Η μικρή Τέσσα έχει την ευτυχία να ζει κοντά στη φύση. Έχοντας τον παππού της δίπλα της στην εξερεύνηση, μαθαίνει να αγαπά τη Γη και να σέβεται το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει.
Μέσα από τις διηγήσεις του παππού της, έχει νιώσει την ανάγκη πως πρέπει να επικοινωνήσει με τη Γη. Να της πει όλα όσα νιώθει μέσα της για εκείνη, αλλά και να τις εκφράσει τα σχέδια, τις κρυφές επιθυμίες, ακόμα και τους φόβους της!
Έτσι λοιπόν ξεκίνα να της γράψει ένα γράμμα! Αγαπητή Γη...
0
Ένα ασυνήθιστο κατοικίδιο
Είναι δεδομένο ότι αργά ή γρήγορα τα παιδιά ζητάνε ένα κατοικίδιο, αν δεν υπάρχει ήδη στο σπίτι! Είναι πολύ όμορφο να μαθαίνει ένα παιδί από νωρίς να αγαπά και να φροντίζει ένα άλλο πλάσμα, καθώς και πολύ υπεύθυνο. Ο δεσμός που δημιουργείται είναι ανεπανάληπτος.
Στο βιβλίο «Η καμηλοπάρδαλη Χαραλαμπία» του Μάκη Τσίτα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, με μια πολύ χαρούμενη εικονογράφηση της Σάντρας Ελευθερίου, θα διαβάσουμε για μια σχετική, αλλά λίγο ασυνήθιστη ιστορία.
Ο μικρός Αλέξανδρος έχει αναλάβει τη φροντίδα ενός όχι και τόσο οικείου για τα δεδομένα μας κατοικιδίου, της Χαραλαμπίας, μιας πολύ φιλικής καμηλοπάρδαλης!
Στο βιβλίο αυτό περιγράφεται η καθημερινότητά τους, αλλά και οι περιπέτειες που αντιμετωπίζει η πρωτότυπη αυτή η φιλία. Δεν είναι όλοι τόσο δεκτικοί σε μία τέτοια συγκατοίκηση!
0
Ταξιδιωτικός οδηγός σε μορφή παιδικού βιβλίου
Το βιβλίο «Η Έλλη και ο Ερμής ταξιδεύουν στην Ελλάδα» της αγαπημένη μου Σοφίας Αλεξίου, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι ένας πλήρης ταξιδιωτικός οδηγός σε μορφή παιδικού βιβλίου, κατάλληλος για παιδιά από 6 ετών.
Περιλαμβάνει τόσο ιστορικές αναφορές και γνώσεις όσο και χρήσιμες πληροφορίες για τον επισκέπτη του κάθε τόπου. Όλα δοσμένα με τρόπο απόλυτα κατανοητό αλλά κυρίως διεγερτικό για τη φαντασία και τη δίψα για μάθηση.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία στην μείωση του όγκου των σκουπιδιών. Προτρέπει τα παιδιά να γνωρίσουν την ανακύκλωση και να την εντάξουμε στην καθημερινότητά τους.
Πρόκειται για ένα ανάλαφρο βιβλίο, κατάλληλο για ανάγνωση πριν το βραδινό ύπνο. Χαλαρώνει το παιδί, δημιουργώντας του όμορφες εικόνες. Ό,τι πιο όμορφο για έναν καλό ύπνο.
Το πιο έξυπνα διεστραμμένο θρίλερ που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν υπάρχει πιο ανατρεπτικό βιβλίο, μέχρι την τελευταία του σελίδα. Είναι μαγνήτης, είναι εθισμός. Το βιβλίο με έκανε να ανατριχιάσω. Δεν θα πω κάτι άλλο, για να μην σου το χαλάσω. Διάβασε το!
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου δέχεσαι οδηγίες για να αποφευχθεί το ξύπνημα του Δράκου. Είναι ένα βιβλίο πολύ πρωτότυπο. Βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν την ικανότητα να εκτελούν κάποιες οδηγίες. Όταν ο σκοπός είναι σαφής και οι εντολές κατανοητές, τότε το παιδί ανταποκρίνεται εύκολα και αποτελεσματικά. Επιπλέον, βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν και την ρουτίνα του ύπνου. Στο τέλος του βιβλίου πέφτουνε χαρούμενα στο κρεβάτι τους.
Η Μυρτώ είναι μια μύγα. Μια κανονική μύγα και θέλει να σκαρφαλώσει στην κορυφή ενός ψηλού βουνού. Προσοχή, όχι να πετάξει, αλλά να σκαρφαλώσει! Ήθελε να κάνει κι άλλα μεγάλα πράγματα, αλλά δεν έβρισκε στήριξη πουθενά στο περιβάλλον της. Δεν το έβαλε κάτω όμως η Μυρτώ, γιατί το βουνό της ήταν κάπου εκεί έξω και την περίμενε.
Η Μυρτώ γνωρίζει ότι δεν ακούς αυτούς που σου λένε ότι δεν μπορείς, αλλά αυτούς που σου λένε ότι μπορείς.
Χρειάσθηκε αρκετή προσπάθεια, κούραση, αρνητικά συναισθήματα και απογοήτευση για να βρει τη δύναμη και να τα καταφέρει. Διότι η Μυρτώ κατάφερε και σκαρφάλωσε στο τεράστιο βουνό της. Η μικρή φωνούλα μέσα της τη έδινε κουράγιο και δύναμη για να μην το βάλει κάτω.
Η πίστη στον εαυτό μας είναι ένα πολύ σπουδαίο χάρισμα. Είναι αυτό που κάνει κάθε άπιαστο όνειρο να γίνεται στόχος και στη συνέχεια μια ακόμα επιτυχία. Προπάντων όμως, γίνεται παράδειγμα η στάση μας αυτή και σε άλλους που ίσως να θέλουν, αλλά δεν βρίσκουν αυτήν τη δύναμη, αυτή τη φωνούλα όπως η Μυρτώ για να κατακτήσουν αυτό που ονειρεύονται.
Το μάθημα ζωής από την περιπετειώδη μύγα τη Μυρτώ θα το διαβάσετε στο ευφάνταστο βιβλίο «Η Μυρτώ και το Βουνό», από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε ζωηρό κείμενο και παιχνιδιάρικη εικονογράφηση της Κιμ Χίλγιαρντ.
Προτείνεται για ηλικίες από 3 ετών.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο με ήχους που βοηθά το παιδί να αντιληφθεί την πραγματική του αξία κι όχι να αντιγράψει μία εικόνα που δεν του αντιστοιχεί. Το ζητούμενο είναι η αυτοπεποίθηση που μας λείπει και ψάχνουμε μέσα από την σύγκριση με άλλους να την ενισχύσουμε. Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να έχει καλό αποτέλεσμα κι έτσι απογοητευόμαστε περισσότερο. Χρειάζεται απλά να εκτιμήσουμε την αξία μας και το πόσο σημαντικοί είμαστε στη γη. Χρειάζεται απλά να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και τότε σίγουρα θα καταφέρουμε τους στόχους μας και θα νιώσουμε το πόσο σημαντικοί είμαστε.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο με ήχους που βοηθά το παιδί να αντιληφθεί την πραγματική του αξία κι όχι να αντιγράψει μία εικόνα που δεν του αντιστοιχεί.
Το ζητούμενο είναι η αυτοπεποίθηση που μας λείπει και ψάχνουμε μέσα από την σύγκριση με άλλους να την ενισχύσουμε. Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να έχει καλό αποτέλεσμα κι έτσι απογοητευόμαστε περισσότερο. Χρειάζεται απλά να εκτιμήσουμε την αξία μας και το πόσο σημαντικοί είμαστε στη γη. Χρειάζεται απλά να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και τότε σίγουρα θα καταφέρουμε τους στόχους μας και θα νιώσουμε το πόσο σημαντικοί είμαστε.
«Ο κήπος του Έβαν» είναι ένα βιβλίο που μιλάει για μια αναπόφευκτη πραγματικότητα στη ζωή μας. Την απώλεια.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει βιώσει έστω και μια φορά την απώλεια στη ζωή του. Από την πρώτη μέρα που ερχόμαστε στον κόσμο βιώνουμε το ανεπιθύμητο για πολλούς αυτό συναίσθημα. Ακόμα και η γέννηση μας είναι απώλεια, αν αναλογιστούμε ότι χάνουμε το φιλόξενο περιβάλλον της μήτρας!
Ένα συγκλονιστικό βιβλίο.
0
Ανεκτίμητης αξίας
Αγκαλιά. Μία κίνηση τόσο θεραπευτική που όμως δυστυχώς λείπει από πολλούς. Η αγκαλιά μπορεί να παρηγορήσει, μπορεί να επιβραβεύσει, μπορεί να θεραπεύσει.
Δυστυχώς όμως η αγκαλιά δεν είναι δεδομένη για όλους. Στο βιβλίο «Η αγκαλιά» ο σκαντζόχοιρος ζητούσε απεγνωσμένα μία αγκαλιά. Κάτι τόσο απλό. Ήταν πολύ λυπημένος και μόνο μια αγκαλιά θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Όμως οι «φίλοι» του ήταν πολύ απασχολημένος. Η αλεπού, ο σκίουρος, η καρακάξα. Όλοι είχαν κάτι τρομερά σημαντικό να κάνουν και δυστυχώς δεν μπόρεσαν να πάρουν αγκαλιά τον σκαντζόχοιρο.
Το ίδιο συνέβη και με τη χελώνα. Η χελώνα ήταν πολύ λυπημένη και ζητούσε μία απλή αγκαλιά. Όμως κι εκείνη δεν βρήκε ανταπόκριση στο αίτημα της. Ο ασβός, το κουνέλι, ο βάτραχος, είχαν πολύ πιο σπουδαίες δουλειές από το να προσφέρουν την αγκαλιά τους στην λυπημένη χελώνα.
Ώσπου ήρθε η σοφή κουκουβάγια κι έδωσε τη λύση. Για όλους υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας πάρει αγκαλιά. Το ανακαλύπτουμε στα κεντρικά φύλλα το πρωτότυπου αυτού διπλού βιβλίου, με δυο παράλληλες ιστορίες να διαδραματίζονται στο εσωτερικό του.
Για όλους υπάρχει κάποιος που μπορεί να χαρίσει αγάπη, παρηγοριά, θαυμασμό με μια τόσο απλή κίνηση. Μέσα στα χέρια μας μπορούμε να κρατήσουμε ολόκληρο τον κόσμο του άλλου. Μαζί και τις χαρές ή τις λύπες του. Και μέσα στα χέρια μας όλα αυτά θα βρουν τη θέση τους. Αρκεί να αντέχουμε να κρατήσουμε τον άλλον αληθινά στην αγκαλιά μας. Να αντέχουμε να δούμε την ψυχή του γυμνή, σαν νεογέννητο μωρό.
0
Πολύ ενδιαφέρον
Δέκα ευφάνταστες ιστορίες που θα ακονίσουν την φαντασία των παιδιών και θα τα ακολουθήσουν στον ύπνο τους, προκειμένου να έχουν υπέροχα όνειρα!
Σε αυτό το βιβλίο, συναντάμε δέκα πολύ όμορφα γραμμένες σύντομες ιστορίες. Μικρές αλληγορικές ιστορίες μέσα σχεδόν από την καθημερινότητα. Μέσα από τα παραδείγματα τους, τα παιδιά μπορούν να αντιμετωπίσουν φόβους, να αισθανθούν καλύτερα με την καθημερινότητα τους, να τονώσουν την αυτοπεποίθηση τους.
«Ο δεύτερος ουρανός» είναι ένα πολύ γλυκό βιβλίο που μας παρουσιάζει πως αν υπάρχει θέληση όλα είναι εφικτά. Υπάρχει πάντα ένας τρόπος για να κατακτήσουμε αυτό που επιθυμούμε. Έστω κι αν φαινομενικά δεν είναι ο συνηθισμένος.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλάει για την δύναμη της θέλησης, για το μεγαλείο της ψυχής μας. Το πόσο έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας και την καρδιά μας, για να αγκαλιάσουμε αυτό που καταφέρνουμε. Καθώς οι πιγκουίνοι μπορεί να μην πετάνε στην πραγματικότητα. Η καρδιά και η ψυχή τους όμως ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους, σε άλλους ουρανούς.
Το ήξερες ότι και τα όνειρα χρειάζονται την προσοχή μας; Τι συμβαίνει όταν σταματάμε να τα προσέχουμε και να ασχολούμαστε μαζί τους;
Στο βιβλίο «Εκεί όπου ζουν τα όνειρα» μαθαίνουμε ότι τα όνειρα μπορούν και να μας αφήσουν. Μπορεί να έχουμε πολλές σκέψεις και μεγάλες επιθυμίες για πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, ακόμη κι αν αυτό είναι κάτι απόλυτα τρελό. Όταν όμως θάψουμε το όνειρο βαθιά μέσα μας, όταν δεν προσπαθήσουμε να το ακολουθήσουμε, τότε το όνειρο θα φύγει. Τα όνειρα ψάχνουν να βρουν τους ανθρώπους που θα τα διεκδικήσουν, τους ανθρώπους που θα προσπαθήσουν να τα πραγματοποιήσουν.
Η Λούνα ένα μικρό κουτάβι αλλάζει περιβάλλον, με αποτέλεσμα στο νέο αυτό σπίτι να μην έχει φίλους. Δεν ξέρει πώς να περάσει όμορφα και δημιουργικά τον χρόνο της.
Ένα τρυφερό βιβλίο για τη φιλία και τη δυσκολία που υπάρχει στο να πλησιάσουμε άλλους ανθρώπους. Ειδικότερα όταν βρισκόμαστε σε κάποιο νέο περιβάλλον χωρίς κάποιον σύνδεσμο. Εγωισμός, αδιαφορία κι έλλειψη ενσυναίσθησης αποτελούν μεγάλα εμπόδια στο να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να πλησιάσει τους άλλους. Αποκλείουμε την επαφή και κλεινόμαστε στον εαυτό μας.
Η ανάγκη όμως για κοινωνικοποίηση παραμένει και ίσως εφεύρουμε τρόπους προκειμένου να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Στα παιδιά αυτό είναι περισσότερο δύσκολο γιατί η ειλικρίνεια και η ευθύτητα που τα διακρίνει τα κάνει αυστηρότερους και απαιτητικότερους κριτές ως προς την αναζήτηση των φίλων τους. Είναι όμως πιο αυθεντικά και εκτιμούν περισσότερο την αγάπη και την φιλία που τους δίνεται. Τα συναισθήματα είναι πιο έντονα και όταν το αποφασίσουν, αγκαλιάζουν ευκολότερα κάθε τι νέο που θα βρεθεί στο πεδίο των δραστηριοτήτων τους.
Μαζί με τον μαγικό φακό που συνοδεύει το βιβλίο, το παιδί καλείται να βρει τα ζωάκια που κρύβονται στη φύση. Ήρθε η ώρα να κοιμηθούν και πρέπει να αφήσουν το παιχνίδι τους και να κουρνιάσουν στη φωλίτσα τους. Θα τα ανακαλύψει με τον φακό και θα τα καληνυχτίσει.
Ένα πολύ γλυκό βιβλίο που μας συστήνει στον κόσμο του αρκούδου στο δάσος. Εκεί κατοικούν πολύ διαφορετικές ομάδες ζώων. Το παιδί θα τα ανακαλύψει. Επιπλέον, στο βιβλίο το παιδί θα μάθει ότι τα ζώα έχουν πολύ διαφορετικές συνήθειες.
Μαζί με τον μαγικό φακό που συνοδεύει το βιβλίο, το παιδί καλείται να βρει τα ζωάκια που κρύβονται στη φύση. Ήρθε η ώρα να κοιμηθούν και πρέπει να αφήσουν το παιχνίδι τους και να κουρνιάσουν στη φωλίτσα τους. Θα τα ανακαλύψει με τον φακό και θα τα καληνυχτίσει.
Ένα πολύ γλυκό βιβλίο που μας συστήνει στον κόσμο του λιονταριού στην Αφρικανική σαβάνα. Εκεί κατοικούν πολύ διαφορετικές ομάδες ζώων. Το παιδί θα τα ανακαλύψει. Επιπλέον, στο βιβλίο το παιδί θα μάθει ότι τα ζώα έχουν πολύ διαφορετικές συνήθειες.
Το παραμύθι αυτό μας διδάσκει, ότι όσο κι αν δεν μας αρέσει κάτι και προσπαθούμε να το αποφύγουμε, πρέπει να ξέρουμε πως για κάποιον λόγο υπάρχει. Ό,τι διδασκόμαστε στη ζωή μας είναι απόλυτα χρήσιμο, ακόμα κι αν δεν ζούμε από ή με αυτό. Τα μαθηματικά και γενικά οι αριθμοί είναι μία σπαζοκεφαλιά για πολλούς. Είναι όμως τόσο χρήσιμα, ακόμα και για τα πιο απλά και φαινομενικά ασήμαντα πράγματα της καθημερινότητας μας. Όπως η εκτέλεση μίας συνταγής.
Οι αγαπημένοι μας φίλοι, ο Πίκο και η Λόλα, στο νέο τους βιβλίο «Το σχολείο» της ομώνυμης σειράς βιβλίων, ετοιμάζονται για την πρώτη τους φορά στο σχολείο.
Όμως η Λόλα δε βρίσκει κανένα ενδιαφέρον σε αυτό, αντίθετα πιστεύει πως τα ξέρει ήδη όλα και προτιμάει να μείνει στο σπίτι της για να χουζουρέψει και να παίξει λιγάκι παραπάνω. Ο Πίκο της εξηγεί, δείχνοντας της παράλληλα και όλα αυτά τα ωραία πράγματα που έχει αγοράσει για το σχολείο, ότι είναι μοναδική εμπειρία και πως αν δεν της αρέσει μπορεί να μην ξαναπάει.
Πράγματι, η Λόλα θα ανακαλύψει να ανοίγεται μπροστά της ένας καινούριος κόσμος. Η δασκάλα θα είναι εκεί για να της εξηγήσει και να της λύσει οποιαδήποτε απορία, αλλά και να την προτρέψει να παίξει με τους νέους της φίλους, γιατί τα παιδιά χρειάζονται οπωσδήποτε και το παιχνίδι.
Η Λόλα είναι πια ενθουσιασμένη. Συμφωνεί ότι το σχολείο είναι πολύ χρήσιμο, ότι κάθε μέρα μαθαίνουμε καινούρια πράγματα και δεν σταματάμε ποτέ να μαθαίνουμε σε όλη μας τη ζωή. Κάθε νέα αρχή μπορεί να μοιάζει αρκετά δύσκολη, όμως αν έχουμε προετοιμαστεί για αυτό και αν δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, όλα θα πάνε καλά.
Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας παρουσιάζει το κενό που δημιουργεί ο χρόνος ανάμεσα σε παλιές και νέες γενεές. Το πώς η τεχνολογία αναπτύσσεται τόσο ραγδαία που είναι δύσκολο να την παρακολουθεί κάποιος σε αποκλειστικότητα. Αλλά και το πόσο σημαντικές είναι οι σχέσεις των παιδιών με τους γεμάτους εμπειρία και αγάπη παππούδες τους.
Ο μικρός εγγονός επισκέπτεται το σπίτι του παππού του για να περάσει την ημέρα του. Μαζί του έχει και τον φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή του, προκειμένου να ολοκληρώσει μια εργασία για το μάθημα της ιστορίας. Η χαρά του παππού πως θα τον βοηθήσει είναι απερίγραπτη. Όμως όχι! Ο εγγονός ισχυρίζεται πως ο υπολογιστής είναι ανώτερος και πως μπορεί να βρει τη λύση σε κάθε πρόβλημα. Επιπλέον, του εξηγεί το παιδί, με τον υπολογιστή μπορούμε να διασκεδάσουμε, να επικοινωνήσουμε, να εργαστούμε, χωρίς να χρειαζόμαστε πολλά πολλά!
Όμως... ο υπολογιστής χρειάζεται κάτι πολύτιμο για να τα προσφέρει όλα αυτά. Τι; Μα φυσικά ηλεκτρικό ρεύμα. Χωρίς αυτό έχει περιορισμένο χρόνο λειτουργίας. Έτσι όταν ξαφνικά κόβεται το ρεύμα και παύει η λειτουργία του υπολογιστή, ο παππούς θα αναλάβει δράση για να βοηθήσει πραγματικά τον εγγονό του, με όλες εκείνες τις παλιές μηχανές του, που μπορεί να είναι παλιές, ογκώδεις και παρωχημένες, αλλά είναι πολύ πιο απλές και φιλικές στον άνθρωπο.
Τότε το αγόρι θα καταλάβει πως όσο καλή και χρήσιμη είναι η νέα τεχνολογία, δεν πρέπει να αποκλείουμε παλαιότερες μεθόδους και συνήθειες. Την εποχή που δημιουργήθηκαν ήταν κι αυτά σούπερ μοντέρνα και ξένιζαν τους ακόμα πιο παλιούς. Κάθε ανθρώπινο επίτευγμα έχει τη δική του θέση καθώς και κάθε άνθρωπος με τις απόψεις του. Δεν πρέπει να απορρίπτουμε τίποτα χωρίς πρώτα να κρίνουμε.
Όταν διψάς για τη φιλία και την αγάπη, δεν μπαίνεις στη διαδικασία να κοιτάξεις λεπτομέρειες. Λεπτομέρειες τις οποίες κάποιοι άλλοι ίσως θεωρούν αποθαρρυντικές, προκειμένου να ανοίξουν την καρδιά τους και την ψυχή τους σε έναν νέο φίλο.
Ο σκίουρος Ρός, ο μόνος σκίουρος στον ζωολογικό κήπο, αισθανόταν μεγάλη πλήξη, μην μπορώντας να βρει τον τρόπο προκειμένου να περνά ευχάριστα την ημέρα του. Χρειαζόταν πάση θυσία έναν καινούργιο φίλο. Η τύχη θα του φέρει στη ζωή του τον Ρέο, έναν... «περίπου» σκίουρο.
Κάποια στιγμή και αφού ο Ρος αντιληφθεί την διαφορετικότητα και αναγκαστεί έτσι ο φίλος του να εγκαταλείψει τον κήπο, βιώνει την μελαγχολία και την απόλυτη μοναξιά, μην μπορώντας να επαναλάβει όλα όσα έζησαν παρέα. Άλλωστε όταν έχεις παρέα όλα είναι διαφορετικά.
Τα πιο μικρά παιδιά έχουν την τάση να δένονται με τα αντικείμενα που τους ανήκουν, να μην τα αποχωρίζονται εύκολα και να μην επιτρέπουν σε κανέναν άλλον να τα πάρει.
Η ανασφάλεια του αποχωρισμού με οποιοδήποτε αντικείμενο θεωρούν κοντινό τους είναι πολύ έντονη στις μικρές ηλικίες. Ειδικότερα όσον αφορά τα παιχνίδια τους, αφού παρατηρούν ότι προκαλούν το ενδιαφέρον και των άλλων παιδιών, είναι ακόμα πιο δύσκολο να αποδεχτούν την πρόκληση του μοιράσματος.
Όταν εξηγούμε στους άλλους την πρόθεσή μας, πρέπει να τους εμπιστευόμαστε για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό προϋποθέτει βέβαια, πως και οι άλλοι σέβονται τις επιθυμίες μας.
Στο βιβλίο «μην το δένεις κόμπο» διαβάζουμε τις περιπέτειες της Εμμέλειας, μίας μικρής ηρωίδας που αγαπούσε ιδιαίτερα τα παιχνίδια της και δεν ήθελε να τα μοιράζεται. Ούτε και με τον μικρότερο αδελφό της. Κάθε πρωί η Εμμέλεια έδενε με έναν σπάγκο όλα της τα παιχνίδια γύρω από τη μέση της και ξεκινούσε παρέα με τη γιαγιά της και τον αδελφό της για την καθημερινή τους βόλτα.
Όπως ήταν φυσικό αντιμετώπιζε διάφορα εμπόδια με όλα αυτά τα παιχνίδια γύρω από τη μέση της, όπως το να μην μπορεί να κάνει τσουλήθρα, να χρειαστεί την συνδρομή της πυροσβεστικής για να κατέβει από ένα δέντρο που έχει σκαλώσει και διάφορα άλλα ευτράπελα.
Τη λύση της έδωσε μαγικά ένα άλλο κορίτσι στην παιδική χαρά, το οποίο φαινόταν τόσο ευτυχισμένο με τόσους φίλους γύρω της και όλα αυτά τα παιχνίδια που εύκολα είχε μοιραστεί. Όταν την ρώτησε η Εμμέλεια για το πώς το καταφέρνει, η απάντηση ήταν μαγική. Ένα μαγικό ποίημα. Τι έλεγε αυτό;
Όταν εξηγούμε στους άλλους την πρόθεσή μας, πρέπει να τους εμπιστευόμαστε για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό προϋποθέτει βέβαια, πως και οι άλλοι σέβονται τις επιθυμίες μας. Έτσι και τα υπόλοιπα παιδιά, αφού παίξουν με τα παιχνίδια τα επιστρέφουν στον ιδιοκτήτη τους χωρίς προβλήματα.
Από εκείνην την ημέρα η Εμμέλεια ήταν τόσο ευτυχισμένη, μα πάνω απ’ όλα μπορούσε να παίξει ελεύθερα όπου ήθελε. Και τα παιχνίδια της είχαν κι αυτά μία θέση στην παρέα της.
Πολλές φορές πάνω στο παιχνίδι, στη συζήτηση ή ακόμα και μεταξύ αγνώστων, υπάρχει η πιθανότητα να ειπωθούν χαρακτηρισμοί που ενώ είναι απλές λέξεις, ο τρόπος που θα εκφραστούν και η έννοια που λαμβάνουν, μπορούν να στιγματίσουν και να πληγώσουν ανεπανόρθωτα. Όχι μόνο ένα μικρό παιδί, αλλά και κάποιον ενήλικα. Άουτς!
Στο τέλος του βιβλίου, στο σημείωμα για γονείς και εκπαιδευτικούς, υπάρχει αναλυτικά η παρουσίαση αυτού του φαινομένου, παρέχοντας ταυτόχρονα συμβουλές για τη διαχείριση του, στην περίπτωση του «θύματος» αλλά και του «θύτη».
Τα κείμενα του βιβλίου πολύ προσεκτικά γραμμένα, παρουσιάζουν στα μικρά παιδιά τον πόνο που προκαλεί μια δυσάρεστη κουβέντα, συγκρίνοντας τον με τον σωματικό πόνο. Ο πόνος της ψυχής δεν εντοπίζεται άμεσα αλλά οι πληγές του τραύματος αργούν περισσότερο να επουλωθούν ή πιθανόν να μην επουλωθούν και ποτέ.
Θέλουμε να είμαστε εκείνοι που θα προκαλέσουμε κακό σε κάποιον, έστω και άθελα μας, στο πλαίσιο μιας παρεξήγησης ή μιας ομαδικής πλάκας; Αν είμαστε μάρτυρες ενός τέτοιου επεισοδίου πώς πρέπει να αντιδράσουμε; Πάνω από όλα όμως, αν δεχτούμε επίθεση, πώς πρέπει να αντιδράσουμε;
Το βιβλίο αυτό εμένα προσωπικά με βοήθησε πολύ να διαχειριστώ μέσα μου τις δικές μου στιγμές άουτς, αλλά και να επεξεργαστώ τις δυνατότητες που μου δίνει για να μεταφέρω στα παιδιά μου τον καλύτερο τρόπο αντίδρασης σε δικές τους στιγμές άουτς. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτές τις καταστάσεις να ενεργούμε με βάση τις οδηγίες των ειδικών.
Θα δείξει στα παιδιά πως η χαρά δεν είναι κάτι που κρατάμε. Η χαρά κρύβεται μέσα μας.
Γιατί τελικά η χαρά είναι το να μοιράζεσαι. Η χαρά είναι να δίνεις αυτό που έχεις στην ψυχή σου και δεν χρειάζεσαι. Αυτό μπορεί να κάνει ευτυχισμένο κάποιον άλλο. Όλοι έχουμε ένα γαλάζιο πουλί μέσα μας. Όλοι μπορούμε να βρούμε τις λύσεις που ψάχνουμε, αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας, τα αυτιά μας και την ψυχή μας. Όταν καταλάβουμε τον σκοπό για τον οποίο έχουμε έρθει στη γη, τότε και μόνο θα γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι.
Υπάρχει κάποιος που έχει ανακαλύψει πραγματικά την έννοια της ευτυχίας; Σε όλον τον κόσμο, όση αναζήτηση κι αν έχει γίνει, όσα βιβλία και αν έχουν γραφτεί, κανείς δεν έχει καταλήξει για την ευτυχία, πού την βρίσκουμε ή πώς την δημιουργούμε.
αναζήτηση της ευτυχίας
Κανείς μέχρι τώρα! Γιατί στο καταπληκτικό βιβλίο «Ευτυχία είναι ένα καρπούζι πάνω στο κεφάλι σου» θα ανακαλύψουμε τι πραγματικά είναι αυτό που μας οδηγεί στην ευτυχία.
Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση είναι δύο έννοιες που προάγουν τα ευγενικά μας συναισθήματά, αποτρέπουν τα αρνητικά συναισθήματα προς τους συνανθρώπους μας και σίγουρα βοηθούν στην εξέλιξη της κοινωνίας που ζούμε. Θα πρέπει εκείνο που αποφασίζουμε να πράξουμε, να το κάνουμε με όλη μας την καρδιά, να πιστεύουμε σε αυτό και να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να το αμφισβητήσει. Όσο κουτό ή ανώφελο μπορεί να υποστηρίζει ότι είναι κάποιος. Τότε μόνο γινόμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι, ζούμε την ευτυχία που ψάχνουμε και δεν έχουμε την ανάγκη να στηριζόμαστε σε κάποιον άλλον, προκειμένου να βιώσουμε το απόλυτο συναίσθημα.
Η διαφορετικότητα είναι κάτι που υπάρχει στις ζωές μας από τη δημιουργία της φύσης. Άνθρωποι, ζώα, φυτά είναι όλα διαφορετικά, όλα μοναδικά, όλα αξιοθαύμαστα.
Υπάρχει όμως και η σκληρή πλευρά της ζωής. Η πλευρά που δεν συγχωρεί, που δεν ανέχεται, που θεωρεί μη φυσιολογικό οτιδήποτε διαφέρει από τη δική του εικόνα. Εκεί υπάρχει η περιθωριοποίηση και η κατακραυγή.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και η Τίμπη το μικρό σπουργιτάκι. Από τη γέννηση της διαφέρει από τα άλλα πουλιά, καθώς το ένα της φτερό είναι πιο μικρό. Αυτό δεν της δίνει τη δυνατότητα να πετάξει και να χαρεί την ελευθερία της. Βιώνει την απόρριψη και την γελοιοποίηση στα παιδικά της όνειρα. Από όλους εκείνους που θεωρούνται «φυσιολογικοί».
Η μικρή Τίμπη όμως θα αναθεωρήσει, θα πάρει θάρρος και θα αποδείξει τις δυνάμεις της. Μέσα από τις παροτρύνσεις της αγαπημένης φίλης της Κόνυ αλλά και βιώνοντας μία κατάσταση ανάγκης που θα την οπλίσει με αποφασιστικότητα και ανδρεία, θα αποδείξει σε όλους ότι η διαφορετικότητα δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη έλλειψη ικανότητας. Το αντίθετο. Σημαίνει ηρωισμό, σημαίνει αυτοθυσία, σημαίνει αξιοπρέπεια.
Στο βιβλίο «Το μαγικό φτερό» θα διαβάσετε την τρυφερή ιστορία μια μικρής ηρωίδας που έχει μια μαγική ιδιαιτερότητα.
Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο συγκίνηση, που κρατάει την αγωνία σε υψηλά επίπεδα και που πλημμυρίζει με θαυμασμό τον αναγνώστη για το θαύμα της πίστης στον εαυτό μας.
Η Λένα ζει σε ένα υπέροχο δεντρόσπιτο στο δάσος, όμως οι απορίες της ξεπερνάνε το ύψος των δέντρων και πετάνε ψηλά στον ουρανό. Έχει την περιέργεια που έχει κάθε παιδί να γνωρίσει τον κόσμο, να ικανοποιήσει τα πώς και τα γιατί της.
Συνοδοιπόρος στο ταξίδι της αυτό, υπόσχεται πως θα γίνει μια τεράστια ιπτάμενη φάλαινα. Μια φιγούρα ήρεμη κι ευγενική. Σχεδόν μητρική, αφού της δημιουργεί ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
Το πιο σημαντικό που έμαθε η Λένα είναι ότι φιλία σημαίνει να βρίσκεσαι εκεί. Με τη φυσική ή όχι παρουσία σου. Να είμαστε εκεί για τους άλλους με κάθε κύτταρο της ύπαρξης μας. Δεν είναι απαραίτητο πάντα να λέμε κάτι ή να προσπαθούμε να δώσουμε λύσεις. Δεν είναι απαραίτητο να βλεπόμαστε. Άλλωστε μια φορά μαζί, για πάντα μαζί. Αυτό είναι η πραγματική φιλία. Και ποτέ ξανά δεν θα αισθανθεί μόνη.
Μας άφησε την αίσθηση ότι ταξιδεύαμε μαζί με τη Λένα και τη φίλη της τη φάλαινα. Αισθανθήκαμε το δέος της εξερεύνησης. Την απέραντη ηρεμία του σύμπαντος και το ρυθμικό τραγούδι του κήτους. Νιώθω πως σύντομα θα συναντηθούν ξανά.
Στο βιβλίο «Μια στάλα θάρρος» θα συναντήσουμε τη δύναμη της φιλίας, τη θέληση και τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας, αρκεί να έχουμε σωστό κίνητρο.
Ο Λόγκαν και η Λούνα είναι δύο κουνελάκια, αγαπημένοι κι αχώριστοι φίλοι. Είναι σχεδόν τις περισσότερες ώρες μαζί. Σχεδόν. Ο Λόγκαν δεν παίρνει την απόφαση να αφήσει την ηρεμία του σπιτιού του και τα φρεσκοψημένα του μπισκότα, προκειμένου να ακολουθήσει τη Λούνα στις περιπέτειες της. Γιατί η Λούνα είναι ένα κουνελάκι που αγαπά πολύ το να ανακαλύπτει διαρκώς νέους κόσμους. Ο Λόγκαν φυσικά ανησυχεί για αυτό. Και οι φόβοι του επιβεβαιώνονται.
Τι θα κάνει για να βοηθήσει τη φίλη του; Θα μαζέψει όλο το θάρρος που διαθέτει και μια τσάντα τυχαία (;) αντικείμενα και θα τρέξει για να την αναζητήσει. Για να τη βρει όμως πρέπει να σκεφτεί και να πράξει όπως η Λούνα.
Θα τα καταφέρει; Θα το τολμήσει; Αυτή η στάλα θάρρος που κρύβει στην ψυχή του είναι αρκετή; Ίσως είναι! Ίσως χρειάζονται και μερικά φρεσκοψημένα μπισκότα.
Στο εξαιρετικό βιβλίο «Μπου!» γραμμένο και εικονογραφημένο με γερές δόσεις χιούμορ, συναντάμε τις περιπέτειες ενός ατρόμητου μικρού γουρουνιού, του Λουκά.
Απρόοπτα και κατεργαριές πρωταγωνιστούν στο βιβλίο αυτό, που κρατάει την αγωνία σε ένταση ως το τέλος.
Στο δρόμο προς το γιογιό το παιδί χρειάζεται ένα θετικό κίνητρο. Κάτι που να κάνει τη διαδικασία ελκυστική και διασκεδαστική. Το βιβλίο «Ντορεμιγιογιό» είναι ένα πρωτότυπο έργο, που δημιουργεί ένα χαρούμενο περιβάλλον.
Χαρούμενα ζωάκια, κάτω από τις οδηγίες του μαέστρου Πιγκουίνι, ετοιμάζονται να ξεκινήσουν τη συναυλία. Παρέα μαζί τους, καθόμαστε αναπαυτικά στα γιογιό μας, κι αφήνουμε τη μουσική να μας οδηγήσει.
Όμορφα στιχάκια με πολύ γλυκιές εικόνες και υπέροχους ήχους, φυσικούς αλλά και μελωδίες, συνθέτουν μια εξαιρετική εμπειρία, μια απασχόληση για τα μικρούλια μας, που θα τους δημιουργήσει μόνο θετικές αναμνήσεις.
Υπάρχουν λέξεις που μας πληγώνουν. Υπάρχουν λέξεις που μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα για αυτό που είμαστε. Οι λέξεις είναι πολύ δυνατές και μπορούν να μας κάνουν να νιώσουμε πολλή χαρά, αλλά και μεγάλη λύπη με αυτό που θα ακούσουμε. Αρκεί να καταλάβουμε τη δύναμη που κρύβει η σκέψη μας και ο τρόπος που την εξωτερικεύουμε. Τότε δεν θα θέλουμε πια να πληγώνουμε άλλους ανθρώπους, απλά και μόνο επειδή είναι διαφορετικοί από εμάς.
Δεν έχει νόημα να εκφραζόμαστε άσχημα και να φέρνουμε σε δύσκολη θέση κάποιον, ο οποίος έτυχε να έχει κάποιο στοιχείο που διακρίνεται πιο έντονα στην εμφάνιση ή στο χαρακτήρα του. Καλό θα είναι να φέρνουμε πρώτα τον εαυτό μας στη θέση του, να ενσυναισθανθούμε την ψυχοσύνθεση του κι έπειτα να κάνουμε τον οποιονδήποτε χαρακτηρισμό. Κανείς δεν θέλει να βρίσκεται στο επίκεντρο επικρίσεων και κοροϊδίας. Σε κανέναν δεν αξίζει.
Στο βιβλίο «Τα πειραχτήρια της παιδικής χαράς», μαθαίνουμε από την Μπρι, ένα σοφό μικρό κορίτσι, πώς να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό σε τέτοιες περιπτώσεις, ώστε να μην μένει κανείς στεναχωρημένος. Μάλιστα στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ο οδηγός σωστής συμπεριφοράς, για να μάθουμε πώς να είμαστε ευγενικοί, ακόμα κι αν πρέπει να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας.
Μέσα από είκοσι διαδραστικές ιστορίες θα μας διδάξει έναν πιο δημιουργικό τρόπο σκέψης, θα μας βοηθήσει να διώξουμε φόβους, αγωνίες και ανασφάλειες και θα μας οδηγήσει σε έναν ήρεμο αλλά και ταυτόχρονα ευχάριστο βραδινό ύπνο.
Μας διδάσκει τρόπους για να αναπτύξουμε τον δεσμό μας με τα παιδιά μας διαβάζοντας τους ιστορίες, αλλά και τις τεχνικές ώστε οι ιστορίες να αφομοιωθούν καλύτερα, να πετάξει πιο μακριά η φαντασία και η δημιουργικότητα των παιδιών, να οξυνθεί η κριτική τους ικανότητα, αλλά και να έρθουν σε επαφή τόσο με τον εσωτερικό τους κόσμο όσο και με το σώμα τους, μέσω του διαλογισμού και των αναπνοών.
Στο τέλος της κάθε ιστορίας υπάρχει μία λίστα με συμπεράσματα. Τα συμπεράσματα αυτά δίνουν την ερμηνεία ενός βαθύτερου νοήματος του κειμένου, τη δυνατότητα να αποτελέσει το κείμενο έναυσμα για συζήτηση, εντοπισμό και επίλυση κάποιου προβλήματος, συμβουλές για προσωπική βελτίωση. Αποτελούν όμως και μία σπουδαία αφορμή για παιχνίδι και εικαστική αξιοποίηση τους. Τα παιδιά αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, έρχονται αντιμέτωπα με φοβίες και ανασφάλειες που τα απασχολούν και μπορούν να εκφράσουν με ποικίλους τρόπους τα συναισθήματα και τα όνειρα τους.
Ειλικρινά πρόκειται για ένα σπουδαίο εγχειρίδιο για τον σύγχρονο γονιό. Ένα βιβλίο που θα βελτιώσει την ποιότητα των σχέσεων του με τα παιδιά του. Θα αποζητούν και τα δύο μέρη να φτάσει η στιγμή που θα ξαπλώσουν στο κρεβάτι για την ανάγνωση της βραδινής ιστορίας, για την ονειροπόληση και την όμορφη κουβέντα.
Ένα βιβλίο φερμένο από τον προηγούμενο αιώνα, πολύ πρωτοποριακό για την εποχή του, με ιδιαίτερες, χιουμοριστικές κι ελαφρώς σαρκαστικές ιστορίες, που οξύνουν τη φαντασία, την αίσθηση του χιούμορ και την κριτική ικανότητα των παιδιών. Το σίγουρο είναι ότι θα δώσουν έναυσμα για συζητήσεις ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς τους! Η εικονογράφηση είναι όμορφη, πολύ προσεγμένη και πολύ παραστατική. Το κείμενο έχει αποδοθεί σε υπέροχους, έμμετρους στίχους.
Αυτό το βιβλίο μας υπενθυμίζει πως πρέπει να ακούμε. Δεν χρειάζεται πάντα να μιλάμε, να απαντάμε, να δίνουμε λύσεις ή να παρηγορούμε. Το να ακούμε απλά είναι αρκετό. Είναι αρκετό να αφήσουμε το φίλο, το συγγενή, το συμμαθητή μας να μιλήσει, να βγάλει έξω αυτό που κρύβει στην ψυχή του. Και τότε όλα θα είναι καλύτερα. Οι απαντήσεις, οι λύσεις, η παρηγοριά, θα έλθουν μόνα τους. Αρκεί να ξέρουμε πραγματικά πως να ακούμε. Με την καρδιά κι όχι μόνο με τα αυτιά μας!
Το να είσαι διαφορετικός δεν είναι κάτι αρνητικό. Ο κάθε ένας είναι ξεχωριστός. Και πρέπει να έχουμε μεγάλο θάρρος κι ακόμα μεγαλύτερη καρδιά για να αναγνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τη διαφορετικότητα γύρω μας. Να την αγκαλιάσουμε και να δείξουμε πως όλοι είμαστε εδώ για κάποιο λόγο και η αξία όλων μας ανεξαιρέτως είναι δεδομένη.
0
Πολύ ενδιαφέρον
Τα δίδυμα αδέλφια δεν έχουν τη διάθεση και την υπομονή να μοιραστούν και να συνεργαστούν σε τίποτα. Αυτός ο χαρακτήρας τους όμως πολύ συχνά τους βάζει σε μπελάδες. Το παραμύθι αυτό μας διδάσκει πως παρά τη διαφωνία και τις προσωπικές επιθυμίες, στις διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καλό είναι να ζητάμε βοήθεια, να επιδιώκουμε τη συνεργασία.
Κλείσε το κινητό σου. Κλείσε την τηλεόραση. Άνοιξε την πόρτα και βγες έξω. Η ζωή είναι έξω και σε περιμένει να τη ζήσεις. Κάθε φορά που αναβάλουμε κάτι καινούργιο και παραμένουμε προσηλωμένοι στην καθημερινότητα και στις ίδιες παλιές συνήθειες χάνουμε μια νέα εμπειρία, χάνουμε κάτι νέο από τη ζωή μας.
Το βιβλίο «Ο λύκος και η πεταλούδα», μας προκαλεί – παρακινεί να αφήσουμε την καθημερινότητα και την ρουτίνα μας και να ανοίξουμε τα φτερά μας ώστε να ανακαλύψουμε τις χαρές της ζωής, αυτά που θεωρούμε δεδομένα, αλλά πολλές φορές απαξιώνουμε.