ID #83904 | ημερομηνία: 2024-06-29
Κονιδάρη Ελένη | 2 κριτικές
Ιστορια δίχως όνομα
Αρχίζοντας την ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου του Στέφανου Δάνδολου ήξερα απο την αρχή οτι είχα ενα καλό βιβλίο στα χέρια μου. Η εντύπωση μου απο το τελευταίο του βιβλίο «Οταν θα δεις την θάλασσα» ήταν εξαιρετική. Νιώθω πραγματικά τυχερή που τον έμαθα και φυσικά απο τότε έχω γίνει φανατική αναγνώστρια των βιβλίων του.
Το τελευταίο του βιβλίο «Ιστορία χωρίς όνομα» με τράβηξε σαν μαγνήτης γιατί ασχολείτε με την αγαπημένη συγγραφέα των παιδικών μου χρόνων ,την Πηνελόπη Δέλτα.
Μια γυναίκα μεγαλωμένη σε μια οικογένεια αυστηρών αρχών , με γονείς που δεν της έδειξαν ποτέ την αγάπη τους , ένα περιβάλλον όπου τα πρέπει μιας κοινωνίας ακόμα δηκτικής και σκληρής ,υπερτερούσαν της καρδιάς. Και η Πήνελόπη Δέλτα ήταν μια γυναίκα που λαχταρούσε να ζήσει , να αγαπήσει και να αγαπήθει. Ένα ελεύθερο πνεύμα, εγκλωβισμένο που πάλευε να αφεθεί ελεύθερο και να πετάξει.
Τελικά έγινε μια γυναίκα θλιμένη, στερημένη αγάπης . Αυτήν την αγάπη την βρίσκει πλατωνικά στο πρόσωπο του Ίωνα Δραγουμη.Ενας άντρας επαναστάτης , γεμάτος ιδανικά και αγάπη για τον τόπο του. Οτι ζει μαζί του ειναι τρείς μέρες, σε ενα σανατόριο στην Βιέννη του 1908 , όπου έχει καταφύγει για να γιατρέψει την πληγωμένη της ψυχή.Και εκεί είναι που δίνει την μεγαλύτερη της μάχη. Πρέπει να διαλέξει αν θα ζήσει αυτόν τον έρωτα φεύγοντας μαζί του , εγκαταλείποντας σύζηγο και τρία παιδια ή θα τον απαρνηθεί γιατί πάνω απο όλα ειναι σύζηγος και μητέρα.
Θα υπερισχύσει το δεύτερο μετά απο μια μάχη συνειδήσεως , αποφασίζοντας να σταθεί άξια μάνα και συζήγος. Μέσα της δεν θα τον ξεπεράσει ούτε θα τον ξεχάσει ποτέ.Θα προσπαθήσει να βάλει τέλος στην ζωή της πολλές φορες αλλά θα αποτύχει.
Θα γνωρίσουμε την ίδια γυναίκα αλλά και τόσο διαφορετική μετά απο τριαντά τρία χρόνια τον Απρίλιο του 1941, επιτυχημένη και αγαπημένη πια συγγραφέας όλης της Ελλάδας να ζει καθηλώμενη στο σπίτι της στην Κηφησιά, να απογοητεύεται για άλλη μια φορά απο την ίδια αλλά και απο την ίδια της την πατρίδα. Με τούς Γερμανούς να ετοιμάζονται να εισβάλουν στην Αθήνα , νιώθει οτι το συγγραφικό έργο μιας ζωής , ενα έργο που εξιμνούσε την αδάμαστη Ελληνικη ψυχή , που σκοπό του είχε να εμψυχώσει όλους τους Ελληνες , απέτυχε.
Αποφασίζει να βάλει τέλος στην ζωη της μόλις οι Γερμανοί πατήσουν το κυρίαρχο πόδι τους στην Αθήνα.
Αν αρχίζοντας αυτό το βιβλίο περιμένουμε πλοκή θα απογοητευτούμε αλλά
συγχρόνως θα ανταμοιφθούμε γιατί θα πλημμυρίσουμε απο συναισθήματα.
Συναισθήματα αγάπης , στοργής , αφοσίωσης αλλά και απογοήτευσης, έντονης θλίψης και κατάθλιψης. Θα γνωρίσουμε καλύτερα και πιο ουσιαστικά μια γυναίκα απίστευτα δυνατή μέσα στην αδυναμία της που τελικά καταφέρνει να κρατηθεί στην ζωη μέσα απο το γραψιμό της , μαθαίνοντας έτσι να αντέχει την απούσια αυτού του έρωτα και να μας χαρίσει τελίκα αυτά τα υπέροχα βιβλία της.Θα γίνει η συγγραφέας της καρδιάς μας , μικρών και μεγάλων, όλων των Ελλήνων.
Θα τελειώσω με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα , ο οποίος είπε ότι αυτό που θα τον χαροποιούσε πραγματικά , θα ήταν οτι τελειώνοντας αυτό το βιβλίο θα τρέξουμε σε ενα βιβλιοπωλείο και θα αρχίσουμε να διαβαζουμε στα παιδία μας τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα.