Όντως, ένα αρκετά ευχάριστο βιβλίο, όμως δε θα ήθελα με τίποτα να το συγκρίνω με το πρώτο. Ως μόνο του, είναι απλώς άνετο κι εύκολο στην ανάγνωση. Ως συνέχεια "του ιππότη με τη σκουριασμένη πανοπλία", μάλλον απογοητευτικό.
Εξαιρετική γραφή, μια έντονα ενδιαφέρουσα υπόθεση, όμως, αν και λατρεύω τον Ντίκενς, έχω την εντύπωση πως εδώ κάπου αστοχεί...
Θέλεις που δε μου φάνηκαν και τόσο μεγάλες οι προσδοκίες, θέλεις που οι δικές μου ήταν μεγαλύτερες, κάπως απογοητεύτηκα. Μονό από την υπόθεση όμως. Η ανάλυση, η γραφή και το συγγραφικό απαράμιλλο στυλ του Ντίκενς, το καθιστούν ένα υπέροχο κλασικό δημιούργημα.
Αν αξιόλογο είναι ένα βιβλίο "άξιο λόγου", που διεκδικεί επάξια τις ώρες που του αφιερώνεις, καταφέρνοντας να κερδίσει το ενδιαφέρον, την προσοχή και τον λόγο σου, τότε, ναι, αυτό είναι ένα καθ' όλα αξιόλογο βιβλίο.
Καλοστημένη υπόθεση, έντονα συναισθήματα, μυστήριο, φορτισμένη ατμόσφαιρα, υπόβαθρο που κινείται σε πολλά επίπεδα. Επιπλέον όμορφη και απλή γραφή, με ισχυρή δυναμική, που σε κρατά δέσμιο στις σελίδες και σου γεννά διαρκώς εικόνες και σκέψεις.
Αξίζει να το διαβάσετε, μόνο και μόνο για τις δύο διαφορετικές ματιές που μπορείτε να ρίξετε πάνω στην ίδια ιστορία. Αυτήν του ασθενούς, που απομυθοποιεί την αρρώστια και τον θεραπευτή, και την άλλη του γιατρού, η οποία απομυθοποιεί την παντοδυναμία της θεραπείας, εάν δεν υπάρξει αντιδάνειο και αλληλεπίδραση στη σχέση μεταξύ των δύο υποκειμένων, ασθενούς και γιατρού.
Πολύ καλή γραφή, καθώς και κλάσεις ανώτερες η επιμέλεια και η μετάφραση, από προηγούμενη δουλειά που έγινε με έργο του Γιάλομ.
Φυσικά το ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία, το κάνει ξεχωριστό και ιδιαίτερο, κυρίως καθώς κλιμακώνεται η αγωνία και η καταβύθιση στο μυαλό μιας σατανικής γυναίκας. Υπάρχουν στιγμές που σε συγκλονίζει με κάθε τρόπο και σε πολλά επίπεδα..
Καλή γραφή, χωρίς υπερβολές και περιττούς μελοδραματισμούς.
Από το "δεν ξέρω ούτε να διαβάζω" μέχρι το "τελειώνω το πανεπιστήμιο απνευστί και σε χρόνο ρεκόρ" υπάρχει τεράστια διαφορά, η οποία δε γεφυρώνεται στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με τις παρούσες περιγραφόμενες συνθήκες και εν μέσω δεκάδων σοβαρών ατυχημάτων....
Φυσικά και δεν κολλάει ως πραγματική ιστορία.
Ως μυθοπλασία, αρκετά ενδιαφέρουσα θα έλεγα...
[Τίποτε δεν ήταν πια ίδιο στον κόσμο μετά από την πλατωνική φιλοσοφία, την πρωτοκαθεδρία της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης και της ανδρείας και του έρωτα του Αγαθού, δηλαδή της Αρετής που κυβερνά την ανθρώπινη ανέλιξη]
Θα μπορούσα να σας πω πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο, έτσι ώστε να σας εξάψω το ενδιαφέρον και να σας παροτρύνω θερμά να το διαβάσετε. Ένα είναι το σίγουρο. Πώς είναι ένα εξαιρετικό σύγγραμα, το οποίο όμως ανοίξτε το μόνο όταν είστε βέβαιοι πως θα μπορέσετε να μείνετε προσηλωμένοι στην ουσία και τα βαθύτερα νοήματά του και σίγουροι πως θα καταφέρετε να εντρυφήσετε μέσα του. Ειδάλλως δε θα σας μείνει τίποτε, παρ' εκτός από ένα παράξενο κενό, σαν να χάσατε κάτι σημαντικό ή κάπως σαν να μη σας έδωσαν κάτι πολύτιμο που σας είχαν υποσχεθεί.
0
Συγκλονίζει
Συγκλονιστικό.
Με όλη τη σημασία που περικλείει η μικρή αυτή λέξη.
Παραστατικές εικόνες μιας άλλης εποχής, όπου έπρεπε να διεκδικήσεις το κάθε τι, ακόμη και το αυτονόητο, ακόμη και το δικαίωμα στο όνειρο. Συγκινητικό, ίσως κάπως περισσότερο για τα γούστα μου, καθώς υπήρχαν στιγμές που με κούραζε όλη αυτή η διαρκής συναισθηματική ένταση, όμως διαβάζεται με άνεση κι ευκολία.
Ναι, ξέρω, ίσως προκαλώ το κοινό συναίσθημα, μα το βρήκα κουραστικό, υποτονικό στην ουσία του, και πέρα για πέρα κοινότυπο, καθώς αναμασά τα ίδια και τα ίδια. Λυπάμαι. Καλή γραφή, αλλά ως εκεί.
Κάπως κατώτερο αυτού που θα περίμενες να διαβάσεις από τον Φάντε, όμως αρκετά διασκεδαστικό, ίσως κι ανάλαφρο, σου κρατά ευχάριστη συντροφιά, χωρίς να σε κουράζει.
Πολύ καλή έρευνα, δοσμένη με ενδιαφέρον και έντονα συναισθηματικό τρόπο. Για κάποιον που τον συναρπάζει το θέμα, εξαίρετοι. Για εμάς τους υπόλοιπους, ένα καλό βιβλίο.
Αξιόλογη και ενδιαφέρουσα νουβέλα, όμως ίσως θα έπρεπε να είχε δουλευτεί κι επεξεργαστεί σε μεγαλύτερο βαθμό από τον συγγραφέα. Μια τίμια προσπάθεια κι ελπίζουμε η επόμενη δουλειά του να μην δείχνει τόσο βιαστική να ξεπροβάλει στο φως.
Τα κοινά μυαλά δεν έχουν τη δυνατότητα να σχηματίσουν μια ολωσδιόλου αμιγή αντικειμενική εικόνα των πραγμάτων, επειδή η εποπτική τους δύναμη ασθενεί και αδρανεί μόλις παύει να διεγείρεται και να κινητοποιείται από τη βούληση, Όταν όμως η αναπαραστατική δύναμη του εγκεφάλου εμφανίζει τέτοιο πλεόνασμα ώστε να προκύπτει μια ευκρινής και αντικειμενική εικόνα του εξωτερικού κόσμου, τότε υπάρχει ήδη η προδιάθεση για μια τέτοια ανωμαλία...
Εξαναγκάστηκα να το διαβάζω, στα πλαίσια εργασίας που έπρεπε να παραδώσω....
Δε θα το συνέστηνα ως κάποιο βιβλίο για να περάσεις την ώρα σου, όμως διαπραγματεύεται το θέμα του με κατανοητό και καθ' όλα τεκμηριωμένο τρόπο, σε περίπτωσή που πρέπει να το επιλέξετε ανάμεσα σε άλλα.
Αγαπημένη συντροφιά της παιδικής ηλικίας.
Η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, Ο Βασιλιάς Βάτραχος, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουνζέλ, Ο γενναίος ραφτάκος, Η Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα, Ο λύκος και τα εφτά κατσικάκια...
Όλα γνωστά, όλα πολυδιαβασμένα, όλα σκοτεινά και μυστηριώδη στη βάση τους.
Υπέροχο θεατρικό κείμενο, γεμάτο λυρισμό, μελαγχολική ατμόσφαιρα, και αγάπη, σε κάθε μορφή της. Είτε εκείνη της αιώνιας αναμονής σε πείσμα του χρόνου, της απόστασης και των συνθηκών, είτε εκείνη τη στέρεη, ακλόνητη και στιβαρή, που δένει άρρηκτα τα πρόσωπα μεταξύ τους. Εξαιρετικός ποιητικός λόγος.