, συναντάμε και κάποιες περαιτέρω ιστορίες γύρω από το παρελθόν της Τσάρλι. Γίνεται λόγος για τις αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία και τη μητέρα της καθώς και τη σχέση της με συνάδελφό της. Καθώς οι σελίδες περνούν συναντάμε και δύο νέες ηρωίδες, την Άλις και την Ρόζα, δύο 12χρονα κορίτσια τα οποία εμπλέκονται σε επικίνδυνες περιπέτειες.
Η συγγραφέας, παρουσιάζει με όμορφο τρόπο τα γεγονότα και μπορώ να πω ότι το βιβλίο μού άρεσε. Όμως, δεν με ικανοποίησε το γεγονός ότι έμπλεξε μέσα στην κύρια ιστορία, περαιτέρω πληροφορίες για την προσωπική ζωή της Τσάρλι καθώς και την ιστορία των δύο νεαρών κοριτσιών, Άλις και Ρόζα, η οποία δεν φάνηκε να έχει κάποια άμεση σχέση με την εξαφάνιση της Άναμπελ. Θα μπορούσε πολύ όμορφα να συνδέσει τις δύο ιστορίες κάνοντας την υπόθεση πιο ενδιαφέρουσα. Ωστόσο, αναγνωρίζω ότι το "Άναμπελ" είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς και χωράει αρκετές βελτιώσεις.
Η Δωροθέα είναι μια γυναίκα με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλές γυναίκες εκεί έξω. Παράτησε τις σπουδές της γιατί ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Απέκτησε δύο κοριτσάκια και επέλεξε να μη δουλέψει αλλά να αφιερωθεί στην ανατροφή των παιδιών της. Ωστόσο, στη συνέχεια, συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ευχαριστημένη με αυτή την κατάσταση. Κατάλαβε ότι όλες οι επιθυμίες, τα όνειρα και οι στόχοι της κλειδώθηκαν σε ένα συρτάρι στο βάθος του μυαλού της και η νεαρή γυναίκα αρκέστηκε στο να φροντίζει την οικογένειά της. Αγανακτισμένη από τη ρουτίνα, τις ευθύνες και τα φορτία που κουβαλούσε τόσο στους ώμους της όσο και στην ψυχή της, κάνει επιλογές, λάθη για τα οποία αργότερα (ίσως) να μετανιώσει... Προκειμένου να βρει διέξοδο από όλα όσα τη βασανίζουν, απατά τον άντρα της και προδίδει το γάμο τους. Έπειτα από αυτό το γεγονός, τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο...
Η "Δωροθέα" είναι ένα απλό και λιτό μυθιστόρημα το οποίο μιλάει για απωθημένα, λάθη, αποφάσεις της στιγμής και παρορμήσεις. Συμπόνεσα τη Δωροθέα και κατάλαβα τον λόγο για τον οποίο πονούσε τόσο πολύ. Ωστόσο, κάθε φορά που έπιανα το βιβλίο στα χέρια μου θύμωνα μαζί της. "Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς Δωροθέα" έπιανα τον εαυτό μου να λέει. Και νομίζω ότι κάθε αναγνώστρια αυτό θα σκέφτεται. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι πράγματι, παρά τις παράτολμες και βιαστικές αποφάσεις για τη ζωή της, η ζωή της Δωροθέας συνδέεται με τη ζωή εκατοντάδων γυναικών εκεί έξω. Γυναίκες που αφήνουν τις σπουδές τους, τα όνειρά και τις φιλοδοξίες τους από έρωτα. Σε καμία περίπτωση δε θέλω να κατακρίνω αυτές τις γυναίκες. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι οι αποφάσεις μας και οι επιλογές μας καθορίζουν τη ζωή μας και το μέλλον μας σε μεγάλο βαθμό.
Τέλος, απόρησα και σχεδόν χειροκρότησα τον άντρα της Δωροθέας για την υπομονή, τη στήριξη και την αγάπη προς τη σύζυγό του, παρά τα σύννεφα που υπήρχαν στη σχέση αλλά και την οικογένειά τους γενικότερα.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί κανείς να εντοπίσει πολλές αξίες που θέλει να περάσει η συγγραφέας. Αξίες όπως η αγάπη, η φιλία και η οικογένεια που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ανθρώπου.
Σε γενικές γραμμές, μου άρεσε, παρόλο που με κούρασε το συνεχόμενο μοτίβο. Αυτό, δηλαδή στο οποίο η πρωταγωνίστρια "πέφτει" και "ξανασηκώνεται" ορκισμένη να κάνει μια νέα αρχή.
Αν σας αρέσουν τα ανάλαφρα αισθηματικά - κοινωνικά μυθιστορήματα τότε η "Δωροθέα" θα σας αρέσει πολύ.
Το "Ρόμι και Μιράντα" είναι ένα πανέμορφο παιδικό βιβλίο το οποίο μπορεί να διδάξει στα παιδιά της π
Λατρεύω τα βιβλία που θίγουν σημαντικά κοινωνικά ζητήματα και περνάνε όμορφα μηνύματα αλληλεγγύης και αγάπη στα παιδιά με τον πιο απλό και όμορφο τρόπο. Η Ρόμι, το ελεφαντάκι, αναγκάζεται να φορέσει γυαλιά εξαιτίας μια αλλεργίας στο μάτι της. Μόνη και στεναχωρημένη καθώς είναι βρίσκει συντροφιά στη Μιράντα, το μικρό σκιουράκι που την πλησιάζει. Παρ'όλο που η πρώτη δεν μπορεί να δει τη δεύτερη, αναπτύσσεται μια πολύ όμορφη φιλία μεταξύ τους αγνοώντας το γεγονός ότι η Μιράντα είναι σκίουρος και υπάρχει έχθρα μεταξύ ελεφάντων και σκίουρων.
Μέσα από αυτό, η συγγραφέας θέλει να περάσει το μήνυμα ότι ακόμη κι αν κάποιο παιδάκι έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα υπόλοιπα παιδάκια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποκλειστεί από τον περίγυρο. Ακόμη, διαφαίνεται η ανάγκη στήριξης και κατανόησης στις δύσκολες καταστάσεις. Επίσης, είναι φανερό ότι η Ρόμι, αμφιβάλλει για την εμφάνισή της και φοβάται πως θα μείνει μόνη της εξαιτίας της εμφάνισής της. Το παραμύθι μας διδάσκει ότι πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι, να τον αποδεχόμαστε και να τον υπερασπιζόμαστε με κάθε δυνατό τρόπο. Μόνο τότε θα βρεθούν κοντά μας άνθρωποι που θα μας αγαπήσουν γι'αυτό που πραγματικά είμαστε.
Τέλος, το συγκεκριμένο παιδικό βιβλίο, περιλαμβάνει και δραστηριότητες στις τελευταίες σελίδες, με τις οποίες μπορούν να απασχοληθούν τα παιδιά και να ακονίσουν τη σκέψη και την κρίση τους.
Το "Ρόμι και Μιράντα" είναι ένα πανέμορφο παιδικό βιβλίο το οποίο μπορεί να διδάξει στα παιδιά της πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αγάπη, υποστήριξη και κατανόηση μεταξύ μας.
Η Ευγενία, μεγαλωμένη σε μια ευκατάστατη οικογένεια, στερούμενη την πατρική αγάπη κι έχοντας χάσει και τους δύο γονείς της, αναγκάζεται να παρατήσει τις σπουδές της προκειμένου να βοηθήσει τον αδερφό της να σπουδάσει. Σύντομα, γνωρίζει τον καλύτερο φίλο του πατέρα της κολλητής της, Νικολέττας, που ακούει στο όνομα Στέλιος Πετράκης. Παντρεύονται αλλά τα σύννεφα δεν αργούν να έρθουν στη σχέση τους με τον Πετράκη να της φέρεται απάνθρωπα, να μην σέβεται τη γυναίκα του, να την χτυπάει και να αδιαφορεί πλήρως για την Ευγενία. Η σχέση της Ευγενίας με τις δύο καλύτερές της φίλες, Νικολέττα και Χριστιάννα σύντομα κλονίζεται και η αφορμή είναι ο Στέλιος Πετράκης. Μυστικά και ψέματα επηρεάζουν τις σχέσεις της Ευγενίας τόσο με το σύζυγό της όσο και με τις φίλες της με αποτέλεσμα η πρωταγωνίστρια να νιώθει μόνη και απροστάτευτη. Στην προσπάθειά της να ηρεμήσει και να σκεφτεί πηγαίνει διακοπές για λίγες μέρες και τότε γνωρίζει τον Φίλιππο. Είναι άραγε τυχαία αυτή η γνωριμία;
Το βιβλίο "Όλη η ζωή μου ένας Αύγουστος" είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο ξεχωριστά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Ο λόγος για τον οποίο το ξεχωρίζω από άλλα του είδους του είναι διότι σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να προβλέψεις τη συνέχεια της ιστορίας. Αναπάντεχα γεγονότα, καλά κρυμμένα μυστικά, ψέματα και προδοσίες είναι μερικά μόνο στοιχεία που καθηλώνουν τον αναγνώστη. Υποψιάζομαι ότι οι σπουδές της συγγραφέως είναι αυτές που συντέλεσαν στη δημιουργία μιας πρωτότυπης και καθηλωτικής ιστορίας σαν αυτή.
Η πλοκή της ιστορίας είναι ιδιαίτερη καθώς τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να κουράζουν τον αναγνώστη, αλλά δίνοντάς του, τις απαραίτητες μόνο εκείνες πληροφορίες για τη συνέχεια της δράσης. Έτσι, η συγγραφέας καταφέρνει σε λίγες μόνο σελίδες ενός κεφαλαίου να εντάξει πλούσιο υλικό πληροφοριών χωρίς να πλατειάζει.
Το γεγονός ότι το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια βοήθησε πολύ να το τελειώσω πιο γρήγορα απ'ότι περίμενα, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η ιστορία με είχε συνεπάρει.
Καθώς διάβαζα το βιβλίο, γινόμουν ένα με την ιστορία και έβλεπα τα γεγονότα να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μου. Μπορούσα να δω από κοντά τα δάκρυα της Ευγενείας, να διακρίνω το μίσος στα μάτια του Πετράκη, την αγάπη στο βλέμμα του Φίλιππου... όλα έπαιρναν σάρκα και οστά μπροστά μου! Δέθηκα πολύ γρήγορα με τους ήρωες του βιβλίου! Μάλιστα, πολύ συχνά έπιανα τον εαυτό μου να απορεί, να λυπάται, να θυμώνει, να αγανακτεί... και τότε κατάλαβα ότι η συγγραφέας είχε πετύχει το σκοπό της! Είχε καταφέρει να προκαλέσει πληθώρα συναισθημάτων σε μένα όπως, φαντάζομαι, και σε άλλους αναγνώστες της.
Καθώς προχωρούσαν τα κεφάλαια του βιβλίου, η ιστορία γινόταν όλο και πιο απρόβλεπτη. Φόνοι, εντάσεις, ανθρωποκυνηγητά, πάθη, είχαν πλέον γίνει αυτονόητα και αναγκαία για την εξέλιξη της ιστορίας και όλα αυτά με άφηναν άναυδη! Ωστόσο, προς το τέλος του βιβλίου, εντόπισα κάποια γεγονότα τα οποία δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Μη ρεαλιστικές καταστάσεις και μακροσκελείς διάλογοι σε κρίσιμες καταστάσεις με έκαναν να αμφισβητήσω το βιβλίο.
Εν ολίγοις, όμως, και συγκεντρωτικά, μου άρεσε πολύ σαν βιβλίο. Κυρίως, γιατί, όπως είπα και πριν, η ιστορία ακολούθησε μονοπάτια που δύσκολα χωρούν στη φαντασία του αναγνώστη και αυτό με κέρδισε! Το πρώτο βιβλίο της κυρίας Κυρογλάνη είναι ένα βιβλίο το οποίο πρόκειται να καθηλώσει πολλούς αναγνώστες!
Μια άσχημη καταιγίδα και ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα οδηγεί τυχαία την Καμίγ στο σπίτι του... ρουτινολόγου Κλοντ Ντιποντελ. Μέσα από τη λίγη ώρα συζήτησης που είχαν, ο Κλοντ της ανακοινώνει ότι πάσχει από ρουτινίτιδα. «Τα συμπτώματα είναι σχεδόν πάντα τα ίδια: έλλειψη κινήτρου, χρόνια μελαγχολία, έλλειψη σημείων αναφοράς και νοήματος, δυσκολία να νιώσει κάποιος ευτυχισμένος παρά την αφθονία των υλικών αγαθών, απογοήτευση, κόπωση…» Ο ρουτινολόγος, της προτείνει να τη βοηθήσει μέσα από ένα εξειδικευμένο project βασισμένο αποκλειστικά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει, κι εκείνη έπειτα από σκέψη, δέχεται.
Η Καμίγ, είναι σύζυγος και μητέρα, αλλά πάνω απ'όλα γυναίκα. Η συγγραφέας, μας παρουσιάζει τη ζωή της νεαρής γυναίκας με αντικειμενικό τρόπο και δίχως να ωραιοποιεί καταστάσεις. Μέσα από την καθημερινότητα της Καμίγ θέλει να δείξει ότι το να εκτελείς αυτούς τους τρεις ρόλους ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου εύκολο. Η πρωταγωνίστρια ξετυλίγει τη ζωή της μπροστά στα μάτια του αναγνώστη αναφέροντας κάθε γεγονός και λεπτομέρεια της ζωής της που συντέλεσε στην έλλειψη ικανοποίησης και τη δυσαρέσκεια. Μέσα από άλλοτε χιουμοριστικά κι άλλοτε σοβαρά συμβάντα, ο αναγνώστης μπορεί να ταυτίσει τη ζωή της Καμίγ με τη δική του βρίσκοντας πολλές ομοιότητες.
Ακόμη, κατά τη διάρκεια του project του Κλοντ στο οποίο συμμετέχει η Καμίγ, η τελευταία επιβραβεύεται για κάθε θετική αλλαγή που παρατηρεί στη ζωή της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Κλοντ έχει ένα καλά κρυμμένο μυστικό το οποίο θα ανατρέψει τη ζωή της Καμίγ και θα σας κάνει να χαμογελάτε για μέρες αφού το ανακαλύψετε.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, αποτελεί ένα εξαιρετικό, έξυπνο, αστείο και συγκινητικό μυθιστόρημα το οποίο υπόσχεται να σου αλλάξει τη ζωή. Μέσα από την προσπάθεια της Καμίγ να βελτιώσεις τις συζυγικές και οικογενειακές της σχέσεις θα συνειδητοποιήσεις ότι όλα τα ζευγάρια και όλες οι οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα. Θα γίνεις φίλη της Καμίγ και θα γελάσετε μαζί, θα κλάψετε μαζί και θα υπάρξουν στιγμές που θα χαρείς για όσα κέρδισε και άλλαξε στη ζωή της μέσα από αυτή την όμορφη "περιπέτεια" που έζησε χάρη στον Κλοντ. Τέλος, η αναπάντεχη έκβαση αυτού του βιβλίου θα σου αφήσει ένα πολύ όμορφο συναίσθημα και θα πιάσεις τον εαυτό σου να θέλει να το διαβάσει ξανά, και ξανά... και ξανά!
Όπως είναι φυσικό, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο στην εφηβεία και το ξαναπιάνεις όταν είσαι, πια, ενήλικη, η άποψή σου γι' αυτό παρουσιάζει διαφορές. Έτσι κι εγώ, δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια γνώμη γι' αυτό το βιβλίο τώρα με αυτή που είχα πριν πέντε χρόνια. Ωστόσο, δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να το διαβάσω ξανά τώρα γιατί πρώτον καταλαβαίνω ότι δεν είναι για την ηλικία μου και δεν θα με ικανοποιήσει τόσο όσο ένα 15-χρονο κορίτσι και δεύτερον γιατί θέλω να κρατήσω όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα που μου είχε προκαλέσει τότε...
Το "Κορίτσι Online" θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα εφηβικό βιβλίο γεμάτο κλισέ γεγονότα και καταστάσεις αυτής της ηλικίας. Κακά κορίτσια και κλίκες, όμορφα αγόρια, έρωτες, συμπτώσεις, μπερδέματα, κουτσομπολιά κ.α.
Η Πένι είναι μια έφηβη η οποία με αφορμή την παρότρυνση του μπαμπά της να γράψει σε ένα ημερολόγιο τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, αποφασίζει να ανοίξει ένα blog ώστε όσα γράφει ανώνυμα να μπορούν να διαβαστούν από κάποιον που πιθανόν να νιώθει το ίδιο με αυτή. Η Πένι είναι ανασφαλής, έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση και παθαίνει κρίσεις πανικού και άγχους σε δύσκολες στιγμές. Στο πλευρό της έχει έναν υπέροχο και υποστηρικτικό ομοφυλόφιλο φίλο ο οποίος είναι πάντα δίπλα της στα εύκολα και τα δύσκολα. Όταν τα πράγματα στη ζωή της πάνε από το κακό στο χειρότερο, η Πένι και η οικογένειά της επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη για ένα γάμο που έχει οργανώσει η μητέρα της. Εκεί, η νεαρή πρωταγωνίστρια γνωρίζει έναν μουσικό, τον Νόα, και τον ερωτεύεται. Η Πένι μπαίνει σε μπελάδες και γνωρίζει πολλές προκλήσεις οι οποίες θα αναστατώσουν τη ζωή της και θα κάνουν το blog της viral!
Είναι ένα γλυκύτατο εφηβικό βιβλίο! Η Zoe Sugg, επηρεασμένη από τη δική της ζωή, το επάγγελμά της (ως Youtuber) και τα δικά της εφηβικά χρόνια γράφει ένα βιβλίο βγαλμένο από την καρδιά της! Κάθε έφηβη εκεί έξω μπορεί να ταυτιστεί με τις εμπειρίες της νεαρής Πένι και να καταλάβει όλους τους προβληματισμούς της. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο τότε το είχα αγαπήσει πολύ είναι γιατί μου άρεσε πάρα πολύ η γραφή της συγγραφέως και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονταν τα γεγονότα της ιστορίας.
Τότε, στην ηλικία των 15, παρακολουθούσα μανιωδώς τα βίντεο της Zoella και διάβαζα πολύ συχνά τα posts της στα social media. Τη συμπαθούσα πολύ και τη θαύμαζα! Πολύ όμορφη, με ωραίο στυλ, με ωραίο λόγο, πρόσχαρη και δημιουργική! Αγαπάει πολύ τα βιβλία, τη μόδα και το μακιγιάζ και αυτό με έκανε να την αγαπήσω τότε ακόμη περισσότερο αφού συνειδητοποίησα ότι είχαμε κοινά ενδιαφέροντα και γούστα!
Σήμερα, πιθανόν να έβλεπα το βιβλίο μέσα από μια άλλη ματιά αφού...
γνωρίζω, πλέον, ότι το βιβλίο δεν γράφτηκε από την Zoella αλλά από μια ομάδα συγγραφέων
όποιος έγραψε αυτό το βιβλίο χρησιμοποίησε τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Έλιοτ ( ήταν γκέι) για να περάσει μηνύματα κι όχι για να τονίσει την αγάπη που έδειξε στην Πένι. Αυτό με βάζει σε σκέψεις για το αν ο κόσμος θεωρεί ότι ένα αγόρι μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό φίλο ενός κοριτσιού μόνο αν είναι γκέι...
η απουσία των γονιών της Πένι και η παρουσία τους μόνο όταν αυτή πάθαινε κρίσεις πανικού θεωρώ πως ήταν τουλάχιστον απαράδεκτη αν σκεφτείς ότι ένα εφηβικό μυθιστόρημα πρέπει να προβάλλει τη συμπαράσταση και τη στήριξη των γονιών ως πρότυπο ζωής σε κάθε στιγμή της ζωής του εφήβου κι όχι μόνο στα δύσκολα.
μέσα από το βιβλίο φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο τρόπος με τον οποίο η Πένι έβλεπε τον εαυτό της, η χαμηλή αυτοπεποίθηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό της και τις δυνατότητες της και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που ένιωθε άλλαξαν μεμιάς μόλις το αγόρι που της άρεσε την αποκάλεσε "όμορφη". Είναι δυνατόν να περνάς το μήνυμα ότι "μόνο ένα αγόρι μπορεί να αλλάξει την αυτοπεποίθησή σου" σε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους; Οι νέοι είναι σε μια ηλιακή περίοδο στην οποία προσπαθούν να κατανοήσουν ποιοι είναι, τι θέλουν και πού θέλουν να φτάσουν. Συνεπώς, είναι εντελώς παράλογο να προβάλλεις ένα τέτοιο πρότυπο σκεπτικού σε μια τέτοιας κατηγορίας βιβλίου.
ήταν μη ρεαλιστικό. Δεν γίνεται ένα blog να αυξήσει τα μέλη του σε εκατοντάδες απλά και μόνο με μια ανάρτηση περί κρίσεων πανικού.
"Τα φιλιά του μπαμπά Αρκούδου" μπορούν να αποτελέσουν ένα υπέροχο δώρο για κάποιον πατέρα και μια πο
Πρώτα απ'όλα, θέλω να πω ότι νιώθω πολύ ευχαριστημένη με το γεγονός ότι βρήκα ένα βιβλίο το οποίο έχει ως θέμα τη σχέση του πατέρα με τα παιδιά του. Είναι αρκετά τα βιβλία τα οποία μιλούν για τη μητέρα, την αγάπη της προς τα παιδιά της και τη στοργή της. Είναι περισσότερα από αυτά που μιλούν για τον πατέρα και το γεγονός αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Μήπως υποτιμούμε το ρόλο του πατέρα στην οικογένεια;
Το συγκεκριμένο βιβλίο μιλάει για έναν μπαμπά Αρκούδο ο οποίος γυρνώντας από τη δουλειά του και όντας πολύ κουρασμένος, φροντίζει καθένα από τα επτά μικρά αρκουδάκια του πριν πέσουν για ύπνο. Εκείνα, ξεγελώντας τον, όταν εκείνος πέφτει για ύπνο, τον φροντίζουν όπως κάνει κι αυτός γι' αυτά δείχνοντάς του έμπρακτα την ευγνωμοσύνη και την αγάπη τους.
Είναι ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο εξυμνεί την αγάπη του πατέρα για τα παιδιά του παρά την δύσκολη καθημερινότητα, τις υποχρεώσεις και τα προβλήματα του σημερινού εργαζόμενου πατέρα.
Μου άρεσε πάρα πολύ η εικονογράφηση αυτού του σύγχρονου παιδικού βιβλίου. Μου θύμισε τα δικά μου παιδικά βιβλία και νοστάλγησα εκείνες τις στιγμές.
"Τα φιλιά του μπαμπά Αρκούδου" μπορούν να αποτελέσουν ένα υπέροχο δώρο για κάποιον πατέρα και μια πολύ όμορφη παρότρυνση για να το διαβάσει στα παιδάκια του!
Το "Όλα τα φωτεινά μέρη" είναι ένα ρεαλιστικό εφηβικό - νεανικό βιβλίο με θέμα την κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Πολλοί τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων αλλά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για καταστάσεις που υπάρχουν και συμβαίνουν καθημερινά σε όλον τον κόσμο.
Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με θύμα την αδερφή της Βάιολετ και οδηγό την ίδια κάνει την έφηβη πρωταγωνίστρια να κλειστεί στον εαυτό της. Ο Φιντς, ένας έφηβος συμμαθητής της Βάιολετ, βλέποντας τη συμπεριφορά της, την πλησιάζει προκειμένου να γίνει φίλος της. Οι αμέτρητες και συνεχείς προσπάθειές του λυγίζουν την νεαρή Βάιολετ και την κάνουν να νιώθει πιο ασφαλής έχοντας έναν φίλο κοντά της. Χάρη σε μια σχολική εργασία, οι δύο έφηβοι καλούνται να περιπλανηθούν στην πόλη τους προκειμένου να γνωρίσουν και να παρουσιάσουν τις ομορφιές της λίγο πριν αποφοιτήσουν και φύγουν από αυτή. Έτσι, οι δύο νέοι γνωρίζουν καλύτερα ο ένας τον άλλον, ανοίγονται, εκμυστηρεύονται μυστικά και... ερωτεύονται. Ο Φιντς, έχοντας βιώσει κάποιες άσχημες καταστάσεις οικογενειακής βίας, μοιράζεται τις σκέψεις και τα συναισθήματά του με τη Βάιολετ που τόσο αγαπά. Είναι αρκετός ο έρωτας, όμως, για να βγάλεις κάποιον από την μαυρίλα που τον περικλείει;
Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο σίγουρα δε θα σε κάνει να βαρεθείς. Είναι από εκείνα τα βιβλία τα οποία θα σε κάνουν να σκεφτείς πράγματα για τη ζωή σου και το μέλλον σου. Πιθανόν να σου θυμίσουν γεγονότα και καταστάσεις που έχουν βιώσει φίλοι σου. Ίσως να έχεις περάσει εσύ ο ίδιος κάποιες άσχημες καταστάσεις στη ζωή σου, στιγμές που σε έκαναν να πέσεις σε βαθύτατη θλίψη και με δυσκολία να ξανασηκωθείς...
Σε αρκετά σημεία ένιωθα να καταλαβαίνω απόλυτα τους ήρωες του βιβλίου. Η περίοδος της εφηβείας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς όπως παρατηρούμε και μέσα από την ιστορία, οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και ευάλωτοι με αποτέλεσμα να παίρνουν βιαστικές αποφάσεις και να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, γνώρισα δύο νέους που ήθελα να αγκαλιάσω και να τους ψιθυρίσω ότι "όλα θα πάνε καλά". Τους "ακολούθησα" σε όλες τις περιπλανήσεις και περιπέτειές τους στην Ιντιάνα, "άκουσα" όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους.
Οι περιγραφές και οι αφηγήσεις ήταν πανέμορφες. Η συγγραφέας επέλεξε έναν ξεχωριστό και πρωτότυπο τρόπο να ενώσει και να φέρει κοντά τους δύο νέους και αυτό το εκτιμώ ιδιαίτερα και το αναζητώ στα περισσότερα εφηβικά βιβλία.
Ωστόσο, ομολογώ ότι δεν συνδέθηκα ιδιαίτερα με τους πρωταγωνιστές, παρόλο που είμαστε κοντά ηλικιακά και καταλάβαινα απόλυτα τους προβληματισμούς της. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε περισσότερες προοπτικές για να εξελιχθεί σε ένα βαθύτατα συγκινητικό ανάγνωσμα. Ίσως, ένας άνθρωπος που έχει βιώσει τη θλίψη και την μελαγχολία να μπορεί να ταυτιστεί περισσότερο με τους ήρωες.
Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό βιβλίο το οποίο θα σε προβληματίσει και θα σε κάνει να σκεφτείς αν πραγματικά αγαπάς εσένα και τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου κι αν τους δίνεις την απαραίτητη σημασία για να τους απαλλάξεις από τη μοναξιά.
Στην εφηβεία μου γεννήθηκε η αγάπη μου για τη ψυχολογία αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για να διαβάσω άρθρα, κείμενα και βιβλία και να ασχοληθώ περισσότερο με αυτή. Επιπλέον, ήμουν μαθήτρια της Θετικής κατεύθυνσης με αποτέλεσμα να μη μπορώ να δηλώσω σχολές ψυχολογίας στο Μηχανογραφικό μου. Έτσι, με το που τελείωσα το σχολείο αρκέστηκα στο να διαβάζω βιβλία αυτοβελτίωσης, ψυχολογίας και αυτοβοήθειας.
Το βιβλίο της Ρέιτσελ Χόλις το έβλεπα να κυκλοφορεί πολύ κυρίως σε ξένους bookstagram λογαριασμούς και μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί το θέμα του σχετιζόταν με την ανάγκη μου να βελτιώνω συνεχώς τη ζωή μου και να γίνομαι ολοένα και καλύτερη σε διάφορους τομείς. Έτσι, αποφάσισα να το αποκτήσω! Ανυπομονούσα να το πάρω στα χέρια μου και να το ξεκινήσω!
Ζούμε σε μια εποχή η οποία βρίθει στερεοτύπων που έχουν δημιουργηθεί συνειδητά ή ασυνείδητα εις βάρος του γυναικείου φύλου. Η συγγραφέας μέσα από δικές της εμπειρίες και βιώματα δίνει ελπίδα σε όσες γυναίκες νιώθουν ανασφάλεια, δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, αμφισβητούν την αξία τους και τις δυνατότητές τους. Εμψυχώνει όσες γυναίκες νιώθουν ότι δεν θα τα καταφέρουν και όσες έχουν όνειρα και στόχους αλλά φοβούνται ή δειλιάζουν.
Η Ρείτσελ Χόλις, με την αμεσότητα, την ευθύτητα, την ωμότητα (που πολύ συχνά υπάρχει για καλό σκοπό), την ειλικρίνεια και τη δύναμη του λόγου της αγκαλιάζει όλες τις γυναίκες του κόσμου! Τις παίρνει από το χέρι και "τρέχουν" μαζί τον μαραθώνιο της ζωής. Λέει τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν, δίχως να τα πασπαλίζει με ζάχαρη, δίχως να σου χαϊδεύει τα αυτιά!
Μέσα από "20 ψέματα" για το τι δεν μπορείς να κάνεις, σε πείθει για το αντίθετο. Μερικά από αυτά είναι: "Δεν είμαι αρκετά καλή", "Θα αρχίσω από αύριο", "Κάτι άλλο θα με κάνει ευτυχισμένη", "Δεν είμαι καλή μαμά", "Θα έπρεπε να έχω καταφέρει περισσότερα", "Τα κιλά μου καθορίζουν ποια είμαι" κ.α. Αυτά κι άλλα πολλά θα σε κάνουν να σκεφτείς και να αναλογιστείς πράγματα για σένα, την οικογένειά σου, τη δουλειά, τους φίλους σου, τις επιλογές, τους στόχους και τα όνειρά σου.
Καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσής μου, μού ερχόταν στο νου το εξής στιχάκι: "Αν κάποιος σου πει "Δεν μπορείς" τότε πες του "Κοίτα με να μαθαίνεις" " Αφορμή αποτελούσε πάντα το γεγονός ότι η Ρέιτσελ είχε ανθρώπους γύρω της που δεν πίστευαν σε αυτή. Ωστόσο, εκείνη, παρά τις δυσκολίες, δεν το έβαζε κάτω και προσπαθούσε διαρκώς με όλες της τις δυνάμεις να πραγματοποιήσει τα όνειρά της.
Λάτρεψα τη δυναμική αλλά και την αδύναμη Ρέιτσελ. Υπογράμμισα δεκάδες σημεία μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσω να το κάνω διότι θα κατέληγα να σημειώνω ολόκληρο το βιβλίο. Ταυτίστηκα μαζί της σε αρκετά σημεία. Συγκινήθηκα και έκλαψα με τα εμπόδια και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Τη θαύμασα για το κουράγιο, τη δύναμη και την αποφασιστικότητά της. Τέλος, την αγάπησα και κράτησα το βιβλίο της φυλαχτό στην καρδιά και στο μυαλό μου. Το έδωσε στη μητέρα μου να το διαβάσει και όταν το τελείωσε δεν είχε λόγια να περιγράψει αυτό που ένιωθε...
Το να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου είναι δύσκολο, απαιτεί δουλειά, υπομονή και επιμονή! Κανείς δε γεννήθηκε τέλειος! Αξίζει, όμως, να προσπαθείς καθημερινά για να γίνεις καλύτερος από χθες και λιγότερο καλύτερος από αύριο.
Είναι στο χέρι μας να σκεφτούμε, να αναθεωρήσουμε και να βγούμε μπροστά...
Το "100 φιλιά για όνειρα γλυκά" είναι το πιο τρυφερό και γλυκό παιδικό βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ. Το μικρό κοτοπουλάκι δίνει από ένα φιλάκι σε κάθε ζωάκι του χωριού και αποτελεί την πιο ωραία αφορμή για να κάνετε το παιδάκι σας περισσότερο τρυφερό και εκδηλωτικό. Το όμορφο αυτό βιβλίο αποτελεί το ιδανικότερο ανάγνωσμα για πριν τον ύπνο. Ακόμη, μέσα από την αξιολάτρευτη αυτή ιστορία το παιδί μαθαίνει όλα τα ζωάκια και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τις εικόνες του βιβλίου ως μια δραστηριότητα αναγνώρισης και εκμάθησης των ζώων. Τέλος, η γραφή του είναι απλή, έτσι όπως αρμόζει σε ένα παιδικό βιβλίο. Η εικονογράφησή του είναι επίσης απλή, ιδανική για παιδικά βιβλία που απευθύνονται σε παιδάκια ηλικίας ενός έτους.
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στους πιγκουίνους. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου ζωάκια. Από μικρή μου άρεσαν πολύ. Έτσι, δεν υπήρχε περίπτωση να μην μου τραβήξει το ενδιαφέρον αυτό το εξώφυλλο.
Το μικρό πιγκουινάκι, ο Γκίλμπερτ, θαυμάζει τα πουλιά που πετάνε στον ουρανό και παλεύει καθημερινά να πετάξει. Πέφτει, χτυπάει, ξανασηκώνεται και προσπαθεί ξανά και ξανά. Δεν παρατάει τις προσπάθειες. Οι υπόλοιποι πιγκουίνοι τον αποθαρρύνουν λέγοντάς του ότι δεν είναι χήνα για να πετάξει, είναι πιγκουίνος. Εκείνος, όμως, συνεχίζει να προσπαθεί. Μια μέρα ανεβαίνει σε έναν ψηλό βράχο και πέφτει στη θάλασσα. Εκεί, βλέπει τον υπέροχο βυθό και όλα του φαίνονται μαγικά. Παρατηρεί πράγματα που δεν είχε προσέξει άλλοτε και έχει μαγευτεί. Παίρνει φόρα και βουτάει ακόμη πιο βαθιά. Το τοπίο είναι μαγευτικό και ο Γκίλμπερτ τρισευτυχισμένος.
Πόσες φορές έχετε παρατηρήσει τον εαυτό σας ή το παιδί σας να προσπαθεί ξανά και ξανά προκειμένου να καταφέρει κάτι; Τις περισσότερες φορές, εγκαταλείπουμε τα όπλα δίχως δεύτερη σκέψη. Θυμώνουμε και απογοητευόμαστε απρόθυμοι να προσπαθήσουμε περισσότερο.
Θαρρώ πως οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου δεν αποσκοπούν στο να μας διδάξουν μόνο ότι πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρα μας και να παλεύουμε γι' αυτά. Ο μικρούλης Γκίλμπερτ της ιστορίας δεν πέταξε ποτέ στον ουρανό (όπως είναι φυσικό) αλλά είδε έναν άλλον "ουρανό" μέσα από τα μάτια του, αυτόν του βυθού. Μήπως το βιβλίο θέλει να περάσει άλλο ένα μήνυμα στους αναγνώστες του;
Αν προσπαθείς συνεχώς να κατακτήσεις έναν στόχο σου, αν παλεύεις συνεχώς να πραγματοποιήσεις ένα όνειρό σου και φαίνεται να μην τα καταφέρνεις έχοντας κάνει δεκάδες προσπάθειες τότε μήπως είναι ώρα να αναρωτηθείς αν πράγματι αυτός ο στόχος είναι για σένα; Δεν γεννηθήκαμε όλοι για όλα και δεν ταιριάζουμε όλοι σε όλα. Καθένας είναι ξεχωριστός και καλός στον τομέα του. Δεν αξίζει να στενοχωριόμαστε για πράγματα που απλώς δεν ταιριάζουν με τις δυνατότητές μας. Αξίζει, όμως, να προσπαθούμε και να καταβάλουμε το 100% της δύναμής μας γιατί πάντα κάτι θα κερδίσεις από αυτό. Είτε θα καταφέρεις να φτάσεις τους στόχους και τα όνειρα σου, είτε στη διαδρομή θα ανακαλύψεις αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει και σε γεμίζει.
το συστήνω ανεπιφύλακτα σε κάθε γονιό που θέλει να μάθει στο παιδί του τί είναι αυτό που πραγματικά
Καταρχάς, πιάνοντας κάποιος για πρώτη φορά αυτό το παιδικό βιβλίο στα χέρια του δεν μπορεί να μη θαυμάσει την υπέροχη εικονογράφηση. Οι σελίδες του θυμίζουν κολάζ χρωμάτων και υφών, έχουν πολλές γραμμές, πολλά γεωμετρικά σχήματα και σχέδια που δίνουν μια ζωηράδα στην ιστορία του βιβλίου.
Ο βασιλιάς της πολιτείας ονειρεύεται καθημερινά ότι έχει τόνους χρυσαφιού στο παλάτι του. Μέχρι που μια μέρα, βλέπει ότι ληστές μπαίνουν στο παλάτι και κλέβουν όλους τους θησαυρούς τους. Οργισμένος ο βασιλιάς διατάζει τους υπηκόους του να βρουν τον Ονειροταχυδρόμο προκειμένου να μάθει ποιος τον κάνει να ονειρεύεται τέτοιες συμφορές. Όταν οι υπήκοοι του τού φέρνουν τη τσάντα του ονειροταχυδρόμου τότε βρίσκει μέσα ένα σωρό όμορφα και γλυκά όνειρα των ανθρώπων της πολιτείας του. Τότε ο βασιλιάς αρχίζει να αμφισβητεί την αξία του χρυσαφιού και να εκτιμά περισσότερο τις απλές καθημερινές στιγμές, τα μικρά πράγματα και τις αξίες της ζωής για τις οποίες παλιότερα αδιαφορούσε.
"Ο ονειροταχυδρόμος" αποτελεί ένα πανέμορφο βιβλίο το οποίο μιλάει για όλες τις αξίες και τα ιδανικά που φέρνουν την ευτυχία στη ζωή μας. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από νωρίς ότι τα χρήματα δε φέρνουν την ευτυχία. Είναι απλά ένα μέσο για να ικανοποιήσουμε κάποιες υλικές ανάγκες μας. Η ευτυχία δε βρίσκεται στον αριθμό των υλικών που έχουμε, αλλά στο πλήθος των στιγμών που ζούμε, στα μαθήματα που παίρνουμε καθώς μεγαλώνουμε και στα συναισθήματα που νιώθουμε όταν βρισκόμαστε με άτομα που αγαπάμε ή κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν.
Με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ο Κώστας Μάγος, εξυμνεί την αξία της ζωής απαλλαγμένης από το αίσθημα του "παίρνω" και του "θέλω".
Όπως είπα και προηγουμένως, τα παιδικά βιβλία δεν είναι μόνο για τα παιδιά αλλά είναι και για τους μεγάλους. Ο βασιλιάς της ιστορίας αποτελεί κάθε άνθρωπο εκεί έξω που προσπαθεί να καταλάβει το νόημα της ζωής και που δουλεύει και αγωνίζεται καθημερινά για να αποκτήσει ολοένα και περισσότερα χρήματα νομίζοντας ότι η ευτυχία βρίσκεται σε αυτά. Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, όλες εκείνες τις στιγμές και τους ανθρώπους που μας έκαναν χαρούμενους και όλα εκείνα τα πράγματα που μας γεμίζουν κι ας γίνουμε εμείς οι "ονειροταχυδρόμοι" της ιστορίας που θα "δείξουν" σε άλλους ανθρώπους ποιες είναι οι πραγματικές αξίες της ζωής.
"Ο Ονειροταχυδρόμος" είναι ένα υπέροχο βιβλίο το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα σε κάθε γονιό που θέλει να μάθει στο παιδί του τί είναι αυτό που πραγματικά μπορεί να τον κάνει ευτυχισμένο. Το συστήνω ανεπιφύλακτα.
μια πανέμορφη ιστορία για την αξία της αγάπης, της φιλίας και της συγχώρεσης
Η φιλία είναι μετά την οικογένεια, η δεύτερη σχέση που αναπτύσσει ένα παιδί. Αμέτρητα βιβλία, χιλιάδες ταινίες, πολυάριθμα έργα τέχνης, σπουδαίοι φιλόσοφοι έχουν εξυμνήσει την φιλία κατά τους αιώνες. Ανέκαθεν αποτελούσε, αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί σημαντική αξία στη ζωή μας.
Πολλές φορές, όμως, απομακρυνόμαστε από τους φίλους μας, κάποιες φορές διαφωνούμε ή και μαλώνουμε και τότε λέμε το χαρακτηριστικό "Δε σε έχω φίλο/η" και η καρδιές μας σπάνε σε δυο κομμάτια. Πληγωνόμαστε και νιώθουμε ένα κομμάτι μας να λείπει.
Καμιά φορά, όμως, ο ουρανός συνωμοτεί με τα αστέρια και το φεγγάρι φέρνει κοντά τους ανθρώπους που άθελά τους χώρισαν αλλά κατά βάθος αγαπιούνται ακόμη. Όλος ο κόσμος έρχεται ανάποδα προκειμένου η μοίρα να ενώσει δύο φίλους/ες που χωρίστηκαν.
Έτσι και οι ηρωίδες του βιβλίου αυτού... μαλώνουν ξαφνικά και χωρίζονται. Απομακρύνονται η μία από την άλλη παρά την αγάπη τους. Τα δύο κορίτσια μεγαλώνουν και τα γενέθλια μιας πριγκίπισσας στέκονται αφορμή για να ανταμώσουν ξανά.
Το συγκεκριμένο παιδικό βιβλίο πραγματεύεται την αξία της φιλίας και της αγάπης, την πίστη στο χρόνο και σε όσα αυτός μπορεί να διαγράψει αλλά και να φέρει. Όταν τα θετικά σε μια σχέση είναι περισσότερα από τα αρνητικά, όταν ο/η φίλος/η σου είναι πολύ σημαντικός/ή για σένα τότε κανένας τσακωμός και καμία διαφωνία δεν μπορεί να σας χωρίσει.
Ένα βιβλίο, που θα μάθει στα παιδιά σας αλλά και σε εσάς τους ίδιους ότι δεν εγκαταλείπουμε ποτέ έναν άνθρωπο που σημαίνει πολλά για εμάς. Ίσα ίσα, μάλιστα, φροντίζουμε να συζητάμε για τους προβληματισμούς μας, τα λάθη μας και όλα όσα μας βαραίνουν προκειμένου να λύνονται τυχόν παρεξηγήσεις και να προχωράμε. "Ό,τι χαλάει, το φτιάχνουμε, δεν το πετάμε!" είχα διαβάσει κάπου σε ένα βιβλίο.
Η πανέμορφη εικονογράφηση της Έφης Κοκκινάκη μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια και τις εικόνες παιδικών βιβλίων που δανειζόμουν από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μου και διάβαζα με τις ώρες. Σε ευχαριστώ Έφη που με ταξίδεψες σε όμορφες αναμνήσεις...
Το "Όλα στην ώρα τους" αποτελεί μια γλυκιά και πανέμορφη ιστορία που σκοπεύει να διδάξει μικρούς και μεγάλους την αξία της συγχώρεσης και της αγάπης.
Παρόλο που μου αρέσουν αρκετά τα αστυνομικά μυθιστορήματα, τα (ψυχολογικά) θρίλερ και τα βιβλία μυστηρίου, δεν έχω διαβάσει πολλά. Αυτή τη φορά, όμως, αποφάσισα να εντάξω περισσότερο στην καθημερινότητα μου. Κυρίως, γιατί είναι βιβλία που ακονίζουν τη σκέψη σου και σε εντάσσουν στην πλοκή του βιβλίου.
Αν είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητος με θέματα όπως η ψυχολογική κακοποίηση και η κακοποίηση ζώων τότε αυτό το βιβλίο δεν είναι για σένα, διότι οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες είναι πολλές...
Η ιστορία έχει να κάνει με την εξαφάνιση μιας νεαρής κοπέλας, της Ρόζας, η οποία, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, αυτοκτόνησε. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μαρτυρίες που να δικαιολογούν αυτή τη πράξη, ούτε και αν την επιβεβαιώνουν. Σε διάστημα πέντε χρόνων, ο νεαρός σύντροφός της, Τζαρ Κοστέλο, μη έχοντας πειστεί για την αυτοκτονία της κοπέλας του, εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ρόζα ζει. Η νεαρή φοιτήτρια του Κέιμπριτζ έχει χάσει τον πατέρα της πρόσφατα με αποτέλεσμα αυτό να της στοιχίσει ψυχολογικά. 'Ομως, ο Τζαρ τη βλέπει ανάμεσα σε πλήθος κόσμου σχεδόν καθημερινά και αυτό αρχίζει να του γίνεται εμμονή. Παρά τις συχνές επισκέψεις του σε ψυχολόγο, ο Τζαρ αποφασίζει να αναζητήσει την Ρόζα πιστεύοντας ότι είναι ζωντανή. Αυτό επιβεβαιώνεται όταν μια μέρα λαμβάνει ένα μήνυμα από την ίδια το οποίο λέει "Βρες με, Τζαρ. Βρες με πριν το κάνουν εκείνοι". Τότε ο Τζαρ κινεί γη και ουρανό προκειμένου να τη βρει και να τη σώσει από όποιο κίνδυνο εκείνη ισχυρίζεται ότι βρίσκεται. Βάζει τον εαυτό του σε κίνδυνο, έρχεται αντιμέτωπος με ανθρώπους που τον απειλούν και υποπτεύεται τους πάντες ως υπαίτιους για την εξαφάνιση της Ρόζας. Το πού βρίσκεται η Ρόζα δεν μπορεί να το φανταστεί κανείς...
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο μπορώ να πω ότι δεν διέφερε σε τίποτα από άλλα βιβλία μυστηρίου με θέμα την εξαφάνιση κάποιου ήρωα. Στην πορεία τα γεγονότα περιπλέχτηκαν και ο συγγραφέας μας μετέφερε σε δύο διαφορετικές τοποθεσίες με έναν περίεργο τρόπο που συχνά σε μπέρδευε. Στην πορεία, ωστόσο, όλα έβγαλαν νόημα και τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν.
Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει καταιγιστικό θρίλερ, μια ξεχωριστή υπόθεση με άριστα δομημένους ήρωες, με συνεχή δράση, αρκετό μυστήριο και πολλές ανατροπές. Η ιστορία του "Βρες με " περιλαμβάνει κατασκοπείες, περιπέτεια, προδοσίες, μυστικές υπηρεσίες, φαρμακευτικά πειράματα, σκοτεινά παρελθόντα, απάνθρωπες συμπεριφορές και χαρακτήρες.
Καθώς κυλούσε η ιστορία και άρχισαν να ξεδιπλώνονται τα γεγονότα, το άγχος και η αγωνία να αποκαλυφθεί η αλήθεια για το που βρίσκεται η Ρόζα εντείνονται. Οι σκηνές ήταν γρήγορες γεγονός που σε έκανε να θες να διαβάσεις όλο και περισσότερο. Το τέλος του δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς αφού ξεφεύγει από κάθε είδους φαντασία. Οι παραστατικές εικόνες, οι λιτοί και δωρικοί διάλογοι βοηθούν στην ομαλή αλλά γρήγορη εξέλιξη του έργου με γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο... Το μόνο που θα πω είναι ότι αυτό το βιβλίο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ!
Αδιαμφισβήτητα όλοι μας φοράμε ένα χοντρό πουλόβερ σαν αυτό του μικρού ήρωα του βιβλίου. Με τον όρο "πουλόβερ" εδώ, ο συγγραφέας εννοεί όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες που μπορεί να έχουμε. Όλα εκείνα που με δυσκολία προσπαθούμε να αποβάλουμε από πάνω μας. Φόβοι και ανασφάλειες που αποκτήσαμε όταν ήμασταν παιδιά και κουβαλάμε έως τώρα ή που αποκτήσαμε στην ενηλικίωσή μας.
Το μήνυμα που ο συγγραφέας, Δημήτρης Μπασλάμ, θέλει να περάσει στο κοινό του είναι ότι μπορούμε να αποβάλουμε όλες τις ανασφάλειες και τους φόβους μας με τη βοήθεια των φίλων μας. Οι φίλοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας, άλλωστε, σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε. Όταν μοιραζόμαστε όλες τις ανησυχίες μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε ξελαφρώνουμε, νιώθουμε πιο δυνατοί και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε τι που μας βαραίνει ή μας φοβίζει.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας μας δείχνει ότι όταν ξηλωθεί το "πουλόβερ" που φοράμε, όταν τραβήξουμε μια κλωστούλα από αυτό, μπορούμε να δημιουργήσουμε θαύματα! Μπορούμε να φτιάξουμε αριστουργήματα που μπορούν να βοηθήσουν πολλούς άλλους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Το παιδικό αυτό βιβλίο είναι ένα αλληγορικό αριστούργημα το οποίο με τη βοήθεια της υπέροχης εικονογράφησης της Χρύσως Χαραλάμπους το κάνει μοναδικό στο είδος του.
Το "πουλόβερ" είναι οι φόβοι, οι ανασφάλειες, κάποιες άσχημες αναμνήσεις που πιθανόν να έχουμε, κάποια απώλεια ή οτιδήποτε άλλο μας βαραίνει.
Αν τραβήξουμε μια κλωστή από το "πουλόβερ" τότε με αυτή μπορούμε να φτιάξουμε έναν "σκούφο", "γάντια", μια "τσάντα", ένα "ζευγάρι κάλτσες" και πολλά ακόμη. Αν τραβήξεις μια "κλωστή" από το "πουλόβερ" που φοράς τότε μπορείς να δημιουργήσεις μια όμορφη φιλία, να γνωρίσεις ανθρώπους και προσωπικότητες που παλιότερα δεν ήξερες, να ανταλλάξεις απόψεις, σκέψεις και συναισθήματα με άτομα που φορούν το ίδιο "πουλόβερ"... Μπορείς να απελευθερωθείς, να γίνεις άλλος άνθρωπος και να επιδοθείς σε δραστηριότητες που θα σε κάνουν να νιώσεις όμορφα και να γνωρίσεις δεξιότητες και ικανότητες που νόμιζες ότι δεν είχες. Ξηλώνοντας το "πουλόβερ" σου θα μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου και θα τον αγκαλιάσεις πιο εύκολα και πιο στοργικά.
Με τις κλωστές που θα περισσέψουν από όλα τα όμορφα πράγματα που θα φτιάξεις μπορείς να φτιάξεις ένα "κασκόλ" το οποίο θα σε κρατάει ζεστό όταν θα κρυώνεις και θα το έχεις ανάγκη. Μπορείς, λοιπόν, να κρατήσεις σε ένα μικρό κουτάκι στην ψυχή σου όλους εκείνους τους φόβους και τις ανησυχίες σου που συχνά πυκνά βασανίζουν το μυαλουδάκι σου και να το ανοίγεις που και που για να δεις που ήσουν και τι σκεφτόσουν τότε που όλες οι αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα σε κυρίευαν. Έτσι, θα βλέπεις την πορεία σου από τότε έως τώρα και δε θα μετανιώνεις για τίποτα, ούτε θα σε μαλώνεις. Αλλά θα σε αγαπάς περισσότερο και θα σε θαυμάζεις που κατάφερες να βγάλεις από πάνω σου αυτό το χοντρό "πουλόβερ" που τόσο πολύ σε βάραινε...
Με τη βοήθεια αυτού του όμορφου παιδικού βιβλίου, διδάξτε στα παιδιά σας όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω και προσεγγίστε τα προκειμένου να μοιραστούν μαζί σας οτιδήποτε τα βαραίνει και τα απασχολεί. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να ξηλώσουν το δικό τους χοντρό "πουλόβερ".
Διάβαζα αυτό το βιβλίο για αρκετό καιρό διότι έκανα το λάθος να το ξεκινήσω λίγο πριν την εξεταστική. Είναι ένα απλό, ευκολοδιάβαστο και χαλαρό βιβλίο. Έχει σωστή γραφή και απόδοση διαλόγων και αφηγήσεων, δυνατούς ήρωες και μια ιστορία που πρόκειται να σου μάθει πολλά!
Μέσα από τις σελίδες του βλέπουμε ολόκληρη τη ζωή της Άννας, της πρωταγωνίστριας του βιβλίου, έτσι όπως έχει επηρεαστεί από τη σχέση της με την οικογένειά της. Στο νοσηρό περιβάλλον στο οποίο ζει η ηρωίδα, την παρατηρούμε να γίνεται ευάλωτη, άτολμη, να κλείνεται στον εαυτό της και να αγανακτεί. Η μητέρα της, από πολύ νωρίς, τη χρησιμοποιεί ως μέσο επανασύνδεσης της ίδιας με τον άντρα της με την Άννα να προσπαθεί να βάλει σε μια τάξη την οικογένεια της.
Η Άννα, από τη νεαρή της ηλικία και καθώς δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τους γονείς της, κάνει λανθασμένες επιλογές και καλείται να αντιμετωπίσει καταστάσεις που θα την ωριμάσουν απότομα. Ευάλωτη καθώς είναι συναισθηματικά θα πέσει στην παγίδα ενός άντρα και θα πληρώσει ακριβά το τίμημα, ένα τίμημα που θα κουβαλάει σε ολόκληρη τη ζωή της.
Η επιρροή των γονιών της Άννας πάνω στην ίδια μπορεί να είναι καθοριστικός, μπορεί να την ωθεί στο να κάνει επιλογές που πιθανόν να μην έκανε υπό άλλες συνθήκες, μπορεί να της προκαλεί θλίψη και παράπονο, ωστόσο, βλέπουμε ότι η πρωταγωνίστρια του βιβλίου γεννιέται μέσα από τις δυσκολίες που βιώνει. Κρατά αποστάσεις απ'ότι την πληγώνει, παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον με νύχια και με δόντια, υψώνει ανάστημα, αποκτά αυτοπεποίθηση και δύναμη να αντιμετωπίσει κάθε τι κακό. Εξελίσσεται σταδιακά σε μια δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα η οποία εκτός από την ίδια, συντηρεί και τη γεμάτη απαιτήσεις οικογένειά της.
Η Άννα ερωτεύεται βαθιά έναν άντρα που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη ζωή της. Θα πέσει σε αρκετές αγκαλιές μέχρι να συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει να έχει δίπλα της...
Το συγκεκριμένο βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και αυτό θα ήταν προφανές ακόμη κι αν δεν αναφερόταν στο εξώφυλλο του βιβλίου. Πρόκειται για ένα βιβλίο βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή, μέσα από τους ίδιους τους ανθρώπους.
Η Άννα αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που πέφτει και ξανασηκώνεται και ξανά από την αρχή...
Όλοι μας έχουμε βιώσει διάφορες δυσκολίες στη ζωή μας. Η ζωή όλων των ανθρώπων έχει επηρεαστεί κατά πολύ από τον τρόπο που μας μεγάλωσαν και μας συμπεριφέρθηκαν οι γονείς μας.
Κάθε ήρωας αυτού του βιβλίου έχει κάτι να σου μάθει, κάτι να σου μεταφέρει... είτε αυτό είναι παράδειγμα προς μίμηση είτε προς αποφυγήν...
Περίμενα χρόνια να έρθει στην Ελλάδα! Μου άρεσε πολύ!
"Η ιστορία της Τρέισι Μπίκερ" πρωτοεκδόθηκε το 1991 και από τότε εξακολουθεί να είναι ένα αγαπημένο παιδικό βιβλίο το οποίο βασίζεται σε γεγονότα της πραγματικότητας. Είναι ένα ρεαλιστικό παιδικό βιβλίο το οποίο μέσα από την ιστορία της ηρωίδας μαθαίνει στα παιδιά να είναι ανεξάρτητα και να έχουν αυτοπεποίθηση.
Η Τρέισι Μπίκερ ζει σε ένα ίδρυμα εξαιτίας αμέλειας και βίας στην οικογένειά της. Η μητέρα της είναι άφαντη και δεν την επισκέπτεται ποτέ όπως κάνουν άλλοι γονείς των παιδιών του ιδρύματος. Ωστόσο, η Τρέισι ισχυρίζεται ότι η μητέρα της θα έρθει πολύ σύντομα να τη δει. Η μικρή μας ηρωίδα είναι ένα κορίτσι το οποίο νιώθει εγκαταλελειμένο και δυστυχισμένο. Τα συναισθήματα αυτά σε συνδυασμό με το παρελθόν της επιβεβαιώνουν τη βίαιη και επιθετική συμπεριφορά της προς τα άλλα παιδιά του ιδρύματος, προς το προσωπικό αλλά και προς τους ανθρώπους γενικότερα. Προσπαθεί συνεχώς να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει σε όλα και είναι φανερά εγωίστρια. Της λείπει η μητέρα της και συχνά πυκνά την περιμένει με ανυπομονησία δίπλα στο παράθυρο.
Ωστόσο, η συγγραφέας έχει έναν υπέροχο και μοναδικό τρόπο να προσεγγίζει τόσο ευαίσθητα θέματα σαν αυτό της υιοθεσίας και της εγκατάλειψης. Μέσα από την ιστορία της Τρέισι Μπίκερ περνάει το εξής μήνυμα: Οικογένεια δεν σημαίνει απαραίτητα δύο άνθρωποι οι οποίοι μεγαλώνουν ένα παιδί. Οικογένεια μπορούν να αποτελούν άνθρωποι με τους οποίους μεγαλώνουμε μαζί, αγαπάμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον στα εύκολα και στα δύσκολα, γελάμε, κλαίμε και μοιραζόμαστε ένα σωρό στιγμές.
Ακόμη, η Τζάκλιν Ουίλσον αγκαλιάζει όλα τα υιοθετημένα παιδιά και τους ψιθυρίζει γλυκά στο αυτί ότι δεν είναι μόνα τους, ότι δεν είναι τα μόνα που βιώνουν μια τέτοια κατάσταση, ότι δεν φταίνε για το γεγονός ότι εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους και τα ενθαρρύνει λέγοντάς ότι υπάρχει οικογένεια για κάθε παιδί αυτού του κόσμου.
"Η ιστορία της Τρέισι Μπίκερ" είναι ένα πολύ καλό παιδικό κοινωνικό βιβλίο για όλα τα παιδιά γενικότερα καθώς τα μαθαίνει τι πάει να πει εγκαταλελειμμένο παιδί και πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτά τα παιδιά καθώς και σε όλα τα παιδιά.
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου βρίσκει κανείς ακόμη και χειρόγραφα γράμματα και κείμενα της ίδιας της ηρωίδας, γεγονός που προσδίδει μια άλλη παιχνιδιάρικη διάθεση στην ιστορία καθώς η συγγραφέας δίνει τη σκυτάλη στην ίδια την πρωταγωνίστρια για να γίνει εκείνη η συγγραφέας της ίδιας της της ιστορίας.
Είναι ένα βιβλίο το οποίο θα πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάθε γονιό να κάνει δώρο στο παιδί του. Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να γνωρίζουν από νωρίς ότι δεν είναι μόνα τους σε αυτό τον κόσμο αλλά υπάρχουν άνθρωποι γύρω τους που τα αγαπούν και τα στηρίζουν. Ακόμη, πρέπει να μάθουν ότι η αγάπη και η υποστήριξη μεταξύ των ανθρώπων από την παιδική ακόμη ηλικία συντελεί στη δημιουργία μιας όμορφης και γεμάτης ζωής.
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι το εξώφυλλο του με μαγεύει!
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει έναν πίνακα ζωγραφικής. Το ταλέντο της εικονογράφου φαίνεται και από τις σελίδες του βιβλίου. Τόσο ζωντανό, τόσο όμορφο το τοπίο σε κάθε σελίδα του βιβλίου!
Αυτό που κυρίως δεν μου άρεσε στο συγκεκριμένο παιδικό βιβλίο είναι το μέγεθός του. Είναι ένα αρκετά μεγάλο βιβλίο το οποίο δεν χωράει σε κανένα ράφι της βιβλιοθήκης μου (κι ας έχουν αρκετά μεγάλο ύψος τα ράφια μου). Υποψιάζομαι ότι το μεγάλο μέγεθος ενός παιδικού βιβλίου αποσκοπεί στο να βλέπει το παιδί μεγάλες εικόνες και να τις αναπαριστά στο μυαλό του σαν να είναι ζωντανές. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο τότε με την υπέροχη εικονογράφηση που δημιούργησε η ίδια η συγγραφέας κατάφερε τον σκοπό της: να μαγέψει κάθε μικρό αναγνώστη.
Πέτυχε ακόμη έναν στόχο, να περάσει μηνύματα, να ευαισθητοποιήσει, να ενημερώσει, να αφυπνίσει και να καλέσει μικρούς και μεγάλους να γνωρίσουν τις συμφορές που προκαλεί η Φωτιά σε έναν τόπο. "Οι μέρες της Σιωπής" δίνουν μια νότα αισιοδοξίας στον αναγνώστη για έναν καλύτερο κόσμο, για ένα καλύτερο αύριο κι αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζω και επικροτώ στα παιδικά βιβλία! Ένα κατεστραμμένο περιβάλλον κάνει δυστυχισμένα τα παιδιά αλλά και τους ανθρώπους γενικότερα.
Η Έφη Λαδά με τον δικό της υπέροχο, λιτό και δωρικό λόγο γεμίζει τις καρδιές μας ελπίδα, αισιοδοξία, αναγέννηση και μας περνάει όμορφα οικολογικά μηνύματα για κάθε παιδί και άνθρωπο εκεί έξω. Γιατί αν είναι κάτι που πρέπει να μάθει ο γονιός στο παιδί του από πολύ νωρίς είναι το ότι "ό,τι αγαπάμε, το προστατεύουμε"
Μετά την γνωριμία και τις πρώτες περιπέτειες του ζεύγους Ρας και Μπλερ, οι δύο ήρωες αποφασίζουν να πάρουν χωριστούς δρόμους. Κι εκεί οι δύο νέοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να μείνουν μακριά ο ένας από τον άλλον. Άλλωστε, έχουμε παρατηρήσει ότι έτσι συμβαίνει και στη ζωή... Μόνο όταν χάσεις κάποιον από τη ζωή σου αναγνωρίζεις την αξία του. Παρά τους χωριστούς δρόμους που διάλεξαν να πάρουν οι πρωταγωνιστές, υπάρχει κάτι που θα ανατρέψει τα δεδομένα και θα τους φέρει ξανά μαζί. Και τότε, για ακόμη μια φορά, η Μπλερ και ο Ρας θα έρθουν αντιμέτωποι με τις οικογένειες τους οι οποίες συνδέονται. Ο πατέρας της Μπλερ έχει σχέση με την μητέρα του Ρας, όπως γνωρίζαμε ήδη από το πρώτο βιβλίο της σειράς, και η αδερφή του Ρας είναι φανερό πως δεν συμπαθεί καθόλου τη νέα κοπέλα του αδερφού της. Είναι ικανή μια οικογένεια να διαλύσει μια σχέση; Τι συμβαίνει όταν πρόσωπα που επηρέασαν την παιδική σου ηλικία και σε οδήγησαν σε καταστάσεις που σε ανάγκασαν να ωριμάσεις απότομα, κάνουν λάθη που επηρεάζουν τη σχέση σου; Στο συγκεκριμένο βιβλίο παρατηρούμε για πρώτη φορά την οικογένεια του Ρας να συμμετέχει στην ιστορία. Κάθε χαρακτήρας των δύο οικογενειών φανερώνει τον αληθινό του χαρακτήρα και αυτό είναι κάτι που περίμενα και μου έλειπε ήδη από το πρώτο βιβλίο. Το τέλος του βιβλίου για μένα ήταν το ιδανικό σενάριο και αυτό που με λύτρωσε. Αγάπησα κάθε τρυφερότητα και ένδειξη στοργής του Ρας και της Μπλερ, εντυπωσιάστηκα με την αλλαγή του χαρακτήρα του Ρας και τους θαύμασα για το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους. Οι δύο νέοι μας μαθαίνουν ότι όταν υπάρχει αγάπη όλα είναι δυνατά!
Θα χαρακτήριζα αυτό το βιβλίο τρυφερό, γραμμένο με ευαισθησία και μεράκι. Η Ιφιγένεια Τέκου αγκαλιάζει τους ήρωές της και προσεγγίζει τα θέματα που αντιμετωπίζουν με μεγάλο ενδιαφέρον και προσήλωση. Θίγει σύγχρονα θέματα όπως το bullying, τους διαζευγμένους γονείς, την οικονομική κρίση, την αξία της φιλίας, τα πρώτα χτυποκάρδια...
Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβαστεί τόσο από μικρούς όσο και από μεγάλους. Γιατί; Γιατί η συγγραφέας καταφέρνει να εισβάλλει στο μυαλό των εφήβων και να κατανοήσει - δικαιολογήσει τα όσα νιώθουν, βιώνουν και αντιμετωπίζουν τόσο "μέσα όσο και έξω από το κεφάλι τους". Μαζί με τους έφηβους ήρωες του βιβλίου ο αναγνώστης βιώνει ποικίλα συναισθήματα. Λύπη και μελαγχολία για τον Ιάσονα που μετακομίζει με τους γονείς του στη Σύμη για ένα καλύτερο μέλλον. Χαρά και γαλήνη χάρη στην Γιάννα και τις υπέροχες μελωδίες της. Θυμό και απογοήτευση εξαιτίας της Γιούλης... ή μάλλον εξαιτίας του Γιακουμή!
Το βιβλίο διαδραματίζεται στην πανέμορφη Σύμη και μαζί με τις υπέροχες εικόνες, ο αναγνώστης γνωρίζει, ακόμη, ήθη κι έθιμα, γεύεται, μυρίζει, ακούει, θαυμάζει... Εκεί όλα είναι πανέμορφα άλλωστε! Μακριά από τους θορύβους και την τρομερή κίνηση στις μεγαλουπόλεις!
Η Ιφιγένεια Τέκου προσεγγίζει διαφορετικά κάθε ήρωα αυτού του βιβλίου γεγονός το οποίο μαρτυρά ότι κάθε έφηβος είναι διαφορετικός και ξεχωριστός. Αγκαλιάζει κάθε φόβο, κάθε αγωνία, κάθε ανησυχία και προβληματισμό τους! Μας παίρνει από το χέρι και σχεδόν μας τοποθετεί δίπλα στους Ιάσονα, Γιάννα και Γιούλη για να γίνουμε φίλοι και να συνειδητοποιήσουμε πόσα κοινά γνωρίσματα έχουμε!
Τέλος, αυτό που αγάπησα περισσότερο απ'όλα σε αυτό το βιβλίο είναι ο τρόπος με τον οποίο η Ιφιγένεια Τέκου παρουσιάζει τον πρώτο εφηβικό έρωτα... εκείνον τον αθώο όμως που σε κάνει να νιώθεις πεταλούδες στο στομάχι...
Γιατί όλοι μας πρέπει να σκεφτόμαστε... "αγάπα το ή παράτα το" ότι κι αν είναι αυτό που έχουμε κατά νου.
1
αγαπημένος Νίκολας Σπαρκς
Όταν η Ρόνι επισκέπτεται τον πατέρα της στη Βόρεια Καρολίνα για να περάσει το καλοκαίρι μαζί του, είναι έξω φρενών. Καθώς οι μέρες περνούν όμως και η Ρόνι γνωρίζει την πρώτη αληθινή αγάπη της, τον Γουίλ, και απολαμβάνει κάθε στιγμή μαζί του. Χάρη σε αυτόν, αναθεωρεί κάποια πράγματα, βλέπει μέσα από μια άλλη οπτική γωνία την ζωή και αλλάζει στάση τόσο απέναντι σε αυτή όσο και στον πατέρα της με τον οποίο δεν είχαν καλές σχέσεις. Σύντομα η Ρόνι έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρές καταστάσεις και τότε καταλαβαίνει ότι κάτι πρέπει να κάνει...
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά και αγάπησα περισσότερο στο βιβλίο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δύο πρωταγωνιστές, Ρόνι και Γουίλ, αλληλεπιδρούσαν. Εκείνη, αρχικά επαναστάτρια, θυμωμένη με όλους, με όλα, ίσως και με την ίδια της τη ζωή. Εκείνος, όμορφος, γλυκός, προστατευτικός, ήρωας!
Αδιαμφισβήτητα η Ρόνι αντιπροσωπεύει πολλά κορίτσια εκεί έξω. Θα έλεγα πως αντιπροσωπεύει κι εμένα συχνά πυκνά. Από την άλλη, ο Γουίλ είναι το αγόρι που θα ήθελα κάθε κοπέλα! Ένας σωστός νεαρός - άντρας δίπλα της να την αγαπά, να την σέβεται και να την προστατεύει με κάθε δυνατό τρόπο.
Θυμάμαι, όταν τελείωσα "Το τελευταίο τραγούδι" έκλαιγα γιατί στ' αλήθεια δεν ήθελα να τελειώσει. Η συγκίνηση μου ήταν μεγάλη και αδιαμφισβήτητα θα το έβαζα στη λίστα με τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Έπειτα, έμαθα ότι έχει βγει και η αντίστοιχη ταινία, συνεπώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην την δω! Ακόμη, ακούω στα αυτιά μου το υπέροχο τραγούδι της Miley Cyrus, στο ρόλο της Ρόνι, με τίτλο "When I look at you"...
Ο Νίκολας Σπαρκς φημίζεται άλλωστε για τις υπέροχες ιστορίες που γράφει. Νιώθω τυχερή που ένα ακόμη βιβλίο του με περιμένει αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη μου. Ο Νίκολας Σπάρκς έχει γράψει και το γνωστό-σχεδόν-σε-όλους "Ημερολόγιο" το οποίο δεν με ενθουσίασε τόσο όσο "Το τελευταίο τραγούδι".
Πάει καιρός που διάβασα αυτό το βιβλίο αλλά θυμάμαι σαν χθες τα συναισθήματα που μου προκάλεσε τελειώνοντάς το. Όταν το ξεκίνησα τρόμαξα λίγο, φοβήθηκα μήπως δεν μπορέσω να το τελειώσω διότι οι σελίδες του είναι, κακά τα ψέματα, πολλές. Ωστόσο, το διάβασα μέσα σε λίγες μόνο μέρες! Κάθε επιφύλαξή μου γι' αυτό το βιβλίο, μιας και δεν είχα διαβάσει άλλα βιβλία της κ. Ψαχούλια, εξαφανίστηκε με το που μπήκα για τα καλά στο νόημα από τις πρώτες κιόλας σελίδες.
Έχει κυριολεκτικά τα πάντα αυτό το βιβλίο! Εικονικές σχέσεις, σαν αυτή του Οδυσσέα Δανέζη και της Τζένης Καρρά, απόπειρες αυτοκτονίας, σαν αυτή της κόρης τους, θυμό, πίκρα, απογοήτευση, προδοσία, λύπη, όλα αυτά τα συναισθήματα που νιώθει η ηρωίδα μας, η Χριστίνα. Έχει πράγματι πληγωθεί και εξαπατηθεί από τον Οδυσσέα Δανέζη όμως η Χριστίνα ή η μοίρα παίζει ύπουλα παιχνίδια γύρω από τις περίπλοκες σχέσεις των οικογενειών τους;
Μέσα στην ύπαρξη όλων αυτών των ποικίλων και συχνά αντιφατικών συναισθημάτων, δεν λείπει και ο έρωτας... Αλίμονο κι αν έλειπε ο έρωτας από μια τέτοια ιστορία! Δύο άνθρωποι ζουν μαζί τις καλύτερες στιγμές της ζωής τους... όμως δεν αργεί να έρθει το κακό και να περιπλέξει τα πράγματα...
Δύο γυναίκες γνωρίζονται κάτω από άθλιες συνθήκες σε έναν ας πούμε οίκο ανοχής και οι δύσκολες καταστάσεις που υποχρεούνται να ζήσουν τις φέρνουν πιο κοντά. Κρατάνε όρκους σιωπής και δίνουν υπόσχεση να μην ξαναιδωθούν αφού καταφέρνουν να δραπευτεύσουν από το "κλουβί" στο οποίο τις έχουν "κλειδωμένες".
Το "Αν ήσουν εδώ" δεν σε αφήνει σε ησυχία! Είναι ανατρεπτικό, έχει μυστήριο, σου προκαλεί αγωνία και αδημονία να δεις τι επρόκειτο να συμβεί. Τα γεγονότα είναι καλά στημένα χρονικά με λογικές εναλλαγές δίχως να σε κουράζει. Η γλώσσα είναι απλή και το βιβλίο κυλά αβίαστα καθώς το διαβάζεις. Μικρά εγκλήματα σε βάζουν να σκεφτείς αν θα έκανες τα πάντα για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου κι αυτούς που αγαπάς.
Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα ανάλαφρο αισθηματικό μυθιστόρημα. Αντίθετα, αν κάποιος αποφασίσει να το διαβάσει πρέπει να είναι προετοιμασμένος να γνωρίσει ανατρεπτικά γεγονότα, παθιασμένους έρωτες, παράνομες ενέργειες και δυνατές φιλίες! Όλα αυτά θα κάνουν τον κάθε αναγνώστη να αγαπήσει αυτό το βιβλίο και να το σκέφτεται για μέρες!
Πρόκειται για ένα νεανικό βιβλίο, ένα βιβλίο για εφήβους που αγαπούν τις ρομαντικές- αισθηματικές ιστορίες. Η υπόθεσή του; Κλισέ! Ένα καλό κορίτσι από την επαρχία αναγκάζεται να μείνει μαζί με τον κακομαθημένο ετεροθαλή αδερφό της και ερωτεύονται. Το όνομά αυτού είναι Ρας, είναι γιος γνωστού ροκ τραγουδιστή, πλούσιος και ιδιαίτερα γοητευτικός. Έχει όποια κοπέλα θελήσει, αγοράζει ότι θέλει καθώς ασχολείται με μετοχές με μεγάλη επιτυχία και δεν σπουδάζει. Εκείνη; Την λένε Μπλερ, έχασε τη μαμά της από αρρώστια, την αδερφή της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ξαφνικά μένει μόνη αφού ο πατέρας τους καιρό τώρα τους έχεις εγκαταλείψει. Είναι ανεξάρτητη και δυναμική γεγονός που δικαιολογείτε αν σκεφτεί κανείς το γεγονός ότι για ένα διάστημα έμενε μόνη της. Αναγκάζεται να ζητήσει βοήθεια από τον πατέρα της ο οποίος τη στέλνει να μείνει μαζί με τον ετεροθαλή αδερφό της, Ράς, ενώ εκείνος λείπει με την νέα σύζυγό του σε διακοπές. Οι δύο νέοι φαίνεται να μην τα πάνε καλά (κλισέ) ενώ στη συνέχεια ερωτεύονται (κλισέ). Εκείνος δείχνει να μην την θέλει αρχικά, φέρεται εγωιστικά και απάνθρωπα. Εκείνη, σκληρή και ανεξάρτητη, υψώνει ανάστημα και πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς τη βοήθεια του πατέρα της. Στην ιστορία εμφανίζεται και η κακιά, αυθάδης, ειρωνική, εξωπαθής και άξεστη Ναν, ετεροθαλής αδερφή του Ρας και της Μπλερ, η οποία (προφανώς) δεν συμπαθεί καθόλου την Μπλερ. Κάνει ότι μπορεί για να τη ξεφτυλίσει και να τη διώξει.
Αυτά που παρατήρησα διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι:
Η συγγραφέας περιγράφει την Μπλερ ως το ιδανικό ψηλό, ξανθό, πανέμορφο κορίτσι και χρησιμοποιώντας τη δεν χάνει ευκαιρία να αναφέρει σεξιστικά στοιχεία στην αφήγηση της ιστορίας.
Γίνεται χρήση ενός πολύ χύμα, ανάρμοστου, χυδαίου λεξιλογίου που πιθανόν να μπορούσε να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι απευθύνεται σε εφήβους.
Οι σεξουαλικές σκηνές που περιγράφονται είναι ιδιαίτερα χυδαίες.
Κυριαρχεί το κλισέ μοτίβο νεανικών ιστοριών: Κακό αγόρι - Καλό κορίτσι, Έμπειρο σεξουαλικά αγόρι - Παρθένο κορίτσι, Bitch κορίτσια που επιτίθενται στην αθώα πρωταγωνίστρια, εντυπωσιακά όμορφη πρωταγωνίστρια και τρομερά γοητευτικός πρωταγωνιστής...
Πρόχειρη γραφή, πρόχειρη δουλειά, νεανικό λεξιλόγιο, χύμα αφηγήσεις.
Αν σας ενδιαφέρουν τέτοιου είδους κλισέ ερωτικές νεανικές ιστορίες τότε το "Στα βαθιά" της Abbi Glines είναι το ιδανικό για εσάς.
Έτυχε να γνωρίσω και να συναντήσω για πρώτη φορά τον συγγραφέα, Θοδωρή Κούκια στην παρουσίαση αυτού του βιβλίου του στα Γιάννενα. Είχε έρθει αρκετός κόσμος να τον δει και να τον ακούσει και υπήρχαν και άτομα τα οποία με τον ρόλο του ομιλητή εκθείαζαν το βιβλίο και τον συγγραφέα.
Οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχή είχα μια επιφύλαξη για το βιβλίο. Φοβόμουν μήπως δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες μου. Ωστόσο, όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τον "Πυροβάτη" και τον "δημιουργό" του είχαν απόλυτο δίκιο.
Πρόκειται για ένα βιβλίο ευχάριστο, ευανάγνωστο και νεανικό. Δεν σε κουράζει καθώς η γραφή του είναι ανάλαφρη. Τα παραπάνω επιτυγχάνουν να μην αφήσει ο αναγνώστης το βιβλίο από τα χέρια του νωρίς (γιατί αργότερα θα είναι αδύνατο να το αφήσει) Είναι σύγχρονο και ανταποκρίνεται εκατό τοις εκατό στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα. Στην οικονομική κρίση, στην πολυπολιτισμική κοινωνία, στο bullying, στη βία, στο ρατσισμό, στα επεισόδια...
Αδιαμφισβήτητα, δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο απευθύνεται σε εφήβους, καθώς παρατηρούμε την ενηλικίωση ενός αγοριού κάτω από δύσκολες και ιδιαίτερες δοκιμασίες - περιπέτειες. Μέσα από την τρυφερή γραφή του Θοδωρή Κούκια ο νέος καταλαβαίνει ότι η ζωή δεν είναι εύκολη, πόσο μάλλον όταν ζεις στη σημερινή Ελληνική κοινωνία και υπό την επήρεια της κρίσης στη ζωή μας.
Αναλυτικότερα, ο Τίτος παίρνει από το χέρι τον αναγνώστη και περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης του προσπαθώντας να κατανοήσει όλα όσα βλέπει γύρω του. Επιδιώκει πάντα το καλό και στηρίζει κάθε άνθρωπο που συναντά στο δρόμο του ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας, χρώματος, εθνικότητας, πεποιθήσεων. Κάνει τα αδύνατα δυνατά, μπλέκει σε μπελάδες και βάζει τον εαυτό του σε κινδύνους πάντα για καλό σκοπό. Αυτό που αγάπησα ιδιαίτερα στον νεαρό πρωταγωνιστή είναι η μεγάλη του καρδιά, η καλοσύνη του, η αλληλεγγύη που δείχνει.
Πέραν πάσης αμφιβολίας, ο συγγραφέας επινόησε χαρακτήρες της διπλανής πόρτας που σίγουρα έχουν κάτι να σου πουν. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από τον καθένα μας διότι έχει ήρωες όλων των ηλικιών και δεν υπάρχει περίπτωση να μην ταυτιστείς με κάποιον από αυτούς.
Ο "Πυροβάτης των αστεριών" θα σε συγκινήσει, θα σε ενθουσιάσει, θα σε εντυπωσιάσει, θα σε ανησυχήσει, θα σε προβληματίσει, θα σε θυμώσει, θα σε κάνει να γελάσεις, να χαρείς, να θαυμάσεις, να αγαπήσεις κάθε σελίδα του και να αναλογιστείς τη ζωή σου. Όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν μένεις, ότι κι αν βιώνεις!
Τελειώνοντας το βιβλίο και έχοντας διαβάσει την τελευταία σελίδα του έκανα μια σκέψη που λίγες φορές κάνω για βιβλία που έχω διαβάσει. Σκέφτηκα " Αν χρειαστεί ποτέ να κάνω ένα δώρο σε ένα παιδί τότε αυτό το βιβλίο θα είναι το δώρο που θα του προσφέρω! " Και το λέω αυτό γιατί όπως καταλάβατε με τα παραπάνω, είναι ένα βιβλίο που τα περιέχει όλα και περνάει χιλιάδες μηνύματα!
Αξίζουν συγχαρητήρια τόσο στον συγγραφέα Θοδωρή Κούκια όσο και στις εκδόσεις Κέδρος γι' αυτό το υπέροχο βιβλίο! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Η εξαφάνιση της έφηβης Λάουρα λίγες μέρες πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς αναστατώνει όλη την κοινωνία του παραθαλάσσιου προαστίου του Ελσίνκι. Παράλληλα, η Μία Πόχγιαβιρτα, αφήνει τη θέση της στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και προσλαμβάνεται ως ειδική παιδαγωγός στο σχολείο το οποίο φοιτούσε η ίδια και φοιτεί τώρα και η Λάουρα. Η αναστάτωση στην περιοχή είναι μεγάλη και η Μία θα ασχοληθεί λεπτομερώς με τη συγκεκριμένη υπόθεση διότι όπως γίνεται φανερό, ο αδερφός της συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ύποπτους για την εξαφάνιση της Λάουρα.
Καθημερινά ακούμε για δεκάδες εξαφανίσεις ανηλίκων και μη στη χώρα αλλά και στον κόσμο. Το βιβλίο, αδιαμφισβήτητα, βασίζεται σε μια σύγχρονη πραγματικότητα, σε αληθινά γεγονότα και υποθέσεις που συγκλονίζουν όλον τον κόσμο.
Η γλώσσα του βιβλίου είναι νεανική, πράγμα απολύτως φυσικό αφού ήρωες του βιβλίου κατά κύριο λόγο είναι άνθρωποι νέοι, έφηβοι κλπ.
Η πλοκή του βιβλίου είναι πολύ γρήγορη, τόσο που θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για πρόχειρη και βιαστική δουλειά. Προσωπικά, θα ήθελα πολύ να δω περισσότερες αναφορές, εικόνες και αφηγήσεις σχετικά με τους γονείς της Λάουρα. Σχετικά με το πόσο βίωναν τις κρίσιμες αυτές στιγμές γνωρίζοντας ότι η κόρη τους έχει εξαφανιστεί, τις αντιδράσεις τους σε όλα όσα άκουγαν, έβλεπαν, διάβαζαν στο διαδίκτυο αλλά και από γνωστούς και μάρτυρες. Θα ήθελα ακόμη να λείπουν αρκετές πληροφορίες σχετικά με την προσωπική - ερωτική ζωή των πρωταγωνιστών καθώς θεωρώ κάτι τέτοιο άτοπο και ανούσιο για την εξέλιξη της ιστορίας.
Σου προκαλούσε μεν αγωνία, αλλά δεν σε ικανοποιούσαν δε τα όσα διάβαζες, διότι οι συγγραφείς δεν σου έδιναν σφαιρική εικόνα των πραγμάτων. Γινόταν αναφορά κατά κύριο λόγο στους υπαίτιους για την εξαφάνιση ( ή όσους ήθελαν να περάσουν ως υπαίτιους) και στα άτομα τα οποία ασχολήθηκαν με την εξαφάνιση. Εφόσον πρόκειται για μια νεανική αστυνομική ιστορία και η Λάουρα είναι μια έφηβη κοπέλα η οποία πάει ακόμη σχολείο, θα ήθελα να δω περισσότερο τη δράση των παιδιών - συμμαθητών - φίλων της.
Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα το συγκεκριμένο βιβλίο. Είναι μεν ανάλαφρο και ευκολοδιάβαστο αλλά από την άλλη μεριά δε θεωρώ ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σου περάσει μηνύματα ή θα σε κάνει να το σκέφτεσαι για μέρες.
Στο βιβλίο αυτό παρακολουθούμε την συνάντηση ενός μικρού παιδιού, την Νεφέλης, με το μικρό Τερατάκι. Το μικρό Τερατάκι έχοντας κλέψει ώρες ύπνου από τα παιδάκια έχει δημιουργήσει τρομερό πρόβλημα στην πόλη αφού όλα τα παιδάκια μένουν άυπνα και οι γονείς τους παραπονιούνται. Πάνω στην προσπάθειά του να κλέψει μερικές ώρες ύπνου από την μικρή Νεφέλη, εκείνη τον πιάνει στα πράσα και της εξομολογείται την ανάγκη του να κοιμηθεί ώστε να γίνει ένα καθωσπρέπει τέρας της κοινωνίας. Εκείνη αναζητά τρόπους ώστε να αποκοιμηθεί ο μικρός της φίλος δίχως να στερεί από κανέναν ώρες ύπνου.
Το "Νυσταγμένο Τερατάκι" είναι ένα όμορφο βιβλίο το οποίο μαθαίνει στα παιδάκια την αξία της ξεκούρασης και του ύπνου και πόσο τους βοηθά να έχουν ενέργεια την επόμενη μέρα! Ακόμη, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη δύναμη της συγγνώμης η οποία αποτελεί λιθαράκι μιας καλής επικοινωνίας. Το παιδί μέσα από την περιπετειώδη αυτή ιστορία μαθαίνει τι πάει να πει βοήθεια, συμπαράσταση και υποστήριξη καθώς η μικρή Νεφέλη αναζητά τρόπους προκειμένου να βοηθήσει το μικρό νυσταγμένο τερατάκι και ταυτόχρονα να λύσει το πρόβλημα αϋπνίας που επικρατεί στην πόλη της. Τέλος, είναι αναπόφευκτο να μην κάνω λόγο για τη δύναμη της φιλίας που προβάλλει η συγγραφέας μέσα από την ιστορία της δίνοντας στα παιδιά να κατανοήσουν πόσο σημαντικό είναι να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε στηρίζουν στα εύκολα και στα δύσκολα ακόμη κι από την πολλή μικρή ηλικία.
Ούτε που θυμάμαι πώς επέλεξα να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο. Δε θυμάμαι αν εμπρόκειτο για κάποια σχολική εργασία ή αν μόνη μου πήρα την πρωτοβουλία. Εγώ απλά το βρήκα μια μέρα στη βιβλιοθήκη μου και θεώρησα την υπόθεσή του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Δεν άργησα να το ξεκινήσω και να χαθώ ανάμεσα στις σελίδες του.
Το βιβλίο επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στο θέμα της ανορεξίας. Η Ζωή, η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, έχοντας αλλάξει σχολείο εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών της οικογένειάς της, παρατηρεί περίεργες συμπεριφορές και πονηρά βλέμματα από τους νέους της συμμαθητές με αποτέλεσμα να αναρωτιέται ποιός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται κοινωνικά αποδεκτή. Πολύ σύντομα θα ερωτευτεί και θα απογοητευτεί ενώ παράλληλα η δυσκολία της να προσαρμοστεί στο νέο σχολικό της περιβάλλον θα την κάνει να προσάψει ευθύνες στον εαυτό της. Πιστεύει πως για όλα τα παραπάνω ευθύνεται η εξωτερική της εμφάνιση και κυρίως το σώμα και τα κιλά της. Οι αλλαγές που θα κάνει πάνω της θα έχουν τρομακτικά αποτελέσματα αφού η Ζωή δεν έχει επίγνωση της κατάστασης στην οποία έχει έρθει έπειτα από πολλές εξευτελιστικές δίαιτες και πολλή εξαντλητική γυμναστική, με αποτέλεσμα να θέσει τη ζωή της σε κίνδυνο.
Το βιβλίο είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα, είναι ευκολοδιάβαστο, άμεσο και ιδιαίτερα σύγχρονο. Στις σελίδες του μπορεί κανείς να παρατηρήσει σελίδες ημερολογίου, γράμματα, άρθρα περιοδικών, συνομιλίες της πρωταγωνίστριας με τη μία και μοναδική κολλητή της, ακόμη και αληθινές φωτογραφίες! Τα παραπάνω κάνουν το βιβλίο ιδιαίτερα ευανάγνωστο και ελκυστικό, κυρίως για τις νεότερες ηλικίες.
Ακόμη και οι γονείς της Ζωής παίρνουν θέση στην όλη υπόθεση και παρατηρούμε δύο ανθρώπους οι οποίοι αγωνιούν και φοβούνται για την κατάσταση της κόρης τους. Μέσα από αυτούς φανερώνεται η δυσκολία τους να διαχειριστούν ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα και μαζί τους νιώθουμε κι εμείς την ανάγκη να βοηθήσουμε τη Ζωή, να σταθούμε δίπλα της και να την κάνουμε μια αγκαλιά λέγοντά της ότι όλα θα πάνε καλά.
Η Ζωή δε διαφέρει σε τίποτα από όλα τα έφηβα κορίτσια εκεί έξω. Ποιο παιδί, ποιος έφηβος, ποιος ενήλικας δεν νιώθει την ανάγκη να νιώσει κοινωνικά αποδεκτός; Ποιος άνθρωπος εκεί έξω δεν έχει αμφιβάλλει έστω και μία φορά για την εξωτερική του εμφάνιση; Όποιος κι αν είσαι, όποια κι αν είναι η ηλικία σου, όποιο κι αν είναι το φύλο σου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ταυτιστείς έστω και μία φορά με την ηρωίδα.
Σε μια κοινωνία όπου τα social media έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και μας επηρεάζουν με κάθε δυνατό τρόπο, είναι ανάγκη να "βροντοφωνάξουμε" σε όλα τα παιδιά, σε όλους τους νέους εκεί έξω ότι δεν πρέπει να μοιάσουμε σε κανέναν. Είμαστε αυτοί που είμαστε, έχουμε ένα συγκεκριμένο χρώμα δέρματος, ένα συγκεκριμένο ύψος, ένα καθορισμένο τύπο σώματος και ορισμένα κιλά -όσα κι αν είναι αυτά- και αυτό μας κάνει ξεχωριστούς. Δεν υπάρχει κανένας εκεί έξω που να είναι ακριβώς ίδιος με εμάς. Το ότι υπάρχουν μοντέλα με πολύ αδύνατα σώματα δεν σημαίνει ότι πρέπει όλοι να είμαστε αδύνατοι. Αντίστοιχα, το ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι καταναλώνουν πολύ μεγάλες ποσότητες φαγητού πιστεύοντας ότι έτσι θα καλύψουν κάποιο ψυχολογικό κενό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους μιμηθείς. Υπάρχει ανάγκη να υπενθυμίσουμε σε κάθε έφηβο εκεί έξω (γιατί πιστεύω ότι όλα ξεκινούν από πολύ νωρίς) ότι μοναδικό πρότυπο γι αυτόν θα πρέπει να αποτελεί η καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού του, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να μπει σε "ιδανικά και τέλεια καλούπια".
Τα κιλά, το ύψος, οι followers που πιθανόν να έχουν κάποιοι φίλοι σου δεν παύουν να είναι μερικοί μόνο αριθμοί. Είναι ανεπίτρεπτο να επιτρέψεις σε μερικούς αριθμούς να καθορίσουν και να επηρεάσουν τη ζωή σου.
Ζήσε! Απλώς ζήσε! Ξύπνα με χαμόγελο, βάλε στόχους, κάνε όνειρα, πρόσεχε την υγεία σου, φρόντισε τον εαυτό σου, μη διστάσεις να μιλήσεις όταν νιώσεις την ανάγκη να μοιραστείς τα συναισθήματα σου με κάποιον. Φρόντισε όμως να απευθυνθείς στους σωστούς ανθρώπους, σε ανθρώπους που πραγματικά σε νοιάζονται και σε αγαπούν ή ακόμη κι αν δεν σε γνωρίζουν ξέρουν ποιο είναι το καλό σου λόγω τις ειδικότητάς τους. Ηρέμησε, πάρε μια βαθιά ανάσα και αφουγκράσου τον κόσμο γύρω σου και σκέψου. Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα με τα οποία μπορείς να καταπιαστείς και να σε καταλάβεις περισσότερο. Μπορείς να ανακαλύψεις πράγματα που παλιότερα δε γνώριζες και τώρα σου δίνουν χαρά, ένα αίσθημα ευχαρίστησης που έχει μεγαλύτερη σημασία από το αν είσαι ψηλός ή κοντός, αδύνατος, κανονικός ή χοντρούλης. Μην κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου! Γίνε φίλος του! Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε προσβάλλει! Ύψωσε το ανάστημά σου! Πάρε τη ζωή στα χέρια σου!
Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Κώστα Κρομμύδα από κοντά πριν δύο καλοκαίρια, σε μια βιβλιοπαρουσίασή του στην πόλη μου, την Καστοριά. Θυμάμαι, τότε, πήγαινα Γ' Λυκείου και θέλοντας να κάνω ένα διάλειμμα από το πολύ διάβασμα αποφάσισα να κάνω κοπάνα και να πάω στην βιβλιοπαρουσίαση. Ο Κ.Κρομμύδας, όπως πολλοί αναγνώστες του πιθανόν να γνωρίζετε, ήταν ιδιαίτερα πρόσχαρος και φιλικός, γνωριστήκαμε, συζητήσαμε και μου έκανε φοβερή εντύπωση η επαφή και η σχέση που είχε με τους αναγνώστες του! Ο λόγος του με έπεισε και αποφάσισα να διαβάσω την "Ουρανόεσσα".
Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται στην Σαμοθράκη του 1940 αλλά και του σήμερα. Ο συγγραφέας με τρόπο άμεσο και ιδιαίτερα παραστατικό μας ταξιδεύει στα σοκάκια αυτού του υπέροχου νησιού!
Πρωταγωνιστές της ιστορίας, ο Ανδρέας Στάης και ο εγγονός του. Ο πρώτος έχει ως όνειρο ζωής να ανακαλύψει το κεφάλι του αγάλματος της Νίκης της Σαμοθράκης και γι' αυτό θα προσπαθήσει να κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Παράλληλα η μοίρα τον φέρνει κοντά σε μια γυναίκα η οποία θα τον εντυπωσιάσει και θα τον κερδίσει από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η ίδια μοίρα τους ξαναφέρνει κοντά μετά από χρόνια και κάπου εδώ αξίζει κανείς να αναρωτηθεί αν η ίδια μοίρα που τους ένωσε μπορεί το ίδιο εύκολα και να τους χωρήσει.
Την ίδια στιγμή, ο εγγονός του Ανδρέα Στάη, ο οποίος ζει στο εξωτερικό και επισκέπτεται τη Σαμοθράκη για ένα θλιβερό γεγονός, γνωρίζει μια μυστήρια γυναίκα η οποία θα βγάλει στην επιφάνεια σκοτεινά μυστικά που θα απειλήσουν ακόμη και την ίδια του τη ζωή.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου φαίνεται ότι συμβαίνουν αναπάντεχα γεγονότα, πως τα λάθη και οι αμαρτίες του παρελθόντος δεν παύουν να επηρεάζουν και το σήμερα και πως ένας έρωτας μπορεί να καθορίσει τη ζωή σου. Η έλξη, το πάθος και ο έρωτας μεταξύ των ζευγαριών Ανδρέα-Ζωής και Ανδρέα-Ηρώς φαίνεται πως θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής και τη συνέχεια της ιστορίας.
Είναι φανερό πως ο συγγραφέας καταφέρνει να σκιαγραφήσει τέλεια τους ήρωες του δίχως όμως να φανερώνει εύκολα το μυστήριο που βρίσκεται πίσω από αυτούς. Οι αφηγήσεις του ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια σου! Οι περιγραφές του σε μεταφέρουν σε έναν υπέροχο χώρο, σε μια ολοζώντανη πραγματικότητα. Ο λόγος του, απλός και καθημερινός, χωρίς να σε κουράζει.
Η "Ουρανόεσσα" είναι το βιβλίο που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε αν είστε λάτρεις των βιβλίων με ιστορικά στοιχεία. Δεν λείπει από αυτό ούτε η αγωνία, ούτε το μυστήριο, ούτε το πάθος, ούτε ο έρωτας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους μας!
Για την κυκλοφορία του συγκεκριμένου βιβλίου έμαθα λίγες μέρες πριν κυκλοφορήσει και ενθουσιάστηκα. Ήθελα οπωσδήποτε να διαβάσω την ιστορία της Yusra! Ενθουσιάζομαι πάντα όταν ανακαλύπτω βιβλία που βασίζονται σε αληθινές ιστορίες. Η ιστορία της Mardini είναι ξεχωριστή!
Το βιβλίο γράφτηκε από την ίδια και για το λόγο αυτό η γραφή του βιβλίου είναι ιδιαίτερα απλή. Η πρωταγωνίστρια με έναν πολύ ελαφρύ λόγο μας εξιστορεί όλα τα γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή της και την επηρέασαν. Από εκεί που ζούσε με την οικογένεια της στη Συρία, πήγαινε στο σχολείο και προπονούνταν συχνά και σκληρά στην κολύμβηση, η ζωή της ανατρέπεται πολύ γρήγορα! Ξαφνικά, βρέθηκε να κολυμπάει στο Αιγαίο μαζί την αδερφή της κρεμασμένες σχεδόν από μια βάρκα προσπαθώντας να επιζήσουν αυτές και οι υπόλοιποι συνάνθρωποί τους που βρίσκονταν μαζί. Στόχος της ηρωίδας είναι να φτάσει στη Γερμανία για να συνεχίσει τις προπονήσεις. Καταφέρνει μαζί με την ομάδα των προσφύγων να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και η περηφάνια της ολοένα και μεγαλώνει!
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου εξυμνείται και η δύναμη της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων αυτών που βρέθηκαν και γνωρίστηκαν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Περιγράφεται ο τρόμος, ο φόβος και η απόγνωση των προσφύγων, η δύναμη, η επιμονή και η υπομονή της ηρωίδας να σώσει τον εαυτό της και τους συνανθρώπους της!
Η Yusra Mardini είναι ένα κορίτσι το οποίο μας διδάσκει ότι όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όσο ακατόρθωτος κι αν είναι ο σκοπός μας, οφείλουμε στον εαυτό μας να καταβάλουμε όλες μας τις δυνάμεις κι όλη μας τη θέληση προκειμένου να πραγματοποιήσουμε τους στόχους και τα όνειρά μας!
0
απλό και αγαπημένο
Το "Αντίο φιλενάδα" είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που διαβάζω και σίγουρα όχι και το τελευταίο. Πρόκειται για ένα κοινωνικό βιβλίο, το οποίο μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και θίγει σημαντικά συνηθισμένα προβλήματα που ταλανίζουν την σημερινή κοινωνία: φόνοι, πορνεία, θάνατος, αδικία, μοναξιά, υπεξαίρεση χρημάτων κ.α.
Πρωταγωνίστριες του βιβλίου είναι δύο γυναίκες. Δύο άνθρωποι που πληρώνουν όλες τις ζημιές που προκάλεσαν άθελά τους (;). Η Σοφία κατηγορείται για υπεξαίρεση χρημάτων και καταλήγει στη φυλακή εξαιτίας της αγνής της θέλησης να βοηθήσει οικονομικά τα συγγενικά της πρόσωπα. Η Μαρίνα κατηγορείται για φόνο και καταλήγει επίσης στη φυλακή.. Οι δύο πονεμένες και βαθύτατα πληγωμένες ψυχές γίνονται συγκάτοικοι στο ίδιο κελί της φυλακής και μέρα με τη μέρα γίνονται αχώριστες. Δύο χαρακτήρες τόσο διαφορετικοί - η Μαρίνα είναι σκληρή, δυναμική και τολμηρή ενώ η Σοφία είναι υποταγμένη στις ανάγκες και τα θέλω των ανθρώπων που έχει δίπλα της, είναι καλόκαρδη και βάζει το καλό των ανθρώπων που αγαπά πάνω από τον ίδιο της τον εαυτό- καταφέρνουν να δεθούν και να πάρουν δύναμη η μία από την άλλη.
Στο βιβλίο θίγεται ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα το οποίο ταλανίζει την κοινωνία μας χρόνια τώρα, φτάνοντας στο αποκορύφωμα την τελευταία πενταετία, αυτό της πορνείας. Μέσα από τις σελίδες του τίθενται τα εξής ερωτήματα: αξίζει να ξεπεράσεις τα όριά σου για την αγάπη; Αξίζει να παρανομήσεις; Αξίζει να λαβώσεις ψυχή και σώμα για τα μάτια ενός άντρα; Για να βοηθήσεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα; Τις απαντήσεις θα τις βρείτε αν διαβάσετε με προσοχή την ιστορία των δύο ηρώων, χωρίς να βιαστείτε να τις κρίνετε από την πρώτη στιγμή.
Είχα διαβάσει πολλές κριτικές για το συγκεκριμένο βιβλίο. Άλλες καλές και άλλες όχι. Γι' αυτό ανυπομονούσα να το διαβάσω και χάρηκα απίστευτα πολύ όταν το παρέλαβα. Ωστόσο, δεν έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημένη από αυτό το βιβλίο. Αλλά, ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η Έλενορ, μια ιδιαίτερα εσωστρεφής και παράξενη γυναίκα με σκοτεινό παρελθόν. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ομολογώ ότι δεν μου άρεσε καθόλου αυτός ο χαρακτήρας. Με εκνεύριζε αλλά ταυτόχρονα με έκανε και να θέλω να μάθω για ποιο λόγο είναι τόσο ιδιότροπη και μελαγχολική. Στην πορεία κατάλαβα ότι η Έλενορ είναι μια βαθύτατα πληγωμένη γυναίκα, με τραύματα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, με σημάδια που δύσκολα φεύγουν από πάνω της. Μέχρι όμως να καταλάβεις τι πραγματικά οδήγησε την πρωταγωνίστρια σε αυτή τη συμπεριφορά, την είχες ήδη κρίνει αυστηρά. Γιατί αυτοί είμαστε! Κοιτάμε την εικόνα και την εμφάνιση, όχι την ουσία και το βάθος. Η Έλενορ επέλεξε πολλές φορές την μοναξιά στην καθημερινότητά της, απομακρύνθηκε από τον κόσμο και βυθίστηκε στη μελαγχολία της. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου κατάλαβα πόσο εύκολα μπορεί κανείς να αφήσει τον εαυτό του ανεξέλεγκτο, να μην τον φροντίζει, να μην τον αγαπά. Είναι πολύ δύσκολο να ζεις μακριά απ' όλους κι από όλα. Η επιλογή αυτή όμως έκανε την Έλενορ να βρει την συντροφιά στο πρόσωπο του Ρέιμοντ. Μη γελιέστε! Το βιβλίο δεν έχει κανένα στοιχείο ρομαντισμού. Η συγγραφέας προσπαθεί απλώς να μας επισημάνει πόσο σημαντική είναι η παρουσία των άλλων ανθρώπων στη ζωή μας. Και η Έλενορ το κατάλαβε αυτό. Αλλάζει τη ζωή της, προσπαθεί να φερθεί "φυσιολογικά" και καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να νιώσει επιτέλους ελεύθερη απ' όλα όσα τη βασανίζουν. Σε αυτό το ταξίδι, πέφτει και ξανασηκώνεται. Είναι πολύ δυνατή η ηρωίδα αυτού του βιβλίου.
Κι αν διάβασες έως εδώ όσα σου είπα για την Έλενορ σίγουρα θα αναρωτιέσαι τι ήταν αυτό που με έκανε να απογοητευτώ εν τέλει με το συγκεκριμένο βιβλίο. Θα σου πω. Ήταν η φλυαρία της συγγραφέως. Ένιωθα ότι έγραφε τόσα πολλά χωρίς να καταλήγει πουθενά. Παρατήρησα ότι ανέφερε λεπτομέρειες και πληροφορίες που δεν προσέφεραν τίποτα στην πλοκή και την υπόθεση της ιστορίας. Κι όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να τελειώσω το βιβλίο διαβάζοντας ένα ψυχρό κι αδιάφορο τέλος. Θα προτιμούσα μια πιο ζωντανή έκβαση, γεμάτη δράση και αποφασιστικότητα από τη μεριά της ηρωίδας. Θα ήθελα να δω την Έλενορ να αντιμετωπίζει τους φόβους τους πρόσωπο με πρόσωπο και να πιάνει τη ζωή από τα δόντια. Πράγμα που δεν έγινε. Δεν πειράζει.
Κάπως βαρετό (ίσως φταίει που το διάβασα στα 18 μου)
Πρόκειται για ένα συμπαθητικό βιβλίο. Μου κράτησε συντροφιά για αρκετό καιρό καθώς λόγω σχολής και υποχρεώσεων δεν είχα πολύ χρόνο για διάβασμα. Είναι μια απλή κλασική ιστορία με επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις και την εφηβεία. Η νεαρή συγγραφέας καταφέρνει να περάσει όμορφες εικόνες και μηνύματα στον αναγνώστη με έναν ιδιαίτερο χαριτωμένο τρόπο. Του μαθαίνει πως η ζωή συνεχίζεται και μετά τις δυσκολίες, ότι πάντα έχει τη δύναμη να προχωρήσει ακόμη κι αν πιστεύει ότι δεν μπορεί. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου δεν συνάντησα δύσκολες λέξεις ή επίσημο λόγο, πράγμα που το έκανε ευανάγνωστο. Επίσης, οι ήρωες του βιβλίου (οι οποίοι κατά κύριο λόγο ήταν νεαροί) ήταν αντιπροσωπευτικοί. Εύκολα μπορεί κάποιος να βρει την Αλίκη, τη Δάφνη,... Δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα με το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς ήταν ιδιαίτερα αναμενόμενο. Ωστόσο, εκτιμώ το γεγονός ότι η συγγραφέας έγραψε αυτό που είχε ανάγκη να γράψει δίχως να σκέφτεται πως θα το κρίνει ο κόσμος, αν θα του αρέσει κλπ
Πριν ξεκινήσω να σας λέω την άποψή μου γι αυτό το βιβλίο θέλω να σας διευκρινίσω ότι είμαι λάτρης των ρομαντικών μυθιστορημάτων. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί στο συγκεκριμένο βιβλίο παίζει μεγάλο ρόλο το αν είσαι φαν ή όχι αυτού του είδους βιβλίων. Πρόκειται για μια κλασική και εντελώς αναμενόμενη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων που συναντίουνται για πρώτη φορά σε μια στάση λεωφορείων. Και τότε είναι που συμβαίνει αυτό που λέμε "έρωτας με την πρώτη ματιά". Το θέμα αυτού του βιβλίου δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο είναι η αλήθεια αλλά ο τρόπος που η Josie Silver μας αφηγείται την ιστορία είναι απολαυστική. Η συγγραφέας δεν επικεντρώνεται μόνο στη "σχέση" μεταξύ της Λόρι και του Τζακ. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μας διδάσκει και την αξία της φιλίας και της οικογένειας. Κάθε χαρακτήρας αυτού του βιβλίου είναι διαφορετικός κι έχει τη δική του ιστορία να πει και τα δικά του μηνύματα να μεταδώσει. Συγκεκριμένα:
Πλοκή (4/5): Τα γεγονότα κυλούσαν ομαλά και η συγγραφέας απέφευγε να κάνει πολλά throwbacks πράγμα που βοήθησε στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας.
Θέμα (3/5): Όπως σας ανέφερα, το "Μια μέρα το Δεκέμβρη" είναι μια κλασσική και αναμενόμενη ιστορία αγάπης. Άρα, δεν μπορώ να πω ότι το θέμα του με έκανε να ενθουσιαστώ!
Σκηνικό (5/5): Όλες οι περιγραφές των τοποθεσιών, των ανθρώπων και των συμπεριφορών τους ήταν ρεαλιστικές γεγονός που σε έκανε να νιώθεις ότι είσαι εκεί και βλέπεις την ιστορία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου (αυτός μάλιστα είναι και ο κύριος που απόλαυσα αυτό το βιβλίο)
Συγγραφικό ύφος (5/5): Ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται τα γεγονότα η Josie Silver είναι ο αγαπημένος μου. Σε όλα τα βιβλία αναζητώ εκείνο το ύφος που θα με κάνει να χαλαρώσω και να διαβάσω το βιβλίο μου χωρίς άγχος. Η Josie Silver πέτυχε διάνα την προτίμησή μου!
Χαρακτήρες (3/5): Η αλήθεια είναι ότι από όλους τους χαρακτήρες δεν μου άρεσε ιδιαίτερα ο Τζακ. Δεν μάθαμε πολλά πράγματα γι΄αυτόν πράγμα που δεν βοήθησε στο να τον δούμε έτσι ακριβώς όπως τον είδε η Λόρι μέσα από τα μάτια της. Συν τοις άλλοις, θα ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες για την αδερφή της πρωταγωνίστριας και τη μεταξύ τους σχέση.
Σασπένς (2/5): Η ιστορία ήταν αναμενόμενη.
Υ.Γ. Εγώ στο τέλος δάκρυσα
Γενική άποψη: Ευχάριστο, ξεκούραστο, χαλαρό, αναμενόμενο.
Ηθικό δίδαγμα: Μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει χωρίς να δράτε την στιγμή που πρέπει να το κάνετε! Να εκφράζετε πάντα τα συναισθήματά σας όποιες κι αν είναι οι συνέπειες.
Τον τελευταίο καιρό αναζητούσα ανάλαφρα βιβλία βγαλμένα από την καθημερινότητα και από την ίδια τη ζωή. Μυθιστορήματα που θα σε έβαζαν σε σκέψη, θα σε προβλημάτιζαν και θα έθιγαν κοινωνικά ζητήματα. Το "πουλί θα κάμω τη χαρά" ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν αυτή την περίοδο. Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο πραγματεύεται την πορεία μιας κοπέλας έπειτα από τον θάνατο του αγοριού της την ημέρα του γάμου τους. Η χαρά μετατρέπεται σε λύπη. Το όνειρο γίνεται εφιάλτης που στοιχειώνει τα βράδια της Λένας. Η κοπέλα πέφτει σε κατάθλιψη και προσπαθεί (άλλες φορές λιγότερο κι άλλες φορές περισσότερο) να ξεπεράσει το συμβάν. Στο δρόμο της θα βρεθεί ο Νικηφόρος ο οποίος θα θελήσει να τη βοηθήσει αφού την έχει ερωτευθεί βαθιά. Ωστόσο, η Λένα δεν δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμη να ξεκινήσει μια καινούρια σχέση μαζί του. Έπειτα από αυτά τα γεγονότα, θα βρεθούν πολλοί άνθρωποι δίπλα στη Λένα προκειμένου να τη στηρίξουν. Η Λένα όμως θα τους επιτρέψει να την πλησιάσουν; Η πρωταγωνίστρια είναι αυτή που θα διδάξει στους αναγνώστες ότι η κατάθλιψη δεν ξεπερνιέται μόνο με φαρμακευτική αγωγή και ψυχολόγους. Χρειάζεται χρόνο! Μαζί με την ιστορία της Λένας ξεδιπλώνονται και άλλες, όπως η ιστορία μιας έφηβης κοπέλας που σχεδόν πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Πολλά και ανατρεπτικά γεγονότα συμβαίνουν από εκεί και μετά και το βιβλίο καλεί τους αναγνώστες να τα ανακαλύψουν.
Η αφήγηση και το στυλ του βιβλίου είναι ιδιαίτερα απλοϊκό. Η συγγραφέας με μοναδικό τρόπο μας παρουσιάζει όλες τις διακυμάνσεις της ψυχολογίας της Λένας, μας παραθέτει σημαντικές για την εξέλιξη του βιβλίου πληροφορίες, εμπλουτίζει τις γνώσεις μας με σημαντικά στοιχεία για την ιστορία της Κρήτης και του Ναυπλίου και γεμίζει τις καρδιές μας με όμορφες εικόνες χάρη στις όμορφες περιγραφές της. Το "πουλί θα κάμω τη χαρά" υμνεί τον έρωτα, την αγάπη και την αξία της φιλίας όμως μεταξύ αυτών προβάλλει και την αισιοδοξία που οφείλουμε να έχουμε όταν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας. Άραγε η Λένα θα καταφέρει να επανακτήσει την ισορροπία στην ψυχή και την καρδιά της ή θα επιλέξει να ζει απομονωμένη προκειμένου να μην πληγωθεί κι άλλος κόσμος "εξαιτίας της";
Αν έβλεπε κανείς μια 18χρονη να διαβάζει αυτό το βιβλίο δε ξέρω πως θα αντιδρούσε. Γιατί; Γιατί πρόκειται για ένα βιβλίο που υμνεί την αξία της μητρότητας. Κι όμως! Δε δίστασα να το διαβάσω! Βλέποντας το όμορφο ροζουλί εξώφυλλο εύκολα πάει ο νους σου σε μια γλυκιά και όμορφη ιστορία μιας χαρούμενης και ευτυχισμένης μανούλας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο...
"Το μεγαλείο της ψυχής" πρόκειται για ένα υπέροχο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο πλέκει μεταξύ τους τις ζωές δύο γυναικών. Η συγγραφέας γράφει με απλό και λιτό τρόπο τις ζωές των ηρωίδων της. Εξιστορεί τα γεγονότα με παραστατικό τρόπο και καταφέρνει να σε συγκινήσει.
Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δε συγκινήθηκα με αυτό το βιβλίο! Νομίζω ότι ακόμη κι αν το διάβαζε μια γυναίκα που δεν επιθυμεί να αποκτήσει παιδί θα άλλαζε γνώμη. Ο τρόπος με τον οποίο η Μαρία Κάλυβα καταφέρνει να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον είναι υπέροχος! Ποια μανούλα δεν αγαπάει το παιδί της; Ποια γυναίκα που επιθυμεί να κρατήσει ένα αγγελούδι στα χέρια της δε θα έκανε τα πάντα γι αυτό;
Αυτό το βιβλίο με έβαλε σε σκέψεις πολλές φορές. Για τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας, για τα στερεότυπα της εποχής και για τη ζωή γενικότερα. Θεωρώ πως αποτελεί ένα από τα λίγα βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν από όλες τις γυναίκες. Και γιατί όχι; Κι από τους άντρες. Μέσα από τις σελίδες του θα κατανοήσουν κι εκείνοι τι πάει να πει "μάνα", "στοργή", "αγάπη" αλλά και "πείσμα", "θάρρος", "τόλμη", "πόνος", "απογοήτευση"
Πρόκειται για ένα όμορφο και ευχάριστο βιβλίο. Κυλάει γρήγορα χωρίς η συγγραφέας να φλυαρεί. Οι διάλογοί του είναι διασκεδαστικοί και αρκετές φορές απολαυστικοί. Συμπάθησα από την πρώτη στιγμή τους ήρωες αυτού του βιβλίου. Ίσως γιατί είμαστε κοντά ηλικιακά και καταλαβαίνω τον τρόπο σκέψης ενός έφηβου. Συμπάθησα αρκετά και την Ίντεν παρόλο που συχνά θύμωνα με τις πρωτοβουλίες που έπαιρνε. Οι αποφάσεις της στιγμής όμως είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της νέων. Σίγουρα, αποτελεί ένα ενδιαφέρον βιβλίο για κορίτσια ηλικίας 16+ διότι κάνει λόγο για τον έρωτα, τις παρέες, τους στόχους και τα όνειρα ενός έφηβου κοριτσιού που λίγο πολύ είναι στοιχεία που συναντά κάθε κορίτσι σε αυτή τη φάση της ζωής του. Ωστόσο, δεν περνάει κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες. Ομολογώ ότι δεν πρόκειται για κάποια πρωτότυπη ιστορία αλλά αναμφίβολα θα μπορούσε να γίνει ταινία αν αναλογιστεί κανείς την παραστατικότητα αυτού του βιβλίου. Δεν σου προκαλεί αγωνία αλλά περιέργεια για το τι θα ακολουθήσει. Το εξώφυλλό του είναι όμορφο και νεανικό. Ξεκινώντας αυτή την τριλογία είμαι αυστηρή με την αξιολόγηση του πρώτου βιβλίου και απαιτώ περισσότερα πράγματα από τα επόμενα βιβλία της σειράς διότι πιστεύω ότι έχει πολλά ακόμη να προσφέρει. Μακάρι να δικαιωθώ.
Το έλαβα από τις εκδόσεις Ψυχογιός όταν ακόμη διάβαζα για τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Εκείνη την περίοδο που δεν μπορούσα να διαβάσω τίποτα άλλο εκτός από τα εξεταστέα μαθήματα...
Πρόκειται για ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες κατά την γνώμη μου καθώς αποτελείται από 100 ιστορίες ηρωικών γυναικών που όλοι αξίζει να γνωρίζουμε. Οι σελίδες του είναι γραμμένες με μεράκι από δύο υπέροχες γυναίκες που έβαλαν σκοπό να αυξήσουν την αυτοπεποίθηση των κοριτσιών από τη νεαρή τους ηλικία. Είναι άριστα επιμελημένο με καταπληκτικές εικονογραφήσεις από 60 επιτυχημένες εικονογράφους απ' όλο τον κόσμο.
Ξεφυλίζοντάς το κάθε μέρα έμαθα πληροφορίες που παλιότερα δεν ήξερα, γνώρισα καταξιωμένες γυναίκες από όλο τον πλανήτη και χάρη σε αυτές πίστεψα περισσότερο στη δύναμη της "επανάστασης".
Οι "ιστορίες της καληνύχτας για επαναστάτριες" μου δίδαξαν ότι αξίζει να παλεύω για όλα εκείνα τα στοιχεία και τις αξίες που δίνουν νόημα στη ζωή μου. Ότι πρέπει πάντα να κυνηγάω τα όνειρά μου και να ακούω την καρδιά και το μυαλό μου. Να έχω στόχους και να κάνω αυτό που αγαπώ γιατί μόνο όταν ασχολείσαι με αυτό που σε ευχαριστεί μπορείς να επιτύχεις.
Αυτό το βιβλίο αποτελεί έναν θησαυρό που οφείλει να έχει κάθε κορίτσι στην βιβλιοθήκη του ανεξάρτητα από τα αν αγαπά τα βιβλία ή όχι. Αν το ανοίξει δύσκολα θα το ξανακλείσει. Κάντε το δώρο στις κόρες σας σήμερα!
Έχοντας ήδη διαβάσει ένα βιβλίο της Τέκου, το "αγάπα το ή παράτα το" που μου άρεσε πολύ, αποφάσισα να διαβάσω και το "Να ονειρευτώ ξανά" που μου κίνησε την περιέργεια. Το διάβασα την περίοδο της μεγάλης τραγωδίας στην Αττική και το γεγονός ότι και το βιβλίο αναφερόταν σε φωτιές, καταστροφές και απώλειες με έκανε να συγκινηθώ και να αισθανθώ ακόμη πιο πολύ τον πόνο αυτών των ανθρώπων που υπέφεραν και εξακολουθούν να υποφέρουν πολύ.
Μέσα στις σελίδες του αποτυπώνονται η έννοιες της αγάπης, της μητρότητας, της δυνατής φιλίας που αντέχει στον χρόνο, της προδοσίας και του θανάτου. Λάτρεψα τις ηρωίδες του βιβλίου και τις θαύμασα για την τόλμη και το θάρρος τους. Χάρη σε αυτές έμαθα τι σημαίνει "μάνα" και πόσες θυσίες μπορεί να κάνει μια γυναίκα για το παιδί της.
Αυτό που συνειδητοποίησα τελειώνοντας το βιβλίο είναι το γεγονός ότι η συγγραφέας γράφει τόσο απλοϊκά παρουσιάζοντάς τα όλα με μια φυσικότητα που συνήθως παραπέμπει σε ουτοπία. Σε αρκετές σκηνές μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι οι ηρωίδες του βιβλίου θεωρούσαν τόσο απλό να εγκαταλείψουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο ή να φύγουν από τον τόπο τους, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ένα ακόμη στοιχείο που λάτρεψα στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι η διάθεση της συγγραφέα να μεταδώσει την αξία της γενναιοδωρίας. Στις εποχές που ζούμε κυριαρχεί ο εγωισμός και δίνεται περισσότερη σημασία στο προσωπικό όφελος παρά στο συλλογικό καλό. Η Ιφιγένεια Τέκου προσπαθεί να καταργήσει αυτή τη νοοτροπία δείχνοντας πόσο σημαντικό είναι να είμαστε δίπλα στους συνανθρώπους μας και να τους στηρίζουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι το "Να ονειρευτώ ξανά¨ είναι ένα όμορφο, ανάλαφρο και ευχάριστο βιβλίο. Αν είχε περισσότερες σελίδες ώστε να αναλύονται περισσότερο τα γεγονότα θα ήταν άριστο για μένα.
Η "εκδίκηση των αγγέλων" είναι άλλο ένα κοινωνικό βιβλίο που πιάνω στα χέρια μου. Το εξώφυλλο του είναι όμορφο και η ιδέα με το τρισδιάστατο τετράδιο έξυπνη παρόλο που φοβάσαι μη σου σκιστεί καθώς διαβάζεις το βιβλίο.
Η ιστορία ήταν ευχάριστη. Η πλοκή του δεν σε κούραζε. Οι χαρακτήρες του ήταν καθημερινοί, σίγουρα θα μπορούσε να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πολυκατοικίας. Από την πρώτη σελίδα έως και την τελευταία δεν υπήρξε στιγμή που να θέλησα να το αφήσω στη μέση.
Η Λένα Μαντά ταυτίζει τον εαυτό της με τη Γαλάτεια και μέσα από αυτόν δίνει την ευκαιρία στο αναγνωστικό της κοινό να τη γνωρίσει καλύτερα αλλά και να κατανοήσει το γεγονός ότι το να είσαι συγγραφέας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ίσως αγαπώ τη γραφή της είναι γιατί μέσα από τα λόγια της και τις ιστορίες της περνά μηνύματα για την κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις που αξίζουν να ακουστούν. Η "εκδίκηση των αγγέλων" είναι από εκείνα τα βιβλία της που επιβεβαιώνουν την παραπάνω θέση μου.
Άνθρωποι που αγάπησαν, ζευγάρια που χωρίστηκαν, πρόσωπα που πληγώθηκαν και πλήγωσαν πολύ. Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες εντάσσονται στο βιβλίο και σε καλούν να τους συμπονέσεις. Η αγάπη, ο θάνατος και η εκδίκηση είναι τα κυριότερα σημεία του βιβλίου. Η απλοϊκή γραφή της συγγραφέως και η αναφορά στα απολύτως απαραίτητα στοιχεία της υπόθεσης είναι φανερά αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς.
Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να κρίνω το τέλος του ως αναμενόμενο όπως πολλοί ισχυρίζονται. Αλλά ούτε και ικανοποιητικό. Η υπόθεση που αναλαμβάνει η Γαλάτεια μαζί με τον γιο της καταγράφεται σε ένα βιβλίο. Η Λένα Μαντά επιλέγει διαφορετική εκδίκηση στην ιστορία που διαβάζουμε από αυτή που καταγράφει η Γαλάτεια στο βιβλίο της. Εγώ θα προτιμούσα λοιπόν να αντιστραφούν τα τέλη που δόθηκαν διότι θεωρώ υπερβολικά σκληρή την κατάληξή του βιβλίου αυτού. Αν γινόταν αυτό, τότε σίγουρα θα μπορούσα να κάνω λόγο για "εκδίκηση των αγγέλων".
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο της Λένας Μαντά πρόκειται για ένα καλοδουλεμένο έργο και για μια πολύ συμπαθητική ιστορία. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε λάτρεις της περιπέτειας και των κοινωνικών μυθιστορημάτων.
Άκουγα πολύ συχνά κόσμο να μιλάει για τη Λένα Μαντά λέγοντας τα καλύτερα τόσο για το βιβλίο της όσο και για την ίδια. Είχα μάλιστα την χαρά να τη δω κι από κοντά αρκετά χρόνια πριν σε μια παρουσίασή της στην πόλη μου. Ωστόσο, δεν μπήκα ποτέ σε πειρασμό να διαβάσω κάποιο έργο της. Λάθος μου!
Την επόμενη κιόλας μέρα από την παρουσίαση του νέου της βιβλίου "Ζωή σε πόλεμο" ξεκίνησα την ανάγνωσή του. Βλέποντας κανείς το εξώφυλλο εντυπωσιάζεται και νιώθει ένα κύμα συναισθημάτων να τον καταβάλλει. Τόσο η όμορφη εικόνα μαμάς και κόρης η μία απέναντι από την άλλη όσο και το όμορφο τοπίο της Κωνσταντινούπολης από πίσω τους σε βάζουν σε σκέψεις.
"Ζωή σε πόλεμο" ο τίτλος. Και κάπου εδώ, αφού έχεις παρατηρήσει για αρκετά λεπτά το εξώφυλλο, αναρωτιέσαι σε ποιον πόλεμο αναφέρεται η συγγραφέας. Διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου όμως καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μεταφορά (μάλλον).
Από τις πρώτες κιόλας γραμμές του το αγάπησα. Η αφήγηση των παιδικών χρόνων της Λένας Μαντά, οι ρίξεις στην οικογενειά της μου προκάλεσαν μια πληθώρα συναισθημάτων. Οι όμορφες εικόνες και περιγραφές με ταξίδεψαν σε μιαν άλλη εποχή, σε έναν άλλο τόπο. Στην Κωνσταντινούπολη. Σε μια περίοδο απελάσεων όπου οι Τούρκοι απαγορεύουν τη διαμονή των Ελλήνων στην Τουρκία διότι θεωρούνται απειλή, η οικογένεια της μητέρας της συγγραφέως χωρίζεται. Η Φραντζέσκα (η μητέρα της Λένας Μαντά) ερωτεύεται τον Στέλιο (τον πατέρας της Λένας Μαντά) και κάπου εκεί ο αναγνώστης συνειδητοποιεί τα ιδανικά της εποχής και το πρότυπο του βιαστικού γάμου χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής γνωριμίας του ζευγαριού. Στη συνέχεια, παρατίθενται τα παιδικά και εφηβικά χρόνια της συγγραφέως. Όλα είναι γραμμένα απλά και παραστατικά ώστε να δίνουν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι παρακολουθεί μια καλά σκηνοθετημένη ταινία.
Παρόλο που κυριαρχεί ένα στενάχωρο συναίσθημα στην υπόθεση του βιβλίου, δεν παραλείπεται η αναφορά στον έρωτα, την αγάπη και τη χαρά της ζωής που τόσο όμορφα την παρουσιάζει η κυρία Μαντά. Μάνα και κόρη ερωτεύονται ταυτόχρονα, χαίρονται, κλαίνε, γελάνε, θυμώνουν, αλλά όλα αυτά τα κάνουν μαζί! Κι αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα διδάγματα αυτού του βιβλίου. Το γεγονός δηλαδή ότι όσα δεινά κι αν περάσουν, η μάνα με την κόρη δεν χωρίζονται.
Το βιβλίο "Ζωή σε πόλεμο" της Λένας Μαντά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία. Αποτέλεσε για μένα την αφορμή για να διαβάσω κι άλλα βιβλία της κυρίας Μαντά. Σειρά έχει λοιπόν "Η εκδίκηση των αγγέλων".
Όπως είναι γνωστό, οι αληθινές ιστορίες πάντα αγγίζουν την ψυχή του αναγνώστη λίγο περισσότερο σε σχεση με άλλα μυθιστορήματα. Αυτός είναι σίγουρα ένας λόγος για τον οποίο λάτρεψα αυτό το βιβλίο.
Όταν το ξεκίνησα παρατήρησα ότι η μετάφρασή του στα Ελληνικά δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική με αποτέλεσμα να μειώνονται οι προσδοκίες που είχα γι' αυτό. Ωστόσο, προχωρώντας το συνειδητοποιήσα ότι αυτό το κομμάτι βελτιωνόταν. Έτσι, εστίασα παραπάνω στην ίδια την ιστορία και πώς αυτή εξελισσόταν.
Εξ' αρχής μου φαινόταν συμπαθητική. Η ιδέα ενός άρρωστου κοριτσιού που ερωτεύτεται ένα αγόρι και γίνονται ζευγάρι σίγουρα δεν είναι πρωτάκουστη. Όμως, δεν πρόκειται απλά για μία δραματική ιστορία αγάπης. Το "ένα τραγούδι για το αύριο" αποτελεί δίδαγμα ζωής. Μέσα στις σελίδες του συναντά κανείς αλήθειες που πιθανόν να αγνοούσε ή να μη γνώριζε. Αλήθειες σκληρές για τους ανθρώπους γύρω μας, για τους δασκάλους που μας δίδαξαν γράμματα στα παιδικά μας χρόνια και ίσως σημάδεψαν με τα λόγια τους την πορεία μας, για την ίδια τη ζωή γενικότερα.
Η Άλις είναι σίγουρα μία από τις ηρωίδες που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια της αυτοπεποίθησης του αναγνώστη. Πρόκειται για μια κοπέλα η οποία πάρα την Κυστική Ίνωση από την οποία νόσησε δεν το βάζει ποτέ κάτω. Μας μαθαίνει να ζούμε την κάθε μας στιγμή σαν να είναι η τελευταία, να απολαμβάνουμε τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες, να είμαστε υποστηρικτές πρώτα των άλλων και μετά του εαυτού μας, να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να εκπληρώσουμε τα όνειρα μας. Αυτά, κι άλλα πολλά έχει να μας διδάξει η πρωταγωνίστρια του βιβλίου. Δίπλα της, βρίσκονται πρόσωπα που με τη συμπεριφορά τους δίνουν το σωστό παράδειγμα και άλλα πάλι που μας αποτρέπουν από τυχόν λάθη που συχνά κάνουμε δίχως να το καταλαβαίνουμε. Διαβάζοντας κανείς το συγκεκριμένο βιβλίο θα συγκινηθεί πολλές φορές, θα πονέσει, θα κλάψει, θα χαρεί, θα ουρλιάξει, θα αγανακτήσει και τελικά θα λυτρωθεί.
Αδιαμφισβήτητα, είναι ένα από τα πιο δυνατά βιβλία των τελευταίων χρόνων. Γιατί με ιδανικό και πρωτότυπο τρόπο εξυμνεί την αγάπη, την ελπίδα και την πίστη στη ζωή. Προτρέπει τους αναγνώστες να ακολουθήσουν την καρδιά τους όπως έκανε η Άλις. Αξίζει και πρέπει να διαβαστεί από όλους!
Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου και γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία έπιασα τον εαυτό μου να αναζητά τα τραγούδια της αληθινής Άλις, της Άλις Μάρτινο. Συγκινήθηκα για ακόμη μια φορά και σκέφτηκα να ασχοληθώ με τη ζωή της, να συλλέξω πληροφορίες και να σας γράψω ένα άρθρο για όλα όσα έμαθα εγώ από την ηρωίδα. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει!
Πρόκειται για ένα ευχάριστο βιβλίο με το οποίο μπορείς να περάσεις όμορφα την ώρα σου. Είναι από τα βιβλία που μπορείς να διαβάσεις στο λεωφορείο, στο πάρκο, σε ένα ταξίδι σου κι αυτό γιατί η έκτασή του είναι πολύ μικρή. Οι 94 σελίδες του μπορούν να διαβαστούν μέσα σε μια μέρα. Εγώ προσωπικά το τελείωσα μέσα σε λιγότερο από δύο ώρες. Μου άρεσε. Αλλά το βρήκα αρκετά βιαστικό. Ενώ η υπόθεση ήταν όμορφη, η έκτασή του ήταν μικρή. Η συγγραφέας ενέταξε πολλούς ήρωες στο βιβλίο, ανέφερε πολλά γεγονότα και όλα αυτά τα συγκέντρωσε σε λίγες σελίδες με αποτέλεσμα να μην σου μείνουν όλα όσα διαβάσες εύκολα. Σίγουρα, το "πως τα φέρνει η ζωή" θα ήταν καλύτερο αν είχε περισσότερες σελίδες, περισσότερες περιγραφές και διαλόγους. Αυτό που μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο είναι τα μηνύματα ζωής που παρέθετε η συγγραφέας του, Στέλλα Καβάζη. Αποτελούσαν μεγάλες αλήθειες. Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που δυστυχώς με απογοήτευσε είναι η λάθος σύνταξη και η γρήγορη αφήγηση. Είναι από εκείνα τα βιβλία που εύκολα καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για πρώτες απόπειρες συγγραφής. Σίγουρα περιμένω κι άλλα βιβλία από τη Στέλλα Καβάζη γιατί φαίνεται ότι είναι μία κοπέλα με μεράκι και αγάπη για τη συγγραφή.
Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί χίλιες φορές. Ξανά και ξανά. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε όλ
Πριν λίγο καιρό η αγαπημένη μου συγγραφέας Ρένα Ρώσση επισκέφτηκε την πόλη μου για πρώτη φορά προκειμένου να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο. Εγώ φυσικά δεν πήγα απροετοίμαστη. Είχα μάθει γι αυτό πολύ νωρίτερα και ήδη διάβαζα πολλά θετικά σχόλια γι αυτό. Έτσι, τη συνάντησα στο Public της πόλης μου. Μια γυναίκα χαμογελαστή, πρόσχαρη, ευγενική και γλυκιά με όλους. Ο λόγος της, ο τρόπος που σε κοιτούσε και σου μιλούσε ήταν αυτό ακριβώς που φανταζόμουν. Επιβεβαίωθηκα για την εικόνα που είχα σχηματίσει για εκείνη. Είναι ακριβώς ο άνθρωπος που πλάθεις στο μυαλό σου διαβάζοντας τη βιβλία της. Είναι ο ορισμός της αγάπης.
Ξεκίνησα λοιπόν να διαβάζω το "Αστέρια στην άμμο" με ενθουσιασμό. Το γεγονός ότι για ακόμη μια φορά συνάντησα στις πρώτες σελίδες του βιβλίου ένα μικρό απόσπασμα αυτού με έκανε να χαμογελάσω. Η κυρία Ρώσση ξέρει πολύ καλά πως να κινεί το ενδιαφέρον μας. Από πολύ νωρίς μπήκα ξανά στο πνεύμα της γραφής της πολυαγαπημένης μου συγγραφέα καθώς απείχα για πολύ καιρό από την ανάγνωση βιβλίων.
Διαβάζοντας το "Αστέρια στην άμμο" και γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία προβληματίστηκα αρκετά. Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι με τόσο δυνατές ιστορίες ζωής; Δε γνωρίζω αν όλο το βιβλίο αναφέρεται στην πραγματική ιστορία ή αν έχουν παρθεί κομμάτια αυτής. Ωστόσο, την αγάπησα αληθινά. Ταξίδεψα μαζί με την Αλεξία στην Ύδρα, στον Πηραιά, στην Πάτρα, στη Βαρκελώνη, στη Ρώμη, στην Κύπρο και σε άλλες ακόμη περιοχές και ένιωσα μια πληθώρα συναισθημάτων μαζί τους. Αγάπη, πόνο, συγκίνηση, αγανάκτηση, λύπη, στενοχώρια, απογοήτευση... όλα τα βίωσα μαζί την Αγαθονίκη, τον Μάξιμο, τον Ίωνα και τον αγαπημένο μου Ανδρέα. Θύμωσα με τις επιλογές της Αλεξίας, εκνευρίστηκα με τη συμπεριφορά του Μάξιμου, ερωτεύτηκα τον χαρακτήρα του Ανδρέα και εξεπλάγην με τον κύριο Ιάκωβο. Ο καθένας έβαλε το δικό του ληθαράκι στην όλη ιστορία και επηρέασε σημαντικά την όλη υπόθεση.
Το βιβλίο περιείχε πολλές μαγευτικές περιγραφές, ζωντανές αφηγήσεις και καλούς διαλόγους. Η ηθογράφηση των ηρώων όμως δεν ήταν εύκολη. Ο αναγνώστης γινόταν κριτής των πράξεων των ηρώων του. Διότι, δεν είναι ιδιαίτερο εύκολο να μείνεις αντικειμενικός σε όλα όσα διαβάζεις. Πισμώνεις, θυμώνεις, προβληματίζεσαι. Το καλύτερο όμως είναι να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων και να προσπαθείς να τους καταλάβεις, να δικαιολογήσεις τη συμπεριφορά τους, τις βαρυσήμαντες πράξεις τους και όλα εκείνα τα λάθη που πλήρωσε ακριβά το κάθε πρόσωπο αυτής της ιστορίας.
Κυρίως δύο πράγματα με δυσαρέστησαν για ακόμη μια φορά στο βιβλίο της κυρίας Ρένας. Η μεγάλη έκταση του βιβλίου και η επιμονή της στην δημιουργία ηρώων ξανθών γαλανομάτιδων. Όσον αφορά το πρώτο, θα προτιμούσα το βιβλίο να είχε λιγότερες σελίδες αποφεύγοντας σε κάποια σημεία τον πλατιασμό και τις επαναλήψεις. Όσον αφορά το δεύτερο, περίμενα ότι αυτό το βιβλίο ίσως να υπήρχαν ήρωες διαφορετικοί από αυτούς που έχουμε συναντήσει σε άλλες ιστορίες της συγγραφέως αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότεροι ήρωες της κυρίας Ρένας στα βιβλία της είναι σχεδόν ίδιοι εμφανισιακά.
Διαβάζοντας την τελευταία πρόταση αυτού του βιβλίου και κλείνοντάς το θα ήθελα να είχα μπροστά μου τον ηλικιωμένο εκείνο κύριο που αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του στη Ρένα μας. Για να αντικρίσω από κοντά τη συγκίνησή του και όλα εκείνα τα συναισθήματα που του προκαλεί το παρελθόν του. Κατά βάθος όμως τον ευχαριστώ γι' αυτή του την εξομολόγηση στη Ρένα μας. Διότι χάρη σε αυτόν ταξίδεψα σε μέρη μαγικά και βίωσα συναισθήματα πρωτόγνωρα για μένα.
Το "Αστέρια στην άμμο" είναι ένα δυνατό βιβλίο που υμνεί την αγάπη σε όλες τις μορφές της. Προβάλλει τα όρια του ανθρώπου, εξυμνεί την μητρική αγάπη και προτάσσει τη φιλία ως υπέρτατο αγαθό του ανθρώπου. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί χίλιες φορές. Ξανά και ξανά. Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι όλα τα αστέρια του ουρανού είναι για όλους...
Ξεκίνησα να διαβάζω το συγκεκριμένο βιβλίο τον Ιούλιο με μεγάλη αγωνία για το τι επρόκειτο να συναντήσω. Ήταν το δεύτερο βιβλίο των εκδόσεων Πνοή που πήρα στα χέρια μου και νιώθω πραγματικά πολύ χαρούμενη που ταξίδεψα στις σελίδες του. Θα σας εξηγήσω το λόγο...
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα το οποίο υμνεί τον έρωτα, την αγάπη, τη φιλία, τη μητρότητα και την αγνότητα. Μέσα από την ιστορία των τριών κοριτσιών, της Δέσποινας, της Σοφίας και της Ελένης βιώνει κανείς όλα εκείνα τα συναισθήματα ενός έφηβου ανθρώπου αλλά και ενός ενήλικα. Δεν πρόκειται για μία απλή νεανική ιστορία. Αλλά για μία ιστορία με διδάγματα, με εικόνες, με αρώματα και μελωδίες που χορεύουν στην καρδιά κάθε αναγνώστη.
Διαδραματιζόμενο στην όμορφη Θεσσαλονίκη είναι αναμφίβολο το γεγονός ότι η ιστορία μπορεί να οδηγήσει πολλούς αναγνώστες στην ταύτισή τους με τους ήρωες του βιβλίου. Η συγγραφέας παρουσιάζει τον έρωτα και την αγάπη μέσα από μερικά ζευγάρια μάτια, νεανικά και ενήλικα. Μέσα από τη ψυχή της παρουσιάζει τα γεγονότα με τρόπο τόσο όμορφο, τόσο παραστατικό και ζωντανό που κάνει τον αναγνώστη να νιώσει κομμάτι της ιστορίας. Παρουσιάζει καθημερινά πρόσωπα και αποτυπώνει στη γραφή της τις ανθρώπινες σχέσεις και όλες τις δυσκολίες που τις συνοδεύουν καμιά φορά. Μιλά για το πόσο δύσκολο είναι καμιά φορά να αποδεχτούμε την πραγματικότητα, να λάβουμε δράση προκειμένου να ξεπεράσουμε τυχόν θέματα που μας βασανίζουν. Όμως, μιλά και για τα όνειρα, για τις ελπίδες και τους στόχους των νέων ανθρώπων. Η στρωτή γραφή της συγγραφέως δεν κουράζει τον αναγνώστη. Αντίθετα, αυτό βοηθά την εξέλιξη του έργου και το βιβλίο διαβάζεται εύκολα και γρήγορα λυτρώνοντας τον δέκτη με την αποκάλυψη του ερωτικού μυστηρίου.
Χαίρομαι απίστευτα πολύ όταν πέφτουν στα χέρια μου βιβλία που αξίζει να κρατήσεις για πάντα στη βιβλιοθήκη σου. Για να έχεις έτσι την ευκαιρία να τα διαβάσεις ξανά και ξανά μέχρι να τα χορτάσεις. Αδύνατο! Δε χορταίνεις να διαβάζεις βιβλία που μιλούν στην καρδιά σου. Γιατί τότε, όταν ανακαλύψεις τις ιστορίες αυτές που σε αγγίζουν, συνηθίζεις να διαβάζεις όλο και κάποια παράγραφο, όλο και κάποιο απόσπασμα του το οποίο ξέρεις ότι θα σου φτιάξει τη μέρα, θα σε ξεκουράσει και θα σε απαλλάξει από τη δύσκολη και ζόρικη καθημερινότητα σου. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το βιβλίο αυτό. Δεν το αφήνω από τα χέρια μου ακόμη και τώρα που το έχω πλέον ολοκληρώσει.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που αδιαφορούν για τα βιβλία, που νομίζουν ότι η έλλειψη χρόνου δε τους επιτρέπει να μελετήσουν, ή που τα κοροϊδεύουν:
Πιστέψτε με! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορεί να νιώσει κάποιος από το να διαβάσει κάτι που θα μιλήσει στην καρδιά του. Υπάρχουν εκατομμύριοι τίτλοι, χιλιάδες τύποι βιβλίων και άπειρες υποθέσεις. Τόσες πολλές που θα έλεγε κάνεις ότι δεν υπάρχει βιβλίο που να μη ταιριάζει σε έναν τύπο ανθρώπου. Για το λόγο αυτό επιχειρήστε να πάρετε στα χέρια σας ένα και να του δώσετε μια ευκαιρία να σας κερδίσει. Δε θα το μετανιώσετε. Θα με θυμηθείτε!
Η "Καγκελόπορτα της αγάπης" της Φρόσως Αποστόλου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή και σας περιμένει να το αγκαλιάσετε!
Όπως μπορεί να γνωρίζετε μερικοί από εσάς ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα βλέποντας ένα όμορφο βιβλίο. Δυστυχώς είμαι από τους ανθρώπους που κρίνουν τα βιβλία αρχικά από το εξώφυλλο. Μόνο αν υπάρξει "έρωτας με την πρώτη ματιά" θα μπω στη διαδικασία να διαβάσω την υπόθεση στο οπισθόφυλλο.
1
υπέροχο βιβλίο
Λάτρεψα αυτό το βιβλίο! Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου. Αρχικά εντυπωσιάστηκα από το εξώφυλλο. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς να βγάλεις πρώτη εντύπωση από ένα όμορφο εξώφυλλο αλλά σίγουρα είναι μια καλή αφορμή για να το πάρεις στα χέρια σου και να το ξεφυλλίσεις. Η σπάνια αρρώστια της Μάντλιν μου κίνησε το ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι δεν έβγαινε από το σπίτι και δεν ερχόταν σε επαφή με τους ανθρώπους παρά μόνο με τη μητέρα και τη νοσοκόμα της με εξέπληξε. Λάτρεψα τους ήρωες του βιβλίου, συγκινήθηκα, έκλαψα, γέλασα, χαμογέλασα και ταυτίστηκα πολλές φορές με την Μάντλιν παρ'όλο που (ευτυχώς) δεν βιώνω κάτι τέτοιο. Έγινα ένα με την ιστορία και ένιωσα την χαρά και τη ευτυχία της ηρωίδας, τη δυστυχία και τον πόνο της στις άσχημες στιγμές, τον ενθουσιασμό και την έκπληξη στην καρδιά της. Ο Όλι; Ο Όλι σίγουρα είναι πλέον ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες. Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι αμφισβητούμε κάποια πράγματα και πιστεύουμε ότι είναι αδύνατον να συμβούν. Κι όμως! Η ιστορία της Μάντλιν και του Όλι, μια βαθιά ρομαντική και δυνατή ιστορία αγάπης μεταξύ δύο εφήβων, είναι αυτή που μας υπενθυμίζει πως όλα είναι δυνατά αν υπάρχει αγάπη. Όταν υπάρχει αγάπη όλα είναι δυνατά. Ένα υπέροχο βιβλίο που προκαλεί αμέτρητα συναισθήματα που τρυπώνουν στην καρδιά του αναγνώστη. Τελειώνοντάς το ανατρίχιασα με την ευχάριστη και ικανοποιητική έκβαση της ιστορίας. Πλέον, είναι το δεύτερο αγαπημένο μου εφηβικό βιβλίο. Κλείνοντας, θα ήθελα να το προτείνω σε κάθε αγόρι και σε κάθε κορίτσι αλλά και σε όλους του γονείς γιατί δεν είναι μόνο μια ιστορία αγάπης αλλά και ένα υπέροχο μάθημα ζωής για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Έλαβα το βιβλίο σε μέρες που το διάβασμα και οι ασκήσεις που είχα να κάνω ήταν τόσες πολλές που δύσκολα έμενε χρόνος με αποτέλεσμα να στενοχωρηθώ αρκετά που θα καθυστερούσα να γνωρίσω άλλη μια όμορφη ιστορία. Ωστόσο, βρήκα χρόνο και δεν μετάνιωσα καθόλου που το διάβασα.
Το αίνιγμα της κερασόπιτας είναι ένα όμορφο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο. Έχει δράση, μυστήριο, έρωτες, αγάπες, ακόμη και συνταγές! Η πλοκή του είναι εξαιρετική και γρήγορη με αποτέλεσμα να θες να το διαβάσεις μονορούφι. Οι άψογα ψυχογραφημένοι χαρακτήρες, οι δυνατές ανθρώπινες σχέσεις που προβάλλει και οι ανατροπές της ιστορίας, σε συνδυασμό με την πρωτότυπη ιστορία και τα ηθικά διδάγματα κάνουν τον αναγνώστη να μη μπορεί να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια του και να ανυπομονεί να λύσει το αίνιγμα της κερασόπιτας.
Είμαι από τους αναγνώστες που δίνει ιδιαίτερη σημασία στο εξώφυλλο του βιβλίου. Για το λόγο αυτό, δε θα μπορούσα να αγνοήσω το εξώφυλλο κι αυτού του βιβλίου. Εντυπωσιακό! Μόνο που βλέπεις το δεμένο μαντήλι στα μάτια της κοπέλας καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα βιβλίο με μυστήριο, πράγμα που το δηλώνει κι ο τίτλος του βιβλίου. Είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που διαβάζω. Η λιτή και απλή γραφή της καταφέρνει να σε χαλαρώσει αλλά ταυτόχρονα χάρη στις όμορφες περιγραφές και αφηγήσεις του σε ταξιδεύει σε άλλα μέρη. Μέρη όμορφα, ήσυχα και μαγικά!
Το αίνιγμα της κερασόπιτας είναι ένα βαθιά ανθρώπινο και κοινωνικό ανάγνωσμα από το οποίο δε λείπει η αγωνία, το μυστήριο και ο έρωτας!
Το "Πως να γίνεις δημοφιλής" είναι ένα πολύ όμορφο εφηβικό λογοτεχνικό βιβλίο. Είναι γραμμένο από μια έφηβη με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την αποτύπωση όλων αυτών που νιώθει για την εμφάνιση και τον εαυτό της γενικότερα. Είναι γενναία και τολμηρή σε νέες αλλαγές όπως θα πρέπει να είναι κάθε έφηβη. Αποτελεί πρότυπο για όλα τα κορίτσια της ηλικίας μας. Επιπλέον, το βιβλίο περιέχει αρκετές εικόνες της Μάγιας και της οικογένειάς της αλλά και της Μπέτι Κορνέλ με συμβουλές για καλή σιλουέτα, όμορφα μαλλιά κλπ. Αυτό κάνει το βιβλίο ακόμη πιο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό. Σε μια εποχή όπου το bullying και τα κοινωνικά προβλήματα ολοένα και αυξάνονται, η Μάγια μας παίρνει από το χέρι και μας δίνει το απαραίτητο θάρρος και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμαστε για να γίνουμε δημοφιλής. Η ηρωίδα του βιβλίου στην προσπάθεια της να αλλάξει και να γίνει αγαπητή στον κοινωνικό περίγυρο του σχολείου της ανακαλύπτει στον οδηγό της Μπέτι Κορνέλ ένα σωρό συμβουλές τις οποίες και υιοθετεί κατά γράμμα. Προς το τέλος του βιβλίου συνειδητοποιεί κάτι που στις αρχές δεν γνώριζε αλλά κατ' αυτόν τον τρόπο αφήνει ένα αίσθημα ικανοποίησης στους αναγνώστες της. Αυτό το βιβλίο σίγουρα θα βοηθήσει κάθε έφηβη και δεν αποτελεί απαραίτητα έναν οδηγό για να γίνεις δημοφιλής αλλά μια αληθινή ιστορία που θα μιλήσει στις καρδιές όλων των κοριτσιών. Γεγονότα και στιγμές που όλοι μας έχουμε ζήσει, χαρακτήρες που όλοι έχουμε συναντήσει, συναισθήματα που όλοι έχουμε νιώσει και ένα κορίτσι. Η Μάγια. Μια 16χρονη που θα υιοθετήσει πολλούς νέους και θα αποτελέσει πρότυπο ζωής. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλες τις έφηβες!
Έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία της Ρένας, αυτό το βιβλίο ήταν μια αφορμή για να της δώσω συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά. Η συγγραφέας αυτή τη φορά, όπως και κάθε άλλη, επέλεξε να "μεγαλώσει" τους ήρωες της. Τους αγκαλιάζει από τη στιγμή της γέννησής τους μέχρι τα βαθιά γεράματα, μέχρι ακόμη και το θάνατο. Αυτό μου αρέσει πάρα πολύ στις ιστορίες της. Κατ' αυτόν τον τρόπο δεν δημιουργούνται απορίες στους αναγνώστες. Η συγκεκριμένη ιστορία με ταξίδεψε στην Κρήτη. Χάρη στη Ρένα απέκτησα πολλές ιστορικές γνώσεις σχετικά με τη Μάχη της Κρήτης. Ταξίδεψα με το Οριάν Εξπρές παρέα με τη Βαλέρια. Χάρη στη Ρένα μου, στη Ρένα της καρδιάς μου έμαθα πως ακόμη κι αν δύο άνθρωποι "χωρίσουν" και ζουν μακριά ο ένας από τον άλλον, πάντα η μοίρα θα τους φέρνει κοντά με οποιονδήποτε τρόπο. Κοντά στη Βαλέρια γνώρισα τι πάει να πει ευτυχία. Το να δίνεις, να χαρίζεις, να μοιράζεσαι, να προσφέρεις πράγματα και αγαθά σε ανθρώπους που τα χρειάζονται είναι ευλογία. Το να προσφέρεις κάθε είδους βοήθεια είναι χαρά! Απέραντη χαρά! Ο Νικόλας, χάρη στο πείσμα και τη θέλησή του να μάθει για τις ρίζες του μου δίδαξε την αξία της αλήθειας. Που σε λυτρώνει μόλις την ανακαλύψεις. Για άλλη μια φορά, τονίστηκε η αξία της μητρικής αγάπης. Νευρίασα, στενοχωρήθηκα και έκλαψα με τη συμπεριφορά της μαμάς της Βαλέριας, συγκινήθηκα με την αγάπη του πατριού της. Θαύμασα τα λόγια του πατέρα του Νικόλα! Λόγια που λέγονται μόνο από έναν πατέρα σε έναν γιο! Λόγια που θα θαύμαζε και ο καλύτερος ποιητής! Το δίδυμο Βαλέρια-Νικόλας είναι ένα από τα πλέον αγαπημένα μου ζευγάρια των βιβλίων της. Χαίρομαι στ' αλήθεια που δεν έχει χαθεί η αξία της αγάπης και του έρωτα στην εποχή μας. Κι αυτό το βλέπουμε απίστευτα πολύ μέσα από τα βιβλία της Ρένας Ρώσση. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αμφισβητήσουμε το γεγονός ότι τα (περισσότερα) βιβλία αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Τέλος, με εκπλήσσει το γεγονός ότι το συγκεκριμένο βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Αυτό είναι ένα στοιχείο που θαυμάζω πολύ στη Ρένα μου. Είναι αρκετά δύσκολο να μπεις στη θέση τόσων υπαρκτών προσώπων και να ζήσεις όσα έζησαν κι αυτοί, να αισθανθείς όσα ένιωσαν, να δεις μέσα από τα μάτια τους τα γεγονότα. Η Ρένα μου το κατάφερε αυτό! Αχ πόσο θα 'θελα να ακούσω αυτή την ιστορία από το στόμα εκείνης της ηλικιωμένης που τα αφηγήθηκε όλα αυτά στη συγγραφέα! Θα ήταν πραγματικά υπέροχο! Είμαι σίγουρη ότι θα με είχε συγκλονίσει όσο με συγκλόνισε και το βιβλίο! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην αγαπημένη μου Ρένα Ρώσση Ζαΐρη.
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο με δισταγμό. Ήταν η πρώτη φορά που επέλεγα ένα ψυχολογικό θρίλερ μιας και αυτό το είδος το απέφευγα τόσο σε βιβλία όσο και σε ταινίες. Ωστόσο, το Κορίτσι του τρένου με έκανε να αγαπήσω αυτό το είδος βιβλίων. Είναι λίγο δύσκολο όμως να σας μιλήσω γι' αυτό χωρίς να σας αποκαλύψω στοιχεία της υπόθεσης όμως θα κάνω ότι μπορώ.
Η πρωταγωνίστρια, η Ρέιτσελ είναι μία όχι και τόσο αξιόπιστη αφηγήτρια. Παρατηρεί τα πάντα από μακριά. Καμιά φορά παίρνει μέρος στα γεγονότα κι άλλοτε επιλέγει να μείνει έξω από αυτά. Γνωρίζει τα πάντα χάρη στην παρατηρητικότητα της. Όμως αυτό μπορεί να φανεί επικίνδυνο. Διαβάζοντάς το ζωντανεύει μέσα μας ο χαρακτήρας του ντεντέκτιβ ωστόσο αμφιβάλλω για το αν κατάφερε κανείς να ανακαλύψει εξ αρχής ή στη μέση της ιστορίας την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει διότι συνεχώς τα πάντα ανατρέπονται, η δράση μεγαλώνει και η αγωνία κορυφώνεται.
Εξ αρχής αλλά και πριν τη μέση του βιβλίου καταλαβαίνεις ότι η ιστορία κρύβει κάτι βαθύτερο. Γίνεται λόγος για το πόσο δύσκολο είναι μια γυναίκα να αποδεχτεί την πραγματικότητα όταν καταλαβαίνει ότι όλα τα όνειρα και τα σχέδια της για το μέλλον της βγήκαν αδύνατα. Οι χαρακτήρες του είναι ρεαλιστές και με αρκετά ελαττώματα όπως γίνεται φανερό μέσα από τις αφηγήσεις των τριών γυναικών. Η συγγραφέας κάνει λόγο για τις ομοιότητες των τριών γυναικών, στοιχείο σημαντικό για τη ροή της υπόθεσης.
Διαβάζοντας το Κορίτσι του τρένου μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι δεν πρόκειται απλά για ένα βιβλίο μυστηρίου-φόνου. Το τέλος του απρόσμενο και άκρως αποκαλυπτικό λυτρώνει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τέλος, θα σας εκπλήξει το γεγονός ότι όπως οι χαρακτήρες του βιβλίου έτσι κι εμείς ίσως να μοιραζόμαστε συγγένειες με ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά στο δρόμο μας αλλά δεν το γνωρίζουμε.
Μια συναρπαστική ιστορία που αξίζει να διαβάσετε! Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Έχοντας ενημερωθεί ότι η συγγραφέας Αλεξάνδρα Μητσιάλη βραβεύτηκε με το Κρατικό βραβείο εφηβικού-νεανικού βιβλίου για το 2015 δεν θα μπορούσα να μην επιχειρήσω κι εγώ να διαβάσω ένα βιβλίο της. Κάπως έτσι έπεσα πάνω στο "Να με αντέχεις" και ξεκίνησε το αναγνωστικό μου ταξίδι.
Πρόκειται για μια κοινωνική ιστορία η οποία βασίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα από αυτή η Μαργαρίτα και η Αλίκη, κόρη και μητέρα της ιστορίας, εκφράζουν όλες τις ανησυχίες και τις σκέψεις τους. Φοβούνται, μαλώνουν, ερωτεύονται, κλαίνε, χαίρονται, βιώνουν αμέτρητα συναισθήματα. Κι όλα αυτά έχοντας η μία την άλλη. Η Μαργαρίτα αμφισβητεί τους πάντες, έχει μια ροπή προς διαφωνίες με όλους και νιώθει ότι γνωρίζει τα πάντα. Η Αλίκη ανησυχεί για το μέλλον της κόρης της, φοβάται και ελπίζει, κάνει όνειρα. Οι δύο ηρωίδες είναι δύο πρόσωπα τα οποία μέσα από τη ζωή τους φροντίζουν να μας υπενθυμίσουν πόσο δύσκολα είναι τα χρόνια που βιώνει η ελληνική οικογένεια στη σύγχρονη κοινωνία της οικονομικής κρίσης αλλά και της κρίσης των αξιών γενικότερα.
Η εναλλαγή των χαρακτήρων ανά κεφάλαιο μου σε συνδυασμό με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση μου άρεσε ιδιαίτερα καθώς μου πρόσφερε τη δυνατότητα να μπω στη θέση της Αλίκης κυρίως μιας και είναι εύκολο να καταλάβω την Μαργαρίτα αφού κι εγώ η ίδια είμαι έφηβη. Πόσο όμορφο είναι να μπορείς να μεταμορφώνεσαι σε κάτι άλλο, διαφορετικό από εσένα διαβάζοντας ένα βιβλίο! Οι φωνές και οι σκέψεις των δύο ηρωίδων αν και αντικρουόμενες πολλές φορές δεν παύουν να είναι διακριτές. Ωστόσο, σε μερικά σημεία ο τρόπος σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων από τη μεριά της καθεμίας φαίνεται να ταυτίζεται.
Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη στο βιβλίο της "Να με αντέχεις" προβάλλει πολλά σημαντικά θέματα της σύγχρονης ζωής. Αυτά είναι τα προσωπικά και ενδοοικογενειακά προβλήματα, η εφηβεία μαζί με όλες τις αλλαγές που επιφέρει στους νέους και οι οποίες έχουν επίπτωση στη ζωή όλων μας, η οικονομική κρίση και το χάσμα των γενεών.
Σε γενικές γραμμές, το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί και είναι άκρως απολαυστικό. Σε βάζει σε σκέψη και σε κάνει να προβληματιστείς ενώ ταυτόχρονα σε διασκεδάζει χάρη στο έντονα σαρκαστικό ύφος της συγγραφέως. Είναι ένα όμορφο βιβλίο που αξίζει να διαβάσει τόσο ένας γονιός όσο και ένας νέος.
Είναι το πρώτο βιβλίο της κυρίας Δαφνίδη που διαβάζω και πραγματικά γελάω ακόμη όταν σκέφτομαι τη δόση γέλιου που προσφέρει. Είναι πραγματικά ένα καταπληκτικό βιβλίο. Στις δύσκολες εποχές που όλοι βιώνουμε, συγγραφείς όπως η Ελένη Δαφνίδη είναι δίπλα μας για να μας κάνουν να ξεχαστούμε από τα προβλήματα που έχει ο καθένας από εμάς. Επέλεξα να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο διότι αναφέρεται στον θάνατο μέσα από μια χιουμοριστική ματιά κι αυτό με εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Δε θα μπω στη διαδικασία να αποκαλύψω πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί διαφορετικά δε θα σταματήσω να γράφω γι΄αυτό. Θα σας πω μόνο κάποια βασικά στοιχεία. Ο πρωταγωνιστής έχει πεθάνει και βρίσκεται σε έναν άλλον κόσμο μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης και του δίνονται μερικές ευκαιρίες προκειμένου να κερδίσει ξανά τη ζωή. Μέσα από τις προσπάθειες του να "ξαναζωντανέψει" μαθαίνει πολλά πράγματα για τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω του αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. Ταυτόχρονα προσπαθεί να αλλάξει με τον δικό του τρόπο τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του και ίσως τα καταφέρει, ίσως και όχι. Πόσο άδικη είναι η ζωή καμιά φορά με το να παίρνει τη ζωή ενός ανθρώπου από τη μια στιγμή στην άλλη.
Είναι ένα πρωτότυπο, διασκεδαστικό και έξυπνο βιβλίο, που σου δίνει τροφή για σκέψη. Η γρήγορη ροή του, οι απολαυστικοί ήρωες του βιβλίου, οι έξυπνες ατάκες και οι διασκεδαστικοί διάλογοι είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που σε κάνουν να αγαπήσεις το συγκεκριμένο βιβλίο. Περιέχει σκληρές δόσεις πραγματικότητας και σε κάνει να προβληματιστείς για ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο ο θάνατος. Προσωπικά, με άλλαξε σαν άνθρωπο και μου έμαθε πως μια φορά σου δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις. Γι αυτό ζήσε πριν σε σκεπάσει το χώμα (μακάβριο σχόλιο αλλά πίστεψέ με θα γελάσεις πολύ διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο επομένως δεν νομίζω να σε πίκρανα)
Σε γενικές γραμμές είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους γιατί στ' αλήθεια πιστεύω πως ακόμη κι αν δεν σου αρέσει το συγκεκριμένο είδος βιβλίο, το "Τη μέρα που έπεσα από τα σύννεφα" θα το λατρέψεις!
*Extra tip: Διάβασε το σε καλοκαιρινή περίοδο!
Αστέρια: 10/10
Ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το βιβλίο έπειτα από παρότρυνση της μητέρας μου η οποία εντυπωσιάστηκε. Διαβάζοντάς το καταλαβαίνει κανείς ότι χάρη στο επάγγελμα που έχει προσδώσει η συγγραφέας στην πρωταγωνίστρια καταφέρνει να περιγράψει πολλά όμορφα μέρη και τοπία, γεγονός που βοηθά στην εξέλιξη του έργου. Επιλέγει τρεις πολύ δυνατούς χαρακτήρες, πρόσωπα καθημερινά, πρόσωπα που βρίσκονται ανάμεσα μας.
Τρεις άνθρωποι, τρεις ζωές που εμπλέκονται και ανάμεσά τους μία γέφυρα. Ανάμεσα σε δύο άντρες είναι η Χριστιάνα. Μια νεαρή και φιλόδοξη φωτογράφος με πάθος για τη ζωή και την τέχνη της φωτογραφίας που τόσο αγαπά. Δύο άντρες, ο Ηλίας και ο Σταύρος. Μια φιλία που κρατάει από παλιά. Ένα κορίτσι θα είναι η αιτία που θα χαλάσει αυτή η δυνατή φιλία τους. Ο Σταύρος είναι ένας σοβαρός, μετρημένος, φιλεύσπλαχνος και ευγενικός νέος. Ένας άντρας με κλειστό χαρακτήρα και άσχημη ψυχολογική κατάσταση λόγω του παρελθόντος που τον πίκρανε. Ένας ερωτευμένος άνθρωπος που θα αγαπήσει τη Χριστιάνα αμέσως και θα τη βάλει στην καρδιά του δίχως να περιμένει ανταλλάγματα. Ο Ηλίας είναι ένας άντρας με στόχους, ένας νέος που με το πείσμα και το συνεχές ενδιαφέρον του θα πολιορκήσει την Χριστιάνα. Το αποτέλεσμα; Θα την κάνει δική του. Θα την αγαπήσει και θα κάνει τα πάντα για να την δει ευτυχισμένη. Όμως, τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε. Ένα ξαφνικό γεγονός θα απειλήσει την ισορροπία της σχέσης της Χριστιάνας και του Ηλία.
Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο η συγγραφέας καταφέρνει να εντάξει όλα τα συμβάντα της ζωής. Περιλαμβάνει φιλίες, αγάπες, έρωτες, γάμους, γεννήσεις, ζωές κι όλα τα συναισθήματα που συνοδεύουν αυτά τα όμορφα γεγονότα της ζωής. Ωστόσο, έχει και τσακωμούς, καρδιές που ραγίζουν, ανεκπλήρωτους έρωτες που τσακίζουν την ψυχή, απώλειες, ατυχίες και πόνος! Όλα αυτά μιλούν στην καρδιά του αναγνώστη. Είναι στιγμές που βιώνει καθένας από εμάς και μπορεί να μπει στη θέση των ηρώων με μεγάλη ευκολία.
Αγάπησα το συγκεκριμένο βιβλίο. Μαζί με τη Χριστιάνα αγάπησα τη φωτογραφία που τόσο πολύ μου αρέσει κι εμένα και μου έδωσε έμπνευση και κουράγιο για να συνεχίσω να ασχολούμαι με το χόμπι αυτό. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Σταύρο και ομολογώ ότι υπήρξαν φορές που η συμπεριφορά του με συγκίνησε και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι στις μέρες μας υπάρχει αληθινή αγάπη. Κατάλαβα και συμπόνεσα τον Ηλία. Ένιωσα πως είναι να πονάς όταν ο άνθρωπός σου υποφέρει. Έμαθα πόσο δύσκολο είναι να είσαι εκεί για τον σύντροφό σου όταν αυτός έχει εγκαταλείψει όλες του τις προσπάθειες. Όταν ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο μου ότι μέσα από τα βιβλία μπορεί κανείς να νιώσει και να βιώσει τα πάντα χωρίς στην πραγματικότητα να τα έχει ζήσει το εννοούσα. Τώρα το συνειδητοποιώ πολύ έντονα έχοντας διαβάσει αυτό το βιβλίο. Πολλά είναι τα συναισθήματα που βιώνει κανείς διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο και πολλές οι αλήθειες που ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες τους και αρνούμαστε καμιά φορά να παραδεχτούμε. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στην κυρία Έλενα Σαλιγκαρα για την υπέροχη ιστορία που έγραψε. Πλέον αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία!
ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο. Απευθύνεται σε ηλικίες των 13+ γι' αυτό αν ξάχνετε ένα βιβλίο γ
Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια τυπική εφηβική ιστορία. Οι ήρωες δεν είναι διαφορετικοί από εμάς παρά συνηθισμένα παιδιά, μαθητές ενός αμερικανικού σχολείου. Δε λείπουν οι έρωτες, οι φιλίες, αλλά και οι τσακωμοί, οι κόντρες και οι ζήλιες. Όπως κάθε εφηβικό βιβλίο αυτού του τύπου έτσι κι αυτό απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό. Για το λόγο αυτό εμένα μου φάνηκε αρκετά προβλέψιμο αλλά και αφελές σε κάποια σημεία. Αν και η συγγραφέας είναι μεγάλης ηλικίας, παντρεμένη κι έχοντας δημιουργήσει μια οικογένεια στο Λονδίνο, η γραφή της είναι τόσο απλοϊκή και νεανική που νομίζεις ότι η συγγραφέας είναι σε ηλικία μεταξύ εφηβείας και ενηλικίωσης. Δε μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα ιδιαίτερα διαβάζοντάς το ούτε κι έμαθα κάτι. Ένας ήταν ο χαρακτήρας που με μπέρδεψε ιδιαίτερα κι αυτός είναι η Ιβ Σάμερσταουν. Έχω την εντύπωση ότι η συγγραφέας στην προσπάθειά της να δώσει μια ακριβή εικόνα του κακού κοριτσιού κάπου το έχασε. Και το λέω αυτό διότι στ΄ αλήθεια μπερδεύτηκα πολύ διαβάζοντάς το. Έβλεπα από τη μία στιγμή στην άλλη να αλλάζει ο χαρακτήρας της ηρωίδας χωρίς να κρατάει ένα σταθερό μέτρο με αποτέλεσμα να οδηγείται πολύ συχνά στην υπερβολή. Κάτι τέτοιο ίσως να μη φάνταζε και τόσο παράξενο σε νεαρές ηλικίες ωστόσο εγώ, ως μεγαλύτερη, το συνειδητοποίησα. Τέλος, απογοητεύθηκα λίγο από τη γραφή της συγγραφέας. Φαντάζει λες και είναι η πρώτη συγγραφικής της απόπειρα, γεγονός που συγχωρείται πάντα σε έναν συγγραφέα. Ωστόσο, ίσως να ήταν αυτός ο σκοπός της. Να αποδώσει δηλαδή με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο τα πρώτα σκιρτήματα της εφηβείας.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο βιβλίο. Απευθύνεται σε ηλικίες των 13+ γι' αυτό αν ξάχνετε ένα βιβλίο για ένα κορίτσι που μόλις εντάχθηκε στην εφηβεία, πάνω στα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, τότε σας το συστήνω με σιγουριά.
0
το αγαπώ!
Ξεκίνησα να διαβάζω το βιβλίο μη γνωρίζοντας για την τηλεοπτική σειρά. Με εντυπωσίασε η υπόθεσή του. Συνήθιζα παλιότερα να βλέπω και τούρκικες τηλεοπτικές σειρές με αποτέλεσμα να με κεντρίσει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον το γεγονός ότι μια Ελληνίδα ερωτεύτηκε έναν Τούρκο. Έχοντας επισκεφτεί και την Κομοτηνή δεν άργησα και πολύ να αγαπήσω αυτή την ερωτική ιστορία.
Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί την πρώτη συγγραφική απόπειρα της κυρίας Καλλιοντζή και οφείλω να της δώσω συγχαρητήρια! Πρόκειται για μια νεανική, ρομαντική ιστορία η οποία περιλαμβάνει στιγμές όπως τα φοιτητικά χρόνια, οι πρώτοι νεανικοί έρωτες, το άγχος των πανελληνίων εξετάσεων και προβάλλει αξίες όπως την αγάπη της οικογένειας, τη δύναμη της φιλίας και του έρωτα. Με τη διεισδυτική της ματιά η συγγραφέας περιγράφει πρόσωπα, καταστάσεις, αντιλήψεις, νοοτροπίες και κατεστημένα διαφορετικών χαρακτήρων, πολιτισμών και θρησκειών χωρίς να κρατά υποκειμενική στάση απέναντί τους.
Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι η ανάλαφρη γραφή της. Δε μπορούμε να παραλείψουμε το γεγονός ότι συναντάς τη βωμολοχία και την επανάληψη λέξεων σε πολλά σημεία του βιβλίου. Ίσως όμως αυτό να βοηθάει στη ροή του λόγου. Μπορεί για κάποιους η γραφή της να παρεξηγηθεί διότι θυμίζει κατά πολύ προφορικό και όχι γραπτό λόγο, όμως ας μη ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα.
Διαβάζοντας την ιστορία έζησα μαζί με το Χριστίνα και τον Μουράτ το απαγορευμένο πάθος και τη σύγκρουση δύο πολιτισμών και συνειδητοποίησα πως ακόμη και στις μέρες μας έχουμε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Συγκινήθηκα πολλές φορές σε διάφορα σημεία του βιβλίου. Συμπάθησα πάρα πολύ τον Φίλιππο και το θεώρησα άδικο που η συγγραφέας επέλεξε για τον Μουράτ το πρότυπο του "κακού παιδιού" και για τον Φίλιππο το πρότυπο του καλού και ευαίσθητου αγοριού. Αν και ο συνδυασμός αυτός εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς του βιβλίου, θα ήθελα πολύ να δω τους ρόλους να αντιστρέφονται. Αδιαμφισβήτητα, αγάπησα το ζευγάρι Χριστίνα-Φίλιππος. Πιστεύω πως ταίριαζε περισσότερο η πρωταγωνίστρια με τον νεανικό της έρωτα παρά με τον Μουράτ, με έναν άνθρωπο που γνώρισε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και τον εμπιστεύτηκε από το πρώτο λεπτό.
Αγάπησα αυτό το βιβλίο! Με συντρόφευε για λίγες μόνο μέρες αφού η αγωνία μου για το τι θα ακολουθήσει δεν με άφηνε σε ησυχία με αποτέλεσμα να το τελειώσω γρήγορα. Πικράθηκα με το τέλος και μπήκα σε πειρασμό να παρακολουθήσω και την τηλεοπτική σειρά στο διαδίκτυο. Μου άρεσε πολύ και ανακουφίστηκα βλέποντας το τελευταίο επεισόδιο καθώς το τέλος του έργου διαφέρει κατά πολύ από το βιβλίο. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσα να πω ότι η σειρά μου άρεσε περισσότερο από το βιβλίο. Όπως και να το κάνεις, έχει τη χάρη του το να διαβάζεις κάτι και να πλάθεις την ιστορία στο μυαλό σου έτσι όπως εσύ θες.
Βλέποντας για πρώτη φορά το βιβλίο μπορώ να πω πως το εξώφυλλο μου άρεσε πολύ. Ο συνδυασμός του μπλε με κίτρινο και οι δύο φιγούρες στη μέση μου έδιναν την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πολύ γλυκιά και ρομαντική ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ. Πολύ ευχάριστο και απλό.
Όσον αφορά την υπόθεση, παρατήρησα ότι πρόκειται για μια ιστορία αγάπης που όμως δεν ακολουθεί την πεπατημένη μέθοδο: ερωτεύονται, τα φτιάχνουν, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια και πεθαίνουν αγκαλιασμένοι. Έτσι, συνειδητοποιούμε ότι η συγγραφέας θέλει στην πρώτη συγγραφική της προσπάθεια να γράψει ένα μυθιστόρημα για ενήλικες που όμως να διαφέρει απ' όλα τα υπόλοιπα ρομάντζα του βιβλιόκοσμου.
Συμπάθησα πάρα πολύ τον Ντάρεν ενώ όχι ιδιαίτερα τον Γκέιμπ. Θύμωσα με τον Γκέιμπ διότι μου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για έναν εγωιστή άνθρωπο που το μόνο που σκέφτεται είναι η καριέρα του και το προσωπικό του όφελος αδιαφορώντας για τα αισθήματά του προς τη Λούσι. Η Λούσι άρχισε να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον από το σημείο που ερωτεύτηκε τον Ντάρεν. Αν και η λογική του βιβλίου σε οδηγεί στο να λατρέψεις το ζευγάρι Γκέιμπ-Λούσι εγώ ακολούθησα ένα διαφορετικό μονοπάτι. Είδα το βιβλίο από μια άλλη σκοπιά. Το γεγονός ότι η Λούσι και ο Γκέιμπ έβαλαν την καριέρα πάνω από την αγάπη με έβαλε σε σκέψεις. Ο καθένας του ακολούθησε τα όνειρά του και εννοείται πως αυτό είναι πολύ καλό αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να χωρίσουν για ένα χόμπι.
Το συγκεκριμένο βιβλίο με κέντρισε από το σημείο που η Λούσι και ο Γκέιμπ μαθαίνουν για την επίθεση στους Δίδυμους πύργους. Ναι! Δεν είναι υπέροχο που η συγγραφέας εντάσσει αυτό το γεγονός στο βιβλίο της; Μέχρι χθες αν με ρωτούσες θα σου έλεγα ότι αποφεύγω βιβλία που επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο συμβάν όπως πόλεμοι ή κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές. Ακόμη τα αποφεύγω αλλά όχι τόσο όσο παλιότερα. Στην προκειμένη περίπτωση το γεγονός των Δίδυμων πύργων αποτελεί την αρχή της γνωριμίας της Λούσι και του Γκέιμπ, μια συναρπαστική σύμπτωση που οδηγεί στον έρωτα των δύο νέων. Όταν όλα καταστρέφονται γύρω τους μοναδικό τους στήριγμα είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον. Αυτό με εντυπωσίασε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Σε γενικές γραμμές, αποτελεί ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο, χωρισμένο σε ενότητες για να βοηθήσει τον αναγνώστη να το διαβάσει πιο εύκολα και γρήγορα. Δε σε κουράζει, διαθέτει πολλές όμορφες εικόνες, αναλυτικές αφηγήσεις και περιγραφές που σε βοηθούν να ενταχθείς στο χώρο και να δεις τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου. Η γραφή της Σαντοπολο συγκλονιστική! Τα συναισθήματα που σου προκαλεί ανάμεικτα και τα μηνύματα πολλά! Αξίζει να εγκαταλείψεις την αγάπη για ένα όνειρο; Ίσως ναι, ίσως και όχι! Αυτό δε θα σας το αποκαλύψω! Θα σας αφήσω να το ανακαλύψετε μέσα από την ιστορία δύο νέων που αγαπήθηκαν πολύ! Απολαύστε το
Αστέρια: 9/10