ID #81548 | ημερομηνία: 2024-06-17
Ελευθερία Κλεισαρχάκη (μη εγγεγραμμένος χρήστης) |
24 κριτικές
Απλά απολαυστικό!
«Το έχω ακούσει να λέγεται από καιρό. Ο πόνος τίκτει την συνείδηση. Για να αποφύγει σοβαρές βλάβες, ένα απλό πλάσμα χρειάζεται να αξιοποιήσει τις μαστιγώσεις και τα κεντρίσματα ενός υποκειμενικού συναισθήματος ή μιας βιωμένης εμπειρίας. Δεν πρόκειται για ένα κόκκινο προειδοποιητικό φωτάκι στο κεφάλι - ποιος, άλλωστε, είναι εκεί για να το δει; - αλλά για έναν νυγμό, ένα άλγος, έναν κραδασμό που πονάει. Κάθε αντιξοότητα μας επιβάλλει την εγρήγορση, και πραγματικά έχει αποτέλεσμα: Καιγόμαστε όταν πλησιάζουμε τη φωτιά, όταν αγαπάμε υπερβολικά. Αυτές οι βιωμένες αισθήσεις είναι η απαρχή της επινόησης του εαυτού. Κι αν αυτό έχει αποτέλεσμα, τότε γιατί να μη νιώθουμε αηδία για τα κόπρανα, να μη φοβόμαστε το χείλος του γκρεμού και τους αγνώστους, να μη θυμόμαστε προσβλητικές ή φιλικές συμπεριφορές, να μη μας αρέσει το σεξ και το φαγητό; Και είπεν ο Θεός: Γενηθήτω οδύνη. Και εγεννήθη η ποίηση. Επιτέλους.»
Γνωρίζει τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες του τόπου της (επικείμενης) γέννησης του και του κόσμου, κατέχει άριστα γραμματική και συντακτικό διαμορφώνοντας έναν λόγο εξεζητημένο, κομψό και ταυτόχρονα ανάλαφρο, φιλοσοφεί, έχει χιούμορ και αγαπημένα κρασιά, παραθέτει Χομπς και Σαίξπηρ, κατέχει πλήθος τεχνών και επιστημών, και ακούει τα πάντα δίχως οι παριστάμενοι να έχουν ιδέα της παρουσίας, της επίγνωσης ή των απόψεων του…
Είναι κομψός, απολαυστικά είρωνας και πανέξυπνος…και είναι ένα Έμβρυο.
Ένας άλλος «Άμλετ», μια ιστορία εξαπάτησης και προδοσίας, με αφηγητή ένα έμβρυο λίγο πριν έρθει στον κόσμο, το οποίο παρακολουθεί την απιστία, τον δεσμό και τελικά τη δολοφονική σκευωρία της μητέρας του με τον εραστή-κουνιάδο της.
Υπέροχα πρωτότυπο, έξυπνο, ενδιαφέρον και πραγματικά καλογραμμένο πρόταση την πρόταση, ο Ίαν ΜακΓιούαν μας προσφέρει ένα εξαιρετικά ιδιότυπο μυθιστόρημα αγωνίας, όπου τα όρια της ηθικής - όπως και σε άλλα έργα του - δοκιμάζονται.