Reviews
Εθνική 86
ΩΡΑΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ
Πολύ ωραίο ψυχολογικό θρίλερ από ένα συγγραφέα που περίμενα να καλοκαιριάσει για να τον πιάσω στα χέρια μου. Το μυθιστόρημα είναι κάπως άνισο αφού στο πρώτο του μισό δεν έχει κάτι διαφορετικό να δείξει παρά μια ιστορία που ο κεντρικός της ήρωας προσπαθεί να διαλευκάνει. Όμορφα φυσικά τοπία από τις μικρές πόλεις της Προβηγκίας που διακόπτονται από την πολύβουη εθνική οδό 86 συνοδεύουν την έρευνα του κεντρικού ήρωα Λεονάρ. Σταδιακά το βιβλίο σε βυθίζει σε μια έρευνα-αποκάλυψη τόσο για τον χαρακτήρα της νεκρής Λουσί αλλά και για αυτόν του Λεονάρ. Ως το τέλος ο αναγνώστης θα μπει σε έναν κύκλο αμφιβολίας και αποκάλυψης των εμμονών που υπάρχουν στο μυαλό Λεονάρ.
0
Πολύ καλό
Στον ελληνικό (και στον γαλλικό νομίζω) τίτλο του, το μυθιστόρημα αναφέρεται στη γνωστή ρήση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και σε προϊδεάζει για το θέμα του. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο συγγραφέας είναι αφρο-αμερικανός θεώρησα ότι θα βρω μπροστά μου ένα βιβλίο που μιλάει για τον ρατσισμό και μόνο. Ωστόσο το υπέροχο αυτό μυθιστόρημα είναι κάτι παραπάνω. Σαφώς μιλάει για τον ρατσισμό κοιτώντας τον και από τις δύο πλευρές και προβλέπει το δυσοίωνο μέλλον του θέματος αυτού. Ωστόσο η ματιά του Λαμάρ πέφτει μέσα από ένα πρίσμα που δημιουργεί η δυστοπία της ιστορίας του. Ο κεντρικός ήρωας Χατς, ένα έξυπνος, μορφωμένος αλλά και φιλόδοξος αφρο-αμερικανός δικηγόρος γίνεται μέλος ενός πολιτικού συστήματος απάνθρωπου και γεμάτου ραδιουργίες που δεν εκφράζει τελικά τη μεγάλη μάζα της φυλής του. Μια τραγική οικογενειακή στιγμή και το παρελθόν του που εμφανίζεται στο πρσκήνιο τον διαλύουν. Η ανηψιά του είναι η δεύτερη ηρωίδα που παίζει κεντρικό ρόλο και όντας απαλλαγμένη από προκαταλήψεις θέλει να ζήσει μια ελεύθερη ζωή. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας που όσο προχωράει γίνεται ολοένα και πιο συναρπαστική. Ένα πολύ δυνατό βιβλίο που πέρα από το σχόλιο για τον ρατσισμό και τις διαφυλετικές σχέσεις, μιλάει για το πολιτικά ορθό και την αναζήτηση της ταυτότητας.
0
Ημέρα Ανεξαρτησίας
Ναι μεν αλλά
Το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα του Φορντ με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Είναι ένα βιβλίο πολύ καλογραμμένο, με άφθονο χιούμορ και ένα κεντρικό ήρωα που μένει στο μυαλό του αναγνώστη. Πολύ λεπτομερείς περιγραφές τοπίων, συναισθημάτων και κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης των ΗΠΑ τη δεκαετία των 80. Το γεγονός ότι δεν συμβαίνουν και πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Μπάσκομπ απαιτεί από τον αναγνώστη να μπει στον ρυθμό αυτό. Εκεί που μπαίνεις όμως σε αυτό τον ρυθμό, θεωρώ ότι αρχίζουν κάποιες υπερβολές. Ο Μπάσκομπ που διανύει μια υπαρξιακή περίοδο της ζωής του (κατά τα δικά του λεγόμενα) είναι άλλοτε κριτικός απέναντι στα πάντα (ακόμα και στον ίδιο τον εαυτό του) και άλλοτε κυνικός. Τελικά όλες αυτές οι σκέψεις του δημιουργούν μια αίσθηση ότι διαβάζουμε πιο πολλά από όσα χρειάζεται και ότι περιμένουμε απλά να περάσουν οι σελίδες για να φτάσουμε σε ένα τέλος που λίγο-πολύ δεν προσθέτει πολλά. Εκτός των άλλων θετικών, η έκδοση είναι πολύ καλή σε μετάφραση και υποσημειώσεις.
0
Όνειρα και αυταπάτες στο Empire Falls
Το περίμενα καλύτερο
Το Empire Falls είναι ένα ωραίο μυθιστόρημα που αφηγείται με ζωντάνια και αρκετό χιούμορ την ιστορία των κατοίκων μιας πόλης στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Με πολλούς και γρήγορους διαλόγους ο συγγραφέας σκιαγραφεί πετυχημένα τους χαρακτήρες του. Αυτό το στοιχείο είναι κάτι που κάνει το βιβλίο ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο. Ταυτόχρονα ο Ρούσσο μας δίνει εικόνα της κοινωνικής μεταβολής που υφίσταται η πόλη όταν αλλάζουν τα οικονομικά δεδομένα και συμφέροντα των "αρχόντων" της. Οι πατρίκιοι παραμένουν πλούσιοι και οι πληβείοι απορροφούν όλους τους κραδασμούς της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, οι επιπτώσεις στις ζωές όλων είναι σημαντικές καθώς όλοι είναι άνθρωποι τελικά και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τη ροή κάποιων γεγονότων. Το μόνο αρνητικό για μένα είναι ότι κάποιες σκηνές δεν προσθέτουν τίποτα και μου φάνηκαν σαν απλή φλυαρία που απλά κουράζει μέχρι να φτάσει ο αναγνώστης στις τελικές αποκαλύψεις.
0
Κλασικός Τζέιμς
Δυνατό δράμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κλασικό. Ο Τζέιμς είναι μοναδικός μάστορας στην ανάπτυξη των χαρακτήρων του. Η ιστορία που αφηγείται θα μπορούσε με τα σημερινά δεδομένα να θεωρηθεί παρωχημένη αλλά η δύναμη της αφήγησης ξεπερνά το θέμα αυτό. Δημιουργείται η αίσθηση ότι οι πρωταγωνιστές έχουν τόσο γνώριμα χαρακτηριστικά, ελαττώματα και εμμονές που γίνονται πολύ πραγματικοί και ανθρώπινοι.
0
Το εμβατήριο του Ραντέτσκυ
Υπέροχο
Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο του Ροτ το εμβατήριο. Προσωπικά το απόλαυσα όπως και τα άλλα δύο δικά του που έχω διαβάσει, το Hotel Savoy, και τον Ιστό της Αράχνης. Εδώ ο συγγραφέας αποχαιρετά το παλιό κοιτάζοντας το με νοσταλγία. Οι αρχές που κρατούσαν την ισορροπία στη χώρα του καταρρέουν σταδιακά μέσα από τις αλλαγές στη στάση των λαών που την απάρτιζαν πριν τον Α' Παγκόσμιο. Ο Ροτ περιγράφει με μοναδικό τρόπο την ψυχή των ηρώων του όντας λιτός αλλά πολύ ακριβής. Η γραφή του δεν αστειεύεται, πιάνει τον αναγνώστη από νωρίς και τον τοποθετεί στο περιβάλλον της ιστορίας του, στο κλίμα της εποχής, στις συνήθειες των ανθρώπων. Σε πολλά σημεία αυτό γίνεται μέσω ενός φορτισμένου συμβολισμού με επίκεντρο αντικείμενα σε επαύλεις αλλά και σε φτωχότερα σπίτια, σε κυβερνητικά κτίρια, σε ξενοδοχεία, σε καζίνο. Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές δεν αντιλαμβάνονται την αλλαγή που έχει ήδη γίνει σε όλα τα επίπεδα και απλώς δεν έχει ξεσπάσει. Οι λίγοι που το βλέπουν έστω και αργά, δεν μπορούν να αλλάξουν τη ροή. Μελαγχολικό και πανέμορφο το Εμβατήριο του Ραντέτσκι, με κάνει να υποσχεθώ στον εαυτό μου ότι θα επανέλθω στον Ροτ σύντομα.
0
Τόσοι και τόσοι τρόποι για να γίνει μια αρχή
Υπέροχο
Το "Τόσοι και τόσοι τρόποι για να γίνει μια αρχή" είναι ένα υπέροχο μυθιστόρημα αναζήτησης της ταυτότητας και μαθητείας. Ο McGregor γράφει με πολλή ευαισθησία την ιστορία αυτή που δεν είναι κάτι ασυνήθιστο αλλά ο χειρισμός της αφήγησης γίνεται με εξαιρετικό τρόπο. Ενώ εύκολα θα μπορούσε να παρασυρθεί σε μελοδραματισμούς που θα έκαναν το αποτέλεσμα μάλλον γλυκανάλατο, καταφέρνει το αντίθετο. Κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη ζωντανό και αυξανόμενο προς το καταπληκτικό τέλος της ιστορίας. Εκτείνεται κυρίως στο διάστημα 1945-2000 και με την αφήγηση να πηγαίνει μπρος - πίσω στον χρόνο ο McGregor κρατάει πολύ έξυπνα κάποια σημεία μισοφωτισμένα για να τα δει ο αναγνώστης μπροστά του λίγο αργότερα. Τόσο ο πρωταγωνιστής David όσο και οι δευτερεύοντες ήρωες του βρίσκουν την αγάπη και την κατανόηση σε άλλους ανθρώπους από αυτούς που την περιμένουν. Το ίδιο συμβαίνει και με την υποκρισία, τη σκληρότητα και την προδοσία που επίσης εκπορεύεται απρόβλεπτα. Σε δεύτερο πλάνο αλλά εξίσου ακριβής η περιγραφή των κοινωνικού περίγυρου, των οικονομικών συνθηκών, των αλλαγών που συνέβησαν και που επηρέασαν την εξέλιξη των ηρώων της ιστορίας. Πολύ καλό.
0
Η ακόλουθη ιστορία
Εξαιρετικό
Μαγευτική νουβέλα από ένα συγγραφέα που δεν έχω ξαναδιαβάσει και που με κέρδισε άμεσα. Το βιβλίο ξεκινά με το μυστήριο του πώς κατέληξε ο αφηγητής της ιστορίας στη Λισσαβόνα. Μέσα από την αφήγηση, προκύπτει ένα πολύ βαθύ ταξίδι στο μυαλό του. Φιλοσοφικά ερωτήματα εγείρονται σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο, τον έρωτα, τις επιστήμες, τη δύναμη της γλώσσας και των ιστοριών που αφηγείται. Η ανάλυση παρά το βάθος της είναι λιτή και συμπυκνωμένη, μιλάει κατευθείαν στην ψυχή του αναγνώστη και έρχεται μέσα από την πανέμορφη πρόζα του Ολλανδού συγγραφέα.
0
Το πρόσωπό σου αύριο- Ι. Πυρετός και λόγχη
Άψογο φιλοσοφικό μυθιστόρημα
To βιβλίο είναι ένα αριστούργημα, ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα μεγάλης πνοής, ένα έργο που σε κάνει να νομίζεις ότι είναι γραμμένο για σένα. Μέσα από μια ιστορία που λειτουργεί σαν σκελετός των θεμάτων που θέλει να συζητήσει, ο Μαρίας καταφέρνει να αναδείξει πτυχές των θεμάτων αυτών που άλλοτε δεν είναι ορατές με την πρώτη ματιά και άλλοτε νομίζεις ότι τις διαμορφώσατε μαζί. Με εκκίνηση μια απλή λέξη σε μια εξίσου απλή πρόταση και μέσα από παρεκβάσεις στην αρχική συζήτηση, το καλειδοσκόπιο του συγγραφέα ρίχνει φως και σχηματίζει τις ιδέες που έχει για τις ανθρώπινες σχέσεις, τον λόγο, την πίστη και την εμπιστοσύνη, τις αξίες και τη διαμόρφωση τους μέσα στον χρόνο. Ο μακροπερίοδος λόγος του δεν κουράζει σε κανένα σημείο και αυτό είναι σημαντικό επίτευγμα για ένα μυθιστόρημα τόσο πυκνό σε νοήματα. Εξαιρετικό.
0
Η οικογένεια του Πασκουάλ Ντουάρτε
Πάρα πολύ καλό
Ο Πασκουάλ Ντουάρτε είναι μια εξαιρετική νουβέλα. Όχι μόνο για την απλή αλλά ταυτόχρονα διεισδυτική γραφή του Θέλα. Ο κεντρικός ήρωας αφηγείται τη ζωή του και πώς κατέληξε να γίνει δολοφόνος. Από την αρχή υπάρχουν υπαινιγμοί που αιωρούνται για την εξιστόρηση αυτή. Ο συγγραφέας έντεχνα μας βάζει σε σκέψεις για την αξιοπιστία της μαρτυρίας αυτής και αυτό δημιουργεί δύο επίπεδα κατά τη διάρκεια της αφήγησης. Στο ένα επίπεδο ο Ντουάρτε είναι ένας τραγικός ήρωας που δεν μπορεί να αποφύγει τη μοίρα του. Είναι ο φτωχοδιάβολος που μεγάλωσε χωρίς αγάπη και η τύχη του στερεί την απόλαυση της αγάπης όσες φορές τη συναντά. Στο δεύτερο επίπεδο οι υπόνοιες για την αξιοπιστία της ιστορίας του με έκαναν να σκέφτομαι μήπως όλη αυτή η ιστορία είναι μια προσπάθεια να αποτινάξει την ευθύνη για τους φόνους που διέπραξε και να τη μεταθέσει στα θύματα, στη μοίρα, στο θεό, στην ατυχία του. Η σκέψη ότι λίγο πριν το τέλος της ζωής του προσπαθεί να έχει καλύτερη μεταχείριση από φύλακες και ιερωμένους, μένει ζωντανή ως το πολύ ωραίο τέλος που βάζει στη νουβέλα του ο Θέλα.
0
Ο κάμπος στις φλόγες
Αριστούργημα
Μετά την ανάγνωση του Ματοβαμμένου Μεσημβρινού, αποφάσισα να διαβάσω τις Φλόγες στον Κάμπο που γεωγραφικά εκτυλίσσεται κοντά στον Μεσημβρινό. Μιλάμε για ακόμα ένα αριστούργημα του συγγραφέα που δυστυχώς σταμάτησε τη συγγραφή πολύ νωρίς. Πρέπει να πω ότι τα διηγήματα δεν είναι το είδος που μου αρέσει ιδιαίτερα. Αλλά εδώ μιλάμε για εκπληκτική γραφή που ζωγραφίζει μοναδικές εικόνες τόσο των τοπίων όσο και των χαρακτήρων. Φτωχοί αγρότες, επαναστάτες, φονιάδες, βασανισμένες ψυχές και φεουδάρχες κινούνται στην περιοχή του Κάμπου την εποχή που ο ένας εμφύλιος διαδέχεται τον άλλο στο Μεξικό. Εδώ ο θάνατος είναι πιο βουβός από ότι στον Μεσημβρινό αλλά το ίδιο και ίσως περισσότερο οδυνηρός. Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των μορφωμένων από τους αμόρφωτους, των φτωχών από τους πλούσιους: η μοίρα και το σκληρό τοπίο αποδίδουν τελικά σε όλους το δικό τους μερτικό.
0
Βία και λυρισμός
Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Ο ΜακΚάρθυ μας περιγράφει με πολύ σκληρό τρόπο (τελείως διαφορετικό από τον χολλυγουντιανό) την εποχή που ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός άρχισε να απλώνεται προς τον νότο και τη δύση και στο πέρασμα του να ισοπεδώνει ινδιάνους και μεξικανούς σκορπίζοντας την ωμή βία. Περίπου το 1850 που είναι η χρονολογία της ιστορίας, ο Δαρβίνος αναπτύσσει τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής. Η συμμορία του βιβλίου,καθοδηγούμενη πνευματικά από τον δικαστή, εξασκεί απρόκλητη και αποτρόπαιη βία σε οποιονδήποτε βρίσκει στο διάβα της προκειμένου να επιβληθεί. Για τους κεφαλοκυνηγούς της ιστορίας δεν είναι αναγκαία συνθήκη να υπάρχει λόγος που σκοτώνουν και εξευτελίζουν τα θύματα τους. Εσκεμμένα δεν γίνεται σχεδόν καθόλου ενδοσκόπιση στους συμμορίτες. Μόνο ο χαρακτήρας του δικαστή προβάλλεται πιο έντονα: αυτός είναι πολυτάλαντος, έχει γνώσεις στις επιστήμες, ζωγραφίζει καλά, είναι άσσος στον χορό αλλά και στη σκοποβολή. Οι διαφορές του με το αγόρι υποβόσκουν έντεχνα μέσω της απουσίας σύγκρισης των δυο τους. Κάποιες στιγμές αισθάνθηκα ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλές σκηνές με ωμότητες που δεν προσθέτουν κάτι. Ωστόσο οι εναλλαγές της ασχήμιας με τη λυρικότητα που περιγράφει ο συγγραφέας, είναι μοναδικές και κάνουν το βιβλίο αυτό ανεπανάληπτο. Η έκδοση τραγίκή.
0
Καρτ ποστάλ
Υπέροχο
Εξαιρετικό μυθιστόρημα που έχει πολλά στοιχεία από τους Αμερικανούς κλασσικούς συγγραφείς. Ο τρόπος αφήγησης της Πρου, με τα καρτ ποστάλ που αποστέλλονται από τους ήρωές της και εμφανίζονται στην αρχή κάθε κεφαλαίου, μου θύμισε τον Ντος Πάσος και τον "45ο παράλληλο". Η γλώσσα που χρησιμοποιεί, άλλοτε σκληρή και άλλοτε σπαρακτική μοιάζει με του Φώκνερ. Οι πρωταγωνιστές της, τραγικοί αλλά ανθρώπινοι και πραγματικοί, μοιάζουν να έρχονται από τις ιστορίες του Στάινμπεκ. Παρόλες τις ομοιότητες, το σύνολο του βιβλίου είναι ιδιαίτερα συμπαγές και ισορροπημένο και έχει δικό του χαρακτήρα. Υπέροχες οι εικόνες της υπαίθρου και των πόλεων που αλλάζουν και οι δύο καθώς η Αμερική γιγαντώνεται μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολύ λεπτομερής είναι και η δουλειά πάνω στους χαρακτήρες που οι περισσότεροι κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση με το αμερικάνικο όνειρο είτε από επιλογή τους να διατηρήσουν παραδόσεις και αξίες που χάνονται είτε από αδυναμία να αντισταθούν στη μοίρα τους. Ήδη βάζω στα προσεχώς και άλλα έργα της Πρου.
0
Τεχνητή αναπνοή
Το περίμενα καλύτερο
Ολοκλήρωσα με αρκετές δυσκολίες την ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Μια πρώτη δυσκολία είναι η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα της Αργεντινής που μου είναι άγνωστα και η απουσία σημειώσεων από τον εκδοτικό οίκο τα κρατάει άγνωστα. Για μένα αυτό έπαιξε ρόλο αφού δυσκόλεψε την αρχική τοποθέτηση των χαρακτήρων. Οφείλω να ομολογήσω ότι στο πρώτο μέρος υπάρχουν πολύ όμορφα κομμάτια όπου η φιλοσοφική συζήτηση μεταξύ των κεντρικών προσώπων (κυρίως μέσω αλληλογραφίας) είναι σπουδαία. Στα θετικά επίσης είναι ο τρόπος που γίνεται η αλλαγή του αφηγητή. Στη συνέχεια τον έχασα τον Πίλια. Δεν κατάφερα να κάνω τη σύνδεση μεταξύ της λογοτεχνικής κριτικής και αντιπαράθεσης (στα όρια του αναθέματος για κάποιους συγγραφείς) και του ερωτήματος που διατρέχει το μυθιστόρημα και αφορά την επίδραση των πράξεων του παρελθόντος στο μέλλον και αντίστροφα.
0
Εξαιρετικό
Καταπληκτική νουβέλα από ένα ξεχωριστό συγγραφέα που έχει ένα μοναδικό τρόπο γραφής. Η πρόζα του Μπέρνχαρντ, γεμάτη επαναλείψεις λέξεων και φράσεων και με απουσία παραγράφων, λειτουργεί πολύ έξυπνα για τον αναγνώστη που πρέπει να έχει λίγη υπομονή μέχρι να συνηθίσει τον τρόπο γραφής. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει τις ιδέες του αργά και παιχνιδιάρικα θα έλεγα καθώς το χιούμορ επιστρατεύεται αρκετές φορές. Παρόλα αυτά ο αναγνώστης πρέπει "να είναι εκεί" και το βιβλίο παρά το μικρό του μέγεθος, θέλει τον χρόνο του, τον δικαιούται. Είναι μια νουβέλα που σε απορροφά στα φιλοσοφικά θέματα που θίγει: οι χαρακτήρες του προσπαθούν να διατηρήσουν μια διαφορετικότητα από το σύνολο αλλά ταυτόχρονα να είναι ενταγμένοι σε αυτό. Η προσήλωση σε ιδανικά γίνεται περισσότερο αμυντικά απέναντι σε ομάδες ανθρώπων και συνήθειες που δεν καταλαβαίνουν. Το συνεχές ερώτημα για τον πνευματικό άνθρωπο δεν απαντάται στο τέλος αλλά ο Μπέρνχαρντ έχει ανοίξει με επιτυχία τον δρόμο της σκέψης μας.
0
Αιρετικοί
Καλό αλλά λίγο φλύαρο
Πολύ ωραίο μυθιστόρημα από τον καταπληκτικό Κουβανό συγγραφέα. Εξαιρετική σε σύλληψη η ιδέα του Πάδουρα να μιλήσει για τους επαναστάτες, τους δικούς του "αιρετικούς" αναφερόμενος μέσα από τις τρεις συγκλίνουσες ιστορίες του σε πρόσωπα που τολμούν να σκέπτονται και να λειτουργούν διαφορετικά από τον κοινωνικό τους περίγυρω. Με άξονα την αναζήτηση της ιστορίας ενός πίνακα του Ρέμπραντ, μπαίνουμε πολύ πετυχημένα στο πετσί των ηρώων της ιστορίας και η χαρτογράφηση του χαρακτήρα τους είναι πολύ ακριβής και δίνεται με γοητευτικό τρόπο. Ωστόσο θεωρώ ότι σε αρκετά σημεία ο Πάδουρα φλυαρεί άσκοπα επανερχόμενος σε θέματα που έχει ήδη αναλύσει πολύ βαθιά. Υπάρχουν μικρά επεισόδια που καταλήγουν να πουν ξανά και χωρίς να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό, για την αξία της ελευθερίας της πίστης, της έκφρασης, της επιλογής, πράγματα ήδη ειπωθέντα. 3,5 αστέρια για μένα γιατί 4 έχω δώσει στο "Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη" που με την οικονομία του λόγου του θεωρώ καλύτερο από τους "Αιρετικούς"
0
Hotel Savoy
Πολύ καλό
Καλοδουλεμένοι χαρακτήρες, πολύ καλή αναμετάδοση του κλίματος της εποχής και των συναισθημάτων των ηρώων του
0
Πάρα πολύ καλό
Αντιπολεμικό αριστούργημα όπου οι επιπτώσεις του πολέμου σε ένα ευαίσθητο άνθρωπο περιγράφονται με πολύ λυρικό τρόπο από τον συγγραφέα. Πολύ πετυχημένος επίσης ο τρόπος που ο Μπάρρυ μας μεταδίδει την ατμόσφαιρα του εμφυλίου της χώρας του και του διχασμού που προκάλεσε στους συμπατριώτες του.
0
Η μυστική γραφή
Πάρα πολύ καλό
Η Ροσίν είναι μια μεγάλη ηρωίδα της οποίας την ιστορία δίνει με γλαφυρό τρόπο ο Μπάρυ. Η αποκάλυψη της ιστορίας των δύο κεντρικών ηρώων και από τις δύο πλευρές ταυτόχρονα είναι πολύ καλά δουλεμένη. Εξαιρετικό.
0
Ο ιστός της αράχνης
Πάρα πολύ καλό
Πολλοί συγγραφείς δίνουν μορφή στην ιστορία και τους χαρακτήρες σταδιακά. Ο Ροτ στο συγκεκριμένο, δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα από τις πρώτες σελίδες. Η πορεία του φασισμού στο μυαλό των ανθρώπων γίνεται με ανατριχιαστική πολλές φορές ακρίβεια. Πάρα πολύ καλό.
0
Το τελευταίο αίνιγμα
Μέτριο
Αρκετά καλή ιδέα η ιστορία. Η περιγραφή των ηρώων μάλλον επίπεδη. Επίσης εμένα με κούρασε και βρήκα ανώφελη την συνεχή περιστροφή και αλλαγή κατεύθυνσης της υπόθεσης.
0
Ο διπλός θάνατος της Κριστίν Φολς
Πολύ καλό
Μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή αλλά πιο έντονα τα χαρακτηριστικά ενός κοινωνικού στόρυ. Πολύ λεπτομερής και πολυεπίπεδη δουλειά στον κεντρικό χαρακτήρα
1
Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε
Καλό ήταν
Η αισιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο. Κάπως υπερβολική νομίζω αλλά δοσμένη με έξυπνο χιούμορ που στηρίζεται στη γοητεία του τυχαίου. Διαβάζεται ευχάριστα.
0
Η δίκη
Πάρα πολύ καλό
Ο άνθρωπος που ξυπνάει κατηγορούμενος για κάτι που δεν μαθαίνει και σύρεται στη δίκη του γι αυτό ίσως υπάρχει σε πολλές σημερινές κοινωνίες. Πολύ καλή περιγραφή της αίσθησης του αδιεξόδου που κορυφώνεται σελίδα με τη σελίδα.
0
Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά
Πολύ καλό
Τον Καζαντζάκη τον έχω διαβάσει σχεδόν όλο και νομίζω ότι ο Ζορμπάς είναι ένα πολύ καλό βιβλίο αλλά όχι το κορυφαίο του. Δεν πρέπει ωστόσο να λείπει από μια καλή βιβλιοθήκη.
0
Η Κλάρα στο μισοσκόταδο
Πολύ καλό
Πολύ καλό αστυνομικό μυθιστόρημα. Με ιντριγκάρησε η "άρρωστη" συμπεριφορά του ευρύτερου κύκλου στον οποίο κινούνται οι χαρακτήρες. Από αυτή την άποψη δεν το λες ελαφρύ. Λείπουν βέβαια οι κλασσικοί ντετέκτιβ των αμερικανών ή βρεττανών συγγραφέων του είδους. Αλλά είναι τέτοια η υπόθεση που την θυμάσαι για πολύ καιρό.
0
Ο Καπετάν Μιχάλης
Πάρα πολύ καλό
Από τα καλύτερα του Καζαντζάκη. Ανάγλυφα δοσμένοι χαρακτήρες, ήθη και έθιμα μιας εποχής και μιας κοινωνίας που σε μεγάλο μέρος της συνεχίζει με παρόμοιους ρυθμούς την ύπαρξή της.
0
Η φόνισσα
Αριστούργημα
Η φόνισσα είναι ένα αριστούργημα και ο Παπαδιαμάντης ένας από τους κορυφαίους πεζογράφους της εποχής του παγκοσμίως. Η Φραγκογιαννού ένας αξέχαστος χαρακτήρας.
0
Ματωμένα χώματα
Πολύ καλό
Πιστεύω ότι η Σωτηρίου είναι από τις καλύτερες Ευρωπαίες γυναίκες συγγραφείς της εποχής της. Τα ματωμένα χώματα ίσως δεν είναι το καλύτερό της αλλά είναι ένα σπουδαίο έργο για τον ξεριζωμό.
0
Υπερτιμημένο
Δεν βρίσκω την έκδοση του ελληνικού τίτλου (νομίζω Καστανιώτης) και έτσι γράφω εδώ για αυτή. Οι αναμνήσεις, οι χαμένες ευκαιρίες ζωής και το γνωστό για τον συγγραφέα θέμα της απώλειας περιγράφονται πολύ πολύ όμορφα. Από κάποιο σημείο και μετά γίνεται κουραστικό όμως και νομίζω ότι τελικά το συγκεκριμένο βιβλίο του Μπάνβιλ είναι υπερτιμημένο.
0
Εξαιρετικό
Η Ουρανίτα είναι από τις πιο αγαπημένες ηρωίδες των μυθιστορημάτων που έχω διαβάσει. Το στόρι που εκτυλίσσεται αφηγούμενο από δύο πλευρές (η μία είναι της ηρωίδας) συγκλίνει παρουσιάζοντας εκπληκτικά τόσο το ζοφερό περιβάλλον της εποχής του έργου όσο και της οικογένειας της Ουρανίτα. Εκπληκτικό.
0
Η πόλη και τα σκυλιά
Πάρα πολύ καλό
Ένα καταπληκτικό βιβλίο - σπουδή στην συντροφικότητα, την αλληλεγγύη αλλά και την διαφορετικότητα των έγλειστων ηρώων του βιβλίου. Από τα πρώτα έργα του Γιόσα και σίγουρα από τα καλύτερα που έγραψε.
0
Πολύ δυνατό
Διαφωνώντας με το οπισθόφυλλο του βιβλίου νομίζω ότι το κουτσό έχει αρκετό μαγικό ρεαλισμό. Είναι ένα δύσκολο βιβλίο αλλά ταυτόχρονα πολύ δυνατό και επιθετικό, μια πραγματική κλωτσιά στο στομάχι. Τα κεφάλαιά του διαβάζονται με τουλάχιστον δύο διαφορετικές σειρές και κατά τη γνώμη μου χρειάζονται πάνω από δυο φορές ανάγνωσης για να μπει κανείς στο πνεύμα του. Εναλλακτικά θα πρότεινα να το διαβάσει κανείς πολύ αργά περνώντας δεύτερη φορά κάποιες φράσεις του.
0
Το στρίψιμο της βίδας
Εξαιρετικό
Ανατριχιαστικό και λεπτομερές καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας. Ένα ψυχολογικό θρίλερ που προκαλεί το νου του αναγνώστη ως το τέλος του.
0
Εξ ουρανού
Πολύ δυνατό
Εκπληκτικό βιβλίο που διαβάζεται με μια ανάσα. Ίσως μόνο κινηματογρφικά θα μπορούσε να μοιάζει με τον επαναστάτη χωρίς αιτία. Πολύ ψηλής ποιότητας σκιαγράφηση του δικού του επαναστάτη δίνει ο Λορίγα. Δεν αφήνει περιθώριο να τον δούμε σαν περιθωριακό αφού όλη η κοινωνία γύρω του σου αφήνει την ίδια γεύση..
0
Η καρδιά του σκότους
Πάρα πολύ καλό
Το σκοτάδι της ψυχής δοσμένο από έναν πολύ δυνατό ψυχογράφο όπως ο Κόνραντ λειτουργεί υποβλητικά σε όλη τη (μικρή) διάρκεια της ιστορίας. Διόλου δύσκολο λοιπόν να μεταφερθεί σε άλλη ζούγκλα, σε άλλο τρελό και να παιχτεί τόσο τέλεια από έναν καταπληκτικό Μπράντο ο σκοτεινός αυτός χαρακτήρας.
0
Το παιχνίδι του αγγέλου
Πολύ δυνατό
Για μένα ήταν το πρώτο βιβλίο του Θαφόν. Είναι αρκετά καλό, ευκολοδιάβαστο, με καλές περιγραφές τόσο των ηρώων όσο και των χώρων που κινούνται. Βέβαια το θέμα της ανταλλαγής με τον διάβολο είναι ξαναδιαβασμένο και κάπου προς τη μέση εμφανίζεται μια "κοιλιά" αλλά το τέλος έχει αρκετά γκάζια και σε αποζημιώνει αρκετά.
0
Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη
Πολύ καλό
Αστυνομικό μυθιστόρημα που κινείται στους ρυθμούς μιας πόλης που ζει για τη μουσική. Όμορφα δοσμένοι χαρακτήρες από τον Κουβανό συγγραφέα που δίνει όση ένταση χρειάζεται σε κάθε σκηνή υποβάλλοντας τον αναγνώστη στο μυστήριο του έργου του.
0
Ο άρχοντας των μυγών
Πάρα πολύ καλό
Πραγματικά κλασσικό μυθιστόρημα. Ο Γκόλντινγκ περιγράφει την ανθρώπινη φύση μέσα από τους νεαρούς ήρωες του βιβλίου. Ένστικτα και αντιδράσεις στα ερεθίσματα της φύσης μοιάζουν ίδια με των ενήλικων κοινωνιών στις πόλεις και των σύγχρονων δομών. Έτσι ο παραλληλισμός γίνεται πετυχημένα αντιληπτός.
1
Άνθρωποι και ποντίκια
Αριστούργημα
Η ματαιότητα μπροστά στο πεπρωμένο είναι απόλυτη κατά τον Στάινμπεκ στο έργο αυτό. Ότι σχέδια και να κάνουν τόσο ο χειροδύναμος Λένι όσο και ο προστατευτικός Τζορτζ τελικά γίνεται αυτό το οποίο έχει γραφτεί στην πλάκα της ζωής τους. Με λόγια απλά ο συγγραφέας πάει την ανάλυση του αρκετά βαθιά και δημιουργεί ένα πραγματικό διαμάντι
1
Ο Φρόιντ στο Μανχάταν
Καλό ήταν
Ψυχανάλυση και αστυνομικό μυθιστόρημα σε ένα βιβλίο. Με το πλεονέκτημα ότι τα περί ψυχανάλυσης δεν απαιτούν πολύ προχωρημένες γνώσεις στο θέμα, πιστεύω ότι είναι πετυχημένη η συνταγή και το βιβλίο διαβάζεται εύκολα. Καλές περιγραφές της εποχής επίσης οπότε το σύνολο είναι ένα καλό βιβλίο κατά τη γνώμη μου.
0
Το χάρτινο σπίτι
Πολύ καλό
Ένα πανέμορφο βιβλίο. Μινιόν ιστορία που ξεκινά από την αναζήτηση για το θάνατο ενός παλιού έρωτα αλλά που μέσα από απλές και όμορφες εικόνες μας ξεναγεί στη βιβλιοφιλία.
0
Σχέδιο διαφυγής
Το περίμενα καλύτερο
Η εξουσία και η καταπίεση που ασκείται στους πιο αδύναμους περιγράφεται αναλυτικά από τον συγγραφέα. Ο πρωταγωνιστής Νεβέρ που ξεκινά να υπηρετήσει μια θητεία, τελικά βρίσκεται ο ίδιος παγιδευμένος και αντιλαμβάνεται σταδιακά τη φυλακή που τον έστειλαν και τον τρόπο σωφρονισμού που εφαρμόζεται. Η αλληγορία είναι σχετικά δυσδιάκριτη πάντως.
0
Το άρωμα
Ωραίο ήταν
Το μοναδικό ταλέντο του ήρωα και η μετατροπή του σε ένα σκοτεινό και διεστραμμένο τελικά χαρακτήρα περιγράφονται πολύ όμορφα από τον Ζίσκιντ. Από κάποιο σημείο και μετά κάπως "κρεμάει" η όλη ιστορία και γίνεται τελείως εξωπραγματική όσο πλησιάζει το τέλος της για άγνωστους λόγους. Αξίζει να το διαβάσει κανείς για την πρωτοτυπία του και την διαφορετικότητά του.
1
Ο ξένος
Αριστούργημα
Καταπληκτικό μυθιστόρημα. Ο ξένος είναι ένας άνθρωπος αποκομμένος από τα συναισθήματα του κοινωνικού περίγυρού του. Τον επηρρεάζει κυρίως το υλικό στοιχείο (ο ήλιος, η θάλασσα, η ηδονή) και ο συγγραφέας πετυχαίνει να αποτυπώσει αυτό τον χαρακτήρα με άψογο τρόπο. Μιλά με μικρές, κοφτές προτάσεις, γδύνοντας το μυθιστόρημα από λεπτομερείς περιγραφές των χώρων και εμβαθύνοντας στη διαφορετικότητα του ήρωά του.
1
Ροσάλντε
Εξαιρετικό
Εξαιρετικό μυθιστόρημα βυθισμένο στο συναίσθημα ενός μοναχικού ανθρώπου που προσπαθεί να κρατηθεί από τα απομεινάρια της ζωής. Το σκληρό τέλος που κορυφώνεται σταδιακά αγγίζει και τον πιο σκληρό αναγνώστη.
0
Η Μαύρη Ντάλια
Πάρα πολύ καλό
Η μεταπολεμική σήψη της αμερικάνικης κοινωνίας περιγράφεται ανάγλυφα από τον Ελρόι σε ένα από τα καλύτερα αστυνομικά που έχω διαβάσει ποτέ. Καταπληκτικό.
1
Το μεγάλο πουθενά
Πολύ δυνατό
Εξίσου δυνατό μυθιστόρημα με την Μαύρη Ντάλια. Και πάλι η ηθική κατάπτωση είναι σε πρώτο πλάνο όπου τα ιδανικά ισοπεδώνονται.
0
Πέδρο Πάραμο
Αριστούργημα
Πραγματικά αριστουργηματικό αυτό μυθιστόρημα. Ένα σπαγγέτι - γουέστερν που πρωταγωνιστούν οι ψυχές ανθρώπων κακών και δυστυχισμένων. Ποιητικός λόγος που περιγράφει ένα ερημωμένο κρανίου τόπο που έχει σαρωθεί από την ανθρώπινη μανία και τα φυσικά φαινόμενα. Απαραίτητο σε κάθε βιβλιοθήκη.
0
Πολύ δυνατό
Θα συμφωνήσω με τον αγαπημένο μου Ελρόι ότι το συγκεκριμένο είναι από τα καλύτερα πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων. Ο Νέβιλ παρά το ότι έχει μια ξεκάθαρο στόρι από πολύ νωρίς, καταφέρνει να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως το τέλος. Οι σκιές που χορεύουν γύρω από τον διαταραγμένο ήρωα δημιουργούν γοητευτικές σκηνές.
0
Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον
Πάρα πολύ καλό
Το όνειρο, η υπέρβαση, η ελευθερία περιγράφονται καταπληκτικά σε αυτό το αλληγορικό έργο. Προτείνεται σε αναγνώστες όλων των ηλικιών από τα 15-16 και μετά και σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Πραγματικά μαγευτικό ανάγνωσμα.
0
Ο Μικρός Πρίγκηπας
Καταπληκτικό
Διδακτικό με ένα τόσο απλό και όμορφο και συναισθηματικό τρόπο που σε καθηλώνει κάθε φορά που το διαβάζεις. Το να ξυπνούν συναισθήματα μετά από τόσες αναγνώσεις, αφηγήσεις, προβολές, είναι μοναδικό φαινόμενο.
0
Μέτριο
Βιβλίο με στρωτή γραφή και ροή του στόρι που διαβάζεται εύκολα. Από εκεί και πέρα η ουτοπική του οπτική γωνία των πραγμάτων μοιάζει μάλλον αφελής και απλουστευτική. Το θέμα της εσωτερικής αναζήτησης έχει γραφτεί από πολύ παλιότερα και πολύ πιο ρεαλιστικά από παλιότερους και νέους συγγραφείς.
0
Οχτώ
Μέτριο
Ένα κλικ κάτω από τον Brown πιστεύω ότι βρίσκεται συνολικά το βιβλίο αυτό. Ξεκινά από μια ωραία ιδέα όσο αφορά τα πιόνια του σκακιού αλλά η χρονική μεταφορά στο σήμερα είναι μάλλον με κοινότυπους ανθρώπους και σύντομα γίνεται βαρετή όλη η ιστορία.
0
Η πολυθρόνα του Χέμινγουεϊ
Πολύ καλό
Πολύ γέλιο περιμένει τους φίλους του βρετανικού χιούμορ στο βιβλίο αυτό. Δεν έχει τόση τρέλα όσο οι Πάιθονς αλλά παρόλα αυτά διαβάζεται με χαμόγελο διαρκείας ζωγραφισμένο στο πρόσωπο. Ακόμα και στις σκηνές όπου η ευαισθησία και το συναίσθημα κυριαρχούν, αισθάνεται ο αναγνώστης ότι υπάρχει η αστεία πονηριά κρυμμένη από μέσα χωρίς ωστόσο ο Πάλιν να χαλάει τους χαρακτήρες του.
0
αρκετά καλό
Καλή προσπάθεια απεικόνισης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των δυτικών στη Μέση Ανατολή. Με αντικείμενο την πετρελαική βιομηχανία ξετυλίγεται μια ιστορία που σαν περιεχόμενο είναι ενδιαφέρουσα αλλά σαν λογοτέχνημα αφήνει κάποιους χαρακτήρες στη σκιά. Δεν ξέρω αν γίνεται εσκεμμένα αλλά είναι το μειονέκτημά του κατά τη γνώμη μου.
0
Πολύ καλό
Πολύ ενδιαφέρον ιστορικό μυθιστόρημα. Πολιτικά και θρησκευτικά μίση δείχνουν ανίκανα να αναχαιτίσουν την δίψα του πρωταγωνιστή για μάθηση της ιατρικής επιστήμης. Ταυτόχρονα ο αναγνώστης μαθαίνει πώς αντιμετωπιζόταν η επιστήμη εκείνες τις εποχές μέσα από τη ζωή πραγματικών χαρακτήρων που παίρνουν μέρος στην ιστορία.
0
Καλό ήταν
Σε μια εποχή σκοταδισμού εκτυλίσσεται αυτό το μυθιστόρημα. Εκτείνεται αρκετά στα πάθη των Εβραίων και τον διωγμό τους σε μια παλιότερη εποχή. Βέβαια ο Γκόρντον είναι ένας καλός συγγραφέας και δεν ξεχνά ή δεν αφήνει τους ήρωές τους σε δεύτερο πλάνο σε σχέση με το στόρυ που αφηγείται. Κατώτερο πάντως από τον Θεραπευτή του ίδιου συγγραφέα.
0
Πολύ δυνατό
Ένα εντυπωσιακό road trip, ένα βιβλίο που θα μπορούσε να έχει γράψει ο Κέρουακ. Με πρωταγωνιστή τον νεαρό (τότε) γιατρό που θα γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους επαναστάτες της σύγχρονης εποχής, ο αναγνώστης γίνεται θεατής της κοινωνίας της λατινικής αμερικής. Το βιβλίο είναι πιο πολύ ένα ντοκυμαντέρ που βλέπει την περιπέτεια των ηρώων του χωρίς να προβάλει την (υποθάλπουσα ωστόσο) ιδεολογία που αναπτύχθηκε ίσως και με αφορμή το ταξίδι αυτό.
0
Οι άθλιοι
Αριστούργημα
Ένα αριστούργημα φυσικά. Δεν μπορώ να μιλήσω για την συγκεκριμένη έκδοση γιατί είναι πολλά πολλά χρόνια πίσω η εποχή που το διάβασα.
0
Εν ψυχρώ
Αριστούργημα
Καταπληκτικό βιβλίο που αφηγείται ένα συγκλονιστικό έγκλημα όπως το έζησαν τόσο οι φονιάδες όσο και ο περίγυρος των θυμάτων. Η αφήγηση με αυτό τον τρόπο γίνεται λεπτομερής στους κεντρικούς χαρακτήρες που δεν είναι άλλοι από τους φονιάδες. Πέρα από αυτό ο Καπότε με αυτό το αφηγηματικό τρικ δείχνει το στίγμα της εποχής στην αμερικάνικη κοινωνία.
0
Η άλωση του Μακαλλέ
Πολύ δυνατό
Η παράνοια του φασισμού και του φανατισμού δίνεται καταπληκτικά από τον Καμιλλέρι σε ένα μυθιστόρημα χωρίς τον Μονταλμπάνο. Διαστροφές και βία προκαλούν έντονα τον αναγνώστη να πάρει το μέρος του συγγραφέα που δείχνει με πολλή ένταση τις αιτίες που οδήγησαν στο σκοτάδι μια ολόκληρη κοινωνία.
0
Η Βαρκελώνη του Μανόλο
Πολύ καλό
Πολύ αποτελεσματική συλλογή τριών μυθιστορημάτων σε μια έκδοση. Δείχνει μια απόλυτα αντιπροσωπευτική εικόνα του έργου του συγγραφέα, εικόνες της Βαρκελώνης εμπρός και πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και φυσικά ένα πρωταγωνιστή "μορφή" τον Πέπε Καρβάλιο. Ο λόγος του Μονταλμπάν είναι γρήγορος και κινηματογραφικός. "Οι θάλασσες του νότου" και "το βραβείο" είναι απλά συγκλονιστικά, "ο ελληνικός λαβύρινθος" αρκετά κατώτερος.
0
Ωραίο αλλά άνισο
Ωραίο σπονδυλωτό μυθιστόρημα που έχει κέντρο του τις ζωές τριών μεγάλων πνευμάτων. Με κοινό στοιχείο την διάνοιά τους και μεγάλες διαφορές στους χαρακτήρες τους, μπαίνουμε με αρκετή λεπτομέρεια στο κλίμα της εποχής που δραστηριοποιήθηκαν. Το τελευταίο τμήμα του βιβλίου όπου θα περίμενε κανείς να "δένονται" οι τρεις ιστορίες, είναι κάπως κουραστικό αλλά παρόλα αυτά είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
0
Το περίμενα καλύτερο
Θεωρείται ένα από τα σημαντικά βιβλία της αμερικάνικης λογοτεχνίας του περασμένου αιώνα αλλά εγώ δικαιολογώ αυτή την άποψη μόνο για τη διαφορετικότητα που μπορεί να είχε όταν εκδόθηκε. Ο Μπουκόφσκι και ο Κέρουακ έκαναν παρόμοια βιβλία μάλλον καλύτερα από τον Μίλλερ. Στο αυτοβιογραφικό αυτό μυθιστόρημα βλέπουμε τη ζωή ενός λούμπεν χαρακτήρα μέσα από τα μεθύσια, το ευκαιριακό σεξ, τη φτώχεια που διαδέχεται την κραιπάλη κ.ο.κ. Από ένα σημείο και μετά το βιβλίο είναι πολύ επίπεδο και η ανάγνωση του δεν προσθέτει και πολλά.
0
Το περίμενα καλύτερο
Ο Μάρκες είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς και γι αυτό η αξιολόγηση είναι κάπως αυστηρή. Με θέμα του τον έρωτα και την μοναξιά, το βιβλίο είναι κατώτερο του αναμενομένου. Ο Μάρκες βέβαια όπως πάντα σε βάζει για τα καλά στο πετσί του ήρωα και σε κάνει να ζεις τα συναισθήματά του αλλά έχοντας διαβάσει τα "100 χρόνια μοναξιά", "έρωτας στα χρόνια της χολέρας" ακόμα και του αυτοβιογραφικού "ζω για να τη διηγούμαι", περίμενα περισσότερα.
0
Πολύ καλό
Περιμένει κανείς ότι σε ένα αυτοβιογραφικό έργο, ο μαγικός ρεαλισμός θα απουσιάζει ή θα είναι ελάχιστος. Ο ίδιος ο Μάρκες θεωρεί τον εαυτό του ρεαλιστή αλλά όπως φαίνεται από το βιβλίο αυτό η ίδια η ζωή του ήταν ένα μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού και αναπόφευκτα τέτοιο ήταν και το έργο του. Ένα πολύ καλό βιβλίο που θα μπορούσε εύκολα να είναι πλασμένο στη φαντασία του συγγραφέα και όχι ένα πραγματικό πρόσωπο.
0
Το περίμενα καλύτερο
Καλό μυθιστόρημα που κουράζει λίγο με την λεπτομέρεια και δυναμώνει στο τέλος του. Το ότι το σκηνικό του βιβλίου είναι ένας εμφύλιος με ιδεολογικές διαφορές αξιοποιείται αρκετά καλά από τον Χέμινγουει. Δεν είναι κανένα αριστούργημα κατά τη γνώμη μου καθώς δεν μπορείς ως το τέλος να πεις αν πρόκειται για ένα πολεμικό ή αντιπολεμικό love story.
0
Σαλιμάρ ο κλόουν
Εξαιρετικό
Μια ιστορια αγαπης που γινεται μια καταπληκτικη ιστορια διπλης εκδικησης. Συγκλονιστικο υφος και αμειωτο ενδιαφερον ως το τελος παρα το μεγαλο σχετικα μεγεθος.
0
Αρκτική παγίδα
Μέτριο
Δολοπλοκιες και κρατικοι λειτουργοι που αλλοι κρυβουν και αλλοι ααποκαλυπτουν μυστικα. Η αναζητηση της αληθειας δινει ενα καποιο ρυθμο αλλα μεχρι εκει.
0
Κώδικας Da Vinci
Πολύ καλό
Ενα απο τα καλα βιβλια του ειδους σιγουρα. Καταιγιστικος ρυθμος, δραση που ο Μπραουν την αφηγειται κινηματογραφικα τοσο καλα που οταν ειδα την ταινια μου φανηκε αργη και ανιαρη.
0
Οι σειρήνες της Βαγδάτης
Πολύ καλό
Πολυ καλο μυθιστορημα που αφηγειται την μεταλλαξη ενος φιλησυχου ανθρωπου σε ενα τερας. Παρα το γεγονος οτι προβαλλονται δυνατα οι λογοι που τον οδηγουν στην τρομοκρατια, η ηθικη δεν λειπει και ο συγγραφεας αρνειται το συγχωροχαρτι απο το ηρωα του.
0
Η περίπτωση Φίνκλερ
Πολύ κουραστικό
Απολυτα βαρετο μυθιστορημα που υποτιθεται οτι περναει με χιουμορ στον αναγνωστη. Δυστυχως εμενα περα απο καποια χαμογελα στην αρχη, η ακατασχετη εβραιολογια με κουρασε αφανταστα.
0
Ο αγγελοπλάστης
Μέτριο
Θριλλερακι με ηρωα ενα σκοτεινο γιατρο που 《ξεφευγει》για να ικανοποιησει προσωπικα κινητρα βαζοντας μπροστα το ονομα της επιστημης. Καλη ιδεα αλλα πολυ φευγατο απο καποιο σημειο και μετα.
0
Η Φάρμα των Ζώων
Εξαιρετικό
"Μερικά ζώα είναι πιο ίσα από κάποια άλλα". Με άρτιο λογοτεχνικά τρόπο ο Όργουελ σατυρίζει την εξέλιξη επαναστάσεων που από αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν. Δεν είμαι βέβαιος ότι περιορίζει την κριτική του μόνο στα φασιστικά ή κομμουνισιτκά καθεστώτα.
0
Αυτή η γλυκιά αρρώστια (Μεταίχμιο pocket)
Καλό ήταν
Θρίλερ που διαβάζεται πολύ εύκολα με ενδιαφέρον ως το τέλος του. Πολύ καλή αποτύπωση της παράνοιας του πρωταγωνιστή όπως αυτή εξελίσσεται και κορυφώνεται σταδιακά. Επίσης στις σελίδες του βιβλίου διακρίνεται μια ειρωνική κριτική προς τον ψευδοπουριτανισμό της αμερικανικής κοινωνίας της δεκαετίας του 50-60.
0
Χάος
Πολύ καλό
Καταπληκτική συλλογή διηγημάτων με μορφές κυρίως της ιταλικής υπαίθρου. Μορφές που μας είναι αρκετά οικείες, μορφές ανθρώπων φτωχών που ζουν κοντά σε πλούσιους ηγεμόνες, δυστυχισμένων ανδρών και γυναικών μέσα σε κοινωνικά πλαίσια που τους περιορίζουν.
0
Ο ανθρωπάκος από το Αρχαγγέλσκ
Πάρα πολύ καλό
Εκπληκτική ατμόσφαιρα σε ακόμα ένα "σκληρό" μυθιστόρημα του Σιμενόν. Ο κεντρικός του ήρωας είναι σκιαγραφημένος άλλοτε σαν αφελής και άλλοτε σαν υποκριτής απέναντι στον εαυτό του κυρίως. Η αγωνία απλώνεται αργά και αφορά όχι μόνο το τι έγινε τελικά με την εξαφάνιση της νεαρής και άπιστης συζύγου του. Κυρίως υπάρχει αγωνία για τον τρόπο που αποκαλύπτεται το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ο εμιγκρές πρωταγωνιστής ανέπτυξε την προσωπικότητά του και για τις αντιδράσεις του κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η ένταση κορυφώνεται από την ανάμιξη της αστυνομίας και μετά και ο ρυθμός γίνεται ταχύτερος. Οκτώ αστέρια εύκολα.
0
Δαίμονες των κυμάτων
Ωραίο ήταν
Περιπετεια στην οποια ενα πλουσιοπαιδο περναει στην ωριμοτητα απο ενα τυχαιο περιστατικο. Οι διαλογοι και οι ναυτικοι οροι δινουν και παιρνουν. Περιγραφονται χαρακτηρες γραφικοι , με τις δεισιδαιμονίες και τους θρυλους της δουλειας να τους κυριευουν. Προς το τελος μας δινει το αμερικανικο ονειρο μαλλον εξιδανικευμένο.
0
Κλασσικό αμερικάνικο νουάρ
Καταιγιστική δράση, στερεότυποι χαρακτήρες κακών και ο αρχέτυπος ανώνυμος ντετέκτιβ πρωταγωνιστούν εδώ. Πρόκειται για μια κατάβαση στην κόλαση μιας παράνομης και διεφθαρμένης πόλης. Περίμενα εντονότερη την επίθεση στις αιτίες που παράγουν όλο αυτό το σκηνικό. Σίγουρα πάντως είναι ένα καλό αστυνομικό βιβλίο στο κλασικό στυλ του είδους.
0
Το μερίδιο του νεκρού
Πολύ καλό
Πολύ καλό αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο Χάντρα συνδυάζει την περιγραφή της αλγερινής ιστορίας και της μουσουλμανικης αυτής χώρας με έναν πρωταγωνιστή αστυνομικό που άνετα θα μπορούσε να είναι Ευρωπαίος ή Αμερικανός. Όμορφες περιγραφές και πολύ δυνατή γλώσσα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων.
0
Πολύ καλό
Ένα διαφορετικού στυλ μυθιστόρημα από το αστυνομικό του Χάντρα που είχα διαβάσει πριν από κάποια χρόνια. Ο συγγραφέας αποδεικνύει την ποιότητά του γράφοντας ένα εργο που έχει δύο πυρήνες: ένα love story που η μοίρα και ο χαρακτήρας του κεντρικού ήρωα αφήνουν ανεκπλήρωτο και την πορεία ενός έθνους από την αποικιοκρατία ως την ανεξαρτησία. Ήρωες και τοπία άλλοτε φωτεινά και άλλοτε σκοτεινά εναλλάσσονται μέσα από μια πολύ δυνατή γλώσσα που γεννά πολλά συναισθήματα. Εξαιρετική η δουλειά και με τους δευτερεύοντες ήρωες του βιβλίου.
0
Οι νάνοι
Πολύ μέτριο
Θέλει πολύ κόπο να ξεπεράσει κανείς το πρώτο μισό του βιβλίου. Η φόρμα χωρίς επεξηγήσεις και σκέτους διαλόγους είναι ιντριγκαδόρικη αλλά η απουσία οποιασδήποτε δράσης και εξέλιξης του στόρι έστω και μόνο στο μυαλό του αναγνώστη, κουράζει υπερβολικά. Προς το τέλος έχει μια αυξημένη ένταση αλλά για μένα ήταν αργά. Το χιούμορ το σώζει μερικώς και δίνει δύναμη να το πας ως το τέλος.
0
Αιχμηρά αντικείμενα (Μεταίχμιο pocket)
Πολύ καλό
Κατέταξα τη συγγραφέα ψηλά καθώς μου άρεσε το ψυχολογικό αυτό θρίλερ που κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο ως το τέλος. Ωραία εικονογράφηση χαρακτήρων προβληματικών και μια πρωταγωνίστρια ξεχωριστή από αυτές των περισσοτέρων βιβλίων του είδους. Σίγουρα ένα καλό βιβλίο σε ένα είδος που το καλό είναι δύσκολο.
0
Μεγάλες προσδοκίες
Αριστούργημα
Το βιβλίο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα. Ο Ντίκενς με τις κατάλληλες δόσεις χιούμορ, δράσης και συναισθηματισμού, πετυχαίνει να αποτυπώσει μια αξέχαστη ιστορία. Μέσα από αυτήν κάνει επίθεση στον ψευτο-καθωσπρεπισμό της εποχής, στο σάπιο δικαστικό σύστημα αναδεικνύοντας πανανθρώπινες αξίες όπως η φιλία, η στοργή και ο έρωτας.
0
Junky
Πολύ δυνατό
Έχοντας διαβάσει το βιβλίο περίπου 25 χρόνια πριν έχω να πω ότι είναι από εκείνα που τα θυμάται κανείς μια ζωή. Ο Μπάροουζ είναι από τους κυριότερους εκπροσώπους της γενιάς των beatnik και αυτό το βιβλίο μαζί με το "Στο δρόμο" του Κέρουακ είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα. Χαρακτήρες λούμπεν, πρεζάκια και κλεφτρόνια πρωταγωνιστούν και ο συγγραφέας με τον διαφανή και σκληρό του λόγο παρουσιάζει ανάγλυφα αυτή την κόλαση. Η αξιόλογησή μου αφορά τη λογοτεχνική αξία και όχι το περιεχόμενο.
0
Στο Δρόμο
Πολύ δυνατό
Το διάβασα την ίδια εποχή σχεδόν με το Τζάνκι του Μπάροουζ και τα θεωρώ ισάξια από λογοτεχνικής άποψης. Αρκετά δύσκολο στην ανάγνωση αλλά με περιγραφές ολοζώντανες. Για να το εκτιμήσει κανείς αντικειμενικά πρέπει να ξεχωρίσει το ιδεολογικό περιεχόμενο εκείνης της γενιάς (Κέρουακ, Γκίνσμπεργκ, Κέσεϊ) από το λογοτεχνικό κομμάτι του.
0
Στη φωλιά του κούκου
Πάρα πολύ καλό
Είναι περισσότερο γνωστό από την ταινία με τον Νίκολσον. Επίσης είναι από τις λίγες φορές που ταινία και μυθιστόρημα ταυτίζονται τόσο καλά και είναι εξίσου ποιοτικά. Εδώ έχουμε να κάνουμε να κάνουμε με ένα ύμνο στην ελευθερία και ενάντια στην καταπίεση. Εμβληματικοί χαρακτήρες τόσο ο τρόφιμος Μακ Μέρφι όσο και η αρχι-νοσοκόμα Ράτσεντ (Νίκολσον και Λουίζ Φλέτσερ στην ταινία). Ακόμα κι αν έχει δει κανείς την ταινία, αξίζει να το διαβάσει.
0
Σκοτεινός τόπος (Μεταίχμιο pocket)
Ωραίο ήταν
Είναι το δεύτερο βιβλίο της Φλιν που διαβάζω. Αν κάποιος έχει διαβάσει το "εν ψυχρώ" του Καπότε, η συγκεκριμένη αφήγηση μοιάζει μάλλον κλισέ. Καθώς δεν είναι όμως δίκαιο να συγκρίνουμε με ένα τόσο σπουδαίο βιβλίο, έχω να πω ότι το βιβλίο αυτό έχει καλό ρυθμό. Σε κάποιες στιγμές βέβαια που η αγωνία θα έπρεπε να κορυφώνεται, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση στερεί αυτή την κορύφωση.
0
Στρατιώτες της Σαλαμίνας
Πολύ δυνατό
Εξαιρετικό βιβλίο. Μιλάει για μια ιστορία που συνέβη κατά τον ισπανικό εμφύλιο και περιγράφει μέσα από την έρευνα για τους ήρωές της το κλίμα της εποχής. Μέσα από αυτή την έρευνα (για ένα ιστορικό αφήγημα όπως λέει ο συγγραφέας) ο αναγνώστης βλέπει μια ανάλυση για τη δειλία και τον ηρωισμό, τα υψηλά ιδανικά από τα οποία ξεκινούν οι ήρωες για να καταλήξουν αλλού. Τελείως διαφορετικό κατά τη γνώμη μου από το νομπελικό "Για ποιον χτυπάει η καμπάνα" του Χέμινγουέι που μιλάει για την ίδια εποχή στην ίδια χώρα
0
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια
Πολύ καλό
Πολύ καλό βιβλίο που δημιουργεί πολλά συναισθήματα με ζωντανή γλώσσα και εμβληματικούς χαρακτήρες. Από το πλημμυρισμένο με πολύ χιούμορ πρώτο μέρος του μέχρι και το φινάλε η συγγραφέας καταφέρνει να μεταδώσει μηνύματα κατά της ρατσιστικής σκέψης.
1
Το τούνελ
Αριστούργημα
Πολύ σημαντικό βιβλίο για πολλών ειδών βιβλιοθήκες. Η αλληλουχία σκέψεων και πράξεων που οδηγούν στο φόνο δημιουργεί στον αναγνώστη την αίσθηση ενός ταξιδιού μέσα σε τούνελ. Το ταξίδι αν και έχει κατάληξη τόσο γνωστή από την αρχή είναι πραγματικά μαγικό μέσα από την περιγραφή του ψυχισμού τόσο του θύτη αλλά και του θύματος.
0
Η μεταμόρφωση
Καταπληκτικό
Καταπληκτικό έργο-παραβολή για την απορόφηση του ανθρώπου από το κοινωνικό σύνολο αλλά και για τις ισορροπίες σε μικρότερες ομάδες του συνόλου αυτού όπως η οικογένεια και η δουλειά. Πολύ εύκολο να το διαβάσεις ξανά και ξανά σε αντίθεση με τη "Δίκη" για παράδειγμα που όμως είναι εξίσου σημαντικό βιβλίο.
0
Ένα μίλι δρόμος στο σεληνόφωτο
Το περίμενα καλύτερο
Περίμενα πολύ περισσότερα από τον συγγραφέα του Mystic River. Ίσως αν δεν υπήρχαν αυτές οι προσδοκίες να βαθμολογούσα με ακόμα ένα αστεράκι. Πολύ κλισέ χαρακτήρες και ατάκες, ένα στόρυ χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο που το διαβάζεις και κυλά γρήγορα αλλά θα ξεχαστεί μάλλον εξίσου γρήγορα.
0
Πολύ δυνατό
Πολύ δυνατή γλώσσα και σε αυτή τη νουβέλα από τον Καμύ. Ο συγγραφέας μέσα από ένα μονόλογο-εξομολόγηση δείχνει τον ήρωα του με λεπτομέρεια να φτάνει σε μια πτώση που είναι καθημερινότητα από ένα σημείο και μετά. Στην μικρή έκταση του έργου διάβασα πολλά τμήματα που σε πάνε πίσω να τα διαβάσεις ξανά.
0
Πολύ καλό
Όπως αναφέρεται στην παρουσίαση, έχουμε να κάνουμε με μια τοιχογραφία των ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα. Ιστορίες γνωστών ιστορικών προσώπων που ανακατεύονται σε γρήγορους ρυθμούς με τους ήρωες και τις ζωές τους και τελικά συνδέονται πολύ πετυχημένα. Οι χαρακτήρες σχηματίζονται από τη δράση περισσότερο παρά από το εσωτερικό τους. Το αμερικάνικο όνειρο, η ματαιοδοξία του, τα μεγάλα του επιτεύγματα και ο ρατσισμός του είναι παρόντα σε όλη την αφήγηση.
0
Πολύ καλό
Εξαιρετικό βιβλίο από έναν τελικά εξαιρετικό συγγραφέα. Η ιστορία του Ροδερέρ είναι μια βύθιση στην ανθρώπινη διάνοια. Η σχέση φιλοσοφίας και μαθηματικών δίνεται κατανοητά και στους πιο αδαείς. Επίσης δίνεται ανάγλυφα ο (διαφορετικός) τρόπος σκέψης και αντίληψης δύο ανθρώπων με ψηλό δείκτη νοημοσύνης και μέσα από αυτή τη διαφοροποίηση επιτυγχάνεται η μέγιστη ανάλυση στο θέμα και στο στόρυ που το αφηγείται.
0
Η σκιά της σκιάς
Πάρα πολύ καλό
Γύρω από τις ταραχώδεις αρχές του 20ου αιώνα στο Μεξικό, ο συγγραφέας στήνει μια πολύ δυνατή αστυνομική ιστορία. Η ιστορία χαρακτηρίζεται δυνατή όχι τόσο για την πλοκή της αλλά για το ότι έχει σε πρώτο πλάνο μια αντρική φιλία. Τα ιστορικά γεγονότα και ο χαμός που ξεσπάει γύρω τους δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τους 4 πρωταγωνιστές που παρά τη διαφορετικότητα που υπάρχει μεταξύ τους, υπακούν τελικά στον ιδεαλισμό τους που βγαίνει νικητής.
0
Η προτοµή του Μπερνίνι
Ωραίο ήταν
Καλό αγγλικό αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας το εμπλουτίζει με χιούμορ που είναι δύο επιπέδων και αυτό δίνει πολύ ενδιαφέρον στο λογοτεχνικό μέρος του βιβλίου. Υπάρχουν βέβαια και κάποια κλισέ σημεία (τύπου Αγκάθα Κρίστι) στην ιστορία, που ωστόσο είναι πολύ αποτελεσματικά δοσμένα και κρατούν ισορροπία στην εξέλιξη του στόρυ.
0
Γουλφ Χολ
Το περίμενα πολύ καλύτερο
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συναρπαστική ιστορία που ο τρόπος γραφής της δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες που είχα αγοράζοντας το βιβλίο. Ενώ το θέμα προδιαθέτει για ένα ταξίδι στην ιστορία αλλά και την προσωπική ζωή των κεντρικότερων ηρώων, το βιβλίο είναι μέτριο ή τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τη μετάφραση και τη στίξη της συγκεκριμένης έκδοσης. Δεν είμαι σίγουρος για το πότε θα διαβάσω το δεύτερο βιβλίο και δεν πιστεύω ότι θα μου αλλάξει την εικόνα που έχω ως τώρα.
0
Τα παιδιά του μεσονυκτίου
Μετριότατο
Είναι κουραστικό και το υπερβολικό του μέγεθος δεν σε αποζημιώνει με κάποια έστω και σταδιακή κορύφωση. Ο τρόπος γραφής έχει μια λυρικότητα και γεννά εικόνες αλλά παρόλα αυτά ο Βρεττανοινδός Ρούσντι με απογοήτευσε. Με τίποτα δεν είναι best of booker αν και ο συγκεκριμένος τίτλος δεν μου λέει και πολλά.
0
Αντίο γλυκιά μου
all times classic
Δίνω επτά αστέρια για το σύνολο της έκδοσης που είναι πλήρης. Το περιεχόμενο είναι το κλασικό αμερικάνικο αστυνομικό με τον μοναχικό ντετέκτιβ και την κλασική εξέλιξη-διαλεύκανση του μυστηρίου. Κυνικό χιούμορ σε μεγάλη έκταση αλλά και καλή σκιαγράφηση κεντρικών και δευτερευόντων χαρακτήρων.
0
Η ζούγκλα της ασφάλτου
Ωραίο ήταν
Καλό αστυνομικό μυθιστόρημα με θέμα μια ληστεία από μια συμμορία που αποτελείται από ετερόκλητους χαρακτήρες. Ο εγκέφαλος, ο διαρρήκτης, ο μπράβος, ο οδηγός, ο κλεπταποδόχος σκιαγραφούνται με επιτυχία και η ψυχολογία τους δίνει τον ρυθμό στην εξέλιξη της ιστορίας.
0
Θαυμαστός καινούργιος κόσμος
Το περίμενα καλύτερο
Καλό βιβλίο στο οποίο περιγράφεται η αντίθεση μεταξύ 2 κόσμων. Ο θαυμαστός είναι ο κόσμος που οι άνθρωποι είναι κλώνοι, ανατρέφονται ανακλαστικά, έχουν ελευθεριότητα στο σεξ και τα ναρκωτικά, δεν πιστεύουν σε θεούς, οικογένειες κλπ. Ο άλλος είναι ένας κόσμος κατώτερος από το στάτους της κοινωνίας όταν γράφτηκε το βιβλίο. Ο συγγραφέας δεν προτείνει κάποιο από τους δύο κόσμους αφήνοντάς μας με την αίσθηση ότι διαλέγει μια μέση οδό. Κάπου εκεί χάνεται η πρωτοτυπία αν και επαναλαμβάνω ότι είναι τελικά ένα καλό, ευκολοδιάβαστο βιβλίο κατά τη γνώμη μου.
0
Αρκετά καλό
Αρκετά καλό μυθιστόρημα που περιγράφει δύο διάνοιες των αρχών του 19ου αιώνα. Διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά με κοινά σημεία όσο αφορά τη διαφορετικότητά τους από τους "κοινούς θνητούς". Η προσέγγιση των χαρακτήρων γίνεται μέσω τριτοπρόσωπης αφήγησης και συχνή χρήση παρατατικού που δίνει την εντύπωση στον αναγνώστη ότι παρακολουθεί την ιστορία από ψηλά και βλέπει εκεί που σημαδεύει ο προβολέας του συγγραφέα.
0
Alma perdita
Πολύ καλό
Πολύ καλό μυθιστόρημα που έχει τρεις κεντρικούς ήρωες στους οποίους πέφτει το φως από τη συγγραφέα. Με γραφή που όντως μοιάζει σε αρκετά σημεία με του Μάρκες, η Ενράιτ αφήνει το πεπρωμένο να περιβάλλει τους τόσο διαφορετικούς αυτούς χαρακτήρες και να ορίζει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον τους. Η Ιρλανδή Ελίζα και ο Σκωτσέζος γιατρός βρίσκονται εκουσίως στο πλευρό του παρανοϊκού Παραγουανού δικτάτορα από τις μέρες της δόξας ως την τελική καταστροφή του. Το σχεδόν προδικασμένο τέλος του δεν αλλάζει καθόλου τις επιλογές τους και συμπαρασύρει τις ζωές τους.
0
Η σκιά του ανέμου
Πολύ καλό
Πολύ δυνατό μυθιστόρημα στο οποίο δυο ιστορίες αγάπης αναμεμιγμένες με νουάρ και γκόθικ στοιχεία κάνουν τον αναγνώστη να το διαβάζει χωρίς ανάσα. Εμβληματικοί χαρακτήρες που δρουν σε μια Βαρκελώνη την οποία ο Θαφόν περιγράφει με γκρίζα χρώματα αφηγούμενος την ιστορία αλλάζοντας τον αφηγητή σε κάποια σημεία της. Το τέλος αναμενόμενο αλλά παρόλα αυτά η όμορφη γλώσσα που διέπει όλο το βιβλίο, κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Κρίμα που έφυγε πρόωρα ο συγγραφέας.
0
Ο καλόγερος
Το περίμενα καλύτερο
Πολύ καλό μυθιστόρημα στο οποίο η δεισιδαιμονία και η κακία παλεύουν με την αληθινή αγάπη και την ελεύθερη βούληση. Αρκετές σελίδες θα μπορούσαν να λείπουν και συμφωνώ ότι τα τραγούδια, οι ύμνοι κλπ δεν προσθέτουν ούτε αφαιρούν κάτι αν δεν διαβαστούν. Σίγουρα αξίζει η ανάγνωσή του καθώς στην εποχή του πρέπει να προκάλεσε αίσθηση η σύγκρουση με την εκκλησιαστική υποκρισία. Πιστεύω όμως ότι το θέμα του δεν είναι δυνατό να διατηρεί τη δύναμή του στη σημερινή εποχή.
0
Ο χρυσός σκαραβαίος
Μέτριο
Δεν είδα κάτι ιδιαίτερο σε αυτό το διήγημα. Σίγουρα πρόκειται για μια προσεγμένη έκδοση με αρκετή πληροφόρηση σχετικά με τον συγγραφέα και την τέχνη της αποκρυπτογράφησης. Περίμενα κάτι πιο γκόθικ αλλά δεν υπάρχει κάτι τέτοιο εδώ. Για μένα πρόκειται για μια απλή ιστορία στην οποία δεν διέκρινα συμβολισμούς.
0
Ένας τυχαίος εραστής
Πολύ καλό
Με αφορμή μια ερωτική ιστορία που ξεκινάει σαν ψωνιστήρι, η συγγραφέας προχωράει σε ένα ψυχογράφημα των ηρώων του μυθιστορήματος. Η αναζήτηση αυτών που λείπουν από τον καθένα, η ένταξη στον τρόπο ζωής και της διαφορετικότητας κάθε κοινωνίας, η οικογένεια, το όνειρο, ξεγυμνώνονται εξαιρετικά από την Γκόρντιμερ. Η λιτή της γλώσσα, στα όρια του κυνισμού πολλές φορές, μας περιγράφει καταστάσεις που είναι πάντα επίκαιρες και αληθινές
0
Το κάθετο ταξίδι
Καταπληκτικό
Πολύ όμορφο μυθιστόρημα που ξεκινώντας από τον χωρισμό του ήρωά του σε προχωρημένη ηλικία, προχωρά σε μια ενδοσκόπηση και ένα λεπτομερές ψυχογράφημά του. Η φυγή από την καθημερινότητά του, τον οδηγεί να ανακαλύψει ματαιότητες που δεν συνειδητοποιούσε επί χρόνια. Επίσης οδηγείται σε προσπάθεια να καλύψει κενά που έμειναν ακάλυπτα από τη ροή των γεγονότων της ζωής του μέχρι τη στιγμή του χωρισμού. Ο συγγραφέας πετυχαίνει απόλυτα τον σκοπό του δίνοντας μας άλλοτε με πικρό χιούμορ και άλλοτε με γλυκύτητα απέναντι στον ήρωά του έναν πολύ ξεχωριστό χαρακτήρα.
0
Καρδιά τόσο άσπρη
Πάρα πολύ καλό
Ξεκινώντας με δύο πολύ δυνατές σκηνές, ο συγγραφέας χτίζει σταδιακά ένα εξαιρετικής γλωσσικής ομορφιάς έργο.Το ότι χρησιμοποιεί σε αρκετά διαστήματα μακρές περιόδους αλλά ακολουθείς εύκολα το νόημα των λεγομένων του, είναι ενδεικτικό της ακρίβειας της γλώσσας του Μαρίας. Οι λέξεις που λέγονται και που αποκρύπτονται είναι το κεντρικό θέμα και η σημασία τους στη ζωή των πρωταγωνιστών φανερώνεται με αργό μεν ρυθμό αλλά με μαγευτικό τελικά τρόπο. Πανέξυπνη η χρήση των αποσπασμάτων από τον Μάκβεθ και συμβολικό το στήσιμο του αφηγητή και της γυναίκας του που κάνουν το επάγγελμα του διερμηνέα δηλαδή ασχολούνται με τον λόγο. Αν ελειπαν κάποια σημεία όπου η φιλοσοφία που αναπτύσσεται δείχνει να επαναλαμβάνεται,θα μίλαγα για 5/5.
0
Πολύ δυνατό
ξαιρετικό αυτοβιογραφικό και φιλοσοφικό μυθιστόρημα από τον Ισπανό συγγραφέα. Ο αφηγητής - alter ego του Θέρκας γίνεται ο μοναδικός φίλος ενός βετεράνου του Βιετνάμ που κουβαλάει τη φρίκη του άδικου αυτού πολέμου. Η αφήγηση δεν γίνεται Platoon και επικεντρώνεται στα σημεία τομής της ζωής των δύο ηρώων. Ο γρίφος της ζωής του καθενός με τις ομοιότητες και τις διαφορές τους και η διαχείριση της ζωής αυτής από τον καθένα τους δίνεται με πανέμορφο τρόπο που δεν αφήνει τον αναγνώστη να ξεκολήσει εύκολα ούτε μετά την ανάγνωση του βιβλίου.
0
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα
Αριστούργημα
Πολύ δυνατό πολιτικό μυθιστόρημα από τον Ταμπούκι. Ο αντι-ήρωας Περέιρα είναι ένας δειλός, μονόχνωτος, συντηρητικός άνθρωπος. Μέσα στο κλίμα εξάπλωσης του φασισμού στην Ευρώπη γνωρίζει δύο ανθρώπους που θα του αλλάξουν τον τρόπο σκέψης χωρίς καμία προσπάθεια. Ο συγγραφέας, με λιτή γλώσσα, πετυχαίνει αυτό ακριβώς : να μας δώσει πολύ έντεχνα την αλλαγή αυτή η οποία γίνεται βουβά και φουσκώνει σταδιακά σαν κύμα. Καταπληκτική η έκδοση με τις σημειώσεις και τη συνέντευξη του Ταμπούκι στο τέλος.
0
Ο χειμώνας στη Λισσαβώνα
Ισπανόφωνο νουάρ.
Πολύ καλό μυθιστόρημα που μέσα σε νουάρ ατμόσφαιρα αφηγείται κυρίως μια ερωτική ιστορία. Όμορφη γλώσσα με φοβερά ονόματα ηρώων καλών και κακών(Μπιράλμπο, Μπίλι Σουάν, Φλόρο, Τουσαίν Μόρτον, Λουκρέθια). Ατμόσφαιρα γεμάτη από καταραμένους τζαζ μουσικούς, καπνούς τσιγάρων και αλκοόλ. Κάποιες στιγμές η επανάληψη των περιγραφών αυτής της ατμόσφαιρας δείχνει να μην προωθεί την ιστορία καθώς οι χαρακτήρες έχουν γίνει ήδη ξεκάθαροι από τον Μολίνα. Φυσικά προτείνεται ιδίως τώρα που το καλοκαίρι είναι στο φόρτε του.
0
Μια γλυκιά μυρωδιά θανάτου
Πολύ καλό ισπανόφωνο νουάρ
Ένα έγκλημα σε μια κλειστή κοινωνία με τους δικούς της κανόνες. Οι κανόνες της που δεν σπάνε ούτε από την - διεφθαρμένη επίσης - Αστυνομία είναι απαράβατοι και η αλήθεια είναι το τελευταίο που απασχολεί τους κατοίκους αυτής της δυστοπιας. Ο σεναριογράφος του Amores Perros και του 21 γραμμάρια μας δίνει με πολύ ακριβεις κινηματογραφικές εικόνες την εικόνα της κοινωνίας αυτής που θα μπορούσε να είναι ελληνικής επαρχίας κάποιες δεκαετίες πριν.
0
Πέτρινο τραγούδι
Μετριότατο
Άνισο μυθιστόρημα απο τον Σκωτσέζο συγγραφέα. Ενώ περιγράφει με λυρισμό μια κοινωνία που θυμίζει mad max και μας προδιαθέτει για πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη, κάπου στη πορεία χάνεται η συνοχή του βιβλίου. Μηνύματα για την κατάληξη του ανθρώπινου πνεύματος συνεπεία του πολέμου, διαστροφές που προϋπάρχουν, ένα μηδενιστικό τέλος, ήρωες κενοί και φαύλοι,όλα μπλέκονται χωρίς νόημα. Προβλήματα υπάρχουν και στη μετάφραση και τη στίξη της έκδοσης.
0
Πολύ καλό
Πολύ καλό αστυνομικό μυθιστόρημα. Το τέλος της απαγωγής του πρέσβη από τους αναρχοαριστερούς απαγωγείς γίνεται γνωστό από τις πρώτες σελίδες. Έτσι ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την πλοκη για να αναπτύξει μεν τους χαρακτήρες αλλά κυρίως για να επιτεθεί στην τρομοκρατία και στον τρόπο που η πολιτική χρησιμοποιεί τα ακραία στοιχεία από κάθε πλευρά. Επαναστάτες που νοιάζονται για το χρήμα ή μόνο για το σκόρπισμα του θανάτου και διώκτες - πιόνια των πολιτικών αφεντικών τους πρωταγωνιστούν στο σκηνικό που στήνει αποτελεσματικα ο Μανσέτ.
0
Τοπικές καταιγίδες (Μεταίχμιο pocket)
Τίμιο
Ευκολοδιάβαστο αστυνομικο μυθιστόρημα με σφιχτοδεμένο στορυ. Οκ υπάρχουν κλισε και κάποιες κοινοτυπες ανατροπές οπότε δεν μιλάμε για υψηλού επιπέδου λογοτεχνημα αλλά είναι ένα ειλικρινες μυθιστόρημα που πετυχαίνει τον σκοπό του.
0
Πώς έγινα βλάκας
Η σωστή βαθμολογία μου
Πολύ ενδιαφέρον και πολύ ιδιαίτερο βιβλίο . Με αρκετές δόσεις έξυπνου και ποιοτικου χιούμορ ο συγγραφέας αγγίζει φιλοσοφικώς αρκετά θέματα εκτός της ευφυίας. Ο έρωτας, η φιλία, η καθημερινότητα αλλά κυρίως ο τρόπος που τα ζούμε όλα αυτά, είναι στο επίκεντρο αυτής της πολύ όμορφης νουβέλας.
0
Άγριοι ντετέκτιβ (Συλλεκτική έκδοση)
Μέτριο
Διάβασα το βιβλίο δύο φορές για να είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει κάτι σημαντικό που έχασα είτε λόγω του μεγέθους του είτε λόγω της αδιαφορίας μου γενικά για την ποίηση. Παρόλα αυτά, η θεματική της ποίησης δεν με προβλημάτισε αφού αν και αναφέρονται δεκάδες ονόματα κυρίως άγνωστων ποιητών, δεν υπάρχουν καθόλου κείμενα ποίησης. Περισσότερο διηγείται ένα τρόπο ζωής μποέμ και μια στάση ζωής των ηρώων που την έχουμε διαβάσει πολλές φορές άρα δεν υπάρχει κάποια πρωτοτυπία. Ευρηματικός είναι ο τρόπος αφήγησης αλλά γίνεται κατάχρηση στο τεράστιο δεύτερο μέρος όπου η ιστορία μπαίνει στη σκιά των υπερβολικά πολλών και εν μέρη αδιάφορων ιστοριών όλου του περίγυρου των ηρώων. Στο τρίτο μέρος το ενδιαφέρον μεγαλώνει και κορυφώνεται στο τέλος αλλά πιστεύω ότι έχει ήδη χαθεί σημαντικό μέρος της μαγείας που θα μπορούσε να υπάρχει με μεγαλύτερη οικονομία στον λόγο του συγγραφέα.
0
Η συνείδηση του Ζήνωνα
Απολαυστικό
Ο Ζήνων είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που κατατάσσεται από τους ειδικότερους στο είδος του μοντερνισμού. Ο κεντρικός ήρωας, συνονόματος του Έλληνα προσωκρατικού φιλοσόφου που έγινε γνωστός για τα παράδοξά του, έχει αρκετά κοινά σημεία με αυτόν. Είναι ο αφερέγγυος αφηγητής των σημαντικότερων περιστατικών της ζωής του. Μέσα από ένα κείμενο που του πρότεινε ο ψυχαναλυτής του να γράψει, μας παρουσιάζει τον εαυτό του και τη ζωή του μέσα από χιουμοριστικές σεκάνς στις οποίες αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του. Ο Ζήνων εκτός από αναξιόπιστος αφηγητής αποδεικνύεται ότι είναι ένας ευκολόπιστος και αυθόρμητος άνθρωπος που προσπαθεί να πείσει για τις καλές του προθέσεις ακόμα και όταν δεν υπάρχουν. Το παράδοξο είναι ότι τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει ακόμα και όταν η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική! Με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας δίνει και μια εικόνα της εποχής (αρχές 20ου αιώνα) όπου οι άνθρωποι της τάξης του Ζήνωνα ζούσαν σε ένα κόσμο που όδευε προς την καταστροφή χωρίς να θέλουν να το πιστέψουν. Έτσι ο αναγνώστης φτάνει σε σημείο να αντιπαθεί αλλά και να λυπάται ταυτόχρονα τους ήρωες του Σβέβο. Με επίκεντρο τον εκκεντρικό κατεργάρη Ζήνωνα, ο συγγραφέας ασκεί υπογείως κριτική σε όλο τον κοινωνικό περίγυρο που με την αφελή του σκέψη οδήγησε στη σύγκρουση του Α\' Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και η ηλικία του βιβλίου είναι περίπου 100 χρόνων, διαβάζεται πολύ εύκολα. Τέσσερα αστέρια από εμένα αν και σε μερικά σημεία δικαιούται τα πέντε.
0
Η τριλογία της Νέας Υόρκης
Μεταμοντέρνο αριστούργημα
Εξαιρετικο έργο. Τρεις ιστορίες που έχουν σαν εκκίνηση το νουάρ και σύντομα μπαίνουν στο κύριο θέμα τους που είναι η βαθιά τομή στην ψυχοσύνθεση των ηρώων τους. Οι ενέργειές τους μοιάζουν αναπόφευκτες και οδηγούνται από δική τους επιλογή στο μοιραίο. Οι κρίσεις για τη ζωή και για το προσωπικό στίγμα του καθενός, η συγγραφή, η ιδιοφυία, μπαίνουν στο μικροσκόπιο του συγγραφέα. Αριστοτεχνική η πλοκή προσώπων και αντικειμένων που φτάνοντας στην τρίτη ιστορία αναδεικνύει το μεγαλείο της τριλογίας αυτής σαν σύνολο.
0
Στη διαβολεμένη μέρα
Πολύ δυνατό
Εξαιρετικό αστυνομικό λογοτέχνημα. Ο killer Νίμαντ, ο αρχικά κυνικός Άνσελμ και η αμφιλεγόμενης ηθικής δημοσιογράφος Ουίσαρτ παίρνουν μέρος σε ένα κατασκοπικό-πολιτικό θρίλερ με φρενήρεις ρυθμούς. Οι απίστευτα ακριβείς περιγραφές σκηνών και χαρακτήρων, οι σωστές δόσεις υπαινικτικού χιούμορ και η κριτική θέση του συγγραφέα κατά της πολιτικής διαπλοκής δικαιολογούν τον όρο λογοτέχνημα που αναφέρω αρχικά. Ίσως δικαιούται κάτι παραπάνω από 8 αστέρια
0
Το περίμενα καλύτερο
Το "Με τέσσερα χέρια" και το "Η σκιά της σκιάς" που έχω διαβάσει παλιότερα μου δημιούργησαν υψηλότερες προσδοκίες για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Η γραφή του Ταΐμπο είναι πάντα γοητευτική, το ιδιαίτερο χιούμορ του ευπρόσδεκτο, η πλοκή με τους πρωταγωνιστές να δρουν σε ευρύ χρονικό φάσμα κρατά το ενδιαφέρον σε ψηλό επίπεδο αλλά... Νομίζω ότι η υπερβολή σε κάποιες σκηνές δράσης ξεφεύγει και η ιδεολογική του εμμονή αφήνει σε αυτό το βιβλίο άλλα στοιχεία της προσωπικότητας των ηρώων του σε δευτερεύοντα ρόλο αντίθετα με τα προαναφερθέντα μυθιστορήματα.
0
Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους
Άριστο.
Ένα αριστουργηματικό βιβλίο του περασμένου αιώνα. Ο καιροσκόπος Κρους βρίσκεται στα τέλος της ζωής του. Τριγυρισμένος από τους δικούς του ανθρώπους,εξίσου ιδιοτελείς, που δεν τον αγάπησαν όσο και αν το ζήτησε, αναπολεί το παρελθόν του που κινείται παράλληλα με την ιστορία του Μεξικό. Μέσα από γεγονότα που έρχονται στο μυαλό του Κρους άλλοτε σαν παραλήρημα και άλλοτε με τη μορφή της κριτικής σκέψης, ο συγγραφέας ασκεί τη δική του κριτική στα κρίσιμα σημεία που σημάδεψαν το έθνος του. Η αφήγηση του Φουέντες, σπαρακτική αλλά και ποιητική κάποιες φορές, μοιάζει σαν ένας συνδυασμός του Μάρκες και του Ρούλφο αλλά με ξεχωριστό δικό της στυλ.
0
Το περίμενα καλύτερο
H κριτική αφορά την ελληνική έκδοση από τον Καστανιώτη που δεν βρήκα στο site. Διάβασα το βιβλίο δύο φορές για να είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει κάτι σημαντικό που έχασα είτε λόγω του μεγέθους του είτε λόγω της αδιαφορίας μου γενικά για την ποίηση. Παρόλα αυτά, η θεματική της ποίησης δεν με προβλημάτισε αφού αν και αναφέρονται δεκάδες ονόματα κυρίως άγνωστων ποιητών, δεν υπάρχουν καθόλου κείμενα ποίησης. Περισσότερο διηγείται ένα τρόπο ζωής μποέμ και μια στάση ζωής των ηρώων που την έχουμε διαβάσει πολλές φορές άρα δεν υπάρχει κάποια πρωτοτυπία. Ευρηματικός είναι ο τρόπος αφήγησης αλλά γίνεται κατάχρηση στο τεράστιο δεύτερο μέρος όπου η ιστορία μπαίνει στη σκιά των υπερβολικά πολλών και εν μέρη αδιάφορων ιστοριών όλου του περίγυρου των ηρώων. Στο τρίτο μέρος το ενδιαφέρον μεγαλώνει και κορυφώνεται στο τέλος αλλά πιστεύω ότι έχει ήδη χαθεί σημαντικό μέρος της μαγείας που θα μπορούσε να υπάρχει με μεγαλύτερη οικονομία στον λόγο του συγγραφέα.
0
Αόρατος
Πάρα πολύ καλό
Ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα του Ώστερ. Πολύ απλή γλώσσα η οποία φτάνει στο βάθος της ψυχής των ηρώων του συγγραφέα. Δεν παίρνει 10 αστέρια από μένα απλά γιατί ο ίδιος έχει γράψει την ακόμα καλύτερη τριλογία της Νέας Υόρκης.
0
Εκτός ελέγχου
Ρεαλιστικό και δυνατό
Εξαιρετική νουβέλα - θρίλερ που αφηγείται την ιστορία μιας μαζικής δολοφονίας και τη διαλεύκανσή της. Η λύση του μυστηρίου είναι ορατή από πολύ νωρίς αλλά το βιβλίο συγκεντρώνει τη γοητεία του από τον τρόπο αφήγησης. Ο συγγραφέας με λιτό λόγο μας δίνει το σχόλιό του μέσα από μια αφήγηση ωμή σαν αμοντάριστο ρεπορτάζ και κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία λέξη.
0
Πάρα πολύ καλό
Ο συγγραφέας έχει σαν κεντρικό θέμα τον εκφυλισμό της τέχνης και την επιρροή των μέσων στη δημιουργία της. Χρησιμοποιεί τις κατάλληλες δόσεις χιούμορ και ειρωνίας και πετυχαίνει να δώσει ένα απόλυτα ισορροπημένο μυθιστόρημα. Ταυτόχρονα, με την αφήγηση της ζωής του κεντρικού ήρωα, κάνει με απλό λόγο και χωρίς διάθεση διδακτισμού το σχόλιο του για τις ανθρώπινες σχέσεις θίγοντας θέματα όπως ο κοινωνικός αλλά και κάθε είδους ρατσισμός.
0
Μαύρα σκυλιά
Πολύ καλό
Σε πρώτη επαφή μετά το "Atonement" του συγγραφέα διάβασα πρόσφατα αυτό το πολύ όμορφο, μικρό φιλοσοφικό μυθιστόρημα. Εξιστορεί την ιστορία δύο ανθρώπων που είναι ερωτευμένοι μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής τους αλλά ζουν χωρισμένοι από το σημείο καμπής της και μετά. Ο αφηγητής-γαμπρός τους ακούγοντας την ιστορία αυτή και από τις δύο πλευρές, βρίσκεται μπροστά σε υπαρξιακά θέματα και δίπολα : πνευματισμός-υλισμός, στοργή-βία, δράση-αδράνεια. Με διαφανή, απλή γλώσσα και χαρακτήρες φωτισμένους όσο χρειάζεται κάθε φορά, κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Πολύ καλό.
0
Πόλεμος και πόλεμος
Δύσκολο αλλά τέλειο
Το βιβλίο κατά τη γνώμη μου είναι ένα μοντέρνο αριστούργημα. Ο κεντρικός ήρωας (που αρχικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καφκικός) πέφτει πάνω σε ένα κείμενο που τον συνταράζει και τον μετατρέπει σε έναν μεταμοντέρνο ημίτρελο. Προσπαθώντας να επικοινωνήσει στον υπόλοιπο κόσμο το χαμένο αυτό κείμενο και τα διδάγματά του μας δείχνει όλο του τον συναισθηματισμό και την ευαισθησία που τον διακρίνει. Μέσα από την παραληρηματική αφήγηση της ιστορίας των ταξιδιωτών στο χρόνο που πάντα και αναπόφευκτα συναντούν τον πόλεμο, μας παρασύρει με ιλιγγιώδη ρυθμό στην τελική κατάληξη του. Άθλο θεωρώ τη μετάφραση ενός τόσο μακροπερίοδου αλλά γοητευτικού και κατανοητού λόγου από όποια γλώσσα και αν έχει γίνει.
0
Το θηρίο στη ζούγκλα
Πάρα πολύ καλό
Ακόμα μία εξαιρετική νουβέλα του Τζέημς στο ίδιο στυλ γραφής του "στρίψιμο της βίδας". Διαφορετική ιστορία βασισμένη σε έναν απεγνωσμένο έρωτα αλλά εξίσου αναλυτική σε χαρακτήρες και υπονοούμενη αποκάλυψη των γεγονότων της. Το πεπρωμένο είναι μπροστά στον κεντρικό ήρωα αλλά ο εγωισμός του του απαγορεύει να κινηθεί για να πετύχει τον στόχο του ή να αποφύγει την καταστροφή του.
0
Πολύ δυνατό
Όπως λέει και το οπισθόφυλλο μιλάμε για ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του αιώνα που τρέχει. Οι ιστορίες που αρχικά δείχνουν ανεξάρτητες κινούνται ουσιαστικά σαν μία ιστορία που διατρέχει τον χωροχρόνο. Το να ενώνονται παράλληλες ιστορίες δεν είναι τόσο μεγάλη πρωτοτυπία. Η ικανότητα όμως του συγγραφέα να αλλάζει και το στυλ της αφήγησης κάνει την ανάγνωση συγκλονιστική. Επίσης εντυπωσιακή είναι η σειρά που ο συγγραφέας σε πηγαινοφέρνει στον χρόνο καθώς το μυθιστόρημα εξελίσσεται με γραμμική σειρά των ιστοριών του στο πρώτο μισό του αλλά συνεχίζοντας ως το τέλος πάει αντίστροφα : από το το φριχτό μέλλον ως την αρχική ιστορία. Θα έδινα 9,5 αν υπήρχε. Δεν δίνω 10 καθώς στην επιστροφή προς το παρελθόν κάποια από τις ιστορίες αποκτά μέτρια αστυνομική εξέλιξη που δεν είναι το φόρτε του Μίτσελ από ότι φαίνεται.
0
Κατεχόμενη πόλη
Κατώτερο του αναμενομένου
Αρκετά κατώτερο του αναμενομένου από εμένα. Το μυθιστόρημα εμβαθύνει περισσότερο στην κατεστραμμένη υλικά και (περισσότερο) ηθικά πόλη του Τόκυο αλλά και της Ιαπωνίας γενικά. Το ότι αυτή η καταστροφή είναι το επίκεντρο και στην ουσία δεν υπάρχουν χαρακτήρες δεν είναι τόσο κακό. Το θέμα είναι ότι αυτό γίνεται σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι χρειάζεται. Αρκετά μεγάλα τμήματα (πάνω από 100 σελίδες) θα μπορούσαν να λείπουν. Τα συμφέροντα των χωρών που νίκησαν αλλά και συμμάχησαν μεταπολεμικά με την Ιαπωνία γίνονται ξεκάθαρα. Υπάρχουν και κεφάλαια γραμμένα με λυρικό τρόπο και ταχύ ρυθμό που βοηθούν να το πάει κανείς ως το τέλος.
0
Kόκκινο σκυλί κόκκινο σκυλί
Πολύ δυνατό
Το μοναδικό μυθιστόρημα του Καναδού ποιητή είναι μια εξαιρετική ιστορία που εισχωρεί βαθιά στο θέμα της βίας. Ο συγγραφέας δεν μιλάει γενικά για τη βία αφού οι κεντρικοί ήρωές του είναι τόσο τραγικοί που γίνονται μοναδικοί. Ξεκινά την ιστορία αυτή πιάνοντας τον αναγνώστη "από τον λαιμό" από τις πρώτες σελίδες. Κάνοντας κάποια flash back μέχρι το 1880 φτιάχνει ένα μυθιστόρημα με πολύ σφιχτοδεμένο story στο οποία οι ήρωες δείχνουν να μην μπορούν να ξεφύγουν από την βία που τους κυνηγά σαν κληρονομιά και σαν κατάρα ταυτόχρονα.
0
Πάρα πολύ καλό
Μια εξαιρετική αλληγορία που είναι πολυεπίπεδη. Οι προσδοκίες και οι απογοητεύσεις, ο ρόλος του χρόνου στη ζωή μας, οι ουτοπίες, είναι μερικά από τα θέματα στα οποία μας βάζει περίτεχνα ο συγγραφέας. Το οχυρό που προφυλάσει από τους εχθρούς που ποτέ δεν έρχονται είναι μια παγίδα από την οποία δεν βγαίνει κανείς εύκολα. You can check out any time you like but you can never leave λέει το Hotel California των Eagles και αυτό είναι που τελικά κυριαρχεί στη ζωή του ήρωα του όπως την περιγράφει με τον απλό του λόγο ο Μπουτζάτι. Ο αναγνώστης μπαίνει στο μήνυμα που θέλει να μεταφέρει, ο ήρωας του όχι.
0
Σκακιστική νουβέλα
Αριστούργημα
Η καλύτερη περιγραφή ψυχολογικού εγκλεισμού ήταν σε αυτή την αριστουργηματική νουβέλα. Ένα πραγματικό αριστούργημα που περιστρέφεται γύρω από ένα σκακιστικό αγώνα. Οι δύο αντίπαλοι είναι τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες σκιαγραφημένοι με χειρουργική ακρίβεια από τον Τσβάιχ. Παρά τη διαφορετικότητα και οι δύο έχουν στην πλάτη τους το δικό τους φορτίο.
0
Ερωτική νουβέλα
Πολύ καλή ερωτική νουβέλα σε μίνιμαλ μέγεθος και λεκτική μορφή. Μια απλή ιστορία που λειτουργεί όπως ακριβώς και ο τίτλος της: ένα αφήγημα μπονσάι που μέσα στο μικρό του μέγεθος περικλείει τις αγάπες των ηρώων του. Αγάπη του ενός για τον άλλο και αγάπη για τη λογοτεχνία η οποία γίνεται η αφορμή τόσο για την ένωση όσο και για τον χωρισμό τους.
0
Σάνσετ Παρκ
Μέτριος Όστερ;
Ο πολύ καλός αφηγητής Πωλ Ώστερ, γράφει εδώ ένα ακόμα ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Η ιστορία εκτυλίσσεται κυρίως γύρω από τον Μάιλς και την οικογένειά του. Οι ιστορίες και οι σκέψεις και τα αισθήματα των υπολοίπων ηρώων σταδιακά γίνονται περιφερειακές. Ενώ υπάρχει κοινός παράγοντας μια χολυγουντιανή ταινία του 46, η αναμενόμενη κορύφωση (που έχουν άλλα έργα του Ώστερ) δεν έρχεται ούτε υπόγεια. Αποτέλεσμα είναι να μένει μια αίσθηση ότι θα μπορούσε να υπήρχε ένα πιο πολυεπίπεδο αποτέλεσμα συνολικά.
0
Ένας ασήμαντος θάνατος
Πολύ καλό
Το πολύ καλό αυτό βιβλίο ξεκινά με ένα κλασσικό ερώτημα αστυνομικού μυθιστορήματος : ποιος το έκανε. Το μυστήριο του κλειστού δωματίου διαρκεί ως το τέλος. Μέχρι τότε οι τρεις νεκροί και πρωταγωνιστές αφηγούνται την ιστορία της οικογένειας από τη δική τους σκοπιά. Είναι το τέλος της βικτωριανής εποχής και τα χρόνια πριν τον Α παγκόσμιο πόλεμο που διαμορφώνουν τους τρεις χαρακτήρες: Την πιστή υπηρέτρια που ακολουθεί μοιρολατρικά την καταστροφή της οικογένειας. Τον ευάλωτο,ασταθή και αδύναμο να αντιδράσει στη θύελα Έντμουντ. Κυρίως όμως την ασύδοτη, αντισυμβατική και αλλαζονική Τζωρτζίνα.
0
Ο μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας
Πολύ καλό
Θα έδινα 3,5 αστέρια αν υπήρχαν. Το τελος του είναι εκείνο που με έκανε να βάλω 4 τελικά. Πολύ καλό στήσιμο της υπόθεσης.Υποβλητικοί χαρακτήρες και κυρίως ο βαρόνος που τη μια στιγμή δείχνει να ομολογεί και την αμέσως επόμενη να παίρνει πίσω την ομολογία με πρόφαση την ψυχική κατάσταση του. Λόγω της εγκληματολογικής διαλεύκανσης το βιβλίο μοιάζει με αστυνομικο αλλά εγώ το θεωρώ πιο πολύ ένα ψυχολογικό θρίλερ το οποίο στο τέλος του προκαλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί ξανά την εξέλιξη που μόλις διάβασε
1
Η γυναίκα με το νούμερο 13
Το περίμενα καλύτερο
Αγωνιώδες θρίλερ φαντασίας και τρόμου είναι αυτό το μυθιστόρημα του Σομόθα. Πετυχημένη η ιδέα να στηριχθεί η ιστορία στη δύναμη των λέξεων όταν γίνονται στίχοι. Δεν εμβαθύνει ο συγγραφέας σε αυτή την ιδέα αλλά την χρησιμοποιει για να κρατήσει την πλοκή ενδιαφέρουσα μέχρι το τέλο.ς
0
Ο άνθρωπος που λεγόταν Πέμπτη
Ενδιαφέρον
Μυθιστόρημα με αρκετή φαντασία, αστυνομικούς που θέλουν να κυνηγούν αναρχικούς και μορφές που ξεπροβάλλουν σαν καρικατούρες στο περιβάλλον που κινούνται. Αυτά με κάποιες δόσεις χιούμορ και φιλοσοφίας προς το τέλος αποτελούν τον σκελετό του βιβλίου. Στο αστυνομικό μέρος του έργου, οι ανατροπές από ένα σημείο και μετά είναι πολύ προβλέψιμες οπότε δεν είναι αυτό το δυνατό του σημείο. Άλλωστε ο Τσέστερτον μάλλον θέλει να το ισορροπήσει μεταξύ δράσης και συλλογισμών οπότε δεν μπορεί κανείς να το θεωρήσει αδυναμία.
0
Ο αναρχικός των δύο κόσμων
Πάρα πολύ καλό
Τον τρόπο με τον οποίο ένα τόσο ευκολοδιαβαστο βιβλίο μπορεί να είναι αριστούργημα διδάσκει ο Γκρέιαμ Γκρην εδώ. Δίνει στον αναγνώστη ένα κείμενο γεμάτο ζωντανές εικόνες και λεπτομερώς σκιαγραφημενους χαρακτήρες (κύριους και δευτερεύοντες) το οποίο ρέει αβιαστα. Ένας από τους τελευταίους υπερασπιστες της εκκλησίας στο κατεστραμμένο από την επανάσταση Μεξικό είναι ο ανώνυμος παπαμεθυσος ιερέας που ωστοσο αντιστέκεται σε ηθικά διλήμματα που "ενάρετοι" συνάδελφοι του έχουν προ πολλού παραδοθεί. Απέναντι του ο επίσης ανώνυμος υπαστυνόμος, σοσιαλιστης, υλιστής και ορθολογιστής προτιμά το αίμα από τον διάλογο. Σε μία από τις τελικές σεκάνς όπου μοιραια γίνεται ο διάλογος αυτός, ο υπαστυνόμος μετατρέπεται σε Πόντιο Πιλάτο καθώς ο ιερέας αφήνει τελικα το στίγμα του σε όσους τον εζησαν.
0
Άριστο.
Τον τρόπο με τον οποίο ένα τόσο ευκολοδιαβαστο βιβλίο μπορεί να είναι αριστούργημα διδάσκει ο Γκρέιαμ Γκρην εδώ. Δίνει στον αναγνώστη ένα κείμενο γεμάτο ζωντανές εικόνες και λεπτομερώς σκιαγραφημενους χαρακτήρες (κύριους και δευτερεύοντες) το οποίο ρέει αβιαστα. Ένας από τους τελευταίους υπερασπιστες της εκκλησίας στο κατεστραμμένο από την επανάσταση Μεξικό είναι ο ανώνυμος παπαμεθυσος ιερέας που ωστοσο αντιστέκεται σε ηθικά διλήμματα που "ενάρετοι" συνάδελφοι του έχουν προ πολλού παραδοθεί. Απέναντι του ο επίσης ανώνυμος υπαστυνόμος, σοσιαλιστης, υλιστής και ορθολογιστής προτιμά το αίμα από τον διάλογο. Σε μία από τις τελικές σεκάνς όπου μοιραια γίνεται ο διάλογος αυτός, ο υπαστυνόμος μετατρέπεται σε Πόντιο Πιλάτο καθώς ο ιερέας αφήνει τελικα το στίγμα του σε όσους τον εζησαν. Να σημειώσω ότι έχω διαβάσει την έκδοση από τον οίκο ΠΟΛΙΣ που λογικά είναι καλύτερη από την πιο πάνω.
0
Η γραμμή του ορίζοντα
Πολύ καλό
Ο Ταμπουκι γράφει μέσω αυτής της νουβέλας μια ιστορία αναζήτησης που ξεκινά έχοντας τη μορφή της έρευνας αστυνομικού τύπου. Μέσα από εικόνες βουτηγμένες στη μελαγχολία της πόλης του, ο ήρωας μετατρέπει αυτή την ερασιτεχνική έρευνα σε μία εσωτερική αναζήτηση του ίδιου του εαυτού του και των ορίων του. Πολύ μεγάλος τεχνίτης της γλώσσας ο συγγραφέας, δεν φτάνει στο επίπεδο του αριστουργηματικου Περέιρα που έγραψε αργότερα, αλλά σίγουρα αφήνει τροφή για σκέψη.
0
Σεργιάνι στο Γκινάρντο
Πανέμορφο
Το σεργιάνι στην πόλη του Μαρσέ είναι μια εξαιρετική νουβέλα με δύο διαφορετικούς κεντρικούς ήρωες που βαδίζουν στην κατεστραμμένη Βαρκελώνη του 1945. Ο παλαιάς κοπής σκληρός μπάτσος και η πολυλογού ναζιάρα έφηβη Ροσίτα είναι ένα δίπολο από μόνοι τους. Ο ένας έχει ζήσει την κόλαση και την έχει μέσα του και η άλλη θέλει να την αποτινάξει, να αδράξει όσες ευκαιρίες βρει για να ζήσει καλύτερα. Μέσα σε ένα απόγευμα περπατώντας ανάμεσα σε ερείπια της πόλης, σε χαμίνια και μικροαπατεώνες, θα γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο χωρίς αυτό να αλλάξει τη ζωή τους.
0
Καναδάς
Θαυμάσιο.
Σπουδαίο μυθιστόρημα ενηλικίωσης από τον Αμερικανό συγγραφέα. Ο Φορντ δουλεύοντας με λεπτομέρεια την προοικονομία, μας δίνει από την αρχή μεγάλο μέρος της εξέλιξης της ιστορίας του. Δεν είναι η ίδια η αφήγηση το μεγάλο ατού του μυθιστορήματος. Έχουμε ένα αργό ρυθμό που όμως γίνεται με μια γλώσσα σαγηνευτική και φωτογραφίες που μεταδίδει η γλώσσα αυτή τόσο γλαφυρά και λεπτομερειακά ώστε όλες οι σκέψεις, οι αδυναμίες, οι διαφορετικότητες των ηρώων μένουν χαραγμένες στο μυαλό του αναγνώστη. Στο τέλος του το βιβλίο βγάζει πολύ συναισθηματισμό καθώς το σκληρό τοπίο παύει να είναι κύριος πρωταγωνιστής.
0
Το χιόνι ήταν βρόμικο
Καταπληκτικό
Είχα τύψεις που δεν είχα διαβάσει τον πολυγραφότατο Βέλγο συγγραφέα ως τώρα και δικαιώθηκαν. Επιλέγοντας αυτό που ο ίδιος θεωρεί το κορυφαίο του έργο διάβασα ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Ο natural born killer Φρανκ ψάχνει μανιωδώς να συναντήσει τη μοίρα του. Έχοντας την έλλειψη της πατρικής φιγούρας να τον καταδιώκει, το κτήνος μεγαλώνει μέσα του μέχρι που συλλαμβάνεται. Στην εξαιρετική σκηνή της ανάκρισης όπου διαπιστώνει ότι τον έπιασαν για τα λάθος εγκλήματα, του φεύγει η μαγκιά στην κυριολεξία. Ο Σιμενόν με τη γυμνή και αιχμηρή γλώσσα του που θυμίζει Καμύ αλλά και ήρωες που θα μπορούσαν να μοιάζουν με του Κάφκα, δημιουργεί ένα δικό του πραγματικά σκληρό μυθιστόρημα.
0
Η κλέφτρα των βιβλίων
Πολύ μέτριο, υπερβολικός διδακτισμός
Διάβασα την κλέφτρα ξέροντας ότι έχω μπροστά μου ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από έφηβους και ίσως απευθύνεται κυρίως σε αυτούς. Είναι ένα ειλικρινές έργο που πετυχαίνει τον σκοπό του δείχνοντας τη φρίκη του πολέμου και προκαλώντας συναισθήματα. Νομίζω ότι κάποια τεχνάσματα που χρησιμοποιούνται στην αφήγηση δίνουν μασημένη τροφή στον αναγνώστη και μειώνουν το ενδιαφέρον. Επίσης αν έλειπαν κάποια επεισόδια πιστεύω ότι θα βοηθούσαν στην οικονομία του λόγου χωρίς να στερήσουν κάτι από την ομορφιά του κειμένου και της αρχικής ιδέας που είναι πολύ καλή.
0
Φαρενάιτ 451
Εξαιρετικό
Είναι ένα βιβλίο που περίμενα να το διαβάσω την κατάλληλη ώρα και αυτό έγινε πριν λίγες μέρες. Πραγματικά εξαιρετικό έργο που δεν σου κάνει καρδιά να το αφήσεις. Πέρα από την πολύ καλή ιδέα, ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία με πολύ υψηλή λογοτεχνία και με πρόζα που όποτε χρειάζεται γίνεται λυρική, καυστική ή ακόμα και χιουμοριστική. Αν τότε που γράφτηκε η ιστορία αυτή ήταν επιστημονική φαντασία, σήμερα μπορεί να μην χαρακτηρίζεται έτσι αφού αρκετοί από τους εφιάλτες που περιγράφονται είναι πλέον σχεδόν πραγματικότητα. Άριστη έκδοση που περιλαμβάνει τα επίμετρα σχεδόν όλων των εκδόσεων από τον συγγραφέα σε επίσης εξαιρετική γλώσσα.
0
Το βιβλίο των παράξενων νέων πραγμάτων
Μετριότατο
Πολύ μέτριο μυθιστόρημα Ε.Φ. που ξεκινά από μια πολύ δυνατή ιδέα αλλά δυστυχώς ο συγγραφέας αποτυγχάνει να την εκμεταλλευτεί καθώς δημιουργεί πολύ αδύναμους χαρακτήρες. Το μέγεθος της φόρμας δεν δικαιολογείται σε κανένα σημείο αφού συνέχεια έχουμε να κάνουμε με εξωγήινους που πρέπει να εκχριστιανιστούν αλλά είναι ήδη "πιστοί" έστω κι αν κάνουν...εμπάργκο στους γήινους κάποια στιγμή. Επίσης έχουμε το αναμενόμενο "η απόσταση δυσκολεύει όλες τις σχέσεις" σε απίστευτη μονοτονία. Σε πολλά σημεία από τη μέση και μετά ήθελα να πηδήξω σελίδες για να δω πού το πάει ο ποιητής και θεωρώ κατόρθωμα ότι δεν το έκανα.
0
Το μηδέν και το άπειρο
Αριστούργημα
Άριστο μυθιστόρημα με θέμα τις ανακρίσεις και τις δίκες των αντιρρησιών του σταλινικού καθεστώτος. Πέρα από τις λεπτομερείς περιγραφές των τρόπων με τους οποίους οι αρχές αποσπούσαν ψευδείς πολλές φορές ομολογίες, ο συγγραφέας δημιουργεί εκπληκτικούς χαρακτήρες. Τόσο ο Ρουμπάσοφ όσο και οι ανακριτές του αναλύονται σε βάθος και οι σκέψεις που χτίζουν την ιδεολογία τους γίνονται ανάγλυφες. Επίσης διάφανοι γίνονται οι δευτερεύοντες ήρωες τόσο από το παρελθόν του Ρουμπάσοφ όσο και οι συγκρατούμενοί του.
0
Γκαϊτο Γκαζντάνοφ Το φάντασμα του Αλεξάντρ Βολφ
Μεταμοντέρνο νουάρ
Εξαιρετικό νουάρ σε μοντέρνο ύφος που θα μπορούσε άνετα να είχε γραφτεί από τον Ώστερ. Κι όμως είναι γραμμένο πριν από 70 χρόνια από Ρώσο αντικαθεστωτικό συγγραφέα που κατέφυγε στο Παρίσι. Βαθιά φιλοσοφημένο γύρω από τα θέματα που καταπιάνεται αλλά ταυτόχρονα γοητευτικά κλασσικό όσο αφορά τους ήρωές του. Αυτοί έχουν ζωές με ελαττώματα, με μοιραίους έρωτες και στόχους ανεκπλήρωτους. Σφιχτοδεμένη είναι και η πλοκή του βιβλίου που ίσως μπορούσε να είναι λίγο πιο εκτεταμένη (40-50 σελίδες) χωρίς να χαθεί τίποτα από το ύφος της αφήγησης.
0
Οι αδελφοί αδελφές
Πολύ διασκεδαστικό αλλά καθόλου ρηχό
Απόλυτα διασκεδαστικό είναι το ανατρεπτικό γουέστερν του Ντεγουίτ. Συμφωνώ ότι έχει στοιχεία Ταραντίνο σε πολλά σημεία του. Χαρακτήρες βγαλμένοι από τον Λούκι Λουκ συναντιούνται με τους κεντρικούς ήρωες - δολοφόνους με τα ονόματα καρικατούρες. Οι τελευταίοι γίνονται στην πορεία τους ολοένα και πιο φιλοσοφημένοι περνώντας στην ωρίμανση. Οι σκηνές βίας βγαλμένες από σπαγγέτι γουέστερν διακόπτονται από δύο γεμάτα συναισθηματισμό διαλείματα δίνοντας μια πληρότητα στην αφήγηση.
0
Τι ωραίο πλιάτσικο!
Χιούμορ και πολιτική
Εξαιρετικό πολιτικό μυθιστόρημα που περιγράφει το πλιάτσικο που συνέβη και πιθανά συμβαίνει στην αγγλική κοινωνία την εποχή της Θάτσερ (αλλά και προ αυτής). Μαύρο χιούμορ που θυμίζει Μόντυ Πάιθονς αλλά και αρκετός συναισθηματισμός καρφώνουν αλύπητα τον αναγνώστη. Αριστοτεχνικό το δέσιμο των χαρακτήρων και των ιστοριών τους από τον Κόου δίνει συνεχή πνοή εκεί που πάς να κουραστείς από το μέγεθος και την εμφαινόμενη επανάληψη.
0
Αναμνήσεις μιας κυρίας
Ωραίο αλλά άνισο
Πολύ ευχάριστο μυθιστόρημα που όσο προχωρά γίνεται όλο και πιο σοβαρό και δείχνει την ποιότητα του συγγραφέα του. Με αρκετές δόσεις χιούμορ αφηγείται τόσο την ιστορία του βιογράφου ήρωά του όσο και της ηρωίδας εκατομμυριούχου πελάτισσάς του. Μέσα από την αφήγηση γίνεται κριτική στον τρόπο σκέψης των εκδοτικών οίκων. Αρκετά βιβλιοφιλικό αφού μέσα από τις σελίδες του περνούν ονόματα συγγραφέων τα οποία ο Ρονκαριόλο δε διστάζει να σαρκάσει και δεν εξαιρεί ούτε τον εαυτό του. Αν το μυθιστόρημα ήταν λιγότερο άνισο θα κέρδιζε εύκολα ακόμα ένα αστέρι (ακόμα και τώρα σκέφτομαι ότι ίσως τα τρία είναι λίγα).
0
Περιπέτεια στα cartel
Ωραίο μυθιστόρημα που αφηγείται τις περιπέτειες ενός κεντρικού ήρωα και των ανθρώπων που γίνονται μέρος της ζωής του καθώς αυτή εξελίσσεται μέσα στα ταραγμένα ιστορικά γεγονότα της Κολομβίας τα τελευταία 30 χρόνια του περασμένου αιώνα. Το στυλ της γραφής είναι ωμό και ρεαλιστικό. Χωρίς πολλά καλούδια ο συγγραφέας μας μιλάει για τους χιλιάδες νεκρούς εκείνης της εποχής, την πολιτική αναταραχή των δικτατόρων και των στρατοκρατών, των εμπόρων της κοκαϊνης που κυβερνούσαν και επηρέαζαν τις ζωές ενός έθνους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο ήρωάς του ακολουθεί τη μοίρα του κάνοντας τα δικά λάθη, πέφταντας θύμα άλλοτε των καταστάσεων και άλλοτε του αδύναμου χαρακτήρα του. Όλο αυτό θα μπορούσε να έχει μικρότερη έκταση και να είναι εξίσου ουσιαστικό και ομορφότερο αφού από ένα σημείο και μετά όλα είναι αναμενόμενα.
0
Ψηλά πάνω από τον κόσμο
Ατμοσφαιρκό ψυχολογικό θρίλλερ
Πολύ καλό ψυχολογικό θρίλλερ από τον συγγραφέα του Τσάι στη Σαχάρα. Με μικρές αλλά σίγουρες πινελιές ζωγραφίζει τα συναισθήματα των χαρακτήρων του τόσο πειστικά και με τέτοια οικονομία στον λόγο του που οδηγεί το μυαλό του αναγνώστη όπως ακριβώς χρειάζεται όταν χρειάζεται. Άψογες περιγραφές στα όνειρα και τις παραισθήσεις των πρωταγωνιστών. Κάποια μικρά λάθη στη μετάφραση ή στην επιμέλεια του κειμένου από πλευράς ορθογραφικών μειώνουν έστω στιγμιαία την απόλαυση της ανάγνωσης.
0
Παράξενο αλλά θαυμάσιο
Θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που πέτυχα αυτό το εξαντλημένο μυθιστόρημα του Φλάναγκαν. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα κάτι τέτοιο όταν το ξεκίνησα και γι αυτό στην αρχή υπήρχαν στιγμές που δυσανασχέτησα. Όμως είναι τόσος ο γλωσσικός πλούτος, που ξεπερνάς τη γροθιά στο στομάχι και βυθίζεσαι σε μια περιγαφή που ενωματώνει τον κλασικό Κόνραντ σε μεταμοντέρνες ιδέες σχετικά με την αφήγηση. Ο κόσμος που περιγράφεται είναι βίαιος και αποκρουστικός. Μέσα από αυτό τον κόσμο παρελαύνουν χαρακτήρες γκροτέσκοι, παρανοϊκοί και αμοραλιστές κυνηγώντας τα όνειρά τους. Η εξαιρετική χρήση της ιδέας του αφερέγγυου αφηγητή της ιστορίας δίνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μέχρι το τέλος της ιστορίας. Δεν είναι "εύκολο" βιβλίο και σηκώνει και δεύτερη ανάγνωση σε αρκετά σημεία του.
0
Στη Νεκρή Καρδιά της Ηπείρου
Συναρπαστικό
Γρήγορο και συναρπαστικό, το μυθιστόρημα του Αυστραλού συγγραφέα είναι απόλυτα ειλικρινές και προσφέρει αυτό που υπόσχεται: απόλαυση μιας ιστορίας βγαλμένης από τα σκοτάδια της ανθρώπιμης ψυχής που μπορεί να βγουν στην επιφάνεια κάθε ανθρώπου και να τον οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Εξαιρετικές είναι και οι περιγραφές των χώρων που κινείται ο ήρωας δίνοντας στον αναγνώστη μια κινηματαγραφική αίσθηση των γεγονότων και τον τοποθετούν πετυχημένα στη δυστοπία της ιστορίας. Απόλυτα ταιριαστό με το καλοκαίρι, το διαβάζει κανείς σε 1-2 μέρες το πολύ.
0
Οι πρόγονοί μας
Πολύ καλό
Εξαιρετική συλλογή που δείχνει το ύφος γραφής του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα και σε βάζει στον κόσμο του. Ιστορίες με πολύ συμβολισμό και πραγματικά ανοιχτές σε ερμηνείες. Πολύ μοντέρνος και μπροστά από την εποχή του, σίγουρα δεν προορίζεται για τον κλασικό αναγνώστη που αρνείται τον φανταστικο κόσμο του Καλβίνο ο οποίος όμως αντικατοπτρίζει τον πραγματικό άνθρωπο
0
Το έκτο νησί
Το περίμενα καλύτερο
Αρκετά ενδιαφέρον μυθιστόρημα που αφηγείται τρεις διαφορετικές ιστορίες και στο μεγαλύτερο μέρος του προκαλεί τον αναγνώστη να βρει τη σύνδεση μεταξύ τους. Οι δύο από τις τρεις ιστορίες που εκτυλίσσονται στον 20ο αιώνα επικεντρώνονται πολύ επιφανειακά στους χαρακτήρες και πρωταγωνιστής είναι η ίδια η ιστορία που εκτυλίσσεται. Αυτό ίσως γίνεται και σκόπιμα γιατί ο συγγραφέας στην ιστορία του 17ου αιώνα παραθέτει πραγματικά σκηνές πολύ έξυπνα στημένες. Όσο προχωρούν οι σελίδες, τα ερωτήματα ποιος λέει την αλήθεια, τι κρύβεται πίσω από την κάθε αφήγηση, ποιος είναι ποιος, γίνονται όλο και πιο ερεθιστικά για να φτάσει ο συγγραφέας στο φινάλε που λίγο-πολύ θυμίζει τέλος κινηματογραφικής ταινίας.
0
Confiteor
Ένα σύγχρονο αριστούργημα
Άφησα επίτηδες να περάσει καιρός από τη συζήτηση που προκάλεσε η έκδοση του βιβλίου. Προσωπικά το θεωρώ ένα αριστούργημα του αιώνα που τρέχει. Η συχνή αλλαγή της αφήγησης από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο πετυχαίνει στο να βλέπουμε τον ήρωα και τα περιστατικά της ζωής του πότε "από μέσα" και πότε σαν εξωτερικοί παρατηρητές. Η συγκλονιστική εξιστόρηση-εξομολόγηση του κεντρικού ήρωα Αντριά ξεκινά από την παιδική ηλικία που διαμόρφωσε έναν αδύναμο και μάλλον δειλό χαρακτήρα. Όντας χαρισματικός στη μάθηση γλωσσών, γίνεται ένας σπουδαίος φιλόσοφος που η μοίρα του επιφυλλάσει τραγικό παιχνίδι: το τέλος της ζωής του έρχεται από την απώλεια του μεγάλου του όπλου, την απώλεια του μυαλού του. Παράλληλα θεωρώ μαγευτική την εμπλοκή χαρακτήρων γύρω από το συλλεκτικό βιολί που καθορίζει τη ζωή όσων έγιναν κάτοχοί του στα εκατοντάδες χρόνια της ζωής του. Η κακία, η απληστία, η προδοσία ορίζουν διαχρονικά το απόλυτο κακό και συνοδεύουν το βιολί ως τα χέρια του Αντριά. Έχουν όμως τελικά απέναντί τους δύο κεντρικούς πυλώνες της ζωής : τον έρωτα και την φιλία που με καθηλωτικό τρόπο εξυμνεί ο συγγραφέας.
1
Οι νόμοι των συνόρων
Πολύ καλό
Θεωρώ ότι είναι κατώτερο από τους "Στρατιώτες της Σαλαμίνες" και την "Ταχύτητα του φωτός" που έχει γράψει ο Θέρκας. Παρόλα αυτά δίνω 4 αστέρια γιατί δεν υπάρχουν 3,5 και γιατί καταφέρνει να κρατάει τον αναγνώστη χάρη στην απίστευτη κινηματογραφικότητα με την οποία αφηγείται τη μαθητεία του κεντρικού του ήρωα δίπλα αλλά και πάντα παράλληλα με τα χαμίνια της γειτονιάς του. Με το πόδι στο γκάζι περιγράφει την εφηβική εποχή τους που συμπίπτει με το τέλος της εποχής Φράνκο στην Ισπανία. Σκιαγραφεί λεπτομερέστατα χαρακτήρες που στο δεύτερο μισό του μυθιστορήματος, είκοσι χρόνια μετά γίνονται θύματα της εποχής της εικόνας. Η αμφιβολία για την αγάπη, τη φιλία, την προδοσία, τη δειλία είναι το συναίσθημα που διέπει όχι μόνο τον ήρωα αλλά όλη την τριάδα της παρέας. Έτσι τελικά παρά το γεγονός ότι ο Θέρκας ασχολείται με ένα θέμα σχετικά τετριμμένο όπως η νεανική παραβατικότητα και ο θρύλος που δημιουργεί, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα ενδιαφέρον ως το τέλος του βιβλίο.
0
Παιχνίδι με τις λέξεις
Φοβερό παιχνίδι
Πολύ σκληρό παιχνίδι. Δεν θυμάμαι πού ήταν αλλά αφού το τελείωσα συμφώνησα απόλυτα με μια κριτική που έλεγε ότι το βιβλίο αυτό είναι καλύτερα να το διαβάσεις μονορούφι. Ή όσο πιο μονορούφι γίνεται τέλος πάντων. Εγώ το ξεκίνησα διακόπτωντας δύο φορές στις πρώτες 40-45 σελίδες και μου φάνηκε ως και ασυνάρτητο σε κάποιες στιγμές. Το πήρα από την αρχή και αποκαλύφθηκαν καλύτερα οι εικόνες που αποκαλύπτουν και κρύβουν εναλλάξ το μυαλό και η αφήγηση ενός κοριτσιού. Εικόνες ενός πολιτικού θρίλερ σε μια κοινωνία που πρόκειται να καταληφθεί από την βία, τον φόβο και την άγνοια. Εικόνες που χτίζονται με λέξεις που σταδιακά αλλάζουν νόημα για το μυαλό του κοριτσιού και για τις ζωές όλων γύρω της. Ωραίο και διαφορετικό μικρό βιβλίο με μεγάλο περιεχόμενο.
0
Οι θεατρίνοι
Καταπληκτικό
Ακόμα ένα αριστουργηματικό έργο του Γκρην. Αφηγούμενος μια κατά βάση πολιτική ιστορία με κεντρικούς ήρωες που έχουν τα πιο κοινά βρετανόφωνα ονόματα (οι Σμιθ, ο Τζόουνς και ο Μπράουν), ο συγγραφέας εμβαθύνει αφάνταστα στη διαφορετικότητά τους. Οι αιθεροβάμονες αμερικανοί χορτοφάγοι, ο αινιγματικός βρετανός ταγματάρχης Τζόουνς και ο γεμάτος αβεβαιότητες Μπράουν συναντιούνται στις πιο αντίξοες συνθήκες μιας σκληρής δικτατορίας. Μέσα από μια πολυδιάστατη αφήγηση, με κορυφαίους διαλόγους να διεξάγονται εν μέσω μαγευτικών σκηνών, ο συγγραφέας κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο ως το τέλος. Μέχρι και οι δευτερεύοντες - τριτεύοντες ήρωες (π.χ. ο λογιστής του πλοίου) παίρνουν τον εντελώς δικό τους χαρακτήρα μέσα στις λίγες γραμμές που εμφανίζονται στο κείμενο από αυτό τον καταπληκτικό και μάλλον αδικημένο συγγραφέα
0
Η θεραπεία του νερού
Το περίμενα πολύ καλύτερο
Μεγάλη απογοήτευση από αυτό το μυθιστόρημα του συγγραφέα που με κερδισε και με το παραπάνω με "Το Σβήσιμο". Το παραλήρημα του κεντρικού ήρωα που μπλέκει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία με τις αναφορές στην "Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων" δεν με έπεισε καθόλου σαν σύνολο μιας αφήγησης που έχει κάτι να πει ή να δημιουργήσει σκέψη για κάτι. Δυστυχώς απέτυχε η σύνδεση που προσπάθησε ο Έβερετ να πετύχει μεταξύ του αναγνώστη και του αλκοολικού θύτη - θύματος Ισμαήλ με τον κατακερματισμένο λόγο που έχω δει να πετυχαίνει σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. Κρασναχορκάι)
0
Αλεξανδρινό κουαρτέτο
Υψηλή αισθητική
Το κουαρτέτο είναι από τα βιβλία με την υψηλότερη λογοτεχνικότητα που έχω διαβάσει ποτέ μου (αν υπάρχει τέτοιος όρος). Απίστευτη ομορφιά στον λόγο και τη σκέψη, ένα πραγματικό διαμάντι όσο αφορά αυτό το κομμάτι. Μιλάμε για ένα βιβλίο που έχει πάμπολλες αξιοσημείωτες φράσεις-προτάσεις-παραγράφους. Ένα -δύο αστέρια λείπουν γιατί από ένα σημείο και μετά, η σχεδόν πλήρης απουσία πλοκής αρχίζει να κουράζει. Και δεν κουράζει γιατί δεν γίνεται τίποτα (αυτό συμβαίνει σε πολλά κορυφαία έργα). Προσωπικά όμως θεώρησα πως από ένα σημείο και πέρα δεν είχε να δώσει τίποτα παραπάνω από αυτό τον διαρκή γλωσσικό πλούτο με τις απίτευτες παρομοιώσεις και μεταφορές να γεμίζουν σελίδες χωρίς να φωτίζουν ουσιαστικά τους ήρωες παραιτέρω. Πολύ σημαντικό βέβαια το τέχνασμα της αλλαγής οπτικής γωνίας των χαρακτήρων σε κάθε βιβλίο που δίνει ένα καινούργιο ενδιαφέρον και φυσικά...δύναμη στον αναγνώστη να ολοκληρώσει την τετραλογία.
0
Ενδιαφέρον
Ενδιαφέρουσα νουβέλα με focus στον εσωτερικό κόσμο ενός απομονωμένου ανθρώπου σε ένα νησί. Δεν γίνεται ξεκάθαρο αν είναι καταδικασμένος, ποιο είναι το έγκλημα, ούτε φαίνεται ποιοι μπορεί να τον καταδιώκουν. Το μυστήριο απλώνεται με απλές λέξεις και μαγικό τρόπο. Η εμφάνιση νέων προσώπων στο ερημονήσι με τα οποία δεν μπορεί να έρθει σε επαφή, επιτείνει την εσωτερικότητα της αφήγησης και τον υπαρξιακό χαρακτήρα της. Από κάποιο σημείο και μετά η αλληγορία που στήνει ο συγγραφέας απομακρύνει κάπως το όλο μυστηριακό κλίμα και προσωπικά με μπέρδεψε.
0
Μνήμη της φωτιάς: Η αρχή
Πάρα πολύ καλό
ριστουργηματικό το πρώτο μέρος της τριλογίας. Ο Γκαλεάνο ξεκινά το ταξίδι στη μνήμη από τους μύθους της αμερικανικής ηπείρου. Μέσα από μια αφήγηση στηριγμένη όχι τόσο σε ιστορικά ντοκουμέντα αλλά σε αποσπάσματα έργων που αφηγούνται την εξέλιξη της ιστορίας της ηπείρου από την ανακάλυψή της και μετά, δίνει συγκλονιστικές εικόνες για το τι πέρασαν οι άνθρωποί της. Η απληστία των "πολιτισμένων" Ευρωπαίων που έσπειρε βασανιστήρια, φόνους, βιασμούς, αρρώστιες και πολλά δεινά στους ευτυχισμένους ειδωλολάτρες είναι ένα μάθημα που δεν διδαχτήκαμε ποτέ και που γίνεται ανάγλυφο στη σκέψη μας μέσα από το εκπληκτικό αυτό βιβλίο.
0
Η τελευταία σκάλα του Τραμπ Στήμερ
Πολύ καλό
Η μικρή φόρμα βρίσκεται σε φόρμα σε αυτή τη γοητευτική νουβέλα του Μούτις του οποίου είναι το πρώτο έργο που διαβάζω. Δυο άντρες συναντιούνται σε ένα ρυμουλκό και αποκαλύπτεται η κοινή τους αγάπη : ένα ατμόπλοιο-γυρολόγος των λιμανιών του κόσμου που βρίσκεται στα τελυταία χρόνια της ζωής του. Για τον ένα από τους δύο, το πλοίο αυτό είναι η αφορμή να ζήσει έναν πολύ δυνατό έρωτα με ημερομηνία λήξης. Μέσα από τη λιτή γραφή του και κάποιους συμβολισμούς, ο Μούτις μετατρέπει αυτή την πολύ κλασική ιστορία έρωτα και φιλίας σε ένα όμορφο ψυχογράφημα των ηρώων του με κάποιες φιλοσοφικές προεκτάσεις.
0
Το περίμενα καλύτερο
Αυτό το επικό μυθιστόρημα μου φάνηκε αρκετά κατώτερο του αναμενομένου. Η αφήγηση των ιστοριών των κεντρικών ηρώων είναι παράλληλη και τελείως γραμμική. Αυτό το στοιχείο, σε αφήγηση τέτοιου μεγέθους, θεωρώ ότι μειώνει την αναγνωστική απόλαυση. Ο De Robles έτσι κι αλλιώς σε λίγα σημεία πετυχαίνει να φτάσει την πρόζα του σε τόσο υψηλού επιπέδου λογοτεχνία ώστε να δώσει κάτι παραπάνω που να καλύπτει αυτόν τον τρόπο αφήγησης. Θα έδινα 3,5 αστέρια αν είχα αλλά τελικά δίνω 3 γιατί ακόμα και ο συχετισμός των ιστοριών της οικογένειας του Ελεάζαρ με την ιστορία του Κίρχερ έρχεται αργά και αφήνει αναξιοποίητη την ιδέα γύρω από αυτό τον συσχετισμό. Φυσικά υπάρχουν στο κείμενο όλα τα προτερήματα που αφορούν την κοινωνία της Βραζιλίας, την ανθρωπολογία γύρω από τις φυλές του Αμαζονίου, τα παγκόσμια οικονομικά παιχνίδια κλπ.
0
Πατέρας και γιος
Πανέμορφο
Πανέμορφο έργο ενός συγγραφέα που αφηγείται την παιδική του ηλικία και τον τρόπο που ήρθε σε ρήξη με τα διδάγματα του συντηρητικού πατέρα του. Ο πατέρας, επιστήμονας αλλά και ηγέτης μιας πουριτανικής σέχτας των προτεσταντών είναι ένα πραγματικό τραγικό πρόσωπο. Στέκεται μεταξύ των αλλαγών που επιβάλει η επιστήμη και της θρησκευτικής ιδεοληψίας του. Καταλαβαίνει σιωπηλά ότι δεν δίνει τα απαραίτητα όπλα στον διψασμένο για μάθηση γιο του αλλά εμμένει στον τρόπο ανατροφής που αναπόφευκτα θα τον οδηγήσει σε άλλυς δρόμους. Αν και δεν είμαι fan των αυτοβιογραφικών έργων, οφείλω να πω ότι το συγκεκριμένο αποδίδεται με πολύ λεπτές γραμμές και τέτοια ευαισθησία που δεν σε αφήνει αδιάφορο ως το υπέροχο τέλος του.
0
Νυχτερινός στόχος
Πολύ καλό
Το μυθιστόρημα έχει την κλασική μορφή του αστυνομικού μυθιστορήματος για μεγάλο διάστημα. Με λίγα λόγια και απέριτο τρόπο σε λίγες σελίδες μας περιγράφει τους κεντρικούς χαρακτήρες σε αρκετό βάθος. Επίσης ο συγγραφέας μας δίνει πολύ καλά την εικόνα της ατελείωτης αργεντίνικης πάμπας και των γκάουτσο που ζουν εκεί. Μας δείχνει ακόμα τον τρόπο που τα οικονομικά συμφέροντα επέτρεψαν σε μια ομάδα ανθρώπων να πλουτίσει όταν η χώρα τους βυθίζεται στην κρίση. Όλα αυτά ίσως είναι λίγο - πολύ κοινά σε αρκετά μυθιστορήματα. Αυτό που γέρνει λίγο περισσότερο την πλάστιγγα είναι το τελευταίο 1/3 του βιβλίου όπου η πρόζα του Πίλια γίνεται ακόμα βαθύτερη και αυξάνει τη λογοτεχνική απόλαυση ενός βιβλίου που έτσι κι αλλιώς ταιριάζει απόλυτα στην καλοκαιρινή διάθεση.
0
Η μελαγχολία της αντίστασης
Πολύ δυνατό
Mελαγχολικό, απαισιόδοξο, λυρικό, μεταμοντέρνο, όπως και να το χαρακτηρίσει κανείς το μυθιστόρημα αυτό είναι ακόμα ένα εξαιρετικό έργο του Ούγγρου συγγραφέα. Στη χαοτική πόλη (που τελικά είναι η Βουδαπέστη και όχι κάποια μικρή κωμόπολη) το άγνωστο και αδιευκρίνιστο κακό παραμονεύει και εξαπλώνεται. Οι πολίτες της, άλλοι παρασυρόμενοι και άλλοι εσκεμμένα οδηγούνται χωρίς καμία ελπίδα διαφυγής σε μια κατάπτωση ηθική που κάπου πρέπει να ξεσπάσει. Κάποιοι θα ωφεληθούν από τη νέα τάξη και κάποιοι θα εξοστρακιστούν. Οι "αντιστασιακοί" όπως η κυρία Πφλάουμ, ο Έστερ και ο Βάλουσκα δυστυχώς δεν χωρούν. Ενώ το μυθιστόρημα είναι κορυφαίο σε περιγραφές του ψυχισμού και των σκέψεων όλων των ηρώων του με τον γνωστό ρυθμό του Κρασναχορκάι που πολλές φορές δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα, νομίζω πως είχε μια κοιλιά προς τη μέση του και έβγαλε λίγο παραπάνω διδακτισμό οπότε δίνω 4-4,5 αστέρια
0
Σταθμός Έντεκα
Ωραία Δυστοπία
Πολύ ωραία ιστορία, πολύ ωραία αφήγηση και έχω την τάση να βάλω τέσσερα αστέρια γι αυτούς τους λόγους. Η ανθρώπινη ματαιοδοξία σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο είναι παρούσα και καταστροφική. Οδηγεί σε μια δυστοπία όπου ελάχιστοι άνθρωποι επιβιώνουν στον πλανήτη. Τελικά βάζω τρία αστέρια γιατί έχω μέτρο σύγκρισης τον Άτλα του Ουρανού τπυ Μίτσελ που με παρόμοιο θέμα επεκτείνεται καλύτερα πέραν της ιστορίας και στους χαρακτήρες. Στον Σταθμό 11 οι χαρακτήρες, εκτός από πάμπολλοι, είναι οι περισσότεροι μάλλον επιφανειακοί. Αυτό δίνει μια ανισότητα στο μυθιστόρηρμα που από τη μία ποντάρει πολλά στην εξαιρετική ιστορία που αφηγείται η συγγραφέας και πραγματικά σε κρατάει αλλά μειώνει τη λογοτεχνική αξία με τους μάλλον αδιάφορους και ανεκμετάλλευτους χαρακτήρες του. 3,5 από εμένα.
0
Μάτζικ Χόφμαν
Ο αντι-ήρωας Χόφμαν
Ωραίο μυθιστόρημα στο οποίο κυριαρχεί ο κεντρικός χαρακτήρας του αντι-ήρωα Φρεντ Χόφμαν. Η αφήγηση που γίνεται με γραμμική σειρά στον χρόνο είναι λιτή και χωρίς περιττά φτιασίδια πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό τον στόχο της που νομίζω ότι είναι να μείνει σε δεύτερο πλάνο το στόρυ. Ο Αρζούνι με αρκετές δόσεις χιούμορ σκιαγραφεί γρήγορα έναν χαρακτήρα που από ένα σημείο και μετά περιμένεις ότι όλα θα του πάνε στραβά, ότι και να σκεφτεί θα έρθει ανάποδα. Πολύ ευχάριστο στην ανάγνωση του και σίγουρα με έναν αντι-ήρωα που τον θυμάσαι για καιρό.
0
Περιστέρια στη χλόη
Θαυμάσιο.
Θαυμάσιο βιβλίο. Μέσα σε ένα τελείως απαισιόδοξο κλίμα, δεκάδες χαρακτήρες κινούνται στη διάρκεια μιας μέρας στο κατεστραμμένο Μόναχο έξι χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το χάος, η ανασφάλεια και η έλλειψη προοπτικής επικρατούν παντού. Κύρια αιτία δείχνει να είναι το γεγονός ότι άνθρωποι και κτίρια καταστράφηκαν στην ηττημένη πόλη αλλά οι ιδέες και οι συμπεριφορές που οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού επιβίωσαν, η αγάπη εξακολουθεί να απουσιάζει και ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει όπως όπως. Άψογα γραμμένο, δημιουργεί υπαινικτικές συγκρίσεις μεταξύ της νικημένης ναζιστικής Γερμανίας και της της νικήτριας Αμερικής με τις φυλετικές διακρίσεις. Οι ήρωες του Κέπεν έρχονται και φεύγουν από το προσκήνιο της αφήγησης με θεατρικό τρόπο. Οι αλλαγές πλάνου μέσα από τις πολλές και μικρές ενότητες δίνουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να έχει αλλαγές εικόνας και συναισθήματος σε ένα έργο που η πραγματική δράση είναι ελάχιστη. Δυσοίωνο μεν αλλά διαμάντι κατά τη γνώμη μου.
0
Στον κήπο με τα θηρία
Ιστορικό Αφήγημα Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Πολύ ενδιαφέρον ιστορικό αφήγημα σχετικό με την εποχή της ανόδου των ναζί στη γερμανική κυβέρνηση. Αποτελείται από πραγματικά γεγονότα συνδεδεμένα μεταξύ τους με αποτελεσματικό τρόπο ώστε να μην κουράζουν τον αναγνώστη. Πηγή της αφήγησης είναι κυρίως ότι έγραψαν ο Αμερικανός πρέσβης και η κόρη του καθώς και όσα γράφηκαν από τον κύκλο τους. Είναι σημαντικό ότι πέφτει φως όχι μόνο στις ενέργειες και τις δολοπλοκίες των ναζί αλλά και στην αδράνεια των άλλων μεγάλων κρατών που υποτίμησαν τον κίνδυνο ή προτίμησαν να σκεφτούν μόνο τα οικονομικά τους οφέλη.
0
Illska - Το κακό
Πολύ καλό
Στο μεταίχμιο 7 και 8 αστεριών καταλήγω να δίνω 7 στο πρωτόλειο έργο του Ισλανδού Νόρδνταλ. Ίσως το αδικώ γιατί έχει σημεία που πραγματικά δείχνει μεγάλο ταλέντο. Όταν επιστρατεύει το χιούμορ για παράδειγμα, αυτό είναι πολύ υψηλού επιπέδου και σημαδεύει πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Πολύ καλά είναι δοσμένοι και όλοι οι χαρακτήρες που εξελίσσονται και αποκαλύπτονται σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης. Θεωρώ ότι μειονεκτεί όταν σοβαρεύει την πρόζα του και στη χρήση της αφήγησης σε παράλληλα επίπεδα όπου κάποια τμήματα μοιάζουν πολύ μεγάλα και ξεκομμένα από τον σκελετό που τρέχει παράλληλα εκείνη τη στιγμή. Σίγουρα αγγίζει πολλά θέματα και θέτει ερωτήματα αλλά καθώς αυτά πάνε - έρχονται και επανέρχονται δεν αποτέλεσαν την ιδανική σύνθεση στο δικο μου μυαλό τουλάχιστον.
0
Πεδινές πολιτείες
Πάρα πολύ καλό
Εξαιρετικές περιγραφές τόσο του φυσικού τοπίου όσο και του κόσμου των πρωταγωνιστών που χάνεται οριστικά. Άνδρες που πιστεύουν σε χαμένα ιδεώδη, μιλούν κοφτά και αρνούνται να δεχτούν τη νέα πραγματικότητα που θα καταπιεί τη ζωή τους. Ένας ανέλπιδος έρωτας προσπαθεί επίσης μάταια να ανθίσει. Σε όλη την αφήγηση κυριαρχούν σύμβολα που συνδέονται με την ιστορία, την εξέλιξή της και την ουσία πίσω από αυτή. Η γη που θα πάρει ο στρατός, ο τυφλός μαέστρος, ο κόσμος των μπαρ και του πληρωμένου έρωτα. Ο επίλογος, στον οποίο ο ένας από τους δύο κεντρικούς ήρωες έχει επιβιώσει και έχει γεράσει, είναι ένα ελεγειακό απόσπασμα πολλών αστέρων που κλείνει απολαυστικά το σπουδαίο αυτό μυθιστόρημα.
0
Ζούσαμε πάντα σ' ένα κάστρο
Πολύ καλό ψυχολογικό θρίλλερ
Καταπληκικό μυθιστόρημα που θα έβαζα στην κατηγορία των ψυχολογικών θρίλλερ. Η συγγραφέας πετυχαίνει να δώσει την ανατριχιαστικη ατμόσφαιρα που επιθυμεί. Η αφήγηση που γίνεται από την αναξιόπιστη ηρωίδα Μέρικατ σε βυθίζει αργά και σταθερά σε ένα κόσμο γεμάτο δυσειδαιμονίες, φαντασιώσεις και φονικά ένστικτα. Στον αντίποδα της Μέρικατ συναντάμε και πάλι την αμφιβολία: η αδελφή της που αθωωώθηκε για τα εγκλήματα που έγιναν, ο εξίσου αναξιόπιστος και ασταθής θείος, ο εξάδελφος με τα αμφισβητούμενα κινητρα. Αριστοτεχνικά στημένοι χαρακτήρες που μπαίνουν και βγαίνουν από το κεντρικό κάδρο με θεατρικό τρόπο.Το φινάλε αναμενόμενο χωρίς να αυτό να μειωνει στο ελάχιστο την αξία του βιβλίου.
0
Auster!!!
Ο Όστερ για μένα ίσως είναι ο καλύτερος εν ζωή Αμερικανός συγγραφέας. Χωρίς να είναι ισάξιο της τριλογίας, δίνω 5 αστέρια στο Mr Vertigo γιατί στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας είναι ένας καταπληκτικός αφηγητής και εδώ μας δίνει μια ιστορία ενηλικίωσης με γρήγορη πλοκή. Έναυσμα της αφήγησης είναι το αδύνατο και αυτό επιτείνεται από το γεγονός ότι αφηγητής και πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι το ίδιο πρόσωπο και αυτό το κάνει λιγότερο αληθοφανές. Έχει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια δύο όψεις : άλλοτε εγωιστής και άλλοτε ομαδικός παίκτης, πολλές φορές επιπόλαιος και κάποιες άλλες δίκαιος και σοφός. Ο Όστερ θέτει ερωτήματα που τα αφήνει ανοιχτά : τι είναι λογικό; πόσο μάταια είναι όσα ζούμε; πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η τύχη; Εξαίρετη είναι επίσης η απόδοση της εποχής και του περιβάλλοντος που κινούνται οι ήρωες ενώ ταυτόχρονα ασκείται κριτική σε κάθε είδος ρατσισμού.
0
Αστερισμός ζωτικών φαινομένων
Πολύ καλό
Πολύ δυνατό δράμα γραμμένο από ένα Αμερικανό με ήρωες Τσετσένους και Ρώσους. Παρά το παράδοξο του πράγματος, η αφηγηματική ικανότητα του Μάρα δίνει ένα εκλπηκτικό αποτέλεσμα. Οι χαρακτήρες που δημιουργεί δεν είναι χάρτινοι. Ζουν μέσα στη φρίκη δύο πολέμων και μέσα από τελείως απάνθρωπες συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν ο καθένας με τον τρόπο του. Ο συγγραφέας επιστρατεύει κάποιες στιγμές πετυχημένα το χιούμορ για να ελαφρύνει κάπως το πολύ βαρύ κλίμα της ιστορίας του και δένει τις ζωές των ηρώων του με μια μοίρα που από την αρχή μοιάζει αναπόφευκτη. Πολύς ρεαλισμός, πολύ συναίσθημα, στιγμές μεγάλης πίεσης που μεταφέρεται στον αναγνώστη και σίγουρα ένα τελικό αποτέλεσμα που δεν το ξεχνάς εύκολα.
0
Ο συνοδοιπόρος
Πολύ δυνατό
Ο Συνοδοιπόρος είναι ένα θαυμάσιο πολιτικό δράμα. Μέχρι τις τελευταίες 100 σελίδες ήμουν στα 4-4,5 αστέρια. Από εκείνο περίπου το σημείο το μυθιστόρημα "σκοτεινιάζει", γίνεται πολύ ρεαλιστικό και έχει τόσο δυνατές σκηνές που με έπεισε να δώσω 5 αστέρια. Ως εκεί έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία που την αφηγείται ένας πολύ διχασμένος αφηγητής - πρωταγωνιστής. Αν και κοσμοπολίτης σε σχέση με τους συμπατριώτες του, είναι ουσιαστικά πολύ μοναχικός. Μοναδικές σανίδες σωτηρίας από τα διλήμματα, τις αναμνήσεις της οικογένειας και της πατρίδας του αλλά και της προδοσίας και του ρατσισμού που ζει, είναι οι δύο αδελφοποιτοί του όσο και αν αλλάζουν μεγαλώνοντας αποτελούν την πυξίδα των πράξεών του. Το βιβλίο έχει μεγάλα τμήματα απολαυστικής πρόζας και αρκετές σκηνές με ποιοτικό χιούμορ και φυσικά προτείνεται στους φίλους του είδους.
0
Οι φωνές του ποταμού Παμάνο
Καταπληκτικό
Αυτό το αριστούργημα του Καμπρέ θεωρώ ότι ξεπερνάει το μεταγενέστερο και πιο διάσημο Confiteor. Το βιβλίο είναι απαιτητικό από τον αναγνώστη. Στις πρώτες 50-60 σελίδες αισθάνεσαι χαμένος αν και ήδη γοητευμένος. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σχεδόν την ίδια αφηγηματική τεχνική με τους πολλούς αφηγητές που διηγούνται την ιστορία από τη δική τους οπτική γωνία. Επιπλέον, τα χρονικά μπρος - πίσω διαδέχονται το ένα το άλλο ακόμα και μέσα στην ίδια παράγραφο. Ταυτόχρονα ο Καμπρέ παίζοντας με το μυαλό του αναγνώστη, κρατάει στο ημίφως κάποια σημεία της ιστορίας του και τα αποκαλύπτει σταδιακά ως το τέλος. Μέσα από αυτή τη διαδικασία δημιουργεί χαρακτήρες αξιομνημόνευτους σε βάθος χρόνου. Η όμορφη και πανίσχυρη Ελιζέντα που είναι ταυτόχρονα εκδικητική, εμμονική και ραδιούργα είναι ένας από τους χαρακτήρες αυτούς. Πολύ εντυπωσιακοί επίσης είναι οι συμπρωταγωνιστές της Ουριόλ και Τίνα, ο καθένας με τις δικές του αδυναμίες και ιδιαιτερότητες. Τέλεια επίσης είναι σμιλεμένοι και οι περιφερειακοί ήρωες και αντι-ήρωες της ιστορίας. Δέκα αστέρια χωρίς δεύτερη σκέψη.
0
Τα τελευταία απογεύματα με την Τερέζα
Το περίμενα καλύτερο
Μυθιστόρημα που με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Από την μια πλευρά οι εξαιρετικές περιγραφές της ατμόσφαιρας της πόλης και της εποχής, των χαρακτήρων και των "ιδεολογιών τους". Βάζω εισαγωγικά γιατί ο Μαρσέ με πολύ εύγλωττο τρόπο αφήνει να εννοηθεί ότι όλοι του οι ήρωες (κεντρικοί και δευτερεύοντες) έχουν μια μάλλον δήθεν άποψη για τη ζωή που μπορεί να αλλάξει πολύ εύκολα. Αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα του συγγραφέα. Από ένα σημείο και μετά όμως θεωρώ ότι υπάρχει φλυαρία σε πολλά σημεία που επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Αυτό δίνει στο σύνολο του βιβλίου περιττό όγκο και θεωρώ ότι σε ένα μέγεθος 300-350 σελίδων θα μπορούσα να το απολαύσω περισσότερο. Επίσης η προβλεψιμότητα της ιστορίας ως το τέλος μείωσαν αρκετά την απόλαυση της ανάγνωσης. Ναι μεν δεν είναι στόχος του Μαρσέ να περιμένεις τι θα γίνει. Αλλά σε ένα σχετικά κοινότυπο θέμα σαν αυτό του συγκεκριμένου βιβλίου, προσωπικά περιμένω κάτι παραπάνω για να το θυμάμαι σαν σημαντικό.
0
Χόμερ και Λάνγκλεϋ
πολύ δυνατό
Εξαιρετικό μυθιστόρημα από τον συγγραφέα του Ragtime που μέχρι τώρα ήταν το μόνο του βιβλίο που έχω διαβάσει. Και εδώ χρησιμοποιείται η ίδια αφηγηματική τεχνική που αποτελείται από πραγματικά περιστατικά στα οποία ο Ντόκτοροου προσθέτει τη μυθοπλασία του. Εδώ μιλάει για τους αδελφούς Κόλλιερ και επεκτείνει τη μυθιστορηματική τους ζωή μέχρι τα 70s αν και οι πραγματικοί πέθαναν το 1947. Πέρα από τη χωρίς ανάσα ροή των γεγονότων, ο συγγραφεας δημιουργεί δύο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Ο τυφλός Χόμερ και ο μισότρελος Λάνγκλεϋ βλέπουν τη ζωή να τους προσπερνά και αδυνατούν να μείνουν σε επαφή με την πραγματικότητα. Ο Χόμερ παρασύρεται λόγω της αδελφικής αγάπης αλλά και της σωματικής του αδυναμίας από την κοσμοθεωρία του ψυχικά πληγωμένου από τον Α\' Παγκόσμιο Λάνγκλεϋ. Με χιούμορ που εναλάσσεται με δραματικές σκηνές, ο Ντόκτοροου αναδεικνύει τα δύο αδέλφια τόσο σε εμβλήματα για όσους πήγαν κόντρα στο ρεύμα της εποχής τους, όσο και σε περίγελο για τους καθωσπρέπει. 4,5 αστέρια για μένα.
1
Πάρα πολύ καλό
Ο 42ος παράλληλος θεωρείται δίκαια ένα από τα αριστουργήματα της αμερικανικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το βιβλίο είναι ένα καλειδοσκόπιο της κοινωνίας των ΗΠΑ την πρώτη εικοσαετία του περασμένου αιώνα. Ο Ντος Πάσος χρησιμοποιεί μια τεχνική αφήγησης πολύ δύσκολη να τη χειριστεί ένας συγγραφέας χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη και αυτό είναι μεγάλη κατόρθωμα. Στο βιβλίο υπάρχουν τέσσερεις-πέντε κεντρικοί χαρακτήρες των οποίων οι ελπίδες, τα όνειρα, οι επιτυχίες αλλά και οι απογοητεύσεις ξεδιπλώνονται αυτόνομα κατά τα 2/3 της ιστορίας. Μόνο στο τελευταίο 1/3 κάποιοι από αυτούς συναντιούνται χωρίς όμως να είναι αυτά τα συναπαντήματα μεγάλης σημασίας. Κύριο ρόλο παίζει το αμερικάνικο όνειρο όπως μεγάλωσε εκείνη την εποχή της ανάπτυξης για τις ΗΠΑ μέσα από συγκρούσεις συμφερόντων πολιτικών και οικονομικών. Ο ρατσισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο αναρχισμός, ο σοσιαλισμός, η κεφαλαιοκρατία, ο συνδικαλισμός είναι μόνο κάποιοι από τους "ισμούς" της εποχής που βγαίνουν στο προσκήνιο. Οι ήρωες του Ντος Πάσος είναι καθημερινοί τύποι που τους σκιαγραφεί εκπληκτικά και περιγράφει τις περιπέτειές τους με ιλιγγιώδη ρυθμό. Ενδιάμεσα παρεμβάλλονται κεφάλαια με αυτοβιογραφικά στιγμιότυπα του συγγραφεα εκείνη την εποχή. Επίσης παρεμβάλλονται κεφάλαια με αποκόμματα εφημερίδων, στίχους τραγουδιών και ποιημάτων, ειδήσεις πολιτικές και κοινωνικές που δίνουν με λίγα λόγια το στίγμα της εποχής. Επιπλέον γίνεται αναφορά σε ξεχωριστά κεφάλαια για κάποιες περισσότερο ή λιγότερο γνωστές μορφές της εποχής (π.χ Τόμας Έντισον). Και οι τρεις αυτές παρεμβολές (η αυτοβιογραφία, οι ειδήσεις και τα ιστορικά πρόσωπα) βοηθούν πολύ στην οικονομία του λόγου αφού προϊδεάζουν τον αναγνώστη για το περιβάλλον στο οποίο θα κινηθούν οι κεντρικοί χαρακτήρες λίγες σελίδες αργότερα. Τέλος πρέπει να πω ότι η συγκεκριμένη έκδοση είναι εξαιρετική με τις σημειώσεις στο τέλος(δυστυχώς αλλά και αναγκαστικά) του βιβλίου να πολύ λεπτομερείς, επιμορφωτικές και απαραίτητες για την κατανόηση της εποχής. 2020-05-01 1
0
Ο σκλάβος
Εκπληκτικό μυθιστόρημα. Ο Σίνγκερ τοποθετεί μια ιστορία έρωτα σε μια εποχή και μια κοινωνία που επικρατούν η εξαθλίωση των φτωχών, η βρωμιά, η δεισιδαιμονία και η αθλιότητα σε όλα τα επίπεδα. Τα αισθήματα της αληθινής αγάπης κονταροχτυπιούνται με αυτά της πίστης. Οι δύο κεντρικοί ήρωες μένουν ακλόνητοι στα αισθήματα αυτά που είναι ριζωμένα μέσα τους και αντιστέκονται στους περιορισμούς που προσπαθούν να τους επιβάλλουν οι δήθεν ενάρετοι. Ο συγγραφέας διακριτικά ασκεί ειλικρινή κριτική στους ανθρώπους του δικού του έθνους και αυτό είναι στα συν του μυθιστορήματος. Ο τρόπος γραφής του σε αρκετά σημεία αγγίζει τον μαγικό ρεαλισμό. Οι σκληρές σκηνές είναι πολύ ρεαλιστικές και μεταφέρουν το κλίμα της εποχής ολοζώντανα. Οι χαρακτήρες ανθρώπινοι και πραγματικοί νομίζω ότι θα μείνουν για καιρό χαραγμένοι στη μνήμη μου.
0
