Το "Μη μ' αφήσεις ποτέ" είναι το πρώτο βιβλίο του Ισιγκούρο που διάβασα και μου άφησε μια 'περίεργη' αίσθηση. Είναι πέρα για πέρα μελαγχολικό και δημιουργεί μια ανησυχία στον αναγνώστη λόγω του πολύ ιδιαίτερου θέματος του βιβλίου. Οι πρωταγωνιστές είναι ανθρώπινοι κλώνοι που μεγαλώνουν μαζί σε ένα ίδρυμα και σε όλη την σύντομη ζωή τους προετοιμάζονται και εκπαιδεύονται για την ημέρα που θα δωρίσουν -χωρίς να το έχουν βεβαίως επιλέξει- τα όργανά τους. Θα σκεφτείτε ότι το πρώτο ερώτημα που δημιουργείται στον αναγνώστη είναι "μήπως αυτό το φανταστικό σενάριο στο μέλλον αποτελέσει ποτέ πραγματικότητα", αλλά νομίζω ότι το βιβλίο σε κατευθύνει να ασχοληθείς και να ανησυχήσεις περισσότερο με το θέμα της αξιοπρέπειας και της αξίας της ζωής αυτών των κλώνων σε περίπτωση που το σενάριο αυτό αποτελούσε πραγματικότητα..