Ο συγγραφέας στο πρόλογο μας δηλώνει ότι θα μας εξιστορήσει ενδιαφέρουσες ιστορίες αδιάφορων ανθρώπων.Το αδιάφορο είναι κάτι πολύ υποκειμενικό και όσο διαβάζεις τόσο σε κερδίζει το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά είτε θετικά είτε αρνητικά. Η βάση της ιστορίας και ο αφηγητής είναι ο Γιώργος.Ξεκινάει την ιστορία από τη γέννηση του,τη σχέση με τους παππούδες του και εκεί κάνει μία πετυχημένη σύγκριση το πως γνωρίζονταν τα παλιά τα χρόνια σε σχέση με το σήμερα που με το πάτημα ενός κουμπιού και με την ενεργοποίηση μίας εφαρμογής σου "σερβίρονται" μπροστά στην οθόνη σου πληθώρα επιλογών.. Θα σταθώ κυρίως στα 'πέτρινα χρόνια" όπως τα αναφέρει που είναι και τα μαθητικά όπου υπέστη σχολικό εκφοβισμό από τους συμμαθητές του.Αυτό το κομμάτι της ιστορίας με άγγιξε πολύ. Στη πορεία μιλάει για τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα και μπαίνει στην αφήγηση και το κομμάτι της ομοφυλοφυλίας. Οι σχέσεις που έκανε και τα μαθήματα που διδάχτηκε από τον καθένα ξεχωριστά. Το κομμάτι του στρατού είναι η καλύτερη στιγμή του βιβλίου καθώς κάνει τον απολογισμό του σκέφτεται τι έχει ζήσει μέχρι τώρα,τι τον στιγμάτισε τι δεν αξίζει και σκέφτεται το επόμενο βήμα που θα κάνει μετά το τέλος της στράτευσης. Έχει γρήγορο ρυθμό η ιστορία και καυτηριάζει μοναδικά τις ανθρώπινες σχέσεις!Ο Γιώργος είναι ένας χαρακτήρας πολύ συμπαθής που με το χιούμορ του και τη δυναμική του αντεπεξήλθε στις δυσκολίες που του παρουσιάστηκαν ωρίμασε απότομα αλλά τουλάχιστον βγήκε νικητής στη πορεία. Είναι η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία που διάβασα!!!