ID #36823 | ημερομηνία: 2020-09-20
El (μη εγγεγραμμένος χρήστης) |
1 κριτικές
Η μαγεία υπάρχει και πηγάζει από εμάς
Το βιβλίο αυτό, όπως και όλη την υπόλοιπη σειρά, το διάβασα πολλά χρόνια πριν, όντας ακόμα παιδί και όπως ήταν φυσικό ενθουσιαατηκα και μαγευτικά από αυτόν τον νέο φανταστικό κόσμο που απλωνόταν μπροστά στα μάτια μου και με έκανε για πρώτη φορά να ανοίξω τα μάτια της φαντασίας μου και να δω νέες πτυχές του εγκεφάλου και του χαρακτήρα μου. Περασαν τα χρόνια και εγώ μεγάλωσα, διάβασα πολλά και διαφορετικά βιβλία, έγραψα και τα δικά μου. Έκανα πολλές φορές όνειρα κοιμισμένη ή μη και κάπου σαν να ξέχασα τον Χάρυ Πότερ . Τυχαία πριν λίγο διάστημα η κόρη της ξαδερφης μου μου ζήτησε να δούμε μαζί το Χάρυ Πότερ και ο αιχμάλωτος του Αζκαμπαν. Φυσικά και δέχτηκα. Ήταν μια ταινία που είχα δει δεκάδες φορές , αλλά εκείνη η τελευταία φορά με έκανε να θυμηθώ τι ήταν πραγματικά ο Χάρυ Πότερ για εμένα ως παιδί. Έτσι, όταν γύρισα σπίτι έπιασα το τελευταίο βιβλίο και το ξαναδιάβασα. Μπορεί να μην είναι το πιο άρτιο συγγραφικά που έχω διαβάσει και μπορεί να μην με ενθουσίασε όπως όταν ήμουν μικρή, αλλά με έκανε να νιώσω μια ζεστασιά στην καρδιά. Με έκανε να νιώσω ότι ξαναπήγα στο Χογκουαρτς και συνάντησα όλους μου τους φίλους, φάγαμε στην δεξίωση του καλωσορίσματος όλα τα καλούδια, παίξαμε κουιντιτς με βροχή και με ήλιο, χαζολογησαμε στο εντευκτήριο και γκρινιαξαμε για τις μακροσκελείς εργασίες του καθηγητή Σνεϊπ. Όλα αυτά βέβαια δεν υπάρχουν στο τελευταίο, πιο σκοτεινο, βιβλίο της σειρας, αλλά ξέρεις ότι στον κόσμο που τώρα γίνονται μάχες και βασανισμοί, παλιότερα υπήρχε και θα υπαρξει ξανα αυτός ο κόσμος που κρυφά όλοι μας θα θέλαμε να είμαστε μέρος του.
Το κερδισμένο στοίχημα του Χάρυ Πότερ για εμένα είναι ότι δεν σε κερδίζει μόνο σαν ιστορία, αλλά, κυρίως, ως "σύμπαν". Το γράμμα υποδοχής, το Χόγκουαρτς, η διαγώνιος αλέα, τα σκουπόξυλα και οι βουτυρομπυρες είναι μερικά μόνο από τα χιλιάδες στοιχεία του Σύμπαντος του Χάρυ Πότερ που όλοι μας κρυφά έχουμε ευχηθεί να ανηκαμε. Για εμένα αυτό είναι το σημαντικότερο σε αυτήν την σειρά και για αυτό πιστεύωοτι ειδικά οι νεαροί αναγνώστες πρέπει να τη διαβάσουν. Όχι τόσο για να μάθουν για τον Βόλντεμορτ και το παιδί που επέζησε, αλλά για να έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον πιο υπέροχο, φανταστικό και φιλικό σύμπαν που έχει γραφεί ποτέ!
Υ.Γ. μην με κατηγορείτε, λατρεύω τον Τόλκιν, αλλά θεωρώ ότι το δικό του Σύμπαν για να το εκτιμήσεις σε βαθος, όπως του αξίζει, απαιτείται να έχεις ένα νοητικό και γνωστικό υπόβαθρο ανώτερο του παιδικού .