Αντίπαλον δέος του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, απλώς ηδονιστής ή ένας παρεξηγημένος λογοτέχνης, ο Λέοπολντ Φον Ζάχερ-Μάζοχ το 1870 δεν δίστασε να γράψει κάτι που κάνει, ενάμιση αιώνα αργότερα, και τις "Πενήντα αποχρώσεις του γκρι" να μοιάζουν άτολμες, άχρωμες και αδιάφορες. Θα συναντήσετε έννοιες όπως «dominatrix» και «σαδομαζοχισμός» — και δεν είναι αυτές που σοκάρουν, αλλά η διαπίστωση ότι μιλάμε για βιβλίο του… 19ου αιώνα! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζάχερ-Μάζοχ «δάνεισε» το όνομά του στη λέξη μαζοχισμός ούτε ότι οι Velvet Underground είχαν τραγούδι στο ιστορικό τους ντεμπούτο το 1967 με τίτλο Venus in furs, ούτε φυσικά ότι ο Ρόμαν Πολάνσκι γύρισε ταινία βασισμένη στους διαλόγους του βιβλίου το 2013… Η Αφροδίτη με τη γούνα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα σημαντικό βιβλίο, για όσα δεν δίστασε να θίξει σε μια εποχή που οι σαρκικές επιθυμίες παρέμεναν ανομολόγητες. Αλλά στον αιώνα μας παραμένει εξίσου σημαντικό, γιατί υπενθυμίζει ότι η σεξουαλικότητα πάνω από όλα είναι μια πνευματική κατάσταση: και αυτά που λαχταράει το πνεύμα δεν εξηγούνται πάντοτε λογικά, απλά βιώνονται…