Θαυμάσιο βιβλίο. Μέσα σε ένα τελείως απαισιόδοξο κλίμα, δεκάδες χαρακτήρες κινούνται στη διάρκεια μιας μέρας στο κατεστραμμένο Μόναχο έξι χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το χάος, η ανασφάλεια και η έλλειψη προοπτικής επικρατούν παντού. Κύρια αιτία δείχνει να είναι το γεγονός ότι άνθρωποι και κτίρια καταστράφηκαν στην ηττημένη πόλη αλλά οι ιδέες και οι συμπεριφορές που οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού επιβίωσαν, η αγάπη εξακολουθεί να απουσιάζει και ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει όπως όπως. Άψογα γραμμένο, δημιουργεί υπαινικτικές συγκρίσεις μεταξύ της νικημένης ναζιστικής Γερμανίας και της της νικήτριας Αμερικής με τις φυλετικές διακρίσεις. Οι ήρωες του Κέπεν έρχονται και φεύγουν από το προσκήνιο της αφήγησης με θεατρικό τρόπο. Οι αλλαγές πλάνου μέσα από τις πολλές και μικρές ενότητες δίνουν στον αναγνώστη την ευκαιρία να έχει αλλαγές εικόνας και συναισθήματος σε ένα έργο που η πραγματική δράση είναι ελάχιστη. Δυσοίωνο μεν αλλά διαμάντι κατά τη γνώμη μου.