ID #60051 | ημερομηνία: 2021-10-06
@readandcapture_by_mariaroussou | 127 κριτικές
Κάτι πολύ διαφορετικό από τον εξαιρετικό πάντα Κορτώ
Κάθε νέο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, είναι για μένα από αυτά τα αναγνωστικά ταξίδια που αδημονώ να ξεκινήσω, παραμερίζοντας οποιοδήποτε άλλο.
Πριν πω την άποψη μου, θέλω να τονίσω πως η μοναδικότητα της γραφής και του ύφους του, που λατρεύω, είναι κάτι που μπορεί να μην αρέσει σε όλους και αυτό είναι σεβαστό.
Το τελευταίο του μυθιστόρημα ήταν πολύ διαφορετικό απ' όσα δικά του έχω διαβάσει ως τώρα.
Μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση που ρέει αδιάκοπα. Ένα βιβλίο ωδή στη φιλία. Όχι εκείνη που ανθίζει κάτω από την ασφάλεια μιας εύκολης ζωής, αλλά εκείνη τη φιλία που γεννιέται σε κάποιο άθλιο κοινόβιο στα Εξάρχεια, ανάμεσα σε "αθωράκιστες" ψυχές, από τρεις ανθρώπους στις πιο σκοτεινές μέρες τους. Τρεις άνθρωποι που βρέθηκαν στο περιθώριο της ίδιας της ζωής, δημιουργούν ένα μείγμα αγάπης αλλιώτικο και γίνονται στήριγμα ο ένας για τον άλλον στην σκληρή εποχή της νιότης τους.
Η πλοκή με δυσκόλεψε στο να ταυτιστώ, να μπορέσω να ξεβολευτώ και να καταλάβω την ιστορία των ηρώων, καθώς και τα μεγάλα σε έκταση κεφάλαια που δεν είναι στα γούστα μου. Όμως τελικά με συνεπήρε η μαεστρία του συγγραφέα, να μας μεταφέρει με τις περιγραφές του τόσο έντονα και με αληθοφάνεια, τη ζωή περιθωριοποιημένων ανθρώπων την εποχής της δεκαετίας του '90 και την κοινωνία αυτής.
Κομβικές οι αναφορές στις σκληρές πτυχές του παρελθόντος και του οικογενειακού υπόβαθρου των ηρώων.
Περπάτησα μαζί τους σε σκοτεινές επικίνδυνες καταλήψεις, βρωμερά καταγώγια, ένιωσα στο πετσί μου τη φτώχεια και την απαίσια μυρωδιά της ανέχεια τους. Μέσα σε 322 σελίδες χώρεσαν τρεις ζωές, εξαθλίωση, πόνος, ναρκωτικά, τα μονοπάτια της νύχτας, ο φόβος και η αντιμετώπιση του τέρατος του aids, η επιβίωση.
Σκληρό, ώμο, νοσταλγικό, απολογητικό και συναισθηματικό. Ένα βιβλίο τυλιγμένο σε ενοχές και τύψεις, ανακατεμένα με κοινές στιγμές των φίλων που έγιναν αναμνήσεις ζωής.
Ένα διαφορετικός όρκος φιλίας που σπάει...