Στο ίδιο μοτίβο με τους "Άγνωστους Αιώνες" του ιδίου συγγραφέα, αρκετά ενδιαφέρον και πιθανότατα θα μάθετε πολλά που δεν ξέρατε. Υπάρχουν όμως δύο ψεγάδια. Αναφέρεται ελάχιστα και μόνο ονομαστικά στις επιτυχίες των Ελλήνων απέναντι στους Ιταλούς στην Αλβανία και επικεντρώνεται κυρίως στα τη πολιτικής της δεκαετίας. Και το κυριότερο, αν και δεν το θέλει, ο συγγραφέας αδυνατεί να είναι τελείως αντικειμενικός και τάσσεται εμφανώς εναντίον των Αριστερών. Σου δίνει την εντύπωση ότι γράφτηκε για Άγγλους αυτό το βιβλίο.
0
Μια πολύ υποτιμημένη συγγραφέας
Δεν θα πω πολλά για το βιβλίο, αν καταφέρετε να το προμηθευτείτε από κάπου, διαβάστε το. Θα ήθελα να δηλώσω όμως ότι η Fred Vargas είναι τουλάχιστον επιπέδου Nesbo και Lackberg, όσον αφορά το αστυνομικό μυθιστόρημα, και είναι κρίμα που δεν είναι τόσο γνωστή στην Ελλάδα.
Ο "Κοκκινολάιμης" της Λάκμπεργκ, ή αλλιώς η αμαρτωλή ιστορία της Σκανδιναβίας κατά το Β'ΠΠ. Το μυστήριο έχει ξεκινήσει από πριν πιάσεις το βιβλίο στα χέρια σου και εξελίσσεται σχεδόν άριστα. Έχει και πολλές απαντήσεις που δεν είχαν δοθεί προηγουμένως.
Μετά από δύο σχετικά μέτρια βιβλία η Λάκμπεργκ επιστρέφει δυνατά. Η συγγραφέας καθιερώνει το στυλ "οι ήρωές μας ζούνε τις ζωές τους κι έχουν και μερικά μυστήρια να λύσουν" το οποίο ναι μεν δεν είναι κακό αλλά δεν είναι και συναρπαστικό. Κατά τ'άλλα, και ευτυχώς, είναι λιγότερο προσωπικό από τα προηγούμενα ενώ για πρώτη φορά υπάρχει κάτι σαν post-credit scene αλά Marvel.
Έχοντας πλέον διαβάσει 3 βιβλία από τη Lackberg, τη θεωρώ πολύ καλή συγγραφέα αλλά με διαφορετικό τρόπο γραφής από αυτό που χρειάζεται το αστυνομικό μυθιστόρημα. Δεν είναι άσχημος, αλλά επειδή επικεντρώνεται πολύ στις αναλύσεις και στο σκεπτικό των προσώπων, υστερεί σε δράση, τα στοιχεία που δίνονται στην εξέλιξη σε ότι αφορά την κεντρική υπόθεση και το μυστήριο είναι λίγα, κι έτσι δεν υπάρχει ιδιαίτερη αγωνία για να σε καθηλώσει. Θεωρώ την "Παγωμένη Πριγκίπισσα" το καλύτερο μέχρι στιγμής.
Συνεχίζει δυνατά η Λάκμπεργκ, αν και κατά τη γνώμη μου υστερεί λίγο σε σχέση με το πρώτο. Αργεί πολύ να ξεκινήσει η δράση και μέχρι τότε είναι πολύ θεωρητικό και περιγραφικό. Έξυπνη υπόθεση κατά τ'άλλα.
Το βιβλίο είναι πολύ καλογραμμένο και τεκμηριωμένο, πλην όμως το πήρα για βιβλίο αναζήτησης και περιπέτειας ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα που στόχο έχει να αναλύσει τις αντικρουόμενες τάσεις της εποχής, του καθολικισμού και της απόλυτης μοναρχίας με το φιλελευθερισμό. Εάν θέλετε ένα θεωρητικό βιβλίο (πιο υπεραναλυτικό κι από τα του Έκο) πιθανότατα θα το λατρέψετε. Προσωπικά το βρήκα το πιο αδύναμο του Ρεβέρτε για τους λόγους που προανέφερα.
Δεν πιάνει τα καλύτερα του Nesbo κατά τη γνώμη μου αλλά έχει πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, διαβάζεται ευχάριστα και νεράκι, απλά του λείπει λίγο η "μαυρίλα". Σίγουρα θα διαβάσω κι άλλα από τη Lackberg