Η συγγραφέας πλάθει εικόνες πανίσχυρες και τολμάει απίστευτες ψυχολογικές βουτιές, προκαλώντας έντονα συναισθήματα (σας εγγυώμαι ότι θα βιώνετε κάθε φράση στο έπακρο και θα μαγευτείτε από τους συμβολισμούς!). Το βιβλίο θα ήταν πραγματικά αριστουργηματικό αν δεν το χαντάκωναν: 1) Το άθλιο, προβλέψιμο και αποκρουστικά μοιρολατρικό φινάλε που αρνείται κάθε έννοια ανατροπής και συνειδητότητας. (το βίωσα ως φριχτή προδοσία μετά από τόσες υπέροχες σελίδες) 2) Το αναξιοποίητο όλων των γνωριμιών της πρωταγωνίστριας (υπέροχα, ενδιαφέροντα πρόσωπα για τα οποία λαχταράμε να μάθουμε περισσότερα, κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ) 3) το ανούσιο σεξουαλικό κομμάτι που δεν συνεισφέρει σε κάτι. Κρίμα.