Ο κύριος Τζόουνς είναι 45 χρονών και θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει τα πάντα στην ζωή του. Ένα σπίτι, μία καλή δουλειά και σαν άνθρωπος είναι οργανωτικός, επιμελής και σχολαστικός. Δεν επιζητά την ανθρώπινη επαφή έχει βρει τον τρόπο να περνάει καλά και μόνος του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτήν την άρνηση; Κάθε μέρα ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα με προσήλωση ώσπου μία μέρα όλα αλλάζουν. Το ποτό είναι η παρηγοριά του. Τον κάνει να ξεχνιέται και να ονειρεύεται αυτά που έχασε. Ο ήρωας του βιβλίου αντιπροσωπεύει τα χαμένα ανεκπλήρωτα όνειρά μας, τις αποφάσεις που ποτέ δεν πήραμε γιατί φοβηθήκαμε και επιλέξαμε να βολευτούμε στον εύκολο δρόμο. Στο πρόσωπο του βλέπουμε την μοναξιά και την αποσάθρωση του κοινωνικού συνόλου που έχει χάσει βασικές έννοιες όπως ανθρωπιά, αλληλεγγύη και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Ένα ανάγνωσμα που στόχος του είναι να σε βάλει να σκεφτείς και να αναλογιστείς ότι το να ζεις συμβατικά είναι κάθε μέρα ένας μικρός θάνατος. Με τα υποκατάστατα δεν έρχεται η χαρά αλλά με την τόλμη να κάνεις ένα βήμα παραπάνω κι ας χάσεις. Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.