Η γραφή του Hernandez ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στο πραγματικό και στο φανταστικό, στο υπαρκτό και το εξωφρενικό, έχοντας δόσεις χιούμορ και σαρκασμού. Οι ιστορίες του δανείζονται τόσο στοιχεία της λογοτεχνίας του φανταστικού και προδίδουν επιρροές από τον μαγικό ρεαλισμό. Ο αναγνώστης απολαμβάνει τις ιστορίες του Hernandez, τις διαβάσει ακόρεστα και μαθαίνει πολλά πράγματα για την ιστορία του Μεξικού.