Ήξερα ότι ήταν βασισμένο σε βιβλίο αλλά ποτέ δεν μπήκα στην διαδικασία να το αποκτήσω, πράγμα που μετανιώνω καθώς είναι εκτός κυκλοφορίας πλέον, γιατί δεν ήθελα να χαλάσω την τόσο όμορφη ταινία στο μυαλό μου. Τελικά, το έπιασα, το διάβασα και έχω να πω ένα μόνο πράγμα: ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΑ! Ο Neil Gaiman έδειξε για μια ακόμα φορά την ευφυΐα του στην συγγραφή παραμυθιών. Τα γεγονότα εκτιλίσσονται με μια περιτεχνία και το βιβλίο δεν καταντάει βαρετό ούτε για μια στιγμή. Η φαντασία αυτού του ανθρώπου δεν έχει όρια -the limit doesn't exist-. Κάθε φορά με εκπλήσσει. Έχει στήσει έναν τόσο όμορφο κόσμο και σου δίνει συνεχώς πληροφορίες για το backstory του, τόσες όσες χρειάζονται για να το καν όσο το δυνατός πιο ρεαλιστικό γίνεται. Και τα καταφέρνει, σε κάνει να νιώθεις αρκετά χαζός που δεν γνώριζες τις τοποθεσίες του όπως όταν σε ρωτάει η καθηγήτρια της Γεωγραφίας ποια είναι η πρωτεύουσα της Τσεχοσλοβακίας και δεν ξέρεις να απαντήσεις. Το βιβλίο, βέβαια, είναι πιο λυρικό. Είναι γραμμένο στην γλώσσα του κλασσικού παραμυθιού, μόνο έτσι θα μπορουσά να αποκαλέσω τον τρόπο που είναι γραμμένο και την χρήση της γλώσσας. Αμέσως μεταφέρεσαι στις ιστορίες που άκουγες όταν ήσουν μικρό και άρχιζαν όλες με το "Μια φορά κι έναν καιρό". Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν ένας νεαρός, αρκετά αφελής για να δώσει μια υπόσχεση χωρίς να ξέρει άμα θα μπορέσει να την φέρει εις πέρας, και ερωτεύτηκε ένα αστέρι. Είναι ένα ωραίο παραμυθάκι και εκεί μένει ως ένα παραμυθάκι. Δεν κάνει το βήμα το παραπάνω.