Πλοκή, χαρακτήρες, γραφή, τα πάντα παντελώς αδιάφορα. Καταιγισμός κλισέ, βαρετοί διάλογοι (η ρεαλιστική αποκρουστικότητά τους δεν έχει να προσφέρει κάτι - σε μένα τουλάχιστον), ανύπαρκτες ανθρώπινες σχέσεις, μηδενιστικές τάσεις και κουραστική εμμονή με την κινέζικη αστρολογία. Κακό νουάρ. Το μόνο "θετικό": ξεγελάει στην αρχή, με την άχρωμη καταγραφή τραγικών στατιστικών και τις αόρατες συνδέσεις αυτών τις οποίες υπαινίσσεται. Ξεγελάει και σε πείθει να προχωρήσεις μέχρι το τέλος. Οφείλω ωστόσο να πω ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται για την εικόνα των κακών συνοικιών της Νέας Υόρκης του σήμερα, σίγουρα θα βρεί κάτι να εκτιμήσει στο εν λόγω βιβλίο.