Στις όχθες τού Σάβου
Συνολική βαθμολογία (1-10):
7.5
Κριτικές
2
Παρακολούθηση βιβλίου
Εγγράψου δωρεάν στο Bookfriends.gr, επίλεξε Παρακολούθηση βιβλίου και θα σε ενημερώνουμε κάθε φορά που ένας αναγνώστης γράφει ένα νέο review για το βιβλίο αυτό!
Γράψε τη δική σου κριτική
Κριτικές βιβλίου: 2
ID #32155 | ημερομηνία: 2020-08-17
chillandreadblog.com | 77 κριτικές
Στις όχθες του Σάβου
Είναι αυτά τα μικρά διαμαντάκια που μας θυμίζουν τα εφηβικά μας αναγνώσματα και μας γυρίζουν πίσω στους μεγάλους λογοτέχνες. Είναι όλα αυτά τα αναγνώσματα της Ανατολικής Ευρώπης και της Ρωσίας που μας φέρνουν πιο κοντά στα περασμένα έτη της Ελληνικής επαρχίας και σε ήθη, έθιμα ή συνήθειες που μας είναι γνωστά ή μας φαίνονται γνώριμα. Ο Λάζα Λαζάρεβιτς μπορεί να μην είναι ένας πολυγραφότατος και παγκοσμίου φήμης συγγραφέας, είναι όμως ένας πολύ γνωστός και κλασσικός πλέον συγγραφέας στη Σερβία, ακόμα κι αν το έργο του αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του. Αν και πέθανε πριν καν κλείσει τα σαράντα του χρόνια, κατάφερε ωστόσο να αφήσει το σημάδι του στην παγκόσμια λογοτεχνία. Πολλοί τον θεωρούν τον Σέρβο Τουργκένιεφ. Εμένα μου θύμισε πολύ τον αγαπημένο Ντοστογιέφσκι που διάβασα πολύ ως έφηβη αλλά και μετέπειτα. Το συγκεκριμένο βιβλίο περιέχει τρία διηγήματα που εκτυλίσονται κοντά στον ποταμό Σάβο, εξ ου και ο τίτλος. Θα μπορούσαν κάλλιστα να εκτυλίσονται στην Ελληνική επαρχία την ίδια χρονική περίοδο ή και νωρίτερα. Λίγα είναι αυτά που διαφέρουν από την παράδοση της χώρας μας, από αυτά που περιγράφονται σαν τη ζωή των ανθρώπων γύρω από τον ποταμό. Τα Βαλκανικά κράτη είναι πολύ κοντά στα ήθη, τα έθιμα, την παράδοση και τις συνήθειες. Η ηθική, ο σεβασμός στην οικογένεια και στην οικογενειακή ιεραρχία, είναι όπως τη θυμάμαι να την ακούω στις ιστορίες των παλαιότερων όταν ήμουν παιδί, ακόμα και να τη βλέπω μπροστά μου. Προνόμιο όσων έχουν μεγαλώσει στην επαρχία, είναι να μπορούν να καταλάβουν και να συνδεθούν πιο εύκολα με τους υπόλοιπους Βαλκανικούς λαούς. Ακόμα και λέξεις που άκουγα από τη γιαγιά μου βρήκα στο κείμενο, στην ίδια ή ελάχιστα διαφορετική μορφή και αναρωτήθηκα πόσο πολύ είχε διαβρωθεί ο λαός και ο πολιτισμός μας από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Και με τον ίδιο τρόπο είχαν διαβρωθεί και οι γειτονικοί λαοί. Σε κάνει να σκεφτείς πως, ίσως τελικά όλα τα Βαλκάνια προσπαθούν απλά να βρουν την ταυτότητά τους ακόμα. Μετά από τόσους αιώνες σκλαβιάς, κανένας λαός δεν μπορεί να είναι ίδιος. Λίγα είναι αυτά που έχουν διασωθεί. Όμως όσα κάναν οι παλιοί, όσα έλεγαν και όσα τηρούσαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με το λόγο ή τη γραφή, έχουν μεταφερθεί στις νέες γενιές και ακόμα υπάρχουν και σώζονται. Και δε διαφέρουν πολύ από το ένα κράτος στο άλλο. Με τα διηγήματά του ο Λαζάρεβιτς φέρνει θύμισες του παρελθόντος. Ο λόγος του δεν είναι ο λυρικός του μεγάλου λογοτέχνη που μπορεί κάποιος να περιμένει. Αντίθετα, είναι απλός, μεστός και λέει αυτό που θέλει να πει και να το καταλάβει ο απλός άνθρωπος. Οι ιστορίες του είναι ιστορίες της πραγματικής ζωής, ακόμα κι αν δεν έχουν βασιστεί σε πραγματικά γεγονότα ή αν δεν ξέρουμε πως τις εμπνεύστηκε. Τον κάνουν όμως προσιτό και αγαπημένο.
ID #24297 | ημερομηνία: 2020-07-18
natnat | 769 κριτικές