Ελληνική κλασική λογοτεχνία που πρέπει να διαβάσει ο καθένας. Η Κρήτη μιας άλλης εποχής πασχίζει για ελευθερία και μέσα απ' τους αγώνες και τις αγωνίες βλέπουμε την καθημερινότητα της εποχής όπως τις τότε αντιλήψεις.
Γρήγορη ροή γεγονότων και επαναλαμβανόμενες σκηνές από διαφορετική οπτική γωνία. Σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, σε μια εποχή ασφυκτική για τις γυναίκες και με την ιατρική να προσπαθεί να κάνει θαύματα.
Κατακόμβες, κρυφά περάσματα, σύμβολα, ιστορία, οδηγούν στο επόμενο στοιχείο μέχρι τις τελευταίες σελίδες. Ένας αγώνας δρόμου για τον πρωταγωνιστή μέχρι την άκρη του νήματος.
0
Πολύ καλό
Τα ιστορικά μυθιστορήματα με συναρπάζουν ειδικά όταν εμπλέκεται η δική μας ιστορία και μυθολογία. Σύμβολα, μυστικά, κρύπτες δεν υστερεί σε τίποτα από παρόμοια διάσημα βιβλία.
Σίγουρα όχι απ' τα καλύτερά της. Έχει τα γνωστά χαρακτηριστικά της συγγραφέα, τον συμπαθείς τον κακό, αλλά δεν έχει το σασπένς και το νεύρο που περίμενα. Διαβάζεται ευχάριστα αλλά όχι με μανία, με αγωνία.
Μέσα από μια καθαρά αστυνομική ιστορία παρουσιάζονται ποιήματα του Καβάφη και αναλύονται προκειμένου να μας οδηγήσουν στο επόμενο στοιχείο. Η Περιγραφή της Αλεξάνδρειας είναι τόσο μαγευτική που θες να την επισκεφτείς το συντομότερο δυνατό.
Τα εγκλήματα και ο δολοφόνος δεν είναι απ' τα καλύτερα που έχουν γραφτεί αλλά και μόνο για τη λογοτεχνική ανάλυση του Καβάφη, έργο και βιογραφία, αρκεί για να το διαβάσει κανείς.
Σε μεταφέρει σε μια άλλη εποχή που μόνο σε ταινίες έχουμε δει. Παράνομοι που έχουν απλώσει πλοκάμια στην πολιτική, στην αστυνομία, στα δικαστήρια, παντού. Λύνουν τις διαφορές τους με τον δικό τους τρόπο και απονεμουν μια δικαιωσυνη στα μέτρα τους.
Κι εκεί που όλα έχουν μπει σε τάξη και το μυστικο από καλύπτεται, αντε ξανά απ την αρχή. Το ένα μυστήριο διαδέχεται το άλλο μέχρι τις τελευταίες σελίδες.
0
Αιματοβαμμενος θερισμος
Ξεκαθάρισμα στα όρια του νόμου που καμιά φορά ξεπερνιουνται. Πολλά ονόματα κ άλλοι τόσοι φόνοι που χάνεις το μέτρημα.
Γιατί βγήκε ο Ρέμπους σε διαθεσιμότητα; Μήπως έχουν λόγο να μην τον θέλουν στα πόδια τους; Μήπως εκείνος θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτά που έκανε ως τώρα;
Ο αγαπημένος μου αστυνομικός, δίνει ρέστα...
Τρέχει αρκετά ώστε να μην κουράζει αλλά ούτε και να χάνεις το νόημα. Έχει αγωνία, είναι και κάπως τρομακτικό (ειδικά τις στιγμές που νομίζεις ότι σε ακολουθούν στο δρόμο). Το αφήνεις λίγο να σε επηρεάσει και να σκεφτείς "τι θα έκανα εγώ;"
0
Χορταστικό αστυνομικό μυθιστόρημα
Η γραφή του Ράνκιν σε συναρπάζει. Τα γεγονότα κυλάνε αρμονικά, σκέφτεσαι και καταλήγεις σε συμπεράσματα σύμφωνα με τα στοιχεία μαζί με τον Ρέμπους και φυσικά οι σελίδες περνάνε χωρίς να το καταλάβεις.
0
Πολύ κακό για το τίποτα
Με απογοήτευσε. Ξεκίνησε δυναμικά με υποσχέσεις ότι είναι άλλο ένα μυθιστόρημα που ξετυλίγει αρχαία θρησκευτικά μυστικά αλλά όχι. Μια απλή υπόθεση χωρίς και μεγάλο ενδιαφέρον.
Η γραφή του είναι καλή αλλά το στόρι ξεφούσκωσε στη μέση.
Μαύρες διακοπές έκανε ο αστυνόμος. Εκεί που μας έδινε ταξιδιωτικές οδηγίες που να φάμε, που να κολυμπήσουμε, του σκάει μια υπόθεση και δεν τον αφήνει να χαλαρώσει...
Έχει στοιχεία μυστηρίου και πάνω που λες τον βρήκα... σκας πάνω σε τοίχο. Είναι από τις ιστορίες που σε βάζουν να σκέφτεσαι ξανά και ξανά τα ίδια μήπως βγάλεις άκρη. Τελικά η άκρη βρίσκεται και θες να φωνάξεις στον αστυνόμο "τι σκεφτόσουν τόσες σελίδες, άνθρωπέ μου;"
Ο αγαπημένος μου ήρωας Τζέρι Φέγκαν ακόμα κυνηγημένος εμφανίζεται για να βοηθήσει και να αποτελειώσει τη δουλειά του. Αυτή τη φορά βοηθάει και η αστυνομία, δεν μπορώ να πω.
Το διάβασα με μια ανάσα, ανυπομονώντας για το τέλος των ηρώων που δεν με απογοήτευσε όσο φοβόμουν.
0
Αγαπημένο!!!
Ίσως το πρώτο αστυνομικό που θέλεις να ξεφύγει ο δολοφόνος. Όλη η υπόθεση από την ανάποδη πλευρά. Ξέρουμε τα κίνητρά του, τις σκέψεις του και δεν θέλουμε να σταματήσει να σκοτώνει.
Επίσης, μαθαίνουμε Ιρλανδική ιστορία που πριν το διαβάσω, ήταν όλα ένα κουβάρι στο μυαλό μου.
Εξαιρετικό, το λάτρεψα.
Είναι η συνέχεια των ηρώων του προηγούμενου βιβλίου του συγγραφέα "Το μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου". Η ιστορία φυσικά και στέκεται μόνη της μιας που αναφέρει επιγραμματικά τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί. Έχει αρκετή δράση σ' ένα υπέροχο σχεδόν μεσαιωνικό τοπίο. Και πάλι η υπόθεση είναι σπαζοκεφαλιά μόνο που τώρα ξέρουμε ποιος και γιατί.
Μια ιστορία για κυβερνητικά συμφέροντα που όλες οι θεωρίες συνωμοσίας αγαπούν να αμφισβητούν. Με καλή δράση και ανατροπές κρατάει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.
Κι εκεί που είχαμε την εικόνα του Χάρι στα χιόνια με μπουφάν και μπότες, τον ξανασυνανταμε σε πιο τροπικά κλίματα. Η υπόθεση αντάξια του Νεσμπο με σασπένς αλλά ο Χολε είναι ντεφορμέ..
Το διάβασα τόσες φορές που έχασα το μέτρημα. Με κρατούσε σε αγωνία ακόμα και την τελευταία φορά που το διάβασα. Δεν έχει σημασία αν ξέρεις το τέλος, θες να ξαναμπείς στο σκοτάδι του.
Δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι λιγότερο από τις προσδοκίες των αναγνωστών. Μυστήρια, μυστικά, στενά περάσματα, όλα σε μια ιστορία που σου κόβει την ανάσα σε κάθε σελίδα.
Όταν ο Νέσμπο ξεφορτώνεται τον Χόλε, κάνει θαύματα. Για δικούς μου προσωπικούς λόγους, ήθελα να σαπίσει κάποιος τον πρωταγωνιστή στο ξύλο. Αν η ευχή μου πραγματοποιήθηκε, δεν θα σας το πω... Διαβάστε το!!!
Από τα λίγα μυθιστορήματα που τραγουδάς όπερα ή heavy metal σ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης Πριν το διαβάσω είχα λανθασμένη εντύπωση για το φάντασμα. Περίμενα το τέλος λίγο πιο θεαματικό είναι η αλήθεια αλλά η εξέλιξη της ιστορίας με συνάρπασε.
Αρχίζει με σπαζοκεφαλιά, μοιάζει με escape room. Ξετυλίγονται μυστικά αργά με υπομονή κρατώντας ρυθμό και το ενδιαφέρον ψηλά. Η ιστορία είναι αυτοτελής αλλά... έχει και συνέχεια!!!
Είναι από τα βιβλία που θες να διαβάσεις σε μια μέρα (κι αν είσαι σε διακοπές, γίνετε). Στο τέλος μπορεί να μη σου μείνει η ιστορία στο μυαλό αλλά το φινάλε θα το θυμάσαι σίγουρα.
Δεν ξέρω πόσο κοντά στην αληθινή ιστορία είναι γιατί δεν παρακολουθώ την εκπομπή. Είχε το ενδιαφέρον που χρειάζεται ένα αστυνομικό βιβλίο και ο ύποπτος άλλαζε συχνά όνομα.
Αρκετά καλό για να περάσεις την ώρα σου χωρίς να σπάσεις το κεφάλι σου.
Έχω διαβάσει αρκετά Νέσμπο για να μπορώ να πω "Ας τελειώνουμε με τον Χόλε επιτέλους". Ξέρει να γράφει πολύ καλές ιστορίες και συνήθως κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Ο πρωταγωνιστής είναι που μου τη δίνει στα νεύρα. Σκέφτομαι γρηγορότερα από εκείνον και με καθυστερεί.
Συγκεκριμένα στο Χιονάνθρωπο, βρήκα το δολοφόνο ένα βιβλίο πριν. Για να μην κάνω spoiler όσοι διάβασαν όλη τη σειρά, κατάλαβαν.
Διάβασα το βιβλίο αφού είχα δει την ταινία και πραγματικά τρελάθηκα με το πόσο πολύ μου άρεσε σε σχέση με την ταινία. Φυσικά υπήρχαν διαφορές (όπως σε όλα τα βιβλία που έγιναν ταινίες) και το μόνο που με ενοχλούσε ήταν το ότι δεν μπορούσα να χτίσω με τη φαντασία μου τους ήρωες και τις σκηνές.
Ο συγγραφέας σε βάζει στη διαδικασία να αναζητήσεις τα έργα τέχνης που αναφέρει μόνο και μόνο για να διαπιστώσεις ότι έχει δίκιο.
Εξαιρετική ιστορία, διδακτική ως προς την τέχνη. Το θρησκευτικό κομμάτι που τόσο αγαπά ο συγγραφέας να σκαλίζει, στην κρίση του καθενός.